Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch - VI aan deren, No. 32. DINSDAG 26 JULI 1938. 541' Jaafg. J. C. VINK - Axel. Buitenland. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 75 Centfranco per pest 1 Gulden. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER-UITGEVER Bureau Markt 12. Telef. 56. - Postrek. 60263. ADVERTENTlEN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën worden franc® ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure. De strtyd in Spanje. Men schrijft aan de N. R. Crt. De beste en door de meeste Spanjaarden gewenschte oplos sing zou een compromis zijn tusschen de strijdende partijen. Ook het buitenland, met uitzon dering dan van Duitschland en Italië zou dit om vele redenen toejuichen. Een absolute overwinning van Franco zou een voorloopige he gemenie van Italië en Duitsch land, waarschijnlijk wel in het bijzonder van het laatste land beteekenen. Een gevaarlijke buur dus voor Frankrijk aan haar hon derden kilomeiers lange Py.e- neeëngrens. Op deze gevaren die een ieder kent is reeds her haaldelijk gewezen. Maar naast het fascistische blok komt ook de oeconomische kwestie. Spanje zal na den oorlog veel geld noodig hebben voor den weder opbouw. Het heeft groote na tuurlijke rijkdommen. We noe men als zeer belangrijk voor vele landen, de kwikzilvermijnen in Asturias en Aimaden, de pyriet- producties van de Rio Tinto streken, de rijke kaligebieden van Catalomë, de ijzerertsen van An- daloesië. Sinaasappels, olijfoliën, droog fruit, kurk, wijn, enz., die ook tot de opbrengsten van het land behooren kan men ontberen of gemakkelijk vervangen door soortgelijke producten uit andere landen. De bodemschatten spelen voor al in deze tijden van bewapening een bijzonder groote rol. Deze producten onder Duitsch of Itali- aansch monopolie beteekent een gevaat. Daarnaast kan men ver wachten dat er voor beide landen ook gunstige invoertarieven zul len worden gemaakt. De Fran- sche industrie, die Spanje als een harer grootste afnemers telde, zou zwaar hieronder lijden. Haar zware industrie, vooral waar haar oorlogsindustrie al sedert lang onder hoogdruk werkt, zou voor machinerieën, spoorwegmateriaal FEUILLETON enz. een goede afnemer in Spanje kunnen vinden, terwijl daaren tegen Engeland hiertegen geen bezwaar zou hebben zoolang zij met haar oorlogsindustrie nog niet den achterstand heeft inge haald. Als nu Italië en in het bijzonder Duitschland de speciale leveranciers en monopolisten zou den worden, dan zou zich het eigenaardige geval kunnen voor doen, dat de City of New York dezen landen credieten zou geven, welke zij voor den wederopbouw van Spanje zouden gebruiken, die bij een gewapend conflict met hun vijanden tegen hen zou den strijden. Men heeft zulke situaties wel eens vaker gezien en Frankrijk heeft al menigmaal met bitterheid moeten consta- teeren, hoe de credieten harer vrienden aan Duitschland gebruikt werden om oorlogsmateriaal en versterkingen tegen haar te sme den. Maar als men het kan voor komen en zelf credieten geven met de noodige waarborgen aan Spanje, dan is dit zeker heel wat beter, Een voorwaarde voor een in dit opzicht gunstige regeling voor de groote democratische mogend heden zou echter moeten zijn, dat er geen buitenlandsche macht Spanje als een soort van kolonie zou kunnen behandelen. Daar voor is een zuiver Spaansche vrede noodig en dus een vrede onder en door de Spanjaarden. Daarom is de terugtrekking aller buitenlandsche strijders in beide kampen daarvoor een eerste en noodzakelijke schrede. Wat de Spaansche zijde der kwestie betreft, men mag op goede gronden aannemen, dat over en weer een groote oorlogs moeheid heerscht. En zoo min als een groot deel der Span jaarden een militair-clericale dic tatuur zou verdragen, evenmin zal men in Spanje een regeering van socialistisch-communistisch allooi dulden, of zelfs maar een Volksfrontregeering, die in nor male tijden immers ook niet in staat is geweest, rust, normale ontwikkeling en ouderlingen vrede Welnu? vroeg zQ spottend, ter* wil >1 het inwMltnkittjc «loot, te waarborgen. Er zijn er onder de in het buitenland vertoevende kenners van land en volk, die meenen, dat Spanje nog eerst door een periode van hevig bloed vergieten moet schrijden om tot rust te komen. Zijn er mannen, die Spanje tot een compromis kunnen leiden en aan een gemeenschappelijke tafel plaats nemen? En zijn er onder hen weer mannen die een periode van godsvrede zouden kunnen inluiden, door met recht vaardigheid en groote strengheid een directorium te vormen, dat zonder parlement een tijd lang, zoo lang als noodig, zou kunnen regeeren, die een samenwerking van alle Spanjaarden zouden mogelijk maken? Wat het bui tenlandsche beleid betreft zou dit gemakkelijk genoeg zijn. Nooit was Spanje in het laatste decen nium zoo wars van buitenlandsche inmenging als nu en was het streven naar een renaissance in alle kringen zoo groot. Nooit is de les, dat men eikaars meeningen moet eerbiedigen, zoo hard ge weest ais nu en de intolerantie zoo zwaar gestraft zoowel voor links als voor rechts. Het zouden dus de mannen zijn die ontbreken voor deze taak Neen zij zijn er in beide kampen, tot welke partij zij ook mogen behooren. Er zijn voldoende echte patriotten, die hun land en hun volk boven partij en eigen beginsel stellen. In het gebied van Franco vindt men er onder zijn eigen generaals zelfs. En in het republikeinsche gebied zijn er ook, die herhaal delijk hebben bewezen voor alles Spanjaard te zijn en het heil van heel het volk boven partijdogma's te stellen. Onder de gematigde democraten b.v. een Miguel Maura, geloovig katholiek, recht vaardig, energiek. Van hem, die na een kort bezoek aan het par lement in 1937 weer naar Frank rijk vertrok, wordt verteld, dat op de vraag: „Wanneer keert ge weer naar Spanje terug" zijn antwoord luidde„Zoodra men elkaar weer als van ouds door het afnemen van den hoed kan begroeten". (Dus geen romaan- sche en geen vuistgroet). Op dat oogenbiik wacht de overgroote meerderheid van het Spaansche volk. En met haar het overgroote deel van de be schaafde wereld. Het Engelsch* Koningspaar terug uit Frankityk. Na een verblijf van enkele dagen te Parijs, waar tal van feestelijkheden, ontvangsten en recepties plaats hadden te hunner eere, is het Engelsche konings paar Vrijdagavond uit Frankrijk vertrokken. Ze scheepten zich te Calais in op het admiraliteits- jacht Enchantress, dat hen naar Dover overbracht. Vandaar ging de reis verder per trein naar Londen. Op den weg van het station naar het Buckinghampaleis hebben naar schatting 250,000 personen het vorstelijk paar bij zijn terugkeer verwelkomd. Oestenrtyksche w»rkloozen b^j d-n oogst. Hitler's gevolmachtigde voor Oostenrijk, Seyss-Ii quart, heeft een nieuw decreet gepubliceerd, volgens hetwelk iedere werklooze kan, en indien dit noodig is, zeifs moet medehelpen bij den oogst. De werklooze zal het gewone loon krijgen en van overwerk worden vrijgesteld. Hij, die wei gert dit werk te verrichten, kan geen aanspraak maken op werk loozenuitkeering. De werklooze in kwestie mag de boerderij, waar hij werkt, niet verlaten zonder toestemming van den boer, terwijl deze op zijn beurt alleen verlof daartoe mag geven, indien hij vergunning krijgt van de plaatse lijke autoriteiten. Vrouwen zoo wel als mannen vallen onder dezen nieuwen maatregel. De fiets in België. Al haalt België het zeker nog niet bij Nederland en Denemarken wat het gebruik van de fiets als verkeersmiddel betreft, toch wordt ook daar door vele honderddui zenden volgens een Vlaamsche uitdrukking, „velo gereden". Blij kens een zoo juist gepubliceerde Welsu, verder? meg xSj levaadt* officiëele statistiek bedroeg het aantal fi tsen in België, op 31 Dec. j.l. 2 625.087 tegen 1.909 757 in 1930. Gaat men de verdeeling van dit indrukwekkend totaalcij fer over de verschillende provin ciën na, dan komt Antwerpen aan het hoofd te staan met 459 911, onmiddellijk gevolgd door Oost- Vlaanderen met 422.370 en Bra bant met 412 711. De zeer heu velachtige provincie Luxemburg, die trouwens ook veel minder dichtbevolkt is dan de meeste a dere gewesten, sluit de rij met slechts 70 112 fietsen. Verschillende berichten. De leden van zeer rijke Ame- rikaansche families staan altijd op den voorgrond van de publieke belangstelling. Zoo gaat het ook met Basil Allen Ryan, een klein zoon van den vermaarden koper magnaat. Deze jongeman was in November 1.1. te Noord Carolina in het huwelijk getreden met Martha Barkely. Het huwelijk was een incident geweest in een nacht van dronkenschap van den jongen en reeds den volgenden dag liet hij zijn vrouw in den steek. Thans is het huwelijk door echtscheiding ontbonden, maar Ryan was niet zelf bij de behandeling der zaak tegenwoor dig geweest, doch had zich uit de voeten gemaakt naar Europa. Mevrouw Martha Barkely krijgt een maandgeld van 900 dollar en de reenter, die de scheiding uit sprak, maakte nog een paar op merkingen over het gedrag van den jongen man, die niet voor de poes waren. Hij noemde hem een „verwende knaap en een dronken kwast". De rechter vond, dat de jongen maar eens moest iceren, dat het geen pas geeft met het huwelijk te spelen, als hij gedaan had, en een vrouw zoo te vernederen als thans ten op zichte van mevr. Martha Barkely geschied was. Wegens de ongunstige afloop van den wijnoogst zal het feest van de Duitsche druif en wijn in Duitschland dit jaar achterwege blijven. fWotdtverviigti) AXELSCHEi® COURANT (Dunsche vertaling). 15) Denk Je, dat ik «et hem kan lachen en schertsen, ais ik er geen last In neb ging Hi-icïse voort. Mille diables, non! Zou hij nog maai in m'n smaak vallen I Maar zijn negei- gezicht vind ik eenvoudig onuitstaan baar. Zij lachte luidkeels. Weet je wel, dat het erg on verstandig van je is de vriendschap van den prins op het spel te setten vroeg hij streng. Ik meende, dat je belang eiscbte, hem vriendelQa tege moet te treden. Hij is rijk en royaal, dat is je bekend uit eigen ervaring. Hij keek naar haar jnweelen broche. Heb je al veel geschenken van hem 7 Heloïse had Inmiddels een flesch op de tafel neergezet. O ja, antwoordde zij onverschil lig. Een handvol petit jonjoux Maar vertel me nu asjeblieft wat je hebt uiigericht en verveel me niet langer met al die vragen, die je toch eigenlijk niemendal aangaan. Daarin vergis jü je, zeide hij scherp. De zaak interesseert me meer dan je denkt. Laat me je kielnoodtën eens zien. Hé Max, ik begrijp niet, hoe je al] zoo kunt plagen 1 Vleiend trek hij haar baad aan zQn lippen. Ik zal ja maat vQf miaatea op haadea, kleine godls, aa die vil Ni* nuten zijn zoo interessant voor mij Laat mij eens zien, of die kostbaar- neden wel waardig zijn om de kost baarste parel te tooien. Met een pruilend lachje ging Heloïse naar de belendende kamer. Men moet kinderen altijd hun zin geven, anders gaan xe huilen, zeide zij spottend, toen zij met een juweelen- eisije terugkwam, dat zij op de tafel neerzette en met het sleuteltje, dat aan haar gouden halsketting hing, opende. Het meeste is van Lord Langbury. HQ geeft kostbaarder geschenken dan den prins. Brand stond op en zijn loerend oog vergastte zich aan de pracht, die zich aan zijn blik vertoonde. Lord Langbury herhaalde hij. Zoo'a Croesus kan ook wel geschenken geven. Het licht speelde op de kostbare steenen, die hem met verblindenden glans tegenflonkerden. Glimlachend hief Heloïse een di adeem omhoog en drukte dien in haar donkere lokken. Het was een vorste lijke verschijning, die de spiegel weer kaatste. Zwijgend nam Brand stuk voor stuk in de hand. om het met begeenge oogen te beschouwen. HQ scheen de waarde nauwkeurig te berekenen en ■Qn schatting beliep hooge cijfers. De juweelen lagen glinsterend op ue tafel, de fonkelende stralen wierpen hun weerschQn op de blanke vrouwenhand, die ze met ongeduld opnam om ze weer in het kisije te werpen en dat zoo achteloos en onvoorzichtig deed. alsof bet kicselsteenen waren. Heeft de tentoonstelling de eatrée be loond 7 Men zegt, dal je kostbaarheden onschatbaar zQn, antwoordde hQ met een zonderlingen glimlach. Het is ook in waarheid een vorsteiQke pracht, die verdient je schoonheid te sieren. Wees verstandig, Heloïse, en vergeld de verkwistende goedheid van den prins niet met ondankbaarheid. Ik raad je ernstig aan, hem een vriendelijk ant woord te doen toekomen. Och kom 1 was het gemelijke antwoord- Brand zette zich aan tafel en keerde de fl sch naar het licht. Verduiveld, dat is 'n fQn merk Chartreuse I Je kelder moet goed voorzien zijn, want onlangs heb je mij 'n heerlQken Benedictijner voorgezet. Van wien betrek je je voorraad? Drink maar en vertel liever I sprak zQ kottaf, terwQl zij het likeur glaasje voor hem neerzette. Daarna vleide zQ zich In een gemakketQke chaise longue neder. Houd je tnQ geen gezelschap vroeg hQ, schuins kQkende naar het ééne glas. Neen. Ben je zoo in gespannen ver wachting naar mijn verhaal? hernam hQ met wreede bedaardheid. Tant mienx, dan wil je zeker ook wel met de noodige aandacht naar mQ luisteren. HQ kneep het ééne oog dicht, hield het glas tegen het licht en nam een fl.nke kennersteug. Toen legde hQ zich ongegeneerd in zijn stoel achter over. Ja, onze kansen staan tamelijk goed, Eerst was het natuurlijk pa»r* den werk om den jongen handelbaar te ■aken, HQ acheea xich te wapeae» met zijn geliefden arbeid en werklust. Niettemin was zelfs de strenge deugd, waarachter hQ zich verschanste, met bestand tegen mQn aanvallen en nadat ik hem een poosje flink had aangepakt en er zoo nn ea dan een woordje op zfln pas had tusschengevoegd, had ik de voldoening den eenea slagboom na dez anderen te zien vallen en emdelQk met open armen aan zQn vriendenhart getrokken te worden; hQ vertrouwde mQ en dat wai het voornaamste. Nu ik eenmaal vast ia den zadel zit, be ijver ik tnQ om hoe langer hoe meer invloed op hem te krQgen, totdat ik eindelqk geheel carte blanche heb. HQ is niet gemakkelQk te bewerketi, want hQ heeft een opgewonden ka rakter en is sterk van familietrots door drongen; In den grond is hQ nog vrQ onbedorven, wat mQ bQ een verleden als het zQne ten hoogste verwondert. En last not least, HQ is verliefd. Wat? Verliefd? Op wie? Heloïse stoof op en met twee stap pen stond zQ vóór hem. Haar fonke lende oogen vestigden zich op zQn gelaat. En dat zeg je mQ nu pas, Max Op wie weet ik niet. Oca w e zou 't zQn De een of andere onbt- teekenende schoonheid, die hQ even spoedig vergeet als hQ er voor ont vlamd is. Neen, het moet een diepe neiging zQn, als hQ mQ daarvoor kan vergeten, hernam zij trots Maar hoe 't ook zQ, het laaf mQ koud. ZQn liefde begeer Ik niet meer, ik dorst naar wraak. ZQ viel weder op haar chaise longue neder en wierp een blik op het ge ast van den advocaat. Doch daarop lts zij niets dan leedvermaak. Zooals gezegd, heb ik alles in 't werk gestcla om mQn net zóó te spannen, dat die besie jongen zich erin verwarren moet en ik neb zooveel brandstof om hem been gestapeld, dat hQ zexerlQk zal omvlammen. En wat zal nu het resultaat zQn, viel zq hem spottend in de rede. Heb maar gedmu I Men moet de boog uiet te strak spannen. Ten slotte zal je wraakzucht zegevieren. As ik vragen mag. Max, zei Heloïae, eensklaps zeer nadenkend. Hoe komt het toch, dat jij in die z^ak zooveel beiang stelt Je liefde voor tnQ is het niet alleen, je bent te ge siepen om uilsluitend naar de inspraak van je hart te handelen. Er moei meer achter schuilen I Heb jij misschien ook wat met hem te vertff men IkP Volstrekt niet! Ik stel be lang in je, antwoordde hQ lachend. Het doet mQ verbazend veel genoegen, je van dienst te kunnen zijn. Gerralu beeft ook mijne opmerkzaamheid ge trokken, reeds toen bQ te Wiesbaden zQn geld aan de groene tafel ver speelde. Het overige zal je wel te zQner tQd bekend worden; stel je vcorloopig tevreden met de verzeke ring, dat het voor tnQ ook niet van belang ontbloot is, dat Qerraid weer de oude wordt. Dat zqn geheel per- soonlQke zaken, waarover ik mQ, ora een vriend te sparen, niet verder kas uitlaten. Heloïse wendde zich ontevreden van hem af. Je bent een dnivel, Max I Wat Gcnaid betreft, verdien je een pmimpje, maar je geheimzinnigheid it onuib staanbaar,

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1938 | | pagina 1