t
V
HET TESTAMENT.
Nieuws- en Advertentieblad
DINSDAG 8 OCTOBER 1935
5Le Jaarg.
J. C. VINK - Axel.
Buitenland.
FEUILLETON.
A
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Cent; franco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-U1TQEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
ADVERTENT1ËN van 1 tot 5 regels 60 Cent; voor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
De Abessfntsche kwestie.
Is er nog hoop
Zoo vroegen wc ons de vori
ge week af en reeds hadden op
dat oogenblik de vijandelijkhe
den plaats gegrepen en was er
oorlog uitgebroken. Op het
oogenblik, nu misschien bommen
en andere vernielingswerktuigen
mensch en gave verwoesten,
vragen we ons weer afis er
nog hoop
De Volkenbond zit niet stil en
ofschoon de hoop op voorkoming
van oorlog is vervlogen, bestaat
nu toch weer hoop, dat de strijd,
die in verbitterde gevechten is
ontaard, zoo spoedig mogelijk
wordt opgeheven. Naar verluidt,
zou Mussolini aan de Engelsche
Regeering voorstellen heöben ge
daan om besprekingen te voeren
met Engeland en Frankrijk om tot
bijleggiru, van het geschil te ge
raken
Hierbij verklaart Mussolini, dat
de thans door de Italianen geno
men maatregelen op gèenerlei
wijze verandering brengen in zijn
besluit zoo eensgezins mogelijk,
in volledige overeenstemming met
de Engelsche en Fransche regee
ringen een stap te vermijden,
welke zou kunnen leiden tot uit
breiding van het geschil. Wan
neer de zaak van zijn opvattingen
afhangt, zou het conflict plaatse
lijk beperkt worden en zou ver
hinderd worden, dat de koloniale
oorlog zich tot een algemeenen
oorlog zou ontwikkelen.
Volgens de meening van Mus
solini zou de zaak des vredes
gediend'en de duur der vijande
lijkheden vei kort worden, wanneer
inplaats van de tegenwoordige
spanning in de Middellandsche
Z< een eerlijke samenwerking
zou komen in het belang van een
dcfi itieve regeling.
Alle betrokken partijen zouden
ku uien bijdragen tot dit begee
rt uirdige doel door een ge
in tijdige opheffing van de voor
zicht heidsmaatregelen, genomen
om het hoofd te bieden aan een
gevaar, dat in werkelijkheid niet
aanwezig is. Terwijl Mussolini
zich bewust is van zijn verant
woordelijkheid ten opzichte van
de verdediging der voornaamste
Italiaansche belangen, heeft hij
evenzeer het verlangen, de sa
menwerking tusschen de naties in
stand te houden, wslke de voor
waarde vormt voor hechte en
vreedzame toestanden in Europa.
Om deze reden wil hij zich niet
terugtrekken van de internationale
besprekingen in Genève, ofschoon
hij niet van meening kan zijn, dat
Italië tot dusverre in Genève
rechtvaardig behandeld is.
De thans in Afrika geopende
militaire maatregelen sluiten naar
de meening van Mussolini niet
de deur voor een vreedzame be
spreking met de Engelsche en
Fransche regeering.
Deze bespreking zou ten doel
hebben een overeenstemming tot
stand te brengen, welke zoowel
de gerechtvaardigde eischen van
Italië zou bevredigen, alsook een
vreedzame regeling van het tegen
woordige geschil tot stand bren
gen, waarbij met de belangen van
alle betrokken partijen op pas
sende wijze rekening zal gehou
den worden.
Mussolini waardeert de door
de Fransche regeeringten behoeve
van een vreedzame regeling be
wezen diensten, evenals ook de
pogingen in dit opzicht van de
Britsche regeeting. Onderhande
lingen, die het herstel van nor
male betrekkingen ten doel zou
den hebben, zou men in Rome
toejuichen.
De sancties.
De Volkenbond staat thans voor
een groote beslissing ten aanzien
van Italië.
Hij zal namelijk moeten over
gaan tot toepassing van art. 16
van het Handvest, aldus luidend
.indien een lid van den Bond,
met inbreuk op de in de artikelen
12, 13 en 15 omschreven en aan
vaarde verplichtingen, overgaat
tot oorlog, zal hat ipso facto als
een oorlogsdaad tegen alle andere
Volkenboriisleden gelden. Deze
verbinden zich terstond alle han
dels- en financiëele betrekkingen
met dat lid te verbreken, alle
betrekkingen tusschen hun onder
danen en die van den staat die
het verdrag schendt, te verbieden
en een einde te maken aan alle
financieel-, handels- en persoonlijk
verkeer tusschen de onderdanen
var. dien staat en die van eiken
anderen staat, onverschillig of hij
lid is van den Bond.
In dit geval is de Volkenbonds
raad gehouden, den betrokken
regeeringen aan te bevelen, met
welke strijdkrachten te land, ter
zee en in de lucht elk Bondslid
heeft bij te dragen tot de gewa
pende macht, die de verplichtin
gen van den Bond heeft te doen
eerbiedigen.
De Bondsleden beloven elkaar
voorts steun bij de uitvoering van
de op grond van dit artikel te
treffen economische en financi-
eele maatregelen, om de daarmee
gepaard gaande verliezen en
nadeelen tot het minimum te
beperken.
Zij steunen elkaar evenzeer
tegen eiken maatregel, welke de
staat, die inbreuk maakt op het
Handvest, tegen een hunner neemt.
Zij doen al het noodige, om de
strijdkrachten van elk Bondslid,
dat deelneemt aan een gemeen
schappelijk optreden tot het doen
eerbiedigen van de Volkenbonds
verplichtingen, den doortocht door
hun gebied te vergemakkelijken
Elk Bondslid dat zich aan
krenking van een in het Handvest
omschreven verplichting schuldig
maakt, kan buiten den Volkenbond
worden gesloten. Deze uitsluiting
wordt door de stem van alle
andere in den Volkenbondsraac
vertegenwoordigde Bondsleden
uitgesproken".
Het staat ontwijfelbaar vast, dat
de Volkenbond thans moet
overgaan tot het toepassen van
sancties op Ita'iië. De houding
van Mussolini in den laatsten tijd
toont aan, dat hij zich van dat
feit bewust is.
lntusschen schijnt het ook vast
te staan, dat de sancties, voor-
loopig althans, van economischen
aard zullen zijn, en niet dadelijk
in vollen omvang zullen worden
toegepast.
In diplomatieke kringen te
Genève meent men, dat de eerste
stap zal zijn, het niet-verleenen
van credieten en dat eerst later
tot het inhouden van grondstoffen
enz. zou worden overgegaan.
De bedoeling van deze houding
zou dan natuurlijk zijn, uitbreiding
van het conflict tegen te gaan en
dit zooveel mogelijk tot Afrika te
beperken, om te voorkomen, dat
het niet tot Europa zou overslaan.
De Duitsehe Pers.
kening gehouden heeft met een
strijd op leven en dood en
Mussolini moest dit doen, sedert
hij Rome tot middelpunt ver
klaard heeft van een nieuw Ra-
meinsch rijk een zoodanige
politiek kan niet schaakmat gezet
worden met diplomatieke zetten,
of omgezet in een volkomen te
genovergestelde richting, zonder
dat verschrikkelijke explosies het
gevolg zouden zijn. Rome staat
op het punt, de beslissing toe te
vertrouwen aan de wapenen.
Het oogenblik is daardoor ont
zaglijk ernstig geworden.
De Duitsche bladen publicee-
ren thans ook beschouwingen
over het geschil. Zoo schrijft de
.ondensche correspondent van de
„Völkischer Beobachter" o. m.
over de sancties, dat algemeen
vaststaat, dat deze allereerst
slechts een economisch karakter
zullen hebben, maar dat bijna
evenzeer vaststaat, dat economi
sche sancties moeten leiden tot
militaire verwikkelingen, waarbij
vooral verwacht wordt, dat Italië
waarschijnlijk het recht voor zich
zal opeischen, als schepen in de
Roode Zee te visiteeren, waarte
gen Engeland zich dan zal ver
zetten.
Het. Berliner Tageblatt" schrijft:
De lawine der gebeurtenissen zal
thans aanvangen. Europa moet
zich instellen op een tijd van
koortsachtige diplomatieke acti
viteit, waarin deze als onweders
opduikende problemen met elkaar
in botsing zullen komen. In het
middelpunt daarvan staat niet zoo
zeer de aanval op Abessinië als
de Italiaansch—Engelsche tegen
stelling en in het nauwste ver
band daarmede, de toekomstige
verhouding tusschen Frankrijken
Engeland, welke een groote ver
sterking zal krijgen, dan wel tot
een scheiding zal leiden, die
onbekende constellaties met zich
zou meebrengen. Europa staat
aan den vooravond van een bui
tengewoon gecompliceerden oor
log.
De .Berliner Lokalanzeiger"
schrijft Een politiek welke re-
De „Germania" schrijft, dat als
men den Duce langen tijd niet
zoo au sérieux genomen heeft
als hij verdiende, dit gebeurd is,
omdat men aan bluf geloofde.
Men heeft een verkeerd inzicht
gehad in het wezen van het fas
cisme en van zijn schepper, die
weigert de doeleinden van het
„Sacro Egoisme" te bedekken
met den mantel van volkenrech
telijke bepalingen. Het fascisme
marcheert omdat het moet, omdat
de opgestapelde energie een uit
weg zoekt.
De „Berliner Börsenzeitung"
schrijft: Terwijl Engeland tracht
uit den Volkenbond een instru
ment te smeden voor vreedzame
verzoening, zou Frankrijk de En-
gelschen willen verleiden tot een
verder misbruiken van den Vol
kenbond voor een star behoud
van de wereld, zooals die vast
gelegd is in de vredesdictaten.
Misschien zullen de eerste ka
nonschoten op het front de nevels
verdrijven, waarin de Fransche
houding nog gehuld is. Van
Duitsch standpunt bezien, kan
men slechts opnieuw met ernsti
ge teleurstelling het feit consta-
teeren, dat Frankrijk, door zijn
afpersingspogingen jegens Enge
land, Duitschland waagt verdacht
te maken als den vermoedelijken
vijand en vredesverstoorder. Men
moet zich afvragen, waar deze
politiek moet eindigen. Het
gelaat, dat Frankrijk in deze da
gen zoowel aan de Memel, als
in het Atrikaansche conflict, het
A
OURA
(Engelsche vertaling».
33)
U weet, dat mijn moeder om de
een of andere reden, waar ik verder
niets van weet, hem procuratie ver*
leend heeft over haar zaken? vroeg
Nesta.
Ja, dat heeft mijnheer Coliingwood
mij verteld, antwoordde Eidnck.
Ook sprak mljaheer Robson er over,
uw notaiii, die er, tusschen twee
haakjes, erg boos om was.
En u, zeide zij op den man af.
«- Wat denkt u er van Zeg het me
■aar, open en bloot.
Dat is een lastige vraag, glim
lachte Eldrick hoofdschuddend. -
Als uw moeder iemand wenscht te
engageeren, die haar helpt in de be
slommeringen van haar zaken, tgktzi]
mij geheel competent om over de
noodzakelijkheid daarvan te oordeelen
er, dan is zij daarin volkomen vrij. Ik
zie niet in, wie daar rbjecties tegen
zou kunnen hebben. En als zij Pratt
uitkiest voor dien post, waarom mei i
Zooals ik u al zei, als zijn laatste en
eentge werkgever, ik ben overtuigd
van zijn kunde en betrouwbaarheid.
Ik veronderstel, dat hij ais uw moeders
zaakwaarnemer toezicht zal houden
hel landgoed, betalingen ontvangen
en doen, haar advies geven en doen
in beLggingjzaken enzoovoo ts. Mijn
peisv ,plniü is» dat hij daar heel
gutd ti in staat is en het werkelijk
goed zal behartigen,
Maar waarom zou hij het eigen
lijk doen vroeg Nesta. Eldrick maakte
een onbestemd handgebaar. O,
riep hg uit. Nu vraagt u mg heel
wat anders. Hoewel ik hoor, dat Pratt
nog een soort familie van u is, verre
familie, maar toch verwan*. Misschien
wil uw moeder, nu zij zelf ook in
zooveel betere omstandigheden ver
keert, Pratt tegemoet komen als
familielid.
En wat adviseert o vroeg
Nesta.
Ach ziet u, mejuffrouw Malla-
thorpe, hernam Eldrick glimlachend.
Ik ben uw rechtskundig raadsman niet.
Wilt u er niet liever met mijnheer
Robson over spreken
Mijnheer Robson is zóó boos over
deze zaak, zeide Nesta, zóó boos
ook op mijn moeder, dat ik hem liever
niets vraag. Toch heb ik wei raad of
steun noodig, meer nog van een vriend
dan van een advocaat.
Het zou mij buitengewoon veel
genoegen doen om te kunnen assis-
teeren als advocaat of uit vriendschap,
viel Eldrick onmiddellijk in. Laat mfl
u dan een voorstel doen. Misschien
hebt u deze zaak nog nooit in zijn
geheel aan iemand verteld?
Neer, nooit heelemaal.
Dan zou ik u aanraden, laten
wfi er nog iemand bijhalen. Twee
weten meet dan een. Zal ik mijnheer
Coliingwood laten roepen?
Hij observeerde haar nauwlettend,
terwijl hij dit zeide. en zag een lichte
blos haar wangen kleurea. Even zweeg
zij eB Eldrick zag, dat zij nadacht.
Hg kan in een paar minuten hier
zijn, drong hij aan. Zijn kantoor is
vlakbij en hij is nu zeksr thuis.
Laat u mij even tijd om te be
sluiten. stelde Nesta voor.
Eldiick sprong op. Natuurlijk laat
ik u even alleen. Ik moet nog even
naar Pascoe, ik ben in enkele oogen-
blikken weer terug.
Taen Nesta alleen was dacht zg
ernstig na en overwoog haar positie
zorgvuldig. Zij veilangde werkelijk
een betrouwbaar iemand te hebben
om «1 haar moeilijkheden aan voor
te leggen, want de openbaringen van
Pratt dwarrelden door haar hoofd en
zij zag de zaken niet helder en rustig
genoeg. T .ch waren er bezwaren. Ten
eerste zou zij al die vreesetflke be
schuldigingen moeten herhalen, die
Pratt tegen haar moeder geuit had.
Dan ook over dat geheim dat Pratt
zeide te beziiten. En als haar raat-
gevers nu eens adviseerden om door
tastende maatregelen te trt ff :n tegen
over Pratt, dreigde er dan geen dubbel
gevaar voor haar moeder
Zou het niet veel beter zijn als zij
alles voor zich hield en wachtte hoe
de omstandigheden zich zouden wij
zigen Maar de gedachte alleen deed
haar huiveren. De vrees, met een
zoo groot geheim aileen te blijven,
erover te piekeren en veronderstellin
gen op te bouwen war het toch wel
zou zijn, deed hir-r tot een besluit
komen Toen Eldrick kwam, knikte
zij hem toe.
Ik zou het liefst alles aan u en
mijnheer Coliingwood vertellen, zei
zij eenvoudig.
Binnen zeer korten tijd was Coliing
wood er, Voor deze twee stortte Nesta
haar hart uit, Alles, voor zoover zq
het zich herinneren kon van hetgeen
Pratt gezegd had. Iedere kleinigheid,
dit tq Wilt, detldt rfl hen mede, hoe
verder zij kwam, des te strakker keken
de twee advocaten en zij begreep, dat
de zaak er leelijker uitzag, dan zij in
het begin gemeend had.
Dat is alles, zuchtte zij ten laatste.
Ik geloof, dat ik niets overgeslagen
heb. Zelfs nu weet ik niet, of ik
verstandig gedaan heb met alles te ver
teller. Maar ik geloof ook, dat ik alles
niet zou hebben lrunneH dragen.
Maar bes'e juffrouw Mailathorpe,
zeide Eldrick gemeend. U heeft
waarschijnlijk nog nooit xoo'a ver
standig ding in uw leven gedaan. En
nu, hij keek Coliingwood beteekenis-
vol aan, laten wij nu met ons driië.i
goed indenken wat dit allemaal zeg
gen wil. Pratt zou doodelgk verwon
derd rijn, als hij hooide, rat u dezen
stap gedaan hebt. Vindt je ook niet,
Coilirgwood
Ja, stemde Coliingwood toe, na
een oogenblik gedacht te hebben. Dat
denk ik ook.
Pratt geloofde vast, dat u, he
geen hij u mededeelde, zorgvuldig
verzwijgen zou, ten eigen belang.
Dat zouden de meeste menschen in
uw omstandigheden ook gedaan heb
ben. Die zouden liever met eeB kna
gend geheim ror.dloopen, dat hun ie
ven ondermijnde. Maar u is een ver
standige jonge dame. Nu is het van
belang, oat wij Pratt In den waan
laten, dat u alles stil gehouden hebt.
Laat hem maar blijven denken, dat u
zwijgt uit anrgt. Dan kunnen wij zijn
geniepig offensief beantwoorden met
een even stil tegen-offensief, besloot
Eldrick.
Weer keek hq Coliingwood aan cn
deze knikte weer toestemmend.
Dus, hernam Eidiick, laat ons
de «ken eeni nuchter bekqken va»
uit het nieuwe standpunt. Om te
beginnen. Het verhaal van Piaitover
dat brugge'je en de rol, die uw moe
der daatbg gespeeld heeft, is knap in
elkaar gezet. Het heeft u natuurlijk
onaangenaam getroffen, daasom zou
ik willen beginnen met u dit te zeg
gen geloof er geen steek van.
Nesta slaakte een diepe zucht van
veilichttng O, riep ze uit. -Als
u eens wist hoe big ik zou zijn als
ik gelooven kon dat het allemaal ge
togen was. Kan dat heusch zijn, na
alles wat ik gezien net»?
Ik vraag u heelemaal niet, aan
te nemen dat hij liegt, ging Eldrick
door,, weer met een blik op Coliing
wood. Ik vraag u alleen maai te
gtlooven dat, als u uw moeder trom
vrorg, zij een geheel anderen uuleg
aan de zaak zou kunnen geven. Mgn
indruk is, hij knipoogde tegen Col
iingwood, dat mevrouw Maliathorpe
van plan was, toen zg dien brief naar
Pratt schreef, de brug nog dicnzcitucn
morgen te laten repareeien, dat er
iets fusschen kwam en dat zg daarom
naar het boschje ging om hem te
waarscnuwen, voor hij het gevaarlijke
punt zou bereikt hebben. Wat zeg
jij, Coliingwood
Ik zou leggen, antwoordde Col
iingwood, terwgl hg den andeien ad
vocaat strak aan zag, ca» men dat
met succes zou kunnen pleiten tegen
nadere beschuldiging, die Pratt zon
kunnen inbrengen.
Dus denkt u, dat mijn moeder
niet txp es vroeg Nesta, ilch van
den een naar den ander keeieud.
Denkt u dat heusch?
(Wordt vettolgdj.
