Nieu ws- en Advertentieblad
voor Zeeuwscli- Vlaanderen,
EEN GIFTMENGSTER
Mo. 91.
DINSDAG 15 FEBRUARI 1938
53* Janrg.
J. C. VINK - Axel.
Buitenland.
Binnenland.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-UITGEVER
Bureau Markt 12.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
ADVERTENTIÊN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
JapanAmerika—Europa.
De Japansche regeering heeft
de nota's van Engeland, de Ver-
eenigde Staten en Frankrijk, van
5 Februari, betreffende de bewa
pening ter zee beantwoord door
de overhandiging van een nota
aan de ambassadeurs dezer staten.
In dit antwoord verklaart de
Japansche regeering niet het voor
nemen te hebben zich een wape
ning aan te schaffen, welke een
bedreiging voor de andere landen
vormt, en geeft zij als haar mee
ning te kennen, dat het verstrek
ken van inlichtingen betreffende
den vlootbouw niet tot een rede
lijke ontwapening zou bijdragen,
aangezien een kwantitatieve be
perking der bewapening ontbreekt.
De Japansche regeering is daarom
niet bij machte aan den desbe-
treffenden wensch dezer staten
gevolg te geven.
In het feit, dat de Japansche
regeering de gevraagde inlichtin
gen niet wenscht te verstrekken,
kan zij geen logische reden zien
voor de veronderstelling der
mogendheden, dat de Japansche
regeering bezig is aan een vloot-
bouwplan voor schepen, welker
tonnenmaat de bij het verdrag
van 1936 vastgestelde grenzen
overschrijdt. De Japansche regee
ring maakt zich daarom dan ook
niet bezorgd, indien de andere
staten de veiligheidsclausule zou
den toepassen van genoemd ver
drag, waarbij Japan niet is aan
gesloten.
Wat betreft de mededeeling der
staten, dat zij bereid zijn hierna
met de Japansche regeering te
praten over eenige beperking van
tonnenmaat en kaliber, vermeldt
het Japansche antwoord, dat de
Japansche regeering van meening
is, dat zulk een bespreking op
geen enkele wijze zou leiden tot
een verwezenlijking van de ver
langens der Japansche regeering
betreffende de ontwapening. Niet
temin is de Japansche regeering
ten allen tijde bereid besprekin
gen aan te gaan, waarbij een
FEUILLETON
redelijke kwantitatieve beperking
der bewapening een eerste plaats
zou innemen.
Gelijktijdig met dit antwoord
aan de drie vlootmogendheden
heeft de Japansche regeering een
mededeeling gepubliceerd, waarin
zij o.a. het volgende verklaart
De Japansche regeering zou het
diep betreuren, indien de groote
vlootmogendheden tot een uit
breiding van hun wapening en
van hun vlootbouw zouden over
gaan. In dat geval zouden zij
Japan geen andere keus laten dan
wijziging te brengen in de be
staande Japansche vlootbouw-
plannen, teneinde aan ae nieuwe
ontwikkeling het hoofd te kunnen
bieden.
De regeering van de Vereenigde
Staten betreurt het Japansche
antwoord, verklaarde de Ameri-
kaansche staatssecretaris van bui-
tenlandsche zaken, Huil, Zaterdag.
De regeering van de Vereenigde
Staten is van meening, dat er op
het oogenbiik geen verdere punten
zijn om op te probeeren bespre
kingen met Tokio aan te knoopen.
Men neemt aan, dat Japan slechts
zou willen onderhandelen als de
vastgestelde verhouding 5 (Enge
land) 5 (Amerika) 3 (Japan) zou
worden losgelaten. De drie
mogendheden zullen thans overleg
moeten plegen, in hoeverre zij de
veiligheidsclausule van de over
eenkomst van Londen zullen
toepassen. In politieke kringen
te Washington is men van mee
ning, dat de Amerikaansche regee
ring zich thans vrij zal gevoelen
slagschepen te bouwen van groo
teren inhoud dan de tot dusverre
geldende limiet van 35000 ton.
Senator King heeft medege
deeld, dat hij in verband met den
aard van het Japansche antwoord
een resolutie zal indienen, welke
Roosevelt machtigt, onverwijld de
ontwapeningsconferentie bijeen te
roepen.
Daitschland—Oostenrijk.
In Berlijnsche politieke kringen
neemt men een gereserveerde
houding aan ten aanzien van de
besprekingen tusschen Hitler en
Schuschnigg.
De Weensche correspondent
van het Duitsche nieuwsbureau
spreekt van de mogelijkheid van
wijzigingen in de Oostenrijksche
regeering, waarover reeds lang
gesproken zou zijn. Te Berlijn
heeft men daarentegen de mee
ning, dat de Oostenrijksche con
cessies minder betrekking zullen
hebben op de samenstelling van
het kabinet door opneming van
„nationale" personen, dan wel op
de algemeene lijn der politiek.
Uit doorgaans welingelichte krin
gen verneemt men, dat Hitier
vooral zou hebben aangedrongen
op de noodzakelijkheid van een
Duitsche politiek voor Oostenrijk,
d.wz. dat op het terrein der
buitenlandsche politiek niets zou
worden ondernomen dan na over
leg met Berlijn. Hij zou hebben
toegegeven, dat deelneming van
nationaal-socialisten aan de Oos
tenrijksche regeering uitgesteld
kan worden. In ieder geval geeft
men meer en meer te kennen,
dat de bespreking te Berchtes-
gaden uitgangspunt voor nieuwe
onderhandelingen is. Men schijnt
een antwoord van Weenen te
verwachten voor 20 Februari,
den dag waarop Hitler in den
Rijksdag zal spreken, en zeker
de Oostenrijksche kwestie zal
moeten aanroeren.
Prins Bernhard weer achter
het staar.
Zaterdagnamiddag heeft Prins
Bernhard met een Engelschen
vriend een bezoek gebracht aan
de Willgogarage te Amersfoort,
waar de vriend een Ford heeft
gekocht. Het bezoek duurde
ongeveer een half uur. De Prins
bestuurde bij het komen en gaan
zelf zijn wagen.
De Koningin betuigt dank.
Aneta meldt uit Batavia
De Volksraad heeft per lucht
mail een brief van den particu
lieren secretaris van de Koningin
ontvangen, waarin de dank van
H. M. wordt uitgesproken voor
de gelukwenschen, die door den
Volksraad zijn aangeboden bij de
geboorte van Prinses Beatrix.
PhlHbert van Chalon,
Prins van Oranje.
De burgemeester van het stadje
Lons-le-Saunier heeft ter gelegen
heid der geboorte van Prinses
Beatrix zijn gelukwenschen tot
zijn ambtgenoot van Baarn gericht
en dit gemotiveerd met eraan te
herinneren, dat in die plaats 18
Maart 1502 geboren en 24 Oct.
1530 met koninklijke praal be
graven werd de laatste afstam
meling der grafelijke familie der
Chalons, Philibert Prins van
Oranje. Hij liet als erfgenaam
van zijn domeinen en titels den
zoon zijner zuster Claude, René
va» Oranje-Nassau. En de bur
gemeester vervolgt aldus
In de kerk,-waar Philijpert be
graven werd, houden ingeschriften
uit de zestiende eeuw, die van
gisteren schijnen te dateeren, met
zijn naam dien van zijn bewon
derenswaardige moeder, Philiberte
van Luxemburg, en van zijn vader,
Jean van Chalon, prins van Oranje,
schoonvader van René van Nassau
in. Het plein waar het kasteel
stond, dat Philibert van Chalon
zag geboren worden, draagt zijn
naameen marmeren plaat in
het raadhuis herinnert aan dat
feit. Het stedelijke wapen voert
met den gouden band, die aan
Chalon behoort, den azuren hoorn,
welke van Oranje is, en in de
k euren van de stad komt oranje
voor. N. R Crt.
De financiëele toestand
In de eerste aflevering van het
maandschrift van het Centraal
Bureau voor de Statistiek worden
de voornaamste cijfers betreffende
de vermogensbelasting over het
belastingjaar 1936 '37 gepubli
ceerd, welke in vergelijking wor
den gebracht met de overeen
komstige cijfers over enkele vroe
gere jaren.
Uit deze cijfers blijkt, dat over
het belastingjaar 1920-'21 159 449
natuurlijke personen aangeslagen
werden voor een gezamenlijk ver
mogen van f 13 589 millioen. Tot
1923-'24 volgde hierop een te
ruggang mei f 1407 millioen en
daarop tot 1929-'30 wederom een
stijging met f3 483 millioen.
Daarop is wederom een vermin
dering gevolgd van f4 191 mil
lioen tot 1933 '34. Na een kleine
stijging van f 129 millioen tot
1934-'35 is hierop wederom een
daling gevolgd van f 352 millioen
tot 1936-'37. Over laatstgenoemd
jaar werden 174284 personen
aangeslagen voor een gezamenlijk
vermogen van f 11.071 millioen.
In dezelfde aflevering van ge
noemd maandschrift komen de
gegevens voor betreffende het be
lastingjaar 1936 '37, welke in
vergelijking worden gebracht met
de overeenkomstige cijfers over
enkele vroegere jaren.
De navolgende gegevens zijn
daaraan ontleendOver het
belastingjaar 1921 '22 werden
1.638.456 natuurlijke personen in
de inkomstenbelasting aangesla
gen, die een gezamenlijk inkomen
hadden van f 4 292 millioen. Als
gevolg van de in 1920 ingetreden
malaise is dit inkomen van 1921-
'22 tot 1924-'25 gedaald met f 530
millioen en van laatstgenoemd
jaar tot 1930 '31 tengevolge van
verbetering in den algemeenen
economischen toestand wederom
gestegen met f 606 millioen. Als
gevolg van de in 1929 ingetreden
economische crisis is daarop
een vermindering ingetreden van
f 1 701 millioen van 1930-'31 tot
1936 '37 waardoor over laatstge
noemd jaar 1.284 556 personen
aangeslagen werden voor een
gezamenlijk inkomen van f 2 666
millioen.
Het gemiddeld inkomen ppr
aangeslagene blijkt van 1921 '22
tot en met 1924 '25 voortdurend
te zijn gedaald en wel van f2 619
tot f 2.315, waarop na enkele
schommelingen een stijging is
gevolgd tot f2 340 over 1929 '30.
Het gemiddeld inkomen is daamp
gedaald tot f2 075 over 1936 '37,
waardoor het wederom f 544 lager
is dan het hoogste der cijfers over
(Wordt vervolgd;.
AXELSCHE© COURANT
Het is gstaurlijk aan tranen tot te
geven; zij vernietigen den moed en
zelfs den wil om zich te herstellen.
Uit het EngeUeh.
Hij was geschreven op twee z^den
van gewoon postpapier waarboven
het hoofd .Hotel het Anker, Swanraere"
en eenvoudig gedagteekend .Woens
dag".
Langzaam las zij hem door, van het
begin af: .Het is meer dan erg, datje
In moeilijkheden verkeert, Eva", tot:
„Voel je er wat voor, dat ik je met
m(|n wagen naar de stad rijd, van
morgen wat tijdig? Ik zal dan de
chèque incasseeren en dan kunnen we
gaan lunchen In de Wigwam, zooals
we altijd deden in de vroegere dagen,
die de eenige gelukkige uren bevatten,
die ik ooit van mijn ieven heb gehad".
Met een gevoel als van een schit
terende zegepraal in haar ongelukkig,
verscheurd hart stopte zij de groote
enveloppe met de bankbiljetten weer
in de tasch, doch de brief met de
kleine enveloppe borg zij in haar sak.
Zij stond een oogenbiik in tweestrijd,
ef zij de leeren bandtasch op dat
kieertafeltje zou leggen. Maar ten
slotte vond zfi het beter hoewel
haar die kleine misleiding tegen de
borst stuitte de tasch toch maar
weer zorgvuldig op den grond te leg
gen, waar zS haar gevonden had.
Hiermee klaar, dwong zij zich zelf
tot kalmte en liep luchtig stappend
over het lichtblauw gebloemde karpet,
ook al een bijzonder koopje, dat de
Raydon's hadden bemachtigd tegelijk
met The Mill House.
En toen, knielende bij het bed waarop
het lijk van haar zoon lag, die, natr
7ij thans overtuigd was, op laaghartige
wijze door zijn vrouw was vermoord,
deed Amelia R ydon de gelofte, dat
zij haar zoon zou wieken.
Langzaam wendde zij zich af. Met
knikkende knieën ging zij, moeilijk,
naar de deur, ontsloot haar en daalde
toen de breede, lage treden af.
Gernlmen lijd bleef zij staan in de
leege hall van het oude huis, dat,
gelijk zij wist, thans alleen het eigen
dom was van de vrouw, die o, «ij
was er zoo sterk van overtuigd
niet alleen een ontrouwe echtgenoote,
maar ook de moordenares was geweest
van een oprecht liefhebbenden man.
Hoe ion zij dit noodlottige huis
kunnen verlaten, sonder Eva nog eens
te zies.
Haar eenige wensch was, nu zoo
spoedig mogelijk naar Londen terug
te keerer, om d8ar voor de autoriteiten
een verklaring af te leggen van de
ontdekkingen, die zij nu gedaan had.
En daarom was het haar-aangenaam,
mevrouw Strain uit de tuinkamer te
zien komen, de vrouw van wie zij nooit
had gehouden, die zij altQd beschouwd
had als een overbodige luxe vaH haar
schoondochter.
Tegen wil en dank verteederde het
hart van de oude mevrouw Raydon,
want Adelaide Strain zag er mei alleen
doodmoe, maar ook diep bedroefd uit.
Hoe het ook mocht z0n, zeker was
hst. dat deze vree w alles gedaan had,
wat in haar vermogen was, voor den
armen Birtley. Ais zijn doodsstrijd
eenigszlns verlicht was, dan was het
ongetwijfeld de huishoudster, die de
verlichting had gebracht. Dat was de
moeder van den overledene verteld
door het kamermeisje Powell, die ge
durende den oorlog dienst had gedaan
in een veldhospitaal en met wie zij
dien ochtend een vrij lang onderhoud
had gehad.
Zal ik wat ihee voor u zetten i»
de tuinkamer? Mevrouw S rain sprak
op een fluistertoon en voegde er bij:
Ik heb daar al het noodige en ik
begrijp, dat u oververmoeid moet zf|n,
mevrouw R.ydon.
Neen, ik dank u, was het ant
woord van Birtley's moeder. Ia
heb wat haast om zoo gauw mogelijk
naar Londen terug te gaan. Er is nog
zooveel te doen en ook moet ik nog
aan verscheidene menschen, oude ken
nissen en familie schrijven.
Na een oogenbiik wachtens vervolgde
zij beslistBovendien, al weet Ik
ook, dat Eva het liever niet heeft, ben
Ik van meening, dat er binnen den
kortst mogelijken tijd een lijkschouwing
moet plaats hebben.
Mevrouw Strain vermocht niet op
haar gelaat de verbazing, ja zelfs den
schrik te onderdrukken, die haar plot
seling beving.
Een lijkschouwing? klonk het als
een echo.
Het was het eenige woord, dat in
haar overspannen, vermoeid brein door
drong.
Toen, alsof het haar ontglipte, bracht
zij in het midden
Maar dat is toch immers niet
noodzakelijk 7 Ik zou niet weten waar
voor,
Noodzakelijk of niet, ik bea van
oordeel, dat het gewenscht is.
Alelaide Strain zweeg. Zij werd
bevangen door een vreemd gevoel van
duizeligheid, ja selfs van onpasselijk
heid.
Blindelings stak sfl haar hand tas
tend uit. Mevtouw R .ydon greep haar
vas'.
Mevrouw S rain, sprak zij, op een
toon van oprecht medelijden, dit
alles Is te veel voor u geweest, en zij
leldd» haar naar een stoel.
Adelaide ging zitten. Zij deed een
bovenmenschelijke pogit g om tot haar
zelf te komen. Het gelutfe haar. Zij
zag buitengewoon scherp omlijnd het
beeld van haar kind, haar Gnly. Zij
dwong zichzelf de wreerie woorden te
herinneren, die B:rt ey Raydon met be
trekking tot Gil y had gezegd.
Was het mogelijk, dat d:e woorden
eerst gisteravond waren genlt Er
scheen een menschenleven tusschen te
liggen, sedert zij ze gehoord had.
Ik voel me al weer goed, zeide
ze op een toon, waaraan ze trachtte
de noodige vastheid te geven en de
oudere vrouw was te zeer in beslag
genomen door haar eigen gedachten
en de gewichtige ontdekkingen, die zij
zooeven had gedaan, om zich volkomen
rekenschap te geven va» de zonderlinge
opwinding der huishoudster,
Wilt u Eva zeggen, dit ik haar
niet wilde storen en maar liever ter
stond naar Londen ben teruggegaan,
zonder te wachten tot ik haar nog kon
zien
En nadat Adelaide zwijgend het hoofd
had gebogen, vervolgde zi; i Voelt
u zich nu goed genoeg, om mij naar
de garage te brengen
j 0. «ker.
Z8 verlieten samen het duistere huis
en gingen naar de vroegere stalling,
waar de huurauto nog wachtte, welke
mevrouw Raydon dien morgen vroeg
naar The Mill House had gebracht.
Eén oogenbiik kwam de gedachte bfl
de oude dame sterk op, nm de" chauf
feur te zeggen regelrecht naar Scotland
Yatd te rijden snaar zij drong de
gedachte met kracht terug en iwee
uren laser schretf zij in haar eigen
huig, op haar eigen postpapier den
brief, waarvan zij verwach te, aat hij
ongeiwöfeld het hruden van de be
oogde lijkschouwing ten gevolge zou
hebben.
HOOFDSTUK XIX.
Op den steenen vloer van de garage
staat Adelaide Strain, roerloos, een
heele poos Hel lijkt aisof z8 naar de
oude s atklok siaarf. Maar dat is niet
zoo. Zij s'aat daar als een btinde, zij
ziet hiets.
Lijkschouwing?? Lijkschouwing
Lijkschouwing Het woord bonkt en
beukt wrekend in haar gepijnigde her
senen, in haar ooren, die als verdoofd
lijken.
Zij tracht zich enkele opmerkingen
van dokter Dunham te hetinnerer,
welke hij dien merger, heeft gemaakt.
Was het tot haar? W*s het tot E.
Zij weet het niet meer Wal was het
ook, dat hij zei en dat haar zoo ge
rusts elde. Zij kan haar hoofd er niet
bijhouden. A'ies viievt haar door het
hoofd, ailes der laatste H«gen. Maar
vooral de gedachte aan G liy liet haar
niet met rust,
