Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch- V1 aan deren, SPORT en LIEFDE. No. 49 VRIJDAG -25 SEPTEMBER 1936 iVi*' Jaarg. J. C. VINK - Axel. Politiek en Oranjeliefde. FEUILLETON. Binnenland. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER-UITGEVER Bureau Markt 12. Telef. 56. - Postrek. 60263. ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën worden franc© ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure. .Eerste Blad. We lazen in het Roomsch Ka tholieke „Dgbl. van Zeeland" een schets van den bekenden schrij ver, die zich noemt Trui". We zijn zoo vrij, om de mooie kern, die er in schuilt, dat schetsje hier te laten volgen. (Het is geschre ven in Brabantsch dialect). Menier, Voor kraant en voor radio hee éen week de politiek stilgestaan en 't dee me goed Daar is maar éen „politiek" gevoerd en daarover was niks te lezen, niks te hooren de „poli tiek" van groepen politiekers, om zoo politiek-meugelijk buiten allen politiek te blijven in d'afgeloopen dagen En 't is gelukt 1 Goed gelukt I En 't is daarom goed ge lukt, omdat 't volk n i e naar po litiek vraagtOmdat 't zoo gèren mee rust gelaten wordt I Waant politiek wordt opgedrongen Op gedrongen deur belanghebben den, deur de lui, die er beter van motten worren Eén week stond die knoeipot- terij stil. Eén week was er 'n zekere éénheid onder 't volk. Eén week bestond alleen nationali teitsgevoel, da zelfs uitkwam in de kerken, waar 'nen Te Deum wierd gezongen. Waar in den preek efkens gezinspuld wierd op 't nationale feest. Eén week waren we van .vreemde smetten" vrij I Waren we alleen maar Neder- laander. En 't hee me goed gedaan 't Gaf rust. Daar is uit die afgeloopen feestweek éen groote leering te trekken, menier 1 Deuze dat de leiders 'n volk kunnen leien, precies waar ze willen. Tot eenheid of tot twee dracht! Hier is bewezen, dat 't .geheim" van 'nen Mussolini, van 'nen Hitier, ja van 'nen Stalin, heelegaar geen geheim is 1 Maar 'n kwestie van sterken wil. 45) En zwygeDd, met verbeteD, bleeke gezichten zaten de piloten in hun stuurstoelen. Lucie, dacht Fokke, kleine vrouw van mjj, zoo gauw de race achter den rug is, beu ik weer bjj je. Vastberaden vlogen ze verder, aan landen viel niet te denken, want de mist lag over het on bekende gebied. Het veiligst was op dit oogenblik om verder te vliegen, Men kon de grond niet zien. Een unr ging voorbij, zwijgend en slechts vertrouwend op hun machine vlogen ze verder. Rode seinde. Hij probeerde verschillende stations, doch het apparaat haperde telkens. Diepe rimpels stonden in zijn voorhoold. Het loopt mis, mompelde b( en dacht plotseling aan Fokke, Wiens breeden rug bjj door het raam van de eockpit zag. H( heelt neg moed, hij is onze beste piloot, dacht hij. Plotseling begon het radiotoe itel te tikken, Rode boog voor over en luisterde, sloi, ioi, le Onze leiders wilden deuze week éen groote eenheidde eenheid was er! Den steuntrekker kreeg zijnen reksdaalder. Den middelstaander dee zaken 't Geld rolde en de gezichten stonden vrindelijker. Minder fa natiek. Minder hatend. 't Leven liep 'ns iets vlotter, iets gemoedelijker, iets vóór- oorlogscher. Daar was één vlag rood-wit en blauw. Daar was één kleurOranje Daar was één gevoelen Neder- laander Waant de leiders wilden het Dus gebeurde het 1 Daar wierd gin woord gerept over 't extra millioen, veur den ondersteunde. Aanders zijn er dagenlange debatten noodig, veur veul minder. Daar wierd nie „gepolitiekt", nie gekonkelfoesd Daar wierd menschelijk, gemoedelijk geleefd. En 't ging. 't Ging heel goed 't Millioen kwam terug bij 't volk, dat 't millioen weer op mot bren gen. Daar wierd iets verdiend. Ja, daar zit 'n groote les in die afgeloopen feestweek. Het kan aanders Het kan beter 1 De leiders hebben dat in haan den Ik vraag om gin politiek Gij vraagt om gin politiek 1 Wij vragen allemaal om de noodzakelijke rust, waarin we werken, waarin weleven kunnen 1 't Volk wil gin politiek. Ze wordt opgedrongen. Da's mijn gedacht altij gewiest, en da gedacht is de afgeloopen week tot overtuiging geworren „God, verlos de weareld van po litiek!" da zou gin slecht schiet gebed zijn In hoofdzaak zijn we 't met Trui eens. Er zijn maar twee zinneljes in dit heele betoog, waarmede we niet kunnen in stemmen. Force, donnez les position Rode vertaalde haastig.... >ben verdwaald, mist ondoordringbaar, zicht potdicht*, hoorde hij. Onmiddellijk antwoordde Rode »Hier, Airkring, Holland, ook ver dwaald, positie onbekend, waar schijnlijk boven Mexico, Arizona, vliegen op compas, zuidoostelijke richting*. Na het afgeven van dit bericht waarschuwde hij Fo&ke. De beide piloten keken elkaar een oogenblik aan. Beroerd, zeide Duynsteer, je weet niet waai hij zit in dien mist. Weer zwegen ze. Vraag zijn hoogte, droeg Fokke den marconist op. Tien minuten later kwam het antwoord. - Twaalthonderd M Stijgen, dacht Fokke, anders loopt het mis. Het water droop laDgs de ramen. Het was buiten geheel donker. Brullend zocht de Airkring een weg door het gevaar. De kop- licbten brandden op volle sterkte en ook de navigatielichten. En altijd ging het verder, de pro pellers sloegen als razend door den dikken nevel. Voor het eerst in zijn leven sedert hjj vloog, was Fokke niet meer opgewekt. Hij dacht aan le. „de leiders wilden het 1" De schrijver bedoelt dan, dat de leiders die éénheid van vlag, van kleur, van gevoelen wilden. Neen, mijnheer, wij gelooven daar niets van. Wij gelooven, dat in zulke dagen de önmacht der leiders blijkt, omdat het volk an ders wil. Het volk wilde die eenheid en daar kón geen enkele leider een speldje tusschen steken, omdat nu eenmaal de overgroote meerderheid van ons volk zich van Oranje niet af laat brengen. 2e. De schrijver zegt„de lei ders hebben dat in handen". Geen sprake van, mijnheer. Op zulke momenten hebben de leiders niets in handen, heeft zelfs een politie-macht niets in handen. Men verbreekt het cordon, dat de politie vormt tusschen Oranje en volk en men dringt zoo sterk naar Oranje, tot men niet alleen hoor baar, maar ook tastbaar Oranje wil zeggen en doen voelen, hoe men verknocht en aanhankelijk is aan dat Oranjehuis van ouds tot heden, hoe men liefheeft de Ko ningin en de Prinses, waarvoor men letterlijk door een vuur zou vliegen in de geestdrift van het oogenblik en men dan zou ver pletteren dengene, die als leider het mocht probeeren daartegen in te streven. Daar is op zoo'n oogenblik geen enkele leider, die wil of macht heeft, tenzij dengene, die als invloedrijk Oranjeklant het volk leiding wil geven. Nog slechts enkele dagen ge leden ondervonden we van die Oranjegezindheid het bewijs in het buitenland. We woonden in een cinema de vertooning bij van de komst van Prins Bernhard in Den Haag, de verwelkoming door H. M. de Koningin, de geestdrift in Den Haag en te Amsterdam bij de défilé's, enz. en we konden ons niet weerhouden om te ap- plaudisseeren bij het zien van dat alles. Het gevolg was, dat een paar honderd Nederlanders met ons applaus instemden en zelfs het Wilhelmus begonnen mee te neuriën. Lucie. A's ik terugkom, zal ik haar dit Diet vertellen. Het was eeu vage gedachte. Langzaam klom de machiDe. Fokke keek op deD hoogtemeter eu in dat oogenblik hoorde bij een kreet naast zich. Een tel verblindend licht scheen in zijn oogen Hij zag in een flits een aaDtal woest draaiende propellers, de voorzjjde van de Airkring baadde in een wit licht, De FranschmaD, schreeuwde Duyosteer. Dit was het laatste wat Fokke hoorde, een donderend gekraak scheen zijn trommelvliezen te ver scheuren. Nog eenmaal staarde hij in de inktzwarte duisternis, waarin plotseling Lucie's bleek gezicht opdoemde, toen wist hij niets meer Gaat u dan eens in de stad kjjken, raadde Anna, maar als u niets hoorde, weten zij immers ook nog niets. Waar schijnlijk kon mijnheer niet sei nen, misschien hadden ze geen verbinding ot was het radiotoe stel defect. Zoo iets kan gebeuren en dan hebt u natuurlijk geen berichten, maar dan moet u zich niet dadelijk bang maken. Als mijnheer kant zal hij wel seinen. Sedert zij dezen morgen om Die gevoelens van gehechtheid aan ons vorstenhuis hebben met politiek of godsdienst niets te makendat is ons Nederlanders ingeboren en het is het Neer- landsch bloed, dat zich van vreemde smetten vrij voelend, sneller begint te stroomen, als we ons vorstenhuis in een zee van geluk zien baden, zooals dat de afgeloopen dagen het geval was en zooals we er nog vele hopen te beleven. Heil Oranje Huldebetuigingen aan het Vorstelijk paar. Het medeleven met het heuglijk gebeuren van de prinselijke ver loving heeftzich o.m. geopenbaard in een stroom van telegrafische gelukwenschen, waarvan het mee- rendeel op luxe-formulier werd aangeboden. Van 8 tot en met 21 September j.l., dus in een tijdvak van veertien dagen na de verloving, zijn aan het adres van het Koninklijk huis 4.194 telegrafische gelukwenschen ontvangen. Een dier telegrammen bevatte niet minder dan 8.000 woorden. Het was afkomstig uit Amsterdam, waar de bezoekers van de her denkingsbijeenkomst in het Von delpark allen hun handteekening ophef aanvraagformulier plaatsten Het aantal bloemstukken, dat is aangeboden, bedraagt ruim 350, het aantal geschenken meer dan honderd. Geschenk der Friesche vrouwen bjj vorstelijk huwelijk. De echtgenoote van den com missaris der Koningin in de pro vincie Friesland heeft aan de echtgenooten van alle 42 Friesche burgemeesters een brief verzon den, waarin wordt verzocht mede werking te verleenen bij de aan bieding van een huwelijksge schenk aan prinses Juliana en prins Bernhard van de Friesche vrouwen. Mevrouw van Harinx- raa thoe Slooten stelt voor, alle zeven uur was opgestaaD, liep Lucie rusteloos door de kamers, Ik droomde ellendig, vannacht, zeide ze eu keek Auua plotseling aan. Ik werd ineens wakker, omdat ik duidelijk hoorde, dat iemand mijn naam riep. Het was rnyu man. Zij stoDd stil en hiet haar bleek ontdaan gezicht om hoog. Ik weet zeker dat hij my riep Aeb, kom, mevrouw, maakt u zich toch niet overstuur. Als het waar was, zou u immers al iets vau de maatschappij gehoord hebben. Lucie luisterde niet. Ze liep naar de deur. Ik moet bet weten, riep ze wanhopig eD was al weg. In de stad gekomen werd ze kalmer. Alles was hier gewooD, er werden geen extra edities uit geroepen. Lucie's hart hamerde. Ze liep hijgend, met trillende beeneD door de stad, op zoek naar een kran- tengebouw. O, als het toch eens waar was, wat ze gedroomd had. Ze had duidelijk gehoord, dat iemaDd haar naam nep, eu het was haar man geweest, die had geroepen, haar man, Fokke, O, als hij tooh eens verongelukt wasZe wilde zekerheid hebbeu. Daarom was sedt deur uitgerend Friesche vrouwen in de gelegen heid te stellen tot het offeren van een dubbeltje en voor het inge komen bedrag een voorwerp van Friesche kunstnijverheid aan te bieden. Ook tot de besturen van een groot aantal vrouwenvereni gingen is het verzoek gericht haar medewerking te verleenen. Koninklijk bezoek aan Rotterdam. Het ligt in het voornemen van H.M. de Koningin om, vergezeld van de Prinses en van Prins Bern hard, in den middag van 9 Oct. een bezoek te brengen aan Rotter dam. H.M. zal zich daartoe met de Prinses en den Prins per trein van Het Loo naar Rotterdam be geven. Prins Bernhard b(J de Ned. Handel M(J. Het is Prins Bernhard ernst met zijn pogingen om zoo snel als het mogelijk is ons land en zijn taal grondig te leeren kennen en dat ook zijn plan om de studie van zijn toekomstige vaderland „voor namelijk van de economische zijde aan te vatten", gelijk H.M. de Koningin het in Haar radiotoe spraak uitdrukte, geen ijdel voor nemen is, blijkt, nu bekend wordt, dat Prins Bernhard binnenkort eenigen tijd op het hoofdkantoor van de Ned. Handel-Maatschappij werkzaam zal zijn. Door de be- teekenis en de werkwijze van deze groote bankinstelling, die zulke nauwe betrekkingen met de ge- biedsdeelen in Ned.-Indië heeft, van nabij te volgen, hoopt de toekomstige Prinsgemaal zijn ken nis van het economische leven van ons land aanzienlijk te verbreeden. De hulpverleoning in natura. Op de vragen van den heer Stumpel, betreffende het inscha kelen van den middenstand bij verstrekking in natura aan werk- loozen heeft de minister van sociale zaken geantwoord, dat aangezien slechts levensmiddelen in distributie zijn gebracht, die door de werkloozen niet of slechts in geringe mate zouden worden om in de stad een krantengebouw op te zoekeD, daar zoudeu de laatste berichten wel voor de ra men hangen. Plotseling zag ze een groep menscben voor de vensters van een groot gebouw staan. Ach, ja, dat was het gebouw van »De Omroeper*, Lucie droDg tusschen de men- schen door. In bet eerst zag ze niets en toen ineens, daar stood het. Op een groot zwart bord was met kr(jt een bericht geschreven, Lucie sperde baar oogen opeD »De wereldrace. Botsing tusschen twee machines Uit Fr. Worth meldt men ons hedenmorgen, dat de »Air- kring* en >La Force* tenge» volge van den dichten mist op elkander ingevlogen zyn, De machines werden totaal vernield. Verdere berichten ontbreken nog Een zwarte duisternis viel over Locie heen. Ze strekte hulpeloos baar banden uit, toeu, zoDder een kreet, viel ze voorover, haar hoofd sloeg hard op de straatsteenen, Ook z(j was niet meer, SlKBl) AXELSCHE COU

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1936 | | pagina 1