Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwse h-Vlaai) deren,
EEN GIFTMENGSTER
^o. 49
DINSDAG 21 SEPTEMBER 1937.
58? Jaarg.
J. C. VINK - Axel.
Buitenland.
A
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-U1TGEVER
Bureau Markt 12.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
ADVERTENTlEN van 1 tot 5 regels 60 Cent; voor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
De toestand In China.
In een radio-telegram, dat de
N. Y. Times, buiten de censuur
om, uit Sjanghai over Hongkong
heeft ontvangen, worden de voor
uitzichten van China somber af
geschilderd. De Chineesche
machlhebbers vestigen hun hoop
op de geldeiijke uitputting van
Japan en meenen, dat Japan door
dezen oorlog voor het eind van
het jaar tot een staatsbankroet
zal worden gebracht. In het oog
van de buitenlandsche bankiers
te Sjanghai zijn evenwel voor
China de moeilijkheden veel
erger. Daar de meeste havens
in Japansche handen of geblok
keerd zijn en de douaneinkomsten
bijna niet meer vloeien, is bin
nenkort nijpend geldgebrek te
verwachtep. De invoer is sterk
geslonken, het uitzicht voor den
uitvoer staat zeer slecht. Spoor
wegen en telegraaflijnen zijn voor
militaire doeleinden in beslag
genomen en, tenzij de opium
meevalt, kan China nog alleen
op de plaatselijke en grondlasten
rekenen.
De buitenlandsche bankiers
gelooven, dat, indien de oorlog
een half jaar duurt, de regeering
bijna onvermijdelijk in gebreke
zal blijven voor de betaling van
de rente op binnen- en buiten
landsche obligaties. De rijkdom
is grootendeels opgehoopt in de
groote steden en verdraghavens.
Daarvan zijn Peking en Tientsin
reeds in de macht der Japanners,
Sjanghai volgt waarschijnlijk
spoedig.
Binnen enkele maanden moet
er ook gebrek aan oorlogsvoor-
raad ontstaan, ondanks de groote
sommen, welke Nanking in de
laatste jarep voor wapens en
munitie heeft uitgegeven. Geld
gebrek zal de aankoopen in het
buitenland belemmeren, zelfs al
kon worden ingevoerd. De tuig
huizen in China zijn volstrekt on
voldoende om aan te vullen wat
de groote legers dagelijks noodig
hebben aan granaten, bommen,
FEUILLETON
geweren en machinegeweren.
Het is daarom een groot onheil,
dat China's grootste kruitfabriek
verwoest werd. De eenige uit
komst zou Russische hulp kunnen
zijn. Maar kameelkaravanen of
treinen van motorwagens door de
woestijn zouden gemakkelijk door
de Japansche vliegers worden
ontdekt en bestookt en de toe
voer zou, zelfs indien hij behoor
lijk geregeld kon worden, nooit
voldoende of zelfs maar eenigs-
zins belangrijk kunnen zijn voor
de Chineesche strijdkrachten.
Nog hopen sommigen op zijde-
lingsche hulp van Sowjet Rusland.
Het zou aan de grenzen van
Mantsjoekwo incidenten kunnen
uitlokken en door schermutse
lingen Japansche troepen afleiden
en vasthouden, waardoor de druk
aan den anderen kant zou worden
verlicht. Bedenkt men echter hoe
nietig zulke plaatselijke gevecht-
jes zouden zijn in verhouding tot
de massale troepenbewegingen in
Noord- en Zuid-China en de ont
zaglijke macht, door de vloot
ontplooid, dan ziet men in zulke
verwachtingen niets dan de hoop
van den drenkeling die den stroo-
halm grijpt. Daargelaten dan
nog, dat van zulke Russische
voornemens niets te bespeuren
valt.
Het gele gevaar
is dus niet denkbeeldig, en dreigt
meer dan ooit te voren ook
voor Europa.
Wellington Koo, de Chineesche
gedelegeerde te Genève, heeft in
den Volkenbondsraad trachten aan
te toonen, dat als de Europeesche
mogendheden en de Ver. Staten
als tot dusver lijdelijk blijven
toezien bij den Japanschen aan
val op China, zij in vervolg van
tijd voor het alternatief zullen
kunnen komen te staan om zich
öf door Japan uit het Verre Oosten
te laten smijten, öf hun omvang
rijke belangen aldaar toch ge
wapenderhand te verdedigen.
Want het is, zoo verklaarde hij,
Japan niet alleen te doen om de
verovering van China, maar ook
om de vernietiging van alle Euro-
peesche en Amerikaansche onder
nemingen in dit deel van de
wereld.
De rede werd met applaus
ontvangen, naar het A.N.P.
meldde. Maar het is niet bijster
waarschijnlijk, dat dat applaus
tevens beteekende,*dat China eer
lang buitenlandsche hulp tegen
den Japanschen indringer kan
verwachten. Want Amerika wil
niet tusschenbeide komen, Enge
land kan niets doen, gezien zijn
positie ten aanzien van de Duitsch-
ltaliaansche aangelegenheden en
de Volkenbond zelf kan niet meer
doen dan hoogstens een papieren
protest' opstellen. Sinds het in-
stiluut van Genève faalde in zijn
actie tegen Italië tijdens Musso
lini's Abessijnsche avontuur, bezit
zijn woord geen gezag meer in
de wereld. De politieke toestand
in Europa in 't bijzonder door
de samenwerking van Duitschland
en Italië heeft John Buil aan
de ketting gelegd. Duitschland
en Italië weten dat, en prikkelen
zijn gevoel van onbehagen niet
alleen met hun ondernemingen in
Spanje, doch ook door openlijk
blijk te geven van sympathie ojet
Japan. Er zijn dezer dagen zelfs
geruchten geweest, dat Rome
op voorbeeld van Berlijn ook
een anti-Kominternverdrag met
Tokio zou willen sluiten.
Intusschen zit er in de Duit-
sche en Italiaansche sympathie
voor Japan iets weerzinwekkends.
Wie verder ziet dan zijn neus
lang is, beseft dat er daarginds
in het Verre Oosten Europeesche
belangen op het spel staan. Ons
geheele werelddeel heeft er be
lang bij, dat de vorm van wereld
hegemonie, welke het blanke ras
tot dusver uitoefende, behouden
wordt. Het staat als een paal
boven water, dat verloor En
geland opeens zijn invloed in
Azië geheel Europa daarvan
den terugslag zou ondervinden.
Duitschland en Italië ook. Het
tafereel van de verdeeldheid der
groote Europeesche mogendheden
is daarom in het huidige tijds
bestek te afschuwelijker. De
beide fascistische landen kunnen
zich wel verbeelden, dat ze door
hun samenspanning met Japan
politiek voordeel behalen op den
duur moet dat tegennatuurlijke
bondgenootschap zich ook op
henzelf wreken. In het welbe
grepen belang van ons geheele
weielddeel zou een gezamenlijk
Europeesch halt aan de Japansche
onderneming in China moeten
worden toegeroepen. In plaats
daarvan ziet men dat Europa
wordt verlamd door partijschap
pen, en dat de eene partij het
gele gevaar, dat allen bedreigt,
roekeloos uitspeelt tegen de
andere.
Verschillende borlchten.
Het regeeringsgezir.de Poolsche
blad „Kurjer Czerwony" publi
ceert een bericht, waarbij het
zich beroept op welingelichte
kringen te Moskou, volgens het
welk de eenige twaalf jaar oude
zoon van Stalin door onbekende
daders zou zijn ontvoerd, toen hij,
in gezelschap van zijn vriend uit
school kwam en het Kremlin
binnenging. De ontvoering van
den knaap, Wasil geheeten, zou
vergemakkelijkt zijn doordat hij
deelnam aan den dag der jeugd,
bij welke gelegenheid zijn por
tret in alle Moskousche bladen
afgedrukt was. Het geheimzin
nige verdwijnen van zijn zoon
zou op Stalin een verpletterenden
indruk gemaakt hebben. Ofschoon
het geheele politie-apparaat van
de Gpoe, aldus het bericht ver
der, in beweging is gebracht, is
het tot dusverre niet gelukt een
spoor van den knaap te vinden.
Een Amerikaansche vrouw,
miss Emilie Renziehausen, heeft
in haar testament aan haar beide
broeders opdracht gegeven, uit
het nagelaten vermogen een fonds
ter hoogte van een millioen dol
lar ter bestrijding van de suiker
ziekte te stichten. Zij zelf heeft
twintig jaren lang een broer
moeten verplegen, die aan suiker
ziekte leed. Deze schenking is
voor Amerika van bijzondere be-
teekenis, wijl daar vele milli-
oenen menschen aan suikerziekte
lijden en dit euvel tengevolge
van de Amerikaansche voedings
wijze ook nog verder in omvang
toeneemt.
Te Rome is prins Prospero
Colonna, deken van den Italiaan-
schen Senaat en het hoofd van
een der vermaardste geslachten
van Italië, op 79 jarigen leeftijd
overleden. Zijn zoon Pietro is
thans gouverneur. De familie
Colonna heeft aan Italië 3 pausen,
27 kardinalen, vele admiraals,
generaals en geleerden ge
schonken.
Nabij Lurin, op 35 K.M.
afstand van de Peruaansche hoofd
stad Lima, is in dichten mist een
verkeersvliegtuig neergestort en
geheel verpletterd.
De bestuurder en 7 passagiers
zijn bij de ramp om het leven
gekomen.
De piloot was in den mist
verdwaald, met het gevolg, dat
hij met volle snelheid tegen een
300 meter hoogen heuvel vloog.
Tusschen Bruckfusch en
Zeil am See (Salzburg) is een
Engelsche auto op een onbewaak-
ten overweg door de locomotief
van een sneltrein gegrepen. Van
de vier inzittenden kwamen er
drie om het leven en werd de
vierde ernstig gewond.
Op een boerderij in den
omtrek van Glasgow is brand
uitgebroken in een schuur, waarin
Iersche daglooners met hun ge
zinnen waren ondergebracht.
Velen wisten tijdig te vluchten,
maar tien menschen zijn ondanks
wanhopige pogingen om hen te
redden, in de vlammen omge
komen.
Weenen is Vrijdagavond
door een enormen brand ge
troffen. In den loop van den
middag is namelijk brand uitge
broken in de Rotonde, het groot
ste en het mooiste tentoonstel
lingsgebouw dat de stad bezit en
in weinige uren tijds heelt deze
brand het fraaie gebouw geheel
in asch gelegd. De Rotonde
werd ter gelegenheid van de
wereldtentoonstelling van 1873
opgericht. Voor dien tijd was
(Wordt fêfVolEd.)
Misschien is er in den grond niet
zoo groot onderscheid als men
meenttusschen menschenen menscken
Uit het Eugelsch.
13
Zich tot zijn vrouw wendend, sprak
RaydonWe zullen haar In ieder
geval wel een paar shilling moeten
geven.
Maar Blrtley Raydon behoefde niet
te doen, wat hij somtijds met een
ouderwetsche uitdrukking noemde .zijn
hand in zijn zak te steken". Want
daar verscheen de eigenares van het
huis, een vriendelijke, oude dame, die
hen weikom heette en, terwijl zij thee
voor hen schonk, kort en zakelijk
geheel naar den smaak van Raydon en
met een tikje gevoeligheid wat
Eva bijzonder beviel vertelde, dat
haar beide dochters in de afgeloopen
drie maanden getrouwd waren en dat
haar zoon dringend had verzoch*, bij
hem te komen, in Zuid-A merifta, Dit
was de reder, waarom zij „The Mill
House" wilde veikoopen, tegen den
prijs, welken zij er voor gegeven had,
vóór den oorlog en dan verhoogd
mei het bedrag, dat zij eraan ten koste
had gelegd.
En zou u het personeel ook over
willen doen 7 vroeg Eva, niet zonder
«enige spanning,
Personeel was noodlottig geweest
voor Eva. Want daardoor had zij steeds
haar prettig zorgeloos leventje kunnen
ieiden. Daardoor wist zij letterlijk
niets van een huishouden. A les was
steeds voor haar gedaan, en degelijk
ook, door haar vriendin Adelaide
S rain, gedurende de jaren dat zij
weduwe was geweest.
Neen, antwoordde de vriendelijke
gastvrouw met het wiite, zijdeachtige
haar, dat kan ik met, want ik heb
hen allen reeds aan goede betrekkingen
geholpen. Maar u zou dit huis toch
gemakkelijk en zonder veel rompslomp
kunnen bewonen.
De voordeur van The Mill House
gaf toegang tot een ruime, ronde hal.
L<nks van de hal iag de salon, achterin
de eetkamer. Aan de rechteizijde van
de hal was de deur naar een vroolijk
vertrek met hooge zoldering, de zoo
genaamde tuinkamer.
Op de eersie verdieping, boven den
salon, was de badkamer en daarachter
de toiletkamer. Boven de tuinkamer
bevonden zich een bijzonder mooie
slaapkamer en nog een badkamer.
De vertrekken voor het personeel,
zoowel boven ais beneden gelegen,
vormden voor een deel een ouder
nevengebouw en waren, zooals de
Riydou's reeds hadden opgemerkt,
door kleine deuren in zekeren zin af
gescheiden van de villa zelf. Dit was,
zooals de eigenaies opmerkte, een van
de belangrijke voordeelen van het huis.
Een geestige vriendin van me
zegt, dat Tne Mill House is van voren
Qreen Anne en van achteren Mary
A in, voegde si] er glimlachend aan toe.
Qeen wonder, dat, terwijl de minuten
verstreken, Eva heimelijk tot het besluit
kwam, dat zl| en haar ech*eenoot
eigenaars zouden worden van deze
bs-geerlijke, ja verruukeiijke bezitting
Eu zij voelde zich dan ook aanmerke-
lijk verlicht, toen de oude dame, in
antwoord op een paar onhandige vragen
van Raydon, vriendelijk zei:
Ik blijf liefst altijd buiten de
vraag betreffende den prijs, tegenover
aile kijkers van het huis Dat laat ik
geheel over aan het bemiddelingskan
toor, de firma Biddy en Qaul. Maar
als u er ernstig over denkt dit land
goed te koopen, zou ik u raden mor
genochtend daar heen te gaan, want
er staan al meer menschen naar.
Toen het tweetal weer in de auto
zat riep Eva uit; Dit huis noem
ik gewoon .het Iets dat me meer
zou bevallen is eenvoudig ondenkbaar
en zal ik ook nooit te zien krijgen.
Heb je die oude meubelen goed be
keken, die zij ook over wil doen? Is
geloof niet dat het oude menschje er
eemg begrip van heeft hoeveel ze
waard zijn.
Hiar oogen stonden groot en glan
zend van opwinding en blijdschap.
Dal wed ik met je, zei Raydon
geprikkeld. Ik zag dadelijk, dat die
ouwe zich niets wijs laat maken. Jij
laat je altijd in de kaart kijken, Eva.
M.iar in dit geval schaadt 't niei, want
ik ben er zeker van, dat de prijs van
het geheel niets voor ons is
Even keek hij gespannen in zijn
vrouws lief, nu hoogblozend en slag
vaardig gezichtje. Eva kon wel eens
koppig zijn, ais zij haar zinnen gretig
op iets had gezet. Daarbij, zij waren
overeengekomen,dat, als zij hun droom
huis vonden, het zou worden betaald
met het legaat, dat Eva onlangs van
haar eersten mans vader had gekregen.
Dat zou voor hen?, Blrtley, tnosiüjk»
hf-den opleveten, om Eva's uitgelaten
heid, die plotselinge dweperij van haar
voor Tne Mill House, te temperen.
Gek als hij was op geld en be
halve Eva was geld eigeniqk het eenige
waar Birtley gek op was betreurde
hij het somtijds, dat zijn vrouw in het
genot was van het aardige inkomen,
dat op haar in 1914 was vastgezet.
Het echtpaar Birtley Raydon kwam
den volgenden morgen aan net kantoor
van B d:y en Gault, juist toen de deur
openging.
En nu volgde voor Eva een half uur
van opwinding, spanning en onzeker
heid. R ydon was er van overtuigd,
dat een gegadigde alfijd iets van den
P'iJs af kon krijgen van wat hq wil
koopen, als hij maar niet te happig is
Diarom zat zijn vrouw er verontwaar
digd, verveeld en vo val iwpgend bij
want de ondervinding had haar
geleerd, dat het onverstandig was,
tusschenbeide te komen, als haar man
probeerde met iemand een koopje te
sluiten.
Na wat heen en weer gepraat, dat
bijna den vorm van een twistgesprek
had aangenomen, meikte de agent op
Vierduizend pond is ongetwijfeld
een groot bedrag, maar daar slaat
tegenover, dat Tne Mul House op het
oogenblik meer waard is. Als wq het
In de veiling brachten, zou er stellig
hoog op geboden worden. Dat heb
ik mevrou.v Brown meer dan eens
gezegd.
Het is heel vreemd, dat zij uw
raaa dan niet opvolgt, >q Raydon niet
zonder spot.
Zq geeft er de voorkeur.aan, het
landgoed uit de hand te verkonpeo aan
iemand, die het bedrag ineens kan
bsiakn. Eeipnüjk mag ik u eetiafe
verklaren, dat als ik den prps noem
'ah vierduizend pond, ik feitelijk vqt-
duizend zou moeien zeggen, want ik
oen er zeker van, dat de antieke meu
belen, waarvan sommige buitengewoon
mooi en goed onderhouden zqn, een
waarde vertegenwoordigen van on
geveer duizend pond.
Dat wil dus zeggen, dat ik zoo
wat zeveniig pond jaariqks moet be
talen, voer het genoegen om tegen
een hoop oud huisraad te kqken. Ik
heb liever moderne meubelen.
Eindeiqk zei de man ongeduldig:
A s u het goed koop*, mqnheer,
voor den prys dien ik u heb genoemd,
en het u in een of ander opzicht lecen-
valt, dan sla ik er u borg voor, dat u
er in den loop van deo zomer of het
najaar daizend pond meer voor maakt,
dan u er voor betaald heeft.
Daar houd ik u aan, viel Birtley
gretig in, maar toen hq den ander het
hoofd zag schudden, voegde hq er bq
Nu goed, geef mq de voorkeur tot
morgenavond.
En de hulsagent, wlen Riydon at
dadelijk gruwelijk tegenstond en die
de bekooriqke jonge vrouw In zqn hart
beklaagde, dat zq met zou'h heerschap
getrouwd was, stemde koeiljes met dat
voorstel in.
Dien middag reden de Raydons nog
eens naar Swanmere en daar lukte het
Evas echtgenoot waariqk honderd
pond van den prq8 af te krqgen.
Dit brach! hem in een buitengewoon
goede stemming,
