"e)ntv^ is die touxtiw fwvfdpynf
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch- Vlaanderen.
EEN GIFTMENGSTER
No. 89.
DINSDAG 8 FEBRUARI 1938
53e Jaarg.
J. C. VINK - Axel.
Dierenbescherming.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-UITGEVER
Bureau Markt 12.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
ADVER 1 ENT lEN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
Ons Wetboek van Strafrecht
voorziet onder den titel„Mis
drijven tegen de zeden" o.m. ook
in zekere mate in dierenbescher
ming en wel onder art. 254, dat
luidt als volgt
Mishandeling van een dier
wordt gestraft met gevangenis
straf van ten hoogste 3 maanden
of geldboete van ten hoogste f 120.
Indien het misdrijf in het open
baar gepleegd wordt, wordt de
straf resp. hoogstens 4 maanden
of f 120.
In verband met dezen wettelijke
vorm van dierenbescherming ont
vingen we ter plaatsing van de
hand van mr. dr. W. Hugenholtz,
adv. en proc. te Leiden, het vol
gende schrijven onder den titel
„Art. 254 W. v. S en het
coupeerea van paarden en
honden".
Bij het tot stand komen van de
wet van 16 April 1920, Stb. no.
194, waarbij de artt. 254 en 455
W. v. S. werden gewijzigd, werd
in het Voorloopig Verslag van
de Comm. van Rapporteurs E. K.
(W. 10547) opgemerkt, dat men
er zich over verblijdde, dat de
nieuwe bepalingen „veel ruimte
gaven voor eene rechtspraak, die
het dier ten goede zoude komen
en den mensch langzamerhand
leeren om zijn medemenschen en
het dierenrijk zender wreedheid
te behandelen".
Sinds 1920 is er wederom
na de verbeteringen van 1886
veel ten goede veranderd, doch
zijn wij op het gebied der wet
telijke dierenbescherming al daar,
waar wij, als beschaafde natie
behooren te zijn
M.i. in geenendeele I
Er zijn helaas nog maar al te
veel gevallen denkbaar, die niet
strafbaar zijn.
Niemand toeet, welk geluk
hij nog kan bereiken.
FEUILLETON
Uit het Eogelsch.
Maar u wilt deze dame toch
zeker dat pijnlijke ik wil niet zeggen
die blaam, want daarvan is hier geen
sprake dat pijnlijke, om te moeten
verschijnen voor een verhoor, niet
aandoen Zij zon de hoofdgetuige
afgezien natuurlijk van mijzelf
zijn.
En ik zou gaarne ook een ver
klaring afleggen, want ik heb mijn
zoon nog twee dagen vóór zijn over
lijden gezien en gesproken en hij kwam
mij voor toen in blakende gezondheid
le verkeeren.
HQ kan heel wel geschenen heb
ben. viel Eva in maar hq klaagde
dikwijls, vooral wanneer we gedanst
hadden, over een hevigen steek in si) i
zij. Ik weet, dat hij zich gisterochtend
erg onolesierlg gevoelde, want Ade
laide S'rain zei me, dat hij geklaagd
had. Ik vergeef het me zelf nooit, dar
ik niet op hem gewacht heb, om met
hem naar de stad te gaan, Opnieuw
barstte Eva in een krampachtig snikken
nit.
Mevrouw Raydon Het een blik vol
afkeer en achterdocht op haar schoon
dochter rusten, toen wendde zfl zien
tot den dokter met de woorden
Ik zie, dat neck m|n weerden,
Het is dan ook hoog noodig,
dat de wetgever, die de laatste
jaren zulk een ontstellende massa
wetten heeft geproduceerd, ook
eens even zijn aandacht wijdt aan
het vraagstuk der wettelijke die
renbescherming, om te komen tot
een volledige algemeene wet,
waarin alle reeds bestaande over
tredingen en misdrijven worden
ondergebracht, benevens de noo-
dige nieuwe. De Noorsche „Lov
on dyrevern" van 7Juni 1935 zou
hier zeer zeker tot richtsnoer
kunnen worden genomen. Tevens
kon dan meteen de vivisectie eens
behoorlijk geregeld worden, o.a.
om onnoodige en overbodige
experimenten te beteugelen.
De rechtspraak omtrent de be
reids strafbaar gestelde misdrijven
en overtredingen stemt tol tevre
denheid, niet tot optimisme. Be
schouwen wij meer speciaal art.
254 sub 1 W. v. S.
Het moest m.i. geen vraag meer
zijn of het coupeeren van paarden
en honden al dan niet onder dit
artikel valt. Bij dit coupeeren is
immers ieder redelijk doel af
wezig, wordt althans zeker steeds
overschreden, hetgeen eventueel
toelaatbaar zou zijn te achten.
Terecht oordeelde de Rb. Zut-
phen op 25 Oct. 1935 (ongepu
bliceerd) dan ook geen redelijk
doei aanwezig in het geval, dat
een paard, uit winstbejag, opzet
telijk pijn of letsel was toege
bracht. Opzettelijk had men dit
paard met een coupeerschaar een
stuk vaa den staartwortel afge
knipt, waarna vervolgens de daar
door ontstane wonde met een
gloeiend ijzer was dichtgebrand
Ook sprak de Politierechter te
Maastricht op 10 Juni 1933 (on
gepubliceerd) het schuldig uit
over iemand, die op meer dan
schandelijke wijze de ooren van
een hond had afgesneden.
Hiertegenover staat echter een
noch mijn zienswijze in staat zijn u
tot andere gedachten te brengen,
dokter Durham. Het spqt me, dat ik
u ben lastig gevallen met mijn verzoek
ml] hier te komen spreken.
Och neen, zegt u dat niet, riep
nq uit, ik ben heel giaag gekomen
en ik hoop.hij aarzelde, stokte
ik hoop, dat u wei overtuigd zuli
wilien zijn van mqn innige deelneming
in uw droevig verlies.
Maar zij slak hem de band niet toe,
waarop hij met een buiging zich uil
de voeten maakte.
Er volgde een pijnlQke stilte tusschen
"e twee vrouwen. Eindelijk zei Eva
zenuwachtig
Ik heb in 't geheel geen trek om
te lunchen. Wilt u mij txcuseeren,
als ik boven wat ga liggen Ik heb
den heelen nacht geen oog dicht gt-
daau.
Toen vroeg haar schoonmoeder iets,
wat de jonge weduwe bijna een ou-
beacheideu vraag vond.
Is er iemand op 't oogenbiik bij
Birtley
Neen, ten minste ik ik geloot
het niet.
Dan wil ik wel even in die kamer.
Wenscht u niet eerst iets te ge
bruiken
Neen, ik dank je?
Het hinderde Eva geducht, dat de
oude mevrouw Roydon haar geen en
kele maal eens „uevc" of „kind" ge
noemd had, noch één woord van ge
bruikelijke deelneming had geuit, sinds
zQ dien morgen op Töe Mill Housï
was aangekomen.
Langzaam heengaand, voelde het
Jonge vrouwtje weer heete tranen op
komen in baar vermoeide oogen en er
kwam een gevoel van akelige een-
vonnis van de Arnh. Rb. d.d. 29
Juni 1927, W. 11737.
Een deskundige had ten pro-
cesse beweerd, dat coupeeren van
paarden noodig kon zijn in ver
band met de handelswaarde. Dit
coupeeren was in casu geschied
op de wijze, welke ook aan de
Veeartsenij-school werd geleerd.
Op grond van een en ander nam
de rechtbank aan, dat niet zonder
redelijk doel was gehandeld, dat
althans niet was overschreden
hetgeen, ter bereiking van zoo
danig doel, toelaatbaar was.
M.i. heeft het coupeeren van
paarden en honden in geen enkel
geval een „redelijk doel". Het
geschiedt enkel en alleen uit
winstbejag en om tegemoet te
komen aan excentrieke mode
grillen
In ieder geval geschiedt het
coupeeren steeds op een pijnlijke,
ontoelaatbare wijze. In dit ver
band moge ik nog een enkel
woord opmerken over het arrest
van H. R. 11 Oct. 1920, W. 10635,
eveneens betreffende het coupee
ren van paarden. Ik wil op den
voorgrond stellen, dat dit geval
werd berecht volgens art. 254 oud.
De verdachte had opzettelijk
gewelddadig van een paard een
gedeelte van het staartbeen afge
knipt met een schaar en de daar
door ontstane wonde dichtge
schroeid, tengevolge waarvan het
paard pijn had ondervonden en
verwond werd. De H. R. achtte
een redelijk doel aanwezig, om
dat volgens art. 1, lid 2, der wet
tot regeling van de uitoefening
der veeartsenijkunst van 8 Juli
1874, Stb. no. 98, het doen van
heelkundige operatiën op gezond
vee, met uitzondering van inenten,
aan ieder geoorloofd is en omdat
in de M. v. T. was gezegd, dat
„het angliseeren (dat is: cou
peeren) van paarden en alle an
dere bewerking op gezond vee
zaamheid, van verlatenheid in haar hart.
Het leek zoo iets absurds, dat Birtley,
haar liefhebbende heer en meester
die overigens in zekeren zin als was
in haar handen was geweest nu
dood en koud lag en haar nooit meer
zou liefkozen en berispen.
Hoewel zij het voor sich had gi-
aouaen, het zelfs niet aan naar vnei,-
dm had verteld, die zoo hartelijk en
hulpvaardig was geweest in die vei-
scunxkeiqke uren, was het nu toch de
eerste maai, dat Eva Raydon ietnard
had zien sterven. En zij was diep
geschokt en ontroerd door het nieuwe
besef, hoe broos de draad is tusschen
leven en dood.
Toen zij weer op Adelaide's bui
was gaan liggen, hoorde zij de oude
meviuuw Raydon zacht de tiappei,
opkomen, de sterfkamer ingaan en den
sleutel in het i'ot omdraaien.
Haar gezichtje in de kussens be
gravend, snikte Eva haar brandend
verdnet uit. Het geluid van den sleu
tel in het slot van haar slaapkamerdeut
had plotseling een levendige herinne
ring in haar gewekt aan de heerlijke
verzoening, die eergisteren was gevoigr
op net kinderachtige gekibbel lusschei
haar en haar lieven Birtley.
HOOFDSTUK XVIII.
Na de ruime, thans duistere slaap
kamer ie zijn doorgeloopen, ging me
vrouw Raydon niet raar het bed, on
het laken van haar gestorven soors
gelaat op te siaan, zooals menige
moeder in haar plaats zou hebbei
gedaan, Ook knielde zij niet bij ht
bed, om mogelijk wat berusting er
gelatenheid iu een gebed te vinder
gelijk zij had gedaan toen zQ voor bet
eetst alleen was gelaten bij het iqk
toegepast, zonder nadeel voor
derden, verricht konden worden".
De H. R. nam tevens aan, dat
de verdachte door zijn handelin
gen, niet had overschreden, het
geen toelaatbaar was.
M.i. is deze beslissing onjuist.
In de eerste plaats, omdat hier
een oude wet van 1874 tot richt
snoer werd genomen. Een wet,
dateerend uit den tijd, dat in ons
land nog geen enkel wetsvoor
schrift bestond op het gebied van
dierenmishandeling; uit den tijd,
dat katknuppelen, palingtrekken
en dassebijterij nog heel onschul
dige volksvermaken werden ge
acht 1
Secundo is die wet van 1874
m.i. verkeerd geïnterpreteerd. Te
recht merkte de Adv. Gen. Besier
reeds op in zijn conclusie, vooraf
gaande aan het arrest, dat lid 2
van art. 1 der wet van 1874,
moest worden gelezen in verband
met lid 1 van dat artikel, waarin
was (en noe is) bepaald, dat het
verleenen van genees- en heel
kundigen raad of bijstand voor
vee als bedrijf, alleen aan hen is
veroorloofd, die daartoe een
examen hebben afgelegd. Lid 2
is een uitzondering op lid 1.
Heelkundige operatiën "op gezond
vee mogen n.l. door een ieder
worden uitgeoefend.
„Dit beteekent echter geenszins,
dat ieder nu een vrijbrief heelt
in gezonde dieren het mes te
zetten, ook wanneer hij hiermede
in botsing zoude komen met an
dere verbodsbepalingen", zoo
merkte de Adv. Gen. zeer terecht
op. Heelaas heeft de H. R deze
juiste interpretatie terzijde gesteld,
hetgeen ook daarom zoo te be
treuren is, waar er nog steeds
geen nieuw arrest op dit stuk
door ons hoogste rechtscollege is
gewezen en lagere rechters zich
mogelijk zullen laten beïnvloeden
door die oude uispraak van 1920.
vau haar echtgenoot, dien zij harts
tochtelijk en vol jaiouzie had beminu.
Neen, inpiaats daarvan ging zij re
gelrecht naar haar schoondochter kap
tafel, die nog overladen was met nu>
telooze, kostbare prulletjes.
Van het begin af nad zq haarsoort
mooie vrouw gevreesd, gehaa', veracht
en veroordeelde In den loop van dei
tijd was haar antipathie nog verscherpt,
„icgetqk met tiaar felle jaiouzie op de
vrouw, die Birtley's hart geheel hao
'ugepaltnd, die hem vasthield op een
wqze, waarvan zq, demoeder, die heet
weinig wist van den manneiqken aaro
nieis Dcgreep.
Hoewel zij het ijskoud sou ontken
nen, het ooa zich zeif mei zou willet,
loegeven, had zq twee dagen geledti
de vertrouwelijke mededeelmg vat.
naar zoon met een gevoel van zegt -
praai en van voidueaing aangehoord.
Sinds dat gesprek met Birtley haddm
Eva en Eva's dwaze spilzucht de ge
dachten der oude vrouw voorldurem
bezig gehouden.
Toen was dien morgen die vreeselijkt
beproeving gekomen om vqf urn
al met de plotselinge gewaarwoi-
d tig nog in baar slaap, dat de telefoon
nt-neden, belde, belde
EmdetQk was zq naar heneden gr
aan, met grouten tegenzin, z-ch bi
kunnende voorstellen, dat zq zelf were
jpgebeld. Maar de wreede waaiht -
<ionk haar door het toestel daarop i
(1 ooren: het verschrtkkeiqke bench,
dat haar zoon hopeloos ziek was, e-
de drogende vraag, of zq terston.
wilde komen.
Weer waren thans haar gedach't
net Eva bezig. Vastberaden draait
zq zich om, vermqdend den blik na
-inks te siaan, waar het lage, breeot
Terloops zij opgemerkt, dat de
H. R ten onrechte coupeeren
gelijk stelde met angliseeren.
Coupeeren wil zeggen, een paard
„kortstaart maken, in welk geval
er een stuk van den staartwortel
wordt afgeknipt of afgehakt. Angli-
seeren (engliseeren, meteeren) is
heel iets anders Daaroij worden
de spieren, die den staart naar
beneden trekken, doorgesneden,
waardoor men het paard een meer
sierlijken staart wfl verschaffen.
Tenslotte acht ik de beslissing
van 1920 nog daarom zoo ge
vaarlijk, omdat blijkens de M. v. T.
ook honden onder vee in den zin
van de wet van 1874 vallen.
Het wordt hoog tijd, dat dit
verouderd arrest plaats maakt voor
een beslissing, die beter weer
klank vindt in het rechtsgevoel
van beschaafd Nederland. De
lagere jurisprudentie geeft over
het algemeen het goede voorbeeld!
Meer en meer breekt de overtui-
ging baan, dat winstbejag en
modegrillen niet als een redelijk
doel, in den zin van art. 254,
mogen worden opgevat. En zij,
die een zoodanige overtuiging
hebben, zijn zeker allerminst zie
kelijke of sentimenteele moralisten,
doch over het algemeen menschen,
die met beide beenen in de wer
kelijkheid van het dagelijksche
leven staan en een afkeer hebben
van een dergelijke wreede en
noodelooze mishandeling als het
coupeeren van paarden en honden
nu eenmaal is.
Ik eindig met de hoop uit te
spreken, dat er spoedig een gun
stige beslissing in hoogste instan
tie zal vallen.
Hoeveel staarten van paarden
en staarten en ooren van honden
zullen het anders zonder eenig
redelijk doel nog moeten ont
gelden
fed met haar dooden zooh stond.
Ouderzoekend, speurend liet zq de
oogen gaan over eik meubelstuk elke
gesloten kast in het groote vertrek.
Ofschoon zq ztek nooit door onbe
stemde vooistelltngen liet leiden, was
iet toch alsof iets haar zei, dat zq in
deze duistere slaapkamer de bevestiging
on vtuden van naar sterk vermoeden,
dat haai zoon geen natuurl|ken dood
was gestorven.
Plotseling draaide zq zich om en
bleef zq siaren op de kleerkast.
Hei was een piachtig menbelije, een
neine la'afel, van achttiende eeuwsche
stqt, steriqk van vorm. Een van de
ware spotkoopjes, die het echtpaar
Birtley R.-.ydon nad bemach"g1, toen
g in net oesit kwamen van Tne Mill
House en Inboedel.
Voorover gebogen, opende zq de
«ovenste lade en met een kleur van
panning op haar bleek gelaat begon
'.q den inhoud zotgvuldig. zaakkundig
e onderzoeken. Dii was met zoo heel
emakketqk, want Eva was, geiqk zoo
■eet veel vrouwtjes van haar soort,
oewel Uiterst kieskeurig in alles wat
aar eigen manieren en gewuomen
-etrof, buitengewoon slordig, om de
-nvouaige reden, dat zq ais k-nd en
leisje nooit geleerd had nt-j stesqr.
Biiiiey R yuoi.'s moeder was meer
n diep veroniwaardigd over alles
vat zq vond en zq vond heel veel
wai op Klinkklare onzinnigheid en
'iuegaande verspilzucht wees. E-a,
weer geiqk zoo veel vrouwtjes van
aar soort, was een soort van vei-
amelaarster.
(Wordt vervolgd).
AXELSCHEffi COURANT
1 2 cachets 50 ct.
Proefdoosje
2 cachets 10 ct.
BijApoth.enDrog.
49)
