Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwseh- Vlaanderen.
Trouwe vriendschap
No. 93.
VRIJDAG 28 FEBRUARI 193(5.
51e Jaaro.
J. C. VINK - Axel.
Buitenland.
FEUILLETON.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNF. MENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-UITGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
ADVERTENT1ËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
Eerste Blad.
De oorlog ia Abessinië.
Over den toestand in het oor
logsgebied loopen de meeningen
der Italianen en Abessiniërs mijlen
ver uiteen. Voor den buiten
staander, die aangewezen is op
de mededeelingen der strijdende
partijen, wordt het vestigen van
een oordeel vrijwel ondoenlijk
gemaakt wegens de tegenstrijdig
heden in de berichtgeving. Zoo
veel is echter wel zeker, dat de
Abessinische strijdkrachten in den
laatsten tijd zoowel aan het Noord
als aan het Zuidfront gevoelige
klappen hebben gekregen, waar
door hun strategische positie aan
zienlijk ongunstiger is geworden.
Desondanks houdt Addis Abeba
vol, dat Makalle, een der voor
naamste Italiaansche steunpunten,
nog altijd door Abessinische troe
pen omsingeld is en gevaar loopt
eerstdaags in hun handen te val
len. Hoe zich dat rijmen laat
met het Italiaansche voortdringen
in Zuidelijke richting en den te
rugtocht van Ras Moeloegeta,
behoort tot de nog onopgeloste
raadselen, welke aan elke oor
logsvoering inhaerent schijnen te
zijn.
Inmiddels blijkt steeds duide
lijker, dat de Volkenbond-proce
dure als langzaam werkend ap
paraat den aanvaller ruimschoots
gelegenheid laat zijn zooveel be
tere technische uitrusting te be
nutten om den tegenstander tot
volslagen uitputting te brengen.
Dit doet de vraag rijzen wat er
zal gebeuren, indien de Italianen
er in slagen binnenkort geheel
Abessinië te bezetten en het rijk
van den Negus dus van de we
reldkaart verdwijnt, zoodat het
als niet meer bestaande bezwaar
lijk te Genève kan worden ver
tegenwoordigd. Zal dan de Vol
kenbond dezen tot Italiaansch
koloniaal gebied hervormden staat
nog erkennen alsof er niets was
gebeurd, hoewel die niet langer
officiëel vertegenwoordigd kan
zijn? Of zal Genéve*zonder meer
in den nieuwen toestand berus
ten en aldus getuigenis afleggen
van zijn machteloosheid een aan
valler tot rede te brengen Het
lijkt een vraag, welke overweging
ten volle verdient, aangezien het
antwoord er op voor den Vol
kenbond de beteekenis kan heb
ben van „te zijn of niet te zijn".
Dit stelt tevens opnieuw en klem
mender dan ooit te voren het
probleem van een Volkenbonds-
leger aan de orde. Men kan
veilig aannemen, dat Italië niet
ten oorlog zou zijn getrokken,
indien een voldoend sterke inter
nationale krijgsmacht ter beschik
king van Genève had gestaan om
dat te beletten. Aan den anderen
kant geldt natuurlijk het motief,
dat de Volkenbond niet is opge
richt om oorlog te voeren, maar
integendeel om die te voorkomen.
Hoe moet dat echter geschieden
bij ontstentenis van elk ander
middel dan het uitoefenen van
moreelen druk, welke de aanval
ler eenvoudig aan zijn laars lapt
Thans is Genève geheel afhan
kelijk van de vrijwillige machts
ontplooiing der aangesloten staten,
die echter elk voor zich huiverig
zijn een gewapenden strijd aan
te binden, mede als gevolg van
den sterken vredeswil hunner
volken. Engeland, hard van stal
geloopen bij de opening van het
krijgsbedrijf, betracht reeds een
veel gematigder tempo, ook wat
eventueele verscherping der sanc
ties betreft. Het samentrekken
van een geweldige samenwer
kende Britsch—Fransche vloot-
macht in de Middellandsche Zee
krijgt een min of meer overdre
ven karakter, nu Italië vrijheid
wordt gelaten het krijgsbedrijf met
toenemende kracht uit te oefenen
en Abessinië tot onderwerping
te brengen, zonder anderen hin
der te ondervinden dan die der
economische sanctes in een be
ginstadium. Het is alsof men een
vechterbaas wil beletten er op
los te slaan, door hem een steen
voor de voeten te leggen.
Met dat al moet Abessinië maar
probeeren zich den aanvaller van
het lijf te houden, een taak, waar
bij de onderdanen van den Negus
als stroohalmen worden wegge
maaid en een orgie van bloed
wordt aangericht.
De Volkenbond zal aanmerke
lijk in kracht moeten winnen om
aan zijn hooge roeping te kunnen
beantwoorden, aldus de overzicht
schrijver in de „Avp".
Ter nagedachtenis van
Koningin Astrid.
Onder de auspiciën van de
burgerlijke, militaire en geestelijke
autoriteiten heeft de Belgische
pers een nationale commissie
gevormd, die zich ten doel stelt
de herinnering aan Koningin
Astrid te doen voortleven. De
organisatie is door den Koning
goedgekeurd. Zij stelt zich voor
een nationale inschrijving te
openen. De opbrengst daarvan
zal dan besteed worden aan het
oprichten te Brussel van een ge-
denkteeken voor Koningin Astrid,
het aanleggen van kinderparken
in de hoofdplaatsen der negen
provinciën en het bouwen van
een koloniehuis in de volle bui
tenlucht voor zeer jonge kinderen.
België's grensverdediging.
Naar de militaire medewerker
van de Brusselsche „Soir" meldt,
heeft de Belgische minister van
Defensie Dévèze in een bijeen
komst der parlementaire commis
sie voor de landsverdediging der
Nederlandsch-Belgische grens.
Omstreeks 1920, aldus de mi
nister, heeft de generaal van den
staf, Maglinse, te kennen gegeven,
dat een nieuwe Duitsche aanval
nog Noordelijker van België zal
plaats hebben dan in 1914 en
mogelijk zelfs dwars door Neder
land. In 1935 werd algemeen
aangenomen, dat, als België nog
maals overrompeld zou worden,
dit zonder voorafgaande oorlogs
verklaring zou geschieden en met
gemotoriseerde legers, die per
dag 25C k m. kunnen afleggen.
Van Duisburg tot Antwerpen
is maar 215 k.m., van Dusseldorf
tot Brussel 208 en van Coblenz
tot Namen 255 k.m. Luik is in
Van Paul
sterken staat van verdediging
gesteld.
De Duitschers hebben tal van
verbindingswegen aangelegd, daar
waar hun grens het dichtst bij
de Maas ligt. Op die plaatsen
is een invalskans buitengewoon
gunstig.
De verdediging van Turnhout
werd op degelijke wijze ingericht.
In de toekomst zal het Albert-
kanaal de tweede met de Neder-
landsche grens gelijkloopende
verdedigingslinie vormen, doch
alle inspanningen van Belgische
zijde, om de grens te verdedigen,
aldus besloot de minister, zouden
nutteloos blijken te zijn, indien
niet spoedig voor voldoende
middelen zou worden gezorgd
in den geest van de onlangs in
gediende wetsvoorstellen.
Militaire staatsgreep in Japan.
Woensdagochtend is de eerste
legerdivisie te Tokio die op
het punt stond naar Mantsjoekwo
te vertrekken onder leiding van
subalterne officieren in opstand
gekomen. Zij bezetten diverse
gebouwen en raakten handgemeen
met de bewakers. Daarbij zou
den verschillende ministers ver
moord zijn, evenals admiraal
Saito, den vroegeren premier.
Er heerscht groote opwinding
te Tokio. De staat van beleg
is afgekondigd.
Later op den dag werd ge
meld, dat de nieuwe Regeering
onder leiding van minister Osoemi
den toestand meester zou zijn.
Volgens een te Singapore ont
vangen telegram van het Japan-
sche ministerie van Buitenland-
sche Zaken wordt officieel beves
tigd, dat minister-president Okada
en de minister van Financiën
Takahasji door de opstandelingen
zijn vermoord, evenals admiraal
en oud-premier gaaf Saito.
Mede werd bevestigd, dat ook
de Minister van Buitenlandsche
Zaken, Hirota en de Minister van
Binnenlandsche Zaken Goto zou
den zijn vermoord.
Ook werd nog officiëel mede
gedeeld, dat Woensdagochtend
te 5.20 uur diverse manschappen
i menseh de kracht, om het uit te kouder,
der le divisie den minister-pre
sident Okada, den minister van
Financiën Trkahasji en admiraal
graaf Saito vermoordden. Ge
neraal Watanabe, inspecteur ge
neraal der militaire opleiding,
werd ernstig gewond.
Ook graaf Makino en generaal
Suzuki werden eveneens aange
vallen. Zij wisten echter te ont
komen.
Prins Sajonji, alsmede de mi
nisters van Oorlog en van het
Keizerlijk Huis, bleven ongedeerd.
De in het leven gebleven leden
der Regeering riepen de hulp in
van de Keizerlijke garde en kon
digden den staat van beleg af.
Volgens den correspondent te
Tokio van den Petit Parisien was
het aldaar als volgt gesteld
Afdeelingen muiters houden nog
altijd de voornaamste departemen
ten bezet, alsmede tal van andere
openbare gebouwen, w.o. het
hoofdbureau van politie. De re
geering beschikt over de troepen
van het garnizoen en het marine
eskader uit Joegawara, dat 's
middags in de haven van Tokio
arriveerde. Nog een ander eska
der is voor Tokio scheep gegaan,
waar het reeds is aangekomen.
Een derde eskader gaat naar
Osaka.
Het schijnt niet, dat de trouw-
gebleven troepen bevel hebben
gekregen, de muiters aan te val
len. Echter is er in de berichten
veel tegenstrijdigs. Aan den eenen
kant wordt beweerd, dat de kei
zerlijke garde bevel heeft gekre
gen de muiters te verdrijven, ter
wijl van andere zijde wordt ge
zegd, dat de garde bevel heeft
den strijd met de opstandelingen
te vermijden
Het straatverkeer is hervat, de
banken en handelshuizen zijn
heropend.
Volgens onbevestigde, door de
Japansche bladen te Singapore
gepubliceerde berichten, zou het
totale aantal slachtoffers van de
gebeurtenissen te Tokio tachtig
bedragen.
Een te New York binnengeko
men bericht meldt dat 60 officie
ren, die 600 soldaten aanvoerden,
(Worét vertfolgdL
AXELSCHE
COURANT
(Naar het Engelsch.)
10)
Neen, zet Farnham. Toevallig
bleef ik wakker-
Daar kwam Beatrix hen tegemoet
en Hernford trad onmiddellijk aan haar
zijde
Sta mij toe, o, Prinses, uw Ko
ninklijke Hoogheid te voeren int ger.-
woordigheid van den edelen persoon
van Uw redder,
Op dienzelfden schertsenden toon
sprak Beatrix nu enkele woorden van
dank tot „den edelen persoon van haar
redder", die ook in dien geest anl-
woordde.
Mrs. Philips kwam de jongelui voor
het ontbijt roepen.
Na regen komt zonneschijn, sprak
ze met een blik op hit prachtige weer
en op de blijde gezichten om haar heen.
Féiice kwam zooals gewoonlflk
te laat en ditmaal maakte ze eens
een txcuus.
In ieder geval ben ik dan toch
sog eerder dan de post.
Dit zeggende, trad ze den bisteller
Bi tegemoet om den postzak van hem
over te nemen. Toen ze dien openhad,
kwamen er twee brieven uit voor Be
at. X, ééi voor zichzelve en één voor
Mrs. Philps. Die laatste had een bui-
tenlandsche postzegel en de geadres
seerde kreeg een kleur van vreugde,
Itrwfll zij uitriep
En nadat ze hem al eens vluchtig
doorgekeken had, voegde ze er bij
Hij komt thuis en zal zelfs vrij gauw
thuis zljr. Zijn regiment is vroeger
ontbonden, dan ze een van allen ge
dacht hadden.
Dit bericht werd algemeen met u t-
roepen van vreugde begroet. Féiice
alleen was stil en Mrs. Philips wierp
haar eens een blik toe van over tafel.
't Is zonde en jammer, dat Paul
nu niet eens dansen kan op een feestje,
dat nog al te zijner eere gegeven
wordt klonk het eindelijk verontwaar
digd van haar.
Maar Dick troostte haar al met de
herinnering, dat Paul immers niet van
dansen hield, dus dat hij feitelijk nog
blij zou zijn, d. t die feestelijkheid
zonder hem voorbij was.
Eindelijk was de avond daar. De
gasten kwamen precies op tijd; dit
was een goede gewoonte onder de
families uit den omtrek.
Farnham hield Beatrix steeds in het
oog, maar het was niet vroeg meer op
den avond, toen hij zich van aange
zicht tot aangezicht met haar bevond,
Zouden wij beiden Invaliden niet
eens samen dansen? vrreg hij.
Ja. dat is goed, sprak zij. Den
volgenden dans zullen wij dan samen
Als je nu eerst eens walst met dat
aardige meisje, daar onder die palm
die is nog heelemaal niet gevraagd.
O, dat hoeft nitt meer, sprak
Farnham. Ik geloof, dat ik de jonge
dame al ken. Is het niet miss Ce*
lightly
HQ had het «wereldwijze" jonge
ding herkend, waarmee hij toen op
Keeton Tower» had gesprokem Nu,
hij danste en praatte met haar, maar
zgn gedachten waren tldetl< De lange
uren van strijd, die hij dien nacht had
doorgemaakt, trokken weer alle aan
zijn geest voorbij. Nog nooit had
zijn ellende hem zoo onoverkomelijk
geschenen als nu. Toch deed hij nog
zijn best, om aangenaam gezelschap
te wezen voor hit „wereldwijze"
Intusschen hoerde hij steeds met de
grootste inspanning, of de volgende
wals nog niet begon. En wat zou
hem dat anderzijds weer een beproe
ving wezen. Welke alledaagsche ot-
derwerpen zou hij behandelen met de
vrouw, die hij immers over niets
anders wenschte te spreken dan van
zijn liefde, zijn veA terende liefdevoor
haar. Dit geluk was echter niet voor
hem weggelegd en zou hem ook nooit
ten deel vallen. Slechts mocht hij een
oogenblik met haar alleen zijnéén
oogenblik, lang genoeg toch, om haar
dat gevoelen mee te deelen.
Maar daar was het wéér, het mee-
doogenlooze van manneneer. Hij was
de vriend van Dick, en Zachtjes
begon de muziek. Nog enkele secon
den en fij stond naast Beat X Philips.
Je hebt zeker wel gemerkt, dat
ik mijn dans verdiende?
Tweemaal liepen ze zwijgend de
zaal rondze gingen langs Féiice, bij
een tweede ommegang langs Dick.
Beider gelaat stond stralende van ge
luk en ook hun stemmen klonken zoo
innig vroolijk en opgewekt.
Laat ons hier weggaan. Ik voel
me feitelQk zoo weinig cp mqn plaats
met dien verbonden arm. Zonder
haar antwoord af te wachten, voerde
hij haar mee, door een van de balkon
deuren, in de heerlijke frissche buiten
lucht. „Hé, hst is hier beter", klonk
het verlicht en hij dacht er aan, om
ld het prieeltje te gaan uilen, vlak bij
het w.ter,
Heb je mijn vriendinnetje den
dans zoo prettig mogelijk gemaakt?
vroeg zij
Ik heb er althans mijn best voor
gedaan
Mooi zoo. Dan ben je nu ook
gelukkig. Want het geeft jealfijdeen
heerlijk gevoel, als je je plicht hebt
gedaan.
Altijd? Denk je dat? Ik ge
loof, dat de mensch zich ook wel eens
diep ellendig kan voelen, al doet hij
ook zijn plicht
Langen tijd werd er geen woord
tusschcn hen beiden gesproken. Hij
zat slechts te genieten van haar mooi
ernst g gezichtje, en in deze peinzende
houding leek ze wel een beeld. Alles
in de natuur was in overeenstemming
zoo stil en wijdend, met die vriende
lijke maansikkel, daar aan den hemel,
die haar zilveren stralen uitgoot over
het landschap en er zoo iets bgzonder
vredigs aan gaf.
Zij voelde wel, dat ze van onder
werp veranderen moest, maar ernstig
gestemd bleef ze eenmaal.
A's je daar nu zoover af zit,
zegge in de bosschen van Australië
of een dergelijke uithoek, krijg je dan
op alles een anderen kijk Ik be
doel \a len de kleingeestigheden, die
ons maatschappelijk leven soms zoo
bederven, dédr weg?
Ja zeker. Maar daarentegen zijn
er weer andere dingen, die erg mooi
zijn, maar die daar van dien grooten
afst .nd gezien, zijn dubbele waarde
krijgen vriendschap, liefde, een samen
zijn, zooals dat van des zomer is
geweest t ik bedoel'! het huiselijk leven
En het uitzien daarop schenkt een
Die enkele woorden had hij gespro
ken, met zoo'n innigheid van over
tuiging, dat hij nu even rusten moest,
om op adem te komen. Maar niet
alleen de inspanning van dit oogen
blik was het immers, maar wat had
hij zich den heelen dag niet in be
dwang moeten houden en nu vooral
gedurende dit la; tste samenzijn.
Van te voren had hq zich krachtig
genoeg gevoeld voor dit korte samer-
zQn, maar nu hij haar vlak naast zich
zag, haar in de oogen keek, fair mu
zikale stem hem in de ooren klonk,
wat een geweld moest hij zich toen
aandoen, om niet de woorden van
hartstocht te spreken, die hem naar de
1 pnen welden.
Zij huiverde ook. Het was beiden
onmogelijk, om vooreerst maar wat te
zeggen. Nu hoefde dit ook niet, want
ze werden gestoord door een paartje,
dat hi t ook buiten beter vond. De
betoovering was verbioken.
De muziek is al een paar mi
nuten aan den gang en je hebt immers
gezegd, dat je dezen dans met Dick
hadt sprak Farnham met metalen
klank in de stem.
Ja, nut Dick, antwoordde zij,
Dan moesten we hem niet be»
rooven van zijn recht.
En hij leidde haar t trug naar de zaal,
De tranen welden B ft ix in de
oogen, maar dat zag Rex niet.
Toen ze weer binnen waren, zei zet
We zijn wel wat erg fiiosophisch
geweest, hè.
Het was hem onmogelijk, hier ieti
op te at.twoorden.