AKKERTJES
Binnenland.
in een nieuwen v©nn
vóór alles evenwel op grond
van het hooge aanzien, dal het
allerwege geniet, meer kan bij
dragen tot het behoud van den
vrede, dan welk ander land ook.
Wil Groot-Brittannië echter, dat
zijn stem met den noodigen eer
bied wordt aangehoord, wil het
in staat zijn om aan alle ver
plichtingen, welke het op zich
genomen heeft, te voldoen, dan
moet het ook sterk genoeg zijn,
om aan dat woord de noodige
kracht bij te zetten. Alleen op
die wijze kan het zijn roeping
vervullen, de rol te spelen van
vredebewaarder in Europa.
Tweede Kamer.
De algemeene beschouwingen
over het Bezuinigings-ontwerp
zijn gesloten.
De Minister-President verklaar
de zich Vrijdag in zijn dupliek
aar. de sprekers „niet ontevreden"
over de ontvangst, welke het
Kabinet in de Kamer had genoten.
In de rede van den Minister
heeft een uitdrukking geklonken,
welke stellig nog nimmer van de
regeeringstafel is vernomen. Hij
sprak nl. van „onvaderlandslie
vende schobbers". En hiermede
had hij hen op het oog, die
probeeren uit alles, wat er over
devaluatie of gouden standaard
in ons parlement of van de
regeeringstafel wordt gezegd, in
letterlijken zin munt te slaan
zij maken ons volk onrustig,
probeeren de bezitters van guldens
te doen overgaan in vreemde
valuta, teneinde met hun sjacheren
daaraan te verdienen.
In de bewuste passage van zijn
rede gaf de Minister-President
de Kamer het dringende advies,
voortaan over devaluatie te zwij
gen. Elk debat over deze zaak,
zei hij, geeft voedsel aan nieuwe
actie. De Regeering plaatst de
valuatie buiten haar plannen
(even tevoren had hij verklaard
„Een. prijsgeven van den gouden
standaard is van dit kabinet
vrijwillig niet te verwachten!");
laat de Kamer dit ook doen. De
vlucht van den gulden naar
buitenlandsche valuta wordt
zoo ging de Minister voort
door menschen, „die ik onvader
landslievende schobbers noem",
aangemoedigd, waardoor allerlei
nationale belangen worden ge
schaad. Maar de Regeering zal
alles doen om te bevorderen, dat
ons land deze twee zaken krijgt,
waaraan dringend behoefte is
llgere rente en hooger crediet
En hiermede was dan door
den Minister-President (die ook
nog in het licht stelde, dat de-
viezencontröle alleen mogelijk is
bij het prijsgeven van den gouden
standaard, en bovendien in zich
zelf practisch vrijwel onuitvoer
baar is) vonnis gestreken over
de speculanten, die de ellende
van onze dagen aangrijpen „om
er buit uit te slaan", zooals men
het noemt. Men zou echter ook
kunnen zeggen, dat ZExc. schob
bers noemt degenen, die dit
vroeger deden of nóg dagelijks
doen, omdat nu eenmaal de geld
handel een zaak is van specula
tieven aard. En als er geen risico
is, is er ook geen speculatie en
zullen er ook geen „schobbers
zijn, die effecten koopen. In dat
licht bezien beschouwen we die
uitdrukking van den Minister even
gevaarlijk als van degenen, die
zeggen, dat devaluatie
„moet enzalkome n", zoo
als het Tweede Kamerlid Van
der Weijden, lid van de RK.
Kamerfractie, deed in de dezer
dagen te Hulst gehouden ver
gadering.
Overigens heeft ook Minister
Colijn nog over ontstaan en ver
loopder kabinets-crisis gesproken.
Dr. Colijn bevestigde, dat de
crisis feitelijk was ontstaan door
felle critiek in een deel der
rmsche pers. Erkennend, dat
ÜLuitlokken" der crisis in het
•ent in niemands bedoeling
elegen, gaf de minister te
tfprvoV dat het kabinet door die
lende en felle campagne
vaste jee| dg,. Roomse^ perS)
zijn positie werd aan- j
Axel 's 8aan twijfelen, of het
nog wel het vertrouwen der ka
tholieke fractie bezat. En toen
mr. Aalberse de vraag had gesteld,
of het kabinet nog het vertrouwen
koesterde ons volk door de crisis
te kunnen heenhelpen, heeft het
daarop gereageerd met het ant
woord, dat het zelf dat vertrou
wen nog bezat, maar dat het
wilde weten of de katholieke
fractie harerzijds nog vertrouwen
stelde in het beleid. Om een
motie heb ik nooit gevraagd
zei dr. Colijn een eenvoudige
verklaring zou voldoende zijn
geweest.
De Minister erkende het steno
gram te hebben aangevuld met
de woorden „door het achterwege
laten van ondermijnende critiek".
Hij had dat (naar aanleiding van
een particuliere opmerking) nog
eens gedaan om duidelijk te doen
uitkomen, dat er geen motie was
bedoeld. Zij wilde zich verge
wissen of zij nog op een meer
derheid steunde, of de sterkste
groep haar nog vertrouwde, en
toen dit niet het geval bleek, is
aan de Kroon gevraagd, de Mi
nisters van hun ambt „te ont
heffen."
De Minister heeft geen poging
gewaagd om een parlementair
kabinet te vormen, aangezien de
mislukking daarvan na de gebeur
tenissen van '33-en '35 vast stond.
Ook stond volgens hem «ast dat
de vorming van een extra-par
lementair kabinet door een ander
Zou mislukken. En omdat er
geen tijd verloren mocht gaan
(de Nederlandsche Bank heeft in
die dagen 130 millioen aan goud
verloren) daarom heeft hij zélf
toen de opdracht aanvaard.
Over de rest van het debat
kunnen wij kort zijn.
Nadat Minister Oud nog eens
in het bijzonder financieele op
merkingen had beantwoord, heb
ben nog verschillende sprekers
het woord gevoerd. In de eerste
plaats de heer Aalberse. Maar
nieuws kon hij uiteraard niet meer
zeggen. Markwaardig en open
hartig was, dat hij zonder om
wegen sprak over het gerucht
(hetwelk inderdaad al geruimen
tijd loopt) als zou er tusschen
hem en dr. Colijn een oude veete
bestaan. Welnu, de heer Aalberse
getuigde van de groote achting,
welke hij dr. Colijn om zijn per
soon, zijn werkkracht en zijn be
kwaamheid toedraacht. Overigens
trad hij uiteraard nog eens in
een verdediging van het beleid
zijner fractie, wat hij dikwijls op
geestige wijze deed. Vooral het
slot van zijn rede was aardig.
Men heeft gezegd, zei hij
dat ik geen vrede heb gesloter,
maar een wapenstilstand. Welnu,
in onze vaderlandsche historie
heeft een wapenstilstand eens 12
jaar geduurd. En de vraag, wie
den strijd van de laatste maanden
nu eigenlijk gewonnen had, be
antwoordde hij met de verwijzing
naar een woord van Guizot de
overwinning is aan hem, die den
vrede weet te herstellen. Zulk
een overwinning wenschte hij het
kabinet toe mitsgaders een lang
leven.
Waarlijk, de verhouding is wel
heel veel milder dan twee maan
den geledenEn wij moeten
getuigen, dat het optreden van
den katholieken leider in dit debat
doorloopend loyaal is geweest.
We kunnen zeggen, dat de ver
houdingen zijn verbeterd; dat de
atmosfeer is verhelderd en dat er
tusschen het kabinet en de groote
meerderheid der Kamer een wil
tot samenwerking bestaat.
Amsterdamsche Oranjegezinde
burgerij.
Duizenden kinderen en ook tele
ouderen trokken zingend en jui
chend in marschtempo voorbij de
zich op het balcon bevindende
vorstelijke personen. Het duurde
bijna een uur voor deze Oranje
optocht voorbij het paleis getrok
ken was.
Zondagmorgen hebben de Ko
ningin en de Prinses den kerk
dienst in de Oude Kerk aan het
Oude Kerkplein bijgewcrond.
Voorganger was ds. J. P, van
Bruggen.
Des middags begaven de vors
tel ij ke bezoeksters met gevolg
zich naar het Rijksmuseum. In
stroomenden regen reden de beide
vorstinnen, evenals zij gekomen
waren in een open rijtuig, weer
naar het paleis op den Dam terug.
Gister is de Koningin per trein
naar Apeldoorn veitrokken.
De Koningin te Amsterdam.
Spontaan en geestdiiftig heeft
de jeugd van Amsterdam Zater
dagmiddag H. M. de Koningin en
Prinses Juliana gehuldigd. Op
den Dam waren duizenden deel
nemers opgesteld jeugdorgani
saties, scholen, vereenigingen van
volwassenen, padvinders, enz
Mr. Haitsma Muiier, voorzitter
van het Nationaal Jongeren Ver
bond, afd. Amsterdam, die de
huldebetooging op touw had ge
zet, begaf zich voor het défilé
naar het paleis, teneinde ter in
leiding van de hulde een toe
spraak tot de Koningin te houden,
waarin hij dank zegde voor het
aanvaarden van de hulde der
AXEL, 1 October lf?35
De waterleiding wordt volop
gereed gemaakt. Men is reeds
Drieschouwen gepasseerd en gaat
nu in de richting Hulst. Eer. groot
terrein is op de Groote Plaat af
gescheiden voor werkzaamheden
en berging van materiaal van den
watertoren. Gezien het vele zand
en ijzer zal betonbouw wel de
hoofdzaak zijn. Een drietal tenten
of keeten voor opzicht en teeke
naars zijn reeds geplaatst.
Een jubileam.
Toen dhr. J. R. de Jonge, on
derwijzer aan de Chr. Nat. School
alhier in zijn lokaal kwam, werd
hij ten zeerste verrast door het
feit, dat dit in een feestzaal was
omgetooverd, door een smaak
volle versiering met bloemen,
guirlandes en bouquetten. Al
spoedig werd het hem duidelijk,
dat men daarin wilde herdenken,
dat hij heden 25 jaren onafge
broken aan deze school werk
zaam is geweest. En ook de
leerlingen zijner klasse, of liever
de ouders daarvan, wilden op
dezen dag hunne genegenheid
toonen; zoo schonk een der leer
lingen namens zijn klassegenooten
een fraaie bureaulamp, terwijl
het hoofd der school, de heer J.
J. de Ridder met een hartelijke
toespraak namens de collega's
een bloemenmand overhandigde.
Eveneens werd dhr. De Jonge
gecomplimenteerd door den voor
zitter der Schoolvereniging, den
heer J. M. Oggel, die daartoe met
den secretaris, den heer J. L. J.
I Maris, namens het bestuur een
j bloemstuk aanboden. Toevallig
was ook dr. J Huizinga, inspec
teur van het Chr. Nat. School
onderwijs en directeur van de
Chr. Kweekschool voor onderwij
zers te Middelburg aanwezig,
zoodat de jubilaris ook van dezen
eenige woorden van waardeering
had in ontvangst te nemen.
Wie dhr. De Jonge kent, zal
begrijpen, dat het hem dezen dag
niet gemakkelijk gema'akt is, om
dat hij, wars van smuk en hulde,
niets liever doet dan zijn plicht,
d.i. zich geven aan zijn vak en
zijn kinderen, in allen eenvoud,
maar met een goedig hart en vas
ten wil, om hetgeen hij doet, zoo
goed mogelijk te doen.
Vanmiddag mochten de leer
lingen een tractatie ontvangen en
zijn ze allen door het versierde
lokaal geleid om hun meesterde
hand te drukken.
We willen ons gaarne aan
sluiten bij de wenschen, dat hij
nog vele jaren dien arbeid als
opvoeder der jeugd moge voort
zetten.
Ook ten huize mochten de
heer en mevrouw De Jonge vele
blijken van belangstelling ont
vangen.
Karei Lotsy te Axel.
„Napels zien en dan sterven",
heette het in onze schooljaren.
Onze brave „meester" wilde met
die enkele woorden den machtigen
indruk schetsen, die deze schoone
stad, gelegen aan de blauwe
wateren der Middellandsche Zee,
onder den eeuwigen rookpluim
van den majestueuzen Vesuvius,
opwekt bij den vreemdeling,
welke haar van de zeezijde nadert.
Geen stad ter wereld moet deze
sprookjesachtige schoonheid kun
nen evenaren of overtreffen,
Het is misschien een ietwat
zonderlinge aanhef voor een ver
slag van de rede, die de heer
K. J. J. Lotsy hier Vrijdag in „Het
Centrum" voor pl.m. 400 toe
hoorders hield, doch we werden
onwillekeurig aan deze woorden
herinnerd door de opmerking van
een bekend sportman, die vol lof
was over het door dhr. Lotsy
gesprokene en zich ongeveer in
dienzelfden geest uitliet met de
woorden„Wanneer je Lotsy
gehoord hebt, sprekende over
voetbal- training, concentratie, enz.
ga dan niet verder, want dan is
er voor ons op dit terrein niets
nieuws meer onder de zon".
Inderdaad ligt er een groote
waarheid in deze woorJèn en zij,
die Lotsy's lezing bijwoonden en
aandachtig elk woord beluisterden,
zullen hiermede ongetwijfeld in
stemmen.
De vergadering was in de eerste
plaats belegd voor de Zeeuwsch-
Vlaamsche voetballers en hun
leiders; doch ook de velen, die
niet als voetballer, doch in eeni
gerlei functie in de maatschappij
met leiding of opvoeding van de
jeugd belast zijn en de lezing
bijwoonden, zullen veel leerzame
slof en nuttige wenken hebben
opgedadn. Want als Karei Lotsy
eenmaal aan het vertejlen gaat,
most men niet denken, dat het
een droog voetbalpraatje wordt
over tactiek, techniek, enz. van
het spelmaar dan krijgen we
oneindig veel meer te hooren dat
van opvoedkundige waarde is,
zoowel voor ouderen als jongeren.
Een rede" van den heer Lotsy
is tintelend van liefde voor zijn
vaderland en voor allen, die op
eerlijke wijze elkaar bestrijden in
een sportieven kamp'; is vol
warmte en toewijding om onze
jongere generatie in goede banen
te leiden. En dan niet te ver
geten z ij n jongens, het Ncder-
landsch elftalSporminnend Ne
derland moet Lotsy daarvoor
dankbaar zijn.
Komen we thans tot de lezing
zelve.
De heer Lotsy werd ingeleid
door den heer M. Oele, voorzit
ter van den Zeeuwschen Voet
halbond, die in het kort het doel
der bijeenkomst uiteenzette, nl.
meer propaganda in deze streek
in het algemeen en voor de spe
Iers zelf allerlei nultige werken
in het bijzonder. Hij spoorde
aan tot trouw aan Z.V B.-en Kon.
N V.B., als zijnde de bonden waar
nipt gevraagd wordt naar rang o
stand, godsdienst of politieke rich
ting. Spr. betreurde hel, dat in
Z. Vlaanderen zoovelen de gele
deren van den neutralen Bond
verlaten en toetreden tot den Bel
gisch— Vlaamschen Bond, geen
nationale organisatie dus. We
kennen toch allen hetZeeuvtrsch-
Vlaamsche volkslied
„Van d Ee tot Hontenisse,
Van Hulst tot aan Cadzand
Dat is ons eigen landje,
Maar deel van Nederland."
Wordt dit bij de sportbeoefe
ning vergeten vroeg spr. De
genen, die onze organisatie ver
laten en tot een buuenlandschen
bond toetreden, zijn geen echte
Nederlanders (applaus).
Alsnu betrad de heer Lotsy het
podium, die allereerst de V.V.
Axel dankte voor de uitnoodiging
om naar het gebied van de Zeeuw-
sche klei te komen, waaraan hij
volgaarne heeft voldaan. Het
verheugde hem, dat er in Z.
Vlaanderen zooveel belangstelling
vooi de voetbalsport bestaat, ge
tuige de groote opkomst in deze
mooie zaal.
Spr. gaf daarna een overzicht
van de ontwikkeling var. het spel,
vanaf het oogenblik, dat in Hol
land de eerste voetbal rolde, toen
een handjevol pioniers bespot en
verjaagd werd, tot heden, nu het
spel zoo'n voorname plaats in
neemt in onze samenleving en
volksontwikkeling. In het voet
balspel ligt meer opgesloten dan
het schoppen tegen een balhet
kweekt wilskracht en energie,
snel handelen en denken en meer
andere goede eigenschappen, die
we in onze tegenwoordige samen
leving nog zoo vaak missen. De
sport is een onmisbaar onderdeel
van onze samenleving geworden.
Een nieuwe pijeistiSSor
NeZTuTnooidr^ Ki^piin, Spier
pijn, Zenuwpijn, Vrouwen-
pijn, Rheumatische pijnen,
gevatte kou, Griep, enz.
A
Vervolgens besprak de heer
Lotsy waf concentratie vermag op
sportgebied niet alleen, doch ook
bij het dagelijksche werk. Ta!
van voorbeelden haalde spr. aan,
die ook door niet-voetballers ter
harte kunnen genomen worden.
Op onderhoudende wijze ver
telde hij van- de buitenlandsche
reizen met „zijn jongens", het
Nederiandsch elftal. Vroeger
kwam het eigenlijke doel, een
goede wedstrijd, daarbij wel eens
in het gedrang, omdat zoo'n reis
dan meer als een vroolijke va-
cantietrip werd beschouwd door
sommige spelers, doch thans is
dit veranderd. Iedere leider,
iedere speler beseft ten volle, dat
liet gaat, om de eer van ons va
derland ook in den vreemde op
sportgebied hoog te houden. Dat
zijn alle goede resultaten van de
oefeningen en besprekingen met
de jongens op het V.U.C.-terrein
in Den Haag. Daar leert men
elkander kennen, daar wordt de
goede geest geschapen en de band
van saamhoorigheid gesmeed.
Het heeft veel toewijding en stof
fering gekost om het tegenwoor
dige peil te bereiken na de jaren
van inzinking, doch de werkwijze
van de technische commissie heeft
goede resultaten opgeleverd, die
ook mee in het nauwste verband
staan met de belangen der klei
nere clubs.
Aan de opleiding van onze
Juniores moet bijzondere aandacht
worden gewijd, aldus spr. De
leiders moeten de fijne roerselen
in deze jonge menschenzielen
aanvoelen als de Juniores zich als
lid aanmelden. Men moet eruit
halen wat er in zit. Bovendien
moet er tucht zijn in een voetbal
club en onderwerping aan de
leiders. Nooit mag deze echter
den vorm van dwang aannemen.
Zijn er elementen onder uwe
leden, die zich aan de wetten der
sportiviteit niet willen onderwer
pen, of een schrik of gevaar zijn
voor de tegenstanders. Spaar ze
niet, doch riep spr. met stem
verheffing dze d'r uit 1
Snel reageeren is vooral go.ed
bij de sport. Snelheid van han
delen en denken is iets onmis
baars voor de goede ontwikkeling
van den voetballer. Spr. gaf
daarvan voorbeelden van de oefe
ningen op het V. U. C. terrein.
Bij niet-begrijpen mogen de leden
de spelers nooit ruw behandelen
of dwangmaatregelen nemen, dat
kan slechts funeste gevolgen en
het tegenovergestelde van het be
oogde doel als resultaat hebben.
Ook bij de strengst doorgevoerde
training mag men den" spelers
niet ais kinderen behandelen en
hun alles verbieden of onthouden,
'eder goed sportman voelt zelf
ook wel, wat goed of nadeelig
is voor zijn lichaam. Er moet
echter regelmaat zijn, zoowel bij
eten, rooken, drinken en slapen.
Dit wordt veelal verwaarloosd bij
de tegenwoordige sportmenschen.
Schijnbaar zijn dit kleinigheden,
die niet van zooveel belang ge
acht worden maar die noodzake
lijk zijn voor een goede lichame*
-nding van Apotheker Dumont
die geneeskrachtige stoffen op zoo
danige wijze samenvoegde, dat daar
uit onistond een uiterst veelzijdig
werkend middel, dat snel pijnen stilt,
koorts verdrijft en onschadelijk is.
Bovendien zijn het géén harde tablet
ten, doch fijn en daardoor dadelijk
oplossend poeder dat omgeven is door
een smaakloos omhulsel van ouwel.
Geproc-fl niets! Geen maagpijnen!
Wijze van 10 tellen onder water houden
i^tiemen dan achter op de tong leggen
3. doorslikken met'n teug water
52 cent per buisje van 12 stuks!
AKKERTJES werken zeer snel bij:
Volgens recept van Apotheker Dumont
