Nieuws- en Advertentieblad to or Zeeuwsch - Vlaanderen. EEN GIFTMENGSTER No. 37. DINSDAG 10 AUGUSTUS 1937. 53- .lanrg. J. C. VINK - Axel. Buitenland. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNE MENTSPRIJS: Per 3 maanden 75 Cent; franco per post 1 Gulden. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER-U1TGEVER ADVERTENTlEN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure. Japan en Cliina. Een correspondent van de Ti mes meldt uit Sjanghai Het is gemakkelijk in te zien, welke de voornaamste overwe gingen zijn, die zullen beslissen over oorlog of vrede tusschen Japan en China. Wat Japan be trefthet militaire element heeft de zaak volledig in handen ge nomen en volgt zijn eigen poli tiek tegenover China, zonder zich te bekommeren over de meer pacifistische politiek, welke de Japansche industriëele en finan- ciëele belangen voorstaat. De Japansche militaire politiek heeft zich in de laatste jaren duidelijk kenbaar gemaakt, in het bijzonder door de schepping van een autonome regeering voor Oost-Hopei. In hoofdzaak is de Japansche politiek gericht op de schepping van een corridor in Noord-China, welke onder Japan- schen invloed moet staan. In dien corridor zal de productie op groote schaal ontwikkeld worden en het land moet de Japansche weermacht dan als basis dienen, in Noordelijke richting als defen sieve stelling tegen Rusland, in Zuidelijke richting als basis voor verdere penetratie in China. Blijkbaar letten de Japansche militaire leiders er niet op, dat de financiën van hun land niet al te veel extra belasting meer kunnen verdragen en dat de Ja pansche industrie groote verliezen zou lijden, indien het tot een oorlog zou. komen, waardoor de Japansche export naar China zou verminderen. Het eenige waar de Japansche militaire leiders op schijnen te letten is dat het Rus sische leger thans een periode van „zuivering" doormaakt, zoo dat het volgens de meening van de Japanners voorloopig niet in staat is met alle macht naar buiten op te treden. China beseft maar al te goed, dat mdien thans geen positieve weerstand wordt geboden, een nieuw groot deel van Noord China verloren zal gaan. Er is weinig hoop, dat China over eenigen tijd nog land zou kunnen veroveren als de Japanners den tijd hebben gehad hun posities te consolideeren. De moeilijkheid voor China is, dat de militaire organisatie, of schoon deze veel verbeterd is, nog steeds niet tegen een mo dernen oorlog met Japan 'is op gewassen. Daarom wenschen sommige leiders in Nanking thans ten koste van alles tot een vrede te komen om den grooten strijd uit te stellen totdat de Chinee- sche legers het kunnen opnemen tegen de Japanners. De publieke opinie in China echter roept op het oogenblik om oorlog en zal niet toestaan, dat de regeering toegeeft. De mobilisatie in China gaat nog steeds voort. Er wordt niet gemeld over actie van de Chi- neesche luchtmacht en zonder medewerking van dit wapen staan de Chineesche troepen er al di rect zeer ongunstig voor. Aan de dapperheid van den Chinee- schen soldaat valt niet te twijfelen. Voorzien van behoorlijke wapens en onder goede leiders behoeven de Chineezen niet in de positie van de Abessiniërs te komen, die onvoorbereid tegen een mo derne militaire machine moesten vechten. Ook in Tokio beginnen zich verschijnselen van oorlogskoorts te vertoonen. Buiten een Boed dha-tempel buigen zich duizenden vrouwen om een steek te doen aan de gordels, die als talisman aan de echtgenooten of broidirs naar het oorlogsfront zullen wor den gezonden. Elke vrouw, die langs dezen tempel komt, doet een steek aan een gordel. Troe pen jonge mannen rijden in Tokio ro id met vrachtauto's, juichend en met vlaggen zwaaiend. Op eiken hoek van een straat staat een vrijwilliger met een collecte bus. Het leger heeft al meer dan drie millioen yen ontvangen, de vloot meer dan één millioen. Er zijn in de afgeloopen week zeker een half dozijn strijdliederen gecomponeerd en in de volks bioscopen worden oorlogsfilms gedraaid. De Asahi meldt, dat een wet tegen oorlogswinst in de maak is. De Nitsji-Nitsji voorspelt, dat de regeering zich gedwongen zal zien de belastingen te verhoogen om den invoer te kunnen be perken en den handel en de in dustrie onder controle zal moeten nemen, maar een groot financiëel dagblad rekent zijn lefcers voor, dat de campagne in Noord China minder zal kosten dan die in Mantsjoerije. De rerdeeling van Palestina. Te Zürich in Zwitserland is de afgeloopen week het groote Zio nistische Congres begonnen, dat zich zal uitspreken over de Pa- lestijnsche kwestie, n.l. het ont worpen verdeelingsplan. Het Congres is niet bepaald ingenomen met het denkbeeld, Palestina in drie stukken te snij den, waarvan het grootste (maar niet vruchtbaarste) deel met Transjordamë een onafhankelijken Arabischen staat zou komen te vormeneen heel klein deel (heilige en slrategische centra) onder Britsch mandaat zou blijven en de rest het Nationaal Tehuis voor de Joden worden. Men weet, dat ook de Arabieren de oplossing geenszins toejuichen. De uitersten aan beide kanten stellen zich op het standpunt, dat van geen enkele verdeeling ooit sprake kan zijnde onverzoen lijke Arabieren willen geheel Palestina als Arabisch gebied behouden; de onverzoenlijke Jo den geheel Palestina voor het Joodsche Nationale Tehuis be stemmen. De laatsten houden daarbij vast aan de verklaring van den Engelschen minister Balfour in 1917, waarbij den Joden geheel Palestina als Nationaal Tehuis in uitzicht werd gesteld Intusschen blijkt, dat er aan beide kanten echter ook andere dan onverzoenlijke stroomingen bestaan, en dat er in elk geval vermoedelijk verder over de zaak FEUILLETON Bij de behandeling van een moord J'- Ja. te pralen zal zijn. Op het Con gres te Zürich is dat reeds dui delijk gebleken. Volgens een bericht van United Press aan de „Tel." zouden de leiders der meeste groepen zelfs vooraf te kennen hebben gegeven, dat zij op het congres vóór onderhande lingen over de verdeeling van Palestina zullen stemmen. Pro fessor dr. Chaim Weizmann, hun voorman, plaatste zich aan het hoofd van deze beweging, die weliswaar het bestaande verdee lingsplan niet wenscht te aan vaarden, doch wil trachten door onderhandelingen te geraken tot een plan, dat voor de Joden gunstiger is. Nog andere bekende Zionis tische leiders hebben hun stem verheven tegen een botte afwij zing van het ontwerp der Britsche koninklijke commissie, en zij hebben aangedrongen op onder handelingen, waarbij dan als basis zou worden genomen een be ëindiging van het Britsche man daat en het toekennen van een eigen souvereinen Staat aan de oden. Het ziet er, volgens United 3ress, naar uit, dat deze leiders er in zullen slagen een meerder heid te vinden voor hun ziens wijze en wanneer dit inderdaad mogelijk blijkt, zal de Zionistische executieve besprekingen voeren met de Engelschen, de Arabieren en de mandaten-commissie van den Volkenbond, ten einde in staat te zijn, op een buitenge woon Zionistencongres rapport uit te brengen. Dit congres zou men dan in het begin van het volgend jaar tegemoet kunnen zien. De openbare meening in Enge land is op het oogenblik den Joden niet ongunstig gezind, maar nieuwe ordeverstoringen in Pa lestina, onverschillig wie daar voor aansprakelijk moet woiden geacht, zouden die sympathie in de waagschaal stellen. Toch zal het er nog spoken. De congres-voorzitter, dr. Us- sischkin verzekerde reeds, dat er geen plaats is voor een compro mis, want dat de Joden recht hebben op geheel Palestina. „Het Joodsche volk zal nooit de hoop opgeven, röch afstand doen van de rechten, welke voort vloeien uit het mandaat, en in dien het moet strijden, zal het strijden en overwinnen. Het zal zich niet laten intimideeren door een bedreiging met vermindering van de immigratie of het verbod grond te verkoopen Het zal zich in beginsel verzetten tegen het stichten van een Joodschen staat in slechts een deel des lands". Het ziet er naar uit dat de discussies een uitermate heftig karakter zullen aannemen. Met het oog daarop heeft men dan ook maar besloten, de beraad slagingen achter gesloten deuren te houden. De meerderheid van het Congres vreest blijkbaar, dat er dingen gezegd zullen worden, waarvan de openbaarheid niet »ewenscht is. Vergchillende berichten. Vrijdag is Madrid opnieuw door het geschut van Franco gebom bardeerd. Langer dan een uur vielen de granaten in vrij snel tempo in het centrum der stad. r zijn verscheidene slachtoffers te betreuren. De regeeringstroe- pen hebben het bombardement beantwoord door vooral de vij andelijke stellingen bij Carabitas onder vuur te nemen. Het ministerie van lands verdediging te Valencia deelt mede, dat tusschen de opstande lingen te Toledo geveenten zijn ontstaan. Soldaten der regee- ringstroepen, die zich in de eerste linies bevonden, hoorden een heftig geweervuur en het geknet ter van mitrailleurs, dat uit het centrum der stad kwam. Tege lijkertijd werd opgemerkt, dat vele groepen personen overhaast de stad verlieten. Radio Santander heeft mede gedeeld, dat het leger zegevierend door de velden van Aragon is opgerukt en dat de opstande lingen naar het schijnt Teruel niet meer kunnen verdedigen. Piotseiing hoorde ik voetstappen (Wordt vervolgd.) COURANT. Bureau Markt 12. Telef. 56. - Postrek. 60263. Elke goede gedachte is een lichtstraal in de duisternis. Uit het EogeUch. Dezulken geloofden in haar onschuld, ondanks de verpletterende verklaringen tegen haarzij schaarden lich in stille trouw aan haar zijde. Volgens de publieke opinie was de oude mevrouw Rtydon wel een van de gewichtigste nevenfiguren, die ieder voor zich, een rol hadden gespeeld in het drama van geheimen haristoch' Immers, op grond van de vaste over tuiging der oude dame, dat haar zoon geen natuurlijken dood was gestorven, zoowel als door haar toevallige ont dekking van een brief in haar aoon's sterfkamer, was de lijkschouwing ge houden, die aan het licht had gebracht, dat Birtley R-ydon was overleden ten gevolge van de werking van arsenicum. Hoewel het dien namiddag buiten gruwelijk winterde, had het Hof 'l in de deftige recbtiaal meer dan warm. Het was de vierde dag van het proces tegen Eva Raydon, wegens moord op haar echtgenoot. Allen, die betrokken waren in de zaak zoowel als degenen die hier uit een onbedwingbare nieuws gierigheid waren samen gekomen, wa ren erg leem geworden, waartegenover het open scherptinnige gelaat van rech ter Lenison geen enkel teeken van ver moeidheid toonde. Het verhoor van de getuigen tegen de beklaagde was voor haar vernieti gend geweest, door de opeenhoping van bezwarende omstandigheden. En zoo was ook het verhoor en het kruisverhoor van de beklaagde. Doch, zoo lang aar. hen die van moord beschuldigd werden, vergund was geworden verklaringen tot zelfverdediging af Ie leggti, had men nooit een betere getuige -- in de be. schuldigdenbank gehoord. Dat ze klaarblijkelijk heel zwak was en er beklagenswaardig moe en ma' uitzag, deed geen afbreuk aar. E a R ydun's buitengewone aantrekkelijk heid integendeel, dese werd er in zeker opxcht door verhoogd. Doch dat nam niet weg, dat het meer beschaafde deel van degenen, die naar haar luisterden, gedurende haar lange en pijnlpe ver klaring, inbegrepen de leden van de ball, en mogelijk ook grootendeels van de jury, sterk tegen haar was ingeno men. Thans moest als getuige a decharge nog alleen gehoord worden een zekere mevrouw Adelaide Sirain, de dame, die gedurende een jaar huishoudster bi] het echtpaar Riydon was geweest. Zij was een oude, beproefde vriendin van beklaagde en het bleek al heel gauw dat wat zij te zeggen had, in sekeren zin het evenwicht dermate bewaarde, dat «ij zoowel een getuige voor als tegen Eva Raydon kon worden genoemd. Doch dezen morgen vroeg was uitgelekt, dat sin's het begin van het verhoor mevrouw Strain haar ge tuigenis met een belangrijke mededee- ling had versterkt. zaak geeft het binnenkomen van een nieuwe figuur in de getuigenbank altijd een zekere opschudding. En ook nu richtte iedereen in de rechtzaal den blik naar de tengere figuur, die, zooals de tames aans onds opmerkten, gekleed was op een allerminst in het oog vat lende wijze, een zwarten mantel met bout afgezet, donkere japon, stijve ronde vilthoed. Mevrouw Strain was een eenvoudige, naar het scheen verstandige vrouw, Klaarblijkelijk bestond tusschen haar en de beklaagde volstrekt niets verdachts, Alleen waren beide dames goede trcuwe vriendinnen geweest en ge durende drie of vier jrren, toen zij allebei zoogenaamde oorlogsweduwen waren, hadden zij samen een boven huis in Londen bewoond. Adelaide Sirain was een belangrgke getuige en het werd spoedig duidelijk dat zij. hoe zeer ook bezorgd om eike bijzonderheid in het belang van be klaagde naar voren te brengen, zich angstvallig aan de waarheid hield en onbewimpeld de tot haar gerichte vragen beantwoordde. Dit bleek vooral het geval te lijn, toen Sir Joseph Molloy, de beroemde advocaat, die als verdediger voor Eva Raydon optrad, inleidde, wat reeds als het „nieuwe getuigenis'1 genoemd was. Mijnheer en mevrouw Birtiey R'ydon fhgen dus na tafel den tuin in en lieten u in de salon alleen Toen zij de kamer verliet, draaide mevrouw R.ydon, die vergat, dat u nog In de kamer was, het elecmsche licht uit en cmdat u, mevrouw Strain, zich zoo moe gevoelde, stond u niet op om het weer aan te draaien Efn oogenblik daarna voegde de getuige er aan toe t Ik was van plan, eenige minuten later naar bed te gaan, maar ik wilde eerst wel een glas limonade drinken, want het was ongewoon warm voor den tijd van het jaar. O >k maakie ik gewoonlijk het glas getnberlimonade klaar, dat mijnheer Raydon eiken avond dronk. Dus zat u te wachten, tot het kamermeisje het dienblad in d*-hal zou brengen, zooals gewoonte was in villa The Mill House Ji, ik bleef in de donkere salon en ik moet een paar minuten geslapen hebben, want ik werd uit een soort van doezeligheid wakker, dooruien ik hoor de, dat het kamermeisje de hai binnen kwam, haar blad neerzette en naar haar eigen kamer terugging. Wat gebeurde toen? Mevrouw S rain keek recht in S r Joseph Molloy's open gelaat. Er lag een vriendelijke, aanmoedigende blik in de blauwe oogen, waarvan de uit drukking meestal zoo critiscb, koel, ja vermanend was en zelfs den nuchtersten gezworene een gevoel van vrees, van onbehaaglijkheid en vooral twijfel placht in te boezemen, Maar die zelf ie onderzoekende oogen volsy npathie, schonken Adelaide S rain die heei den nacht wakker had gelegen bi] de gedachte aai dit afschuwelijk oogenblik, ihans steun en moed. Toch beantwoordde zfl de vraag van den beroemden advocaat niet terstond en hij vroeg opnieuw En wat gebeu'de toen Od zachten, doch duidelQken toon en haar lippen met de tong bevochtigend, zei mevrouw Stram: op het grintpad, dat van het hek aan den weg, naar M n House voert. Toen itep iemand ik kon niet sten, wie nei was door de open deur de hal binnen,siund een oogenblik stil, dichtbij de tafel met het biad erop, en ging ■oen hetzij naar de kameis van het personeel, door een draaideur links, of reents, de tuinkamer in, waarvan de deur in de hal open stond. Waarom veronderstelt u een van dese iwee mogelijkheden? O.ndat, a s de persoon, die de hal binnenkwam, teiuggekeerd en de voor deur was uitgegaan, ik zijn voetstappen weer up net grint nad moeien hooren, K-vam het mei bq u up, te onder zoeken wie die persoon was Neen, want hei geval maakte heel weinig indruk op me. De achietdeur van The Mui H >use moest eiken avoi d om tien uur gesiuien worden door de keukenmeid en dus dacnt ik, dat wie in de hal was gekomen, zekci een van de melden was, die was buitengesloten en, daar zq mqsheer en mevrouw Birtky Raydon in den tuin hoorde praten, meende dat her terrein veu.g was, om door de buitendeur hel huis in te glippen. Maar ik heb dezer dagvn de zekerheid gekregen, dat op den vierden S p tem Der niemand van de meiden 's avonds uit was. Hoe lang stond de vreemde, aan genomen dat het een vreemde was, stil of te drentelen op zijn of haar weg door ae hai Eenige oogen likken, ik meen trog geen batve minuut, antwoordde me vrouw S.ratn.

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1937 | | pagina 1