elke stap die neem distributie Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwscli - Vlaanderen. EEN GIFTMENGSTER de radiotechniek vooruit gaat No. 68. VRIJDAG 26 NOVEMBER 1937. 53e Jaarg. J. C. VINK - Axel. Winkelen. Axelsche Radio-Centrale - Oranjestraat 2. Mr. OUD's rede in de Tweede Kamer, Binnenland. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER-UITGEVER Bureau Markt 12. Telef. 56. - Postrek. 60263. ADVERTENTIÊN van 1 tot 5 regels 60 Cent; voor eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën worden franc» ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure. FCerste JBlad. Net een onderwerp voor de St. Nicolaas-weken niet voor de St. Nicolaasweek, want dan gaan we koopen. De daaraan vooraf gaande weken gaan we winkelen. Dat wil zeggen slenterend kijken naar dit en dat, wat onze aandacht vraagt. En daar zorgen de étaleurs voor met hun blikvangers. Win kelen is eigenlijk doelloos, want men loopt rond, zonder plan tot koopen en daarom is het iets anders dan boodschappen doen. Boodschappen doen is een bezigheid. En daar kun je het nog aardig druk mee hebben, want dan wil men binnen een bepaalden tijd klaar zijn met koopen en dat lukt ons niet met kijken. Maar winkelen zet ons van het eerste oogenblik af aan voor ver rassingen. Wij gaan nergens naar toe en komen overal. We begin nen niet en wij eindigen niet. Winkelen is een cirkelgang een rondje van huis naar huis, waar we ons zelf op trakteeren. Kijken en door de magneet van de eta lage aangetrokken worden, dat is winkelen. Naast die onweerstaanbare kunst van onzen gezelligen aard is er een andere kunst, n.l. die van den winkelier, om het ons gezellig te maken. Hij heeft zijn groote winkelruit en zijn aitikelen. Daar moet hij hocus-pocus mee spelen. Zijn kunst is een wetenschap. Elk voorwerp heeft zijn bepaalde waarde in de étalagekunst. Een vulkachel en een stukje diamant moeten het in een étalage allebei „doen". De vulkachel komt niet tot zijn recht, als hij met dertig andere vulkachels op -een rijtje staat en de diamant heeft geen aanspraak op onze aandacht, als deze niet op een lapje fluweel heel alleen te fonkelen ligt. Tusschen den diamant en de vulkachel liggen de duizend-en- een andere artikelen, die ieder FEUILLETON Uit het Engelscü. De telefoon ging. E«a liep haastig de kamer door onderwyl roepend: Ik ben zeker dat het Jack is. Gretig nam zy den hoorn op. Ben jjj daar Jack Dat dacht ik Mevrouw Strain verzoekt me je te zeggen, dat ze je héél héél erg dankbaar is even was bet alsot er een brok in baar keel kwam, Heusch, ze weet niet hoe ze je haar dankbaarheid zal betuigen Toen veegde ze haar tranen weg en luisterde aandachtig, een mi nuut ot twee lang. Ja, je hebt heel goed geraden, Koappe jongen 1 Maar ze gelooft dat ze beter met deD trein kan gaan. O ja, ze zal het heel prettig vindén, met jou, ongeveer vyf unr in de Wigwam thee te drinken. Bet is heusch alleraardigst van je, haar uil ta neodigan an dan voor zich alleen dan onze aan dacht trekken, wanneer de win kelier er mee getooverd heeft. Een étalage is een tooverkast. Want wij, die zoo doelloos zijn gaan winkelen, voelen plots onze aandacht naar iets getrokken, zonder dat wij er zelf iets toe hebben bijgedragen. Waarom trekt juist die prachtige sjaal daar in dien éénen winkel onze aandacht We zijn er al tien keer voorbij gegaan, waar sjaals voor de winkelruit lagen. Waarom nu juist speciaal die ééne, on verwachte sjaal in dien éénen, ongezochten winkel Omdat die ééne sjaal daar „te pronken" lag. En dat pronken van die sjaal is de kunst van den etaleur geweest. Die heeft, ge grepen door de kleur en de combinatie van kleuren, juist door die ééne sjaal zóó op te hangen, en zóó te „laten zien", aan zijn heele étalage een bepaald cachet gegeven. Daarom haalt de winkeljuffrouw ook liever geen goed uit de étalage. Want daar schaadt ze de kunst-eenheid van den étaleur mee. Maar daar is nog meer. Niet alleen onze aandacht, ook onze belangstelling wordt, al winkelen de, in actie gezet. We gaan de voorwerpen uit de étalage al in onze gedachten gebruiken. We gaan ze al een plaats geven en een taak. En zoo zijn wij zelf, terwijl wij winkelen, al bezig te koopen, zonder ook maar een stap in den winkel gezet te hebben. Daar hebt u het gezellige ge heim van het winkelenverliefd worden. Verliefd worden op de dingen achter de étalage-ruit. Ze mooi vinden en ze willen hebben. De doet U zonder extra kosten mee, mits U een aansluting hebt op de radio Centrale. Wij hebben altijd de nieuwste ontvangtoe stellen, nieuwe lampen, en het beste wat de techniek voortbrengt 't Beste uit den aether Billijker en beter! met eeu opgetogen lachje, hing zij den hoorn weder op. Wat is dat allemaal voor malligheid P vroeg Adelaide Strain, tegen wil en dank glimlachend. Ik ga vandaag niet naar Lon den, Eva. O, wat ben je onnouzel, schat Addietje was eigenlyk Eva'tje snap je Toen ging zij voort- Hy wilde me naar de stad ryden. Maar dat waag ik liever niet, met diecièque. Nietwaar, we konden een ongeval krijgen dat komt dikwijls voor met mensehen in auto's! Wees jij nu zoo goed en vertel aan Birtley als hij beneden komt, dat ik naar Londen ben, om zoete broodjes te bakken bij dien vree- selijken meneer Buch en dat ik mijn lieve mannetje om halt zeven aan Waterloostation zal ontmoe ten. Daag I Reeds bad zy de deur geopend naar de hal, toen zij plotseling weer in de kamer terugkwam en op haar vriendin toetrad, volisumen veranderd van houding en uit drukking, die nu ernstig en som ber waren. Aadie, sprak zij langzaam. Er is iets, dat ik Birtley gis teravond belootde jou vanmorgen te suueu «eggen, Door Jaek'i ca deau had ik 't bijna heelemaal vergeten. Een ongewone, roodachtige tint kleurde plotseling het bleeke, smalle gelaat van mevrouw Strain. En als verdedigend zei zyIk veronderstel, dat mijnheer Raydon vindt, dat het huishoudboek in den laatsten tijd erg hoog is Maar jullie hebt in zijn vacantie heel veel menschen ontvangen. Dat is het niet precies Hy wil, zooals hij zegt, een paar af doende bezuinigingen maken. Er ontstond een stilte. Toen flapte Eva er uit, terwyl zij een ellendig mislukte poging deed om luchthartig te schijnen Ik ben baDg, dat jij ook tot zijn be zuinigingen behoort, Addie. Ik tot zijn bezuinigingen be hoor Dat begrijp ik niet Doch Adelaide had maar al te goed begrepen wat Eva bedoelde en waarvan de waarheid als een vreeselijke, verblindende verras sing tot baar doordrong. Zij was zich als een onmisbare persoon gaan beschouwen voor die twee'dwaze menschen ja, zelts had zij er den laatsten iyd ernstig over gedacht, om Birtley R-.yden vertiooging van salaris, bijvoorbeeld tien shilling weke lijks, te vragen. Want het was waarin de Oud-Minister zijn mening over de Kabinets-samenstelling uiteenzet, wordt U gaarne op aanvrage kosteloos toegezonden. Zendt ons slechts deze bon int winkelier kent ons. Die zegt tot zich zelfZe bezwijken toch voor de verleiding. En dat doen we ook. We zijn net groote kinderen. Als die winkelier door zijn mooie étalage's ons eenmaal te pakken heeft, bepraten we ons zelf toch net zoo lang, tot we maar naar binnen gaan. En wat daar binnen gebeuren gaatJa, kijkt u eens, dat valt eigenlijk buiten het bestek van dit onderwerp. Want eenmaal binnen in den winkel, zitten we in de val. Dan zien we hetzelfde étalage-voorwerp voor ons in een nog betere kwaliteit, wel iets duurder, maar, we moeten toe geven, het is veel beteren wij bezwijken. Winkelen is een voortdurend bezwijken, een geregeld verleid worden. En omdat we ons zoo graag laten verleiden, daarom is winkelen zoo'n plezierige bezig heid. En nu een uitnoodiging tot onze lezers, om de Axeiscne winkel zaken eens af te loopen, want er zijn inderdaad mooie étalage's te zien, waar een goede keuze voor iedereen te doen is. Zonder uitzondering verdienen zij een pluim, dat alles nu eens prachtig uitgestald is en vooral 's avonds haar erg moeilijk gevallen het schoolgeld voor haar jongen te betalen, hem behoorlijk in de klee- ren te beuden en haar eigen be- scbeiden garderobe aan te vulleu met een inkomen van honderdvijf tig pond per jaar. Birtley is van meaning, dat ik bier alles even knap cd zuinig kan doen als jij Is dat niet mal? Aisof ik dat zou kunnen 1 Hij tantaseert een beelen roman over de nieuwe keukenmeid Hij zegt als zij een benoorujk, en degeiyk menscb is, kan zy 't huishouden zelfs goedkooper doen dan jy. Maar hij zal heel gauw merken, dat hij zich vergist Beteekent dat, dat je my opzegt, Eva vroeg Adelaide zacht. Ja, ik zou denken van wel. Adelaide wendde zich af en een oogenblik was bet Eva, alsof zij haar armen om den bals van haar oude vriendin moest slaan en haar zeggen, dat bet besluit van Birt ley baar zoo innig, innig leed deed. Besluiteloos keek zy naar Ade laide's smal gelaat en gebogen hoofd. Toen flitste scherp de herinne ring door haar boota hoe onaardig vitterig Adelaide daar even was geweest met betrekking tot Jack MintUw i briet. Ook droog het, met de verlichting een keurig effect maakt. Men volge maar de lijst onzer adverteerders in dit nummer en daar ziet u van zelf waar u wezen moet. Ik heb zoo'n iciee, dat er vanavond een gezellige drukte zal zijn van menschen, die een en ander kijken gaan. Maar denk eraan: neem nu geen boodschappenlijstje mee, maar neemt een blanco lijst en noteer wat en tcaar u het voor werp gezien hcOt, dat u met Si. Nicolaas voor deze en gene van pas komt, want het onver wachte is ons het liefst. En wat er het aardige van is: je kunt er thuis eens over bab belen en dan hoor je zoo net, wat ieder op zijn lijstje heeft. Goed succes 1 Herhalings oefeningen In 1938. De minister van defensie heeft ter kennis gebracht, dat het in zijn voornemen ligt in 1938 de nemingen 1927, 1928, 1932 en 1934 voor hernalmgsoefeningen onder de wapenen te doen komen. Dit wurdt dan voor wat betreft de lichtingen 1927 en 1928 de in uitzicht gestelde, in 1937 vuor het met een zweempje van schaamte tol Eva door, dat bet een opluch- ting zou zyu, als zij weer met Birtley alleen was. Hoewel beiden er verscneidenc maanden ever ge daan hadden, was het ban daide- lijk geworden, dat zij van de zyde hunner huishoudster een niet altyd welwillende ermek moesten ver dragen. Eu dus, ioplaats van aan haar eerste opwelling gehoor te geven bleet Eva staan, in afwachting van hetgeen Adelaide zou zeggon. Etndeiyk keerde deze zich ea en keek naar aan. Wanueer willen jij en mijn heer R»ydon, dat ik The Mill House verlaat Eva wachtte, naar het haar ea haar vriendin toescheen, heel lang met haar antwoord. Hoe mal, dat zy zich nu zoo onbehagelijk ge voelde, terwijl Adelaide toch vol strekt niet te keer ging Birtley schijnt het idee te hebben, sprak zy eindelijk, en het klonk alsof zij een lesje opzei, wat het eigenlijk ook was, dat je zeil, Audie, 't lietst zoo ver trekken den dag vóórdat de meawe keukenmeid komt. (Wordt vervolgd.) LSCrf Gij hebt alleen te maken met hetgeen gij moetniet met hetgeen de men- schen meenen dat gij doen moet. I Zendt mij tronco toe een ex. van de rede van Mr. r. J. Oud. Naam Adres - i i - ii**t»i'd

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1937 | | pagina 1