tfl
iè I
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch- Vlaanderen.
HET TESTAMENT.
No. 45
DINSDAG 10 SEPTEMBER 1935
5Lp Jaarg.
M
m
J. C. VINK - Axel.
Buitenland.
FEUILLETON.
r
M
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-U1TGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
ADVERTENT1ËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën werden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
Frarikrjjk.
Onder den indruk der buiten-
landsche gebeurtenissen blijft de
politieke bedrijvigheid in Frank
rijk binnen zekere perken, hoewel
er sterke gisting heerscht, vooral
in verband met de bezuinigings
decreten der regeering.
De dreigende houding door
Italië tegenover Abessinië aange
nomen en de daaruit voortsprui
tende verhoogde kans op het
uitbreken van een oorlog binnen
afzienbaren tijd, houdt de aan
dacht te zeer gespannen, dan dat
de uitvoering van reeds ontworpen
plannen daaronder niet zou lijden.
Bovendien spreekt de erkenning
van de hoogst moeilijke taak,
rustende op de schouders van
den minister-president, die tevens
het departement van Buitenland-
sche Zaken beheert, zeer zeker
ook een woordje mee in het
vaststellen1 der jegens het Kabinet-
Laval aan te nemen houding.
Het is buiten kijf, dat Frankrijk
in deze onrustige dagen de onbe
twiste leiding heeft in de Euro-
peesche politiek, voor zoover het
verleenen van bemiddeling betreft.
In dit opzicht is de rol van
Engeland voorloopig uitgespeeld.
De regeering te Londen, die zoo
lang de bemiddelaarsrol heeft
vervuld, heeft die aan Frankrijk
moeten overlaten wegens de min
of meer vijandige houding, door
Italië aangenomen in verband
met veronderstelde Britsche sym
pathieën jegens Abessinië Indien
Rome het land van den Negus
als den eerlang te vuur en te
zwaard uit te roeien vijand be
schouwt, dan geldt Engeland als
zijn medestander, die geducht in
de gaten moet worden gehouden.
Engeland doet zijn uiterste best
Parijs mede te spannen voor den
wagen van Genève, overeenkom
stig vaak herhaalde verzekeringen
van Fransche zijde, waarbij de
Volkenbonds-principes sterk op
den voorgrond werden geplaatst.
De eerst kort geleden ontloken
vriendschap tusschen Parijs en
Rome echter bezit groote waarde
voor de Franschen met het oog
op de onverminderde vrees voor
een Duitschen overval, zoodra
daartoe de gelegenheid gunstig
mocht zijn in de oogen der
machthebbers te Berlijn. In dat
geval is de hulp van Italië een
factor van groote beteekenis.
Laval probeert zoovee! mogelijk
de geit en de kool te sparen.
Zich stellende op het standpunt
dat het pact van den Volkenbond
ten volle moet worden gerespec
teerd, begeeft hij zich met Enge
land in hetzelfde schuitje. Tevens
echter, erkent hij volmondig, dat
Italië aanspraken kan doen gelden
op expansie, ofschoon hij zich
tegen het aanwenden van geweld
verklaart om die aanspraken te
verwezenlijken. Het is inderdaad
een zeer moeilijke positie, waarin
zich de Fransche premier bevindt,
daar hij ook rekening heeft te
houden met de sterke oppositie
binnen de grenzen van zijn land,
die niet zal aarzelen zijn Kabinet
te doen vallen als daartoe de
mogelijkheid zich voordoet, on
danks de waardeering voor het
door hem betoonde beleid ten
aanzien van de buitenlandsche
politiek.
Abessinië vraagt bescherming.
Tot ieders verrassing werd
Donderdag onverwacht de Volken
bondsraad bijeen geroepen voor
een vergadering. Onmiddellijk na
het openen der vergadering gaf
de voorzitter het woord aan prof.
Jèze, den vertegenwoordiger van
Abessinië.
Op dat oogenblik stond de
ltaliaansche vertegenwoordiger,
baron Aloisi van zijn plaats aan
de raadstafel op en verliet demon
stratief de zittingszaal.
Een lid der ltaliaansche dele
gatie, die daarop zijn plaats
innam, werd eenige minuten later,
terwijl de Abessinische vertegen
woordiger reeds sprak, uit de
zaal geroepen, zoodat de ltaliaan
sche zetel leeg bleef.
Naar verluidt, weigert Italië aan
Volkenbondsberaadslagingen over
het conflict deel te nemen in
tegenwoordigheid van een Abes-
sinischen vertegenwoordiger, doch
heeft het geen bezwaar tegen
diens aanwezigheid in de Raads
zitting bij de behandeling van
andere kwesties.
Nadat Aloisi de zittingszaal
had verlaten, nam prof. Jèze het
woord. Hij ging op de détails
van het ltaliaansche memorandum
niet nader in, doch noemde dit
document in derr loop van zijn
betoog een poging om te over
bluffen. Italië wil den ban over
Abessinië laten uitspreken, om
bevrijd te worden van zijn ver
plichtingen. Italië handelt volgens
het Fransche spreekwoord, dat
wie zijn hond verdrinken wil,
slechts behoeft te verklaren, dat
het dier hondsdol is. De be
schimpingen, welke Italië aan het
adres van Abessinië uit, herinne
ren er aan, dat Italië in de laatste
jaren na elkaar al zijn groote
Europeesche buren op de grofste
wijze heeft beschimpt. Gevaarlijk
wordt de houding van Italië thans
echter slechts door de omvang
rijke militaire voorbereidingen,
welke onmiddellijk oorlogsgevaar
hebben doen ontstaan. Wanneer
Italië expansie en nieuwe afzet
gebieden noodig heeft, kan het
daarmee toch openlijk voor den
dag komen. Abessinië is ten
allen tijde bereid, voor de uit
voering van hei vormingen en voor
de economische ontwikkeling van
het land den onbaatzuchtigen
raad van den Volkenbond op te
volgen.
De Abessinische vertegenwoor
diger eischte van den Volken
bondsraad
le. Overeenkomstig art. 10
van het Volkenbondsstatuut de
noodige maatregelen te nemen
om de onafhankelijkheid en de
onschendbaarheid van Abessinië
in veiband met de ltaliaansche
troepenconcer.trïie te bescher
men
2e. De in hoofdstuk 3 van
art. 15 voorziene procedure toe
te passen. De tijd van verda
gingen is thans voorbij. Tegenover
het tot het uiterste gestegen
gevaar, dat een Raadslid bedreigt,
moet onmiddellijk gehandeld
worden.
Er dient aldus vervolgde
prof. Jèze een Volkenbonds
commissie te worden ingesteld,
die nog tijdens de huidige Raads
zitting rapport zou uitbrengen.
Abessinië gaat accoord met
elke bemiddelingsprocedure, die
het uitbreken van een oorlog zou
verhinderen. Het eischt slechts
een rechtvaardige oplossing en
een bevredigende regeling van
de geheele kwestie en kant zich
tegen elke verdaging. Het gaat
er thans om te weten of een
staat, die bedreigd wordt door
een machtig buurland, met een
beroep op artikel 10 en 15 van
het Volkenbondspact op daad
werkelijke bescherming kan re
kenen.
Ook Litwinof, de vertegen
woordiger der Sovjet-Unie, heeft
in de vergadering van den Volken
bondsraad het woord gevoerd,
waarbij hij deed opmerken, dat
in het Volkenbondspact geen
onderscheid wordt gemaakt met
betrekking tot het ras en de zeden
der leden van den bond.
Kennelijk zat bij Litwinof de
bedoeling voor aan te toonen,
dat Aloisi met zijn aantijgingen
jegens Abessinië buiten zijn boekje
is gegaan.
De zitting werd vervolgens
voor onbepaalden tijd verdaagd.
Een commissie van vijf is
gevormd, waarvan de vertegen
woordigers van Engeland, Frank
rijk en de drie kleinere mogend
heden deel uitmaken.
Italië gaat daarmee niet accoord
en wenscht eveneens in de com
missie zitting te hebben.
Het verloop der vergadering
van den Volkenbondsraad heeft
te Genève een pessimistische
stemming teweeggebracht, temeer
toen bekend werd, dat Aloisi
onmiddellijk na zijn teiugkeer in
zijn hotel een telefonisch onder
houd met Mussolini heeft gehad.
Maatregel jegens de pers.
De uitgever van het dagblad
„De Stem van Ethiopië" te Amhara
is op bevel van den Negus ge
arresteerd, aangezien hij zich in
beleedigenden vorm over Italië
en Mussolini had uitgelaten.
Tegelijkertijd heeft de Negus
een verordening uitgevaardigd,
waarbij het de pers verboden
wordt, op eenigerlei wijze Italië
te beschimpen of onjuiste be
richten op te nemen.
BelÉë.
De ouders van Koningin Astrid,
prins Karei en prinses Ingeborg
van Zweden, hebben alvorens de
Belgische hoofdstad te verlaten,
naar de „N. R. Crt." meldt, een
boodschap gericht tot het Belgi
sche volk, waarbij zij dit volk
hun diepen dank betuigen voor
de groote genegenheid, welke
hun zeer geliefde dochter bij dit
volk van den eersten dag af, dat
zij den voet op het Belgische
grondgebied zette, mocht onder
vinden. Deze roerende boodschap
eindigde met de woorden
„De smart door haar heengaan
teweeggebracht, deelen wij met U,
maar boven qnze eigen smart
stellen wij onze hartgrondige
sympathie van uw jongen, zoo
vreeselijk bedroefden Koning en
zijn lieve kleine kinderen, als
mede onze erkentelijkheid voor
het onbegrensd geluk, dat hij onze
teer beminde dochter heeft weten
te geven".
Eenige bladen hebben het be
richt verspreid, dat de Koning
bedlegerig is en dat zijn alge-
meene toestand achteruitgaat.
Een off tctëele mededeeling
spreekt dit bericht tegen. De
Koning heeft zijn dagelijksche
bezigheden hervat en weer geheel
de leiding der staatszaken op zich
genomen. Dit wordt overigens
ten overvloede bevestigd door
het feit, dat hij den minister
president Van Zeeland in audiëntie
heeft ontvangen.
De Koning heeft voor alle leden
van zijn civiel en militair huis,
honorair dignitarissen en ambte
naren inbegrepen,een rouwperiode
van een jaar en 6 weken voor
geschreven, waarvan 6 maanden
i 4
COURAN
(Engelsche vertaling1.
25>
Collingwood had echter geen last
hem eemge informaties te verschaffan,
nu niet en later niet.
Ik weet nog niet precies wat ik
doen zal, zei hij. Juist waren zQ voor
de deur gekomen, de huisknecht nam
Collingwood mee naar de eene zijde
van de hall, terwijl Prait, die er al
heetemaal thuis scheen te zijn, met
zijn actetasch in een andere richting
verdween.
Collingwood meende, dat'Nesta er
niet meer zoo beangstigd uitzag als
den avond te voren. Hij had haar
reeds alles verteld van de schouwing
en zat nu te overwegen of hg haar
ook zou meedeelen wat hij opgevangen
had van de dorpspraatjes. Omdat hg
toch in den omtrek wilde bigven, be
sloot hg niets te zeggenals het
noodig was kon hg altijd nog ingrgpen.
Op het moment achtte hg alleen wat
diplomatie noodig.
O, wat ik nog zeggen wilde, ging
hg door, na een kort gesprek over den
toestand van mevrouw Maliathorpe.
Ik.... er is een verandering in mgn
plannen gekomen. Ik ga heelemaal
niet naar Indië.
Wat hg ook verwacht had, zeker
niet, dat het meisje zoo plotseling en
zoo heftig zou kleuren. Hg schrok er
even van, maar toch deed het hem
genoegen, want het teide hem veel,
wat hg gaarne wilde weten, Slechts
door een groote inspanning en wils
kracht weerhield hq zich haar de ge-
heele waarheid te bekennen. Daarom
deed hq maar alsof hq niets merkte
en praatte vlug door. Op het laatste
nipperje een kink iu den kabel. Ik
heb er ai over geschreven. Dus
dat is van de baar. Ik denk, dat ik
nu maar zal doen, wat Eldrtck me
aangeraden heeft, hier een kantoor
huren, en zien of het wil loopen. Ik
wilde nu naar Birford gaan en er met
Eidrick over praten.
Hoewel Nesta begreep, dat zg meer
had doen big ken van haar gevoelens
dan zq wel wilde, p obeerde zq toch
kalm te bigven.
Maar is dat geen erge teleurstel
ling voor u? vroeg zg. Uhadtzich
er al zoo op gespitst.
Niets aan te doen, zei Colling
wood. Al die dingen s>aan op losse
schroeven. Ik vond, dat ik het u maar
dadelqk moest vertellen. Als u mij
noodig mocht hebben, nu of later, ben
ik te bereiken. Ea omdat ik het goed
getroffen heb in het hotel, ben ik van
plan daar zoo lang ie bigven, tot tk
goede kamers in de stad gevonden heb.
Hq vertrouwde zich zelf niet om nog
langer te toeven en vertrok naar Bar-
ford, vast overtuigd, dat hij aan Nesta
zqn hart verloren had, en dat, als het
oogenblik gekomen was, hg haar ook
niet onvetschillig zou zqn.
Als een koude waterstraal kwam
daarop de herinnering aan wat Eidrick
gezegd had, dat zg een van de ryk3le
meisjes uit het graaischap was De
gedachte aan haar tqkdom siemde
Collingwood voor een poosje somber,
er stak een soort trots in hem, die
hem de gedachte deed verfoeien voor
een fortuinzoeker te worden aangezien,
Plotseling echter, met een lach, schoot
hem te binnea. dat hq ook wel iets
aan te bieden had, zijn kennis, werk
lust, en voortvarendheid. Voordat hq
Eldrick's kantoor bereikt had zag hij
zich in d>-n geest al als procureur-
genetaalI
Eidrick ontving Collingwood met
uitgesproken voldoening. Oomiddellqk
recommandeerde hq een kantoor in het
gebouw naast het zqne en bood aan
inlichtingen in te winnen, waar goede
kamers te krqgen waren. En als verder
bewqs van zqn goede gezindheid droeg
hg hem meteen twee processen over,
die binnenkort voor het hof moesten
voorkomen.
Zoodra Pratt terug is van Nor-
mandale Grange, zal hq u de stukken
brengen, zei Eidrick. Ik heb hem
er weer heengestuurd, dan kan hq zich
nuttig maken.
Ik heb hem vanmorgen nog ge
zien, antwoordde Collingwood. Het
schqnt een heele flinke vent te zyn.
Knappe kerel, stemde Eidrick toe.
Ik weet niet, hoe het af zal loopen
met dat rentmeesterschap, waar hg
naar gesolliciteerd heeft. Alles zal nu
wei veranderen, nu de jonge MaUat-
horpe dood is. Ik voor mq had nooit
gedacht dat Pratt voor die betrekking
geschikt was, maar hg heeft genoeg
zelfvertrouwen en gevoel van eigen
waarde voor een dozyn anderen. Hg
meende, dat hij voldoen zou. en ik
heb hem een goed getuigschrift niet
kunnen wegtren. Als hg zich nu
maar goed voordoet en de zaken big
ven zoo, kan het best zqn, dat hij het
bsan'je krijgt, Zooa's ik zeg, het is
een knappe vent,
Collingwood zei daar niets op, In
zqn hart wiat hg, dat het htm niet
aangenaam zou zqn als Linford Pratt
een of andere gewichtiee betrekking
kreeg op Normandale Grange. Het
kon een dwaze inbeelding zqn of wei
eer. soort intuïtie, maar hq kon het
gevoel niet van zich afzetten, dat El-
dtick's bediende niet onvoorwaardeiqk
te vertrouwen was. En toch, dacht
hq' by zich zelf, kon hg niets doen,
het zou meer dan opdringerig zijn om
Nesta Maliathorpe, ongevraagd advies
te geven op ze kengebied. Hg dacht
er liever over, wat hq daar over eenigen
tijd hoopte te zeggen betreffende de
andere zaken, maar dat kon eerst dan
gebeuren, als al de nu nog hangende
wolken weggedreven zouden zqn. In
den tusschentqd kon hg niets doen als
wachten en oplelten en inspringen,
zoodra het noodig mocht blqken.
Het duurde nogal lang, voordat
Coiüngwooa's hulp gevraagd werd.
Op Normandale Grange ging alles
oogenschqniqk zqn gewonen gang.
Harold Maliathorpe was begraven, zqn
moeder begon te herslellen van den
zenuwschok na diens dood, ds advo
caten waren bezig Nesta in het bezit
te stellen van het onroerende goed en
haar te zamen met haar moeder het
eigendom over te dragen van de fa
briek en het roerende goed. In Bar-
ford gingen de zaken ook a s naar
gewoonte. Pratt giog door met zqn
bezigheden op het kantoor van Eidrick
Pascoe, niets werd meer gehoord
tenminste, niet door b ritenstaanders
van het rentmeesterschap. Wat Co'*
ilngwood betreft, hq had ,-qi kantoor
geïnstalleerd, had goede kamers ge»
vonden en kreeg jjisi zooals Eidrick
Voorspeid had overvloed van werk.
Geregeld bezocht hq Normandale
Grange en ontmoette Neita ook bij
gemeenschappeiqke kennissen, zq leer
den eikaar beter kennen. Toen de
winter voorbq was en de eerste tee
kenen van de naderende lente zicht
baar werden in de bosschen en op de
laBderyen rondom het groote huis,
voelde Collingwood, dat de tijd aar-
gebroken was om vrquit te spreken.
Een rechtszaak hield hem drie weken
in Londen vast, maar toen hq terug
kwam, s ond zqn plan vast, hq wilde
Nesta ioo spoedig mogeiqk de heele
waarheid veitellen. Hq had het met
zich zelf uitgevochten, hg hield zoo
veel van haar, dat geen fi.iant ëile
overwegmgen hem langer tegen konden
houdc, het haar te zeggen. Evenwel,
taen Collingwood na een afwezigheid
van bqna een maand zqn opwachting
maakte op de Grange, vond hq heet
wat anders om over te praten dan zqn
groote genegenheid. Zoodra hq haar
zag, bemerkte hq, dat Nesta niet alleen
verward en voi zorg was, maar ver
stoord.
Ik ben zoo big, dat u er is, begon
zq onmiddellqk toen zq alleen waren.
Ik heb goeden raad noodig. Et is
leis gebeurdiets dat me hindert
en me erg, heel erg onts'elt. Ik ben
er gewoonweg van overstuur I
Zrg het maar, zei Collingwood.
Toen antwoordde zq G steren
middag moest ik voor zaken naar Bar-
ford. Toen ik vertrok, was moeder
tameiqk goed, ze is in de laatste weken
heel wat beter geworden en beeft nu
nog maar één verpleegster. Jammer
genoeg was die ook dien middag uit,
Bij mqn terugkomst was moeder veel
zieker en opgewonden en bet geef!
niets of we a! ontkennen, zij maakte
den indruk, alsof zq ernstig beangst was
j (Wordt vervolgd,j
