AKKERTJES
0die zenuwhoofdpijn
Goed nieuws!
g
rl
a
b
De officieele ontvangst was
hiermede ten einde. Vervolgens
had in Het Centrum de verloting
der prijzen plaats, met den vol
genden uitslag
lepr., f50, Kunstvrienden, Goes.
2e prf 35, A-beid Adelt, Neuzen.
3e pr., f 25, Crescendo, Hoek.
4e pr., f20, Harmonie, Biervliet
5e pr., f 10, Inter Nos, Sluiskil.
De concerten werden inmiddels
volgens programma uitgevoerd en
dus traden op de Markt achtereen
volgens op: Concordia. De Kunst
vrienden, Kunst en Vermaak. Uit
het Volk-Voor het Volk, Orelio,
Harmonie en Bravo.
Op de kiosk aan het station
werd geconcerteerd door St. Ce
cilia, Arbeid Adelt, Crescendo,
Polyfonia, Excelsior en Elk naar
zijn Krachten.
In de Zeestraat was op het
parkeerterrein eveneens een kiosk
opgeslagen, waar uitvoeringen
werden gegeven door De Volhar
ding, Kinderkoor Orelio, Een
dracht, Inter Nos, Polyhymnia en
Ons genoegen.
Zooals we reeds schreven, was
het weder niet te vertrouwen
donkere wolkengevaarten, waaruit
af en toe de bliksem flitste en
korte regenbuien neervielen, wa
ren oorzaak, dat de belangstelling
niet groot was. Ieder was echter
overtuigd, dat bij mooi weer het
bezoek weer overdruk zou zijn
geweest, want er heerschte meer
en meer een opgewekte stemming,
ondanks het ongunstige weer en
men hoopte nog het beste voor
het groote slotconcert, te geven
door de Kon. Harmonie Excelsior
van St. Nicolaas.
Dit gezelschap arriveerde hier
te ongeveer halt 8 per extra-trein
aan het station, waar het door
Concordia werd verwelkomd. Het
weder was er intusschen niet beter
op geworden en de talrijke vreem
delingen, die in de avonduren nog
naar hier gekomen waren om het
concert bij te wonen, moesten voor
den stroomenden regen een schuil
plaats zoeken in de cafe's. Op
de Markt had zich tegen het uur
van aanvang ook reeds een groott
menschemenigte verzameld, die
langen tijd den neerplassenden
regen trotseerde.
Het gepubliceerde programma
werd correct uitgevoerd er. diep
te betreuren was het, dat het
bijzonder slechte weer het verblijf
op het marktplein zoo onaange
naam maakte. Ondanks dit alles
bleef men luisteren, wel een bewijs
dat het optreden van dit corps
zeer in den smaak viel. Alleen
bij de pauze togen velen huis
waarts, terwijl de vreemdelingen
de ca é's weer binnendrongen.
Toen het tweede gedeelte van het
concert een aanvang nam, plaste
de regen nog in siroomen neer
en de rijen op de Markt waren
toen reeds aardig gedund. In
allerlei hoekjes en gaatjes tracht
ten de overblijvenden zich nog
eenigszins te beschutten, doch
men raakte letterlijk van den regen
in den drop. Tot besluit van dit
prachtige concert werd de Bra-
ba- ?onne ten gehoore gebracht
voor een goede 100 menschen,
die nog op de Markt aanwezig
waren en er een doornat pak aan
hadden gewaagd.
In een ommezien was de Markt
verlaten. Er bestond blijkoaar
ook geen lust meer bij .Excel
sior" om nog met een marsch
naar het station te marcheeren
in dit hondenweer.
Het is toch wel zeer toevallig,
dat ook een vorige maal, toen
dit gezelschap hier zoo'n schit
terend concert gaf, eveneens het
luisterend publiek voor den stroo
menden regen een goed heen
komen moest zoeken. En ook
toen het korps door een zwaar
dekzeil tegen het water beschut
moest worden.
Nu en dan liep nog publiek
tusschen de buien door, maar
veel drukte heerschte er niet
meer in de stratenwie nog ge
bleven waren zochten nog amu
sement in de café's tot het uur
van sluiten was aangebroken.
Vanzelfsprekend bestond er ook
weinig belangstelling meer voor
de feestverlichting die nog bij
gedeelten was ontstoken, want
van lampions of iilumincerglaasjes
was niets meer te maken, Waar
het electrisch ging, zag men vu
rige slangen van flonkerende
lampjes over de glinsterende
straten, die helaas niet meer dat
beeld boden van leven en vertier,
zooals Woensdagavond. Slechts
enkelingen spoedden zich huis
waarts nog eenmaal een meewa-
rigen blik werpend op het flauw
lichtend schijnsel, dat op vlaggen
en poorten werd geworpen te
midden van de onophoudelijke
regenbuien, die niet in overeen
stemming waren met het succes
der feestweek.
Het slot
was niet als het begin. De feest
week is geëindigd in een teleur
stelling voor al wat Axelaar was
en voor al wie van heinde en
ver plan had gemaakt om onze
stad te bezoeken. Het is Zater
dag een regendag geweest zoo
danig, dat men het niet slechter
had kunnen treffen. Er is maar
één lichtzijde geweest, n.l. het
uur, dat de korpsen in optocht
de stad doortrokkentoen was
het even droog, maar overigens
was het regen en nog eens regen,
soms gietend en stroomend.
Jammer, dubbel jammer, want
voorzeker was ook deze dag èn
voor Axel, èn voor degenen, die
hierheen waren gekomen of daar
toe plan maakten, weer een dag
van genot geweest. De versie
ringen waren intact gebleven, de
verlichting werd nog steeds aan
gevuld, kortom, we hadden allen
nog feestplannen, nog moed om
ook den Zaterdag te maken tot
een dag als Woensdag geweest
waseen dag van vreugd, een
dag van verdienste, een dag van
kunstgenot zelfs. Maar het heefi
niet mogen zijn. Toch moger.
we desniettegenstaande dankbaar
zijn, dat dit slechts de eenige en
dat het de laatste dag is geweest,
die tegenviel. Afgezien ervan,
dat we ontegenzeggelijk zeer
gaarne ook hadden gezien, dat
j.l. Zaterdag het zonnetje had
geschitterd op de koperen bekers
der muzikanten en desnoods
droppels zweet, in plaats van
regen, op hunne voorhoofden
hadden gekraald, moeten we toch
blij zijn, dat niet de Woensdag
door zulk weer is geteisterd ge
worden, want dan was immers de
geheele week in 't water gevallen,
dan was er van versiering ot
verlichting heelemaal niets tot
zijn recht gekomen en daarom
dankbaar, ofschoon niet voldaan.
Nu we toch de versieringen,
enz. aanhalen, willen we volledig
heidshalve en ook voor degenen,
die de feiten gaarne in archief
stellen, nog even de vele vruchten
van moeite en vlijt nog eens de
revue laten passeeren.
Reeds gisterenochtend waren
als bij tooverslag de eerepoorten
(een 20-tal), sparren, en al wat
daaraan bevestigd was geweest,
in een paar uur uit de straten
verdwenen en heeft ons stadje
weer zijn feestelijk aanzien ver
loren.
Het was onbegrijpelijk, hoe in
korten tijd zooveel schoons was
tot stand gekomen, want verge
leken bij vroegere feesten, was
nu wel in een minimum van tijd
alles klaar gekomen, en is weei
bewaarheid geworden de oude
spreuk .Eendracht maakt Macht".
Er bestond op dit gebied inder
daad eendracht, getuige de vele
gezellige avonden, die te zamen
in de verschillende buurten wer
den doorgebracht en waaraan ook
nu nog geen eind is, daar bij velen
de balans nog een batig slot te
zien geeft en er nog eens een
extraatje op kan overschieten.
Alleen het marktplein is nog
niet op één dag tot zijn gewone
gedaante teruggekeerd, maar voor
al hier was ook heel wat werk
gemaakt, eer alles voor ont
vangst der bezoekers in gereed
heid was gebracht. Om het groote
harmonie-gezelschap van St. Ni
colaas, dat met een concert het
festival op Zaterdagavond zou
besluiten, een goede plaats te
kunnen aanbieden, moest de mu
ziektent worden omgebouwd tot
een van veel grootere afmetingen:
Een fraai geheel, omgeven door
een passend hek, afgezet met frisch
palmgroen, waartussdhen foode
bloemen, alles geflankeerd door
hooge helderwitte zuilen met
bloembakken, gevuld met frisch
groen en bloemen, waartusschen
canjeappeltjes scholen. Over de
pui van 't stadhuis was met oranje
doek een baldakijn aangebracht
groen en bloemen voltooiden deze
versiering. Verder waren rondom
de tribune dezelfde soort zuilen
geplaatst en onderling verbonden
door hoog opgetimmerd latwerk,
alles helder gewit en gehuld in
groen met oranje-appelen en
oranje-lampions.
Op de Markt uitkomende stra
ten, zooals Gentsche Vaartstraat,
Walstraat en Weststraat sloten
hierbij weer aan met passende
versieringen. In de Korte West
straat verhief zich een fraaie
eerepoort, waarop we de volgende
rijmpjes konden lezen:
Prins Maurits maakte Axel vrij
En daarom zij wij nu nog blij
en aan den anderen kant
Bij Blijheid dient er feest gevierd
Fn hierom is deez' buurt versierd,
terwijl de hoog versierde sparren
aan den ingang van de Zeestraat
waren verbonden door een doek,
waarop
Kom gerust maar binnen
[goede liên
Er is geen Spanjaard meer
[te zien
en aan de andere zijde
Ge kwaamt tot ons,
keert ge thans weer,
Bedankt en tot de naaste keer
Boven het café van den heer
Audenaerde zagen we de vol
gende dichtregels
In deez' schoone taverne
Genaemd de .Roode lantaerne"
Smaakt het bier als Spaensche
[wijn
Daer en kan men gerust in zijn.
Door de Zeestraat planten deze
versieringen zich voort en vooral
des avonds trok deze straat de
aandacht, door zijn overvloedige
verlichting en door een fonteintje,
dat daar in het stadsperkje was
aangebracht. Het werd door ge
kleurde schijnwerpers belicht,
waardoor een fraai effect werd
oereikt. Zoo liep de versiering
door tot aan de melkfabriek aan
de Kanaalkade. Het Plaatje aan
den overkant maakte vooral des
avonds met zijn brandende lam
pions een gezelligen indruk.
Toen men daar hoorde, dat de
stoet ook hier zou passeeren,
was men in allerijl met man en
macht aan het .kronen" gegaan.
Er waren echter meer buiten
wijken, die aan de versieringen
deelnamen. Gaande door de
dennenrij en eerepoorten van
Walstraat en Armendijk kon men
ook in den Buitenweg nog een
tweetal bezienswaardige bogen
aanschouwen, benevens nog een
derde heel mooie aan het eind
met het opschrift 1586 Oranje
Boven 1936. Dit wellicht in con
currentie met de Nieuwstraat,
want hier hadden de bewoners
zich uitermate kranig geweerd.
Behalve, dat er een 5-tal fraaie
eerepoorten waren geplant, had
men er zelfs een humoristisch
gecostumeerden optocht gefor
meerd, die 's avonds de stad
doortrok om bekend te maken
met hoorn en bekkenslag, dat bij
net station dagelijks ,hun" volks
spelen werden gehouden. Over
bodig te zeggen, dat er belang
stelling voor was.
Ook de poëtische aanleg van
deze buurt kwam ruimschoots tot
uiting en wel in de volgende
regels
Ook hier in deze buurt
willen wij de straat versieren,
Opdat wij het Prins Mauritsfeest
heel vroolijk kunnen vieren.
Een blijde lach een jubeltoon,
wordt overal vernomen,
Zoowel van elders als van hier
of waar z'ook mogen wonen.
De vlag in top
Een streep klimop
Zeven keer vijftig op de rits
Hoezee, 'tvalt mee, t is alles kits
Ter eere van Prins Maurits.
350 jaar is 't geleden
dat hier de vesting lei,
Eu nu een straat vol vlaggentooi en hei
Hoera het is door Mau's beleid
Dat de oude stad toen werd bevrijd.
Let op en kijkt en gluurt
Het lijkt wel een Chineesche buurt
Maar toch vinden wij t fijn
Een echte Hollaitdsche jongen te zijn,
In feestgewaad, is de Nieuwstraat
Van Dekker Vermeulen precies
Tot Camiel Verstraeten
en Jan van Gies.
MedeburgersAxelaren
Die 't heuglijk feest der vrijheid viert
Zingt blij na vier d'half honderd jaren
Hoe sDwingelands juk verbrokenwierdt
Jan Scharp 1786.
Uit de Nieuwstraat komend ont
moette men de fraaie artistiek
uitgevoerde ouderwetsche stads
poort, terwijl aan het andere eind
een eereboog was geplaatst, die
vooral bij avond mooi uitkwam,
door de rijk gekleurde electrische
verlichting.
Ook zag men een fraaie poort
vervaardigd in de Emmastraaten
den Nieuwendijk en zelfs de
Oude Weg bleef niet achter, waar
op ouderwetsche wijze vele ver
sierde sparretjes geplant waren.
Dan krijgen we het .nieuwe
gedeelte", eveneens in feesttooi.
Een bijzondere versiering boeide
het oog in de Pieter Paulusstraaf,
die als door een dek van kleine
bloemen was overkoepeld, met
aan beide einden een tweetal
hooge zuilen, verbonden door een
band met de volgende toepasselijke
dichtregels
Wees welkom Prins in onze veste,
Des vijands dwinglandij,
Sloeg hij terneer en gaf ten leste
Ons volk de vrijheid weer.
Voor driehonderdvijftig jaren,
Uit de klauw van vreemde krachten,
Heeft Oranje ons bevrijd,
Wat ons nog tot heên verblijd
Prince Maurits van Oranje,
Deed voor ons die kloeke daad,
Pieter Paulusstraat s bewoners
Blijven trouw d'Oranjestaat.
Ook hier was een aardig fon
teintje aangebracht, te midden van
een rotsgroepje.
De Wilhelminastraat vormde
een aaneengeschakelde rij van
bogen waarin des avonds elec
trische lichtjes in de nationale
kleuren fonkelden.
In de Prins Hendrikstraat was
er evenals in de Zeestraat een
vanwege de feestcommissie aan
gebrachte fontein, die veler aan
dacht trok, terwijl bij een be
woner van deze buurt ook een
teekening van Axel in 1786, veel
bekijks had. De Julianastraat was
eveneens bij avond met haar ge
kleurde verlichting wel een be
zoek waard. Aan het eind van
de Prins Hendrikstraat in de na
bijheid van de mooie molen van
dhr. Cappon verhief zich ook
weder een boog, die den be
zoekers het „Welkom" toeriep.
Van huis afgaand tot de Oude
Wijk weer voortzetting met spar
rengroen afgewisseld door eere
poorten zoowel in Oosterstraat,
als Koeput en Koestraat, West-
straatstraat en Kerkdreef, Kerk
straat en Noordstraat met hun
rijkere vlaggenversiering en elec
trische verlichting komen we
weer bij ons aloude stadhuis,
dat bij avond piijkte in een zee
van licht door een drietal sterke
schijnwerpers ontstaan.
Mogen we ook de Molenstraat
niet vergeten met het uitzicht op
een tweede .Mooie molen".
Aan den gevel van dhr. W.
Vercouteren prijkten een zestal
regelen, welke een onderdeel
vormden van het onderstaande
Herdenkingslied ter gelegenheid
van de herdenking van de
inneming van Axel door Maurits
van Nassau in 1586.
Axel en Oranje hooren bij elkaar,
Zevenhalveeeuwen toonden dit U klaar
Maurits van Nassauwen
smeedde 't eerst dien band,
Voegde Axel aan 't geliefd Oranjeland.
IbisJ.
Blij herdenken wij dit machtig
oorlogsfeit.
Door hetwelk de roem van Nassau
werd verbreid.
Hulde aan dien stoeren, dapp r
Oranjevorst,
Die den Spaanschen leeuw
in 'thol bezoeken dorst. (bis).
Wij zijn nu van Neerland, dat maakt
ons verheugd
Ov'rig Holland maak' het tot een
dubb'le vreugd.
Vier met ons d'herdenking, reik ons
weer de hand,
Wij zijn, trots de Schelde, zonen
van één land. (.bis).
Trouw beloven wij steeds aan
't Oranjehuis,
Ronde Zeeuwen houden dat niet
binnenshuis.
Axel en Zeeuwsch Vlaand'ren,
beiden één van zin,
Uiten hun verknochtheid aan de
Koningin, (bis),
A0
maar daartegen zijn im
mers die "AKKERTJES"
'n ware uitkomst! Onder
vindt 't zelf en neem 1 of 2
AKKER.CACHETS
Dat ons loflied rijze tot den troon
van God,
Die bestuurt der volk'ren, maar
ook Axels lot.
Dank zijn wij verschuldigd aan
dien trouwen Heer,
Zie hij ook in gunst op ons terneer.
(bis).
Het was vervaardigd door een
naburig ingezetene uit de Prins
Hendrikstraat.
In de Gentsche Vaartstraat
prijkte voor een gevel hetvolgende
versje
Wees welkom hier in Axel's veste,
nu op het Prins Mauritsfeest,
De dag is nu aangebroken,
om te jubelen om het meest!
Wij hebben getracht de buurt te
versieren,
voor 't zicht, ook voor de buitenliên,
Dan kunnen wij tevreden wezen
en dankbaar op ons werk terugzien
Hierbij gevoegd nog de ver
sieringen en verlichtingen van
verschillende particuliere gebou
wen en de vele aantrekkelijke
winkelétalages, was vooral een
avondwandeling door onze stad
als een gezellig uitstapje te be
schouwen.
Dat hooren we niet veel tegen
woordig. Maar des te meer wordt
het dan gewaardeerd en zeker als
het ons Koninklijk Huis betreft.
We zullen maar met de deur
in huis vallen
Prinses Juliana is verloofd.
Voor velen onzer lezers zal dit
wel geen nieuws meer zijn, als
de krant is verschenen, want we
hebben het bericht bereids aan
ons bureau aangeplakt en toen
ging het natuurlijk als een loopend
vuurtje. Het was aangenaam om
te zien, hoe elkeen dit bericht
met blijdschap aan een ander
overbracht. Precies als toen de
mare ginger is een Prinses
geboren.
Inderdaad is het dan ook een
verheugende mededeeling te we
ten, dat onze Kroonprinses huwe
lijksplannen met zich draagt en
we dus weer met nieuwe hope
de toekomst ingaan voor ons Vor
stenhuis, waarvan de nakomelin
gen steeds schaarscher worden.
De gelukkige, die thans het
hart van Prinses Juliana heeft
veroverd, is Prins Bernard van
Lippe Biestefeld. De volledige
naam is Bernard Leopold Frede-
rich, Everhard, Julius Carl God
fried Lippe von Biestefeld. Om
den naam wat korter te maken,
noemen zijn vrienden hem Beno.
Prins Bernard is geboren tejena
op 29 Juni 1911. Hij stamt af
uit een zeer oud Duitsch geslacht,
waarvan de geschiedenis terug
gaat tot de middeleeuwen. Uit
de archieven blijkt voorts, dat
Nederland in vroeger eeuwen
herhaaldelijk in contact heeft ge
staan met het vorstendom Lippe.
Na de uitsterving van de vorste
lijke linie in 1895 volgde de
Grafelijke tak Lippe Biestefeld,
waarvan de laatste vorst Leopold
tot 1918 regeerde en die nog op
het vorstelijk slot van de hoofd
stad Lippe te Detmold woont.
De vader van Prins Bernard,
overleden in 1935, woonde de
laatste jaren te Woynowo aan de
Poolsche grens, waar thans nog
diens gemalin woont.
Prins Bernard studeerde aan de
universiteit te Berlijn in de rech
ten. Hij reisde in Engeland,
Marokko en Frankrijk en was
verbonden aan het concern I. G.
Farbenfabrieken. Behalve goed
zakenman is de jonge prins ook
sportief. Hij ontmoette Prinses
Juliana herhaaldelijk op haar
jongste vacantiereis in het Zuiden
van Europa.
De vrienden van den Prins
schetsen hem als een vroolijke
sportieve jongen, die eenvoudig
door het leven gaat en beminne*
lijk en minzaam is voor andere^
tl
8'
D
D
Nederlandsch
Product
1
Volgens recept van Apotheker Dumont
