Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuws c b - V 1 a anderen.
SPORT en LIEFDE.
Vo 14
VRIJPA O 22 MEI 193(5
52» .faarg.
J. C. VINK - Axel.
Geen berusting
FEUILLETON.
Binnenland.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNF. MENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKFR-UlTGtVFK
Bureau Markt C 4.
Telef. SP. - Postrek. P02P3.
tot 5 regels bU Lentvoor
Groote letters worden naar
ADVER TEN TIEN van 1
eiken regel meer 12 Cent.
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag II ure.
Kunt u dat na zeggen Kunt
u vergenoegd zijn met alle dingen
die u betreffen
Daar zijn niet veel menschen
die zóó de school des levens
doorloopen hebben, dat ze vol
leerd zijn in hetberusten. Maar
pas op Vergenoegd zijn is iets
anders dan berusting.
In het berusten zit een zucht
iets, dat er op lijkt alsof men het
maar opgeeft Toch niets aan te
doen. Berusten is in elkaar ge
plofte energie. Berusten is neer-
gesmakte opstand.
Berustende christenen zijn geen
vrome menschen. Dat zijn ont
wapende verliezers. Het zijn
schaak-mat-gezette christenen Zij
kunnen er niet tegenop. Moed-
verloren menschen, die er dan in
Godsnaam maar in berusten.
Daar zit geen geloof achter,
maar wanhoop. Geen blijdschap,
doch verkropt leed. Geen ver
trouwen, dochergernis. Geen
liefde, doch haat.
Zij die berusten, zijn uitgepraat.
Ze zijn machteloos. Als ze nog
konden, als ze nog moed hadden,
éls de kans nog eens schoon was,
o, dan bleef er van dat berusten
geen sikkepit over. Dan vlogen
ze overeind om te vechten, om
in bezit te nemendan zou
den ze hun heele persoon inzetten
om de baas te blijven.
De baas over anderen, de baas
over deomstandigheden en de baas
overzichzelf.
Neen, dat laatste nu juist niet.
Dat: baas zijn over zichzelf is
een eigenschap die meer gevonden
wordt bij hen, die hebben geleerd
vergenoegd te zijn.
Vergenoegd zijn wil zeggen:
tevreden zijn. Dankbaar. Blij
moedig.
En dat heeft een veel breeder
basis dan het berusten. Men
schen, die hebben geleerd ver
genoegd te zijn, hebben een diep
geloof en een steik Godsvertrou
wen. Zij willen niet anders dan
ui
zooals God met hen wil. In den
diepsten kommer, in de moeilijk
ste omstandigheden vergenoegd
zijn, omdat God de achtergrond
van hun leven is.
Vergenoegd zijn, dat is het
geluk van de liefde. En het is
alleen mogelijk, dat vergenoegd-
zijn te leeren, door zichzelf weg
te denken. Zeil altijd de laatste
en de minste te zijn, dat is het
eerste er. het grootsie gebod in
de leerschool des levens.
WantOp de levensondervin
ding komt het aan Rijpe levens
ervaring is het beste onderwijs.
Want die ervaring brengt ons wel
tot het besef, dat we het niet red
den kunnen met en doorons zelf.
Die ervaring brengt ons stap
voor stap verder in de richting
van de zelfverzaking.
Die ervaring openbaart ons, dat
het altijd beter is zooals G >d het
wil, dan zooals wij het willen.
Die halfslachtigen geven het op
en berusten.
Maar de sterke geloofshelden
berusten niet, doch hebben geleerd
vergenoegd te zijn. Kunt ge het
na-zeggen
Leekebroeder.
Volkenbond en Vrede.
In het gebouw voor Kunsten
en Wetenschappen te Den Haag
heeft Maandagavond de Vereen,
voor Volkenbond en Vrede ter
gelegenheid van den Volkenbonds
dag een openbare bijeenkomst
gehouden, waarin als sprekers
optraden minister Colijn en het
Tweede Kamerlid mr. A.M Joekes.
Onder de aanwezigen werden
opgemerkt de ministers Deckers,
De Graeff, Oud en Slingenberg,
staatsraad mr. Limburg, eenige
leden van het corps diplomatique
en verschillende Kamerleden. Na
een kort openingswoord van den
voorzitter van het hoofdbestuur
der vereeniging, mr. J C. A. Ever
wijn, was het woord aan minister
Colijn, die bij het verschijnen op
het podium met een hartelijk
applaus werd begroet.
Spr achtte het geen eenvoudige
taak in dezen tijd en dan nog
wel op een herinneringsdag, te
spreken over den Volkenbond.
Ook over dien bond en de daar
mede samenhangende vragen
heerscht een oneindige begrips
verwarring.
De Nederlanders, aldus spr.,
zijn nog wat onwennig, voelen
zich niet bijzonder thuis op het
terrein der internationale politiek.
Dit kwam tot uiting, toen men
na 1919, na de oprichting van den
Volkenbond, genoopt werd daar
aan mede te doen. En is het nu
werkelijk te verwonderen, dat de
neiging om naar het oude terug
te keeren groeiende werd, toen
de schitterende processie van ruim
50 landen, in den Volkenbond
vereenigd, het beeld ging ver
tonnen van eer. verregenden op
tocht Steeds is echter door de
nuchttren onder ons de leer ge
predikt: verwacht ei niet te veel
van, de bond kan niet meer geven
dan zijn leden hem toestaan te
doen. Tot degenen die smalend
over den Volkenbond weten te
spreken, stelde spr. de vraag
moet men dan alle pogingen tot
het verwerven eener internationale
rechtsorganisatie tot gemeen
schappelijke verzekering van el
kandersveiligheid, maar opgeven?
Alle hoop daarop laten varen
Wij moeten thans afwachten,
aldus spr., 't hoofd koel houden
en nadenken over mogelijke wij
zigingen i het handvest, die de
werkzaamheden van den Bond
op meer reëelen grondslag zullen
kunnen vestigen. Het ligt niet
op sprekers weg thans de daarbij
te volgen lichting aan te geven.
Al dadelijk is hier weinig te be
reiken als het initiatief niet van
een der groote machten uitgaat
en al ware dit anders, dan nog
zou een Nederlandsch regeerings-
persoon het probleem langs an
deren weg aan de orde moeten
stellen dan via een vergadering
als deze. Zeker zal zulk een
herziening groote moeilijkheden
opleveren, maar het initiatief is
zoo afschrikwekkend, dat een
uitweg moet worden gevonden.
Het behoud van den vrede
tusschen de volken is een levens
belang van de allereerste orde
voor die volken. Omdat dit aller
belang is, moet men ook het
internationale gemeenschapsor
gaan aanvaarden, dat daartoe
werkzaam kan zijn
Schadelijk voor het nationale
leven kan dit niet zijn, als men
oog heeft voor de natuurlijke
grenzen van het nationale, zoowel
als van het internationale.
De ondervonden teleurstelling
mag ons niet ontmoedigd den
strijd doen opgeven, doch moet
veeleer tot vernieuwde en ver
hoogde krachtsinspanning aan
sporen.
Na de rede van minister Colijn
heeft het Tweede Kamerlid mr.
Joekes een redevoering uitgespro
ken, waarna de verdere avond
wetd gevuld met zang en fi.m-
vertooning.
„Mdb Crt."
Wat in rook opgaat.
Volgens in de vierde aflevering
van het maandschrift van het
Centraal Bureau voor de staties
te k opgenomen cijfers werden in
'35 g banderolleerd 1,728,770,000
sigaren, 4,008,972,000 sigaretten
en 10,569,000 K G tabak.
Van de in 1935 verbruikte si
garen moest voor 1,048 335,000 si
garen 12' oct. en voor 380 435,000
sigaren 17® pet. accijns worden
betaald.
Het verbruik per hoofd der ge
middelde bevolking is toege
nomen van 153 sigaren over 1926
tot 174 sigaren over 1930, waarop
een daling is gevolgd tot 169
sigaren over 1935; van 317 si
garetten over 1926, behoudens
enkele gevallen van teruggang,
tot 475 sigaretten over 1935
Het tabaksverbruik per hoofd der
bevolking is daarentegen iets af
genomen, over de jaren 1926 tot
en met 1933 bedroeg dit gemid
deld 1.5 KG. en over de jaren
1934 en 1935 gemiddeld 1.3 KG
De totale verkoopwaarde ver
meerderde van ruim f 152 milli-
oen in 1926 tot ruim f 183 milli-
oen in 1930, waarop dalingen
zijn gevolgd tot bijna f 128 milli-
oen in 1935. Deze sterke daling
is in hoofdzaak veroorzaakt door
het grootere gebruik van goed-
koopere soorten sigaren, sigaret
ten en tabak, waartegenover een
sterke teruggang van de duurdere
soorten staat.
Voorts blijkt, dat in 1935 van
de totale gebanderolleerde hoe
veelheid sigaren 41 pet. een
waarde had vanfOU5tm fOlO;
dat van de sigaretten 59 pet. een
waarde had van fOCl t.m f0 03
en dat van de tabak 55 pet. een
waarde had van f 1.60 t.m. f3.
Over 1926 waren d. ze verhou-
dingscijf. rs nog resp. 77. 94 en 77.
In 't eerste kwartaal van '36 wer
den gebanderolleerd 360,2ü4,000
Sigaren tegen 355 209,000 in het
le kwartaal van het vorig jaar;
964.495,000 siyaretten tt gen
951.504.u00 in 1935 en 2811,000
K G. tabak tegen 2,477,UOO K.G.
in het vorig jaar.
Snel mooi bruin
door AMILDA zonneDrumciême,
óók bij weinig of geen zon.
Ftacon 90 ct. Tube60ct. Doos
50 en 25 ct.
De hrlfiuueo op muruar n«.
De Neüerlandscne Bond van
margarine-mengbedrijven heeft
een adres gezonden aan den mi
nister van landbouw, waarin drin
gend wordt verzocht ten spoe
digste over te gaan tot het verlagen
der hetfingtn op martarine, en
wel zoodanig, dat dit volksvoedsel
wederom onder het bereik der
massa kan komen.
Nederlandsch Fabrikaat.
Nu de eerste tentoonstelling
„Nederlandsch Fabrikaat 1936"
te Amsterdam achter den rug is,
zijn dadelijk de voorbereidingen
begonnen voor de tweede, di?
van 3 tot en met 12 Juli a.s. in
het concertgebouw „De Vereeni
ging" te Nijmegen zal worden
gehouden Het staat vast, dat
deze tweede tentoonstelling een
nog grooter, belangwekkender en
levendiger beeld van de Neder-
landscheindustrietezien zal geven.
(Wotdt vervolgd-)
AXELSCHE
ANT.
Ik heb geleerd vergenoegd
te zijn.
In de verte liep Fokke naar de
.Lupaarn" toe en keek met de mee, -
meien naar een of ander onderdeel.
Lucie zag hem lachen, iemand groette
hem. Het publiek wachte on de op
stijging. Voor hel eerst in haar hu we-
ifl* was Lucie trotsch op haar man.
Ze zag hem daar op 't groote veld
anders dan tl-u 8 in hun kleinen salon
of intieme huiskamer, zij zag hem nu,
zooals hij was. jongensacht'g, onbt-
zorgd. opgaand in zijn beroep en zij
begon hem meer te begrijpen. Ik
ben dom en beperkt, dacht ze, als
Ik toch maar iets minder van hem
hield of de dingen luchtiger op kon
nemen, maar het wordt hoe langer
hoe erger met mij. Ik moet oppassen,
anders word ik nog zwaarmoedig en
dan kan hij niet meer bij mij blijven.
Neen, ik zal mezelf veranderen, ik zal
er tegen vechten. Ja, dat moet ik
doen, er is immers geen gevaar 1 Fok
is voorzichtig en er wordt toch dage
lijks over de geheele wereld gevlogen.
Nu weet ik, wat hem thuis too onge
durig en kortaf maakt, ik ben onmo
gelijk voor hem.
Piolselirg schrikte ze op, want een
Vree8elljke gedachte was haar door
het hoofd gegaan. Ik maak ?j|i
huis oomogfi|k voor hem. Ze kneep
haar handen In elkaar en een wilde
schrik golfde ln haar omhoog. Is
hij daarom zoo bit) als hij vliegen
moet vroeg ze eo staarde over het
itrreln,
Juist stapte Fokke in zijn machine.
Lucie zag de propeller als een glin-
sierenden cirkel. Ze stond op en liep
naar buiten om van de start te ge
nieten.
Daar gaat mijnheer D.esel, zeide
de kellner van het resiaurant en
stond naast Lucie. Een mooi
gezicht toch, vervolgde de man en
keek naar hoven. E»n prachtdag,
we hebben geluk. Op zijn hooge
stelibeenen stapte hij het res'aurant
weer binnen om de vele klanten en
adspirant-luchtreizigers te bediener..
Lucie volgde langzaam. Ze ging weer
in haar hoekje bij het vensier zit'en
en bestelde thee.
De kellner ivacht haar een paar
tijdsch. f en. Wacht u op een
machine vroeg nu belangs'ellend,
Lucie knikte en vond het ineens
prettig, om den kellner tot haar ver
trouwde te maken. Ja, zei ze, ja,
ik wacht op een machine, op de
„Luipaard", mijn man bestuurt die,
weet u.
De kellner keek haar bedachtzaam
aan. Zoo, bent u mevrouw Diesel,
ik wist n et, dat mijnheer Fokke ge
trouwd was.
Na een poosje landde Fokke. Lucie
was opgesp'ongen en stond weer op
het terras. Toen Fokke uit de ma
chine kwam, s'apte hij regelrecht op
haar toe, Ik zag je s'aan, teide
hij en keek haar aan. Valt het je
lang
Neen, nem Lucie haastte zich
om het hem te legven, neen, het
is heerlijk om je te zien opstijgen en
te landen, ik ben zoo trotsch op je,
N ig nooit zag ik het zoo goed. Ik
heb er echt van genoten, zei ze.
Moet je je weer melden of ga je
dadelijk de lucht in
Ik moet me even melden. Fokke
kpek naar de lucht. P.achiig weer,
hè. we hebben een enorm vereezicht,
de lui waren enthousiast Heb je
Duynsteer nog gezien? We stijgen
fctiaks tegelijk op, moet je eens goed
kijken, kom er maar gerusi dicht bij. jou
^lillen ze niet wegjagen. Hij lachte
tuBr toe.
Op do oogenhlik was Lucie geluk
kig. Ik zag je opstijgen, het was
P'ac-itig.
Ze keek naar hem op. Fok,
lieverd, ik begrijp nu alles veel be'er.
Hij diukte een kort oogenhlik haar
hand. Tut straks, kind, Ik kom
nog wel even langs om het je te
z-gge i.
Lucie had hem graag een kus ge
geven, maar zij durfde niet. F k*e
hield niet van demonstraties. Dtar
gaat Duynsteer, wees Lucie Fokke
stak zijn hand op als groet.
Tot dadelijk dus, zeide Fokke
tegen Lucie en stapte haastig weg.
Lucie bleef op het terras wachten.
Tien minuten later was Fokke weer
terug- Qa J± mee, zeide hij,
wij stijgen achter elkaar op, een
mooi gezicht. Ais ik na dit tochije
terug kom, ben ik vrij, want Koeling
lost mij af.
Lucie had wel kunnen juichen, maar
zij hield zich irVindt je het
jammer? vroeg ze en hield de oogen
neergeslagen.
Neen, antwoordde hij oprecht,
ik vind het nu wel eens prettig,
met mijn vrouw samen te zijn, wat
zullen we straks doen Denk er
maar eens over, ais ik dadelijk we?
ben, dan heb |e straks misschien een
plannetje. Maar je moet iets moois
bedenken, teis, waar we plezier van
hebben.
O Fok, heerlijk, zuchtte Lucie.
Hij lachlte. Zijn witte tanden blon
ken in de zon. Je bent verliefd
als een jong meisje, zeide hij, maar
ik vind dat wel prettig, hei sireelt
mijn ijdeiheid een beetje. Zij stak
haar arm door den zijnen en samen
wande'den zij naar de machine
Qaat u weer mee? vroeg Duyn
steer, die al klaar stond,
Ik mag niet, de baas wil het
niet meer hebben, lachte Lucie ovet-
moedig.
Wij gaas straks boemeier, ver-
eldr F kke.
Er kwam iemand van het kantoor
aanloopen. Diesel, jij stijgt eerst
op riep hij, - en vlak achter je komt
Duynsieer. Koeling is er al. we heb
ben nu niet mt-er zooveel menschen,
Dag, zei Fokke tot Lucie en hi)
klom in zijn machine. Zij ging een
paar stappen achteruit en keek ge
spannen toe, De machine keerde reeds
over het veld en kwam toen recht
tegen den wind in te staan, nam haar
aanloop en hup, daar ging zij los. De
menschen, die er omheen stonden,
riepen hoera. Ook Duynsteer. Luele
kneep haar lippen op elkaar. Zn wist
zelf niet waarom. Langzaam keerde
zij om en liep zonder naar Duynsteer
te kijken, terug naar het restaurant,
HOOFDSTUK V.
Een paar dagen later, Fokke had
dlensl op de lijn Londen—Amsterdam
en was juist teiug, kwam El y B Ider
even aai loopen om te viagen of
Uucic net haar maa au kat beloofd*
bezoek zouden komen maken, Fokke
was in den tuin bezig, hij verzorgde
Zijn perzikboompjcs. waarop hij buiten
gewoon iroisch was. Toen hij Euy
hoorde pralen, stapte hij de kamer
binnen. Hallo, riep hij joviaal,
komt u ons tens opzoeken
E ly dmkte hem de hand. [g
was nel bëzig met koffie zetten, toen
Luc thuis kwam, vertelde ze. - Hij
siuurde mij dadelijk naar jullie, om te
vragen, of Jullie lust hebben vanavond
een beetje ie komen musiceeren. Van
Hi ymng komt ook.
N iu. graag hoor, besliste Fok en
keek Lucie aan. Gezellig, hè Luus.
Ja, leuk, we komen gra«g, mout
ik muziek meebrengen, vroeg Lucie
vroo*i]k.
Wat Je wilt, antwoordde El'y,
ik heb anders een bende in huis,
want mijn zusje speelt en S'udeert op
het conservatorium, sooais J* weet.
Nou, dan kunnen jullie je klach
ten er os meien, Vond F -kke.
We hebben een >afeliennis, ver
telde E iy. Luc stelde er zich veel
van voor mei jou te spelen. Zij
tutoyeerde Fokke, alsof zij dit al qd
gewend was te doen en b iden vonden
er niets vreemds in. Neen, dacht
Lucie, ik zou E y's man niet da
delijk kunnen tuioyceien, hoe auders
is zij dan ik.
Nu, dan stap ik maar dadelijk
op om Luc het heugelijk nieuws s-n
jullie kumst te vertellen, lacnie E y,
Ik moet nog een massa d im a
zus heeft natu'uilqk vergeten dc kolflt
op te schenken I
