Het jaar is 10 dagen,
langer gemaakt 1
w
f
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch- Vlaanderen,
HET TESTAMENT.
No.
VRIJDAG 3 JANUARI 1936.
51e Jaar};.
J. C. VINK - Axel.
Het Nieuwjaarskaartje.
FEUILLETON.
ft
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Cent; franco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-U1TGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
tot 5 regels 60 Centvoor
Groote letters worden naar
ADVERTENT1ËN van 1
eiken regel meer 12 Cent.
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht,
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
uiterlijk
Gelukkig, zegt tante Pos, is het
met die dingen niet meer zoo
druk als vroeger. Nu, dat het zoo
druk niet meer is, kunnen we wel
bevestigen, maar of het gelukkig
is, dat is een -vraag, die we kun
nen voegen bij vele andere zaken,
die niet meer zoo druk gaan, of
uit het gebruik zijn geraakt.
Het is waar, het getal kaartjes,
dat als heilwensch bij Nieuwjaar
wordt verzonden, is met tiendui
zenden verminderd in ons land.
En we gelooven, dat de post in
die vermindering een groot aandeel
heeft (tot haar schade). Werden
vroeger hulpkrachten aangevoerd,
en dat nog wel, toen alles in veel
langer werktijden geschiedde, toen
diensttijden werden verkoi t, werd
dit niet meer noodig geacht. De
kaartjes werden toen als bijzaak
zoo nu en dan groepsgewijze bij
de dagelijksche poststukken ge
voegd en verspreid, zoodat men
op 4 en 5 Januari nog kaartjes
kreeg (of niet meer kreeg) voor
1 Januari bestemd. Weliswaar
werd toen een maatregel toege
past, om te zorgen, dat de kaart
jes op 1 Januari werden besteld,
n.l. door een kruis over het adres
te trekken, maar langzamerhand
was dit niet afdoend en is ook
dat afgeschaft.
Een tweede oorzaak van ver
mindering is ook, dat het kaartje
werd geminacht. Wie Nieuwjaar
wil wenschen, schrijft een brief
of briefkaart, maar zoo'n kaartje
dient maar om er af te zijn, zeg
gen sommigen. Arfderen vinden
dat „gewensch" op Nieuwjaar
maar vorm. Het is eigenlijk on
zin, zeggen „nog grooter geesten"
en zoo hoort men in allerlei vorm
minachtend spreken over nieuw
jaar wenschen en het kaartje als
een belachelijke, een ouderwetsche
achterlijke gewoonte beschouwen
van uit den modernen tijd met
zijn moderne opvattingen - alsof
die vaak ook niet belachelijk zijn.
We willen trachten het stand
punt te verdedigen van hen, die
aan het kaartje en den Nieuw-
jaarswensch vasthouden. Natuur
lijk in de eerste plaats, omdat we
aan hun zijde staan.
Nieuwjaarwenschen is een vorm
geworden, zegt men. Naar onze
meening is het dat altijd geweest
in zoover men het voor den vorm
„moest" doen en zooals men nog
(Engelsche vertaling).
S8V
Plotseling bedaarden mevrouw Mal-
lathorpe's zenuwen. Met een diepen
lucht nam zQ de papieren en keek ze
door. Dan scheurde zij ze in stukken,
wierp die het vuur in en zag de vlam
men opschieten. Dan keerde zij zich
tct Esther en haar oogen fonkelden
zoo, dit ze terugdeinsde. Maar zij
was al bij de deur, verliet de kamer
schielijk en liep de trap af.
Zij was halfweg de hall, waar een
of twee knechts stmden te prtt.-n,
toen een scherpe uitroep van boven
haar deed opzien. Mevrouw Malla-
tïiorpe, herleefd, leunde over de balu
strade.
Houdt die vrouw tegen, riep zij
tot de knechten. Grijp ze en houdt
Ze vast Sluit ze ergens op. Ze heeft
mijn ringen gestolen en een grorte
lom gelds uit mQn bureau. En bel
dadelijk de politie van Barford op.
Nesta Mailathorpe verschrok hevig,
"toen zij Eldrick en Collingwood naar
fcfeh toe zag komen rennen, Eldrick
De Administratie van de Radio Bode begint het jaar met een heel goede daad:
ieder die in 1935 nog geen abonné op de Radio Bode was, en zich nu direct
abonneert, kan nog profiteren van de kostbare AVRO-premie: de zeldzaam mooie
kunstkalender, waaraan weer 12 van Neêrlands bekendste meesters hun werk
gaven! Maar dan moet U zich ogenblikkelijk opgeven als abonné
dit verlengde aanbod geldt slechts tot 10 Januari! Abonneer U dus direct! U
betaalt maar f 3.— per halfjaar om regelmatig iedere week Neêrlands grootste
programma-blad te ontvangen - een tijdschrift van 100 pagina's. Alle program
ma's, ook van de Centrales, tal van tekeningen, artikelen, foto'siedere
week opnieuw! Abonneer U laat geen dag verloren gaan!
Stort vóór of op 10 Januari op Giro 128.000, AVRO, Amsterdam, of geef
U op bij ons hoofdkantoor, Keizersgracht 107, Amsterdam of bij een der
volgende bijkantoren te: Rotterdam, Den Haag, Utrecht, Haarlem, Groningen,
Arnhem, Leeuwarden, Nijmegen, Zwolle (tijdelijk), Middelburg.
Neêrlands nationaal radioblad.
steeg zonder vragen in en riep den
koetsier ioe, naar Narmandale terug ie
rijder. Onderlusschen wendde Col
lingwood zich tot Nesta. Schrik
u maar niet, zei hij. Er is iets ge
beurd op Normandale. uw moeder heeft
om politiehulp getelefoneerd, daar gaan
ze al met dien mitn, voor ons.
Zei mijn moeder, dal er gevaar
dreigde, vroeg Nesta.
Dat kan niet, zei Eldrick, terwijl
de koetsier de zweep over de paarden
haalde- Zij gaf alleen de order om
te telefoneeren. Pratt is er. En maar
dat weet u niet, de politie zoekt Pratt.
Sinds den middag zoeken ze hem. Hij
heeft een moord gepleegd.
Wees maar niet ongerust, juf
frouw Mallathorpe, zei Collingwood
bedarend. De moord heeft niets
uitstaande met deze taak. Dat is al
maandeh geleden gebeurd. En heb
geen zorg over uw moeder, er zijn
heel wat menschen om haar heen.
Toch ben ik sen beetje ongerus',
als Pratt er is, zeide zij. Hoe
kwam hij er weer Ik ben pas een
uur weg. Ik geloof, dat Esther Maw-
son er tassche» zit. En we mott-n
nog zoowat een nur wachten voor we
er iets meer van weten. Het is den
heeien weg heuvelop en de paarden
kannen het niet vlugger doen
Eldrick, zei Collingwood Den zij
het Centraal station naderden, waar
een lange rij tixi's stondLaat den
koetsier stil houden. We nemen een
anti en zijn er dan in de helft van den
t jd. We moeten juffrouw Mallat ïorpe
niet zoo lang in onzekerheid laten.
Vooruit, ging hij voort, toen ze over
gestapt waren in een auto, dien El
drick onmiddellijk uitgepikt had als
den snelsten wagen uit de rij, nu
vol gas naar Normandale, Eldrick gaf
den cl auffeur zijn orders. HQ zal
die andere twee niet alleen inhalen
maar voorbQ rijden, zeide de advocaat,
terwijl hQ neerzonk in zijn zitplaats.
Dit is een snelle wagen en we
zullen er het eerst zQn. En juffrouw
Mailathorpe, wees maar gerust, au
wordt alles opgehelderd. Pratt ligt er
in alle geval uit.
Ik bsn alteen maar een beeijv
bang, zei Nesta omdat ik weet, dat
hij en Esther Mawson thuis zijn, die
halen vast iets uit.
Binnen het half uur zQn we er,
zei Eldrick toen zQ den motor inhaal
den, waarop Puydaie en Byner zaten.
In dien Pjd kan er toch niet veel ge
beuren. N e nand sprak meer, totdat
zQ met een ruk en remgeknars voor
het hek stilhielden. De oude bediende
ging bet hek openen en toen hQ Nesta
zag, kwam hQ voor het portier staan
en zei t Er Is juist een dame binnen
gegaan, die u speciaal moest spreken,
juffrouw Mailathorpe, Ik zei. dat u
naar Batford was gegaan, maar zQ
antwoordde, dat lij van ver kwam en
wilde wachten. Daar gaat ze op het
huis toe. HQ wees naar een zwarte
gest.fte, die een smal pad naar het
huis afliep. Nesta keek haar nog even
na, toen de auto de pooit doorreeden
over den oprit sthof.
Wie kan dat zQn, zei ze pein
zend. Iemand van ver af om mij te
spreken.
Ze zal htt huis spoedig na ons
bereiken, zei Eldrick, Laten we die
dringende zaken eerst afmaken. Bin
nen een paar minuien weten we wat
er aan de hand is.
Maar het was niet zoo eenvoudig
om er achter te komen, wat rr aan de
hand was. De auto hield stil aan de
voordeur, de motor volgde onmiddei-
lQk en Nesta. Eldrick en Collingwood,
Puydaie en Byner, stormden de hall
binnen. Daar vonden zQ een verbaas
den knecht, een paar hulpelooze la
keien en den stalknecht, die na lang
op Esther gewacht te hebben, maar
eens was komen zien, waar ze bleef.
Wat moet dat allemaal vroeg
Eldrick, die de leiding maar in handen
nam. Wat is er gebeurd Waar
voor moet u de politie hebben
Mevrouw zei het, mQnheer, zei
de knecht en keek verontschuldigend
naar zQn jonge meesteres. We
wtt'H zelf niet precies, wat er gebeurd
<s. Wij zijn zoo in de war. Zoover
ik weet, is dit gebeurd. Niet lang
nadat juffrouw Mailathorpe uitgerede»
voor den vorm dikwijls iemand
de hand geeft en met goeden dag
begroet. Maar dan is dat loch
een goede vorm en waarom zou
men goede vormen veronachtza
men Is het niet juist door dat
zgn. „hooge" standpunt, dat de
menschen zoo koel, om niet te
zeggen onverschillig, van elkaar
zijn geworden, zoodat men meer
aan zichzelf, het eigen-ik denkt,
dan aan zijn naaste
Trouwens is het opmerkelijk,
dat behalve de maand- en week
bladen, ook de dagbladen van
allerlei richting en standing ihans
op Nieuwjaarsdag hun hoofd
artikel wijden aan dien feestdag
en ook de zakenmenschen daarin
hun clientèle, bij wijze van vorm,
hun nieuwjaarsgroeten doen plaat
sen, wat zeer wordt gewaardeerd
door de lezers. Dit blijkt te meer,
als men zoo nu en dan eens hoort,
dat men van deze of gene geen
nieuwjaarswensch in de krant zag
en vroeger wel.
Met het nieuwjaarskaartje is dat
evenzoo gesteld. Eerst kreeg men
er zooveelvan nicht A., neef
B., vriend C. en kennis D., en
die woonde toen in E.zou hij
daar nog wonen En waar zou
F. zittendaar hooren we ook
niets meer van, en zou G. nog
leven, die H. is verhuisd, maar
waar hij zit, weet ik niet. En
zoo kan men doorgaan.
Hoe langer hoe minder worden
kaartjes verzonden en hoe langer
hoe minder heeft men vrienden
en kennissen.
We spraken eens een stadge
noot, die eveneens weinig achting
had voor het nieuwjaarskaartje
en zeide er weinig notitie van te
nemen. Toen hij onze stad verliet
en enkele maanden daarna van
vele Axelaars een visitekaartje
kreeg, schreef hij ons in een brief
dat het hem zoo getroffen had,
dat hier zooveel menschen nog
aan hem dachten en dat ook hij
nu de waarde van het nieuwjaars
kaartje had begrepen.
Van een ander om zijn positie
in aanzien zijnd persoon verna
men we, dat hij op den eersten
Nieuwjaarsdag op zijn nieuwe
gemeente veel kaartjes ontving,
maar die alle met een onverschil
lig gebaar had verbrand, zonder
er verder notitie van te nemen.
Thans weten we, dat de kaartjes
nu beantwoord worden.
We gelooven stellig, dat als
men meer de beteekenis van het
was, kwam Esther naar beneden uit
mevrouw's kamer en liep door de hall.
Toen verscheen mevrouw boven en
riep Jan en mQ t>e, haar te grQpen,
omdat te geld gestolen had en juwee-
len. We moesten haar opsluiten en
om de politie bellen en zeggen, dat
mQnheer Pratt hier was.
En vroeg E'drick.
We hebben haar opgesloten, mijn
heer. Ea dat kostte nogal wat moeite.
Ze is in de provisiekamer, omdat daar
ijzeren staven voor het raam xQn.
En ze vocht en zei maar, dat mevrouw
haar al die dingen, die ze bij sich
had, gegeven had. NatuurlQk weten
wQ niets, wij deden alleen, wat me
vrouw beval.
Waar is mevrouw Mailathorpe?
vroeg Collingwood. Is zQ veilig?
O, heelemaal veilig, mQnheer,
antwoordde de man. Ze ging weer
terug naar baar kamer, nadat ze ons
die orders gegeven had, heel bedaard
en rustig.
Puydaie drong zonder complimenten
naar voren en keerde zich dan bruusk
tot den knecht.
Vooruit, we gaan erheen. Ik zie
al licht, mijnheer Eldrick, Die meid
heeft Pratt voor 'ons geknipt Laten
we hopen Voor hQ meer kon
zeggen en juist de knecht een deuf
opende, hoorde men een doffen slag,
(Wordt vet*o!gdJi
AXELSCHE
ie*».#}
COURANT
HOOFDSTUK XXVIII.
RADIO BODE
