elke stap die
neem distributie
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwscli - Vlaanderen.
EEN GIFTMENGSTER
de radiotechniek
vooruit gaat
No. 68.
VRIJDAG 26 NOVEMBER 1937.
53e Jaarg.
J. C. VINK - Axel.
Winkelen.
Axelsche Radio-Centrale - Oranjestraat 2.
Mr. OUD's
rede in de
Tweede Kamer,
Binnenland.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-UITGEVER
Bureau Markt 12.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
ADVERTENTIÊN van 1 tot 5 regels 60 Cent; voor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franc» ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
FCerste JBlad.
Net een onderwerp voor de St.
Nicolaas-weken niet voor de
St. Nicolaasweek, want dan gaan
we koopen. De daaraan vooraf
gaande weken gaan we winkelen.
Dat wil zeggen slenterend kijken
naar dit en dat, wat onze aandacht
vraagt. En daar zorgen de étaleurs
voor met hun blikvangers. Win
kelen is eigenlijk doelloos, want
men loopt rond, zonder plan tot
koopen en daarom is het iets anders
dan boodschappen doen.
Boodschappen doen is een
bezigheid. En daar kun je het
nog aardig druk mee hebben,
want dan wil men binnen een
bepaalden tijd klaar zijn met
koopen en dat lukt ons niet
met kijken.
Maar winkelen zet ons van het
eerste oogenblik af aan voor ver
rassingen. Wij gaan nergens naar
toe en komen overal. We begin
nen niet en wij eindigen niet.
Winkelen is een cirkelgang een
rondje van huis naar huis, waar
we ons zelf op trakteeren. Kijken
en door de magneet van de eta
lage aangetrokken worden, dat is
winkelen.
Naast die onweerstaanbare
kunst van onzen gezelligen aard
is er een andere kunst, n.l. die
van den winkelier, om het ons
gezellig te maken.
Hij heeft zijn groote winkelruit
en zijn aitikelen. Daar moet hij
hocus-pocus mee spelen. Zijn
kunst is een wetenschap. Elk
voorwerp heeft zijn bepaalde
waarde in de étalagekunst. Een
vulkachel en een stukje diamant
moeten het in een étalage allebei
„doen". De vulkachel komt niet
tot zijn recht, als hij met dertig
andere vulkachels op -een rijtje
staat en de diamant heeft geen
aanspraak op onze aandacht, als
deze niet op een lapje fluweel
heel alleen te fonkelen ligt.
Tusschen den diamant en de
vulkachel liggen de duizend-en-
een andere artikelen, die ieder
FEUILLETON
Uit het Engelscü.
De telefoon ging.
E«a liep haastig de kamer door
onderwyl roepend: Ik ben zeker
dat het Jack is.
Gretig nam zy den hoorn op.
Ben jjj daar Jack Dat dacht
ik Mevrouw Strain verzoekt me
je te zeggen, dat ze je héél héél
erg dankbaar is even was bet
alsot er een brok in baar keel
kwam, Heusch, ze weet niet
hoe ze je haar dankbaarheid zal
betuigen
Toen veegde ze haar tranen weg
en luisterde aandachtig, een mi
nuut ot twee lang.
Ja, je hebt heel goed geraden,
Koappe jongen 1 Maar ze gelooft
dat ze beter met deD trein kan
gaan. O ja, ze zal het heel prettig
vindén, met jou, ongeveer vyf unr
in de Wigwam thee te drinken.
Bet is heusch alleraardigst van je,
haar uil ta neodigan an dan
voor zich alleen dan onze aan
dacht trekken, wanneer de win
kelier er mee getooverd heeft.
Een étalage is een tooverkast.
Want wij, die zoo doelloos zijn
gaan winkelen, voelen plots onze
aandacht naar iets getrokken,
zonder dat wij er zelf iets toe
hebben bijgedragen.
Waarom trekt juist die prachtige
sjaal daar in dien éénen winkel
onze aandacht We zijn er al tien
keer voorbij gegaan, waar sjaals
voor de winkelruit lagen. Waarom
nu juist speciaal die ééne, on
verwachte sjaal in dien éénen,
ongezochten winkel
Omdat die ééne sjaal daar „te
pronken" lag. En dat pronken
van die sjaal is de kunst van den
etaleur geweest. Die heeft, ge
grepen door de kleur en de
combinatie van kleuren, juist door
die ééne sjaal zóó op te hangen,
en zóó te „laten zien", aan zijn
heele étalage een bepaald cachet
gegeven.
Daarom haalt de winkeljuffrouw
ook liever geen goed uit de
étalage. Want daar schaadt ze
de kunst-eenheid van den étaleur
mee.
Maar daar is nog meer. Niet
alleen onze aandacht, ook onze
belangstelling wordt, al winkelen
de, in actie gezet.
We gaan de voorwerpen uit de
étalage al in onze gedachten
gebruiken. We gaan ze al een
plaats geven en een taak. En
zoo zijn wij zelf, terwijl wij
winkelen, al bezig te koopen,
zonder ook maar een stap in den
winkel gezet te hebben.
Daar hebt u het gezellige ge
heim van het winkelenverliefd
worden.
Verliefd worden op de dingen
achter de étalage-ruit. Ze mooi
vinden en ze willen hebben. De
doet U zonder extra
kosten mee, mits U
een aansluting hebt
op de radio Centrale.
Wij hebben altijd de
nieuwste ontvangtoe
stellen, nieuwe lampen,
en het beste wat de
techniek voortbrengt
't Beste uit den aether
Billijker en beter!
met eeu opgetogen lachje, hing
zij den hoorn weder op.
Wat is dat allemaal voor
malligheid P vroeg Adelaide Strain,
tegen wil en dank glimlachend.
Ik ga vandaag niet naar Lon
den, Eva.
O, wat ben je onnouzel, schat
Addietje was eigenlyk Eva'tje
snap je
Toen ging zij voort- Hy wilde
me naar de stad ryden. Maar dat
waag ik liever niet, met diecièque.
Nietwaar, we konden een ongeval
krijgen dat komt dikwijls voor
met mensehen in auto's! Wees
jij nu zoo goed en vertel aan
Birtley als hij beneden komt, dat
ik naar Londen ben, om zoete
broodjes te bakken bij dien vree-
selijken meneer Buch en dat ik
mijn lieve mannetje om halt zeven
aan Waterloostation zal ontmoe
ten. Daag I
Reeds bad zy de deur geopend
naar de hal, toen zij plotseling
weer in de kamer terugkwam en
op haar vriendin toetrad, volisumen
veranderd van houding en uit
drukking, die nu ernstig en som
ber waren.
Aadie, sprak zij langzaam.
Er is iets, dat ik Birtley gis
teravond belootde jou vanmorgen
te suueu «eggen, Door Jaek'i ca
deau had ik 't bijna heelemaal
vergeten.
Een ongewone, roodachtige tint
kleurde plotseling het bleeke,
smalle gelaat van mevrouw Strain.
En als verdedigend zei zyIk
veronderstel, dat mijnheer Raydon
vindt, dat het huishoudboek in
den laatsten tijd erg hoog is Maar
jullie hebt in zijn vacantie heel
veel menschen ontvangen.
Dat is het niet precies Hy
wil, zooals hij zegt, een paar af
doende bezuinigingen maken.
Er ontstond een stilte. Toen
flapte Eva er uit, terwyl zij een
ellendig mislukte poging deed om
luchthartig te schijnen Ik
ben baDg, dat jij ook tot zijn be
zuinigingen behoort, Addie.
Ik tot zijn bezuinigingen be
hoor Dat begrijp ik niet
Doch Adelaide had maar al te
goed begrepen wat Eva bedoelde
en waarvan de waarheid als een
vreeselijke, verblindende verras
sing tot baar doordrong.
Zij was zich als een onmisbare
persoon gaan beschouwen voor
die twee'dwaze menschen ja,
zelts had zij er den laatsten iyd
ernstig over gedacht, om Birtley
R-.yden vertiooging van salaris,
bijvoorbeeld tien shilling weke
lijks, te vragen. Want het was
waarin de Oud-Minister zijn mening over de
Kabinets-samenstelling uiteenzet, wordt U
gaarne op aanvrage kosteloos toegezonden.
Zendt ons slechts deze bon int
winkelier kent ons. Die zegt tot
zich zelfZe bezwijken toch voor
de verleiding. En dat doen we
ook. We zijn net groote kinderen.
Als die winkelier door zijn mooie
étalage's ons eenmaal te pakken
heeft, bepraten we ons zelf toch
net zoo lang, tot we maar naar
binnen gaan.
En wat daar binnen gebeuren
gaatJa, kijkt u eens, dat valt
eigenlijk buiten het bestek van
dit onderwerp. Want eenmaal
binnen in den winkel, zitten we
in de val. Dan zien we hetzelfde
étalage-voorwerp voor ons in een
nog betere kwaliteit, wel iets
duurder, maar, we moeten toe
geven, het is veel beteren
wij bezwijken.
Winkelen is een voortdurend
bezwijken, een geregeld verleid
worden. En omdat we ons zoo
graag laten verleiden, daarom is
winkelen zoo'n plezierige bezig
heid.
En nu een uitnoodiging tot onze
lezers, om de Axeiscne winkel
zaken eens af te loopen, want er
zijn inderdaad mooie étalage's te
zien, waar een goede keuze voor
iedereen te doen is. Zonder
uitzondering verdienen zij een
pluim, dat alles nu eens prachtig
uitgestald is en vooral 's avonds
haar erg moeilijk gevallen het
schoolgeld voor haar jongen te
betalen, hem behoorlijk in de klee-
ren te beuden en haar eigen be-
scbeiden garderobe aan te vulleu
met een inkomen van honderdvijf
tig pond per jaar.
Birtley is van meaning, dat
ik bier alles even knap cd zuinig
kan doen als jij Is dat niet mal?
Aisof ik dat zou kunnen 1 Hij
tantaseert een beelen roman over
de nieuwe keukenmeid Hij zegt
als zij een benoorujk, en degeiyk
menscb is, kan zy 't huishouden
zelfs goedkooper doen dan jy.
Maar hij zal heel gauw merken,
dat hij zich vergist
Beteekent dat, dat je my
opzegt, Eva vroeg Adelaide zacht.
Ja, ik zou denken van wel.
Adelaide wendde zich af en een
oogenblik was bet Eva, alsof zij
haar armen om den bals van haar
oude vriendin moest slaan en haar
zeggen, dat bet besluit van Birt
ley baar zoo innig, innig leed deed.
Besluiteloos keek zy naar Ade
laide's smal gelaat en gebogen
hoofd.
Toen flitste scherp de herinne
ring door haar boota hoe onaardig
vitterig Adelaide daar even was
geweest met betrekking tot Jack
MintUw i briet. Ook droog het,
met de verlichting een keurig
effect maakt.
Men volge maar de lijst onzer
adverteerders in dit nummer en
daar ziet u van zelf waar u wezen
moet. Ik heb zoo'n iciee, dat er
vanavond een gezellige drukte zal
zijn van menschen, die een en
ander kijken gaan.
Maar denk eraan: neem nu
geen boodschappenlijstje mee,
maar neemt een blanco lijst en
noteer wat en tcaar u het voor
werp gezien hcOt, dat u met
Si. Nicolaas voor deze en gene
van pas komt, want het onver
wachte is ons het liefst.
En wat er het aardige van is:
je kunt er thuis eens over bab
belen en dan hoor je zoo net,
wat ieder op zijn lijstje heeft.
Goed succes 1
Herhalings oefeningen In 1938.
De minister van defensie heeft
ter kennis gebracht, dat het in
zijn voornemen ligt in 1938 de
nemingen 1927, 1928, 1932 en
1934 voor hernalmgsoefeningen
onder de wapenen te doen komen.
Dit wurdt dan voor wat betreft
de lichtingen 1927 en 1928 de in
uitzicht gestelde, in 1937 vuor het
met een zweempje van schaamte
tol Eva door, dat bet een opluch-
ting zou zyu, als zij weer met
Birtley alleen was. Hoewel beiden
er verscneidenc maanden ever ge
daan hadden, was het ban daide-
lijk geworden, dat zij van de zyde
hunner huishoudster een niet altyd
welwillende ermek moesten ver
dragen.
Eu dus, ioplaats van aan haar
eerste opwelling gehoor te geven
bleet Eva staan, in afwachting van
hetgeen Adelaide zou zeggon.
Etndeiyk keerde deze zich ea
en keek naar aan.
Wanueer willen jij en mijn
heer R»ydon, dat ik The Mill
House verlaat
Eva wachtte, naar het haar ea
haar vriendin toescheen, heel lang
met haar antwoord. Hoe mal, dat
zy zich nu zoo onbehagelijk ge
voelde, terwijl Adelaide toch vol
strekt niet te keer ging
Birtley schijnt het idee te
hebben, sprak zy eindelijk, en
het klonk alsof zij een lesje opzei,
wat het eigenlijk ook was, dat
je zeil, Audie, 't lietst zoo ver
trekken den dag vóórdat de meawe
keukenmeid komt.
(Wordt vervolgd.)
LSCrf
Gij hebt alleen te maken met hetgeen
gij moetniet met hetgeen de men-
schen meenen dat gij doen moet.
I Zendt mij tronco toe een ex. van de rede
van Mr. r. J. Oud.
Naam
Adres -
i i -
ii**t»i'd