BEAU BROCADE
51e Jaarg.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch- VIaan deren,
Aan Ouders en Opvoeders!
No. 10.
DINSDAU 7 MEI 1935.
J. C. VINK - Axel.
FEUILLETON.
buitenland.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-UITGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. 56 - Postrek. 60263.
ADVERTENT1ËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
Nu de broeitijd der vogels is
begonnen, komt daar weer de
vrees voor het verstoren van
nesten door de jeugd. Allerlei
vogelsoorten, als zanglijsters,
merels, roodborstjes, vinken,
meezen, ook nachtegalen, tuin-
fluiters, grasmusschen en nog vele
andere gevederde vrienden zijn
in aantal veel verminderd. Die
achteruitgang is ook wel te ver
klaren. Allerlei maatregelen wor
den weliswaar genomen, en ge
lukkig veelal met succes, tegen
de vele gevaren, welke de vogels
bedreigen, doch men kon nog
niet overal bereiken, dat de Ne-
derlandsche jeugd de vogels
voldoende ontziet. Dat is jammer.
Aan het uithalen van nesten
onzer zangvogels is geen enkel
voordeel verbondenintegendeel,
het algemeen belang eischt, dat
dit kwaad zooveel mogelijk be
teugeld wordt. Wij kunnen im
mers deze vogels niet missen
terwille van den landbouw, den
tuinbouw en den boschbouw en
het is daarom noodzakelijk, dat
de broeitijd ongestoord verloopt.
Geeft het niet te denken, dat
onze jeugd telken jare nog dui
zenden vogelbroedsels verstoort
en dat er tevens allerwegen ge
klaagd wordt over de schade
van rupsen, slakken en ander
gedierte
Meent niet, dat het kwaad niet
te verhelpen is. Wij kunnen en
wij willen ook niet aannemen,
dat de Nederlandsche jongens
willens en wetens totdiewreede
daden in staat zijn en dat ver
trouwen is, zooals de ondervin
ding heeft geleerd, ook niet mis
plaatst. Het is dringend nood
zakelijk, dat onze jongens telkens
weer gewezen worden op het
verkeerde van het uithalen van
vogelnesten en wij moeten daartoe
een beroep op hun eergevoel doen.
Weike jongen zou er zich in
zijn hart niet voor schamen ruw
en hardvochtig te zijn voor
zwakke en hulpelooze schepselen
Op scholen, waar het bescher
men van vogels krachtig aange
moedigd wordt, zijn gunstige
resultaten dan ook nooit uitge
bleven.
Betreurt ook gij het niet, ouders
en opvoeders, dat de kinderen,
die aan uw zorgen zijn toever
trouwd, eieren en jonge vogels
uithalen, als zij zich voor enkele
uren aan uw oog hebben ont
trokken Acht ook gij deze
handeling niet lijnrecht in strijd
met datgene, wat gij de kinderen
voorhoudt, en vreest gij niet, dat
uw invloed ten goede door zulke
daden benadeeld wordt
Indien gij het met ons eens
zijt, en daaraan twijfelen wij niet,
spreekt dan met de kinderen,
wijst hun dan op de ouderliefde,
die ook bij de vogels zoo sterk
tot uiting komt en stelt belang
in alles, wat de kinderen u van
het leven in de natuur vertellen.
Het jeugdige gemoed is gelukkig
vatbaar voor goede indrukken,
en een goed woord op het juiste
oogenblik zal in veie gevallen
voldoende zijn om de jeugdige
vogelverdelgers te veranderen in
ijverige vogelbeschermers.
Het ware te wenschen, dat elke
school en ieder gezin over een
of meer nestkastjes voor vogels
kon beschikken het van nabij
gadeslaan van een vogelpaar zou
stellig bij onze jeugd algemeen
belangstelling en liefde voor deze
dieren wekken.
Het gaat trouwens niet om
vogelnesten alleen. Het gaat
ook, en overal, om het beste,
dat er in uw kind leeft. Ook
gij zult niet wenschen, dat de
kinderziel verstikt wordt door
ruwheid en wreedheid.
DE VERMETELE.
üuitschlanil.
Dr. Ley, de leider van het
Duitsche Arbeidsfront, heeft 'n
bekendmaking voor 1 Mei gepu
bliceerd, waarin hij begint met
zijn dank uit te spreken voor het
vertrouwen, dat gebleken is uit
de 83 pet. Ja-stemmen bij de
Maar ep Sir Humphrey's laatste
verkiezing van de vertrouwens-
raden.
Hij zegt dan, dat het loonpeil
nog wel bij het oude is gebleven,
dat er nog veel nood en ellende
heerscht, maar dat het toch om
hoog gaat. Dit jaar zal ook de
laatste werkwillige werk krijgen
waarmee de Leider in het derde
jaar van zijn regeering zijn be
lofte om de werkloosheid uit te
bannen, zal hebben ingelost. Dan
gewaagt Ley natuurlijk van de
achting en de eer, die de Leider
niet alleen het land en het volk
in zijn geheel, maar ook den
arbeider heeft weergegeven. Dit
alles heeft den Duitschen arbeider
'n verplichting opgelegd, welke
is neergelegd in de tien geboden
voor het werk van den komenden
tijd.
1. Wij groeten den Leider 's
ochtends en danken hem 's avonds
omdat hij ons een nieuwen wil
en nieuwe hoop voor het leven
geschonken heeft
2. Wij willen er in wedijveren
de volksgenooten rechts en links
goed te doen en een goed maker
te zijn, omdat wij waarachtig en
eerlijk nationaal-socialisten willen
zijn
3. Wij willen nooit meer van
de gemeenschap eischen, dan
ieder onzer bereid is de gemeen
schap te schenken
4. De strijd zal de inhoud
van ons leven zijn, omdat wij
weten, dat de hemel slechts
vrijheid schenkt dengene, die be
reid is zijn laatste daarvoor op
te offeren
5. Het werk zij onze eer en
de verrichting alleen onderschei-
de den een van den ander;
6. De eer van de natie zij
onze persoonlijke eer. Van het
geluk en het welzijn der natie
hangen persoonlijk geluk en het
persoonlijk welzijn af;
7. Wie wat presenteert, mag
eischen
8. Een rechtvaardige belan
genvertegenwoordiging is nood
zakelijk; echter moeten de per
soonlijke belangen ophouden,
waar het belang der gemeenschap
begint.
9. Men mag nooit door ver
schil van meening zich verwijde
ren, doch moet zich daardoor
inniger vereenigen
10. Weest onder elkaar waar
achtig en eerlijk. Bant uit uw
rijen openhartigheid en verraad.
Rechtvaardig loon.
Thans nu de organisatie van
het Duitsche arbeidsfront vol
tooid is, nu de nationaal-socia-
listische vereeniging „Kracht door
Vreugde" zijn nut getoond heeft,
en de verkiezingen voor de ver-
trouwensraden getoond hebben,
dat ons groote opvoedingswerk
met succes bekroond is, beseffen
wij, aldus vervolgt de procla
matie dat wij ons moeten
wijden aan de vraag: „Hoe ko
men wij aan een rechtvaardig
loon
Arbeiders en arbeidsters, be
dienden en ondernemers
Ik voel mij thans verplicht u
dit te zeggen, Ik ben echter niet
van zins een oppervlakkig of
zelfs gemakkelijke oplossing te
zoeken. Ik ben ook niet van
zins in het oude versleten spoor
van gesjacher en collectieve
looncontracten voort te gaan.
Ik ben mij ook bewust, dat
alle looncontracten door een sluw
uitgedacht stelsel van stukloon
en door methoden van rationali
satie op duizenderlei manieren
doorboord worden en daardoor
waardeloos en doelloos zijn.
Ik ben van zins, dit grootste
vraagstuk van elke sociale orde
ning grondig aan te pakken, gelijk
het nationaal-socialisme eischt.
Daarom heb ik de beste mannen
op dit gebied bijeengeroepen,
opdat zij ons alle wetenschappe
lijke grondslagen op dit gebied
bijeenbrengen.
Wij kennen den weg en wij
bezitten ook de middelen, dat
weten wij thans en dit verzeker
ik u, scheppende lieden, dat ik
u een rechtvaardig loon voor uw
werk zal geven en zal waarborgen.
En eveneens zullen wij werk
methoden scheppen, die het on
waardige opjaagsysteem door een
systeem van de hoogste eigen
verantwoordelijkheid zullen ver
vangen. Aan deze zaak behoort
voortaan onze volle aandacht en
onze volle wil.
Daarom verzoek ik u „Wed
ijvert in den geest der gemeen
schap, en stelt alle kleine per
soonlijke dingen ten achter in het
belang van de vorming van de
natie en voor de kracht van den
strijd om het bestaan van ons
volk. Zorgen zullen er altijd
blijven. Het paradijs kunnen wij
u niet schenken. Dat is ook niet,
waar het op aan komt. Het komt
er alleen op aan, of wij ons door
de zorgen er onder zuilen laten
krijgen, of dat wij mans genoeg
zijn de zorgen de baas te worden."
Met een opwekking om den
Leider tot voorbeeld te nemen,
besluit Lely dan zijn bekend
making.
Wie dit leest, zal met ons van
meening zijn, dat het krachtige,
frissche taal en stijl is, waarin
deze proclamatie is gesteld. En
ongetwijfeld zit er veel in, waar
over valt te denken, en dat zelfs
tot zekere hoogte is te waardee-
ren, èn door den werknemer èn
door den werkgever, en eigenlijk
ook voor ieder Nederlander al
moeten we constateeren, dat er
ook veel in staat, waarmede
niet iedereen het eens kan zijn.
De wereldtentoonstelling
te Brnssel.
De Wereldtentoonstelling te
Brussel is op lange na nog niet
gereed en toch mag zij zich
reeds in een groote belangstelling
verheugen. Dat komt, omdat al
reeds zichtbaar is de grootsche
conceptie, de gedurfde stijl, die
deze geheele expositie kenmerkt.
Het overgroote deel der impo
sante gebouwen is gereed, althans
en voornamelijk, wat het uitwen
dige betreft. Slechts enkele pa
leizen en paviljoens konden voor
de bezoekers worden opengesteld.
Daartegenover is reeds in
vollen luister te aanschouwen
de magnifieke avondverlichting
der gebouwen, en het ongeëve
naarde sproojesspel der gekleur
de fonteinen en waterwerken.
(Wordt vervolgd).
AXELSCHE
M-.<33ire
COURANT
(Engelscbe vertaling.)
58)
Van sijn sterken vijand bevrijd, stond
Zijn Edelheid op, bracht zijn das weer
in orde en sloeg het stof van zijn
kleeren. Hij stak het pakje brieven
bedaard in zijn zak, terwijl de sergeant
zijn soldaten gebood den gevangene
stevig te boeier, zoo hij verder tegen
stand bood.
Sergeant, riep Bathurst wanhopig
uit, die eerlooze kerel heeft daar
eemge brieven gestolen die Haar
Edelheid toibehooren.
Zwijg, gevange, beval de sergeant,
gij doet u zelf geen goed met dat
geweid.
Het scheen dat het lot dezen vree
sdij ken toestand met zijn ironische
pen wilde onderstreepen, want juist
toen werd de stille doipsslraat eens
klaps levendig door herhaalde vroolij-
ke klanken en het geluid van voetslap
pen. In een oogenblik was het een
tonige, vervelende Brassington vol
hevige opwinding, die alle inwoners
in eens scheen mee te sleepen en
juist doordrong tot de kleine, donkere
nerberg, waar op dit oogenblik het
laatste bedrijf van een drama weid
afgespeeld.
Dat moet het leger van den
hertog van Cumberland zijn, riep de
sergeant uit, terwijl hij zqu ooren
«pitste em het geluid op te vangen
van een naderende ruiterbende.
Dan zult gij Zijne Koninklijke
Hoogheid veel genoegen doen met het
bericht van de groote vangst die ge
gedaan hebt, sergeant, zeide S r
Humphrey Cnalloner met geveinsde
waardeering.
Dn was inderdaad de bitterste ironie
van het lot. De hertog heeft de
macht het vonnis te verdagen en zal
daarvan gebruik maken, suo ge hem
de brieven laai lezen. Dat waren de
laatste raadgevende woorden van
Bathurst aan Lidy Patience en nu
was zij, met de bevrijding haars
broers bijna in handen, machteloos, iets
voor zijn redding te doen.
Sir Humpnrey, de brieven, zoo
er nog een beetje gevoel in u is, zei
ze smeekend.
Neer, antwoordde hij binnen's
monds, met een wilde zegeprail,
zoo gij den mond van uw minnaar
niet sluit, zal ik uw broeder aan deze
soldaten overleveren en dan de brie
ven vernietigen.
Hij keerde zich om en zag met bijna
duiveischen glimlach naar zijn eind-, lijk
onschadelijk gemaakten vijand. Ba -
hurst deed als in een strik gevangen
en geboeiden leeuw, nog onzinnige
pogingen om zich te bevrijden tot een
hevigen ruk aan zijn gewonde schou
der hem half bewusteloos deed neer
vallen.
Ha, ha, lachte Sir Humphrey.
Ik denk, mijn ridderlijke vriend, dat wij
eindelijk quitte zin.
Kom gevangene, je zult het best
doen mij uu sul te volgen, sprak de
sergeant, in weerwil van zichzelf ge*
troffen door Lady Patience's hevige
smart,
beschimpihg had Jjck Bathurst het
gevoel van uitpufing dat hem begon
te overmeesteren, \ai zich afgeschud.
Hij richtte zijn hoofd op en kwam met
behulp der soldaten weer overeind.
Het leven buiten werd luider en
meer aanhoudend, en door alles heen
klonk het opwekkend geluid van mili
taire muziek.
Is het de hertog van Cumberland,
sergeant, vroeg hij eensklaps.
J', door het dorp treik nd op
weg naar het N lorder, bevesi.gde de
sergean', Nu dan. gevange
Sergeant, riep J ick luidkeels ui',
zijn rechterarm bevrijdend, uit de
greep van den soldaat, terwijl hij wees
od S r Humphrey Challoner, neem
dan dien man in hechtenis. Zoo ik de
rebel, graaf van Siretton ben, hij was
rnijn medeplichtige en heeft al de
geschriften, onze groote samenzweering
betreffende, bij zich de deur, de
deur, riep hij driftig uit pas op
hij zal u ontsnappen en hij
heeft geschriften bij zich, die den koning
zouden verbazen.
De soldaten vlogen instinctmatig
naar de beide deuren en toen Sir
Humphrey schouderophalend een be
weging maakte alsof hij vertrekken
wilde, sneed d; sergeant hem den weg
af
Een org inblik, mijnheer,
Durft gij wierp Sir Humphrey
hooghartig tegen. Zijt gij zulk een
volslagen dwaas, dat ge niet ziet, dat
die man stapelgek is?
Doorzoek hem, sergeant, her
haalde Bathurst opgewonden, gij
zult zien, dat ik waarheid spreek,
Haar Edelheid weet, dat hij mijn me
deplichtige was het verlies der
papieren zou u uw streepen wel eens
kunnen kosten.
De sergeant was niet weinig ont
steld. Het aangrijpen van den persoon
van Sr Humphrey Challoner, den
vorigen dag, was gepaard gegaan met
noodlottige gevolgen voor den bode
en nu
De sergeant zou het ongetwijfeld
nooit gewrajd hebber, maar de na
bijheid van het leger van den hertog
van Cumberland en zijn eigen supe
rieure oifL-ieren gaven hem een weinig
vrijmoedigheid. Hij had het volste
recht en macht om onderzoek te doen
en was naar dit deel van het graaf
schap gezonden om jacht op rebellen
te maker. Hij was meer voor den
gek gehouden en I ij den neus geno
men dan hij zich gaarne herinnerde
en hij wist dat zijn superieuren hem
nooit zouden berispen een spoor ge
volgd te hebben, ook zoo hij daarbij
zijne macht even was te buiten gegaan,
De papieren, herhaalde Bathurst,
de papieren, zijn schuldbewijzen
de papieren, pas op, of hij zal ze
vernietigen.
De sergeant wierp een laatsten blik
op zijn gevangene. Hij was voldoende
bewaakt door drie mannen, die hem
de handen op den rug bonden. Die
beschuldiging kon dus geen streek
zijn om zijn leven te redden en wie
weet Zoo de graaf van Stretton een
rebel was, waarom kon dan ook de
Squire van Hartingfon geen gemeene
rebel zijn
Grijpt hem en onderzoekt hem
in den naam des Koning?, beval de
sergeant.
Met uw verlo', mijnheer, voegde
hij er met onderscheiding bij, maar
de hertog van Cumberland is bijna
hier en ik zou ontslagen worden, zo?
ik m0n plicht verzaakte.
Maar dit is ean beleediging en
gewelf*, schreeuwde S,r Humphrey,
die bloedrood van toorn was geworden.
Het zal uw Edelheid geen kwaad
doen, maar zoo ik verkeerd doe, zal
ik ongetwijfeld gestraft worden. On
derzoekt hem, mannen.
Nu was Sir Humphrey op zijn beurt
hulpeloos in de machi der soldalen.
HQ wist zeer goed, dat de sergeant
in zQn recht was en hierom zeker
met gestraft sou worden. Erger
geweidaden dan dit aangrijpen van
zijn persoon waren gedurende deze
verschrikkelijke jacht op vooilvluchtige
rebellen in de binnengraafschappen
gepleegd tegen aanzienlijke personen,
tegen vrouwen en kinderen.
In minder dan vijf seconden had de
soldaat het pakje brieven uit Sir
Humphrey's zak gehaald en den ser
geant overhandigd.
Die kunnen het best door zQn
koninklijke Hoogheid gt ïspecteerd
worder, sprak deze rustig, terwijl hij
ze in den binnenzak van zijn rcoden
rok stopte.
Ja, door zijn koninklijke Hoogheid
riep Jack Bathurst met dolie, woeste,
koortsachtige blijdschap uit. Dit is nu
wat uw Edelheid meende toen gij
zeidet quitie te zijn. Wat?
Sir Humphrey was sprakeloos ten
gevolge van hopelooze, machtelooze
woede, Maar Patience was door da
groote verluchting na den verschrikke-
lijken angst, in een zenuwaanval op
den trap neergevallen,
