Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Ylaanderen,
BEAU BROCADE
No. 91.
VRIJDAG 22 FEBRUARI 1935.
50e Jaarg.
J. C. VINK - Axel.
De wil van het kind.
FEUILLETON.
buitenland.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-U1TGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
ADVERTENTlEN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
Reeds van zijn prilste jeugd
af tracht het jonge kind zijn wil
letje door te zetten en reeds van
de eerste weken af moeten de
ouders aan de opvoeding en
vorming der zich ontwikkelende
eigenschappen hun volle aan
dacht schenken.
Zeer vele kinderen toch trach
ten reeds vroeg hun eigen wil
letje door te drijven en hoewel
een vaste wil op lateren leeftijd
een buitengewoon goede eigen
schap kan zijn, mag deze bij
kinderen toch niet te zeer do-
mineeren, daar het dan heel gauw
in eigenwijsheid of eigenzinnig
heid overgaat.
Het is dan ook een zeer ver
keerd begrip van ouders, indien
zij meenen, dat hun kind, dat
alles doordrijft wat het wil, blijk
geeft van een vasten wil. We
moeten dit niet verwarren met
doordrijven.
Bij den zuigeling is het reeds
te bemerken, dat hij probeert,
hoe ver hij kan gaan en daarom
niet ophoudt met schreien totdat
de medelijdende moeder hem uit
de wieg neemt. Vooral bij eerste
kinderen wordt heel gauw toe
gegeven, wat natuurlijk wel ver
klaarbaar, doch niet verstandig
en zeer zeker niet in het belang
der kinderen is.
Reeds in de jeugdjaren kan
men de kinderen herkennen, die
gewend zijn hun wil door te
drijven, wat zij wenschen moet
geschieden en het speelgoed dat
zij zich kiezen, mag geen ander
hebben.
Zijn zij op school, dan doen
zich met het maken van huis
werk ook vaak moeilijkheden
voor. Hoewel de ouders er
voortdurend op wijzen, dat het
tijd is om het huiswerk te ma
ken, wordt het in den regel
uitgesteld tot het laatste oogen-
blik. Het werk wordt dan vaak
vluchtig en slechts half gedaan
en de resultaten zijn, dat het
kind op school veel minder
vorderingen maakt dan in ver-
D£ VERMETELE.
(Engelsche vertaling.)
Thomas, de koetsier, was achter
gebleven om op de koets te passen,
met bevel om zoo spoedig mogelijk
naar Wirksworth te gaan.
Het was Bathurst's beslist uitge
sproken wensch, dat zij in allen ge
valle 's nachts in Brassington zouden
blijven. Behalve dat dit de naast-
bijgelegen plaats was, was het ook
de meest in het centrum gelegene,
van waaruit men het best Sir Chal-
loner's bewegingen kon waarnemen.
Alles hing er nu van af hoe ernstig
de wond van den Jongen man zou
blgken te zijn.
Patience gevoelde, dat zij zonder
Zijne hulp inderdaad machteloos was
tegenover den, om haar hand aanhou
denden vijand. Zij twijfelde geen
oogenblik aan hetgeen Sir Humphrey
Challoner bewoog de brieven te stelen.
HQ wilde die hebben als eea wapen
tegen haar, om haar te dwingen zijn
aanzoek aan te nemen, dit wist zij
zeker genoeg. Haar instinct, dubbel
sterk door de grootte van het gevaar,
waarschuwde haar, dat de squire van
Hartingten alle bedenkingen en be
swaren in den wind zou slaan en om
wraak te nemen Philip zon opofferen
door de brieven te vernietigen, zoo
tij hem openltyk bestreed of toonde
I» wantrouwen
band met zijn aanleg verwacht
mag worden.
De ouders moeten ook hier
hun wil boven dien van het
kind stellen en het kind lteren,
dat hij zich naar hen te schikken
heeft.
Indien kinderen reeds van den
beginne af weten, dat vader of
moeder het zoo en niet anders
willen, zullen zij zich naar hen
schikken. Van groot belang is
echter, dat de ouders het beiden
willen en niet een der partijen
oogluikend toelaat, wat de ander
verbiedt.
Het kind moet gewennen aan
gehoorzaamheid, aan het zich
schikken naar den wil van de
genen, die boven hem staan, in
huis zoowel als op school.
Geeft men eigenzinnige kinderen
steeds gelijk, dan zullen zij zich
later ontwikkelen tot menschen,
die onmogelijk zijn voor hun
omgeving en die zichzelve altijd
achteruit gesteld gevoelen, in
één woord, tot menschen, die
men liefst zooveel mogelijk mijdt.
Het is zeer moeilijk om kin
deren, die een eigen willetje
toonen, in goede banen te leiden,
temeer, daar eigenwijsheid of
hoe men het noemen wil in den
regel een gevolg is van een
verkeerde opvoedings-methode,
waarbij men het kind teveel zijn
eigen zin laat volgen.
Alleen met veel tact en geduld,
maar tevens met onverbiddelijke
consequentie van de zijde der
opvoeders kan men trachten den
wil dezer kinderen in goede ba
nen te leiden.
Waar de wil van het eigen
zinnige kind tegen die van de
ouders of opvoeders ingaat, moet
hij weten, dat het tegenover een
„neen" staat, waaraan niets valt
te veranderen.
Met rustige zekerheid moeten
onbillijke eischen worden afge
wezen. Twistgesprekken tus-
schen ouders en kinderen zijn
absoluut te veroordeelen. Ver
biedt men het kind iets of geeft
men geen toestemming voor het
een of ander, en is dit volkomen
gerechtvaardigd, dan heeft het
Patience dacht terug aan het toc-
neel in de smidse, toen Bathurst haar
broeder gered had uit de handen der
op den prijs beluste soldaten, en nu
er in dezen vreeselijken toestand zoo
veel scherpzinnigheid en slimheid
noodig was en zij zich nog eens met
hoopvol hart gewend had tot den
eenigen man, die Philip weer kon
redden, lag deze, helaas, daar hulpe
loos neder. En gedurende dien ge-
heelen tijd op weg aaar Brassington,
luisterde zij met lijdend hart en klop-
penden pols naar zijn wild ijlende
woorden en af en tee onderdrukt ge
kerm.
Evenwel bereikten zij eindelijk
„Het Lastpaard" nog voor de dag
aanbrak.
Tengevolge van kwistig, door Lady
Patience uitgegeven geld, kreeg de
gewonde man de beste kamer van
het logement.
Zoodra de dag was aangebroken
ging John Stich uit, om mijnheer
Prosser, den dorpsdokter, op te zoe
ken, een man, die beroemd was om
zijn kennis en practische bekwaamheid.
R;eds hadden de rust op een goed
bed en Lady Patience's koele hand
en vriendelijke woorden veel gedaan
om den patiënt te verkwikken.
Zijn jeugdig en krachtig gestel de
den weldra het overige.
De dokter verklaarde, dat de wond
niet diep en niet gevaarlik was en
het uithalen van den kogel bracht den
lijder veel verlichting.
Binnen een nur nadat de vaardige
man was vertrokken, was Bathurst
in een versterkenden slaap gevallen
en Lady Patienca was op dringend
aanhouden van John Stich op bed
gaaa liggaa ia hat kamertje dat t|
kind te gehoorzamen.
Het is beter om kwaad te
voorkomen dan te genezen daar
om kunnen wij vooral jonge
ouders niet genoeg aanraden,
om reeds van het begin af met
de opvoeding der zuigelingen
te beginnen. Wij weten wel,
dat dit niet gemakkelijk is, maar
welke taak wordt ons in het
leven opgelegd, die moeilijker
is, dan het opvoeden van kin
deren Het eischt den ge-
heelen mensch en stelt ons ver
antwoordelijk voor het welzijn
van den wordenden mensch. Hoe
gaarne wij het gevoel voor het
verstand zouden laten spreken,
dit is veelal niet mogelijk in het
belang van het kind.
Indien de zuigeling uren ach
tereen schreit hoewel hem niets
deert, en hij wordt uit de wieg
genomen, dan zal zich dit spel
letje eiken dag herhalen. Geeft
men echter niet toe en laat men
hem een paar keer uithuilen, dan
ziet hij, hoe kleit] hij is, heel
gauw in, dat het hem niet helpt.
Is het kind ouder en tracht hij
ook dan nog steeds zijn wil
door te zetten, dan doet men
het beste hem af te leiden en
hierdoor op andere gedachten te
brengen. Ook kan men hem een
of andere taak opdragen, waarvan
men weet, dat hij het graag
doet, om hem zoodoende zijn
eigen wil te doen vergeten.
Het is trouwens toch heel goed
kinderen al vroeg te leeren kleine
plichten te vervullen, waardoor
hun verantwoordelijkheidsgevoel
wordt aangekweekt.
Het verbieden moet ook niet tot
een tweede gewoonte worden
bij de ouders en moet zich alleen
beperken tot die gevallen, waar
het gaat om een verstandigen
wil tegen te gaan en niet om
de zelfstandigheid van het kind
aan banden te leggen.
Eigenwijsheid moet den kop
worden ingedrukt, wat niet wil
zeggen, dat wij kinderen die
weten wat zij willen deze ka
raktereigenschap willen ontnemen,
zoolang het de perken niet te
buiten gaat.
voor haar en Betly gekregen had en
had eindelijk besloten wat te gaan
rusten.
De zon stond reeds hoog aan den
hemel toen Jack wakker werd.
Zoodra hij zijne oogen opende,
keek hij allereerst of zij er niet was.
Gevoelt ge n beter, kapitein
vroeg John Stich, die trouw aan zijn
zijde gewaakt had.
Ik voel me een retis, vriend, ant
woordde de jonge man, wilt ge ra|
eens ophelpen 7
Kapitein, de dokter heeft gezegd,
dat ge een poosje rust noodig hadt,
antwoordde de smid.
Zoo zoo, deed hij dat, deed hij
dat, lachte Jack vroolijk. Nu, ga
hem uit mijn naam zeggen, dat hij
een ezel is.
Wazr is zij, John vroeg hij na
een oogenblik stilte.
In de kamer hiernaast, kapitein.
Rust zjj
Ja, maar zij week niet van uwe
zijde sedert gij op de heide flauw
vielt.
Ik weet het ik weet het, vriend,
zijde hij met een korte diepe zucht,
meent gij, dat ik haar hand niet
voelde.
HQ brak af en richtte aich met
John's hulp op van het bed, Hij keek
treurig naar zijn bevlekte kleeren,
maar toen verjoeg een aardige, vrien
delijke glimlach den laatsten trek van
afmatting en pijn van zQn gelaat.
Ach, in welken toestand verkeert
Beau Brocade om den engel zijner
droom te ontmoeten, hé John Help
mij eens om mij presentabel te ma»
ken. Loop eens gauw naar den waard,
haal eens kam en borstel en een en
ander meer dat gij krijgen kunt. Zoo
Zeker is het, dat het aankwe
ken van een vasten wil, mits in
goede banen geleid, slechts mede
kan werken tot het vormen van
goede menschen en die hebben
wij, ook in de toekomst, maar al
te zeer noodig. Menschen, die
weten wat zij willen.
Bnitschland.
Het met zooveel belangstelling
afgewachte antwoord der Duit-
sche regeering op de mededee-
lingen betreffende de tijdens het
laatste bezoek van Laval en Flan-
din te Londen gesloten overeen
komst tusschen Frankrijk en En
geland is tamelijk teleurstellend.
Ofschoon ook in dit document
de Duitsche vredeswil zoo sterk
mogelijk naar voren wordt ge
schoven, is de houding van Ber
lijn dermate gereserveerd ten
aanzien van het aangeven van
middelen, waarmede het behoudt
van den vrede gewaarborgd zou
kunnen worden, dat er vrijwel
geen practische beteekenis aan
kan worden gehecht.
De regeering te Berlijn ver
klaart zich bereid overleg te ple
gen inzake de door Frankrijk en
Engeland gedane voorstellen.
Maar daartoe wordt dan tevens
een uitnoodiging gericht tot het
Britsche gouvernement om een
afgevaardigde naar Berlijn te
zenden tot het aanknoopen van
onderhandelingen. Want het
Hitlerbewind is de opvatting
toegedaan, dat de besprekingen
zooveel mogelijk moeten worden
gevoerd tusschen twee staten af
zonderlijk en niet in een gecom
bineerde vergadering, gevende
deze te veel aanleiding tot het
ontstaan van wrijving. Deze
Duitsche tactiek is duidelijk te
doorzienLaat de linkerhand
niet weten wat de rechter doet,
dan zijn des te meer manipulaties
mogelijk. En dan kan met te
grooter kans op succes getracht
worden een wig te drijven tus
schen de beide medestanders van
Londen, wier samengaan door
kan ik toch niet voor haar verschenen.
Zult gij u dan heel stil houden
tot ik terug kom En uw arm stil
in den band lateh rusten De dokter
zei
Het komt er niet op aan, wat
de dokter zei, loop Johnhet ge
zicht van mijzelf in den spiegel daar
doet mij meer pijn dan die domme
schram. Gauw John, want ik hoer
haar voetstappen hiernaast.... ik
zal mij niet verroeren, dat zweer ik
je, als je maar haast maakt.
Hij hield woord en bewoog zich
niet van zijn plaats, maar hij spande
zich in om te luisteren, want hij kon
door het dunne beschot heen juist
haar voetstappen hooren op den ruwen
houten vloer en dan haar stem als
zij tot Betty sprak. Toen een half
uur later John Stich zijn best had
gedaan om Jack's toilet in orde te
breagen, wachtte hg Haar Edelheid
op voor het ontbijt in de beneden»
eeikamer.
Zij trad groetend op hem toe, baar
mooie hand uitgestrekt, haar oogen
onderzoekend op zijn gelaat gerich'.
Gij hadt nog niet moeten op
staan, mijnheer, zelde z{j half ver»
legen, toen Hij haar vingertoppen aan
zijn lippen bracht, ach, uw arme
gewonde schouder.
Met nw verlof, jonkvrouw, zei
hij luchtig, die is beter sedert Gij
mij hebt opgepast.
Ik wilde u gaarne langer oppas
sen en zal niet toelaten dat g|j weer
uw leven voor mij waagt,
Mgn leven I Och, dat wil ik
toevertrouwen aan mijn ouden vgand,
het lot, dat heeft al deze Jaren zoo
voor mij gozorgd dat ik 10 beter dee
hst ln nw dieast te atollen.
Berlijn met leede oogen wordt
aangezien. De Fransche pogin
gen om de Europeesche staten
verhoogde veiligheid te schen
ken door zich jegens elkaar te
verbinden op de wijze, als in
het Oost-Locarno-pact wordt
aangegeven, stuiten af op de
eenzelvige houding, door Duitsch-
land aangenomen. Voor Berlijn
blijft de hoofdzaak de erkenning
der gelijkgerechtigdheid af te
dwingen, ook en vooral wat de
bewapening betreft. In die rich
ting krijgen de zwaar bewapende
mogendheden een geduchte veeg
uit de pan, waar gezegd wordt
in de Duitsche antwoordnota, dat
zij de verdragsbepalingen omtrent
de ontwapening niet zijn nage
komen.
Voor het oogenblik is men
dus nog geen stap nader tot het
gestelde doel gekomen, behou
dens dan de bereidverklaring van
Berlijn om tot het aanknoopen
van onderhandelingen over te
gaan. Maar zelfs dat is nog aan
voorwaarden gebonden. Het voor
de Saarstemming met zooveel
ophef aangekondigde vredes-of-
fensief van Berlijn laat zich nog
steeds wachten en de thans aan
genomen houding draagt er niet
toe bij, de hoop te verlevendigen
op spoedige indiening van voor
stellen van die strekking.
Het Duitsche antwoord op de
Engelsch—Fransche voorstellen
is druk bestudeerd en besproken.
De Fransche ministers zijn
onder voorzitterschap van pre
sident Lebrun bijeengekomen om
te beraadslagen over het Duitsche
antwoord.
De Lordgrootzegelbewaarder
Anthony Eden, heeft te Rugby
een reden gehouden waarin hij
zeide, dat hij zijn opmerkingen
inzake het Duitsche antwoord
beperken zal tot algemeene be
schouwingen. De Engelsch—
Fransche besprekingen te Londen
worden voortgezet. Als aanslui
ting op de Fransch—Italiaansche
besprekingen te Rome en de
belangrijke bijeenkomsten van
den Volkenbondsraad van De-
Zg antwoordde niets, want z? ge
veelde zich onverklaarbaar verlegen,
Zq, die de halve jeunesse doiée van
Engeland aan hare voeten had, vond
geen luchtig schertsend woord om
tet dezen man te spreken, en zq ge
voelde onder z|n vurigen blik, dat
zg bloosde als een schoolmeisje op
haar eerste bal.
Mqnheer, zeide zg eindeigk,
wilt gg mg de eer aandoen met mg
te ontbqten
Alle zorgen en narigheden schenen
vergeten. Hg at aan tafel tegenover
haar en te samen dronken zg thee en
aten brood met boter en eieren en
zg hadden elkaar zooveel te zeggen,
dat dikwgis de woorden ontbraken
en alleen de oogen spraken.
Hg vertelde haar van de heide, die
hq zoo goed kende en zoo liefhad,
van de prachtige zonsopgangen ver
achter de Tors, van de vogels en
dieren, hun nesten en gewoonten,
van den reiger op den moerasgrond,
de lieve roodborstje! op de ranken
der bramen, de hagedissen, en kik-
vorschen en padden, heel die verruk-
keiqke wereld die de heide bevolkte
en die haar tot een tehuis voor hem
gemaakt had, En zg luisterde naar
dit alles, want hg had een diepe,
streelende stem, die men altijd met
genot hoorde en zg was gelukkig,
want sg was jong en de wereld
waarin zg leefde, was zoo schoon,
Zg begreep haar gevoel vas gelulf
niet, ja, z| verweet zich zelf, want
de uiterigke omstandigheden waren
dezelfde en Philip was nog in gevaar,
(Wordt vervolgd).
AXELSCHE
COURANT
39)