Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch- V1 aan deren,
SPORT en LIEFDE.
No. 49
VRIJDAG -25 SEPTEMBER 1936
iVi*' Jaarg.
J. C. VINK - Axel.
Politiek en Oranjeliefde.
FEUILLETON.
Binnenland.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-UITGEVER
Bureau Markt 12.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franc© ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
.Eerste Blad.
We lazen in het Roomsch Ka
tholieke „Dgbl. van Zeeland" een
schets van den bekenden schrij
ver, die zich noemt Trui". We
zijn zoo vrij, om de mooie kern,
die er in schuilt, dat schetsje hier
te laten volgen. (Het is geschre
ven in Brabantsch dialect).
Menier,
Voor kraant en voor radio hee
éen week de politiek stilgestaan
en 't dee me goed
Daar is maar éen „politiek"
gevoerd en daarover was niks te
lezen, niks te hooren de „poli
tiek" van groepen politiekers, om
zoo politiek-meugelijk buiten allen
politiek te blijven in d'afgeloopen
dagen En 't is gelukt 1 Goed
gelukt I En 't is daarom goed ge
lukt, omdat 't volk n i e naar po
litiek vraagtOmdat 't zoo gèren
mee rust gelaten wordt I Waant
politiek wordt opgedrongen Op
gedrongen deur belanghebben
den, deur de lui, die er beter van
motten worren
Eén week stond die knoeipot-
terij stil. Eén week was er 'n
zekere éénheid onder 't volk. Eén
week bestond alleen nationali
teitsgevoel, da zelfs uitkwam in
de kerken, waar 'nen Te Deum
wierd gezongen. Waar in den
preek efkens gezinspuld wierd op
't nationale feest.
Eén week waren we van
.vreemde smetten" vrij I
Waren we alleen maar Neder-
laander.
En 't hee me goed gedaan
't Gaf rust.
Daar is uit die afgeloopen
feestweek éen groote leering te
trekken, menier 1
Deuze dat de leiders 'n volk
kunnen leien, precies waar ze
willen. Tot eenheid of tot twee
dracht! Hier is bewezen, dat 't
.geheim" van 'nen Mussolini, van
'nen Hitier, ja van 'nen Stalin,
heelegaar geen geheim is 1 Maar
'n kwestie van sterken wil.
45)
En zwygeDd, met verbeteD,
bleeke gezichten zaten de piloten
in hun stuurstoelen.
Lucie, dacht Fokke, kleine
vrouw van mjj, zoo gauw de race
achter den rug is, beu ik weer
bjj je.
Vastberaden vlogen ze verder,
aan landen viel niet te denken,
want de mist lag over het on
bekende gebied. Het veiligst was
op dit oogenblik om verder te
vliegen, Men kon de grond niet
zien.
Een unr ging voorbij, zwijgend
en slechts vertrouwend op hun
machine vlogen ze verder.
Rode seinde. Hij probeerde
verschillende stations, doch het
apparaat haperde telkens. Diepe
rimpels stonden in zijn voorhoold.
Het loopt mis, mompelde b(
en dacht plotseling aan Fokke,
Wiens breeden rug bjj door het
raam van de eockpit zag. H(
heelt neg moed, hij is onze beste
piloot, dacht hij.
Plotseling begon het radiotoe
itel te tikken, Rode boog voor
over en luisterde, sloi, ioi, le
Onze leiders wilden deuze
week éen groote eenheidde
eenheid was er!
Den steuntrekker kreeg zijnen
reksdaalder.
Den middelstaander dee zaken
't Geld rolde en de gezichten
stonden vrindelijker. Minder fa
natiek. Minder hatend.
't Leven liep 'ns iets vlotter,
iets gemoedelijker, iets vóór-
oorlogscher. Daar was één vlag
rood-wit en blauw.
Daar was één kleurOranje
Daar was één gevoelen Neder-
laander
Waant
de leiders wilden het
Dus
gebeurde het 1
Daar wierd gin woord gerept
over 't extra millioen, veur den
ondersteunde. Aanders zijn er
dagenlange debatten noodig, veur
veul minder.
Daar wierd nie „gepolitiekt",
nie gekonkelfoesd Daar wierd
menschelijk, gemoedelijk geleefd.
En 't ging. 't Ging heel goed
't Millioen kwam terug bij 't volk,
dat 't millioen weer op mot bren
gen. Daar wierd iets verdiend.
Ja, daar zit 'n groote les in
die afgeloopen feestweek.
Het kan aanders
Het kan beter 1
De leiders hebben dat in haan
den
Ik vraag om gin politiek
Gij vraagt om gin politiek 1
Wij vragen allemaal om de
noodzakelijke rust, waarin we
werken, waarin weleven
kunnen 1
't Volk wil gin politiek. Ze
wordt opgedrongen.
Da's mijn gedacht altij gewiest,
en da gedacht is de afgeloopen
week tot overtuiging geworren
„God, verlos de weareld van po
litiek!" da zou gin slecht schiet
gebed zijn
In hoofdzaak zijn we 't met
Trui eens. Er zijn maar twee
zinneljes in dit heele betoog,
waarmede we niet kunnen in
stemmen.
Force, donnez les position
Rode vertaalde haastig.... >ben
verdwaald, mist ondoordringbaar,
zicht potdicht*, hoorde hij.
Onmiddellijk antwoordde Rode
»Hier, Airkring, Holland, ook ver
dwaald, positie onbekend, waar
schijnlijk boven Mexico, Arizona,
vliegen op compas, zuidoostelijke
richting*.
Na het afgeven van dit bericht
waarschuwde hij Fo&ke.
De beide piloten keken elkaar
een oogenblik aan. Beroerd,
zeide Duynsteer, je weet niet
waai hij zit in dien mist.
Weer zwegen ze.
Vraag zijn hoogte, droeg
Fokke den marconist op.
Tien minuten later kwam het
antwoord. - Twaalthonderd M
Stijgen, dacht Fokke, anders
loopt het mis. Het water droop
laDgs de ramen. Het was buiten
geheel donker.
Brullend zocht de Airkring een
weg door het gevaar. De kop-
licbten brandden op volle sterkte
en ook de navigatielichten. En
altijd ging het verder, de pro
pellers sloegen als razend door den
dikken nevel.
Voor het eerst in zijn leven
sedert hjj vloog, was Fokke niet
meer opgewekt. Hij dacht aan
le. „de leiders wilden het 1"
De schrijver bedoelt dan, dat
de leiders die éénheid van vlag,
van kleur, van gevoelen wilden.
Neen, mijnheer, wij gelooven
daar niets van. Wij gelooven, dat
in zulke dagen de önmacht der
leiders blijkt, omdat het volk an
ders wil. Het volk wilde die
eenheid en daar kón geen enkele
leider een speldje tusschen steken,
omdat nu eenmaal de overgroote
meerderheid van ons volk zich van
Oranje niet af laat brengen.
2e. De schrijver zegt„de lei
ders hebben dat in handen".
Geen sprake van, mijnheer.
Op zulke momenten hebben de
leiders niets in handen, heeft zelfs
een politie-macht niets in handen.
Men verbreekt het cordon, dat de
politie vormt tusschen Oranje en
volk en men dringt zoo sterk naar
Oranje, tot men niet alleen hoor
baar, maar ook tastbaar Oranje
wil zeggen en doen voelen, hoe
men verknocht en aanhankelijk is
aan dat Oranjehuis van ouds tot
heden, hoe men liefheeft de Ko
ningin en de Prinses, waarvoor
men letterlijk door een vuur zou
vliegen in de geestdrift van het
oogenblik en men dan zou ver
pletteren dengene, die als leider
het mocht probeeren daartegen in
te streven.
Daar is op zoo'n oogenblik geen
enkele leider, die wil of macht
heeft, tenzij dengene, die als
invloedrijk Oranjeklant het volk
leiding wil geven.
Nog slechts enkele dagen ge
leden ondervonden we van die
Oranjegezindheid het bewijs in
het buitenland. We woonden in
een cinema de vertooning bij van
de komst van Prins Bernhard in
Den Haag, de verwelkoming door
H. M. de Koningin, de geestdrift
in Den Haag en te Amsterdam
bij de défilé's, enz. en we konden
ons niet weerhouden om te ap-
plaudisseeren bij het zien van
dat alles.
Het gevolg was, dat een paar
honderd Nederlanders met ons
applaus instemden en zelfs het
Wilhelmus begonnen mee te
neuriën.
Lucie. A's ik terugkom, zal
ik haar dit Diet vertellen. Het
was eeu vage gedachte.
Langzaam klom de machiDe.
Fokke keek op deD hoogtemeter
eu in dat oogenblik hoorde bij
een kreet naast zich. Een tel
verblindend licht scheen in zijn
oogen Hij zag in een flits een
aaDtal woest draaiende propellers,
de voorzjjde van de Airkring
baadde in een wit licht,
De FranschmaD, schreeuwde
Duyosteer.
Dit was het laatste wat Fokke
hoorde, een donderend gekraak
scheen zijn trommelvliezen te ver
scheuren. Nog eenmaal staarde
hij in de inktzwarte duisternis,
waarin plotseling Lucie's bleek
gezicht opdoemde, toen wist hij
niets meer
Gaat u dan eens in de stad
kjjken, raadde Anna, maar
als u niets hoorde, weten zij
immers ook nog niets. Waar
schijnlijk kon mijnheer niet sei
nen, misschien hadden ze geen
verbinding ot was het radiotoe
stel defect. Zoo iets kan gebeuren
en dan hebt u natuurlijk geen
berichten, maar dan moet u zich
niet dadelijk bang maken. Als
mijnheer kant zal hij wel seinen.
Sedert zij dezen morgen om
Die gevoelens van gehechtheid
aan ons vorstenhuis hebben met
politiek of godsdienst niets te
makendat is ons Nederlanders
ingeboren en het is het Neer-
landsch bloed, dat zich van
vreemde smetten vrij voelend,
sneller begint te stroomen, als
we ons vorstenhuis in een zee
van geluk zien baden, zooals dat
de afgeloopen dagen het geval
was en zooals we er nog vele
hopen te beleven.
Heil Oranje
Huldebetuigingen aan het
Vorstelijk paar.
Het medeleven met het heuglijk
gebeuren van de prinselijke ver
loving heeftzich o.m. geopenbaard
in een stroom van telegrafische
gelukwenschen, waarvan het mee-
rendeel op luxe-formulier werd
aangeboden.
Van 8 tot en met 21 September
j.l., dus in een tijdvak van veertien
dagen na de verloving, zijn aan
het adres van het Koninklijk huis
4.194 telegrafische gelukwenschen
ontvangen.
Een dier telegrammen bevatte
niet minder dan 8.000 woorden.
Het was afkomstig uit Amsterdam,
waar de bezoekers van de her
denkingsbijeenkomst in het Von
delpark allen hun handteekening
ophef aanvraagformulier plaatsten
Het aantal bloemstukken, dat
is aangeboden, bedraagt ruim 350,
het aantal geschenken meer dan
honderd.
Geschenk der Friesche vrouwen
bjj vorstelijk huwelijk.
De echtgenoote van den com
missaris der Koningin in de pro
vincie Friesland heeft aan de
echtgenooten van alle 42 Friesche
burgemeesters een brief verzon
den, waarin wordt verzocht mede
werking te verleenen bij de aan
bieding van een huwelijksge
schenk aan prinses Juliana en
prins Bernhard van de Friesche
vrouwen. Mevrouw van Harinx-
raa thoe Slooten stelt voor, alle
zeven uur was opgestaaD, liep
Lucie rusteloos door de kamers,
Ik droomde ellendig, vannacht,
zeide ze eu keek Auua plotseling
aan. Ik werd ineens wakker,
omdat ik duidelijk hoorde, dat
iemand mijn naam riep. Het was
rnyu man. Zij stoDd stil en hiet
haar bleek ontdaan gezicht om
hoog. Ik weet zeker dat hij
my riep
Aeb, kom, mevrouw, maakt
u zich toch niet overstuur. Als
het waar was, zou u immers al
iets vau de maatschappij gehoord
hebben.
Lucie luisterde niet. Ze liep naar
de deur. Ik moet bet weten,
riep ze wanhopig eD was al weg.
In de stad gekomen werd ze
kalmer. Alles was hier gewooD,
er werden geen extra edities uit
geroepen.
Lucie's hart hamerde. Ze liep
hijgend, met trillende beeneD door
de stad, op zoek naar een kran-
tengebouw. O, als het toch
eens waar was, wat ze gedroomd
had. Ze had duidelijk gehoord,
dat iemaDd haar naam nep, eu
het was haar man geweest, die
had geroepen, haar man, Fokke,
O, als hij tooh eens verongelukt
wasZe wilde zekerheid hebbeu.
Daarom was sedt deur uitgerend
Friesche vrouwen in de gelegen
heid te stellen tot het offeren van
een dubbeltje en voor het inge
komen bedrag een voorwerp van
Friesche kunstnijverheid aan te
bieden. Ook tot de besturen van
een groot aantal vrouwenvereni
gingen is het verzoek gericht haar
medewerking te verleenen.
Koninklijk bezoek aan
Rotterdam.
Het ligt in het voornemen van
H.M. de Koningin om, vergezeld
van de Prinses en van Prins Bern
hard, in den middag van 9 Oct.
een bezoek te brengen aan Rotter
dam.
H.M. zal zich daartoe met de
Prinses en den Prins per trein
van Het Loo naar Rotterdam be
geven.
Prins Bernhard b(J de
Ned. Handel M(J.
Het is Prins Bernhard ernst met
zijn pogingen om zoo snel als het
mogelijk is ons land en zijn taal
grondig te leeren kennen en dat
ook zijn plan om de studie van
zijn toekomstige vaderland „voor
namelijk van de economische zijde
aan te vatten", gelijk H.M. de
Koningin het in Haar radiotoe
spraak uitdrukte, geen ijdel voor
nemen is, blijkt, nu bekend wordt,
dat Prins Bernhard binnenkort
eenigen tijd op het hoofdkantoor
van de Ned. Handel-Maatschappij
werkzaam zal zijn. Door de be-
teekenis en de werkwijze van deze
groote bankinstelling, die zulke
nauwe betrekkingen met de ge-
biedsdeelen in Ned.-Indië heeft,
van nabij te volgen, hoopt de
toekomstige Prinsgemaal zijn ken
nis van het economische leven van
ons land aanzienlijk te verbreeden.
De hulpverleoning in natura.
Op de vragen van den heer
Stumpel, betreffende het inscha
kelen van den middenstand bij
verstrekking in natura aan werk-
loozen heeft de minister van
sociale zaken geantwoord, dat
aangezien slechts levensmiddelen
in distributie zijn gebracht, die
door de werkloozen niet of slechts
in geringe mate zouden worden
om in de stad een krantengebouw
op te zoekeD, daar zoudeu de
laatste berichten wel voor de ra
men hangen.
Plotseling zag ze een groep
menscben voor de vensters van
een groot gebouw staan. Ach, ja,
dat was het gebouw van »De
Omroeper*,
Lucie droDg tusschen de men-
schen door. In bet eerst zag ze
niets en toen ineens, daar stood
het.
Op een groot zwart bord was
met kr(jt een bericht geschreven,
Lucie sperde baar oogen opeD
»De wereldrace. Botsing
tusschen twee machines Uit
Fr. Worth meldt men ons
hedenmorgen, dat de »Air-
kring* en >La Force* tenge»
volge van den dichten mist
op elkander ingevlogen zyn,
De machines werden totaal
vernield. Verdere berichten
ontbreken nog
Een zwarte duisternis viel over
Locie heen. Ze strekte hulpeloos
baar banden uit, toeu, zoDder een
kreet, viel ze voorover, haar hoofd
sloeg hard op de straatsteenen,
Ook z(j was niet meer,
SlKBl)
AXELSCHE
COU