Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Ylaanderen, BEAU BROCADE No. 91. VRIJDAG 22 FEBRUARI 1935. 50e Jaarg. J. C. VINK - Axel. De wil van het kind. FEUILLETON. buitenland. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER-U1TGEVER Bureau Markt C 4. Telef. 56. - Postrek. 60263. ADVERTENTlEN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure. Reeds van zijn prilste jeugd af tracht het jonge kind zijn wil letje door te zetten en reeds van de eerste weken af moeten de ouders aan de opvoeding en vorming der zich ontwikkelende eigenschappen hun volle aan dacht schenken. Zeer vele kinderen toch trach ten reeds vroeg hun eigen wil letje door te drijven en hoewel een vaste wil op lateren leeftijd een buitengewoon goede eigen schap kan zijn, mag deze bij kinderen toch niet te zeer do- mineeren, daar het dan heel gauw in eigenwijsheid of eigenzinnig heid overgaat. Het is dan ook een zeer ver keerd begrip van ouders, indien zij meenen, dat hun kind, dat alles doordrijft wat het wil, blijk geeft van een vasten wil. We moeten dit niet verwarren met doordrijven. Bij den zuigeling is het reeds te bemerken, dat hij probeert, hoe ver hij kan gaan en daarom niet ophoudt met schreien totdat de medelijdende moeder hem uit de wieg neemt. Vooral bij eerste kinderen wordt heel gauw toe gegeven, wat natuurlijk wel ver klaarbaar, doch niet verstandig en zeer zeker niet in het belang der kinderen is. Reeds in de jeugdjaren kan men de kinderen herkennen, die gewend zijn hun wil door te drijven, wat zij wenschen moet geschieden en het speelgoed dat zij zich kiezen, mag geen ander hebben. Zijn zij op school, dan doen zich met het maken van huis werk ook vaak moeilijkheden voor. Hoewel de ouders er voortdurend op wijzen, dat het tijd is om het huiswerk te ma ken, wordt het in den regel uitgesteld tot het laatste oogen- blik. Het werk wordt dan vaak vluchtig en slechts half gedaan en de resultaten zijn, dat het kind op school veel minder vorderingen maakt dan in ver- D£ VERMETELE. (Engelsche vertaling.) Thomas, de koetsier, was achter gebleven om op de koets te passen, met bevel om zoo spoedig mogelijk naar Wirksworth te gaan. Het was Bathurst's beslist uitge sproken wensch, dat zij in allen ge valle 's nachts in Brassington zouden blijven. Behalve dat dit de naast- bijgelegen plaats was, was het ook de meest in het centrum gelegene, van waaruit men het best Sir Chal- loner's bewegingen kon waarnemen. Alles hing er nu van af hoe ernstig de wond van den Jongen man zou blgken te zijn. Patience gevoelde, dat zij zonder Zijne hulp inderdaad machteloos was tegenover den, om haar hand aanhou denden vijand. Zij twijfelde geen oogenblik aan hetgeen Sir Humphrey Challoner bewoog de brieven te stelen. HQ wilde die hebben als eea wapen tegen haar, om haar te dwingen zijn aanzoek aan te nemen, dit wist zij zeker genoeg. Haar instinct, dubbel sterk door de grootte van het gevaar, waarschuwde haar, dat de squire van Hartingten alle bedenkingen en be swaren in den wind zou slaan en om wraak te nemen Philip zon opofferen door de brieven te vernietigen, zoo tij hem openltyk bestreed of toonde I» wantrouwen band met zijn aanleg verwacht mag worden. De ouders moeten ook hier hun wil boven dien van het kind stellen en het kind lteren, dat hij zich naar hen te schikken heeft. Indien kinderen reeds van den beginne af weten, dat vader of moeder het zoo en niet anders willen, zullen zij zich naar hen schikken. Van groot belang is echter, dat de ouders het beiden willen en niet een der partijen oogluikend toelaat, wat de ander verbiedt. Het kind moet gewennen aan gehoorzaamheid, aan het zich schikken naar den wil van de genen, die boven hem staan, in huis zoowel als op school. Geeft men eigenzinnige kinderen steeds gelijk, dan zullen zij zich later ontwikkelen tot menschen, die onmogelijk zijn voor hun omgeving en die zichzelve altijd achteruit gesteld gevoelen, in één woord, tot menschen, die men liefst zooveel mogelijk mijdt. Het is zeer moeilijk om kin deren, die een eigen willetje toonen, in goede banen te leiden, temeer, daar eigenwijsheid of hoe men het noemen wil in den regel een gevolg is van een verkeerde opvoedings-methode, waarbij men het kind teveel zijn eigen zin laat volgen. Alleen met veel tact en geduld, maar tevens met onverbiddelijke consequentie van de zijde der opvoeders kan men trachten den wil dezer kinderen in goede ba nen te leiden. Waar de wil van het eigen zinnige kind tegen die van de ouders of opvoeders ingaat, moet hij weten, dat het tegenover een „neen" staat, waaraan niets valt te veranderen. Met rustige zekerheid moeten onbillijke eischen worden afge wezen. Twistgesprekken tus- schen ouders en kinderen zijn absoluut te veroordeelen. Ver biedt men het kind iets of geeft men geen toestemming voor het een of ander, en is dit volkomen gerechtvaardigd, dan heeft het Patience dacht terug aan het toc- neel in de smidse, toen Bathurst haar broeder gered had uit de handen der op den prijs beluste soldaten, en nu er in dezen vreeselijken toestand zoo veel scherpzinnigheid en slimheid noodig was en zij zich nog eens met hoopvol hart gewend had tot den eenigen man, die Philip weer kon redden, lag deze, helaas, daar hulpe loos neder. En gedurende dien ge- heelen tijd op weg aaar Brassington, luisterde zij met lijdend hart en klop- penden pols naar zijn wild ijlende woorden en af en tee onderdrukt ge kerm. Evenwel bereikten zij eindelijk „Het Lastpaard" nog voor de dag aanbrak. Tengevolge van kwistig, door Lady Patience uitgegeven geld, kreeg de gewonde man de beste kamer van het logement. Zoodra de dag was aangebroken ging John Stich uit, om mijnheer Prosser, den dorpsdokter, op te zoe ken, een man, die beroemd was om zijn kennis en practische bekwaamheid. R;eds hadden de rust op een goed bed en Lady Patience's koele hand en vriendelijke woorden veel gedaan om den patiënt te verkwikken. Zijn jeugdig en krachtig gestel de den weldra het overige. De dokter verklaarde, dat de wond niet diep en niet gevaarlik was en het uithalen van den kogel bracht den lijder veel verlichting. Binnen een nur nadat de vaardige man was vertrokken, was Bathurst in een versterkenden slaap gevallen en Lady Patienca was op dringend aanhouden van John Stich op bed gaaa liggaa ia hat kamertje dat t| kind te gehoorzamen. Het is beter om kwaad te voorkomen dan te genezen daar om kunnen wij vooral jonge ouders niet genoeg aanraden, om reeds van het begin af met de opvoeding der zuigelingen te beginnen. Wij weten wel, dat dit niet gemakkelijk is, maar welke taak wordt ons in het leven opgelegd, die moeilijker is, dan het opvoeden van kin deren Het eischt den ge- heelen mensch en stelt ons ver antwoordelijk voor het welzijn van den wordenden mensch. Hoe gaarne wij het gevoel voor het verstand zouden laten spreken, dit is veelal niet mogelijk in het belang van het kind. Indien de zuigeling uren ach tereen schreit hoewel hem niets deert, en hij wordt uit de wieg genomen, dan zal zich dit spel letje eiken dag herhalen. Geeft men echter niet toe en laat men hem een paar keer uithuilen, dan ziet hij, hoe kleit] hij is, heel gauw in, dat het hem niet helpt. Is het kind ouder en tracht hij ook dan nog steeds zijn wil door te zetten, dan doet men het beste hem af te leiden en hierdoor op andere gedachten te brengen. Ook kan men hem een of andere taak opdragen, waarvan men weet, dat hij het graag doet, om hem zoodoende zijn eigen wil te doen vergeten. Het is trouwens toch heel goed kinderen al vroeg te leeren kleine plichten te vervullen, waardoor hun verantwoordelijkheidsgevoel wordt aangekweekt. Het verbieden moet ook niet tot een tweede gewoonte worden bij de ouders en moet zich alleen beperken tot die gevallen, waar het gaat om een verstandigen wil tegen te gaan en niet om de zelfstandigheid van het kind aan banden te leggen. Eigenwijsheid moet den kop worden ingedrukt, wat niet wil zeggen, dat wij kinderen die weten wat zij willen deze ka raktereigenschap willen ontnemen, zoolang het de perken niet te buiten gaat. voor haar en Betly gekregen had en had eindelijk besloten wat te gaan rusten. De zon stond reeds hoog aan den hemel toen Jack wakker werd. Zoodra hij zijne oogen opende, keek hij allereerst of zij er niet was. Gevoelt ge n beter, kapitein vroeg John Stich, die trouw aan zijn zijde gewaakt had. Ik voel me een retis, vriend, ant woordde de jonge man, wilt ge ra| eens ophelpen 7 Kapitein, de dokter heeft gezegd, dat ge een poosje rust noodig hadt, antwoordde de smid. Zoo zoo, deed hij dat, deed hij dat, lachte Jack vroolijk. Nu, ga hem uit mijn naam zeggen, dat hij een ezel is. Wazr is zij, John vroeg hij na een oogenblik stilte. In de kamer hiernaast, kapitein. Rust zjj Ja, maar zij week niet van uwe zijde sedert gij op de heide flauw vielt. Ik weet het ik weet het, vriend, zijde hij met een korte diepe zucht, meent gij, dat ik haar hand niet voelde. HQ brak af en richtte aich met John's hulp op van het bed, Hij keek treurig naar zijn bevlekte kleeren, maar toen verjoeg een aardige, vrien delijke glimlach den laatsten trek van afmatting en pijn van zQn gelaat. Ach, in welken toestand verkeert Beau Brocade om den engel zijner droom te ontmoeten, hé John Help mij eens om mij presentabel te ma» ken. Loop eens gauw naar den waard, haal eens kam en borstel en een en ander meer dat gij krijgen kunt. Zoo Zeker is het, dat het aankwe ken van een vasten wil, mits in goede banen geleid, slechts mede kan werken tot het vormen van goede menschen en die hebben wij, ook in de toekomst, maar al te zeer noodig. Menschen, die weten wat zij willen. Bnitschland. Het met zooveel belangstelling afgewachte antwoord der Duit- sche regeering op de mededee- lingen betreffende de tijdens het laatste bezoek van Laval en Flan- din te Londen gesloten overeen komst tusschen Frankrijk en En geland is tamelijk teleurstellend. Ofschoon ook in dit document de Duitsche vredeswil zoo sterk mogelijk naar voren wordt ge schoven, is de houding van Ber lijn dermate gereserveerd ten aanzien van het aangeven van middelen, waarmede het behoudt van den vrede gewaarborgd zou kunnen worden, dat er vrijwel geen practische beteekenis aan kan worden gehecht. De regeering te Berlijn ver klaart zich bereid overleg te ple gen inzake de door Frankrijk en Engeland gedane voorstellen. Maar daartoe wordt dan tevens een uitnoodiging gericht tot het Britsche gouvernement om een afgevaardigde naar Berlijn te zenden tot het aanknoopen van onderhandelingen. Want het Hitlerbewind is de opvatting toegedaan, dat de besprekingen zooveel mogelijk moeten worden gevoerd tusschen twee staten af zonderlijk en niet in een gecom bineerde vergadering, gevende deze te veel aanleiding tot het ontstaan van wrijving. Deze Duitsche tactiek is duidelijk te doorzienLaat de linkerhand niet weten wat de rechter doet, dan zijn des te meer manipulaties mogelijk. En dan kan met te grooter kans op succes getracht worden een wig te drijven tus schen de beide medestanders van Londen, wier samengaan door kan ik toch niet voor haar verschenen. Zult gij u dan heel stil houden tot ik terug kom En uw arm stil in den band lateh rusten De dokter zei Het komt er niet op aan, wat de dokter zei, loop Johnhet ge zicht van mijzelf in den spiegel daar doet mij meer pijn dan die domme schram. Gauw John, want ik hoer haar voetstappen hiernaast.... ik zal mij niet verroeren, dat zweer ik je, als je maar haast maakt. Hij hield woord en bewoog zich niet van zijn plaats, maar hij spande zich in om te luisteren, want hij kon door het dunne beschot heen juist haar voetstappen hooren op den ruwen houten vloer en dan haar stem als zij tot Betty sprak. Toen een half uur later John Stich zijn best had gedaan om Jack's toilet in orde te breagen, wachtte hg Haar Edelheid op voor het ontbijt in de beneden» eeikamer. Zij trad groetend op hem toe, baar mooie hand uitgestrekt, haar oogen onderzoekend op zijn gelaat gerich'. Gij hadt nog niet moeten op staan, mijnheer, zelde z{j half ver» legen, toen Hij haar vingertoppen aan zijn lippen bracht, ach, uw arme gewonde schouder. Met nw verlof, jonkvrouw, zei hij luchtig, die is beter sedert Gij mij hebt opgepast. Ik wilde u gaarne langer oppas sen en zal niet toelaten dat g|j weer uw leven voor mij waagt, Mgn leven I Och, dat wil ik toevertrouwen aan mijn ouden vgand, het lot, dat heeft al deze Jaren zoo voor mij gozorgd dat ik 10 beter dee hst ln nw dieast te atollen. Berlijn met leede oogen wordt aangezien. De Fransche pogin gen om de Europeesche staten verhoogde veiligheid te schen ken door zich jegens elkaar te verbinden op de wijze, als in het Oost-Locarno-pact wordt aangegeven, stuiten af op de eenzelvige houding, door Duitsch- land aangenomen. Voor Berlijn blijft de hoofdzaak de erkenning der gelijkgerechtigdheid af te dwingen, ook en vooral wat de bewapening betreft. In die rich ting krijgen de zwaar bewapende mogendheden een geduchte veeg uit de pan, waar gezegd wordt in de Duitsche antwoordnota, dat zij de verdragsbepalingen omtrent de ontwapening niet zijn nage komen. Voor het oogenblik is men dus nog geen stap nader tot het gestelde doel gekomen, behou dens dan de bereidverklaring van Berlijn om tot het aanknoopen van onderhandelingen over te gaan. Maar zelfs dat is nog aan voorwaarden gebonden. Het voor de Saarstemming met zooveel ophef aangekondigde vredes-of- fensief van Berlijn laat zich nog steeds wachten en de thans aan genomen houding draagt er niet toe bij, de hoop te verlevendigen op spoedige indiening van voor stellen van die strekking. Het Duitsche antwoord op de Engelsch—Fransche voorstellen is druk bestudeerd en besproken. De Fransche ministers zijn onder voorzitterschap van pre sident Lebrun bijeengekomen om te beraadslagen over het Duitsche antwoord. De Lordgrootzegelbewaarder Anthony Eden, heeft te Rugby een reden gehouden waarin hij zeide, dat hij zijn opmerkingen inzake het Duitsche antwoord beperken zal tot algemeene be schouwingen. De Engelsch— Fransche besprekingen te Londen worden voortgezet. Als aanslui ting op de Fransch—Italiaansche besprekingen te Rome en de belangrijke bijeenkomsten van den Volkenbondsraad van De- Zg antwoordde niets, want z? ge veelde zich onverklaarbaar verlegen, Zq, die de halve jeunesse doiée van Engeland aan hare voeten had, vond geen luchtig schertsend woord om tet dezen man te spreken, en zq ge voelde onder z|n vurigen blik, dat zg bloosde als een schoolmeisje op haar eerste bal. Mqnheer, zeide zg eindeigk, wilt gg mg de eer aandoen met mg te ontbqten Alle zorgen en narigheden schenen vergeten. Hg at aan tafel tegenover haar en te samen dronken zg thee en aten brood met boter en eieren en zg hadden elkaar zooveel te zeggen, dat dikwgis de woorden ontbraken en alleen de oogen spraken. Hg vertelde haar van de heide, die hq zoo goed kende en zoo liefhad, van de prachtige zonsopgangen ver achter de Tors, van de vogels en dieren, hun nesten en gewoonten, van den reiger op den moerasgrond, de lieve roodborstje! op de ranken der bramen, de hagedissen, en kik- vorschen en padden, heel die verruk- keiqke wereld die de heide bevolkte en die haar tot een tehuis voor hem gemaakt had, En zg luisterde naar dit alles, want hg had een diepe, streelende stem, die men altijd met genot hoorde en zg was gelukkig, want sg was jong en de wereld waarin zg leefde, was zoo schoon, Zg begreep haar gevoel vas gelulf niet, ja, z| verweet zich zelf, want de uiterigke omstandigheden waren dezelfde en Philip was nog in gevaar, (Wordt vervolgd). AXELSCHE COURANT 39)

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1935 | | pagina 1