Nieuws- en Advertentieblad voor Zeenwsch - Vlaan deren. SPORT en LIEFDE. No. 43. DINSDAG I SEPTEMBER 1936 52* .iaarg. De Feesten. FEUILLETON. J. C. VINK - Axel. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag;- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 75 Cent; franco per post 1 Gulden. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. 1586 1936 Een mooi begin. Maandag 31 Augustus. 's Ochtends vroeg nog vóór de zon ter kimme rees, nog getim mer en drukte van ambachtslieden en burgerij, die de laatste hand aan versiering- en verlichtings- werken sloegen. Te 7 uur op verschillende plaatsen der stad een salvovuur, dat klonk als wilde men de buitenlieden doen weten, dat de stad óns was. Daarna hoorde men het koper van Hozanna, de chr. harmonie, de stad doortrekken met oud- Hollandsche muziek, die als een canon in elkaar paste. Te 10 uur verzamelden zich de autoriteiten, feestcommissie en genoodigden ten raadhuize ten einde bij de officiëele opening tegenwoordig te zijn. Maar ook het marktplein vulde zich, want behalve dat een schare van schoolkinderen (behalve die der kath. school) werd opgesteld, kwamen tal van belangstellenden, onder wien we verschillende ge zichten waarnamen van oud- Axelaren, om getuige te zijn van deze plechtige ure. De zon brak door de wolken, toen de burgemeester, de heer F. Blok op de pui van het stad huis veischeen, beschermd door een Oranjebaldakijn. „Hozanna" was ook weer op post en nam plaats op de voor deze gelegen heid zeer fraai versierde en ver grootte muziektent. Allereerst werden een paar coupletten ge speeld van het oude Wilhelmus en plechtig zong iedereen mede, zoodat indiukwekkend het volks lied weergalmde en voorzeker ieder zich ook de jaardag onzer geliefde Koninginne zal hebben gedacht en in stilte de bede zal hebben geuit, dat wij Haar nog lang,zeer lang mogen behouden als regeerend Vorstin, om wie, thans in bewogen tijden, meer dan ooit ons volk zich schaart als om een Moeder des Volks. Maar laten we niet vooruit loopen, want een, die het woord en de pen met meer bezieling en kunde weet te hanteeren, zal straks doen hooren wat H. M. Koningin Wilhelmina en haar voorvaderen voor Nederland, voor Zeeuwsch-Vlaanderen, ja voor Axel zijn geweest. Nadat dan de eerste nationale liederen waren gezongen, nam de burgemeester het woord en leidde den spreker van dit uur, den WelEdelGestrengen Heer mr. P. Dieleman in met de volgende toespraak Autoriteiten en allen, die zich op de Markt hebben verzameld, U allen roep ik een hartelijk welkom toe. 17 Juli 1586 was het voor de stad Axel een dag van zeer groote beteekenis. Sinds geruimen tijd ging Axel gebukt onder het Spaansche juk, tot het oogenblik dat Prins Mau- rits door de verovering van Axel daaraan een einde maakte. In verbond met den Engelschen bevelhebber van Vlissingen, Sir Philips Sidney en Kolonel Piron werd het plan beraamd Axel te verrassen en te veroveren. In den nacht van 16 op 17 Juli 1586 trok Jan Piron met zijn troep naar Axel op, en de sol daten met stormladders bewapend zwommen over de gracht, be klommen de wallen en door de slechte waakzaamheid van de door Parma gehuurde Duitsche bezet ting onder Schonau, wisten ze de wacht te overvallen, de poort te bereiken, die te openen en alzoo vechtende binnen Axel te komen, waarna de bezetting zich overgaf. Vandaar dat wij in den stoet van a.s. Woensdag, de vier hoofd personen zullen zien Prins Mau- rits, Hohenlo, Sir Philps Sidney en Jan Piron. Dit groote feit, de verovering van de stad Axel door Prins Maurits, wil de geheele bevolking op gepaste wijze vieren en haar dankbaarheid uiten. Eene commissie uit de burgerij werd gevormd die de leiding en DRUKKER-UITGEVER Bureau Markt 12. Telef. 56. - Postrek. 60263. ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure. de organisatie van de feesten op zich zou nemen. Aan deze organisatie zijn vele en vele werkzaamheden verbon den geweest en ik meen dan ook een woord van dank en hulde te moeten brengen aan den voor zitter, dhr. Van den Berg en zijn staf van medewerkers, voor den zeer omvattenden arbeid, die is verricht. Maar ook aan de bevolking van Axel breng ik vanaf deze plaats mijn warmen dank voor de wijze, waarop zij de gemeente in feest dos hebben gestoken en waarop weer spontaan naar voren komt, dat Axel van nu, niet minder dan Axel van toen, vaderlandslie vend en Oranjegezind is, en dat wij hopen, dat de bevolking van Axel als goede Nederlanders en warme Oranjeklanten steeds bij Nederland mogen blijven, en dat de bevolking van Axel steeds moge bedenken, welken grooten dank wij verschuldigd zijn aan den op volger van Prins Willem van Oran je, Zijne Koninklijke Hoogheid Prins Maurits. De a.s. feestelijkheden worden overal in het land met groote belangstelling gevolgd, ook door de autoriteiten. Het is echt jammer, dat H.M de Koningin mij heeft moeten mededeelen, tot haar zeer grooten spijt, niet naar Axel te kunnen komen, wegens den korten tijd van voorbereiding daartoe. Het verheugt mij dan ook, dat de vertegenwoordiger van H. M de Koningin in onze provincie, Zijne Excellentie de Commissaris der Koningin, a.s. Woensdag van zijn belangstelling zal blijk geven. Ik ben er var. overtuigd, dat wij in deze feestdagen uit dank baarheid het Wilhelmus zullen zingen, zooals de triomfeerende soldaten in 1586 in Axel uit volle borst hebben gezouten en op de trom hebben geslagen en op de trompet hebben gespeeld. Burgers en Burgeressen van Axel, ik hoop dat ieder van ons, ieder op zijn wijze, doch op waar dige wijze, feest zal vieren- en dat er geen wanklank zal worden gehoord. Hiermede verklaar ik het her denkingsfeest voor geopend. Op het gesprokene van den Burgemeester klonk luid hoera en als pauze werden nu verschillende Vaderlandsche liederen door de jeugd aangeheven, die (onder begeleiding van de muziek) zoo geestdriftig klonken, dat op ver zoek van Z.EdelAchtb nog we 4, 5 andere liederen werden ge zongen. Het was een vroolijk moment. Geen wonder dus, dat een Leve de Koningin, door een luid „hiep hiep" bevestigd, de burgemeester het gevoel kreeg om aan die geestdrift uiting te geven door het zenden van het volgende telegram aan de Koningin: „De feestvierende bevolking van Axel biedt Uwe Majesteit bij de herdenking van het feit, dat 350 jaar geleden Prins Maurits Axel innam, haar eerbiedigde hulde aan hernieuwt haar verzekering van trouw aan het Oranjehuis en bidt God, dat Uwe Majesteit nog vele jaren voor ons volk gespaard moge blijven". Meer ernstig werd de stemming, toen de heer Dieleman vnd. het woord nam. Men is immers van dezen redenaar gewoon een taal te hooren, die al moge zij gekruid zijn met kwinkslagen, getuigt van ernst, van moraal en van vader landslievende bezieling. Er heerschte dan ook volkomen stilte en het was klein en groot aan te zien, dat men a.h.w. aan zijn lip pen hing, toen de groote meester Dieleman daar weer van zijn his torische kennis blijk gaf en met de hem eigen stijl wist te vertellen van straten en plassen en dijken van Axel, alsof hij te midden van een kring van vrienden aan den haard zat. Heusch lezers, dat beeld moge niet geheel letterlijk zijn te volgen, het scheelt er toch weinig van. Hij stond toch in een centrum van vrienden, want wie kent hem niet en wien kent hij niet, als de man, die toch niet anders gedaar. heeft, dan de be langen van Axel en Zeeuwsch- Vlaanderen behartigen, hoewel het ook soms van critische zijde werd be- en veroordeeld Hoeveel malen hebben we mr. Dieleman in de laatste jaren niet hooren spreken vóór en over Axel en zelfs in zijn literatuur is het steeds Axel dat hij vooruit zou willen duwen als daar trage elementen zijn, die remmend wer ken. En we hoeven dat niet te schrijven om den heer Dieleman te behagen, maar we zouden zoo graag zien, dat dit door de be volking meer begrepen werd en juist in een tijd, dat ook voor hem de avondstond nadert en hij in de mooie herfstdagen zijns levens nog mocht ondervinden, dat hij niet tevergeefs heeft ge sproken en gewerkt ook voor Axel. Maar we moeten ons beperken en laten hier den redenaar aan het woord, die aldus sprak: Axel viert feest. Zijn Koninginne verjaart 1 Het is 31 Augustus, een heiligdag, dat wil zeggen een afgezon derde, een bijzondere dag Afgezonderd en gelijkgesteld met een grooten feestdag, omdat de Nederlandsche natie als zoo danig hare innige verknochtheid aan het Huis van Oranje-Nassau en de laatste telg daaruit, die ons regeert, tot uiting wil brengen. Axel gaat feestvieren gansch een week, als het oude volk deed op zijn hoogdagen, want het her innert zich vóór 350 jaren in bangen tijd verlost te zijn ge worden van het Spaansche juk, van tirannie, die het benauwde, gevoegd te zijn bij Noordelijk- Nederland, omdat door het lot der krijgsbedrijven Zuid-Neder land van het Noorden wreedelijk gescheiden werd en het ideaal van den eenheidsstaat van alle Nederlanden onderging. Axel viert feest, omdat Prins Mourinck, de jonge padvinder toen nog, het pad vond om de onachtzame bezetting des vijands te verrassen en Axel te ontwrin gen aan Spaansche vuist op niet al te moeilijke wijze, meer door tact en beleid, door het besluit (Wordt vsrfolgd-J AXELSC 38) Eindelijk stapte de bemanning in de machine. De motoren begonnen te draaien en langsaam reed de sierlijke vogel over het terrein. Eerst werden er nog eenige remproeven genomen «n toen kwam de vlotte start, in Suidelijke richting vloog de machine weg, maakte een elegante bocht boven het veld en verdween in de richting van de stad. Lang duurde haar af wezigheid niet, binnen een half uur Streek zij al weer neer op het terrein. Een tweede vlucht zon over enkele uren plaats vinden, waarbij dan eenige autoriteiten in het toestel mee zouden gaan. Lucie stond met Eily en Lae Beider op eenigen afstand te kijken. Zij telde geen woord, haar keel was als dicht- gesnoerd. Zij keek naar haar man en toen hij opgestegen was, greep zij Luc's arm, dien zij bleef vasthouden. Eliy babbelde vroolijk en geanimeerd er op los. Luc, zeide ze, ik vind het ellendig, dat jij nu niet mee gaat, kun je je nog laten inschrijven Ik zou zoo vreeselflk trotsch op je zijn, stel je voor, dat jij den prijs won. Lachend praatte ze door. Ik zou la mijn two-seater met je meereizen, Ik kon aldoor onder jullie door rijden, hemel, wat een sensatie, een vrouw, die haar man vergezelt, reuze artikelen in de kranten. We zouden het bc» roemde echtpaar worden, zooiets als de Mollisou's. 0, ja. die doen ook *ee, en daa nog lee'n beroemds Burg er 8 en burg er eet en van Axel l Amerikaan. Waarom zeg je niets, vind jij het niet fijn Ik denk, antwoordde Luc kalm, dat je zoo'n tocht toch niet zou bevallen, het vliegen gaat veel vlugger en hoe wou je over zee meegaan? Ach, je bent zoo weinig enthou siast, men kan met jou nu eens heele- maal geen luchtkasteelen bouwen. Eliy pruilde een beetje. Ik weet immers zelf wel, dat bet allemaal onzin is, wat ik zeg. Ze keek naar Lncie. Toch ben ik jaloersch op jou. Fokke wint het absoluut en dan ben jq ook ineens beroemd. De vrouw, die haar man afsiond voor dit groo'e doel. Waarom zeg je niets, vind jq het dan niet eenig Lucie knikte. O, ja, zeide ze moeilijk, het is heerlijk voor Fokke, ik denk ook wel, dat hij geen slecht figuur zal maken. Hij is een prachtkerel, bewon derde Luc. Je zult eens zien, Luus, als hq terug komt, dan begint eerst pat goed jullie leven. Fokke moet zooiets stimuleerends hebben ais deze tocht. Ais hij daarvan teruggekomen is, zal hij rustiger zijn. Je hebt groot gelijk, dat je hem nu nog een beetje laat uitrazen. Ik bewonder je, hoor, jij bent net zoo'n kraan als hij. Lucie glimlachte. Dank je, fluis terde ze en drukte haar hand even op Luc's arm. Eily trok haar lip op. Wat zfln jullie sentimenteel, haar stem was een heel klein beetje minachtend. Als ik jou was, ging ik bij Fokke staan, dan word Je ook gefotografeerd. Leuk zoo'n foto van je zelf in de kraat. De menschen kijken er 's avonds naar en zeggen j Wat hebben die vliegeniers toch allemaal aardige vrouwen''. Luc schaterde. Je bent me een grappenmaker, zeide hq en knikte haar oolijk toe. Ik zal vanavondje foto aan „De Avondpost" sturen, de vrouw van een der vliegers die niet meegaat met de race, plaagde hq. Dan zullen ze zeggen i dat kun nen we ons best begrijpen zoo'n leuk vrouwtje laat haar man vast niet alleen, kaatste El y. Daar somen ze weer terug. Lucie wees naar een zwarte stip in de verte. Een goed kwartier, stelde Luc vast. Dat is een goed begin. Onder daverend gejuich landde de machine. Iedereen liep naar het toestel. Luc, nog altijd met Lucie's arm in den zqnen, begon snel te loopen. -- Kom, E y, vlug, dan wordt je misschien ook nog gekiekt, riep hij. Toen Fokke uit de cockpit klom, zochten zijn oogen Lucie. Hij zag haar achter de groep staan en glim lachte baar toe. Een warm gevoel doorstroomde haar. Fokke, wat eeH kraan, dacht ze en was opeens niet meer verlegen, toen een fotograaf zijn camera op haar richtte. Mevrouw Diesel, een oogenblik, verzocht de man, Het geheele geselschap, dat zich op het terrein bevond, begaf zich nu naar het restaurant. Men wilde eerst iets gebruiken, waarna het toestel, met een aantal autoriteiten aan boord, nogmaals een vlucht zon maken, maar ditmaal langer. Na eenige oogenblikken verschenen de mannen, die de Airkring bestuurd hadden, eveneens in het restaurant. Fokke zocht met Duynsteer een weg tusschen de dicht opeen gezette tafel tjes naar de plaats, waar Lucie met de Belder's zat. Hq werd echter bq zijn binnenkomst dadelijk door eenige autoriteiten, die straks den tocht mede loudes maken, in beslag genomen, Kijk, wees Eily Beider, zie je, daar ben ik nu jaloersch op. Als jij na eens de man was, Luc, dan ging ik dadelflk naar je toe, tenslotte mag een vrouw zich toch naast haar man scharen. Br, hoe kom je aan die uitdruk king Luc had een komiek gebaar. Ernstig vervolgde hijNeen, ik vind dat Lucie gelijk heeft, vind je zelf niet, dat het een beetje mal en opdringerig zou staan, als Lucie nu plotseling opstond en naai Fokke liep, haar arm door den zQnen stak en een geslcht trok van ,'khoor er ook bij, vergeten jullie dat vooral niet dat ik zflH vrouw hen en niet goed vind, dat hq gaat". Zij zou zichzelf en hem hiermede tamelijk belacheiqk maken. Eily gaf geen antwoord. Ze dacht allang weer aan iets anders. Fokke had zich intusschen vrij we ten te maken. Met groote stappen kwam hq naar hun tafeltje toe. Duyn steer bleef met de heeren in gesprek. Zoo, begroette Luc Beider, Een kranige vlucht heb je gemaakt, Je landing was zelfs heel goed. Zware kist Gaat. Fokke knikte tegen Lacle en veroverde een ledigen stoel, die h8 naast haar neerzette. Toen hij naast zijn vrouw zat, zeide hqNeen, de kist is zoo licht ais een veer, ze ligt prachtig in de boch ten en gehoorzaam om zoo te zeggen, met één hand doe je alles op je slof jes af Wat wilden die heeren van je •a wie a|a het? Informeerde Eliy met kinderiqke nieuwsgierigheid. Of ze een paar gesmeerde ka detjes mee zouden nemen, grapte Fok. F.auw, lachte EUy. Nou, zeg dan even wie het zqn. Fokke kuchte gewichtig. De minister van oorlog, de minister van btnnenlandsche zaken, de gedelegeerd commissaris van de maatsctiappq en de directeur van de fabriek, waar de machine gemaakt is, vertelde hfl en kn'Doogde naar Luc. E'iy zuchtte spqtig en wierp eea blik op haar man. Als hq dat nu eens geweest was. Hoe laat gaan juliie weer vroeg ze aan Fokke. O "er een uar. Fokke, die intusschen zqn bestelling gekregen lad, genoot van z?n lekkernq. -aat me nu even rustig eten smeekte grappig, - ik val om van den honger. Lucie keek door het raam en zag de mecaniciens bezig met de machine, Ze had nog steeds niets gezegd, maar hetzelfde warme gevoel, dat haar bq Fokke's glimlach doorstroomd had, was nog steeds in haar. Fokke hield nog van haar en nu zat hq hier naast haar, hq, het middelpunt van de be langstelling. Ja, Eily had geiqk, ia zuike oogenblikken was je als vrouw trotsch op je man. Zq' legde even haar hand op Fokke's arm en keek hem aan. Beiden voelden zich plot seling heel naaw verbonden. Lie veling, fluisterde Fokke.

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1936 | | pagina 1