Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch - VI aan deren,
No. 32.
DINSDAG 26 JULI 1938.
541' Jaafg.
J. C. VINK - Axel.
Buitenland.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per pest 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-UITGEVER
Bureau Markt 12.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
ADVERTENTlEN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franc® ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
De strtyd in Spanje.
Men schrijft aan de N. R. Crt.
De beste en door de meeste
Spanjaarden gewenschte oplos
sing zou een compromis zijn
tusschen de strijdende partijen.
Ook het buitenland, met uitzon
dering dan van Duitschland en
Italië zou dit om vele redenen
toejuichen.
Een absolute overwinning van
Franco zou een voorloopige he
gemenie van Italië en Duitsch
land, waarschijnlijk wel in het
bijzonder van het laatste land
beteekenen. Een gevaarlijke buur
dus voor Frankrijk aan haar hon
derden kilomeiers lange Py.e-
neeëngrens. Op deze gevaren
die een ieder kent is reeds her
haaldelijk gewezen. Maar naast
het fascistische blok komt ook
de oeconomische kwestie. Spanje
zal na den oorlog veel geld
noodig hebben voor den weder
opbouw. Het heeft groote na
tuurlijke rijkdommen. We noe
men als zeer belangrijk voor vele
landen, de kwikzilvermijnen in
Asturias en Aimaden, de pyriet-
producties van de Rio Tinto
streken, de rijke kaligebieden van
Catalomë, de ijzerertsen van An-
daloesië. Sinaasappels, olijfoliën,
droog fruit, kurk, wijn, enz., die
ook tot de opbrengsten van het
land behooren kan men ontberen
of gemakkelijk vervangen door
soortgelijke producten uit andere
landen.
De bodemschatten spelen voor
al in deze tijden van bewapening
een bijzonder groote rol. Deze
producten onder Duitsch of Itali-
aansch monopolie beteekent een
gevaat. Daarnaast kan men ver
wachten dat er voor beide landen
ook gunstige invoertarieven zul
len worden gemaakt. De Fran-
sche industrie, die Spanje als
een harer grootste afnemers telde,
zou zwaar hieronder lijden. Haar
zware industrie, vooral waar haar
oorlogsindustrie al sedert lang
onder hoogdruk werkt, zou voor
machinerieën, spoorwegmateriaal
FEUILLETON
enz. een goede afnemer in Spanje
kunnen vinden, terwijl daaren
tegen Engeland hiertegen geen
bezwaar zou hebben zoolang zij
met haar oorlogsindustrie nog
niet den achterstand heeft inge
haald. Als nu Italië en in het
bijzonder Duitschland de speciale
leveranciers en monopolisten zou
den worden, dan zou zich het
eigenaardige geval kunnen voor
doen, dat de City of New York
dezen landen credieten zou geven,
welke zij voor den wederopbouw
van Spanje zouden gebruiken,
die bij een gewapend conflict
met hun vijanden tegen hen zou
den strijden. Men heeft zulke
situaties wel eens vaker gezien
en Frankrijk heeft al menigmaal
met bitterheid moeten consta-
teeren, hoe de credieten harer
vrienden aan Duitschland gebruikt
werden om oorlogsmateriaal en
versterkingen tegen haar te sme
den. Maar als men het kan voor
komen en zelf credieten geven
met de noodige waarborgen aan
Spanje, dan is dit zeker heel
wat beter,
Een voorwaarde voor een in
dit opzicht gunstige regeling voor
de groote democratische mogend
heden zou echter moeten zijn,
dat er geen buitenlandsche macht
Spanje als een soort van kolonie
zou kunnen behandelen. Daar
voor is een zuiver Spaansche
vrede noodig en dus een vrede
onder en door de Spanjaarden.
Daarom is de terugtrekking aller
buitenlandsche strijders in beide
kampen daarvoor een eerste en
noodzakelijke schrede.
Wat de Spaansche zijde der
kwestie betreft, men mag op
goede gronden aannemen, dat
over en weer een groote oorlogs
moeheid heerscht. En zoo min
als een groot deel der Span
jaarden een militair-clericale dic
tatuur zou verdragen, evenmin
zal men in Spanje een regeering
van socialistisch-communistisch
allooi dulden, of zelfs maar een
Volksfrontregeering, die in nor
male tijden immers ook niet in
staat is geweest, rust, normale
ontwikkeling en ouderlingen vrede
Welnu? vroeg zQ spottend, ter*
wil >1 het inwMltnkittjc «loot,
te waarborgen. Er zijn er onder
de in het buitenland vertoevende
kenners van land en volk, die
meenen, dat Spanje nog eerst
door een periode van hevig bloed
vergieten moet schrijden om tot
rust te komen.
Zijn er mannen, die Spanje
tot een compromis kunnen leiden
en aan een gemeenschappelijke
tafel plaats nemen? En zijn er
onder hen weer mannen die een
periode van godsvrede zouden
kunnen inluiden, door met recht
vaardigheid en groote strengheid
een directorium te vormen, dat
zonder parlement een tijd lang,
zoo lang als noodig, zou kunnen
regeeren, die een samenwerking
van alle Spanjaarden zouden
mogelijk maken? Wat het bui
tenlandsche beleid betreft zou dit
gemakkelijk genoeg zijn. Nooit
was Spanje in het laatste decen
nium zoo wars van buitenlandsche
inmenging als nu en was het
streven naar een renaissance in
alle kringen zoo groot. Nooit is
de les, dat men eikaars meeningen
moet eerbiedigen, zoo hard ge
weest ais nu en de intolerantie
zoo zwaar gestraft zoowel voor
links als voor rechts. Het zouden
dus de mannen zijn die ontbreken
voor deze taak Neen zij zijn
er in beide kampen, tot welke
partij zij ook mogen behooren.
Er zijn voldoende echte patriotten,
die hun land en hun volk boven
partij en eigen beginsel stellen.
In het gebied van Franco vindt
men er onder zijn eigen generaals
zelfs. En in het republikeinsche
gebied zijn er ook, die herhaal
delijk hebben bewezen voor alles
Spanjaard te zijn en het heil van
heel het volk boven partijdogma's
te stellen. Onder de gematigde
democraten b.v. een Miguel
Maura, geloovig katholiek, recht
vaardig, energiek. Van hem, die
na een kort bezoek aan het par
lement in 1937 weer naar Frank
rijk vertrok, wordt verteld, dat
op de vraag: „Wanneer keert ge
weer naar Spanje terug" zijn
antwoord luidde„Zoodra men
elkaar weer als van ouds door
het afnemen van den hoed kan
begroeten". (Dus geen romaan-
sche en geen vuistgroet).
Op dat oogenbiik wacht de
overgroote meerderheid van het
Spaansche volk. En met haar
het overgroote deel van de be
schaafde wereld.
Het Engelsch* Koningspaar
terug uit Frankityk.
Na een verblijf van enkele
dagen te Parijs, waar tal van
feestelijkheden, ontvangsten en
recepties plaats hadden te hunner
eere, is het Engelsche konings
paar Vrijdagavond uit Frankrijk
vertrokken. Ze scheepten zich
te Calais in op het admiraliteits-
jacht Enchantress, dat hen naar
Dover overbracht. Vandaar ging
de reis verder per trein naar
Londen. Op den weg van het
station naar het Buckinghampaleis
hebben naar schatting 250,000
personen het vorstelijk paar bij
zijn terugkeer verwelkomd.
Oestenrtyksche w»rkloozen
b^j d-n oogst.
Hitler's gevolmachtigde voor
Oostenrijk, Seyss-Ii quart, heeft
een nieuw decreet gepubliceerd,
volgens hetwelk iedere werklooze
kan, en indien dit noodig is, zeifs
moet medehelpen bij den oogst.
De werklooze zal het gewone
loon krijgen en van overwerk
worden vrijgesteld. Hij, die wei
gert dit werk te verrichten, kan
geen aanspraak maken op werk
loozenuitkeering. De werklooze
in kwestie mag de boerderij, waar
hij werkt, niet verlaten zonder
toestemming van den boer, terwijl
deze op zijn beurt alleen verlof
daartoe mag geven, indien hij
vergunning krijgt van de plaatse
lijke autoriteiten. Vrouwen zoo
wel als mannen vallen onder
dezen nieuwen maatregel.
De fiets in België.
Al haalt België het zeker nog
niet bij Nederland en Denemarken
wat het gebruik van de fiets als
verkeersmiddel betreft, toch wordt
ook daar door vele honderddui
zenden volgens een Vlaamsche
uitdrukking, „velo gereden". Blij
kens een zoo juist gepubliceerde
Welsu, verder? meg xSj levaadt*
officiëele statistiek bedroeg het
aantal fi tsen in België, op 31
Dec. j.l. 2 625.087 tegen 1.909 757
in 1930. Gaat men de verdeeling
van dit indrukwekkend totaalcij
fer over de verschillende provin
ciën na, dan komt Antwerpen aan
het hoofd te staan met 459 911,
onmiddellijk gevolgd door Oost-
Vlaanderen met 422.370 en Bra
bant met 412 711. De zeer heu
velachtige provincie Luxemburg,
die trouwens ook veel minder
dichtbevolkt is dan de meeste
a dere gewesten, sluit de rij met
slechts 70 112 fietsen.
Verschillende berichten.
De leden van zeer rijke Ame-
rikaansche families staan altijd
op den voorgrond van de publieke
belangstelling. Zoo gaat het ook
met Basil Allen Ryan, een klein
zoon van den vermaarden koper
magnaat. Deze jongeman was in
November 1.1. te Noord Carolina
in het huwelijk getreden met
Martha Barkely. Het huwelijk
was een incident geweest in een
nacht van dronkenschap van den
jongen en reeds den volgenden
dag liet hij zijn vrouw in den
steek. Thans is het huwelijk
door echtscheiding ontbonden,
maar Ryan was niet zelf bij de
behandeling der zaak tegenwoor
dig geweest, doch had zich uit
de voeten gemaakt naar Europa.
Mevrouw Martha Barkely krijgt
een maandgeld van 900 dollar en
de reenter, die de scheiding uit
sprak, maakte nog een paar op
merkingen over het gedrag van
den jongen man, die niet voor
de poes waren. Hij noemde hem
een „verwende knaap en een
dronken kwast". De rechter vond,
dat de jongen maar eens moest
iceren, dat het geen pas geeft met
het huwelijk te spelen, als hij
gedaan had, en een vrouw zoo
te vernederen als thans ten op
zichte van mevr. Martha Barkely
geschied was.
Wegens de ongunstige afloop
van den wijnoogst zal het feest
van de Duitsche druif en wijn
in Duitschland dit jaar achterwege
blijven.
fWotdtverviigti)
AXELSCHEi® COURANT
(Dunsche vertaling).
15)
Denk Je, dat ik «et hem kan
lachen en schertsen, ais ik er geen last
In neb ging Hi-icïse voort. Mille
diables, non! Zou hij nog maai
in m'n smaak vallen I Maar zijn negei-
gezicht vind ik eenvoudig onuitstaan
baar.
Zij lachte luidkeels.
Weet je wel, dat het erg on
verstandig van je is de vriendschap
van den prins op het spel te setten
vroeg hij streng. Ik meende, dat je
belang eiscbte, hem vriendelQa tege
moet te treden. Hij is rijk en royaal,
dat is je bekend uit eigen ervaring.
Hij keek naar haar jnweelen broche.
Heb je al veel geschenken van hem 7
Heloïse had Inmiddels een flesch op
de tafel neergezet.
O ja, antwoordde zij onverschil
lig. Een handvol petit jonjoux
Maar vertel me nu asjeblieft wat je
hebt uiigericht en verveel me niet
langer met al die vragen, die je toch
eigenlijk niemendal aangaan.
Daarin vergis jü je, zeide hij
scherp. De zaak interesseert me meer
dan je denkt. Laat me je kielnoodtën
eens zien.
Hé Max, ik begrijp niet, hoe je
al] zoo kunt plagen 1
Vleiend trek hij haar baad aan zQn
lippen.
Ik zal ja maat vQf miaatea op
haadea, kleine godls, aa die vil Ni*
nuten zijn zoo interessant voor mij
Laat mij eens zien, of die kostbaar-
neden wel waardig zijn om de kost
baarste parel te tooien.
Met een pruilend lachje ging Heloïse
naar de belendende kamer.
Men moet kinderen altijd hun zin
geven, anders gaan xe huilen, zeide zij
spottend, toen zij met een juweelen-
eisije terugkwam, dat zij op de tafel
neerzette en met het sleuteltje, dat
aan haar gouden halsketting hing,
opende.
Het meeste is van Lord Langbury.
HQ geeft kostbaarder geschenken dan
den prins.
Brand stond op en zijn loerend oog
vergastte zich aan de pracht, die zich
aan zijn blik vertoonde.
Lord Langbury herhaalde hij.
Zoo'a Croesus kan ook wel geschenken
geven.
Het licht speelde op de kostbare
steenen, die hem met verblindenden
glans tegenflonkerden.
Glimlachend hief Heloïse een di
adeem omhoog en drukte dien in haar
donkere lokken. Het was een vorste
lijke verschijning, die de spiegel weer
kaatste.
Zwijgend nam Brand stuk voor stuk
in de hand. om het met begeenge
oogen te beschouwen. HQ scheen de
waarde nauwkeurig te berekenen en
■Qn schatting beliep hooge cijfers. De
juweelen lagen glinsterend op ue tafel,
de fonkelende stralen wierpen hun
weerschQn op de blanke vrouwenhand,
die ze met ongeduld opnam om ze
weer in het kisije te werpen en dat
zoo achteloos en onvoorzichtig deed.
alsof bet kicselsteenen waren.
Heeft de tentoonstelling de eatrée be
loond 7
Men zegt, dal je kostbaarheden
onschatbaar zQn, antwoordde hQ met
een zonderlingen glimlach. Het is ook
in waarheid een vorsteiQke pracht, die
verdient je schoonheid te sieren. Wees
verstandig, Heloïse, en vergeld de
verkwistende goedheid van den prins
niet met ondankbaarheid. Ik raad je
ernstig aan, hem een vriendelijk ant
woord te doen toekomen.
Och kom 1 was het gemelijke
antwoord-
Brand zette zich aan tafel en keerde
de fl sch naar het licht.
Verduiveld, dat is 'n fQn merk
Chartreuse I Je kelder moet goed
voorzien zijn, want onlangs heb je mij
'n heerlQken Benedictijner voorgezet.
Van wien betrek je je voorraad?
Drink maar en vertel liever I
sprak zQ kottaf, terwQl zij het likeur
glaasje voor hem neerzette. Daarna
vleide zQ zich In een gemakketQke
chaise longue neder.
Houd je tnQ geen gezelschap
vroeg hQ, schuins kQkende naar het
ééne glas.
Neen.
Ben je zoo in gespannen ver
wachting naar mijn verhaal? hernam
hQ met wreede bedaardheid. Tant
mienx, dan wil je zeker ook wel met
de noodige aandacht naar mQ luisteren.
HQ kneep het ééne oog dicht, hield
het glas tegen het licht en nam een
fl.nke kennersteug. Toen legde hQ
zich ongegeneerd in zijn stoel achter
over.
Ja, onze kansen staan tamelijk
goed, Eerst was het natuurlijk pa»r*
den werk om den jongen handelbaar te
■aken, HQ acheea xich te wapeae»
met zijn geliefden arbeid en werklust.
Niettemin was zelfs de strenge deugd,
waarachter hQ zich verschanste, met
bestand tegen mQn aanvallen en nadat
ik hem een poosje flink had aangepakt
en er zoo nn ea dan een woordje op
zfln pas had tusschengevoegd, had ik
de voldoening den eenea slagboom na
dez anderen te zien vallen en emdelQk
met open armen aan zQn vriendenhart
getrokken te worden; hQ vertrouwde
mQ en dat wai het voornaamste. Nu
ik eenmaal vast ia den zadel zit, be
ijver ik tnQ om hoe langer hoe meer
invloed op hem te krQgen, totdat ik
eindelqk geheel carte blanche heb.
HQ is niet gemakkelQk te bewerketi,
want hQ heeft een opgewonden ka
rakter en is sterk van familietrots door
drongen; In den grond is hQ nog vrQ
onbedorven, wat mQ bQ een verleden
als het zQne ten hoogste verwondert.
En last not least, HQ is verliefd.
Wat? Verliefd? Op wie?
Heloïse stoof op en met twee stap
pen stond zQ vóór hem. Haar fonke
lende oogen vestigden zich op zQn
gelaat.
En dat zeg je mQ nu pas, Max
Op wie weet ik niet. Oca w e
zou 't zQn De een of andere onbt-
teekenende schoonheid, die hQ even
spoedig vergeet als hQ er voor ont
vlamd is.
Neen, het moet een diepe neiging
zQn, als hQ mQ daarvoor kan vergeten,
hernam zij trots Maar hoe 't ook zQ,
het laaf mQ koud. ZQn liefde begeer
Ik niet meer, ik dorst naar wraak.
ZQ viel weder op haar chaise longue
neder en wierp een blik op het ge ast
van den advocaat. Doch daarop lts
zij niets dan leedvermaak.
Zooals gezegd, heb ik alles in 't
werk gestcla om mQn net zóó te
spannen, dat die besie jongen zich
erin verwarren moet en ik neb zooveel
brandstof om hem been gestapeld, dat
hQ zexerlQk zal omvlammen.
En wat zal nu het resultaat zQn,
viel zq hem spottend in de rede.
Heb maar gedmu I Men moet
de boog uiet te strak spannen. Ten
slotte zal je wraakzucht zegevieren.
As ik vragen mag. Max, zei
Heloïae, eensklaps zeer nadenkend.
Hoe komt het toch, dat jij in die z^ak
zooveel beiang stelt Je liefde voor
tnQ is het niet alleen, je bent te ge
siepen om uilsluitend naar de inspraak
van je hart te handelen. Er moei meer
achter schuilen I Heb jij misschien
ook wat met hem te vertff men
IkP Volstrekt niet! Ik stel be
lang in je, antwoordde hQ lachend.
Het doet mQ verbazend veel genoegen,
je van dienst te kunnen zijn. Gerralu
beeft ook mijne opmerkzaamheid ge
trokken, reeds toen bQ te Wiesbaden
zQn geld aan de groene tafel ver
speelde. Het overige zal je wel te
zQner tQd bekend worden; stel je
vcorloopig tevreden met de verzeke
ring, dat het voor tnQ ook niet van
belang ontbloot is, dat Qerraid weer
de oude wordt. Dat zqn geheel per-
soonlQke zaken, waarover ik mQ, ora
een vriend te sparen, niet verder kas
uitlaten.
Heloïse wendde zich ontevreden van
hem af.
Je bent een dnivel, Max I Wat
Gcnaid betreft, verdien je een pmimpje,
maar je geheimzinnigheid it onuib
staanbaar,