HET TESTAMENT. Nieuws- en Advertentieblad voor Z e e u w s c li - Vlaanderen. No. 41. DINSDAG 27 AUGUSTUS 1935 51e Jaarg. J. C. VINK - Axel. Buitenland. FEUILLETON. ïi - si .r. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER-UITGEVER Bureau Markt C 4. Telef. 56. - Postrek. 60263. tot 5 regels 60 Centvoor Groote letters worden naar ADVERTENTIËN van 1 eiken regel meer 12 Cent. plaatsruimte berekend. Advertentiën worden franco ingewacht, tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure. uiterlijk De kwestie met Italië. In de met zooveel spanning verbeide buitengewone zitting van het Britsche Kabinet schijnen geen bijzondere beslissingen te zijn ge nomen. Hoewel er geen officieel communiqué werd gepubliceerd meent men te weten, dat Baldwin c.s. besloten hebben zooveel mo gelijk een verscherping van het Italiaansch-Abessinische conflict te vermijden door de diplomatieke onderhandelingen voort te zetten tot de bijeenkomst van den Vol- ken'bondsraad op 4 September a.s. Indien te Genève dan alle po gingen om Mussolini alsnog tot inkeer te brengen/ mislukken, eerst dan zal Groot-Brittannië eventueel overgaan tot het toe passen van sancties. Eigenlijk had men ook niets anders kunnen verwachten van den Londenschen Kabinetsraad. Mussolini moet in zijn tegen- woordigen gemoedstoestand in geen geval voor het hoofd ge- stooten worden. Hiervoor staat te veel op het spel. Londen en Parijs gaan dus voort met Rome uiterst voor zichtig te polsen over een mogelijke minnelijke schikking. Intusschen staat iedereen zeer sceptisch tegenover het resultaat dezer pogingen. En als dan ook Genève weer op een mislukking uitloopt? Dan zal de Duce niet meer kunnen wachten, aangezien het regenseizoen in Oost-Afrika dan voorbij zal zijn. Dus eerst na den vierden der volgende maand komt het kritieke oogenblik, waar Eden en Laval in angst en vreeze naar uitzien. Sancties, welke eenigszins effect kunnen sorteeren (zooals sluiting van het Suezkanaal, hetgeen mili tair en juridisch op zichzelf reeds een zeer moeilijk vraagstuk is), beteekeneneen Europeesche oorlog. Geen sancties, beteekent het definitieve einde van het met zooveel moeite en kosten in elkaar gezette vredesbolwerk. De Britsche regeering schijnt van plan indien voor de keus gesteld Genève te kiezen Een wereldoorlog dus te riskeeren in de hoop dat Mussolini uit vrees hiervoor van zijn verove ringsplannen zal afzien om niet terug te vallen in den voor- oorlogschen toestand. En Frankrijk schijnt heelemaal ten einde raad te zijn, daar dit land zekere militaire afspraken met Italië ten aanzien van Duitsch- land gemaakt blijkt te hebben. „Engeland moet maar het initia tief nemen, dan volgen wij wel", aldus redeneert men nu te Parijs. Want ook daar is men er uit eindelijk van overtuigd, dat een oorlog in Oost-Afrika het einde van Genève zou beteekenen. Het aspect in Europa is dus na den Britschen Kabinetsraad onveranderd. De zenuwen moe ten het nog uithouden tot Sep tember De „News Chronicle" meld*, dat een van de vijf groote En gelsche banken de door haar aan Italië gegeven credieten heeft opgezegd. Het is mogelijk, dat andere groote banken dit voor beeld zullen volgen. Deze stap is niet op aansporing van de Bank van Engeland gedaan, maar het geldt een geheel normale voorzichtigheidsmaatregel, waar toe de bank heeft besloten, in verband met het ernstige gevaar, dat de Italiaansche valuta bedreigt. De „Times" verklaart in een hoofdartikel, dat verondersteld kan worden, dat de Britsche mi nister van Buiter.landsche Zaken thans precies weet, hoever Groot- Brittannië volgens de meening van het Kabinet zal kunnen gaan in de kwestie der sancties. Het is evenwel niet raadzaam geacht een verklaring af te leggen over een geval, dat nog niet voldoende duidelijk is komen vast te staan. Velen hebben geloofd, dat Enge land den Volkenbond den weg zou wijzen. Zij zullen teleurge steld zijn. De regeering heeft besloten zich niet vast te leggen. Het blad geeft toe, dat het bezwaarlijk een eerlijk spel schijnt het zwak bewapende Abessinië wapenen te weigeren, terwijl Italië in zijn beide koloniën in Oost-Afrika aan de Abessinische grens oorlogsmateriaal opstapelt. Mogelijk kan Abessinië de wapen leverantie heelemaal niet betalen. De tegenstand van Abessinië heeft geen vooruitzicht op resultaat in een open veldslag, doch slechts in een guerrilla. Derhalve is het verschil waarschijnlijk niet zoo gtoot. Vervolgens behandelt de „Ti mes" het Fransche standpunt, volgens hetwelk een eventuëele oorlog tot Afrika zoh kunnen worden beperkt en verklaart dat veel te zeggen valt voor een dergelijke politiek. Een argument en wel geenszins het zwakste is, dat Mussolini later mogelijk meer bereidwilligheid zal betoonen vredesvoorstellen aan te liooren dan thans. Indien hij direct bij het begin een zege bevecht en de voldoening heeft te kunnen be weren, dat wraak is genomen voor Adoea, is misschien vol doening te geven aan de Itali aansche eer. De zeer aanzien lijke economische concessies, welke hem reeds zijn aangeboden, zouden dan missehien de basis kunnen vormen voor een regeling. Het Zionistenconsres. Op het 19e Zionistencongres te Luzern (Zwitserland) is prof. dr. Weizmann tot voorzitter ge kozen. Dr. Nahum Sokolow, de pre sident der Zionistische organisatie en van het Joodsche Agentschap, opende de zitting met een toe spraak in het Hebreeuwsch. Spr. gat een uiteenzetting van de positie der Joden. Hij ver klaarde, dat de ondervinding van de laatste jaren de juistheid had bewezen van de waarschuwing van den Romeinschen filosoof om over niets verwonderd te zijn. Wilde excessen, zooals men had gadegeslagen, gewelddaden, laster en ophitsing tegen de vredelie vende Joodsche minderheid, die zich niet kan verdedigen, hebben zich voorgedaan op een wijze, welke men onmogelijk zou hebben geacht. De Joden verlangen naar den vrede en moeten hun eer en waardigheid over de geheele wereld verdedigen. De Zionisten zijn ervan overtuigd, dat hun broeders in Duitschland patriotten zijn, op dezelfde wijze als de Joden in alle andere landen loyale en vaderlandslievende burgers zijn. Dr. Sokolow protesteerde tegen de pogingen een nieuw ghetto in te stellen, daarbij op merkende, dat de Middeleeuwen achter den rug zijn. De DonglasmfichiBes. Het hoofd van den technischen dienst der Transcontinental and Western Air in Amerika, de heer Walter A. Hamilton, die op uit- noodiging van de K.L.M. naar Nederland is gereisd om de of ficials dezer maatschappij op de hoogte te brengen van de erva ring welke de T.W.A. heeft op gedaan met de Douglas DC-2- toestellen, heeft daaromtrent op Schiphol een aantal mededeelin- gen gedaan tegenover eenige journalisten. Uit de mededeelingen van den Amerikaanschen deskundige stip pen wij aan, dat de T.W.A de beschikking heeft over een vloot van 27 Douglasmachines van het type DC-2, waarmede de dienst wordt onderhouden van New York naar Los .Angeles. Er zijn heen en weer 4 diensten per dag; zoowel van New York als van Los Angeles vertrekt de eerste machine 's morgens te 8 uur de laatste des avonds te 9 uur. Per machine wordt 6V» a 7 uur per dag gevlogen per maand worden door de toestellen 900 000 mijlen in den geregelden dienst afgelegd. De stoptijden inbegrepen wordt gevlogen met een gemiddelde snelheid van 165 mijl. In elk der toestellen is een automatische piloot ingebouwd. Men vliegt onder alle weers omstandigheden en gewoonlijk in verband met de te passeeren bergachtige gebieden op een ra&d van «es dicht boachje stonden, en hoogte van 3000 tot 4000 M. In het Westelijk deel van het traject heeft men vaak te kampen met onweersbuien, regen en hagel in het midden-Westen komen zandstormen voor, terwijl in het Oosten bij New York het weer het best vergeleken kan worden bij dat ten onzentmist en regen, alsook meermalen onweer. De weerberichtendienst is op het geheele traject uitnemend, terwijl mede strikt de hand wordt gehouden aan de voor verschil lende „velden" van regeerings- zijde vastgestelde bepalingen, welke gericht zijn op de hand having van een zoo groot moge lijke veiligheid. Dat niettemin in de 12 maanden, dat deze „Douglas-dienst" in werking is, enkele ernstige en minder ernstige ongelukken zijn voorgekomen, kan slechts worden betreurd. Ook 's nachts wordt druk gevlogen, zelfs langer dan op den dag. Men heeft kunnen vaststellen dat een volbelaste DC-2 op één motor tot 2000 meter kan stijgen. Rest tenslotte nog de mede- deeling, dat door de Douglasfa- brieken te Los Angeles in een een tijdsverloop van ongeveer 15 maanden niet minder dan 113 van deze vliegtuigen zijn gecon strueerd. Verschillende berichten. De „Oeuvre" maakt melding van een nieuwe wapensmokkelarij in Frankrijk, welke van 2 Aug. j.l. dateert. Volgens het blad zijn dien dag op de kade van Rouen 200 kisten op vrachtauto's ge laden en verzonden. De etiket ten vermeldden als inhoud der kisten reuzel. Bij Rijssel werden de kisten gelost bij een thans stilgelegde fabriek. Zij zouden als inhoud wapens en munitie banden voor machinegeweren ge had hebben. Bovendien zou op 6 Aug j.l. een vrachtauto eveneens met „reuzel" uit Rouen zijn vertrokken in de richting Amiens. Te Rouen zijn geruchten in omloop, volgens welke de inhoud van deze „reu zelmunitie" verband zou houden (Wordt vervolgd.) v»_ t, (Engelsche vertaling'. 21) Nog in geen twee dagen, ant woordde hg. Wat kan ik doen Of u werkelijk iets doen kun*, weet ik nie*, hernam zij. —Mijnheer Eldrick heeft zijn eersten bediende gestuurd, mijnheer Pratt, die Harold ook gevonden heeft. Hij is buitenge woon hulpvaardig en aardig geweest. Hij en onze notaris beredderen a 1-?. Er moet een gerechtelijke schouwing plaats vinder. Neen. ik geloof wei- kelijk, dat er niets te doen is voor v. Ia zou toch graag hebben, dat u bleef en mij zoo nu en dan eens kwam opzoeken. Mijn moeder is heel ziek. Sinds Zaterdag heeft zij nauwelijks een woord gesproken. Dan zal ik u eens vertelier, wat ik ga doen, zei Coilingwood, vastbe raden. Teen ik het dorp doorreed, zag ik, dat er een heel fatsoenlijk hotelletje was. Ik zal daar blijven logeeren tot Donderdag, dan ben ik vlak in de buur*, en u kunt mij laten roeper, wanneer u wilt. Hij kon aan haar dankbaren blik kien, dat dit plan haar uitstekend be viel. Zij drukte hartei|k zijn hand en trok toen de hare terug. Dank u nogmaals, zeide zij. Ziet c, ik kan het niei precies zeggen waarom, maar ik ben b ij als ik weet, dat u in de nabijheid is. ledereen is heel aatdig geweest, toch schijnt het •aij toe. dat er niemand 1?» waar Ik mee praten kan. Als u nu een kamer beste!*, wilt u dan vanavond weer hier komen Ik zal er onmiddellijk voor zoi- ger, bes iste Coilingwood. Ik ga er nu meteen naar toe. Zeg aan de bedienden, dat ze mij altijd binnen laten als ik kom. En ik ben bij de hand als u roept. Het scheen hem zelf erg onbe langrijk toe, wat -hij kon zeggen of doen, maar toch was het hem alsof hij van eenig belang was in dat som bere groote huis. In het uhgaan kwam hij Pratt teger. Heel onbevar g n en zelfgenoegzaam keek de klerk Coiling wood aar. Hij was er op voorbereid den jongen advocaat te ontmoeten, want h'i had van de bediendes ge hoord van zijn komst. In zijn hart was hij woedend, dat de jongeman gekomen was, maar desondanks bleef hg beleefd en onderdanig, toen hij hem aansprak. Goeden middag, m(nheer Coiling wood, zei hij rustig. Het is wel een treurige reden, die ons weer samenbrengt. U is natuurlijk gekomen om uw condoleances aan te bieder. Heel sympathiek, mijnheer. Eigenlijk ben ik gjkomen, om te zier, of ik mijzelf nuttig kon maken, antwoordde Coilingwood, die geen zin had, Pratt coRtra-beleefdheidjes te verkonpen. Precies, mijnheer, beaamde Pratt. Mijnheer Eidrick heeft mij hietheen gestuurd voor hetzilfde doel. Behalve een paar kleinere schikkingen is er evenwel niet veel meer te doen. Het meeste is al gedaan. Gsai u terug naar de stad ging hij doo', toen Coilingwood naar zijn taxi stapte, die bulten wachtte. Neen antwoordde deze. Ik wilde den chauffeur naar Barford stu ren om mijn koffertje naar het hotel in het dorp te brengen. Ik zal daar een paar dagen blijven. Heb je het gehoord wendde hij zich tot den chauffeur. Ga naar de stad terug, haal mijn tasch van hotel Terminus en breng deze naar Het wapen van Normandale. Als je daar aankom*, ben ik er ai. De auto snorde weg, en Coilingwood wilde met een vluchtig knikje in de richting van het dorp verdwijnen, maar Pra'.t hield hem tegen. Zou u niet graag de plek zien waar het ongeluk gebeurd is, mijnheer vroeg hij. Het is vlak bij, binnen vijf minuten is u er. Een oogenblik aarzelde Coilingwood, dan draaide hij zich om. Het was wel zoo goed, overdacht hij, dat hij kennis nam van al de omstandigheden van het ongeluk al leek het nog zoo eenvoudig. Ja graag, stemde hij toe. Ais het toch zoo vlak in de buurt is. Hierheen, mijnheer, wees hem Pratt. Hij ging zijn metgezel vóór, langs den voorgevel van het huir, door het struikgewas aan het einde van den rechtervleugel, en zoo tn een ooscbje van pijnboomer. Het pad was dik met naalden bedekt, zoodat bun voetstappen absoluut onhoorbaar waren. Na korten tijd kruisten zij een ander pad, dat dieper het bosch in voerde. Nog een paar honderd meter, en zij kwamen aan een barricade, schijnbaar kortelings In elkaar gezet. Pratt wees met zijn hand, Daar is het bruggetje, mijnheer Coilingwood zag, dat zij aan den ii :n meter verder bevond zich een dergeiijk boscbje van dentien en spar ren door elkaar. Daar tusschen lag een kloof, waarover het biuggetje zich spande. Het was een licht zwak ding van planken met een leuning van takker. In het midden was een gat, zoowel in de leuning als in het loop- vlak. Het was goed te begrijpen, dat het ratte, oud» hout zich plotseling begeven had. Na eenige oogecblikken zei de klerk Ik zal het u even uitleggen. Ik ben goed met dit park bekend. Vooi- dat de vorige mijnheer Mallathorpe het kcch*, ben ik er meermalen door gewandeld. Het pad aan den anderen kant van de brug is de naaste weg naar het station, btn'den in het dal. Het loopt door de bosschen en het lager selegen gedeelte van het park. Verleden Zaterdag liep ik langs dat pad, met het plan over de brug naar het huis te gaan, waar ik oarticuliere zaken te bespreken had. Toen ik aan gene zijde van het bruggetje kwam, zag ik het gat middenin. Daarop keek ik naar beneden in het ravijn, er is daar een weg, een bestrate weg, en ik zag hem. Ik ben toen zoo goed en zoa kwaad als het ging, naar be neden geklauterd, ik kan u vertellen mijnheer, dat viei mei mee. Toen ik bij hem kwam, was hij al dood. Ab soluut dood. Toch ben ik er van overtuigd, dat bij nog maar heel kort g leden gestorven was, een minuut of vijf denk ik. Joa, joa, en hh zou heelemaal niet dood zijn, de jonge meneer, as ze moar noar mijn geluisterd badde, zei een stem achter hen. Hij zou le vendig geweest zijn, as ze moar ge* doan hadde, dat ze duen moeste, dat zou-d-ie. Beide mannen draaiden zich haastig om en stonden voor een ouden man, klaarblijkelijk een arbeider van het landgoed, die hen achterop gekc- men was, onhoorbaar op het zachte pad van dennenaalden. Pratt wierp een onderzoekenden blik op den ouden man en was onmiddellijk klaar met een vraag. Wat bedoel je Waar heb je het over? Ik wete hee! goed, woar ik het over heb, j mgmiBscb, zei de oude heer, zeker van zijn zaak. Denk je, dat ik veertig joar op het landgoed gewerkt heb van kleine jonge af, tot nou 10', en niet zou wete, woar ik het over heb? Ik heb me vrouw Vrijdagmiddag, hier op deze plek al gezeid, dat at ouwe brug in mekoar zou valie, as ze niet gemoakt wier. Ik stond hier met er te proaten, op deze eigenste pleats, en heb hoar late zier, dat het niet veilig meer was, er over te loope. Ik zei der, dat ze het af mos loate moake. Al joare heeft die ouwe brug hange te rotte, toch weet ik nog wel, wannier ie voor het loats gemoakt geworre is. En dat was joare voordat de vorige meneer het goed gekocht het. Wanneer zeg je, dat je dat me vrouw verteid hebt vroeg Pratt. Dat was Vrijdagmiddag, meneer, antwoordde de oude arbeider. Het was teuge twoalf uur, ik was op weg naar huus, om te eie. En ik kwam mevrouw nier teugr, en zei het hoar, Die ouwe biug, God beware heere, die was zwart van de rot in de midde, doar woar de jinge heer doorviel.

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1935 | | pagina 1