Nieuws- en Advertentieblad
voor Zee uw sell - Vlaanderen.
EEN GIFTMENGSTER
No. 53
DINSDAG 5 OCTOBER 1937
53- Jaarg.
Dierendag
Dus tóch bededing!
J. C. VINK - Axel.
Buitenland.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
is de dag van 4 October en dus
voor dit jaar voorbij. We noem
den die dag wel eens de St.
Nicolaasdag voor de dieren en
in 't bizonder voor onze huis
dieren. Misschien hebben onze
lezers gisteien weinig of niet aan
Dierendag gedacht. Och ja het
is te vergeven. Wie geen lid is
van de Vereeniging voor Dieren
bescherming, en op een of andere
wijze niet aan 4 October wordt
herinnerd, vergeet dat. Voor St
Nicolaasdag ziet men, als de dag
nadert, mooie étalages en groote
advertentie-reclames, maar aan
Dierendag denkt noch de bakker,
noch de slager, noch de kruide
nier, noch de winkelier in hondpn-
artikelen. En toch zou dat nut
tig zijn
Er werd dan aandacht aan
Dierendag geschonken en meni
geen zou het dier goed willen
doen op dien dag.
Nu ja, hooren we, is dat nu
een zaak van zóóveel beteekenis
Och, lezer, de waarde van die
beteekenis hangt af van de goed
heid van Uw hart. Wie voor
een dier goed is, is het ook voor
zijn medemensch. Niet waar, U
kent het spreekwoord Dieren-
plagers zijn menschenhaters.
Maar nu moet men dat evenmin
ook overdrijven. Men moet zich
niet aan het dier ondergeschikt
maken, maar men moet het zich
tot zijn vriend maken. En dan
zal men zeker op Dierendag een
extraatje voor zijn huisdieren over
hebben. En wie geen dier(en)
houdt, welnu, die vindt wel
buurman of kennis met een huis
dier, dat men goed kan doen, ook
al is het 6 October, of later.
En nu zit de waarde niet in
de gift, maar in de wijze waarop.
Het kweekt vriendschap, goed
hartigheid en geeft vooral aan
kinderzielen een voorbeeld, dat
spreekt van een schepsel, dat
wel minderwaardig is aan den
mensch, maar toch ook uit Gods
hand komt en daarom in zekere
mate onze achting en bescherming
verdient.
FEUILLETON
Er is vanwege den minister van
sociale zaken een circulaire aan
de gemeentebesturen gezonden,
die o.i. een bittere vernedering
beteekent voor de werkloozen.
Zooals bekend, kwam van de
zelfde hand in September een
circulaire, die erop wees, dat de
tewerkgestelde werklooze arbei
ders moeten gaan „sparen". De
zaak is te ernstig om er den spot
mee te drijven, want afgezien van
uitwassen, die nu eenmaal nooit
kunnen sparen, en toepassen de
wet van rijk leven en arm sterven,
moet toch in allen ernst gevraagd
worden, hoe is het nu mogelijk,
dat menschen, die te werk gesteld
worden op een loon van 11 a 12
gulden per week, waarbij ze op
gezette tijden eenige weken zonder
werk zijn, kunnen sparen r*
Enfin, we zullen hier maar niet
verder op ingaan en denken, de
Minister zal het wel weten en zij,
die behooren tot degenen, waar
aan te hooge eischen gesteld
worden, zullen ook wel te be-
voegder tijd en plaatse protes
teeren.
De maatregel geldt voorname
lijk voor de behoeften, die de
wintermaanden met zich brengen,
dus juist voor dien tijd, dat er
zoowat geen werk is.
Bezuiniging op ontspan
ning, huishouding en kleeren is
misschien voor de ijdelheid des
tijds nog mogelijk, maar sparen,
om zich van winterkleeding,
schoeisel en dekking te voorzien,
dat zal velen een puzzle worden.
Nu acht de regeering zelf
zooals tusschen de regels door
te lezen is de mogelijkheid
denkbaar, dat er achterstand in
de portemonnaie der aibeiders
zal komen. En daarom doet
Z.Exc. een beroep op het Neder-
landsche volk, om „een gave te
offeren" ten behoeve van de
werklooze landgenooten.
„Het pogen van de onder
steunde en tewerkgestelde werk
loozen om door wekelijksche af
zondering van een bedragje van
hun vanzelfsprekend soberen
DRUKKER-U1TGEVER
Bureau Markt 12.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
ADVER t EN 11EN van 1 tot 5 regels ÖU Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
steun te trachten zelf nog zooveel
mogelijk in de zoo dringende
behoefte aan kleeding, schoeisel
en beddegoed te voorzien, zal
voor het niet-werklooze deel van
't Nederlandsche volk een aanspo
ring zijn deze hulpbehoevende
landgenooten bij hun pogen te
steunen en 'het mogelijk te maken
dat reeds in de eerste winter
maanden benoodigde goederen
worden aangeschaft".
„Het doel, waarvoor thans een
offer zal worden gevraagd, leent
zich bij uitstek voor een gave uit
dankbaarheid, dat men zelf voor
den geesel der werkloosheid is
gespaard gebleven en in het al
gemeen voor een gave uit mede
gevoel voor den nood van den
medeburger, die in de kracht van
zijn leven uil het bedrijfsleven is
uitgestooten en daardoor nood
gedwongen van andere hulp af
hankelijk is". Het is of men
den kanselredenaar in de kerk
hoort preken.
De vrijgevigheid van ons Neder
landsche volk is bekend. Er
wordt steeds gaarne en veel ge
offerd maar dan ook alleen als
er nijpende, zichtbare en luid
om hulp roepende nood is. En
daarop zullen de arbeiders hope
lijk toch niet moeten wachten?
We hebben een flauw idee, dal
de giften voor bijstand der werk
loozen niet gif zullen vloeien.
Intusschen is het we wezen
er reeds in het begin van dit
artikel op voor de arbeiders
een vernederende maatregel. De
menschen moeten nu naar het
stadhuis, of waar ook hun „steun"
halen, die door aalmoezen uit de
liefdadigheidsinzamelingen bijeen
zijn gebracht. Het ontbreekt er
nog maar aan, dat nog niet wordt
voorgeschreven, dat er werkloo
zen aangewezen worden, om met
een lijst rond te gaan. Het wordt
intusschen voor het zgn. B-comité
ook weer geen gezellig baantje.
En ook al wordt de steun nog
thuisbezorgd, dan nog blijft het
geen verheffende indruk.
Toen bij het begin der werk-
loozencrisis werd gesproken van
steun, werd dit woord fier afge
wezen, en de menschen zeiden,
dat die uitkeering geen steun,
maar hun recht was, in zoover
ze er zelf gedeeltelijk voor be
taalden en alle uitkeering ge
schiedde volgens wettelijk voor
schrift evenals dat bij Staatspen
sioen het geval is. Die beteeke
nis ls er nu af. Nu is het in
werkelijkheid „steun", of bedee
ling, ais aan de armen en maat
schappelijk minderwaardigen.
Het is wel jammer, dat in de
Kamers en de groote Pers niet
meer protest tegen dien maat
regel is vernomen, en er niet op
aangedrongen is, dat de steun
van Rijkswege verleend moet
blijven en waar noodig op rui
mere schaal, al is het ook voor
een Minister moeilijk om het ieder
naar den zin te maken. Maarzoo
als het nis, lijkt het ons voor de
winteravonden van propaganda
een dankbaar onderwerp om revo
lutionair gezinden aan te vuren
om verzet te teekenen tegen de
„ordening" der huidige maat
schappij, Of worden de hoog
heden, nu juist de democratische
partijen meer handzaam zijn ge
worden, brutaler. Het lijkt er
inderdaad naar, als men de mil-
lioenenrede leest. Geen belas
tingverlaging - - ook geen belas-
tingverhooging maar wel
zwaardere lasten.
Zalig Nieuwjaar
Eva zet zich nu schrap en antwoordt
uitdagend t
Engeland en Japan.
Men zal zich herinneren, dat
minister Eden onlangs in de
VolJcenbondsvergadering aan de
hand van een aantal geduchte
cijfers het een en ander over de
herbewapening meende te moeten
zeggen. Zijn redevoering en de
doortastendheid, waarmee de En-
gelschen de conferentie van Nyon
spoorslags tot een goed einde
brachten, zijn misschien de eerste
symptomen van een zelfbewuster
buitenlandsche politiek der En-
gelsche regeering geweest. In de
naaste toekomst zal dan moeten
blijken, wat de groote heeren te
Londen zich voorstellen verder
te kunnen ondernemen.
In verband hiermee is wellicht
van het grootste belang, dat de
toestand in het Verre Oosten
een ontwikkeling blijft vertoonen,
welke voor de Japanners niet
zonder gevaar is. Hunopmaisch
in Noord-China vordert nog steeds
gestadig, maar ze zullen daar
eerlang naar alle waarschijnlijk
heid nieuwen tegenstand ont
moeten. Al weer geheei tegen
hun verwachtingen in. De gou
verneur van de provincie Sjan-
toeng, welke ten Z-O. van de
provincie Hopei ligt (waar ae
voornaamste gevechten der laatste
weken werden geleverd) en welke
de Japansche legers moeten ver
overen, om het weer ten Zuiden
daarvan gelegen centrale gebied
van de regeering te Nanking te
kunnen bereiken, heeft n.l. de
zijde van Tsjiang Kai-sjek ge
kozen. Generaal Han Foe-sjoe,
zoo heet deze gouverneur is nooit
een groot vriend van Tsjiang ge
weest, en men had er te Tokio
vast op gerekend, dat hij opzijn
minst „neutraal" zou blijven.
Naar het heet moet het leger van
generaal Han Foesjoe tot de best
uitgeruste van China behooren
en zou hij een van de beste Chi-
neesche veldheeren zijn. Mocht
dit waar zijn, dan zullen de Ja
panners dus ook in deze provin
cie op een geduchten tegenstand
hebben te rekenen. Op z'n minst
wordt daardoor de oorlog dan
weer verscheidene maanden ver
lengd en neemt de kans, dat
Tokio in „tijdnood" zal raken,
aanzienlijk toe.
Voor de Engelschen, die met
da Amerikanen de grootste be
langen in China hebben is dit
een omstandigheid, waarmee ze
terdege rekening moeten houden.
Hoe langer de strijd in het Verre
Oosten duurt, hoe kwetsbaarder
Japan wordt. Het is geenszins
ondenkbaar, dat daardoor b.v.
over eenige maanden verwikke
lingen zouden ontstaan (een Ja-
pansch Russische oorlog behoort
lot de mogelijkheden), welke
Engeland konden noodzaken het
!Zd3,« Ze,lfsJn den ,ijd' ioen enkel
van zijn traktement moest leven.
(Werdt remlgij
Uitstel is in schijn verlichtingmaar in
werkelijkheid verzwaring ran den last
Uit het Eogelsch.
Ei het is waar, dat zij Adelaide,
hard werkt. De afgtloopen maanden
heeft zij meer gewerkt dan te voren,
want tfldens B rtley's vacantle hadden
zij bijna dagelijks bezoek uit de stad.
Maar nu zijn de vijf weken, die hij
zich heeft toegestaan, voorbij en deien
morgen schijnt Eva, zooals zij het zelf
zou hebben gezegd, niets omhanden te
hebben. Met een veerkrachtig wirje
sit zij op de stevige tafel, die midden
in de tuinkamer staat en begint zij met
haar slanke beenen te schommelen.
Ik moet je een groot geheim ver
tellen, Adc ie. Daar zal je van opkijken.
Er is iets van een opgewekt wijsje
in haar stem, waarmee zij instinctief-
zacht het woord geheim zegt.
't Is, hoop ik, toch geen erg duur
geheim vraagt Adelaide Strain ernstig.
Wat gemeen van Jp, om dat 'e
vragen I Je wordt net als Birtley I Je
hoofd zit vol cijfers I
Eva flapt het er wat ruw en nijdig
uit. Dan haast zQ zich er bij te voegen
Mijn geheim heeft niets met geld
te maken, goddank I
Zij glijdt van de tafel af en komt
voor haar vriendin staan, met de han*
den op haar rug en kijkt weer als een
aanvallig kind, meer dan als een vol
wassen vrouw.
Wie denk je, dat terug is Wie
denk je, dat nu mdlionair is? Wie
denk je, die altijd nog houdt van Eefje
Een pauze een lange pauze
tusschen de beide vrouwen.
Adelaide Strain staat uit haar stoel op.
Toch niet Jack Mintlaw?
Niemand anders I Niemand anders,
schattige Addekind En Eva hinkt
op één been de kamer rond.
Jack Mintlaw terug als millionair
Dat is dat is een sprookje
Ja, nietwaar En als je wat liever
voor me was geweest in den laatsten
tijd, dan had ik je 't groote nieuws al
veel eerder verteld.
Veel eerdei herhaalde Adelaide.
Bedoel je, dat Jack al veel eerder
terug was
Nou ja, véél eerder niet. Precies
lang genoeg om te onderzoeken, wat
er van mij geworden was. Ais 't
gisteren geen Zondag en eergisteren
geen Zaterdag was geweest, zoodat ik
onmogelijk vijf minuten van Birtley
kon afkomen dan had ik 't je mis
schien al verteld.
Maar hoe heb je 't gedaan ge
kregen, hem te ontmoeten Want ik
veronderstel, dat je hem gesproken
hebt vraagt haar vriendin verbaasd.
Eva weifelt een ondeelbaar oogen-
blik en antwoordt dan zacht: Ja, ik
heb hem Vrijdag gesproken.
Maar je bent Vrijdag toch niet
naar de stad geweest
HQ is hier.
Hier in Swanmere?
Ja, hg logeert in „Het Anker"
Dat is toch een opoffering. In een
ellendige dorpsherberg te gaan logmen,
terwql hg in Londen in een eerste
rangs hotel kan wonen i Hg heeft een
heeriqke R ills R-.ycc-auto en neen
Addie, nu moet je me niet zoo aan-
kqken I vandaag ga ik met hem uit.
Adelaide Strain loopt vlug dwars
door de tuinkamer op Era toe, die
weer naar buiten heeft willen glippen
en dwingt haar te bigven staan. Dan
neemt zij de hand van haar vriendin
en houdt haar een oogenölik stevig vai'.
Hoor 'ns, Eva. Ik heb me nooit
met jouw i»ken bemotld, sedert je
getrouwd bent. Ik heb j; zelfs nooit
een raad willen geven, het heele jaar
niet. Maar ik wil nu voor één keer
met dien regel breken en je de waar
heid zeggen
De waarheid? klinkt het slag
vaardig uit Eva's mond.
Je doet heel onverstandig, door
het weer met Jack Mintlaw aan te
leggen. Je man is jaloerse^, heel erg
'aloersch, mag ik wel zeggen. Zeifs
n dood onschuldige flirtation zou hg
e nooit vergeven.
D'r zou niets te vergeven vallen.
De andere zegt nu niets meer. Zg
laat Eva's hand los. Zg weet, dat wat
zq gezegd heeft, waar is en dat
Eva dat ook weet.
Nou, niet boos zgn, Addieiief!
Je weet heel goed, dat ik nooit wat
om dien goeien Jack heb gegeven
zeifs niet, toen hq 'i heel ernstig met
me meende.
Natuurlflk weet ik dat. Maar
dat zou voor mgnheer Raydon niet het
minst verschil uitmaken.
Bqna had zQ er bggevoe°d t Hg is
te bekrompen, om het verschil te be-
grijpen.
Je weet ook heel goed, dat 't juist
op het verschil aankomt Ik heb waar
lijk wel recht op een beetje verstrooiing.
Eigenlflk ben ik hier gewoon levend
begraven.
Levend begraven
Adelaide Strain lacht, maar niet ge
heel van harte.
Heb je er wel eens ooit over
gedacht, wat een leven ik hier dan
leid, Eva
Er is volstrekt geen reden, dat
je hier een saai leven zou hebben, zegt
de andere met overtuiging.
De hemel weet, hoe dikwqls wö
van huis zgn, vooral 's winters. Ik
heb me er soms over verwonderd, dat
je voor jezelf nooit wat gezelligheid
in huis bracht.
Gezelligheid
Adelaide Strain's stem trilt van in
gehouden verontwaardiging. Heeft zij
niet juist het spiegelbeeld gezien van
haar vermoeid, vaal gezicht in een ruit
van de glazen deur P En voelt zg niet
heel pqnigk na, hoe de vrienden van
Raydon haar meestal met koude, af
gemeten beleefdheid behandelen?
Hoe lang is Jack Mintlaw van
plan in Engeland te bigven? vraagt
zg eindetgk.
Voor altijd, jubelt Eva.
Het geeft natuurlijk geen nut,
als tk je wat zeg, Eva. Maar ik geloof,
dat je eert gevaarigk spelletje speelt,
ats je maakt, dat hg weer dol op je
gaat worden.
Hg heeft nooit opgehouden dol
op me te zijn.
Wat hg moest doer, nu hg zoo
r0k is. dai is met een lief meisje te
trouwen.
Dat zal hg ook alziktnethem
klaar ben, zegt Bva, tonder een zweem
van weifeling.
In ieder geval is het heel d^m
van je geweest, hem hier naar Swan
mere te laten komen, gaat de ander
op harden, meedoogenloozen toen
voort.
Dat bon ik niet verhinderen. Bea
ik Jack s hoeder Bovendien eeloof
ik, dat B'rtley hem hee! aatdig zal
vinden. Ik zal hen aan eikaar voor
stellen. laat 'ns zien
Zq denkt even naaanstaanden
Zaterdag. Tusschen vandaag en Za
terdag kunnen Jack en ik elkaar dan
toch in stilte ontmoeten en het zal
echt komiek zgn.
Elndelqk moet haar vriendin toch
glimlachen.
Ja. dat zal wel, geeft zg voor
zichtigjes toe.
Eva loopt naar het raam en staart
in den tuin, Er ligt een ernsoger
uitdrukking op haar levendig gezichtje
dan gewoonigk.
Wat is 't toch komiek, dat ik nog
verliefd ben op Birtley, zegt zQ na
denkend. - Ik denk, dat 't komt,
omdat hg 'n breede, donkere man is
en ik 'a blond vrouwtje ben. Maar
zelfs een vrouw kan wel eens een klein
beetje te veel van het goede hebben,
ook al is dat de allerbeste, liefste man.
nietwaar Addie? Het is weer 'nseen
verandering, dien armen, ouden lack
te zien. J
a '8 zeker< «temde Adelai
de Strain droogjes toe,
Zg herinnert zich, hoe royaal Jack
Mintlaw altijd was geweest, overdreven
