m
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeen wsell - VI aan deren
No. 27.
DINSDAG 6 JULI 1937.
53» .laarg.
J. C. VINK - Axel.
Landbouwdagen.
FEUILLETON.
Bij de Marmergroeven
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-UITGEVER
Bureau Markt 12.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag II ure.
ii.
We zouden inderdaad tekort
doen aan de prijzenswaardige
ijver, lust en werkkracht dier
genen die de Oost-Zeeuwsch-
Vlaamsche fokdag, enz. in elkaar
hebben gezet en zooals we reeds
schreven met een schitterend
verloop, indien we volstonden
met de beknopte mededeeling
daarvan gegeven. Reeds eenige
weken tevoren mochten we mel
ding maken van de plannen, die
bestonden omtrent het houden van
de Fokdag.
De verwachtingen werden ge
spannen en de herinnering aan
den welgeslaagden fokveedag in
1935 lag nog versch in het ge
heugen, zoodat het geen wonder
was, dat naar een herhaling daar
van werd uitgekeken.
Maar we willen even terug
komen op onze beschouwing in
ons vorig nummer, waarbij we
met een paar woorden herinnerden
aan de ontwikkeling van de paar
denfokkerij in 't bijzonder in deze
streek. Zooals gezegd er liepen
een 50 jaren geleden paarden in
onze streek, die om de wanstal
tigheden van rug en pooten zoo
danig in 'toog liepen, dat ze den
naam van het edel dier niet
waardig waren. Gelukkig was
dit niet met alle het geval, al
waren er vele; maar de zgn.
goede, vette paarden waren toch
veelal nog niet wat men kon
noemen mooie paarden, verge
leken bij de tegenwoordige.
Voornamelijk had dit ook zijn
oorzaak daarin, dat er maar heel
enkele boeren waren, die er een
hengst op na hielden, waarvan
natuurlijk geen afstamming be
kend was. Wel zag zoo'n hengst
er oogelijk uit, maar dat was
dan meer toeval. Het gevolg
was dus, ook omdat de boeren
al hun paarden ten opzichte van
de fokkerij productief wilden
maken, dat men paarden van
allerlei vorm zag. Er kwam
hierin groote vetbetering door
een ingestelde verplichte heng-
stenkeuring, zoodat niet goedge
keurde hengsten al spoedig van
het terrein verdwenen.
Al gauw zag men in, dat ook
goede merrie's een rol spelen in
het verkrijgen van goede veulens
en zoo werd behalve hengsten
ook in België, dat toch het land
was van het zware trekpaard
(denken we maar aaq de zgn.
«natie"-paarden, die voor de
sleepwagens en brouwerskarren
stonden in Antwerpen zoo nu
en dan ook wel eens een goede
fokmerrie over de grens aange
kocht.
Wijlen dhrn. Govaert van West-
dorpe, de Daelmans, Van Dix-
hoorn en de nog in leven zijnde
heer Joh. de Feijter kunnen we
noemen als de voorgangers in
den strijd tot verbetering van het
trekpaard. Uit het forsche groote
Belg. paard en het korte, diepe
Zeeuwsche paard kweekten zij
een nieuw type: het Zeeuwsch-
Belgisch trekpaard, dat nog heden
het paard is van hooge waarde
in en buiten ons land, indien het
aan de gestelde eischen voldoet.
Het is hier niet de plaats die
eischen te beschrijven, de vak
bladen en vakmenschen kennen
die, maar dat ze steeds hooger
worden blijkt wel uit de prijzen,
die voor de tegenwoordige paar
den worden besteed, als ze vol
gens afstamming en op Rijks- en
van Stamboekwege uitgeschreven
keuringen behaalde punten of pre
ntten van beste kwaliteit blijken
te zijn. Want na de Rijks be
moeiingen inzake de hengsten-
keuring is de vereeniging Het
Nederl. Trekpaardenstamboek
(Zeeuwsch-Belgisch type) opge
richt en heeft ook de Provincie
Zeeland een Prov. Regelings
commissie voor de paardenfok
kerij ingesteld en deze hebben
niet weinig tot de ontwikkeling
en veredeling van het paard bij
gedragen.
Het spreekt vanzelf, dat uit de
goede inkomsten, die de pioniers
met veel opoffering verkregen er
ook naijver ontstond en behalve
dat men het bezit van een niooi
stal paarden op prijs stelde, (dat
is toch altijd de trotsch van een
boer geweest), begon men ook in
te zien, dat de medailles, die
zoo'n paard behaalde, ook geld
opbrachten en dus legden meer
en meer boeren zich toe op de
paardenfokkerij ook voor den
handel. Dat ook hier het «een
dracht maakt sterk" tot besef
kwam, is oorzaak geweest, d-at
men zich vereenigde en behalve
de vereenigingen, clubs zou men
ze kunnen noemen, die gezamen
lijk hengsten als reuzen van 1000
en meer kilo's aankochten voor
hun fokkerij, werd hier opgericht
de Vereeniging van Zeeuwsche
Fokkers van het Zware Trek
paard de V.V Z.F., een krachtige
levensvatbare vereeniging met een
destijds actief bestuur en goeden
ondergrond, doch oorlogsjaren en
allerlei omstandigheden waren
oorzaak, dat het met deze ver
eeniging niet meer zoo ging.
Toch wilden de fokkers des
ondanks hun bedrijf handhaven
en zoo zagen we na den oorlog
nog weer dhr. Joh. de Feijter
vnd. ondanks hoogen leeftijd een
vereeniging stichten, die haar
naam met eere draagt.
«Arbeid Adelt"
is de vereeniging van Zeeuwsch-
Vlaamsche paardenfokkers, die
de taak der V.V.Z.F. heeft over
genomen en waarvan het dage-
lijksch bestuur wordt gevormd
door den heer Joh. de Feijter,
oud burgemeester van Zaamslag,
als voorzitter, P. J. Vael, vice-
voorztevens voorz. van de
V.V.Z.F. en Iz. de Feijter, secr.-
penningmeester.
En nu weten we, dat in een
vereeniging het bestuur de zaakjes
regelt voorzoover er dan bestuurs
vergadering wordt gehouden,
en bekend is ook, dat een
dagelijksch bestuur binnenshuis
nog meer doet, maar dat de ziel
eener vereeniging huist in het
secretariaat. Zoodat we maar
willen zeggen, dat ook nu even
als vorige malen de fokdag voor
het grootste deel is in elkaar
gezet met al den omslag daaraan
verbonden door dhr. Iz. de Feij-
ter vnd. En als we dan weten,
dat hij ook over de dubbeltjes
gaat en aan hem een zuinig be
heer is toevertrouwd, dan kunnen
we niet anders dan ons aansluiten
bij de hulde die hem is en wordt
gebracht voor het welslagen van
den fokdag ook op 1 Juli, die
bewezen heeft, dat men op dat
gebied de crisis weer te boven
is, al zijn de prijzen nog niet als
men gaarne zag.
We zouden aan ons verslag
tekort doen, als we niet ook
meldden, dat de overige bestuurs
leden, dhrn. S. van Hoeve, Jac.
de Putter, M. Puylaert en F.
Dekker Pz. eveneens hun aandeel
hadden in de organisatie. Geen
moeite werd gespaard om tot
een mooie verzameling hengsten,
merriën en veulens te komen
geen moeite is ook gespaard om
een mooie collectie rundvee bijeen
te brengen, maar daarover straks.
De catalogus beloofde veel.
Jammer, dat men deze niet wat
vroeger ter versprejding ook naar
elders kon uitgeven, want dit zou
o.i. den handel zeer ten goede
komen, want zij gaf wel den in
druk, dat er een werkelijk mooie
inzending was, terwijl een blik
over het teriein den liefhebber
een lust in de oogen was en
zelfs een leek mocht bewondering
hebben voor de prachtige dieren
daar aanwezig. En dan niet
maar enkele, maar tientallen bij
tientallen in elke klasse bijna.
Het is door de hooge kwaliteit,
dat men moest overgaan tol een
verdere classificeering. De jury
had hier een zware taak, want
van haar zuivere beoordeeling
hangt voor een groot deel ook
het welslagen af, al moet gezegd
worden, dat veelzijdige mede
werking is verkregen ook in
andere onderdeelen.
Reeds vroegtijdig zag men de
kolossen door onze gemeente
trekken. Een groot gemak is ook
verkregen in het vervoer per auto,
vooral wat het rundvee betreft,
dat vaak moeilijk te leiden is.
Om 9 uur was zoowat alles
aangevoerd enzagenwe het terrein
bezet. Ook de afdeeling land-
bouwmachines en materialen was
goed vertegenwoordigd, getuige
het razen der motoren. Dit met
de vlaggende hulptenten en de
bewegelijkheid van mensch en
dier, komen en gaan en weder-
zijdsche begroetingen gaf alles een
feestelijk karakter.
Evenals den vorigen dag was
ook nu weer gezorgd voor aan
wezigheid van politie, die niet
met critische of speurende blikken
als voorheen, maar met welwil
lende en vriendelijke houding ieder
wijfelaar terecht wees en voor een
goede orde waarborg gaf. Wat is
ook hier een verandering ten goede
gekomen
Zoo ook in de rustige en ver
trouwde houding der dieren
vroeger dartelen en springen, stei
geren en slaan van het vee, zoodat
men op afstand moest blijven om
ongelukken te voorkomennu
alles veilig en rustig, zoodat men
geen vrees heeft. Met goede en
zachtzinnige behandeling is ook
bij dieren veel te bereiken
Om 10 uur dan werd het sein
voor officiëele opening gegeven
er, ontwaarden we behalve het
bestuur reeds enkele autoriteiten,
als het Dagelijks Bestuur van
Axel, enkele burgemeesters uit
de omgeving, dhr. mr. Dieleman,
voorzitter van de Z L.M. en lid
van Ged. Staten van Zeeland,
dhr. C. de Putter, voorz van de
afd. Zeeland C.B.T.B., later ook
burgemeester Truyman, voorz. van
den N.C-B. te Stoppeldijk, dhr.
A. Hmken, vice-voorz. van het
N.T.S. (Nederl. Trekpaarden Stam-
ooek) met den secretaris, dhr.
A, J. Lako, het bestuur van de
rundveefokkerij-veréeniging, dhr.
C. Zwagerman, Rijks zuivelcon-
sulent, en meerdere belangstel
lenden, inzenders, keurmeesters,
enz.
Dhr. Joh. de Feijter heette allen
welkom en zeide, dat het hem
een vreugde was bij zijn hoogen
ouderdom en dank zij een goede
gezondheid nog aanwezig te kun
nen zijn op dezen fokdag, omdat
ook de paardenfokkerij steeds
zijn liefhebberij is geweest. Het
is hem een groot genoegen den
(Wordt vervolgd),
Uit het Engelsch
47)
Zoo bereikte hij de deur van de
buitenste kamer van Mapleton's suite.
Ook de volgende deur vond hij open
en Hectoi zag een sterke lichtschijn
en hoorde het geluid van het aanstrijken
van lucifers,
M t zijn revolver tot vuren gereed,
sloop hij nadeibij en zag met i
oogopslag, voor welk doel het smok-
kelaarshol werd gebruikt. Dit was dus
de geheime werkplaats van den be-
ruchten vervaischei I Hij zag hoe
Mapleton zich met vakkundige belang
stelling boog over de diverse installa
ties op zQn werktafel.
Hij was nu weer Mapleton, dat wi!
zeggen, de lange snor bedekte weer
het onderste deel van zij i gelaat. Op
een bank naast hem stond het blik
biscuits, terwijl de met het hangslot
gesloten deur aan het eind van de
kamer bij Yeldham het vermoeden op
wekte, dat deze de gevangenis van de
arme Bessie afsloot. Als de gedachte
aan Bessie hem daarvan niet had
teruggehouden, zou Hector eenvoudig
de deur van de tweede kamer op slot
hebben gedraaid en Mapleton hebben
opgesloten tot lord Purbeck's laatste
vracht verzonden was en de edelman
zijn restitutie aan de regeering had
betaald, om Mapleton daarna aan de
politie over te leveren. Maar het feit,
dat Bessie waarschijnlijk la dat derde
hol was ongesloten, maakte dit on
mogelijk. Een tot wanhoop gedreven,
gevaarlijken misdadiger op te sluiten
met een weerloos meisje gedurende
twee dagen en twee nachten, zou op
zichzelf een misdaad zijn.
Mtpleton maakte weinig haast en
H :ctor wachtte geduldig. Eerst moest
de deur van de andere kamer open
zijn. Alles wees er op, dat de ver-
valscher voorbereidingen trof om voor
goed te vertrekken. Uit de stapels
papieren zocht hij enkele uit en pakte
ze in rollen, terwijl hij andere terzijde
legde.
Toen, zonder dat Hector z'ch ervan
bewust was eerlg ge'uid gemaakt te
hebben, luisterde M ipleton opeens
aandachtig en greep met zijn Imke:-
hand een koperen cylinder, die naast
hem op de tafel lag. Zijn oogen richtten
zich steeisgewijze naar de deur en zijn
rechterhand gleed naar zijn uk.
H inden omhoog 1 Mep H tclor, raar
voren tredend in het licht, zijn revolver
gericht op M ipletYs hart.
Mipleton richite zich op. Hij hief
beide handen omhoog, in zijn linker
hand hield hij nog steeds de cylinder.
Z jn weerzinwekkende gelaat plooide
zich tot een hoonende grijns, waarin
niets sprak van een gevoel van neder
laag.
Wees voorzichtig, mijnheer Yeld
ham, teemde hij. Ik wil gaarne een
vrund een goeden oienst bewijzen,
maar denk er om, dit kleine ding in
mijn hand is een dynamietpairoon, in
staat deze groeven en ons op den koop
toe, in atomen uiteen te laten vallen.
Als h op mij schiet, zal ik vallen, maar
met mij, deze patroon. En u begrijpt
heel goed. wat er dan gebeurt I
HOOFDSTUK XXVII.
Hector's brein werkte koortsachtig
snel. Hij begreep, dat hij zijn revolver
sirak gericht moest houden opMiple-
ton's hart.
Plotseling hoorde hg een klagend
gciuid van achter de gesloten deur.
Hoe moest hg het meisje uit deze hei
verlossen en tegelqkertijd dezen schurk
in bedwang houden? Hg maakte zich
geen enkele illusie met betrekking op
Mapleten's plannen. D.e man sou hem
dioden ais hg kon. Voor dien ellen*
de'ing bestond alleen de drang tot
zelfbehoud en deze maakte het no n?-
ziketgk voor hem, dat H."c;or de groeve
niet levend sou veMaten. A's H ctor
Ycldtiam weer vrq zou londioopen. dan
was er geen plaats meer voor S r.yle
Mipie on of Dempster Legrand cp deze
wereld I Maar Hector voelde dat de
zelfde wet van zelfbehoud hem het
recht gaf. dezen man, een gevaarigk,
misdadig booswicht, zonder pardon
neer te schieten. Maar hoe? Als hij
op hem schoo', zoolang hg de dyna-
mietpatroon in zUn hand hield, zou
een ontploffing onvermljdeigk zgn,
Die niet alleen noodlottig zou worden
voor de beide mannen, maar ook voor
het arme kind achler de deur.
Nu, spotte Maptefon, we schg*
nen op een dood punt te zgn gekomen,
niet? Wat hebt u mii voor te stellen,
mijnheer Yeldham? Ik heb geen va-
cantie, zooals u, mgn tqd is kostbaar.
Ik kan hier niet den heelen nacht zoo
blijven staan.
Hector dacht na. De eenige manier,
waarop Mapleton hem kon dooden,
zoolang het pistool op hem gericht was,
was door middel van de dysamlet*
patroon, hetgeen tegeigkertijd zelf*
moord beteekende. De beruchte ver-
valscher was geen held en zou dus
Keen eind maken aan zgn misdadig
bestaan, als hq nog een enkele kans
zag om aan dit noodlot te ontkomen.
Allereerst, zei Hector, moet u
die deur daar open maken. Ik weef,
dat uw revolver in uw zak zit. Bq
de minste beweging in die richting zal
ik schieten, zonder verdere waarschu
wing.
Een goed denkbeeld, mgnheer
Yeldham, antwoordde Mapleton met
een wreeden lach Dat brengt al
mgn schapen in één hok. Vergeet de
u t werking van het dynamiet niet,
terwgi ik uw bevel gehoorzaam.
Met de rechterhand kreeg hg een
sleutel uit zgn vestzak en ontsloot
B sale's gevar.eenis Bleek en holoogig
sloop het meisj in het licht en uitte een
snik van vreugde, toen ze Yeldham zag.
Manheer Yeldham, neem me mee
naar moeder, snikte ze.
Daarvoor ben ik hier gekomen,
knikte Hector opgewekt, terwijl hq
Mapieton geen oogenblik uit het oop
verloor. Rechterhand omhoog!
commandeerde hij.
Met genoeg, klonk het spottend
terug.
Langs den muur schuivend, nam
Hector met zgn linkerhand een van
de lampen van den haak. Nu, zei
hij, ga voor me uit de tnnnelctoor.
Ik zal u deze kans gevenals u een
maal bulten bent, zult u een voorsprong
hebben van net zooveel tQd, als ik
n >odig heb om de politie op te bellen.
Het antwoord was een hoongelach.
Neen, mgnheer Yeldham, klonk
het en het was de doodsklok van Hec
tor s hoop om den toestand te kunnen
biheerschtn door hravour.
Het isaanmq, verd»re ins'rucMes
te geven, niet aan u. Denkt u, da- ik
alles hier zal achterlaten. L ever ff*r
ik rag en uw leven op. Een van beide:
u laat me alleen vertrekken of u schiet
me neer met de u bekende gevolgen.
Wat voor verschil maakt dat voor
u U denkt toch zeker niet, dat we
hier rustig zuilen bigven vroeg H- c'or,
die het antwoord al vrqwel vermoedde.
U zoudt hier net zoolang moeten
blqven, als ik verkies, antwoordde
Mipleton, om de eenvoudige reden,
dat ik u zou vei Boeken met uw ge-
ze'schap in de derde kamer daar te
gaan en de deur ach'er u te sluiten.
Liever dood dan da», zei Hector.
Weike waarborg hfrb ut, dat u hier
terug zou komen? U zoudt ons im
mers met het groots e genoegen laten
doodhongeren?
Ik ben aiet zoo dwaas, om u een
dergeigk, absoinut hopeloos voorstel
ta doen, zei Mapleton met een zekeren
fiver, die Hector niet ontging. Ik
«al open kaatt met u spelen. Ik heb
zekere «aken te regelen met lord Pu—
beek. Uw leven en dat van het meisje
zuilen afhangen van den >opdaarvan.
Ik zal zgn lordschap zoo spoedig mo-
gelQk opzoeken. Als hg mg behoorlqk
ontvangt, zal ik hier, zoodra ik kan,
terugkomen en u vrgiaten.
H-ctor onderd a<*e een glimlach:
dacht die man werkeigk, dat hg op
deze belofte uit zgn mond zou ver
trouwen
En als lord Purb»ck au eens
niet toegeeft, vroeg hg rustig.
