Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeen wscli- V1 aan deren.
No. 26
VRIJDAG 2 JULI 19:31.
bS* Janfg.
J. C. VINK - Axel.
Landbouwdagen.
FEUILLETON.
Bij de Marmergroeven
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-U1TGEVER
Bureau Markt 12.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
ADVERTENTlEN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden f r a n e ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
Eerste J31ad.
De maand Juni leent zich van
ouds tot het houden van hoogtij
dagen voor den landbouw. De
arbeid op den akker is dan een
weile stil gelegd. Men heeft
geploegd, gezaaid, geëgd en ge
wied en nu is het afwachten tot
het koren rijp is om te oogsten.
Men zit echter in den tijd, dat
het groeien en rijpen van het
graan voortgaat niet stil. De
landbouw inzonderheid vraagt
altijd arbeid voor dengene, die
arbeid ziet en oog heeft voor
zijn bedrijf. Het is dan in 't
bijzonder in dit lijdperk dat de
landbouwer zijn oog gevestigd
houdt op het vee, hetzij paarden
of rundvee, al naar zijn bedrijf
het vraagt en ook al naar zijn
gezindheid meer uitgaat naar
paardenfokkerij of rundvee.
Het is dan ook geen wonder,
dat men in de maanden Mei en
Juni, mede door den vooruitgang
op dit gebied, keuringen ziet
plaats hebben.
En al is het dat het rundvee
in deze streek jaren op den ach
tergrond heeft gestaan in de
belangstelling der boeren en als
gevolg daarvan de kwaliteit van
het vee achterlijk was, toch is
hierin veel verbetering gekomen.
Maar ontegenzeggelijk is, dat
het paard veel meer trok en ook
veel vroeger in bouw, vorm, fok
waarde en prijs tot ontwikkeling
kwam. De oorzaak zal wel
daarin gelegen zijn, dat een paard,
hoe wanstallig het mocht zijn,
toch altijd nog gunstig afstak bij
een verwaarloosde koe en ook
al zijn beide dieren veredeld, dan
gaat de vergelijking nog mank.
Alleen ten opzichte van de
productie durven we die uitspraak
niet vasthouden, want bij algeheel
gebrek aan boekhouding is daarop
nooit gelet en de laatste jaren,
afgezien van speculatieve doel
einden bij de paardenfokkerij,
waarmee geluk gepaard gaat, is
het wel de vraag geworden, wie
het in productiviteit wint, een
goede koe of een goed paard
Intusschen is echter de handels
waarde van een goed en een
best paard zóódanig gestegen
ook in verband met de vraag in
het buitenland dat men zich
meer en meer op de paarden
fokkerij is gaan toeleggen en met
zoodanig resultaat, dat het voor
het tegenwoordige geslacht niet
denkbaar is althans niet in
Zeeuwsch-Vlaanderen hoe een
paard er 50 jaar geleden uitzag.
Er werd in 1884 naar men ons
eens mededeelde, te Amsterdam
een wereldtentoonstelling gehou
den en daar werden als een bij
zonderheid Belgische paarden ten
toongesteld, omdat ze zoo gunstig
bij de onze afstaken. Zij, die
liefhebberij in mooie paarden had
den, glunderden op dat gezicht
en het waren enkele Zeeuwsch-
Vlamingen, die toen België in
trokken, om daar een hengst te
koopen, teneinde ook hier betere
paarden te fokken. Men had in
de Zeeuwsche klei n.l. die sterkere
paarden noodig. We zullen den
ontwikkelingsgang niet nader vol
gen, want zij is reeds meer op
deze plaats beschreven, maar feit
is, dat de pioniers van dien tijd
succes hebben gehad.
En zoo zal het ook eenmaal
worden bij het rundvee, als men
maar ernst met de zaak maakt.
Het begint al te komen.
Maar we zijn intusschen op onze
beschouwing wat vooruit geloo-
pen. Want het is niet alleen op
het vee, dat de boer zijn aandacht
vestigt in tijden van weinig drukte.
Hij heeft langzamerhand ook meer
belangstelling gekregen in zijn
organisatie, zijn vakvereeniging.
En dat moest wel, want als men
niet aan organisatie meedeed, dan
geraakte men ten achter en in
oorlogs- en crisis-tijden deed dan
de organisatie aan hèm en werd
hem wel duidelijk, dat aansluiten
de boodschap was. Zoo zijn ook
op landbouwgebied evenals in de
werknemerskringen eigenlijk uit
noodzaak de bonden sterk in
macht en invloed toegenomen.
Het is daarom begrijpelijk, dat
de maanden Juni en Juli ook
worden benut voor vergaderingen,
keuringen en tentoonstellingen.
Axel, als centrum eener bloeien
de landbouwstreek, krijgt daarvan
haar deel. En zoo werd j.l.
Woensdag alhier weer een druk
bezochte bijeenkomst gehouden
van landbouwers uit alle deelen
onzer provincie. Het was de
Jaarvergadering van den
Chr Boeren en Tuinders
Bond, afd. Zeeland.
Te ongeveer elf uur ving deze
aan onder leiding van den heer
C. de Putter, afdeelingsvoorzitter,
die na Psalmgezang en lezing van
eon hoofdstuk uit de Heilige
Schrift, de vergadering met gebed
opende.
Hierna sprak hij een welkomst
woord. inzonderheid tot den Com
missaris der Koningin, den heer
jhr. mr. J. W. Quarles van Ufford,
het Dagelijksch Bestuur van de
gemeente Axel, de Rijks consu
lenten van den voorlichtingsdienst,
dhrn. C. Zwagerman en Hovinge,
ds. J. S. Post, Geref. pred. te Axel,
de kapitein der Kon. Marechausee,
dhr. H. Kaasjager, de oud-be
stuursleden Vogelaar Van de Putte
en Joh. de Feijter, de pers en
voorts tot alle aanwezigen. Spr.
prees, dat zooveten de moeilijke
en lange reis naar Z-Vlaanderen
hebben willen maken, al kon het
getal grooter zijn. Maar dat ligt
z.i. ook aan het ledental, dat veel
grooter moest zijn.
Hierna gaf spr. een algemeene
beschouwing over den toestand
der vereeniging en van den land
bouw in 't algemeen over het
afgeloopen jaar. Er is naast klach
ten ook veel reden tot dankbaar
heid. Toch is het begtijpelijk
dat, als de kosten aan de richt
prijzen besteed ten goede komen
aan andere bedrijven, als tuin
bouw, visscherij en dezulken, die
buiten den landbouw staan, men
dan niet tevreden is. En zoo zijn
niet alle wenschen in vervulling
gekomen en kan er nog veel ver
beterd worden, ook in de crisis-
organisatie's. Ver is men ervan
af, als men denkt, dat de steun aan
den landbouw kan uitblijven, al
zouden wij, landbouwers, zegt spr.,
den toestand ook gaarne zóó zien,
dat steun gemist kan worden.
Verblijdend is intusschen dat,
naast vermindering van richtprij
zen voor tarwe, in 1936 andere
prijzen verbeterden, waarvoor
verschillende oorzaken te noemen
zijn. Spr. bedoelt de contingen-
teering en beperking van het vrije
ruilverkeer, wijzend op landen,
waar het peil van zelfvoorziening
is bereikt. En niet alleen voor
de bodemproducten, maar ook
voor eieren, boter en vleesch zijn
nog crisismaatregelen noodig. Spr.
is dan ook de Regeering dankbaar,
dat zij het zoo inziet.
Dat er fouten gemaakt worden,
weten we, zegt spr., maar wie dat
erkent, is ook verplicht die te
verbeteren. Niet in ons isolement
zit onze kracht, maar in vereeni
ging en samenwerking, en met
Gods hulp moet de organisatie
daartoehet hare bijdragen. Jammer,
dat niet alle groepen in de maat
schappij daar eender over denken,
en zelfs niet op het agrarisch
terrein. Spr. zal hier niet op
ingaan, maar protesteert toch tegen
de propaganda, die tegen de
crisismaatregelen gemaakt wordt
endie haast lijkt opeen klassestrijd.
Bij land- en tuinbouw toch is
60 pet. van de bevolking betrok
ken en daarom is het noodig, dat
ook van de stedelijke bevolking
de belangstelling in ons werk,
ons bedrijf ten goede komt.
Het is ons, zegt spr., niet te
doen om de groepen uit de be
volking tegen elkaar op te zetten,
maar we willen meeleven en
samenwerken tot een goede orde
in onze samenleving, dat even
goed is in het belang van den
landbouw als in dat der industrie.
Niet afbreken, maar opbouwen
zij onze leuze en daarin staat ook
de Regeering van thans achter
ons en spr. hoopt, dat ook Mi
nister Steenberghe pal zal staan
voor de belangen van den land
bouw, nu die aan zijn Departe
ment zijn toevertrouwd.
Want we zullen het wel allen
eens zijn met den voorzitter van
het de vorige week irt Den Haag
gehouden internationale land-
bouwcongres, die zeide, dat als
de landbouwstand in gevaar ver
keert, dan ook de geheele Maat
schappij daarvan de nadeelige
gevolgen ondervindt.
Spr. is daarom God dankbaar
en brengt Hem hulde, dat het hier
alles goed gaat en er een goeden
toon heerscht, ondanks tekort
komingen. Wij zijn georganiseerd
als Christelijke boeren en tuinders
en staande op positief christelijken
grondslag willen we volgens die
beginselen, onze organisatie op
bouwen tot heil van ons bedtijf.
Wat ons wacht, weten we niet.
Er is een ontwerp landbouworde-
ning in studie, waarover van
middag meer gezegd zal worden.
Naar men zegt, zouden de crisis
maatregelen verdwijnen, ais dit tot
stand komt. Of het dan alles ten
goede zal keeren, is nog de vraag,
want overheersching van ambte
naren is niet denkbeeldig.
Vervolgens geeft spr. een over
zicht van de onderdeden van den
landbouw en noemt die niet on
gunstig, al is er nog ruimte in
de veeteelt mogelijk.
Het verlaten van den gouden
standaard heeft nog weinig resul
taat voor den lanobuuw opgele
verd en het is daarom, dat onze
voormannen hiertegen met kracht
opkwamen in de groote pers. De
producten werden iets duurder,
maar geen 20 pet.
De werkloosheid is iets minder
geworden, maar niet verdwenen.
De landbouw kan die niet allen
in zich opnemen en is ook geen
philantropische instelling. Boven
dien houdt de uitbreiding der
cultuur ook geen gelijken tred met
de toename van de bevolking.
Er is in ons land slechts 0,3 ha
per inwoner beschikbaar.
De nieuwe pachtwet is voor
Zeeland, Friesland en Groningen
van groot belang. Veel steun heeft
de landbouw bij de vaststelling
ondervonden van prof. Diepen
horst, onzen voorzitter.
Het huishoudonderwijs is ook
een zaak, die aandacht vraagt.
We zijn tot samenwerking in dezen
(Wordt vervolgd),
AXELSCHEfsf COURANT
Uit het Engelsch
46)
U maakt deze conclusie alleen
maar, opdat ze op het oogenblik pss
bij uw zonnige stemming in het voo -
uitzicht van uw succes, vadertje, ant
woordde Madge. En, ging ze voort,
er is een nieuwe complicatie, vade-.
De man, die ik daarnet ln de laan
ontmoette, is niemand anders dan de
beruchte vervalscher van waardepape-
ren, wiens portret mijnheer Yeldharn
mij etns heeft laten zien en dien hij
moet opsporen.
HOOFDSTUK XXVI.
Het was zeker een bewijs voor
Hector's sieike zenuwen, dat hij de
auto veilig het zwak verlichte station
uitteed, na den schok, dien het gezicht
van den vreemdeling hem gegeven had
Maar toen hij eenmaal buiten op den
weg was, kon hij zijn aandacht op het
geval concentreeren en spoedig was
veel van het mysterie voor hem ver
klaard.
HQ herinnerde sich die eigenaardige
gewaarwording van „dien-heb-ik-mee -
gezien, maar-ik-kan-hem-niet-lhuis-
brengen'', telkens, wanneer hij de foto
van Dempster Legrand had bekeken.
Nu wist hij, da Sn.yie Mapieton en
de beruchte vervalscher een en dezelfde
persoon waren. Dempster Legrand was
Mapieton zonder de geweldige eno j
die zijn viee3eiflke mond en kin bedekte
en hierdoor iets van het duivelachtige,
van het gelaat wegnam. Of de snor
valsch was of pas weggeschoren, was
naruuilijk van minder belang.
De poging let vergiftiging dien mor
gen werd ook beter verklaarbaar'n het
licht van deze ontdekking. Hector
dacht er aan, hoe b| den vorigen avond
•ie foto had laten vallen, hoe Mapieton
deze had opgeraapt en teruggegeven
met een boosaardigen glimlach.
Hector begreep nu ook, waarom
Mapieton was teruggekomen ais LJ-
/rand. Hij had werk te doen in de
Daivelskioof. doch hij durfde zich niet
«ertoonen, vóór hij wist, of de vergif
tigde melk haar werk had gedaan en of er
ook verdenk ng op hem was gevallen.
Ofschoon H ctor voor z'chzelf over
tuigd was, dat de man, die daar achter
hem zat in de aftandsche auto, de
zoogenaamde fossielenzoeker was, de
inan, die B.ssie had ontvoerd en die
trachtte lord Purbeck geld af te persen,
kon hij met^ deze overtuiging niets be
ginnen, hij onomstootelijke be
wijzen had. Als zijn passagier hem
maar zou laien stoppen bij het post
kantoor en om het blik biscuits tou
viageti, zou dit een sterke bevestiging
zijn van zijn theorie.
De lichten van het dorp kwamen in
zicht en een stem uit de auto Hert'
S'np even bij het postkantoor,
chauffeur.
la orde, mijnheer, antwoordde
H ctor.
Hoewel uiterlijk kalm, trilde hij in
wendig. D e stem, die hg nu gehoord
had, was die van Mapieton. Hg had
Hector dus niet herkend.
Qa even naat binnen en kraag
om het blik biscuits, dat vanmorgen
door een heer is besteld, klonk het nu.
Het was half negen en de winkel
was gesloten, maar nog \óór Hector
aan de deur had gc-klopl, kwam de
winkelierster al met het blik aandragen.
Ze had de auto al hooren aankomen.
Zal ik het hg me houden of moet
U het binnen hebben, mqnheer vroeg
Hector met zgn „chauffeursstem".
Zet het maar binnen en als je hg
het huisje van juffrouw Calloway komt,
ga haar dan vragen, of ze kame.svrg
heeft, een zit- en een slaapkamer.
Heclor reed verder, de Abbt y voorbg
en toen den hobbeliger weg langs door
de vallei. Bg Martha's hui;stopte
hg en stapte uit. Hij zag, dat het btik
biscuits nog in de auto s'ond. Tom
slofte hg het tuinpad langs en kiopte
a in de deur. Martha verscheen or-
middeligk en toen, zonder een elimp
vati herkennen, antwoordde ze hem op
zgn vraag, dat ze geen kamers vrq haJ.
Haar kamers waren verhuurd aan twee
heeren, die ze ieder oogenblik thuis
verwachtte, zei ze, en me'een vroeg ze,
of de chauffeur mynheer Mapieton ook
aan het station had gezien. Weinig
vermoedde de goede ziel, dat haar beide
huurders zich op een paar meter afstand
bevonden. Hector wenschte haar goe
den avond. Toen hq het resultaat van
zgn boodschap den man in de auto mee
ging deelen, zag hg, dat het biik bis
cuits verdwenen was I
Hg vroeg zich verwonderd af, wat
er nu verder zou gebeuren.
Er is zeker wel een herberg hier
in de buurt, niet vroeg de passagier,
Rgd me daar heen, dan zal ik daar
onderdak zien te krggen voor vannachb
Hector's zekerheid groeide. Mapleton's
eogerschgnigke wonderigke handelii»
gen bleken In een geed-overdacht
systeem te passen. Het bezoek aan
Martha's huisje had een tweeledig doel
gehadom te hooren of Hector aan
de vergiftiging was gestorven- en ten
tweede om het blik biscuits te ver
bergen op een plaats, waar hg dit
gemakkeigk zou kunnen terugvinden.
Het was juist sluitingstgd, toen ze
de herberg bereikten en de weinige
besoekers slenterden naar buiten en
wenschten elkaar «chor goedenavond.
Mapleion drong tusschen hen door,
was binnen een minuut terug, vertelde
Hector dat hg geslaagd was met een
nachtverbigf en gaf hem een halve
souvereign met de mededeeling, dat hq
niet terug hoefde te geven. Hecfjr
s'ak het goudstukje in zpn vcsljessak
en nam zichzelf met een grimmig
lachje voor, dat hq het aan zgR horloge
ketting zou laten bevestigenals rehqnie,
sis alles goed afl ep.
Hg leed de auto in den stal en zei,
dat mr. p.cbble van het S ations Hotel
hem Maandag zou laten terughaien.
Nu, geheel voorbereid op de komende
erisls, liep Hector den stal uit en sloeg
den weg in naar de vallei. Tqdens
den rit naar de herberg had hg over
dacht, of hg Mapieton in het oog zou
houden of het blik biscuits en hg besloot
dit aats'e te doen. Het zou misschien
de aandacht trekken, als hg in de buurt
van de herberg bleef. Hg was er zeker
van, dat M ipleton vroeger of later in
den nacr.t de biscuits zou komen haler.
Twintig minuten later bad Hector
de biscuits gevonden in de varens
tegerover het huisje en had h0 ilchzelf
verdekt opgesteld op een vochtige,
maar veilige plaats. Een uur verliep,
zonder dat er Iets gebeurde. De regen
had opgehoudes, maar de lucht was
nog steeds bewolkt es de druipend»
struiken rondom hem maakten het
wachten niet tot een genoegen.
Toen, plotseling, hoorde hg een
getuid. Bgna voor hg zich gerealiseerd
had, doemde er een vage gedaante uit
het duister op, bewoog zich regelrecht
in de richting waar het blik zich be
vond en stak toen den weg over naar
het huisje van Martha. Even voelde
Hector een groote teleurstelling bg zich
opkomen. A's Mapieton van plan was
de biscuiis mee te nemen naar zgn
eigen kamer, beteelcende dit, dat er dien
nacht niets gedaan zou kunnen worden.
Maar neen Toen de lange gestalte
het hekje was gepasseerd, hleek het
spoedig, dat niet het huisje Mapleton's
doel was Hg liep vtak langs het huisje
den hoek om en Yeldham herinnerde
zich plotseling, dat hg Mapieton dit
zelfde had zien doen laat op den avond
in het begin van zpn vacantie.
Hector sloop achter hem aan als een
Sioux-Indtaan op het oorlogspad es
was j jist bgtqds, ara hem te zien ver-
dwgnen in den ouden koestal. Behalve
dat hg behoedraam voortsloop en Ma
pieton dezen keer er geheel onbewust
van was, dat iemand hem volgde, waren
Hector's ervaringen viqwel dezelfde, als
die van Bessie dien nacht, toen ze in
M ipïetons handen was gevallen. Nadat
hit gewacht had tot alles in hetschuurtje
slil was geworder, vord hg den toegang
tot de tunnel, dte gewooniqk verborgen
was onder een hoop puin en rommel,
open. Hg daalde de trap af, de revolver
gereed In zgn hand. Hq had lucifers,
maar geen kaars Doch het licht van
Mapleton's electrische lantaarn wees
hem den weg en als een bocht het
voor een oogenblik aan zgn ong onttrok,
vertrouwds bg op tnulMe.
