HET TESTAMENT.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Z e e u w s c li - Vlaanderen.
No. 41.
DINSDAG 27 AUGUSTUS 1935
51e Jaarg.
J. C. VINK - Axel.
Buitenland.
FEUILLETON.
ïi - si .r.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-UITGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
tot 5 regels 60 Centvoor
Groote letters worden naar
ADVERTENTIËN van 1
eiken regel meer 12 Cent.
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht,
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
uiterlijk
De kwestie met Italië.
In de met zooveel spanning
verbeide buitengewone zitting van
het Britsche Kabinet schijnen geen
bijzondere beslissingen te zijn ge
nomen. Hoewel er geen officieel
communiqué werd gepubliceerd
meent men te weten, dat Baldwin
c.s. besloten hebben zooveel mo
gelijk een verscherping van het
Italiaansch-Abessinische conflict
te vermijden door de diplomatieke
onderhandelingen voort te zetten
tot de bijeenkomst van den Vol-
ken'bondsraad op 4 September a.s.
Indien te Genève dan alle po
gingen om Mussolini alsnog tot
inkeer te brengen/ mislukken,
eerst dan zal Groot-Brittannië
eventueel overgaan tot het toe
passen van sancties.
Eigenlijk had men ook niets
anders kunnen verwachten van
den Londenschen Kabinetsraad.
Mussolini moet in zijn tegen-
woordigen gemoedstoestand in
geen geval voor het hoofd ge-
stooten worden. Hiervoor staat
te veel op het spel.
Londen en Parijs gaan dus
voort met Rome uiterst voor
zichtig te polsen over een
mogelijke minnelijke schikking.
Intusschen staat iedereen zeer
sceptisch tegenover het resultaat
dezer pogingen. En als dan ook
Genève weer op een mislukking
uitloopt? Dan zal de Duce niet
meer kunnen wachten, aangezien
het regenseizoen in Oost-Afrika
dan voorbij zal zijn.
Dus eerst na den vierden der
volgende maand komt het kritieke
oogenblik, waar Eden en Laval
in angst en vreeze naar uitzien.
Sancties, welke eenigszins effect
kunnen sorteeren (zooals sluiting
van het Suezkanaal, hetgeen mili
tair en juridisch op zichzelf reeds
een zeer moeilijk vraagstuk is),
beteekeneneen Europeesche
oorlog. Geen sancties, beteekent
het definitieve einde van het met
zooveel moeite en kosten in elkaar
gezette vredesbolwerk.
De Britsche regeering schijnt
van plan indien voor de keus
gesteld Genève te kiezen
Een wereldoorlog dus te riskeeren
in de hoop dat Mussolini uit
vrees hiervoor van zijn verove
ringsplannen zal afzien om
niet terug te vallen in den voor-
oorlogschen toestand.
En Frankrijk schijnt heelemaal
ten einde raad te zijn, daar dit
land zekere militaire afspraken
met Italië ten aanzien van Duitsch-
land gemaakt blijkt te hebben.
„Engeland moet maar het initia
tief nemen, dan volgen wij wel",
aldus redeneert men nu te Parijs.
Want ook daar is men er uit
eindelijk van overtuigd, dat een
oorlog in Oost-Afrika het einde
van Genève zou beteekenen.
Het aspect in Europa is dus
na den Britschen Kabinetsraad
onveranderd. De zenuwen moe
ten het nog uithouden tot Sep
tember
De „News Chronicle" meld*,
dat een van de vijf groote En
gelsche banken de door haar aan
Italië gegeven credieten heeft
opgezegd. Het is mogelijk, dat
andere groote banken dit voor
beeld zullen volgen. Deze stap
is niet op aansporing van de
Bank van Engeland gedaan, maar
het geldt een geheel normale
voorzichtigheidsmaatregel, waar
toe de bank heeft besloten, in
verband met het ernstige gevaar,
dat de Italiaansche valuta bedreigt.
De „Times" verklaart in een
hoofdartikel, dat verondersteld
kan worden, dat de Britsche mi
nister van Buiter.landsche Zaken
thans precies weet, hoever Groot-
Brittannië volgens de meening
van het Kabinet zal kunnen gaan
in de kwestie der sancties. Het
is evenwel niet raadzaam geacht
een verklaring af te leggen over
een geval, dat nog niet voldoende
duidelijk is komen vast te staan.
Velen hebben geloofd, dat Enge
land den Volkenbond den weg
zou wijzen. Zij zullen teleurge
steld zijn. De regeering heeft
besloten zich niet vast te leggen.
Het blad geeft toe, dat het
bezwaarlijk een eerlijk spel schijnt
het zwak bewapende Abessinië
wapenen te weigeren, terwijl
Italië in zijn beide koloniën in
Oost-Afrika aan de Abessinische
grens oorlogsmateriaal opstapelt.
Mogelijk kan Abessinië de wapen
leverantie heelemaal niet betalen.
De tegenstand van Abessinië heeft
geen vooruitzicht op resultaat in
een open veldslag, doch slechts
in een guerrilla. Derhalve is het
verschil waarschijnlijk niet zoo
gtoot.
Vervolgens behandelt de „Ti
mes" het Fransche standpunt,
volgens hetwelk een eventuëele
oorlog tot Afrika zoh kunnen
worden beperkt en verklaart dat
veel te zeggen valt voor een
dergelijke politiek. Een argument
en wel geenszins het zwakste is,
dat Mussolini later mogelijk meer
bereidwilligheid zal betoonen
vredesvoorstellen aan te liooren
dan thans. Indien hij direct bij
het begin een zege bevecht en de
voldoening heeft te kunnen be
weren, dat wraak is genomen
voor Adoea, is misschien vol
doening te geven aan de Itali
aansche eer. De zeer aanzien
lijke economische concessies,
welke hem reeds zijn aangeboden,
zouden dan missehien de basis
kunnen vormen voor een regeling.
Het Zionistenconsres.
Op het 19e Zionistencongres
te Luzern (Zwitserland) is prof.
dr. Weizmann tot voorzitter ge
kozen.
Dr. Nahum Sokolow, de pre
sident der Zionistische organisatie
en van het Joodsche Agentschap,
opende de zitting met een toe
spraak in het Hebreeuwsch.
Spr. gat een uiteenzetting van
de positie der Joden. Hij ver
klaarde, dat de ondervinding van
de laatste jaren de juistheid had
bewezen van de waarschuwing
van den Romeinschen filosoof om
over niets verwonderd te zijn.
Wilde excessen, zooals men had
gadegeslagen, gewelddaden, laster
en ophitsing tegen de vredelie
vende Joodsche minderheid, die
zich niet kan verdedigen, hebben
zich voorgedaan op een wijze,
welke men onmogelijk zou hebben
geacht.
De Joden verlangen naar den
vrede en moeten hun eer en
waardigheid over de geheele
wereld verdedigen. De Zionisten
zijn ervan overtuigd, dat hun
broeders in Duitschland patriotten
zijn, op dezelfde wijze als de
Joden in alle andere landen loyale
en vaderlandslievende burgers
zijn. Dr. Sokolow protesteerde
tegen de pogingen een nieuw
ghetto in te stellen, daarbij op
merkende, dat de Middeleeuwen
achter den rug zijn.
De DonglasmfichiBes.
Het hoofd van den technischen
dienst der Transcontinental and
Western Air in Amerika, de heer
Walter A. Hamilton, die op uit-
noodiging van de K.L.M. naar
Nederland is gereisd om de of
ficials dezer maatschappij op de
hoogte te brengen van de erva
ring welke de T.W.A. heeft op
gedaan met de Douglas DC-2-
toestellen, heeft daaromtrent op
Schiphol een aantal mededeelin-
gen gedaan tegenover eenige
journalisten.
Uit de mededeelingen van den
Amerikaanschen deskundige stip
pen wij aan, dat de T.W.A de
beschikking heeft over een vloot
van 27 Douglasmachines van het
type DC-2, waarmede de dienst
wordt onderhouden van New York
naar Los .Angeles. Er zijn heen
en weer 4 diensten per dag;
zoowel van New York als van
Los Angeles vertrekt de eerste
machine 's morgens te 8 uur
de laatste des avonds te 9 uur.
Per machine wordt 6V» a 7
uur per dag gevlogen per maand
worden door de toestellen 900 000
mijlen in den geregelden dienst
afgelegd.
De stoptijden inbegrepen wordt
gevlogen met een gemiddelde
snelheid van 165 mijl. In elk
der toestellen is een automatische
piloot ingebouwd.
Men vliegt onder alle weers
omstandigheden en gewoonlijk
in verband met de te passeeren
bergachtige gebieden op een
ra&d van «es dicht boachje stonden, en
hoogte van 3000 tot 4000 M. In
het Westelijk deel van het traject
heeft men vaak te kampen met
onweersbuien, regen en hagel
in het midden-Westen komen
zandstormen voor, terwijl in het
Oosten bij New York het weer
het best vergeleken kan worden
bij dat ten onzentmist en regen,
alsook meermalen onweer.
De weerberichtendienst is op
het geheele traject uitnemend,
terwijl mede strikt de hand wordt
gehouden aan de voor verschil
lende „velden" van regeerings-
zijde vastgestelde bepalingen,
welke gericht zijn op de hand
having van een zoo groot moge
lijke veiligheid. Dat niettemin
in de 12 maanden, dat deze
„Douglas-dienst" in werking is,
enkele ernstige en minder ernstige
ongelukken zijn voorgekomen, kan
slechts worden betreurd. Ook
's nachts wordt druk gevlogen,
zelfs langer dan op den dag.
Men heeft kunnen vaststellen
dat een volbelaste DC-2 op één
motor tot 2000 meter kan stijgen.
Rest tenslotte nog de mede-
deeling, dat door de Douglasfa-
brieken te Los Angeles in een
een tijdsverloop van ongeveer
15 maanden niet minder dan 113
van deze vliegtuigen zijn gecon
strueerd.
Verschillende berichten.
De „Oeuvre" maakt melding
van een nieuwe wapensmokkelarij
in Frankrijk, welke van 2 Aug.
j.l. dateert. Volgens het blad zijn
dien dag op de kade van Rouen
200 kisten op vrachtauto's ge
laden en verzonden. De etiket
ten vermeldden als inhoud der
kisten reuzel. Bij Rijssel werden
de kisten gelost bij een thans
stilgelegde fabriek. Zij zouden
als inhoud wapens en munitie
banden voor machinegeweren ge
had hebben.
Bovendien zou op 6 Aug j.l.
een vrachtauto eveneens met
„reuzel" uit Rouen zijn vertrokken
in de richting Amiens. Te Rouen
zijn geruchten in omloop, volgens
welke de inhoud van deze „reu
zelmunitie" verband zou houden
(Wordt vervolgd.)
v»_ t,
(Engelsche vertaling'.
21)
Nog in geen twee dagen, ant
woordde hg. Wat kan ik doen
Of u werkelijk iets doen kun*,
weet ik nie*, hernam zij. —Mijnheer
Eldrick heeft zijn eersten bediende
gestuurd, mijnheer Pratt, die Harold
ook gevonden heeft. Hij is buitenge
woon hulpvaardig en aardig geweest.
Hij en onze notaris beredderen a 1-?.
Er moet een gerechtelijke schouwing
plaats vinder. Neen. ik geloof wei-
kelijk, dat er niets te doen is voor v.
Ia zou toch graag hebben, dat u bleef
en mij zoo nu en dan eens kwam
opzoeken. Mijn moeder is heel ziek.
Sinds Zaterdag heeft zij nauwelijks
een woord gesproken.
Dan zal ik u eens vertelier, wat
ik ga doen, zei Coilingwood, vastbe
raden. Teen ik het dorp doorreed,
zag ik, dat er een heel fatsoenlijk
hotelletje was. Ik zal daar blijven
logeeren tot Donderdag, dan ben ik
vlak in de buur*, en u kunt mij laten
roeper, wanneer u wilt.
Hij kon aan haar dankbaren blik
kien, dat dit plan haar uitstekend be
viel. Zij drukte hartei|k zijn hand en
trok toen de hare terug.
Dank u nogmaals, zeide zij.
Ziet c, ik kan het niei precies zeggen
waarom, maar ik ben b ij als ik weet,
dat u in de nabijheid is. ledereen is
heel aatdig geweest, toch schijnt het
•aij toe. dat er niemand 1?» waar Ik
mee praten kan. Als u nu een kamer
beste!*, wilt u dan vanavond weer hier
komen
Ik zal er onmiddellijk voor zoi-
ger, bes iste Coilingwood. Ik ga
er nu meteen naar toe. Zeg aan de
bedienden, dat ze mij altijd binnen laten
als ik kom. En ik ben bij de hand
als u roept.
Het scheen hem zelf erg onbe
langrijk toe, wat -hij kon zeggen of
doen, maar toch was het hem alsof
hij van eenig belang was in dat som
bere groote huis. In het uhgaan kwam
hij Pratt teger. Heel onbevar g n en
zelfgenoegzaam keek de klerk Coiling
wood aar. Hij was er op voorbereid
den jongen advocaat te ontmoeten,
want h'i had van de bediendes ge
hoord van zijn komst. In zijn hart
was hij woedend, dat de jongeman
gekomen was, maar desondanks bleef
hg beleefd en onderdanig, toen hij hem
aansprak.
Goeden middag, m(nheer Coiling
wood, zei hij rustig. Het is wel
een treurige reden, die ons weer
samenbrengt. U is natuurlijk gekomen
om uw condoleances aan te bieder.
Heel sympathiek, mijnheer.
Eigenlijk ben ik gjkomen, om te
zier, of ik mijzelf nuttig kon maken,
antwoordde Coilingwood, die geen zin
had, Pratt coRtra-beleefdheidjes te
verkonpen.
Precies, mijnheer, beaamde Pratt.
Mijnheer Eidrick heeft mij hietheen
gestuurd voor hetzilfde doel. Behalve
een paar kleinere schikkingen is er
evenwel niet veel meer te doen. Het
meeste is al gedaan.
Gsai u terug naar de stad ging
hij doo', toen Coilingwood naar zijn
taxi stapte, die bulten wachtte.
Neen antwoordde deze. Ik
wilde den chauffeur naar Barford stu
ren om mijn koffertje naar het hotel
in het dorp te brengen. Ik zal daar
een paar dagen blijven. Heb je het
gehoord wendde hij zich tot den
chauffeur. Ga naar de stad terug,
haal mijn tasch van hotel Terminus
en breng deze naar Het wapen van
Normandale. Als je daar aankom*,
ben ik er ai.
De auto snorde weg, en Coilingwood
wilde met een vluchtig knikje in de
richting van het dorp verdwijnen, maar
Pra'.t hield hem tegen.
Zou u niet graag de plek zien
waar het ongeluk gebeurd is, mijnheer
vroeg hij. Het is vlak bij, binnen
vijf minuten is u er.
Een oogenblik aarzelde Coilingwood,
dan draaide hij zich om. Het was
wel zoo goed, overdacht hij, dat hij
kennis nam van al de omstandigheden
van het ongeluk al leek het nog zoo
eenvoudig.
Ja graag, stemde hij toe.
Ais het toch zoo vlak in de buurt is.
Hierheen, mijnheer, wees hem
Pratt. Hij ging zijn metgezel vóór,
langs den voorgevel van het huir,
door het struikgewas aan het einde
van den rechtervleugel, en zoo tn een
ooscbje van pijnboomer. Het pad
was dik met naalden bedekt, zoodat
bun voetstappen absoluut onhoorbaar
waren. Na korten tijd kruisten zij een
ander pad, dat dieper het bosch in
voerde. Nog een paar honderd meter,
en zij kwamen aan een barricade,
schijnbaar kortelings In elkaar gezet.
Pratt wees met zijn hand,
Daar is het bruggetje, mijnheer
Coilingwood zag, dat zij aan den
ii :n meter verder bevond zich een
dergeiijk boscbje van dentien en spar
ren door elkaar. Daar tusschen lag
een kloof, waarover het biuggetje zich
spande. Het was een licht zwak
ding van planken met een leuning van
takker. In het midden was een gat,
zoowel in de leuning als in het loop-
vlak. Het was goed te begrijpen, dat
het ratte, oud» hout zich plotseling
begeven had. Na eenige oogecblikken
zei de klerk
Ik zal het u even uitleggen. Ik
ben goed met dit park bekend. Vooi-
dat de vorige mijnheer Mallathorpe
het kcch*, ben ik er meermalen door
gewandeld. Het pad aan den anderen
kant van de brug is de naaste weg
naar het station, btn'den in het dal.
Het loopt door de bosschen en het
lager selegen gedeelte van het park.
Verleden Zaterdag liep ik langs dat
pad, met het plan over de brug naar
het huis te gaan, waar ik oarticuliere
zaken te bespreken had. Toen ik aan
gene zijde van het bruggetje kwam,
zag ik het gat middenin. Daarop keek
ik naar beneden in het ravijn, er is
daar een weg, een bestrate weg, en ik
zag hem. Ik ben toen zoo goed
en zoa kwaad als het ging, naar be
neden geklauterd, ik kan u vertellen
mijnheer, dat viei mei mee. Toen ik
bij hem kwam, was hij al dood. Ab
soluut dood. Toch ben ik er van
overtuigd, dat bij nog maar heel kort
g leden gestorven was, een minuut of
vijf denk ik.
Joa, joa, en hh zou heelemaal
niet dood zijn, de jonge meneer, as ze
moar noar mijn geluisterd badde, zei
een stem achter hen. Hij zou le
vendig geweest zijn, as ze moar ge*
doan hadde, dat ze duen moeste, dat
zou-d-ie. Beide mannen draaiden zich
haastig om en stonden voor een ouden
man, klaarblijkelijk een arbeider van
het landgoed, die hen achterop gekc-
men was, onhoorbaar op het zachte
pad van dennenaalden. Pratt wierp
een onderzoekenden blik op den ouden
man en was onmiddellijk klaar met
een vraag.
Wat bedoel je Waar heb je
het over?
Ik wete hee! goed, woar ik het
over heb, j mgmiBscb, zei de oude heer,
zeker van zijn zaak.
Denk je, dat ik veertig joar op
het landgoed gewerkt heb van kleine
jonge af, tot nou 10', en niet zou wete,
woar ik het over heb? Ik heb me
vrouw Vrijdagmiddag, hier op deze
plek al gezeid, dat at ouwe brug in
mekoar zou valie, as ze niet gemoakt
wier. Ik stond hier met er te proaten,
op deze eigenste pleats, en heb hoar
late zier, dat het niet veilig meer was,
er over te loope. Ik zei der, dat ze
het af mos loate moake. Al joare
heeft die ouwe brug hange te rotte,
toch weet ik nog wel, wannier ie
voor het loats gemoakt geworre is.
En dat was joare voordat de vorige
meneer het goed gekocht het.
Wanneer zeg je, dat je dat me
vrouw verteid hebt vroeg Pratt.
Dat was Vrijdagmiddag, meneer,
antwoordde de oude arbeider. Het
was teuge twoalf uur, ik was op weg
naar huus, om te eie. En ik kwam
mevrouw nier teugr, en zei het hoar,
Die ouwe biug, God beware heere,
die was zwart van de rot in de midde,
doar woar de jinge heer doorviel.