Nieuws- eu Advertentieblad
voor Zeeuwsch- VI aan deren.
BEAU BROCADE
No. 89.
VRIJDAG 15 FEBRUARI 1935
50e Jaarg.
J. C. VINK - Axel.
FEUILLETON.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-U1TGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
Niet Perzië, maar Iran.
Ecd brokje geschiedenis
De Perzische regeering heelt,
zooals reeds in het kort gemeld,
een verordening uitgevaardigd,
krachtens welke de naam .Per
zië" met ingaDg van 21 Maart
a.s., den nieuwjaarsdag der Per
zen, in .Iran" zal worden ver
anderd.
Deze verordening is geheel in
overeenstemming met de ener
gieke houding van den huidigan
sjah van Perzië, Rasa Khan, die
hiermede opnieuw zjjn streven
tot uitdrukking, om aan het cul
tuurhistorische begrip, dat de
oude klankrijks naam .Iran" ver
tegenwoordigt, ook een levende
politieke beteekenis te geven. De
ze naamsverwisseling kan be-
schonwd worden als een uiting
van bet groeiende nationale be
wustzijn, dat voor de politieke
successen der laatste jaren
de vriendschapsverdragen met
Turkije (1926) Sovjet-Unie en
Afghanistan (1927) en de ver
dragen met Duitschland, Frank
rijk, Italië en eenige andere Eu-
ropeescbe staten niet weinig
is toegenomen.
De duizendjarige herdenking
van den Perzischen nationalen
dichter Firdausi, die eenige we
ken geleden met grooten luister
is gevierd, was reeds een spre
kend bewijs, dat het moderne
Perzië zich zijn cultureele be
teekenis wel bewust is.
.Perzië" zooals de officieale
naam van het nieuw-Parzische
rijk tot 21 Maart nog zal luiden,
is eigenlijk slechts een deel van
het groote gebied .Iran", dat zjjn
trotschen en de daarmede ver
bonden herinneringen aan het
oude Perzische rijk thans aan den
staat van ttesa Khan zal moeten
worden afgestaan.
Het huidige gebied.
Het huidige Perzië, gelegen
tusschen de Perzische golf en de
Kaspische Zee, vormt de verbin
ding tusschen Voor en Centraal
Azië. Het is ongeveer zoo groot
als Engeland, Frankrijk en
DE VERMETELE.
(Engelsche vertaling.)
37)
Mittachip's mager lichaam beefde
van schrik. Er was zooveel haat,
zooveel wraakzucht in Sir Humphrey's
half verstikte stem, dat de procureur
als bi] in8tisct terug beefde voor een
groot en erg kwaad, dat h| maar
half begreep.
Maar Sir Humphrey trachtle spoe
dig zichzelf te beheerschen. Hij
schaamde er zich over zyn agent
dezen kijk gegeven te hebben in de
duisternis zijner ziel. Zijn liefde tot
Patience, hoe woest en begeerig
ook, was zoo groot, als waartoe zijn
zinnelijke natuur in staat was, zijn
jaloezie en baat waren opgewekt door
het vreemde tooneel, dat hij op de
beide had bijgewoond en hij was zich
nu bewust van zijn dorst naar wraak
en het verlangen naar het bezit van
Lady Patience en haar fortuin.
Te bliksem, sprak hij wat kal
mer, Beau Brocade en die sehelm,
Jihn Stich, waren mij vlak op de
hielen en zij zouden mij de brieven
ontnomen hebben, als ik dien ver*
vloekten dief niet een kogel in zijn
lijf had geschoten.
En gij hebt hem gevonden, Mi*
lord? vroeg de waardige Mittachip
knel.
Ik kon mij niet ophouden om
dot to weten te komen* maar ik hoopte
Duitschland tezamen en wordt
in het Oosten door Afghanistan en
Baloetsjistan, in het Westen door
Irak en Turkjje en in het Zuiden
door Arabië begrensd. Het land
leeft 10 miilioen inwoners, waar
van een vierde deel nomaden zijn
en het aantal analphabeten wordt
in de steden op 96 pet. en in de
dorpen op 98 pet. geschat.
De naam .Perzië" is afkomstig
van het in het noordwesten ge-
egen district Parzoeasj, dat in de
eeuwen vóór Cnristus door kleine
vorsteD werd geregeerd, die aan
de Assyriërs schatting moesten
betalen.
Het reusachtige gebied, dat
geografisch als Iran bekend staat,
omvat allo landen, die tusschen
Elbroes en Indische Oceaan,
ïindoe-Koesj en Tigris liggen,
dus voor een deel ook de nabuur
sraten van het huidige Perzië.
Perzië was slechts een provin
cie van het latere enorme r(jk,
dat de Perzenkoning Cyros na
bloedigen stryd stichtte. In het
Oosten tot aan den Indus, in het
Westen tot Egypte en in Euro
pa tot Macedonië strekte zich de
heerschappij der Perzische ko
ningen uit, die iu 559 vóór Chr.
werd gevestigd eu waaraan eerst
Alexander de Groote (356—323
v. Chr.) een einde maakte. Het
tweede groote Perzische ryk, het
ryk der Sassanideu werd in 226
v. Chr. gesticht en bestond on
geveer 400 jaar. Nadat het door
de Arabieren was veroverd, die
op hun beurt weer door de Tar
taren en Mongolen werden ver
dreven, bestond er geen nationaal
Perzisch rijk meer.
Verscheidene heerschersge-
slachten volgden elkaar op eu
geleidelijk verkregen vreemde
mogendheden (Eogeland, Rus
land) overwegenden invloed in
het bestuur van het land, waar
zij hun belangensferen meenden
te moeten beschermen. Eerst na
den wereldoorlog, toen Rusland
vrijwillig afstand van de door
Perzië aan het tsaristisch regime
gedane concessies en Engeland
in het nabije Oosten sterk in be
slag werd genomen en zijn troe-
hem gedood te hebben, want het was
gelukkig alleen John Stich, die mij
vervolgde. Hij was een te groote
dwaas, om mij eenig kwaad te doen
en ik deed hem spoedig myn spoor
bijster worden.
En gij hebt de brieven vernietigd,
milord
Die vernietigd Zijt gij gek
Ik zou kwalijk mijn doel bereiken zoo
Stretton sterven moest. Kunt ge dan
niet inzien, sprak hij opgewonden,
dat ik met deze brieven in mijn bezit
lady Patience dwingen kan myn aan
zoek aan te nemen Ik kan, terwijl
haar broeders leven in gevaar is haar
de brieven aanbieden op voorwaarde
dat zij mijne vrouw wil worden en
haar bedreigen die te vernietigen als
zij weigert.
Ja, ja, mompelde de procureur,
dat sou nog eens een krachtig ar
gument zijn.
En bedenk, voegde Sir Humphrey
beteekenisvoi er bij, gij zouat
twee honderd guinjes krijgen op den
dag van mijn huweijjk met lady Pa
tience. Dit zal gebeuren ais gij mij
tot het eind toe trouw helpt.
Twee honderd guinjes. Goed
succes, Sir Humphrey, ik hoop, dat
ge deze brieven goed bewaart hebt.
Zeker. Goed geroeg voor het
oogenblik.
Hebt ge ze bij u?
Neen, Jou idioot, bij mij Met
zoo'u slimtnen schurk als Beau Bro*
cade op mijn hielen.
Zijn ze dan in uw valies, Sir
Humphrey
Wai In een vreemd logement
Bedenk, dat de kerel in mijn kamer
kon inbreken, Hoe kan ik weten, dat
agn wurd aitt met kern samenspat^?
pen terugtrok, werd in Augustus
1919 de nationale zelfstandigheid
weer hersteld. De huidige sjah
oorspronkelijk eeu eenvoudig
kozak, later minister van Oorlog,
werd na de afzetting van sjah
Ahmed in 1926 met da erfelijke
waardigheid van sjah van Perzië
bekleed.
De keuze van den naam „Iran"
kan beschouwd worden als een
doelbewust teruggrijpen naar den
tijd der oude Sassanidenkoningen,
die zich „koningen der koningen
van Iran an Aueran" noemden.
Men heeft zich terdege reken
schap gegeven van de groote
eenheid der Iraansche volkeren,
de groep, die bestaat uit eeu ver
menging van Indo Germanen en
de oerbevolking van het land
tusschen het Armeensche hoog
land en Noord-Indië, den Indi-
schen Oceaan en West-Turkestan.
De Iraansche cultuur is oeroud.
Het oude spijkerschrift, dat stamt
uit den tijd van 520—350 v. Chr.
en het Aresta, een deel van de
religieuze literatuur van de aan
hangers van Zaratboestra, zijn
de oudste, ons bewaard gebleven
overblijfselen van de eude Iraan
sche talen.
Aan het Perzische hof en in de
heerschende klassen der bevolking
werd oud-Perzisch gesprokeu, dat
evenals de Avesta taal een
Iraanscb dialect is. Sporen van
de lraaosche en Indische talen
kan men ook nog in de Ger-
maansche talen terugvinden. De
nieuw-Perzische taal is de jongste
ontwikkelingstrap van de oude
oertaal. Van de beeldende kunst
der oude Porziërs getuigen nog
de rijke verzamelingen in talrijke
moderne museas.
Een Vrijwilligersleger
Op 20 Oct. 1934 is te Eind
hoven opgericht een „Comité
voor nationale veiligheid", dat
zich ten doel stelt al die Neder
landers te vereenigen, die van
meening zijn, dat de verdediging
van ons rechtsgebied te land,
te water en in de lucht, zoowel
De schurk heeft vele vrienden hier In
den omtrek.
Mmmaar wat hebt ge
er dan mee gedaan. Sir Humphrey,
vroeg de procureur angstig.
Ik zal het je influisteren, mijn*
heer Mittachip, sprak zijn Edelheid,
als instinctmatig zijn stem latende
dalen uit vrees, dat de muren ooren
zouden hebben. Ik meende het
best te doen, de brieven daar te ver
bergen, waar lady Patience en haar
ridderlijke roover die het minst zou
den zoeken.
Hoe dan best?, brave Sir
Humphrey
Herinner u, dat ik erg in het
nauw zat en maar enkele seconden
had em mijn plan te volvoeren. Ik
steeg af en sloeg toen mijn paard dat
het als razend wegvloog. Gelijk ik
verwachtte dat het recht op zijn stal
af zou draven, galoppeerde het, als
gek, voort in de richting naar Ald-
wark, terwijl ik mij verborg in het
dichte struikgewas, dankbaar vo%r de
duisternis in de holte waarin ik was.
Ik hield me daar ongeveer een half
uur verborgen lot er overal stilte op
de heide was. Ik weet niet, wat er
met dien vervloekten roover of John
Stich gebeurd is, maar Ik begreep,
dat de brieven bij mij niet veilig
waren Ik wist, dat ik op eenigen
afstand was van dit dorp eo neg
verder van Aldwark es ik vreesde
vervolgd en overvallen te werden.
Ik kroop uit mijn schuilplaats en zag
dat ik dicht bij een houten loods was
en niet ver van den weg| daar heb
ik onder een hoop dooreen gewarde
braam* en doornstruiken, geheel bulten
het gezicht, de kostbare bileven ge*
borgen»
in als buiten Eurona (Oost- en
West-Indië) een zaak van eigen
zorg en verzorging moet zyn.
Het stelt zich daarbij op het
standpunt, dat het niet op zyn
weg ligt, zich te bemoeien met
technische ot organisatorische
zaken de weermacht betreffende
en is overtuigd, dat opeenvol
gende Nederlandscbe regeerin
gen en de militaire autoriteiten,
met de haar ter beschikking
gestelde middelen, die veel
meer beperkt waren dan in
andere landen, zooveel als mo
gelijk was tot stand brachten.
Het Comité is echter van
oordeel, dat ten einde de waarde
van onze bewapening in een
voor onze veiligheid noodzake
lijke verhouding te brengen,
thans ondanks de economische
crisis en met blijvende verzor
ging van sociale belangen, een
betere ontwikkeling ten bate van
de nationale en algemeene vei
ligheid kan en moet plaats heb
ben van de krachten, die in
onze natie schuilen.
Wars van vreemden invloed,
wil het Comité bevorderen, dat
van het Nederlandsche Volk
zelf de ontwikkeling der nati
onale krachten uit zal gaan,
die zoowel hier te lande als in
overzeesche gewesten dienstbaar
gemaakt kunnen worden aan
de verhooging der nationale en
internationale veiligheid en het
is overtuigd, dat zulks ook by
kan dragen tot werkverruiming,
evenals dit het geval is in lan
den, die evenmin als Nederland
van agressieve bedoelingen ver
dacht kunnen worden en waar
van ook de versterking der
preventieve weermacht wordt
erkend als te zijn mede in het
algemeen belang.
Ten einde de organisatie over
het geheele land te kunnen
uitbreiden, wordt een Raad van
Bijstand voor het Comité ge
vormd, waarin zijn uitgenoodigd
vooraanstaande personen uit ver
schillende streken des lands,
wier namen waarborgen, dat
niet het doel is om onrust te
wekkeu of aan een bewapenings-
Ach, Sir Humphrey. Zij zullen
daar niet veilig zijn, klaagde Mittachip.
die het gouden visioen der twee
honderd guinjes voor zijn oogen zag
verdwijnen. Denk eens aan. Elk
oogenblik kunnen ze door eenige
lompe schaapherders worden ontbloot
en weggenomen.
Bliksems, dat weet ik wel, dwaas.
Ze zijn nu op eeu droge plaats, maar
ik dacht ze daar maar zoo lang te
laten liggen, tot ge ze mee kunt
nemen naar uw eigen huis te Wirks-
worth en ze in uw brandkast kunt
sluiten tot ik ze noodig heb.
Maar deze woorden ontstelden
Mittachip zoo, dat hij zijn evenwicht
verloor en van den kant van zijn stoel
viel.
Ik, Sir Humphrey? ik weer
terug naar die eenzaamheid?..., en
met die brieven bij mij
Stil mai, de roovers zullen u
die brieven niet afnemen en Beau
Brocade zal het oog op mij houden
en u dan zeer zeker niet meer lastig
vallen.
Ach. maar hij weet, dat ik de
eer geniet uw vertrouwen te hebben,
beste Sir Humphrey, geloof mij, de
brieven souden bij my niet veilig zijn.
Dan zal ik, sprak Zyn Edelheid
beslist, wel iemand anders vinden
om voor de brieven torg te dragen,
en, voegde hij er beteekenisvoi bij,
die twee honderd guinjes te ver
dienen.
Mittachip Het een droevigen snik
hooren, Die twee honderd gninjes.
De hoogste ambitie van zijne hebzuch
tige, ellendige ziel*
N 'en, hij wilde die niet missen,
f b toch was hij zoo bang voer de
hel en voor Beau Braeade .ten hü
wedloop deel te nemen, maar
dat gedachtig aan een Koninklijk
woord, ook naar den wensch
van het Comité het Nederland
sche Volk zichzelf behoort te
blijven.
In den Raad van Bijstand
namen bereids zittingde heer
M. Fernhout, burgemeester van
Middelburg, mr. R M. van Dus-
seldorp, burgemeester van Goes,
C. A. van Woelderen, burge
meester van Vlissingen en J A.
van Rompu, lid van Ged, Staten
van Zeeland.
Atdeelingen van het Comité
zijn reeds gevormd te Middelburg
en Vlissingen.
Als men de eerste en tweede
alinea van dezen aanhef leest,
komt het ons voor, dat die
lijnrecht met elkaar in strijd
zyn en daarom is het ons eigen
lijk in dit verband niet
duidelijk wat meu wil.
Hetgeen daarop volgt, geeft
echter nader verklaring en be
doelt, als we het goed voor heb
ben, uitbreiding van het leger.
Vandaar onze vraag of men wil
naar een leger van vrijwilligers
voor werkverruiming Men
zou dan misschien beter doen,
door alle werkloozen beneden
een bepaalden leeftijd onder de
wapens te brengen, wat aan de
kosten en misère van werkloos
heid een groote verlichting zou
brengen. Stel eens voor, dat
de tienduizenden in de kazernes
werden geborgen en regelmatig
sport- en gymnastische
oefeningen maakten, gepaard
aan collectieve voeding, kleeding
en zakgeld
Men versta ons goed we be
doelen natuurlijk geen vóórhis
torisch g6dril of getier, maar
maatschappelijk en onder be
hoorlijke tucht getrainde corp
sen, gedurende een bepaalden
tyd geoefend.
En als bovenstaand comité dat
bedoelt, dan lijkt het ons nog
niet zoo kwaad bedoeld.
Waarom zonden we niet een
leger formeeren tegen don eco-
vreesde den toorn van Zyn Edelheid
tienduizend maal meer dan iets anders,
en die woede zou vreeseiyk zyn als
hy, na de brieven gekregen te hebben,
daarvan weer beroofd werd,
Hit was een ontzettend alternatief.
H| pijnigde zyn arme hersens om
een geschikte uitkomst te zoeker.
Sir Humphrey was opgestaan,
schopte zyn stoel op zy en deed of
hy wilde weggaan.
Hoor nu eens, vriend Mittachip,
sprak hy op stelligen toon, ik
wensch die brieven ergens in abso
lute veiligheid te hebben, waar noch
Lady Patience noch die roover
ze met eenige mogelijkheid kunnen
krygen. Zoo gij nu weg en middel
vindl, om dit voor my te doen, dan
zyn de twee honderd guinjes voor u.
Maar zoo ik dit zelf in orde moet
brengen, zoo ik byna zeker gevaar
lcop van de brieven beroofd te wor»
den, als ik die zelf by my houd, dan
zult ge geen shilling van my krygen.
Nu kunt ge er over nadenken, Ik
ea nu squire West spreken en zien
of ik dien vervloekten schurk gevan*
gen kan krygen, en in de boeien ge*
sloten voor de dag om is.
Hy nam zyn hoed op en sloeg zijn
mantel over zyn arm,
De toestand werd wanhopig.
Toen kreeg Mittachip een idéé»
Ik ben er, Sir Humphrey, riep hy
opgewekt uit. Ik ben er. Een
volmaakt veilige weg om de brieven
goed weggeborgen te krijgen in mijn
huis te Wirksworth.
(Wordt vervolgd)!
AXELSCHE
COURANT
