'J
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwseh- Vlaan deren.
EEN GIFTMENGSTER
No. 80
VRIJDAG 7 JANUARI 1938
53ö Jaarg.
J. C. VINK - Axel.
Het bezoekrecht na
echtscheiding.
Binnenland.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-U1TGEVER
Bureau Markt 12.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
Eerste JBlad.
De interessante discussie, die
in het afgeloopen jaar onder den
titel: „Toeziende voogdij van één
der ouders na echtscheiding" in
het Nederlandsch Juristenblad is
gevoerd, bewijst wel hoe zéér
o.a. de vraag of er ten onzent al
dan niet een „droit de visite"
bestaat, althans ingevoerd moet
worden, in het brandpunt der be
langstelling onzer juristen staat.
En terecht, immers de wijze,
waarop na echtscheiding de ver
houding tusschen ouders en kin
deren geregeld behoort te zijn,
betreft de belangrijkste en tevens
de meest subtiele en delicate zijde
van het echtscheidingsvraagstuk
Deze zoo teere kwestie behoort
dus ernstig onderzocht en opge
lost te worden en is m.i. zeker
allerminst gediend door de wreede
en ruwe opvattinggeen enkel
contact meer tusschen de kinderen
en den ouder niet-voogd.
Voorop dient te worden ge
steld, wat men eigenlijk heeft te
verstaan onder de termenbe
zoekrecht, omgangsrecht of droit
de visite.
M.i. valt hier een eng en een
ruim begrip te onderscheiden.
In het eerstgenoemde geval be
doelt men er medehet recht
van den niet tot voogd benoem
den ouder om op gezette tijden
de kinderen te mogen zien en
spreken, met hen op reis te mogen
gaan, hen in huis op te mogen
nemen.
Bij het ruime begrip wil men
den ouder niet-voogd ook nog
het recht geven om zich met de
opvoeding van het kind in te
laten. Prof. Scholten acht het
daarenboven nog gewenscht, dat
die ouder „in belangrijke maat
regelen omtrent de kinderen moet
worden gehoord".
De Duitsche wetgeving huldigt
kennelijk de enge opvatting, im
mers in 1636 B.G.B-wordt ge
zegd, dat de ouder-niet-voogd
FEUILLETON
Uit liet Ëagelsch.
Er kwam een spotachtige trek
op Adelaide Strain's mager, bloed
loos gezicht.
Mijnheer en mevrouw Ray-
don zij o gisteravond in »RitZf
gaan dineeren. Vandaar zijn zij
naar een nachtclub gegaan u
weet, ze zijn allebei dol op dan
senen hebben, geloot ik, róór
hun thuiskomst, in die club nog
gesoupeerd. Ik geef toe, dat hij
er vanmorgen werkelijk niet al
te best uitzag, maar dat is niet te
verwonderen, nietwaar?
Zy schonk al pratend de thee
in het fijne bommetje, overeen
komstig den wenseh van deo
dokter. Hij was al behagelijk
gaan zitten in een gemakkelijken
tuinstoel en keek om zich heen
met een gevoel van vredige rust,
echt iD zijn schik.
Ik vind toch The Mill House
heUllarmooiitegoedin Swan mere,
de bevoegdheid behoudt „mit dem
Kinde persönlich zu verkehren".
De ruime opvatting meen ik te
mogen lezen in art. 303 van den
Franschen Code Civil, waar ge
sproken wordt over „Ie droit de
surveiller l'entretien et l'éducation
de leurs enfants". De jure con-
stituendo zal zich van deze beide
begrippen ter dege rekenschap
moeten geven
Indien wij de Vries en van
Tricht opslaan om de geschiede
nis van de wet op de ouderlijke
macht en voogdij van 1901 te
raadplegen, dan blijkt daaruit wel,
dat de toenmalige Minister een
bezoekrecht niet heeft gewild. De
volgende drie bezwaren werden
door Z Exc. op dit stuk ontwik
keld le bij „onverstand of on
wil" zou de samenwerking op
niets uitloopen en zou de tus-
schenkomst des rechters, die op
verschillende plaatsen in het
Verslag zoo scherpe afkeuring
gevonden heeft, noodig blijken"
2e het zou voor den rechter
meestal ondoenlijk zijn een goede
regeling omtrent het bezoekrecht
te treffen3e er zouden geen
voldoende waarborgen zijn „ter
verzekering, dat de door den
rechter gemaakte regeling door
den voogd zou worden nage
streefd".
Geen van deze drie argumenten
zijn m.i. steekhoudend Wat het
eerste betreft, heeft prof. Scholten
reeds overtuigend aangetoond, dat
het niet opgaat. De rechterlijke
inmenging, die in het algemeen
niet werd begeerd, omdat zij de
„eenheid verbreekt", kan na echt
scheiding de facto niet meer
schaden. De stelling, dat de
rechter niet bevoegd zou zijn om
een behoorlijke regeling te treffen,
zal wel door niemand meer onder
schreven worden. Waarom kan
onze rechter niet, wat zijn Fran-
sche, Duitsche, Zwitsersche en
andere buitenlandsche ambtge-
nooten wel blijken te kunnen
Waarborgen ter verzekering zijn
er toch zeker wel te bedenken.
Zoo kan b.v. de voogdij ontnomen
worden, als de voogd (of voogdes)
weigert mede te werken. Het
merkte hy op. Het is jammer,
dat uw jonge vrieDdeu geen
kinderen hebben, mevrouw SlraiD.
Als zij het gemis er van
voelden, zou het inderdaad heel
jammer zyn, maar geen van beiden
hebben verlangen naar een kind.
Zij sprak op een toon van stel
lig weten.
Zy gaan geheel in elkaar en
in zichzelf op, dokter Durham.
Een echt modern paartje,
zei hy in gedachten voor zien
heen.
Er volgde een oogenblik van
stilte en terwijl beiden hun thee
dronken, vroeg Adelaide zich at,
of het niet het beste zou zyn,
zoo zij den dokter vertelde, dat
zij van de Rayjons weg ging en
van hoe groot belang het was,
voor haar of liever voor Gilly
een andere, behoorlijk betaalde
betrekking te vinden. Wie weet,
misschien kon zij de hulp en
voorspraak van dien vriendeiyken
man winnen.
Maar juist, to«D zy dokter Dur
ham haar zorgen wilde mede-
deelen, riep hy uit: Maar nu
moet ik toch gauw weg. Ik ben
op weg naar juffrouw Jamtsen, in
het paviljoen ziekenhuis. Zij is
allerliefst geweest voor een on
gelukkige patiënt ran uie
is wel typeerend, dat de Minister
in 1901 geen beroep heeft gedaan
op het „belang van het kind".
Z Exc was er blijkbaar van over
tuigd, dat dit belang niet geschaad
werd door de toekenning van
eenig bezoekrecht. En terecht,
immers in zeer vele gevallen
zullen de kinderen den omgang
met beide ouders juist ten zeerste
behoeven
Naar hedendaagsch recht wordt
op voetspoor van H R. 17 Juni
1910, w. 9037 meestal aangeno
men, dat de wet het bezoekrecht
niet kent. Indien de rechter een
zoodanig recht wel creëert, zou
er volgens ons hoogste rechtscol
lege sprake zijn van „een ge-
gedeelde opdracht", welke instrijd
zou zijn met de wet. Terecht
heeft prof Scholten opgemerkt,
dat deze opvatting onjuist is,
omdat „toekenning van een be
zoekrecht veeleer een beperking
is van de ouderlijke macht of
voogdij dan een verdeeling dier
macht. De wet staat dus zeker
niet in den weg. Daarenboven
is hef bezoekrecht ook billijk,
vanzelfsprekend en bovenal noo
dig in het belang van het kind.
Billijk, omdat b.v. de vader, die
niet met de voogdij werd belast,
vaak wel de plicht heeft een zeer
hoog bedrag aan alimentatie te
betalen. Vanzelfsprekend, omdat
de natuurlijke band tusschen
ouders en kinderen in alle op
zichten geëerbiedigd behoort te
worden. En wat zou er over
blijven van het bepaalde in art.
353 lid 1 B W. Daarenboven
moet de ouder-niet-voogd toch
ook zijn toestemming tot een
huwelijk van het kind geven Het
•kind erft toch ook van hem, heeft
tochookeenlegitiemï portiebehou
den En wordt niet de ouder-niet
voogd onmiddellijk met de voog
dij belast, zoodra de ouder-voogd
komt te overlijden Hoe moet
de ouder die taak vervullen, als
hij volkomen van zijnkinderenver
vreemd is geraakt Art. 400 B W.
erkent m i. dan ook implicite het
droit de visite. Bovenal is het
bez ekrecht noodig, omdat het
veelal in het belang van het kind
De woorden, die mevrouw
StraiD had willen spreken, bleven
haar in de keel steken. Waot
na nurlyk wilde zij niet, dat
je ff ouw Jameson haar slecht
nieuws van iemand anders dan
van haar zelf hoorde.
Toen zy beiden waren opge
staan, wendde de bejaarde ge
neesheer zich tot haar eu staaida
met deernis iD haar afgetobd
gelaar. Het was dieD dag bleeker
dan ooit.
U ziet er erg vermoeid uit,
sprak hii en in zijn stem klonk
ontsteltenis zoowpI als vriendelijk
heid. Ik ben bang, dat ons
jonge paar hier erg ego stisch en
veeleisuhend is, mevrouw StraiD,
Werkt u niet wat al te hard, om
het hun naar den zin te maken
Ik hoop, dat zy toeh inzien,
wat zy aan n te danken hebben.
Gaat u al ganw met vacantia
U ziet er naar uit, dal u net hard
hoodig heett.
Ja, ik g» gauw met vacaDtie,
antwoordde zij aarzelend.
Mooi. Ik wil mevrouw
R ydou heel graag een wenk in
die richting geven.
Oen neen, ik heb lie er uiet,
dat n dit doet.
Weer stond zij op het punt,
hem te vertellen, dat ly van The
ADVERTENT1ËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franc© ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
is, gelijk o.a. cfr. Nord Thomson
overtuigend heeft aangetoond.
Hierbij vergete men vooral niet,
dat het kind, dat steeds enkel en
alleen bij den ouder-voogd ver
blijft, meestal in een sfeer leeft,
waar alle liefde tot den anderen
ouder zoek is! Het kind wordt
vaak bewust of onbewust, ver
keerd en eenzijdig over den an
deren ouder ingelicht, hoort vaak
met minachting en afkeer over
dezen spreken, hetgeen de onbe
vangen liefde van het kind zou
kunnen dooden. Bestaat het be
zoekrecht, dan zal de ouder-voogd
zich veelal wel wachten het kind
op te zetten tegen den anderen
ouder, uit vrees, dat deze dit zal
merken, indien het bezoekrecht
wordt uitgeoefend. In ieder geval
kunnen de kinderen tijdens de
uitoefening van het bezoekrecht
zelf hun oordeel vormen omtrent
de eigenschappen van den an
deren, niet met de voogdij be
lasten ouder en de door hen op
gevangen opmerkingen en mee
ningen persoonlijk verifieeren en
toetsenHet „andi et alterem
partem" zal juist hier veel kunnen
herstellen van wat anders onher
roepelijk verloren zou gaan voor
het kind. En wordt niet heel
veel leed berokkend aan ouders-
niet-voogden, indien men hun
allen omgang met hun kinderen
onthoudt, zoo moge ik heel be
scheiden vragen En wordt dat
leed niet tot grof en onmensche-
lijk onrecht, indien de ouder-
niet-voogd een plaagzieke voogd
of voogdes tegenover zich heeft,
een gewezen echtgenoot(e), die
zijn (of haar) wraak afreageert
en uitleeft door den anderen
echtgenoot te treffen in zijn meest
kwetsbare levensbelangen Men
late de vraag, of er al dan geen
bezoekrecht zal zijn, dus niet
langer over aan het z g n. „ver
antwoordelijkheidsgevoel van den
ouder-voogd", doch geve den
rechter de macht om naar be
vind van zaken een regeling te
treffen omtrent het droit de visite,
hetgeen ook door Prof. van Oven
rechtvaardig wordt geoordeeld.
Tenslotte betreur ik het met
Mill House wegging. Maar weer
bedwong zy zich.
Misschien wilt u mynheer
R<ydon wel zeggen, dat ik hem
ben bomen opzoeken. Ik zon
hem willen voorstellen, dat hy
Zaterdag even bij mij komt aan-
loopen. Hij gaat immers Zaterdag
niet naar de stad
N en, bijna nooit, want ge
woonlijk komen hier de mensehen
op de lunch, op de thee, of zelfs
dineeren.
Hebben de Raydons dan
nooit rust
Weer glimlachte zij wat spot
achtig, bij wijze van antwoord,
waarna zy met hem naar het hek
begon te wandelen.
Eu pas nu wat op u zelt,
zei hy bezorgd. Ik zie u niet
graag zoo vermoeid, mevrouw
Stram Maar uw kleine joDgen
maakt het goed, geloof ik.
Ja, gelukkig wel.
Haar gezicht k aarde op by het
noemen van haar kiodendeoude
man voelde eeD ontroering. Een
van de redenen, waarom hij Dog
meer dan vroeger het laod had
aan Birtley Ray,ion, was, dat deze
onlangs geweigerd had, Güly
Strain in «y'n zomervacaotie op
The Mill House te hebben. De
dokter wist, hoe Gilly'i moeder
cfr. Jessurun Cardozo ten zeerste,
dat het nieuwe ontwerp betref
fende het kinderrecht in gebreke
is gebleven het bezoekrecht ex-
pressis verbis in onze wet op te
nemen. Dit kan en moet alsnog
geschieden! „In rebus novis con-
stituendis evidens esse debet
utilitas", zei eens Ulpianus.
(VertldHet nut van nieuwe
te maken bepalingen (wetten)
moet overduidelijk zijn. Red.)
Welnu, het nut van een wettig
geregeld bezoekrecht door den
rechter „naar g-lang der omstan
digheden" toe te kennen is
evident
Moge de Wetgever zich ten
deze van zijn hooge en mooie
taak bewust zijn I
Mr. Dr. W. HUGENHOLTZ.
Leiden, Jan. 1938.
Hut palels Soestd(jk
Het algemeen comité tot aan
bieding van een nationaal huwe
lijksgeschenk deelt het volgende
mede
De verbouwing van den vleugel
van het paleis Soestdijk tot prin
selijk kwartier is thans zoover
gevorderd, dat dit in gebruik kan
worden genomen, al zal de af
werking van een deel der ver-
byna angstvallig 't ventje uit de
oogen van haar patroon had ge
houden, toen het met Kerstmis
en Paschen op de villa mocht
logeeren.
Toen Adelaide Strain aan het
hek de auto van dokter Durham
stond Da te kijkeD, kwam het
eensklaps in haar op, dat het wel
aardig zou zijn geweest, als zij
hem een en aoder had gevraagd
over de werking van eeD wel
bekend vergif
Zij wist, dat het volstrekt niet
vreemd van haar zou zijn ge
weest, zoo iets te vragen, want
het was hem bekend, dat zy,
evenals de meeste intelligente
menscheD, belang stelde ïu de
uitwerking van geneesmiddelen
op bet mecschelyk lichaam. E-m
had hij haar een strychinehou-
dend middel voorgeschreven en z(j
herinnerde z ch nu, dat zij ioen
een gesprek met hem had gevoerd
o sr de geneeskrachtige en andere
uitwerkingen van sommige ver
giften.
Haar gelaat versomberde, toen
zij bedacht. w«t hij
over haar eigen gezondheid.
(Wordt vervolgd),
AXELSCHE® COURANT
Laten onze gesprekken zóó zijnt dat
zij mooie gevoelens in de harten
der mensrhen doen ontwaken.
41
H'J BEGINT HET JAAR GOED
