Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuvvseh-Vlaanderen. Whiter schotels fijner van smaak door toevoeging van 91taggisJtroma BEAU BROCADE No. 81. VRIJDAG 18 JANUARI 1935 50^ Jaarg. J. C. VINK - Axel Opgang. FEUILLETON. Buitenland. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER-U1TGEVER ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure. Rerste Blad. We zien het zoo niet, we merken het zoo niet, in de rou tine van ons dagelijks leven. Maar als we van tijd tot tijd eens even stil gaan staan, en een oogenblik omzien, dan eerst zien we duidelijk hoe bij het voort schrijden van den tijd, de wereld meer en meer bezield wordt door een fijn idealisme, een hooger moraal, een grooter vertrouwen op het goede en de macht van goede, opbouwende gedachten. En dii laatste is toch zoo buiten gewoon belangrijk en verheugend. Zooals dezer dagen een moralist opmerkte De wereld houdt zich bezig met waterkracht, electrische kracht, machine-kracht, paarden kracht, politieke kracht. Maar nog veel belangrijker dan eenige van deze, is moreele en geeste lijke kracht. Zonder deze zou onze handels- en industrieele beschaving waarop wij zootrotsch zijn, spoedig in het niet verzinken. Zonder sterke mannen en vrouwen wier persoonlijkheid beheerscht wordt door hooge idealen en die begeesterd worden door innerlijke geestelijke kracht, kan er geen hoop bestaan voor het behoud van een gezonde sociale orde in deze wereld Terwijl de men- schen oogenschijnlijk veel meer bezig zijn met de bronnen van de stoffelijke kracht, is er tegen woordig toch overal en nergens meer dan in de harten der jon geren, een levendige begeerte waar te nemen, om het geheim der geestelijke kracht te ontdek ken Het geheim van de geestelijke kracht, namelijk van de kracht der Waarheid, dat het kwaad DE VERMETELE. nooit sterker kan zijn dan het goede, en dat, wie eerlijk en vastberaden zich op deze grond stelling plaatst, en met een eerlijk gemoed en blij-vertrouwenden geest door de wereld gaat en zich niet laat beïnvloeden en verontrusten door schijnbare te genkanting, in het einde zal over winnen. Aldus bouwen we een nieuwe cultuur op, die ongelijk is aan elke cultuur, die ooit te voren verscheen. Gegrondvest op een nieuwe basisverwijdering van het pad van ieder mensch, van alle materieele ongemak, dat door wetenschap of machinerie over wonnen kan worden. Natuurlijk hebben we het nog niet gewon nen. Er zijn nog achterbuurten in onze groote steden, merkte een scribent van overzee op er zijn nog onze mijndistricten tn bijvoorbeeld onze Drentsche venen in Nederlandwaar duizenden mannen en vrouwen met gebrek kampen. Maar we zijn toch al ver gevorderd. De gemiddelde arbeider in Amerika heeft meer luxe dan de rijke een generatie terug had Wij besef fen dikwijls niet, wat een revo lutie dat inhoudt. Hebt ge wel eens bedacht, dat tot voor kort 't als normaal werd aanvaard, dat het grootste deel van ook het welvarendste volk altijd wel arm zou zijn Heel arm Hebt ge wel eens bedacht, dat iedereen, nog niet eens zoo heel lang geleden, als vaststaand aanvaard de, dat het onmogelijk was een maatschappij te vormen, waarin de grootste meerderheid der be volking niet voor altoos in ar moede gedompeld zou zijn We zijn hieraan ontkomen. Zon der het nu speciaal te willen, hebben we onze maatschappij op een nieuwe basis opgezet. Och, zend mij niet weg, kapitein, We hebben besloten, dat wel vaart zich tot allen kan uitstrek ken. We vinden het heel ge woon, dat bijvoorbeeld een fa brieksarbeider een radio-toestel kan koopen of zijn vrouw in een nieuwe jurk kan kleeden. Een nieuwe cultuur Er is iets nieuws in onze sa menleving gekomen Dat er fei telijk altijd geweest was, dat wil zeggen, dat wel altijd beschik baar was, doch dat begraven lag onder vele stoffelijke theorieën en verkeerd begrijpen omtrent de waarheid. Er is namelijk meer liefde in onze samenleving geboren. Het geloof, dat liefde het grootste ding in de wereld is, zooals Henry Drummond het 'zei, werd vroeger beschouwd als een vrome en sentimenteele hoop En de dichters en predikers, profeten en filosofen, die aan dit geloof vasthielden en voort gin gen, het uit te drukken op dui zenderlei verschillende manieren, werden een beetje medelijdend, zoo niet smalend behandeld als zuivere droomers, nuttelooze zie ners van een onmogelijk tijdperk. Terwijl de wereld echter voort schrijdt, wordt het besef dieper, dat de .droom" een werkelijke basis heeft, sociaal en econo misch, zoowel als religieus en ethisch. De overwinning van liefde is bovendien nu gezien door de helder denkenden, als te zijn van het grootste belang voor de toekomst der mensch- heid, omdat anders de mensch- heid niet kan bestaan. Zie, een dergelijke verheffing van de gedachten over de ge- heele wereld, is inderdaad opgang. Nu liet Saarp^ebisciet. De correspondent van de „N. Rott. Crt." schrijft over den in druk van den uitslag der stem ming te Praag het volgende Bij de bespreking van het re sultaat van het Saarpkbisciet is het opvallend, dat geen der groote bladen tot nog toe vermoedens heeft geuit over de psychologische werking op het rechts georiën teerde deel der Duitsche bevol king, ofschoon de uitbundige geestdrift, waarmede de uitslag door de provinciale Duitsche pers van het Noorden wordt begroet veel te denken geeft. Van de groote Praagsche,bladen zijn alle het erover eens, dat een gevaarlijk internationaal struikel blok uit den weg is geruimd. De overwinning van het natio- naal-socialisme, zegt de Prager Presse, had het Saar probleem eigenlijk pas gemaakt tot wat het geworden Is, tot een strijdvraag, welke de internationale aandacht trok en waarvan de oplossing een toetssteen is geweest voor de stootkracht det Hitler-propaganda en een graadmeter van de weer standskracht van de Duitsche be volking tegenover de Hitler-ideo- logie in dit opzicht bij het ple bisciet; in de eerste plaats een kwestie van de Duitsche Saar- oevolking zelf. Wanneer deze de proef van democratisch standpunt niet heeft bestaan, dan is dat haar zaakde niet-Duttsche Europee- sche openbare meening kan daar voor misschien een verklaring vinden, maar overigens heeft zij de teiten, die door de cijfers zijn uitgedrukt, voor kennisgeving aan te nemen. Na den 13den Jan. is de vrees, dat de Saar het uitgangspunt van oorlogsconflicten kon worden, ge weken en wellicht zal het Saar- gebied, in Duitsch beheer over gegaan, van de Europeesche land kaart ook verdwijnen als gevaar lijk brandpunt van Europeesche onrust. De verdienste hiervoor moet minder op rekening van Duitschland dan wel op die van Frankrijk worden gesteld, dat alles gedaan heeft om zijn goeden wil te bewijzen en Duitschland tegemoet te komen. Het staat thans aan Duitschland om te be wijzen, dat zijn overwinning geen bedreiging van den vrede beduidt, een bewijs, dat voor eerst ten opzichte van Oostenrijk te leveren valt. Hitier heeft gesproken van een wegvallen van de laatste hinderpalen voor een accoord tusschen Frankrijk en Duitschland. Voor beide beteekent dit onge twijfeld een groote winst. Van een blijvend voordeel voor Europa kan echter pas dan ge sproken worden, wanneer men getuige zal zijn van bewuste blij ken van een staatsmanschap, dat zich weet te beperken tot datgene wat rechtens en politiek billijk is. Elders zegt het officiëele orgaan van buitenlandsche zakenwan neer het front van de status quo geen succes heeft gehad, dan moet gezegd, dat het patriottsme der Duitscne bevolking aan de Saar moet worden gevierd. Deze Duitsche vaderlandsliefde is het en niet het nattonaal-so- cialisme, wat de geweldige meer derheid van het Saargebted aan- eenkionk. Dat het plebisciet een belijdenis van het nationaal-so- ctalisme zou geweest zijn zooals Goebbels het voorstelt, valt juist het sterkst te betwijfelen. Ook Ueske Slovo, het blad der partij van Benesj wijst erop, hoe zich Frankrijk door te verklaren dat het aan de Saar gedesinte- {Wordt vervolgd^ AXELSCHE COURANT Bureau Markt C 4. Telef. 56. - Postrek. 60263. Hi), du i s bereiken wil, voibwngt dit niet, door te scheiden op het verkeerde, maar door te betrachten het goede te doen, Goethe. (Engelsche vertaling.) 29) En dit ii des te beter, vriend Stick, want zoolang zij mij najagen is de graaf in veiligheid. Maar wees op uw hoede, kapi tein I zg zijn nu vast besloten, want gij hebt hen tweemaal voor den gek gehouden, waarachtig! gij zijt nog noot' zoo in het nauw geweest. Pfor I riep Bean Brocade luchtig uit bet leven is zoo geen kostbaar bezit voor mij, dat ik zou trachten het te behouden. Kapiteinstamelde John verwij'end. Nu vriend John, sprak de jonge man met die bijna vrouwelijke teeder- heid, die het hart van John gestolen had, nu, nn, heb geen vrees voor raq, ik zeg je man. zij zullen mij op deze heide niet krijgen. Denkt ge, dat de brem- en braamstruiken, de reigers en kievieten mij zouden verra den Mij, hun vriend Neen, dat doen zij niet. Ik ben veilig genoeg, zoo sprak hg, terwijl er een vreemde klank van opwinding lag in z|n snel gesproken woorden. Laat ze mij Vervolgen en haar broeder met vrede laten. En dan John, als hij in veilig heid is, mag ik misschien haar lach nog een* i.ei I Hallo, ik ben een dwaas, vrind I Ik Mf je, een dwaas, geacfcikt veer de galg bij de smidse. John antwoordde niet, hij kon Jack,s gelaat niet zien in he' donker en begreep zijn wilde, dolle woorden niet, maar het deed zijn trouw hari pijn, toen hij dien klank van sterk verlangen in de stem van zijn vriend hoorde. Er was een oogenblik stilzwijgen, terwijl Bithurst moeite deed zijn op winding meester te worden. Toen sprak hij kalmer: Hier J ihn, neem dit geld. vriend! Hij tastte in der wijden mantel en gaf toen aan John de twee zakjes met geld, die h| Mittachip en diens klerk had afgeno men. Ik heb dit juist een bloedzuigend agent van Sir Humphrry Oalloner afgenomen, 't is afgeper»t geld van arme menschen, die het slecht kunnen missen. -*■' Ja, ja, zei John zuchtend. Ik heb twee guii jes noodig om aan juffrouw Haddakin te gever, d>e juist haar man verloren heeft, het ar me mensch is den hongerdood nabij. Dan dertig shillings voor de weduw< Coggirs, aan den weg naar Hartinp- ton l d e bloedzuigers namen haar gister haar iaatsten shilling af. Zult ge er voor zorgen, vriend Zeker I zeker I De rest is diftratl voor de ar menbus van Aldwark Misschien zal er voor morgen nog meer zijn. Kapitein S'ii! ga niet preeken, John! zei Beau Brocade, met bijzonderen ernst. Ik zeg je, vriend, er is van nachi dolheid in mijn bloed. Ga jij nu als'» ubtieft naar huis en laat aan mij zelf over. smeekte John. 1stik.ben zoo ongerust, en Beste, vriendelijke, tr«uwe John murmelde Baihurst. Bliksems I ik ben een ondankbare kerel, want ik weet, wat je liefde voor mij doet. Dat weet gij, kapitein. Ik. ..ik. zou alles geven. Neen.... niets 1 viel Jack hem snel in de rede, geef mij niets dar uw liefde, mijn vriend.die is kostbaarder dan bet leven' maar it bid je. ....laat me vannacht.K zweer je, dat ik geen kwaad zal doen. Ik aal je morgen vroeg zien, John..,, ik zal veilig zijnvrees niet I John zucntte. Hij wist, dat verdei pruiesr nutteloos was. Reed3 hae Beau Brocade nog eens zijn paard doei keeren naar den top van den heuvei. De smid wacntte even, zoolang hq kon, luisterend naar het geluid de, hoeven op den harden grond. Zij goed hart werd verscneurd van angst oeide voor zijn vriend en die dapper» jonge dame, die in dezen nacht voort- reisde naar de stad. Plotseling meer de hij veraf op den weg naar Wirks* worth het geluid van rijtuigwielen tt haoren. Het was zoo stil in de luchi dat hij dat nu duidelijk waarnam. Dat was ongetwijfeld de koeis va* L,dy Patience, die laagzaam voort sukkelde over den moddengen we.. Zq zou nu zoo ai halverwege ht stadje zijn. Het smalle pad waar John nu stond, sneed den weg in een rechte. Doek op ongeveer anderhalve mq afstand. De smid was boos op zich zelf da» hij de reis van Hare Edelhei» voor Beau Biucade geheim bad g,- houden. Deze toch was een kuam* der hetdej hij zou in aansluiting me andere roevers, de koets hebben bt* waakt en begeleid tot ze veilig te Wifkswurth kwam. Geen oogenblik kwam het hem in Je gedachte, dat de beruchte roovei Lady Patience's koets zou aanhouder. Misschien zou een waarscnuwing nog goed zqn. Het was misschien nog met te laat. De weg kronkelde voor een groot deel om moerasplaatsen en steenklompen heen. John hoopte Beau Brocade nog te vinden voor hq de suets had ontmoet. Hq vloog voort en had ongeveer een mijl afgelegd, toen hq plotseling een geroep hoorde dat zqn nart van schrik deed stilsiaan, een geroep, snel gevolgd door twee pistoolscnotem Dat duidelijk geroep met de heideie, machtige stem van Beau Biocad-, wa»; Sia en geef u over I Juhn duifde er niet aan denken, wai die pistoolschoten ten doel gehaa naddea. Met de ellebogen in de zijde ge drukt rende hq nu wild voo.t ovei net ruwe, onbegaanbaar spoor, naai de piaats vanwaar het getuid der schoten tot hem was gekomen. Het schokken der keets over den slechten weg was bijna ondrageiqk Betty steunde hoorbaar, maai Laay Patience met haar mooie hoofoj. >egen de kussens leunend, vergai aiit uoha neiqke ongemakken, vervuld ais ze was van zorg en angst, terwq. allerlei gedachten rondspookten tn haai aoofd» Haar dierbare broeder met zijn ueek en angstig gelaat tn levensg,- 'aar, Lord Humphrey Cnalioner, wtei sq instinctmatig, onberedeneerd vrees de cb wantrouwde en joha Sttch, de trouwe aanhanger, die met eigen le- vensgevaar voor haar broeder zorgde* Dat alles ging visionair voor hare ougen heen en dan zag zij floor aliea neen die eene figuur, dat eene gelaat, dat een paar vrooiijke grqze oogen, die nu en dan zoo onunsprekeiqk droevig konden kijken, en dat hoofd met dat tos krullend haar, die lenige, bewegelijke figuur op zijn kastanje bruin paard, voortrijdend naar het Westen. Het was een fraai beeld, geen wonder, dat Patience er zich niet van kon losrukken en dat zq tn haar ver beelding die volle siem hoorde, zoo vraoiijk zingend en sprekend, ef nu en dan met dien leedeien klank, die iranen van medeiijdea in hare oogen oiacnt. Ue uren kropen om en het zware tqtuig reed piepend en krakend voert, terwqi T nomas de zwaartrekkende paarden voortdreef. Een plotselinge schok, erger dan te voren, omrukte Patience aan haar droumerigen toe stand. De zware koets dreigde om te vallen onder vervaarijj* gekraak en veel gevloek van den koetsier. Een paar uitroepen, hijgend rukken der paarden en eindtlfk stond het ijtuig stil. Betiy was van schrik opgesprongen, Heere bewaar ons! riep zq uit, terwijl zij haar slaperig gezicht uit net raam stak, wat gebeurt er Thomas Wtj zitten vast in den modder* poel, bromde deze, vergeefs trachtend n«er krachtige taal te smoren uit espest voor Lady Patience.

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1935 | | pagina 1