„Heil Concordia"!
(Slot)
Omtrent datgene wat zich na
1930 in en om Concordia af
speelde, vermenen wij beknopt
te kunnen memoreren, dat dit
tijdperk zich, in weerwil van de
geweldige depressie, die aller-
wege op maatschappelijk gebied
voelbaar is, gekenmerkt is geweest
door een zeer opgewekt vereni
gingsleven. Helaas, de droevige
noot ontbrak niet en zo ontviel
aan het bestuur in het voorjaar
van 1930 één van die trouwe en
toegewijde figuren, die een blij
vende plaats zullen innemen in
de harten van alle Concordia-
vrienden, wijlen de heer Ph.J.
van Dixhoorn. Hier te releveren
wat deze in de loop van zijn
bijna 40-jarige bestuurscarière
voor de vereniging heeft gedaan,
van welke hij ook nog een jaar
het presidium vervuld heeft, is
niet wel doenlijk. Deze vacature
in het bestuur te vervullen was
dan ook niet gemakkelijk. De
heer H. Wolfert in zijn plaats
gekozen bedankte al spoedig,
waarna de vereniging in de heer
J. L. M. Boot iemand kieeg, die
helaas wel sedert korten tijd, maar
met zeer veel ambitie de belangen
der vereniging diende en na zijn
vertrek uit Axel, sedert dien ir
onze annalen geboekt staat als
één van die noeste werkers, die
een sieraad zijn voor de zaak
waaraan zij zich geven. (De heer
Van Dixhoorn was op 23 Juni
1892 tot bestuurslid gekozen).
Een andere dissonant in het
welklinkende koor van Concor
dia's verenigingsleven was het
verscheiden van de heer J. E.
Blansaart op 20 November 1934.
Het overlijden van Concordia's
tweden directeur, die zo enorm
veel voor de verbetering van hel
vocale en muzikale peil in Axel
heeft gedaan, was een zware slag.
waar wij de nadelige gevolgen
nog niet geheel en al van te boven
zijnHet bestuur werd thans
voor een moeilijk dilemna ge
plaatst. Deze vacature te ver
vullen, nu de wrede dood opnieuw
één der eerste wij mogen wel
zeggen allereerste steunpilaren
opeiste, was geen zaak om maar
voetstoots in te beslissen. Na
rijp beraad, veel wikken en wegen
en overleg met een technische"
contact-commissie uit de werkende
leden, werd na een zeer voor-
beeldenswaardige staat van dienst
als plaatsvervanger van de heer
Blansaart in de vergadering van
7 Juni 1935 door het bestuur met
alg. stemmen benoemd de heer
A. J. Schieman, die behalve als
plaatsvervangend directeur, de
vereniging tot 30 Juli 1935 ook
als haar secr.-penningm. had
gediend, waartoe hij op 11 Maart
1920 was gekozen. Ónze jeugdige
directeur, die de 3e secr. penn
van Concordia was, is nu ook
haar 3e directeur geworden en
heait dus ondanks zijn jonge
leeftijd een eervolle staat van
dienst achter de rug.
In de plaats van de heer Schie
man, die sedert Juli 1935 vanwege
zijn directeurschap alleen nog
adviserende stem in het bestuui
heeft, werd in zijn functie die
sindsdien, naar algemeen wen
selijk voorkwam gesplitst is,
opgevolgd door schiijver dezes,
terwijl de heer J. S. J Wijna, één
onzer meest toegewijde bestuurs
leden, nu de taak van penning
meester is opgedragen.
Wij zullen hiermede ons over
zicht voor wat de bestuurscon-
stellatie, etc betreft beëindigen,
zonder dat wij na kunnen laten
de verdiensten te memoieren van
de beide nestors uit ons bestuur,
die daarin resp. ruim 17 en 14
jaren zitting hebben, de heeren
D. F. van Cadsand (die op 8 Febr.
1919) en A. van Maale (die op
27 Juni 1922 gekozen is) voor
hun bijzondere ijver en verdienste
te huldigen, naast de vele andere
oudgedienden. Met de van Meur
zen, de Scheele's, de van den
Berge's noemen wij als het ware
geslachten, die Concordia's wel
zijn, en ook naast het lief het
leed mededragend, steeds na aan
het hart lagen. Deze trouwe
garde, deze kern van ijverige en
toegewijde Concordla-leden is een
voorbeeld voor de jongeren En
gelukkig is hun lichtend voorbeeld
voor tientallen anderen tot na
volging een prikkel. Maar wij
zullen niet alle namen noemen
van degenen die Concordia liefde
en genegenheid toedragen. Dat
zou ons te ver voeren. Maar wij
kunnen toch niet vergeten ons
oudste werkend lid, onze trouwe
en volijverige bode, de heer W.
C. de Jonge, te vermelden als de
enige overgeblevene onder de
werkende leden, die in de eerste
algemene vergadering reeds onder
de aanwezigen in onze notulen
boeken staat vermeld en die on
afgebroken vanaf 1886 lid van
Concordia is geweest. „Kees" is
één van die onmisbare, voor het
welzijn van een vereniging on
ontbeerlijke, bescheiden figuren
Die stipt en plichtsgetrouw doen
wat de hand nodig vindt om te
doen, onverschillig of dit bestaat
in het plaatsen van lessenaars,
het innen van kwitantie's en wat
dies meer zij en in dit speciale
geval „des bode's is". Ook voor
„Kees" is het dus een „gouden"
jubileum en de geestdrift en am
bitie waarmede hij zijn taak ver
richt, zijn voor ons overtuigende
bewijzen, dat hij, zo hem dezelfde
kracht geschonken blijft, nog vele
jaren de harmonie Concordia kan
dienen.
Wat na 1930 de revue nog ge
passeerd heeft, leeft nog sterk
in aller geheugen. In 1931 werd
deelgenomen aan het doorV.V.V.
alhier uitgeschreven festival, in
1934 bezochten wij de Baroniestad
Breda, waar wij aan een festival
deelnamen. De kleine festivals
waren jaarlijkse evenementen,
waarop de band van Axelse mu
zikale kameraadschap hoogtij
vierde. Ook de jaarlijkse muziek
uitvoeringen vormden hoogtepun
ten en een gezellige afwisseling
in de gewone en alledaagse gang
van het verenigingsleven.
Vele gouden bruiloften werden
der traditie getrouw opgeluisterd
en bij feestelijke herdenkingsda
gen in het Vorstelijk Huis was
Concordia steeds paraat en op
het appèl.
De financiëele toestand der
vereniging is vooral na de
halvering der gemeentelijke sub
sidie een voorwerp van aan
houdende zorg voor het bestuur
geworden. In samenwerking met
Orelio werd reeds (met groot
succes) een bazar georganiseerd.
Ook een verloting in 1930 leverde
een flnk batig saldo op. Maar
in weerwil van dit alles is na
ieder boekjaar de bodem der kas
weer zichtbaar en worden telken-
jare hoger eisen gesteld door de
geldelijk nodige offers. En dat
niettegenstaande het aantal hono
raire leden stationair is en zelfs
een ietsje hooger dan in de beste
tijd.
Het stemt daarom tol blijdschap
dat dit jaar nog uit een buiten
gewoon voor dit doel gevormd
fondsje kon worden overgegaan
tot de aanschaffing van onze nieu
we uniformpetten, die aan he^
gezelschap bizondei cachet ver
lenen.
Dit was een der eerste be
stuursdaden, voortvloeiende uit
het initiatief van onze nieuwe
voorzitter.
En thans nadert de grootste
aller hoogtijdagen voor het oude
Concordia: 5 September 1936!
Een blijde feestdag gaat het wor
den 1 Na een week van vreugde
stemming volgt als waardig slot
het grootste festival van ons halve
eeuwfeest. Vele honderden vrien
den en viiendinnen, zo van hier
als elders, komen deze dag in
ons midden vieren. Concordia,
met de gouden kroon harer waar
digheid van 50 jaren, versierd,
zal in het midden der vreugde
en belangstelling staan.
Laat ons een paar dagen met
onze „ouwe harmonie" de zorg en
het leed van deze harde en don
kere tijd vergeten I Laat er één
dag zijn van bovenste vreugde
om dat heugelijke feit, naast die
andere te herdenken, feiten die
wij feestelijk zullen helpen her
denken en opluisteren I
Dat moet de dag van 5 Sep
tember zijn 1
De vlaggen uit dus
Concordia jubileert
Ook in „Het Centrum" zal op
meer intieme wijze op de voor
afgaande avonden van 3 en 4
September Concordia worden
gehuldigd. Een tweetal met veel
zorg voorbereide feestvoorstellin-
gen zullen hier de burgerij en de
bezoekers van elders, die onze
gasten zullen zijn, tegen minumum-
prijzen worden aangeboden. Het
eventueel batig slot dezer feest
avonden zo dit er is zal
bestemd worden voor Concordia's
instrumentenfonds, een doel waar
mede wis en zeker ieder recht
geaard Axelaar en dat zijn
alle Concordia-vrienden mee
zal sympathiseren.
Ja, Concordia jubileert 1
En andermaal zeggen wijDe
vlaggen uitEr zij vreugde,
dankbare feestvreugde in aller
hartenLaat dus op 5 Septem
ber onze straten van dit vreed
zame en welluidende feestgedruis
daveren. Laten wij onze geliefde
vereniging met dezelfde liefde
en toewijding blijven dienen en
haar opvoeien tot steeds hoger
plan.
En gij Axelaars, schenkt ons,
voorzover gij dit nog niet deed,
Uw daadwerkelijke steun, die
Concordia niet kan ontberen.
Treedt in de rijen van onze
jubilerende harmonie
Moge de „eendracht", die on
ontbeerlijke factor voor een goed
gefundeerd verenigingsleven, die
altijd één van de beste eigen
schappen was in ons midden en
die in overeenstemming is met
onze schone naam Concordia
(wat „eendracht" betekent) ook
in de toekomst in onze gelederen
heersen.
Kome dit tot uiting in getrouw
repetitiebezoek, ijverige studie en
een nodige vrijwillige, maar niet
temin als het ware ijzere discipline
HEIL „CONCORDIA"!
'T G.
AXEL, 21 Augustus 1936.
De agenda voor de a s. Dinsdag
alhier te houden gemeenteraads
vergadering bevat de volgende
punten
1. Notulen.
2. Ingekomen stukken en mede-
deelingen.
3. Voorstel tot benoeming van
a. leden van het Burgerl. Arm
bestuur, wegens bedanken van 4
leden van het Burg. Armbest.
b. periodieke aftreding van dhr.
C. Th. van de Bilt.
4. Voorstel tot het geven van
een vaste aanstelling aan R. de
Kraker.
5. Voorstel tot wijziging:
a. van de verordening tot ver
deeling van de gemeente in stern-
districten voor den Raad.
b. van de verordening tot aan
wijzing van de stemlokalen in
deze gemeente.
6. Voorstel tot wijziging van
de verordening op de heffing van
keuiloonen in den kring Axel.
7. Voorstel op het verzoek van
den Z. VI. Slagershond om een
bijdrage in het nadeelig saldo
van een vakcursus.
8. Verzoek van het Bestuur der
R.K.Middelbare Handelsdagschool
te Hulst, om een extra subsidie
tot dekking van het tekort der
exploitatie.
9. Voorstel op het verzoek van
de Hulpver. voor Geref. School
onderwijs, om een uitkeering
in eens van de vergoeding van
terreinen en gebouwen.
10. a. Aanbieding van de Ge
meenterekening dienst 1935.
b. Rekening Gasbedrijf 1935.
c. Vleeschk.bedr. 1935.
d. Burg. Armb. 1935.
11. Aanbieding van de begroo
ting van de Gemeente voor het
jaar 1937.
b. Idem Gasbedrijf.
c. Vleeschkeuringsbedrijf
d. Burgerl. Armbestuur.
De aanst. feesten.
Het gaat weer op z'n Axelsch,
d.w.z. men wacht met versieren
(kronen) tot de laatste paar we
ken, maar dan ook met alle man
en vol geestdrift. En zoo hooren
we dat nu hier, dan daar, avond
aan avond wordt vergaderd en
plannen worden besproken om
Axel in feestdos te steken.
Inmiddels zit ook de feestcom
missie niet stil en werkt eveneens
haar ontwerpen uit. Naar we zoo
achter de schermen vernemen,
belooft de historische optocht
schilderachtig te worden. Het
zal een stoet worden van onge
veer 200 personen,verdeeld in 15
groepen, waarbij een 40 gecostu-
meerde ruiters, naast een tiental
hoofdfiguren, dames en heeren
uit den middeleeuwschen adel,
begeleid door pages. Om een
beeld van de lengte van den
stoet te geven, wordt geschat,
dat deze de geheele Noordstraat
zal beslaan.
Naar we vernemen zal eerst
daags hiervan het volledige pro
gramma verschijnen. Het is te
verwachten, dat de dag, dat de
stoet uittrekt, n.l. 2 September
a.s., het glanspunt van de feesten
zal worden.
Doorzitten t nïTIin-
Stukloopen PljROL
Zonnebrand
Woensdag slaagde te Rotter
dam voor de hoofdakte o.m. de
heer J. B. Fondse, onderwijzer
aan de bizondere school alhier.
De reis naar Knocke.
Het was voor de commissie,
die zich, onder leiding van den
heer Burgemeester onzer gemeen
te, jaarlijks met de voorbereiding
belast om een reisje te maken
met onze „ouden van dagen" en
wat daarbij gevoegd wordt en
meeloopt, dit jaar geen gemak
kelijke taak om de zaak voor
elkaar te krijgen. Wel liepen,
dank zij het „potje" van vorige
jaren de financiën mee, maar de
medewerking van de zijde der
autohouders was niet voldoende
om kosteloos aan vervoermid
delen te komen. En zoo werden
naast de 27 auto's, die beschik
baar waren, een tweetal auto
bussen gehuurd, n.l. van de ga
rage „Cito" alhier en van de
Z.-Vl. Tramweg-Mij. (Op onze
vraag of deze laatste ook gratis
beschikbaar was gesteld, werd
helaas ontkennend geantwoord).
Dit verhoogde natuurlijk de kos
ten dermate, dat de kas zoowat
uitgeput werd. Maar voor de
toekomst geen zorgen en dus be
palen we ons tot het heden.
Met ruim 150 personen, waar
onder 115 min of meer behoef
tige ouden van dagen werd de
reis Dinsdagmiddag om half een
aanvaard en zooals we in ons
vorig nummer meldden, onder
begunstiging van koel weder.
De donkere wolken dreigden wel
nu en dan, doch tot regen kwam
het niet. Na een voorspoedige
reis, dank zij de veiligheidsmaat
regelen welke vooraf waren ge
troffen met medewerking van
onzen populairen „opper" van de
Kon. Marechaussee alhier, waren
we vrij spoedig in de wereldsche
badplaats, die vanaf de Neder-
landsche grens als eerste parel
aan het snoer der badplaatsen in
België prijkt. Terloops zij opge
merkt, dat ook, al was het de
vierde maal, dat deze reis ge
maakt werd, volop werd gepro
fiteerd van de zeegezichten, die
het land van Cadzand met zijn
mooie hoeven en landelijke dor
pen biedt, terwij! vooral groote
verbetering was waar te nemen
in de gesteldheid der wegen.
Vooral zij, die de eerste reis
meemaakten, zullen zich dat
enorme verschil kunnen her
inneren.
Maar ook de uitbreiding van het
vroeger onbeteekenende dorpje
Knocke is verbijsterend en van
jaar tot jaar waarneembaar, zoo
dat zelfs velen de Avenue Lyp-
pens niet meer herkenden. De
boulevard was gelukkig niet zoo
druk bezet met het donkere weer.
En toch was het vrij moeilijk om
parkeerplaats te vinden. Er werd
hier uitgestapt om de zee te be
zichtigen en auto's van allerlei
nationaliteit deden zien, dat het
vreemdelingenbezoek er groot
was. Tal van lenzen werden
natuurlijk weer gericht op de
Axelsche boerencostumes, die een
'ware attractie vormden, welke
straks ook moeder Siska ten
goede xou komen. Na een uit
stapje of een zitje met een limo-
naad of een export te hebben
genoten, werd de rit weer voort
gezet, om op De Zoute te landen,
waar het bekende banket, de 5
hartjes, weer in grooten getale
werd opgediend.
Het moet gezegd, dat de bur
gemeester hier op loffelijke wijze
toezag en aanspoorde tot een
goede bediening, zoodat ieder
zijn deel kreeg. Dat alles naar
wensch en smaak ging bleek wel
daaruit dat velen nog op nabe
stelling wachtten, om ook des
avonds de huisgenooten een
proefje te bezorgen.
Na het maal trok het valide
deel uit en in een oogwenk
waren alle chauffeurs, enz. ver
dwenen, hetzij naar de stad of
naar het vliegveld. De overige
passagiers kortten den tijd met
gezellige kout, een wandeling of
een kijkje op den druk bezochten
speeltuin.
Ook de leider, onze burger
vader, bleef met zijn staf ter
plaatse voor den goeden gang
van zaken.
Om ruim 6 uur werd weer
ingestapt voor de terugreis, die
als steeds minder vlot
verliep. Waarom dat noodig is,
begrijpen we niet, want van on
gevallen hoorden we niet en te
Knocke had toch ieder gelegen
heid gehad om te genieten van
hetgeen hem bekoorde. Het was
daardoor, dat de oudjes weer
later thuis kwamen, dan ze ge-
wenscht hadden. Maar het is
ook hier niet ieder naar den zin
te maken en d; hoofdzaak is toch
dat het doel bereikt wordt, n.l.
samen uit, samen thuis. Het is
om deze reden, dat de leider ook
geen meter verder rijden wil, al
vorens hij overtuigd is, dat allen
present zijn, waarvoor dan de
ordonnancen er nogal eens op
uit gezonden worden en ook in
derdaad geen vergeefs werk doen.
Werden we 's middags uitgeleid
door tal van belangstellenden,
ook 's avonds stond een „eere-
wacht" van jongens en meisjes
aan den Buthdijk, die met luide
hoera's de opoe's en opa's ver
welkomden. Na een eereronde
door de stad werden de reizigers
naar hun woningen gebracht.
Dankbaar en voldaan werden de
handen ten afscheid gedrukt en
zoo kan de commissie en zij die
medewerkten, weer terugzien op
een werk van liefde en piëteit,
dat met succes is geslaagd.
We kunnen ons dan ook niet
indenken, dat het de laatste keer
zou geweest zijn, zooals velen
zeiden, die meenden, dat de fut
eraf is. Neen, heeren, dat ligt er
maar aan, hoe men de zaak aan
pakt. Wat dat betreft kunnen we
wel zeggen, dat de Eerste Burger
van Axel daarvoor geen toelichting
behoeft en steeds slaagt, als het
hem ernst is.
Men meldt ons uit Zuid-
dorpe
De Zeeuwsch-Vlaamsche kun
stenaars de heer Jos. Moerdijk,
kunstzanger en mevrouw Moer
dijk-Van der Swalm, piano-vir-
tuose, en directrice van „Orelio"
te Axel traden hedenmiddag tus-
schen 4.15 en 5 15 uur weer
op voor den Katholieken Radio
(K. R. O.)
De heer Jos. Moerdijk is nu
10 jaren radiozanger.
Door de Ardennen.
Zooals was gepubliceerd, waJ
er op 15 Augustus j.l. een goed-
koope reisgelegenheid van hier
naar La Roche. Deze reis is, dank
zij het prachtige weer, de groote
deelname en het vlot verloop,
prachtig geslaagd. Men schrijft
ons daarvan het volgende
Er waren 335 passagiers. De
heenreis ging over Mechelen—
Leuven en Namen tot Metreux,
verder per tram langs de Ourthe-
vallei, die in al haar natuurlijke
woestheid de reizigers een on-
vergetelijken aanblik bood.
Aan de wandelingen en klim-
partijtjes op de bergen rondom
La Roche ondernomen, werd door
velen deelgenomen, terwijl an
deren in het dal achterbleven om
uit te rusten en te genieten van
het panorama, het leven def
kampeerders, de baden en d$
fqrellenvisscherij.
