Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeen w s c h - V1 a a n d e ren,
EEN GIFTMENGSTER
No. 57
DINSDAG 19 OCTOBER 193 7
5Se Jaarg.
J. C. VINK - Axel.
Buitenland.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNF. MENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-UITGEVER
ADVERTENT1ËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
Mussolini's heerschzncht.
Mussolini heeft te Tokio laten
verklaren, dat het Italiaansche
volk „hecht aaneengesloten achter
zijn opperhoofd", Japan steunt.
Dat wil blijkbaar zeggen, dat de
Japanners er in zullen slagen
China onder den voet te loopen en
Italië alles zal doen, om zulks te
bevorderen. De Japansche inval
in China noemt de Ducehet
wettig recht van zelfverdediging
Op de keper beschouwd is een
dergelijke verklaring belachelijk.
Het Italiaansche volk heeft geen
meeningalleen de Duce heeft
er een, en daar heeft de veel
hoofdige massa zich eenvoudig
accoord mee te verklaren. Mus
solini had moeten zeggenIk,
van het geslacht der Caesaren
(of: Ik, half-God) heb geboden,
dat het onmondige Italiaansche
volk den strijd van het Japansche
volk verheerlijkt"enz. enz.
De verklaring, welke de Duce
te Tokio heeft laten afleggen,
voelen wij aan als de uiting van
een „bezetene". Zij openbaart,
dat de Italiaansche dictator voor
niets meer schijnt terug te deinzen.
Hij begeert, dat zijn land een
„wereldbeheerschende" factor zal
worden. Wellicht spoken hem
visioenen van een herleving van
het oude Romeinsche rijk, van
een nieuwen Napoleon door den
geest.
Er zijn ook in ons land ont
wikkelde menschen en dan
bedoelen we nog niet eens uitge
sproken N.S B ers die aan der
gelijke futiliteiten geloof hechten.
Immers: de te Tokio afgelegde
verklaring heeft de politieke be-
teekenis van een verbeten stel
ling-keuze tegenover Engeland
De Italiaansche buitenlandsche
politiek was al geruimen tijd
anti-Engelsch georiënteerd. Er
bleef echter ruimte voor de onder
stelling, dat men hier met een
-tijdelijk verschijnsel te doen had
dat de Duce het op een gegeven
oogenblik met de Engelschen op
een accoordje zou gooien. Na
FEUILLETON
wat er nu is geschied, lijkt dit
niet langer aan te nemen. Men
wordt thans gedrongen tot de
opvatting, dat Mussolini's streven
op een vernietiging van Enge-
land's invloed in de wereld ge
richt is. Men krijgt het gevoel,
dat hij het voor de verwezen
lijking van zijn Itajiaanschen
machtsdroom absoluut noodzake
lijk acht, dat er aan de macht van
John Buil een einde wordt ge
maakt. Anders zou de Tokiosche
verklaring het werk van een gek
zijn een gek, die zonder systeem,
maar wat doet. Maar misschien
zijn er ook doelbewuste gekken.
Een volledige overwinning van
Japan zou zonder twijfel een
vrijwel volledige uitroeiing van
den Engelschen invloed in het
Verre Oosten tot gevolg hebben.
En ook van ons land in Oost
Indië. Dat wenscht Mussolini
daartoe alleen kan hij op het
denkbeeld van zijn opzienbarende
verklaring zijn gekomen. Opzien
barend ook, omdat hij er de ver
ontwaardiging van wellicht negen
tiende der menschheid mee trot
seert.
De Spaansche kwestie.
Het zag er aanvankelijk naar
uit, dat Engeland zich door de
houding van Mussolini zich zon
laten gelden in de Spaansche
kwestie. Zooals bekend had
Italië de Fransch-Engelsche uit-
noodiging om een conferentie
van drie te beleggen ter bespre
king van de vrijwilligerskwestie
van de hand gewezen. Men
weet, dat er achter die uitnoodi-
ging een dreigement stondde
openstelling van de grens in de
Pyreneeën ten profijte van Va
lencia. Maar de Duce lacht
blijkbaar om Engelsche bedrei
gingen en speelt met het inder
daad ernstig verlangen van En
geland om in ieder geval oorlog
te vermijden. In elk geval bleef
Italië weigeren om aan de con
ferentie deel te nemen, die zou
moeten uitloopen op onzijdigheid
tegenover Spanje.
Opnieuw hebben intusschen de
Engelsche en Fransche regee-
ringen geweken'voor den wil
van Mussolini. En zoo is het
geen wonder, dat zijn overmoed
wordt gevoed en hij tot dwaze
uitspraken komt.
Zaterdagmiddag zijn dan te Lon
den in de niet-inmengingscom-
rnissie de nieuwe besprekingen
over de vrijwilligerskwestie aan
gevangen. Achtereenvolgens werd
o.m. het woord gevoerd door
Corbin de Fransche afgevaardigde,
lord Plymouth, de Engejsche,
Grandi, de Italiaansche, von Rib-
bentrop, de Duitscbr, en Maisky,
de Russische afgevaardigde. Het
spreekt vanzelf, dat er van een
vermoedelijk resultaat nog niets
te zeggi n valt. Eerst in d n loop
van deze week zal blijken, of er
kans op eerfig suco s bestaat.
Uiteraard zijn d: v rwachtingen
dienaanga.' nde klein. Wat de
verschillende sprtk aar voren
brachte; was dan oak allerminst
bemoedigend. De bekende ver
schillen van inzichten doen zich
nog steeds gelden.
Het langst heeft Corbin ge
sproken. Zijn rede kwam hierop
neer, dat er nu eindelijk eens wat
moet gebeuren, omdat anders de
kans op groote ongelukken steeds
grooter wordt. En hij stelde voor,
om in afwachting van een alge-
heele evacuatie, zoo spoedig mo
gelijk een beperkt aantal „vrij
willigers" uit Spanje terug te trek
ken. Als er maar eerst een begin
is, dan kan men hopen, dat de zaak
verder ook zal slagen.
Lord P.ymouth viel Corbin bij.
Grandi en Von Ribbentrop hielden
zich natuurlijk op de vlakte. Zij
wezen het denkbeeld niet pertinent
van de hand, maar toonden zich
er evenmin bijster mede ingeno
men.
Abessinië
Het Ifaliaa sc'te persburet u
Stefanmeldt uit Addis Abeba,
dat gedurende de laatste regen-
periode talrijke Abessijnsche roo-
vers zekere kleine en geïsoleerde
Italiaansche garnizoenen op de
hoogvlakte onverwachts hebben
aangevallen. De koloniale troe
pen wisten onmiddellijk orde en
rust te herstellen en de bevolking
van het bandietisme te bevrijden.
De m este benden werden letter
lijk vernietigd. Talrijke hoofden,
zooals Dedjaz, Aurarus, Grazmaz
Terrege, Antene, Belains Tesem-
ma en Lidjz llma, zijn gedood.
De hoofdschuldige, Hailoe Keb-
bede, is gevangen genomen en
terechtgesteld.
Bij den verkennings- en politie
dienst zijn gedurende de maand
Sept. 1C2 soldaten om het leven
gekomen of zoekgeraakt. Het
totale verliescijfer van 1 Januari
1935 tot 30 Sept. 1937 bedraagt
2357 man.
Palestina.
Ook hier is het weer niet pluis.
De vorige week hebben onbe
kenden een trein op de lijn
Ha fa—Lydda opgeblazen nabij
Kalkilish, twintig mijl ten Noord-
oo ten van Jaffa. Drie passagiers
zijn om het leven gekomen.
Nadat de mijn was ontploft,
werden nog verscheidene schoten
op den trein gelost.
De machinist, de stoker en
verscheidene passagiers van den
trein, waarop bij Kalkilish een
aanslag is gepleegd, zijn gewond.
Twee Arabieren, die na den
aanslag op de vlucht sloegen,
zijn door een politiebeambte
doodgeschoten.
Behalve de aanslag op den
trein hebben zich nog daden van
geweld voorgedaan op verschil
lende plaatsen in Palestina, in
het bijzonder in Beisan, in Oost-
(jalilea en Beesjeba aan den rand
van de woestijn van Sinai, waar
de telefoondraden zijn doorge
sneden.
Reuter meldt, dat nog vijf leden
van het hooge Arabische comité
uit Palestina gezet zijn.
Omtrent den aanslag op den
trein meldt Reuter nader, dat
deze o.a. het eerste bataillon van
het Royal Susses regiment trans
porteerde naar Egypte. In ver
band met de beroering, die op het
oogenblik in Palestina heerscht,
had men den troepentrein doen
voorafgaan door een gepantserden
motorwagen, waarop met mi-
trailleurs gewapende soldaten
waren geplaatst, terwijl tevens
machtige schijnwerpers meege
voerd werden, met behulp waar
van de nauwe passages in de
bergen van Judea, waardoor de
trein passeeren moest, wrrden
verlicht. Ondanks de genomen
voorzorgsmaatregelen werd van
de hoogte der heuvelen een aan
tal schoten op den trein gelost.
Deze schoten raakten echter
niemand.
China—Japan.
De Japanners -rukken op vele
plaatsenin het Noorden nog steeds
snel op. Maar het schijnt, dat de
Chineesche legers thans toch iets
meer tegenstand bieden. En op
een plaats in het grensgebied van
de provincies Tsjahar en Sjensi,
strijden ze al eenige dagen met
succes. Volgens een bericht uit
Nanking zou in dit gebied thans
zelfs een Japansche troepenmacht
van ongsveer 30 000 man zijn om
singeld. Een beelje fantastisch
lijkt dat wel.
Verschillende berichten
In sommige zigeunerdorpen in
Joegoslavië worden jonge meisjes,
die den huwbaren leeftijd hebben
bereikt aan de aanstaarde echt-
genooten per gewicht verkocht.
De gemiddelde prijs is twee of
drie stuivers per pond, zoodat
een jong meisje van ongeveer
50 K.G. tusschen de tien en vijf
tien gulden „opbrengt", al naar
gelang zij goed kan zingen en
dansen.
Gezien de primitieve weeg
werktuigen, geeft het juiste ge
wicht nogal eens aanleiding tot
misverstanden. In het zigeuner
dorp Bogojevo heeft men daarom
een speciale weegschaal aange
schaft, waarop per ons nauw
keurig de „waarde" van het
meisje gewogen wordt.
Het verkoopen van bruiden is
in geheel Zuid-Joegoslavië ge
woonte alleen in de zigeuner
dorpen echter wordt de prijs
door het gewicht bepaald,
Het afvalwater der suiker
fabrieken in Zuid-Zweden ver-
(W«r6t vmofgö.j
AXELSCHE
COURANT
Bureau Markt 12.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
Wees oorspronkelijk en roek voor
alledingen uweigenmaniervan doen.
Uit het Engelsch.
ZQ hield van baar zoon met al de
kracht van een sterk, gesloten karakter
en verfoeide Eva, had een hekel aan
haar uit den grond van haar hart. Ja,
te zeggen, dat zij Eva haatte, zou niet
ver van de waarheid zijn. Maar haat
was een woord, dat nimmer over de
lippen van de oude mevrouw R .ydon
zou zijn gekomen. Zij, voor zich, had
de vaste overtuiging, dat de groote
liefde van haar zoon door zijn vrouw
niet beantwoord werd en dat het hu
welijk, van Eva's kant, zuiver bereke
ning was geweest.
Raydon schelt aan. De ouderwetsche
bel, dat eens de nieuwerweische bel
was, ïoen zfin vader haar, vijftig jaar
geleden, had aangeschaft, galmt door
de ruime vestibule.
Heel vlug, vlugger dan het geval zou
zijn geweest met een bezoeker op The
Mill House, waar de voordeur gelijk
vloers Is met de kamers vah het per
soneel, wordt hij opengedaan door Jane,
de kamenier van zijn moeder. Ondanks
haar Ietwat stramme beenen Jane
is alet jong meer laat zij nooit
iemand langer op de stoep staan, dan
hoogste»» ten alnatth
Mijn moeder boven? vraagt hij.
Ja, meneer. Ik geloof, dal me
vrouw in de achterkamer is.
Hp wipt de stelle, bekende trappen
op met een plotselinge verlichting van
zijn hart, hoewel een zeker gevoel van
schaamte of spijt, dat hij tot desen
stap moest overgaan, hem toch niet
loslaat. Hoe ontoegankelijk hij ook is
voor de gevoelens van zijn omgeving,
voelt hg maar al te goed, dat zgn liev,
maar spilzieke vrouw en zijn goede
moeder nooit op de een of andere
manier getracht hebben, met elkaar op
gopden voet te komen.
Eigenigk vindt Birtley R-iydon dat
heel naar, want zg zqn de eenige
menschen, voor wie hg groote gene
genheid voel',
Binnentredend ziet hg zpn moeder
gebogen zitten voor haar schrgftafel.
Zg is gekleed in een zwarte, oudei-
wetsche nauwsluitende jtpon en op het
grgzend haar draagt zg een spierwit,
stgf mutsje.
Zq had de voordeur open- en dicht
hooren gaan, dus is zg op een bezoeker
voorbereid. Nu Birtley binnenkomt,
staat zij op en komt eenige schreden
op hem toe. Stil, deftig, wisselen zg
een zoen.
Ik verwachtte je niet zoo vroeg,
jongen.
En inderdaad is zg zeer verrast, want
het is vbor het eerst, dat B rtley haar
in den ochtend komt bezoeken.
Ik zit in moeiigkheden, valt hg
met de deur in huis. En ik kom
uw raad vragen, moeder.
Zg wgst hem op een stoei en luistert
nu zwgvend naar zgn eenigszins bretd
voerig verhaal, van wat op zgn kantoor
is gebeurd, neg geen half uurtje ge
leden.
Eindeigk zegt zq langzaam Als
j-: die rekening by je hebt, mag ik ze
dan eers zien
Niet zonder eenige aarzeling reikt hg
haar de nota over. Dan ziet hg toe,
hoe zg, in plaats alles vlug door te
loopen, om, zooals hq had gedaan, tot
het totaalbedrag te kovaen nauwkeurig
post voor post van al de bladzqden
nagaat. Het duurt een heeie poos en
hg voelt, dat het zakeigk, pfnigk
onderzoek van ign moeder op zgn
zenuwen s!aa*.
Maar, hoewel zg heel goed begrijpt
wat hg voelt, want, zooals zq voelt,
zit hq op heete kolen, maakt zg vol
strekt geen haas', Emdeiqkjromt toch
het oogenblik, dat zq de rt kening dicht
vouwt en zorgvuldig weer in üe en
veloppe bergt,
E rst nu begint zg te spreken en
hooit Birtley haar meening.
Als Eva op die man er voortgaat,
zal iq eindigen met je te rulneeien,
Birtley. Je zal zeker wel begapen,
dat dit maar een van de vele hooge
rekeningen is
Verbijsterd staart hg haar aan. Die
waatschgnlijkheid is nog niet tot hem
doorgedrongen. Hg heif' z'ch te zeer
in die Dominc-rekening verdiept, om in
verband daarmee tot logische gevolg
trekkingen te komen.
Nu onderdrukt tevn R ydor ok
niet meer haar gevoelens van bitterheid
en afkeer, die zich dutdeigk op haar
bleek, strak gelaat abeekenen.
Natuurlijk kan ik dit geld voor je
betalen, zegt zij zakeigk. Ik heb
een behoorigk bedrag op de bank
staan, w nt, B riley, zo 'als je weet,
leef Ik sheds beneden mijn inkomen,
M ar ik eelo f, dat het verkeerd zou
*gn, als ik die rekening voldeed.
Zg wacht en hg knikt, ten teeken,
dat hg het in zgn hart met haar eens
ishet zou een grove fout zgn, zoo
de schuld zonder meer betaald werd,
zooais den vorigen keer.
Ik zie, vervolgt zg, uiterst voor
zichtig haar woorden kiezend, dat
deze rekening enkel loopt over japon
nen, mantels, zoogenaamde „jumpers"
en, niet te vergeten, drie „taschjes".
Haar slem klinkt eenigszins spottend
en haar zoon voelt innerigk een koude
huivering.
Na eenige oogenblikken gaat zg
voor' Eva heeft stellig nog meer be-
langrgke schulden bq modlsien, schoen
makers en.... zg weifelt merkbaar
voor ondergoed.
Zg slaat de oogeu neer en haar zoon
krggt een diep-roode kleur. Hg her
innert zich, met een gevoel van on-
behageigkheid, hoe zpn moeder met
verwondering en misnoegen het oog
heeft laten vallen op enkele luchtige
kledingstukken uit Eva's linnenkast,
dien éé-ien keer, toen zg, vlak voor
hun huweigk, de nieuwe woning was
komen zien.
Ik geloof heusch, dat u zich hierin
verpot, moeder, merkt hq onhandig op,
Ten slotte heeft Eva vqfhonderd
p id jsarigks, waarmee ze precies kan
doen, vat ze wil.
Na, misschien vergis ik me. Het
is niet mgn bedoeling, om onrecht
vaardig te zijn.
Zq meent eerigk, wat zq zegt. Het
komt haa- zoon pgnigk lang voor. dat
mevrouw R ydon nu iwggt. Dan klinkt
bet met nacsrsk:
De voornaamste vraag is nu, wat
moet je met die rekening doen. Of
liever, hoe moeten de vgf honderd pond
tegen den vöLier.dts gevonden worden,
Sprakeloos kQkt hg haar aan.
Het komt mg voor. en ik wil
hiermee niets onvriendeigks zeggen,
beste jongen, dat je door deze gril, of
erger, d*-ze dwaashe;d van haar, een
kans hebt, je vrouw een gevoelige les
te geven.
Hoe bedoelt u, moeder
O, wat voelt hq zich weinig op zgn
gemak. Dit is de eersle maal dat hg
met zgn moeder over zgn vrouw praat.
Kalm luidt haar antwoord op zqu
vraag: In jouw paats zou ik Eva
zeggen, wat, geloof ik. waar Is, da. jg
niet in de gelegenheid bent om vqf
honderd pond binnen een paar dagen
te vei scha ff n.
Strak b.qft zfl hem aankgken en met
moeite zegt l-.g
Toch moet ik het geld zien te
krggen, moeder, Mgn plants, het van
de bank te nemen en dan elk kwattaal
wat van Eva's toelage in te houden.
Dat zou niets helpen. Vooral
niet, omdat je het heel moeilijk, felteigk
onmogeiqk kunt uitvoeren. Je vrouw
komt nu al niet toe met haar toelage.
Maar wat moet ik dan doen
Hg begint er groote spgt van te
krggen, dat hg bg haar is gekomen en
mevrouw R.ydon, de uitdrukking op
haar zoon's gelaat ziende, beg q >t, dat
zg haar zoon een uitvoerbaar p.an moet
voorsteilen. Op zachteren toon geeft
zg hem ais haar besluit te kennen
Ik raad je sterk aan, E"a te zeg
gen, dat je helaas niet in staat beat
die vgfho' derd pond te betalen en dat
er maar één ding gedaan kan worden,
nameigk, dat zg naar haar notaris moet
gaan en zelf het geld moet opnemen. Dat
kantoor heet geloof ik Buck en Hanson.
4
