Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwseh- Vlaanderen. Trouwe vriendschap No. 93. VRIJDAG 28 FEBRUARI 193(5. 51e Jaaro. J. C. VINK - Axel. Buitenland. FEUILLETON. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNF. MENTSPRIJS: Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER-UITGEVER Bureau Markt C 4. Telef. 56. - Postrek. 60263. ADVERTENT1ËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure. Eerste Blad. De oorlog ia Abessinië. Over den toestand in het oor logsgebied loopen de meeningen der Italianen en Abessiniërs mijlen ver uiteen. Voor den buiten staander, die aangewezen is op de mededeelingen der strijdende partijen, wordt het vestigen van een oordeel vrijwel ondoenlijk gemaakt wegens de tegenstrijdig heden in de berichtgeving. Zoo veel is echter wel zeker, dat de Abessinische strijdkrachten in den laatsten tijd zoowel aan het Noord als aan het Zuidfront gevoelige klappen hebben gekregen, waar door hun strategische positie aan zienlijk ongunstiger is geworden. Desondanks houdt Addis Abeba vol, dat Makalle, een der voor naamste Italiaansche steunpunten, nog altijd door Abessinische troe pen omsingeld is en gevaar loopt eerstdaags in hun handen te val len. Hoe zich dat rijmen laat met het Italiaansche voortdringen in Zuidelijke richting en den te rugtocht van Ras Moeloegeta, behoort tot de nog onopgeloste raadselen, welke aan elke oor logsvoering inhaerent schijnen te zijn. Inmiddels blijkt steeds duide lijker, dat de Volkenbond-proce dure als langzaam werkend ap paraat den aanvaller ruimschoots gelegenheid laat zijn zooveel be tere technische uitrusting te be nutten om den tegenstander tot volslagen uitputting te brengen. Dit doet de vraag rijzen wat er zal gebeuren, indien de Italianen er in slagen binnenkort geheel Abessinië te bezetten en het rijk van den Negus dus van de we reldkaart verdwijnt, zoodat het als niet meer bestaande bezwaar lijk te Genève kan worden ver tegenwoordigd. Zal dan de Vol kenbond dezen tot Italiaansch koloniaal gebied hervormden staat nog erkennen alsof er niets was gebeurd, hoewel die niet langer officiëel vertegenwoordigd kan zijn? Of zal Genéve*zonder meer in den nieuwen toestand berus ten en aldus getuigenis afleggen van zijn machteloosheid een aan valler tot rede te brengen Het lijkt een vraag, welke overweging ten volle verdient, aangezien het antwoord er op voor den Vol kenbond de beteekenis kan heb ben van „te zijn of niet te zijn". Dit stelt tevens opnieuw en klem mender dan ooit te voren het probleem van een Volkenbonds- leger aan de orde. Men kan veilig aannemen, dat Italië niet ten oorlog zou zijn getrokken, indien een voldoend sterke inter nationale krijgsmacht ter beschik king van Genève had gestaan om dat te beletten. Aan den anderen kant geldt natuurlijk het motief, dat de Volkenbond niet is opge richt om oorlog te voeren, maar integendeel om die te voorkomen. Hoe moet dat echter geschieden bij ontstentenis van elk ander middel dan het uitoefenen van moreelen druk, welke de aanval ler eenvoudig aan zijn laars lapt Thans is Genève geheel afhan kelijk van de vrijwillige machts ontplooiing der aangesloten staten, die echter elk voor zich huiverig zijn een gewapenden strijd aan te binden, mede als gevolg van den sterken vredeswil hunner volken. Engeland, hard van stal geloopen bij de opening van het krijgsbedrijf, betracht reeds een veel gematigder tempo, ook wat eventueele verscherping der sanc ties betreft. Het samentrekken van een geweldige samenwer kende Britsch—Fransche vloot- macht in de Middellandsche Zee krijgt een min of meer overdre ven karakter, nu Italië vrijheid wordt gelaten het krijgsbedrijf met toenemende kracht uit te oefenen en Abessinië tot onderwerping te brengen, zonder anderen hin der te ondervinden dan die der economische sanctes in een be ginstadium. Het is alsof men een vechterbaas wil beletten er op los te slaan, door hem een steen voor de voeten te leggen. Met dat al moet Abessinië maar probeeren zich den aanvaller van het lijf te houden, een taak, waar bij de onderdanen van den Negus als stroohalmen worden wegge maaid en een orgie van bloed wordt aangericht. De Volkenbond zal aanmerke lijk in kracht moeten winnen om aan zijn hooge roeping te kunnen beantwoorden, aldus de overzicht schrijver in de „Avp". Ter nagedachtenis van Koningin Astrid. Onder de auspiciën van de burgerlijke, militaire en geestelijke autoriteiten heeft de Belgische pers een nationale commissie gevormd, die zich ten doel stelt de herinnering aan Koningin Astrid te doen voortleven. De organisatie is door den Koning goedgekeurd. Zij stelt zich voor een nationale inschrijving te openen. De opbrengst daarvan zal dan besteed worden aan het oprichten te Brussel van een ge- denkteeken voor Koningin Astrid, het aanleggen van kinderparken in de hoofdplaatsen der negen provinciën en het bouwen van een koloniehuis in de volle bui tenlucht voor zeer jonge kinderen. België's grensverdediging. Naar de militaire medewerker van de Brusselsche „Soir" meldt, heeft de Belgische minister van Defensie Dévèze in een bijeen komst der parlementaire commis sie voor de landsverdediging der Nederlandsch-Belgische grens. Omstreeks 1920, aldus de mi nister, heeft de generaal van den staf, Maglinse, te kennen gegeven, dat een nieuwe Duitsche aanval nog Noordelijker van België zal plaats hebben dan in 1914 en mogelijk zelfs dwars door Neder land. In 1935 werd algemeen aangenomen, dat, als België nog maals overrompeld zou worden, dit zonder voorafgaande oorlogs verklaring zou geschieden en met gemotoriseerde legers, die per dag 25C k m. kunnen afleggen. Van Duisburg tot Antwerpen is maar 215 k.m., van Dusseldorf tot Brussel 208 en van Coblenz tot Namen 255 k.m. Luik is in Van Paul sterken staat van verdediging gesteld. De Duitschers hebben tal van verbindingswegen aangelegd, daar waar hun grens het dichtst bij de Maas ligt. Op die plaatsen is een invalskans buitengewoon gunstig. De verdediging van Turnhout werd op degelijke wijze ingericht. In de toekomst zal het Albert- kanaal de tweede met de Neder- landsche grens gelijkloopende verdedigingslinie vormen, doch alle inspanningen van Belgische zijde, om de grens te verdedigen, aldus besloot de minister, zouden nutteloos blijken te zijn, indien niet spoedig voor voldoende middelen zou worden gezorgd in den geest van de onlangs in gediende wetsvoorstellen. Militaire staatsgreep in Japan. Woensdagochtend is de eerste legerdivisie te Tokio die op het punt stond naar Mantsjoekwo te vertrekken onder leiding van subalterne officieren in opstand gekomen. Zij bezetten diverse gebouwen en raakten handgemeen met de bewakers. Daarbij zou den verschillende ministers ver moord zijn, evenals admiraal Saito, den vroegeren premier. Er heerscht groote opwinding te Tokio. De staat van beleg is afgekondigd. Later op den dag werd ge meld, dat de nieuwe Regeering onder leiding van minister Osoemi den toestand meester zou zijn. Volgens een te Singapore ont vangen telegram van het Japan- sche ministerie van Buitenland- sche Zaken wordt officieel beves tigd, dat minister-president Okada en de minister van Financiën Takahasji door de opstandelingen zijn vermoord, evenals admiraal en oud-premier gaaf Saito. Mede werd bevestigd, dat ook de Minister van Buitenlandsche Zaken, Hirota en de Minister van Binnenlandsche Zaken Goto zou den zijn vermoord. Ook werd nog officiëel mede gedeeld, dat Woensdagochtend te 5.20 uur diverse manschappen i menseh de kracht, om het uit te kouder, der le divisie den minister-pre sident Okada, den minister van Financiën Trkahasji en admiraal graaf Saito vermoordden. Ge neraal Watanabe, inspecteur ge neraal der militaire opleiding, werd ernstig gewond. Ook graaf Makino en generaal Suzuki werden eveneens aange vallen. Zij wisten echter te ont komen. Prins Sajonji, alsmede de mi nisters van Oorlog en van het Keizerlijk Huis, bleven ongedeerd. De in het leven gebleven leden der Regeering riepen de hulp in van de Keizerlijke garde en kon digden den staat van beleg af. Volgens den correspondent te Tokio van den Petit Parisien was het aldaar als volgt gesteld Afdeelingen muiters houden nog altijd de voornaamste departemen ten bezet, alsmede tal van andere openbare gebouwen, w.o. het hoofdbureau van politie. De re geering beschikt over de troepen van het garnizoen en het marine eskader uit Joegawara, dat 's middags in de haven van Tokio arriveerde. Nog een ander eska der is voor Tokio scheep gegaan, waar het reeds is aangekomen. Een derde eskader gaat naar Osaka. Het schijnt niet, dat de trouw- gebleven troepen bevel hebben gekregen, de muiters aan te val len. Echter is er in de berichten veel tegenstrijdigs. Aan den eenen kant wordt beweerd, dat de kei zerlijke garde bevel heeft gekre gen de muiters te verdrijven, ter wijl van andere zijde wordt ge zegd, dat de garde bevel heeft den strijd met de opstandelingen te vermijden Het straatverkeer is hervat, de banken en handelshuizen zijn heropend. Volgens onbevestigde, door de Japansche bladen te Singapore gepubliceerde berichten, zou het totale aantal slachtoffers van de gebeurtenissen te Tokio tachtig bedragen. Een te New York binnengeko men bericht meldt dat 60 officie ren, die 600 soldaten aanvoerden, (Worét vertfolgdL AXELSCHE COURANT (Naar het Engelsch.) 10) Neen, zet Farnham. Toevallig bleef ik wakker- Daar kwam Beatrix hen tegemoet en Hernford trad onmiddellijk aan haar zijde Sta mij toe, o, Prinses, uw Ko ninklijke Hoogheid te voeren int ger.- woordigheid van den edelen persoon van Uw redder, Op dienzelfden schertsenden toon sprak Beatrix nu enkele woorden van dank tot „den edelen persoon van haar redder", die ook in dien geest anl- woordde. Mrs. Philips kwam de jongelui voor het ontbijt roepen. Na regen komt zonneschijn, sprak ze met een blik op hit prachtige weer en op de blijde gezichten om haar heen. Féiice kwam zooals gewoonlflk te laat en ditmaal maakte ze eens een txcuus. In ieder geval ben ik dan toch sog eerder dan de post. Dit zeggende, trad ze den bisteller Bi tegemoet om den postzak van hem over te nemen. Toen ze dien openhad, kwamen er twee brieven uit voor Be at. X, ééi voor zichzelve en één voor Mrs. Philps. Die laatste had een bui- tenlandsche postzegel en de geadres seerde kreeg een kleur van vreugde, Itrwfll zij uitriep En nadat ze hem al eens vluchtig doorgekeken had, voegde ze er bij Hij komt thuis en zal zelfs vrij gauw thuis zljr. Zijn regiment is vroeger ontbonden, dan ze een van allen ge dacht hadden. Dit bericht werd algemeen met u t- roepen van vreugde begroet. Féiice alleen was stil en Mrs. Philips wierp haar eens een blik toe van over tafel. 't Is zonde en jammer, dat Paul nu niet eens dansen kan op een feestje, dat nog al te zijner eere gegeven wordt klonk het eindelijk verontwaar digd van haar. Maar Dick troostte haar al met de herinnering, dat Paul immers niet van dansen hield, dus dat hij feitelijk nog blij zou zijn, d. t die feestelijkheid zonder hem voorbij was. Eindelijk was de avond daar. De gasten kwamen precies op tijd; dit was een goede gewoonte onder de families uit den omtrek. Farnham hield Beatrix steeds in het oog, maar het was niet vroeg meer op den avond, toen hij zich van aange zicht tot aangezicht met haar bevond, Zouden wij beiden Invaliden niet eens samen dansen? vrreg hij. Ja. dat is goed, sprak zij. Den volgenden dans zullen wij dan samen Als je nu eerst eens walst met dat aardige meisje, daar onder die palm die is nog heelemaal niet gevraagd. O, dat hoeft nitt meer, sprak Farnham. Ik geloof, dat ik de jonge dame al ken. Is het niet miss Ce* lightly HQ had het «wereldwijze" jonge ding herkend, waarmee hij toen op Keeton Tower» had gesprokem Nu, hij danste en praatte met haar, maar zgn gedachten waren tldetl< De lange uren van strijd, die hij dien nacht had doorgemaakt, trokken weer alle aan zijn geest voorbij. Nog nooit had zijn ellende hem zoo onoverkomelijk geschenen als nu. Toch deed hij nog zijn best, om aangenaam gezelschap te wezen voor hit „wereldwijze" Intusschen hoerde hij steeds met de grootste inspanning, of de volgende wals nog niet begon. En wat zou hem dat anderzijds weer een beproe ving wezen. Welke alledaagsche ot- derwerpen zou hij behandelen met de vrouw, die hij immers over niets anders wenschte te spreken dan van zijn liefde, zijn veA terende liefdevoor haar. Dit geluk was echter niet voor hem weggelegd en zou hem ook nooit ten deel vallen. Slechts mocht hij een oogenblik met haar alleen zijnéén oogenblik, lang genoeg toch, om haar dat gevoelen mee te deelen. Maar daar was het wéér, het mee- doogenlooze van manneneer. Hij was de vriend van Dick, en Zachtjes begon de muziek. Nog enkele secon den en fij stond naast Beat X Philips. Je hebt zeker wel gemerkt, dat ik mijn dans verdiende? Tweemaal liepen ze zwijgend de zaal rondze gingen langs Féiice, bij een tweede ommegang langs Dick. Beider gelaat stond stralende van ge luk en ook hun stemmen klonken zoo innig vroolijk en opgewekt. Laat ons hier weggaan. Ik voel me feitelQk zoo weinig cp mqn plaats met dien verbonden arm. Zonder haar antwoord af te wachten, voerde hij haar mee, door een van de balkon deuren, in de heerlijke frissche buiten lucht. „Hé, hst is hier beter", klonk het verlicht en hij dacht er aan, om ld het prieeltje te gaan uilen, vlak bij het w.ter, Heb je mijn vriendinnetje den dans zoo prettig mogelijk gemaakt? vroeg zij Ik heb er althans mijn best voor gedaan Mooi zoo. Dan ben je nu ook gelukkig. Want het geeft jealfijdeen heerlijk gevoel, als je je plicht hebt gedaan. Altijd? Denk je dat? Ik ge loof, dat de mensch zich ook wel eens diep ellendig kan voelen, al doet hij ook zijn plicht Langen tijd werd er geen woord tusschcn hen beiden gesproken. Hij zat slechts te genieten van haar mooi ernst g gezichtje, en in deze peinzende houding leek ze wel een beeld. Alles in de natuur was in overeenstemming zoo stil en wijdend, met die vriende lijke maansikkel, daar aan den hemel, die haar zilveren stralen uitgoot over het landschap en er zoo iets bgzonder vredigs aan gaf. Zij voelde wel, dat ze van onder werp veranderen moest, maar ernstig gestemd bleef ze eenmaal. A's je daar nu zoover af zit, zegge in de bosschen van Australië of een dergelijke uithoek, krijg je dan op alles een anderen kijk Ik be doel \a len de kleingeestigheden, die ons maatschappelijk leven soms zoo bederven, dédr weg? Ja zeker. Maar daarentegen zijn er weer andere dingen, die erg mooi zijn, maar die daar van dien grooten afst .nd gezien, zijn dubbele waarde krijgen vriendschap, liefde, een samen zijn, zooals dat van des zomer is geweest t ik bedoel'! het huiselijk leven En het uitzien daarop schenkt een Die enkele woorden had hij gespro ken, met zoo'n innigheid van over tuiging, dat hij nu even rusten moest, om op adem te komen. Maar niet alleen de inspanning van dit oogen blik was het immers, maar wat had hij zich den heelen dag niet in be dwang moeten houden en nu vooral gedurende dit la; tste samenzijn. Van te voren had hq zich krachtig genoeg gevoeld voor dit korte samer- zQn, maar nu hij haar vlak naast zich zag, haar in de oogen keek, fair mu zikale stem hem in de ooren klonk, wat een geweld moest hij zich toen aandoen, om niet de woorden van hartstocht te spreken, die hem naar de 1 pnen welden. Zij huiverde ook. Het was beiden onmogelijk, om vooreerst maar wat te zeggen. Nu hoefde dit ook niet, want ze werden gestoord door een paartje, dat hi t ook buiten beter vond. De betoovering was verbioken. De muziek is al een paar mi nuten aan den gang en je hebt immers gezegd, dat je dezen dans met Dick hadt sprak Farnham met metalen klank in de stem. Ja, nut Dick, antwoordde zij, Dan moesten we hem niet be» rooven van zijn recht. En hij leidde haar t trug naar de zaal, De tranen welden B ft ix in de oogen, maar dat zag Rex niet. Toen ze weer binnen waren, zei zet We zijn wel wat erg fiiosophisch geweest, hè. Het was hem onmogelijk, hier ieti op te at.twoorden.

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1936 | | pagina 1