Nieuws- en Advertentieblad
voor Zee u w sell - VI aan deren,
SPORT sn LIEFDE.
N... 9.
I> INS l> A <i 5 MET I 9:<6.
53» .laacg.
J. C. VINK - Axel.
Raadsverslag.
FEUILLETON.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-UITGEVER
ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag U ure.
Vergadering van 28 April 1936.
Aanwezig de heeren A. van
't Hoff, A. P. Esselbrugge, B.
Seghers, C. Th. v. d. Bilt, A.Th.
't Gilde, P. J. van Bendegem,
J. M Oggel, F. Dieleman, A. P.
de Ruijter, C Hamelink, C. van
Bendegem en P. de Jonge.
Voorzitter de heer F. Blok,
burgemeester, secretaris de heer
J. L. J Maris.
Afwezig met kennisgeving de
heer J. Fanoy.
(Slot)
5. Voorstel gvsprtysTerlasing
voor de afnemers te Ter
Neuzen.
Op voorstel van de Directie van
de Gasfabriek wordt door de
Gascommissie geadviseerd:
De prijs voor gewoon en munt-
gas te Terneuzen met ingang van
1 Mei 1936 te verlagen en te
brengen op dezelfde prijzen als
in Axel, dus voor de eerste 25
M'. 12 cent en voor de rest 9
cent per M3. Het verbruik be
rekend tusschen iedere periode
van opname van maand tot maand
voor wat gewoon gas betreft.
Voor het muntgas berekend voor
iedere periode van opname om
de twee maanden, waarvoor dan
vanzelf sprekend geldt voor de
eerste 50 Ms. 12 cent en voor de
rest 9 cent. Dit tarief zou dan
gelden vanaf de meteropname in
Juni, waarvan het verbruik be
rekend wordt met de nota's die
in Juli worden aangeboden. Voor
het muntgas geldt het tarief bij
de opname in Juli. Voor kracht
en industriegas bestaat reeds het
zelfde tarief. Zij meenen, dat dit
voorstel noodig is als eisch van
goed koopmanschap, daar zij er
van overtuigd zijn, dat het geen
zin meer heeft om in Terneuzen
een tarief te hebben dat hooger
is dan in Axel, weshalve zij voor
stellen tot gelijkstelling van de
prijzen voor de verbruikers van
Terneuzen met die gelden in Axel.
Z. h. s. wordt alzoo besloten.
6 Vaststellint; kohier honden
belasting.
Dit wordt vastgesteld op een
totaal van f215.
7. Advies op het voorstel-
Uamelink tot progressieve
k'ffing van opcenten op de
hoofdsom der Personeele
belasting.
B. en W. hebben daartoe aan
de Raadsleden een uitvoerig af
zonderlijk uitgewerkt voorstel
doen toekomen, waarin een en
ander wordt toegelicht en stellen
voor deze progressieve heffing
niet aan te nemen.
Volgens de gegevens van den
lnsp. der Dir. Bel. strekt het
progressie-voorstel 869 belasting
plichtigen tot voordeel, 145 heb
ben noch voor- noch nadeel en
516 zullen een hoogere aanslag
ontvangen.
De gegevens zijn gebaseerd op
de ontvangsten van 1935 en bij
aanneming van dit progressie-
voorstel zou de opbrengst circa
f 1700 hooger zijn. Aangezien
echter de progressie eerst in
werking kan treden voor het be
lastingjaar 1937 en dit jaar vele
aanslagen in de Pers. Bel. her
zien zullen worden door verlaging
der huishuren en herschatting van
perceelen, kan veilig worden aan
genomen dat die f 1700 hoogere
opbrengst voor het belastingjaar
1937 geheel zal zijn verdwenen.
Het voorstel Hamelink zal dus
noch voor-, noch nadeelige finan-
ciëele gevolgen hebben. De op
brengst zal ongeveer gelijk blijven.
Of echter deze verschuiving
van belastingdruk in onze ge
meente gerechtvaardigd is, is een
andere vraag. Aangezien deze
progressie op alle grondslagen
zal doorwerken, is het college
van B. en W. van oordeel, dat
het billijker is het voorstel-
Hamelink niet aan te nemen.
De VOORZ heeft hier verder
niets aan toe te voegen.
Dhr. HAMELINK wil beginnen
met hulde te brengen aan B. en
W. voor de ernstige wijze, waarop
ze deze zaak hebben onderzocht
en daarvoor brer.gt hij dank aan
het college. Als hij echter de
heele zaak goed bekijkt, begrijpt
hij niet waarom B. en W. zeggen
we doen het niet en adviseeren
het voorstel niet aan te nemen.
Spr. citeert een en ander wat
daaromtrent door hem in vorige
vergaderingen is gezegd en vindt
dat de omstandigheden thans nog
dringender zijn geworden om zijn
voorstel aan te nemen. Er wordt
toegegeven dat 869 belasting
plichtigen er voordeel van zullen
hebben, wat toch een groot per
centage is, 145 hebben er voor-
noch nadeel van en ongeveer 500
zulien iets meer moeten betalen,
wat toch geen overwegend be
zwaar kan zijn ten opzichte van
deze beter gesitueerden, die even
als anderen in dezen tijd ook wel
zorgen hebben, doch toch niet
in die mate als die groep, welke
spr. tegemoet wil komen. In een
uitvoerig betoog verdedigt spr.
vervolgens met geestdrift zijn
voorstel, daarbij in details alle
onderdeden ontledend en komt
daarbij tot de conclusie, dat er
voor niemand catastrophale ge
volgen uit zullen voortvloeien.
De Raad kan z.i. dan ook gerust
deze progressie aanvaarden, zon
der daarbij de beter gesitueerden
in de verdrukking te brengen.
Dhr. VAN DE BILT zegt, dat
iedereen eigenlijk iets moet ge
voelen voor het idee van dhr.
Hamelink, doch men moet de
zaak ook van een anderen kant
bekijken als deze voorstelt en
rekening houden met de belangen
en moeilijkheden, waarin andere
groepen verkeeren. We mogen
deze niet over het hoofd zien en
daarom kan hij het vooistel niet
steunen.
Dhr. VAN 't HOFF zegt te
vreden te zijn over het advies
van B. en W. Hij vindt het
echter de moeite niet waard, om
dat feitelijk weinig menschen er
noemenswaardig voordeel van
zullen hebben, daar dit voor de
laagst aangeslagenen slechts 48
cent zal bedragen. De adminis
tratieve rompslomp zal er ten
slotte mee wegloopen.
Dhr. 't GILDE wil in de eerste
Jij vindt iedereen aardig, zeide
Van Heyoiag een beetje misprijzend.
plaats een woord van waardeering
richten aan het adres van dhr.
Hamelink voor de degelijke manier
waarop hij van zijn kant ge
zien dan het voorstel heeft
toegelicht. Ook prijst hij B. en W.
voor de serieuze wijze waarop
zij de zaak hebben bestudeerd en
de uitvoerige voorlichting die zij
den Raad hebben geschonken in
den vorm van de overzichtelijke
en beredeneerde gegevens, waar
door het ons voor het bepalen
van onze houding zeer is verge
makkelijkt. Toch wil hij aanstonds
als zijn meening naar voren bren
gen, moeilijk zijn stem aan het
voorstel te kunnen geven. In hun
resumé aan het slot van hun toe
lichtend schrijven komen B. en
W. tot de conclusie dat weliswaar
869 belastingplichtigeneenigvqor
deel van de progressieve toepas
sing zullen hebben. De heer Van
't Hoff heeft reeds gezegd, dat dit
een voordeel zal zijn voor de
laagst aangeslagenen van f0,48
en dhr. Hamelink erkent zelf dat
zijn voorstel slechts inhoudt een
zeer flauwe progressie. Daarnaast
zou voor 145 aangeslagenen de
toestand dezelfde blijven, en wat
voor mij het zwaarste weegt, 516
aangeslagenen zoudeneen hoogere
aanslag ontvangen, waardoor een
voordeel van f1700 voor de ge-
meentefinanciën zou ontstaan,
ware het niet dat dit door andere
maatregelen in 1937 volkomen
zal worden gecompenseerd. Afge
zien van het feit dat belasting-
verhooging mij absoluut onge-
wenscht voorkomt, kunnen wij
met het college gevoegelijk con-
stateeren, dat er slechts sprake
zal zijn van een verschuiving der
lasten van de eene groep naar de
andere. Of dit onder de gegeven
omstandigheden gerechtvaardigd
is, is voor hem aan ernstigen
twijfel onderhevig. Indien wij bv.
de overtuiging hadden hier alleen
de hoogst-aangeslagenen in de
vermogensbelasting te treffen,
zou ik met dhr. H. mee kunnen
gaan, doch onder deze 516 aan
geslagenen vinden wij voor het
overgroote deel menschen die al
met het water aan de lippen zitten
Lucie, acb ja, Lucie, dacht Fokke,
en voor wie .Schraalhans" ook
keukenmeester is geworden. Deze
kunnen geen nieuwe lasten meer
torschen of opgelegd worden. En
waar ook dht. Hamelink teveel
met de realiteit in contact komt
en ik het uit dien hoofde niet
waag een gemis aan werkelijk
heidszin te verwijten, bevreemdt
het mij, dat hij toch met tamelijk
groote hartstocht aan zijn vooistel
vasthoudt. Wil dhr. H. werkelijk
aanspraak maken op den naam
van Real politieker", dan moet
hij voor deze harde werkelijkheid
meer zin toonen, temeer nu er
zijnerzijds zulks een agitatie ten
toon gespreid wordt voor het
Plan van den Arbeid dat ik
niet afkeur (waarbij de VOORZ.
dhr. 't Gilde er op wijst, dat dit
niet aan de orde is), maar waar
door toch beoogd wordt ook de
in verdrukking levende groepen
buiten de arbeiders, in casu de
kleine middenstand tot zich te
trekken en deze op te voeren tot
een hooger levensniveau. Indien
men nu drastische belastingdruk
in het leven roept, leidt dit nog
tot funester gevolgen voor den
middenstand. Tenslotte gelooft
spr. ook wel, dat in dit opzicht
het voorstel Hamelijk bij aanne
ming de deur niet dicht zal doen,
maar de meening staat bij mij
toch voorop dat wij dezen weg
niet op mogen, waarom spr. zich
dan ook schaart aan de zijde van
B. en W.
Dhr. SEGHERS is overtuigd
van de moeilijkheden van deze
aangelegenheid, maar meent toch,
ook al is het voordeel voor de
laagst-aangeslagenen gering, dit
toch m zekeren zin broodcenten
zijn, die bespaard kunnen worden.
Hij is dan ook voorstander van
het voorstel-Hamelink.
Dhr DE RUIJTER brengt ook
dank aan B. en W voor hun
uitvoerige uiteenzetting. Verschil
lende gronden voert hij echter
aan, die voor hem bezwaarlijk
zijn om het voorstel-Hamelink te
steunen, daar voor velen de si
tuatie daardoor nog moeilijker
wordt.
(Wotdt vervolgd),
AXELSCie
COURANT
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
6)
Ha'lo jongens! riep plotseling
een luide stem schallend over het veld
en Eily, Bdder's vrouw, kwam snel
aanloopen. Daggroette ze kort,
zeg, jullie gaat naar Malmö, toe,
neem een briefje voor Luc mee, anders
vergeet hl] iets aardigs voor mij mee
te brengen. Haar hooge stem klonk
vroolijk en zorgeloos. Fokke hoorde
die klank en voelde iets sombers in
ïijn hart opkomen.
Was Luus maar zoo, dan zou alles
voor hem veel gemakkelijker zijn.
Natuurlijk, graag, zeide hij dan
lachend, nog iets, mevrouwtje, een
boodschap
Dank je, de rest zeg ik hem zelf
wel, lachte zQ ccquet.
Een gedachte schoot Fokke door
het hoofd, Mevrouw vroeg hij
plotseling ernstig, zoudt u zich niet
een beetje met Lucie willen occupeeren,
ze is zooveel alleen en wordt daardoor
nerveus. Wilt u mij dat genoegen
doen, een beetje afleiden, gaat u met
haar uit, ik geef u carte blanche om
te hoemeien, voegde hij er vroolijk
aan toe.
De mooie Elly Beider stond een
poosje in gedachten. Ik wil na
tuurlijk graag, stemde ze toe, maar
tk ken uw vrouw zoo weinig, ze
trekt zich zooveel terug, je ziet haar
Sergens.
Een reden te meer voor n, om
b een beetle met haar bezig te houden,
$laitte Fokke,
Van Heyning, die tot nu toe ge
zwegen had, voelde weer hetzelfde
medelijden mei de Diesels in zich
opkomen, dat hem den avond te voren
onzegbaar gekweld had.
Doet u hel, zeide hij onverwacht,
mevrouw Diesel is erg zenuwach
tig, ze is veel te veel alleen en vrou
wen kunnen elkaar toms beter helpen^
dan een man dat kan,
Hebt u dit dan al geprobeerd
kaatste E'ly vroolijk terug. Ze was
een luchtige natuur en hield volstrekt
niet van ernstige gesprekken. Ze had
wel een beetje het land aan het beroep
van haar man, maar er was na een
maal niets aan te doen en aan den
anderen kant waren er een aantal
leuke pretjes aan verbonden. Hemel,
als Luc iets zou overkomen, nu ja,
dan moest dat zoo zijn, dan kon nie
mand ei iets aan doen, een menschen-
lot hing nu eenmaal van voorbeschik
kingen aan elkaar, meende Elly en
beschouwde deze gedachte als haar
beste levensfilosofie. Zij bevond zich
best bij deze filosofie en liet aich door
niets uit het veld slaan. Een vliegers
vrouw had zoo haar plichten, meende
ze, en één van deze plichten was een
altijd vroolijk gezicht. Best, stemde
ze kalm toe en stak Fokke de hand
tue, ik ga vanmiddag. Denk er om,
het zaakje kan Ja geld kosten. Vroo
lijk wuifde ie met haar hand en liep
vlug naar den uitgang.
Intusschen was men al bezig de
machine op gang te brengen. De
propellers draaiden razend in het rond
ea de jassen van het personeel ston
den bol van den wind,De post werd
ingeladen en enkele passagiers kwamen
pratend aangestapt. Fokke keek- met
den mecanicien den boel nag eens
even na terwfil Van Htyning al vast
in de machine klom. Hij legde zijn
papieren en instrumenten terecht en
probeerde voor de grap een paar
morse-seinen. Moest Lucie kur-
nen hooren wat ik nu zeg, dacht hij
en werd op hetzelfde oogenblik erg
verlegen. Het is gemeen van mij,
dat ik zooveel en op deze manier aan
haar denk. Ik ben toch Fokke's vriend
en hij is zoo'n beste kerel. Doch
ondanks deze teiechtwijzing aan zich
zelf, kon Van Heyning niet laten op
dezelfde wijze aan Lucie te blijven
denken. Ik doe hem er toch geen
kwaad mee, pleitte hij tegen een
onzichtbaar iemand. Ik zoek haar
toch nooit op als hij het niet zegt en
waarom zou ik haar niet met een paar
lieve gedachten omringen, die kunnen
haar toch nooit kwaad doen? Van
Heyning keek deor het venster en
zag, dat Fokke Iemand de hand gaf.
Alles in orde, hoorde Van Heyning
hem zeggen en toen zat de vlieger
op eenmaal voor hem. De deur van
de cabine sloeg met een slag dicht en
Fokke draaide zijn stuur. Zeg,
De Ruyter, waar is je blauw geruite
kiel Diaagde Van Heyning,
Flauwe mop, maar Fokke lachte
toch.
Wie was die knul, met wien je
stond te praten informeerde Van
Heynirg.
Etn redacteur van de «Laatste
Nieuwstijding", hij wou een paar
dingen weten over een In aanbouw
zijnd vliegtuig, ik heb hem naar den
directeur van de maatschappij ver
wezen. Een aardige kerel, leek h{j
mij toe,
Ach ja, ik heb geen bepaalde
sympathieën en antipathieën, stemde
Fokke toe.
De machine taxiede over het veld.
De lui van het terrein stonden er naar
te kijken.
Nou, daar gaat ie dan, zeide Fok
en keerde.
Het lichtsignaal van den verkeers
toren flikkerde.
Ja, dag, ook de groeien, bromde
Van Heyning, die zijn „gehooi" op
zette. Zoo noemde hij zgn luister-
toestel.
De vleugels pakten wind en zacht
wiegend verhief de Hercules zich in
de lucht.
Prachtig gedaan, schreeuwde Van
Htyning,
De motoren daverden, maar Fokke
glimlachte gelukkig als hoorde hij
engelenzangen. Van Hcyaing zat uit
het venster te staren en dacht weer
aan Lucie.
Een det passagiers gaf een briefje
aan den marconist. Of er een
raam open mocht, het was benauwd
en een der passagiers had last van
luchtziekte.
Van Heyning beantwoordde het epis-
tel, Er mocht een raam open. De
zieke passagier moest maar watjes In
de ooren doen. Overigens, er waren
zakjes en ook een middel tegen lucht
ziekte. De patiënt moest maar rustig
achterover gaan liggen. De deinende
beweging zou dadelfik ophouden, de
machine was nog niet in rust. zij
steeg nog.
Vijftien kilometer zicht, schreeuw
de Fokke. Hij genoot.
Wat zou Lucit nu doen riep
Van Heyning.
hfi bad haar een oogenblik lang
heelemaal vergeten.
Dank zij het Duplex-systeem had
Van Heyning voortdurend contact met
het vaderlanogche vliegveld.
Nog altijd steeg de machine. Fokke,
die recht voor zich uitstaarde, gi.m-
lachte ais een gelukzalige en begon
een wijsje te flutten. Hij kon met
fluiten en dus klonk het vaisctt, maar
hg hoerde het me'.
A s een zilveren vogel steeg de
Hercules juichend en trillend den
hemel tegemoet. De moioren speel
den een jazz-band en bleven trouw in
de maat. De passagiers waren blfik-
baar verdiept in lectuur of het uitzicht,
behalve de xieke.
We sngden kilometers als koek,
riep Van H ymr.g en keek tro sch op
den snelheidsmcer Wat een gang
zit er in deze machine.
f okke knikte. HQ was volmaakt
gelukkig.
de autobus, terug naar huis,
dacht Eliy aan Lucie Ze zou maar
dadelijk: naar haar toegaan, dan kon
ze nog vertellen van den start, Toch
eigenlijk dwaas, dat die Luce zich
zoo druk maakte, dan had ze niet met
een vlieger moeten trouwen, maar
met een nolaris of een huiseigenaar.
Eliy moest zelf lachen om de combi*
naiie, is heb zin in uitgaan van*
middag, dacht ze, ik zal haar ntee-
sleepen, goedschiks of kwaadschiks.
Ik heb toch den t|d, het kau goed.
