Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuvvseh-Vlaanderen.
Whiter schotels fijner van smaak door toevoeging van 91taggisJtroma
BEAU BROCADE
No. 81.
VRIJDAG 18 JANUARI 1935
50^ Jaarg.
J. C. VINK - Axel
Opgang.
FEUILLETON.
Buitenland.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-U1TGEVER
ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
Rerste Blad.
We zien het zoo niet, we
merken het zoo niet, in de rou
tine van ons dagelijks leven.
Maar als we van tijd tot tijd
eens even stil gaan staan, en een
oogenblik omzien, dan eerst zien
we duidelijk hoe bij het voort
schrijden van den tijd, de wereld
meer en meer bezield wordt door
een fijn idealisme, een hooger
moraal, een grooter vertrouwen
op het goede en de macht van
goede, opbouwende gedachten.
En dii laatste is toch zoo buiten
gewoon belangrijk en verheugend.
Zooals dezer dagen een moralist
opmerkte De wereld houdt zich
bezig met waterkracht, electrische
kracht, machine-kracht, paarden
kracht, politieke kracht. Maar
nog veel belangrijker dan eenige
van deze, is moreele en geeste
lijke kracht. Zonder deze zou
onze handels- en industrieele
beschaving waarop wij zootrotsch
zijn, spoedig in het niet verzinken.
Zonder sterke mannen en vrouwen
wier persoonlijkheid beheerscht
wordt door hooge idealen en die
begeesterd worden door innerlijke
geestelijke kracht, kan er geen
hoop bestaan voor het behoud
van een gezonde sociale orde in
deze wereld Terwijl de men-
schen oogenschijnlijk veel meer
bezig zijn met de bronnen van
de stoffelijke kracht, is er tegen
woordig toch overal en nergens
meer dan in de harten der jon
geren, een levendige begeerte
waar te nemen, om het geheim
der geestelijke kracht te ontdek
ken
Het geheim van de geestelijke
kracht, namelijk van de kracht
der Waarheid, dat het kwaad
DE VERMETELE.
nooit sterker kan zijn dan het
goede, en dat, wie eerlijk en
vastberaden zich op deze grond
stelling plaatst, en met een eerlijk
gemoed en blij-vertrouwenden
geest door de wereld gaat en
zich niet laat beïnvloeden en
verontrusten door schijnbare te
genkanting, in het einde zal over
winnen.
Aldus bouwen we een nieuwe
cultuur op, die ongelijk is aan
elke cultuur, die ooit te voren
verscheen. Gegrondvest op een
nieuwe basisverwijdering van
het pad van ieder mensch, van
alle materieele ongemak, dat door
wetenschap of machinerie over
wonnen kan worden. Natuurlijk
hebben we het nog niet gewon
nen. Er zijn nog achterbuurten
in onze groote steden, merkte
een scribent van overzee op er
zijn nog onze mijndistricten
tn bijvoorbeeld onze Drentsche
venen in Nederlandwaar
duizenden mannen en vrouwen
met gebrek kampen. Maar we
zijn toch al ver gevorderd. De
gemiddelde arbeider in Amerika
heeft meer luxe dan de rijke een
generatie terug had Wij besef
fen dikwijls niet, wat een revo
lutie dat inhoudt. Hebt ge wel
eens bedacht, dat tot voor kort
't als normaal werd aanvaard, dat
het grootste deel van ook het
welvarendste volk altijd wel arm
zou zijn Heel arm Hebt ge
wel eens bedacht, dat iedereen,
nog niet eens zoo heel lang
geleden, als vaststaand aanvaard
de, dat het onmogelijk was een
maatschappij te vormen, waarin
de grootste meerderheid der be
volking niet voor altoos in ar
moede gedompeld zou zijn
We zijn hieraan ontkomen. Zon
der het nu speciaal te willen,
hebben we onze maatschappij
op een nieuwe basis opgezet.
Och, zend mij niet weg, kapitein,
We hebben besloten, dat wel
vaart zich tot allen kan uitstrek
ken. We vinden het heel ge
woon, dat bijvoorbeeld een fa
brieksarbeider een radio-toestel
kan koopen of zijn vrouw in een
nieuwe jurk kan kleeden. Een
nieuwe cultuur
Er is iets nieuws in onze sa
menleving gekomen Dat er fei
telijk altijd geweest was, dat wil
zeggen, dat wel altijd beschik
baar was, doch dat begraven
lag onder vele stoffelijke theorieën
en verkeerd begrijpen omtrent
de waarheid. Er is namelijk
meer liefde in onze samenleving
geboren. Het geloof, dat liefde
het grootste ding in de wereld
is, zooals Henry Drummond het
'zei, werd vroeger beschouwd als
een vrome en sentimenteele hoop
En de dichters en predikers,
profeten en filosofen, die aan dit
geloof vasthielden en voort gin
gen, het uit te drukken op dui
zenderlei verschillende manieren,
werden een beetje medelijdend,
zoo niet smalend behandeld als
zuivere droomers, nuttelooze zie
ners van een onmogelijk tijdperk.
Terwijl de wereld echter voort
schrijdt, wordt het besef dieper,
dat de .droom" een werkelijke
basis heeft, sociaal en econo
misch, zoowel als religieus en
ethisch. De overwinning van
liefde is bovendien nu gezien
door de helder denkenden, als
te zijn van het grootste belang
voor de toekomst der mensch-
heid, omdat anders de mensch-
heid niet kan bestaan.
Zie, een dergelijke verheffing
van de gedachten over de ge-
heele wereld, is inderdaad
opgang.
Nu liet Saarp^ebisciet.
De correspondent van de „N.
Rott. Crt." schrijft over den in
druk van den uitslag der stem
ming te Praag het volgende
Bij de bespreking van het re
sultaat van het Saarpkbisciet is
het opvallend, dat geen der groote
bladen tot nog toe vermoedens
heeft geuit over de psychologische
werking op het rechts georiën
teerde deel der Duitsche bevol
king, ofschoon de uitbundige
geestdrift, waarmede de uitslag
door de provinciale Duitsche pers
van het Noorden wordt begroet
veel te denken geeft.
Van de groote Praagsche,bladen
zijn alle het erover eens, dat een
gevaarlijk internationaal struikel
blok uit den weg is geruimd.
De overwinning van het natio-
naal-socialisme, zegt de Prager
Presse, had het Saar probleem
eigenlijk pas gemaakt tot wat het
geworden Is, tot een strijdvraag,
welke de internationale aandacht
trok en waarvan de oplossing een
toetssteen is geweest voor de
stootkracht det Hitler-propaganda
en een graadmeter van de weer
standskracht van de Duitsche be
volking tegenover de Hitler-ideo-
logie in dit opzicht bij het ple
bisciet; in de eerste plaats een
kwestie van de Duitsche Saar-
oevolking zelf. Wanneer deze de
proef van democratisch standpunt
niet heeft bestaan, dan is dat haar
zaakde niet-Duttsche Europee-
sche openbare meening kan daar
voor misschien een verklaring
vinden, maar overigens heeft zij
de teiten, die door de cijfers zijn
uitgedrukt, voor kennisgeving aan
te nemen.
Na den 13den Jan. is de vrees,
dat de Saar het uitgangspunt van
oorlogsconflicten kon worden, ge
weken en wellicht zal het Saar-
gebied, in Duitsch beheer over
gegaan, van de Europeesche land
kaart ook verdwijnen als gevaar
lijk brandpunt van Europeesche
onrust. De verdienste hiervoor
moet minder op rekening van
Duitschland dan wel op die van
Frankrijk worden gesteld, dat
alles gedaan heeft om zijn goeden
wil te bewijzen en Duitschland
tegemoet te komen. Het staat
thans aan Duitschland om te be
wijzen, dat zijn overwinning geen
bedreiging van den vrede beduidt,
een bewijs, dat voor eerst ten
opzichte van Oostenrijk te leveren
valt. Hitier heeft gesproken van
een wegvallen van de laatste
hinderpalen voor een accoord
tusschen Frankrijk en Duitschland.
Voor beide beteekent dit onge
twijfeld een groote winst.
Van een blijvend voordeel voor
Europa kan echter pas dan ge
sproken worden, wanneer men
getuige zal zijn van bewuste blij
ken van een staatsmanschap, dat
zich weet te beperken tot datgene
wat rechtens en politiek billijk is.
Elders zegt het officiëele orgaan
van buitenlandsche zakenwan
neer het front van de status quo
geen succes heeft gehad, dan
moet gezegd, dat het patriottsme
der Duitscne bevolking aan de
Saar moet worden gevierd.
Deze Duitsche vaderlandsliefde
is het en niet het nattonaal-so-
cialisme, wat de geweldige meer
derheid van het Saargebted aan-
eenkionk. Dat het plebisciet een
belijdenis van het nationaal-so-
ctalisme zou geweest zijn zooals
Goebbels het voorstelt, valt juist
het sterkst te betwijfelen.
Ook Ueske Slovo, het blad der
partij van Benesj wijst erop, hoe
zich Frankrijk door te verklaren
dat het aan de Saar gedesinte-
{Wordt vervolgd^
AXELSCHE
COURANT
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
Hi), du i s bereiken wil,
voibwngt dit niet, door te
scheiden op het verkeerde,
maar door te betrachten het
goede te doen,
Goethe.
(Engelsche vertaling.)
29)
En dit ii des te beter, vriend
Stick, want zoolang zij mij najagen is
de graaf in veiligheid.
Maar wees op uw hoede, kapi
tein I zg zijn nu vast besloten, want
gij hebt hen tweemaal voor den gek
gehouden, waarachtig! gij zijt nog
noot' zoo in het nauw geweest.
Pfor I riep Bean Brocade luchtig
uit bet leven is zoo geen kostbaar
bezit voor mij, dat ik zou trachten
het te behouden.
Kapiteinstamelde John
verwij'end.
Nu vriend John, sprak de jonge
man met die bijna vrouwelijke teeder-
heid, die het hart van John gestolen
had, nu, nn, heb geen vrees voor
raq, ik zeg je man. zij zullen mij op
deze heide niet krijgen. Denkt ge,
dat de brem- en braamstruiken, de
reigers en kievieten mij zouden verra
den Mij, hun vriend Neen, dat
doen zij niet. Ik ben veilig genoeg,
zoo sprak hg, terwijl er een vreemde
klank van opwinding lag in z|n snel
gesproken woorden. Laat ze mij
Vervolgen en haar broeder met vrede
laten. En dan John, als hij in veilig
heid is, mag ik misschien haar lach
nog een* i.ei I
Hallo, ik ben een dwaas, vrind I
Ik Mf je, een dwaas, geacfcikt veer
de galg bij de smidse.
John antwoordde niet, hij kon Jack,s
gelaat niet zien in he' donker en
begreep zijn wilde, dolle woorden
niet, maar het deed zijn trouw hari
pijn, toen hij dien klank van sterk
verlangen in de stem van zijn vriend
hoorde.
Er was een oogenblik stilzwijgen,
terwijl Bithurst moeite deed zijn op
winding meester te worden. Toen
sprak hij kalmer: Hier J ihn, neem
dit geld. vriend! Hij tastte in der
wijden mantel en gaf toen aan John
de twee zakjes met geld, die h|
Mittachip en diens klerk had afgeno
men.
Ik heb dit juist een bloedzuigend
agent van Sir Humphrry Oalloner
afgenomen, 't is afgeper»t geld van
arme menschen, die het slecht kunnen
missen.
-*■' Ja, ja, zei John zuchtend.
Ik heb twee guii jes noodig om
aan juffrouw Haddakin te gever, d>e
juist haar man verloren heeft, het ar
me mensch is den hongerdood nabij.
Dan dertig shillings voor de weduw<
Coggirs, aan den weg naar Hartinp-
ton l d e bloedzuigers namen haar
gister haar iaatsten shilling af. Zult
ge er voor zorgen, vriend
Zeker I zeker I
De rest is diftratl voor de ar
menbus van Aldwark Misschien zal
er voor morgen nog meer zijn.
Kapitein
S'ii! ga niet preeken, John! zei
Beau Brocade, met bijzonderen ernst.
Ik zeg je, vriend, er is van nachi
dolheid in mijn bloed. Ga jij nu als'»
ubtieft naar huis en laat aan mij
zelf over.
smeekte John. 1stik.ben
zoo ongerust, en
Beste, vriendelijke, tr«uwe John
murmelde Baihurst. Bliksems I ik
ben een ondankbare kerel, want ik
weet, wat je liefde voor mij doet.
Dat weet gij, kapitein. Ik. ..ik.
zou alles geven.
Neen.... niets 1 viel Jack hem
snel in de rede, geef mij niets dar
uw liefde, mijn vriend.die is
kostbaarder dan bet leven' maar it
bid je. ....laat me vannacht.K
zweer je, dat ik geen kwaad zal doen.
Ik aal je morgen vroeg zien, John..,,
ik zal veilig zijnvrees niet I
John zucntte. Hij wist, dat verdei
pruiesr nutteloos was. Reed3 hae
Beau Brocade nog eens zijn paard doei
keeren naar den top van den heuvei.
De smid wacntte even, zoolang hq
kon, luisterend naar het geluid de,
hoeven op den harden grond. Zij
goed hart werd verscneurd van angst
oeide voor zijn vriend en die dapper»
jonge dame, die in dezen nacht voort-
reisde naar de stad. Plotseling meer
de hij veraf op den weg naar Wirks*
worth het geluid van rijtuigwielen tt
haoren. Het was zoo stil in de luchi
dat hij dat nu duidelijk waarnam.
Dat was ongetwijfeld de koeis va*
L,dy Patience, die laagzaam voort
sukkelde over den moddengen we..
Zq zou nu zoo ai halverwege ht
stadje zijn. Het smalle pad waar John nu
stond, sneed den weg in een rechte.
Doek op ongeveer anderhalve mq
afstand. De smid was boos op zich
zelf da» hij de reis van Hare Edelhei»
voor Beau Biucade geheim bad g,-
houden. Deze toch was een kuam*
der hetdej hij zou in aansluiting me
andere roevers, de koets hebben bt*
waakt en begeleid tot ze veilig te
Wifkswurth kwam.
Geen oogenblik kwam het hem in
Je gedachte, dat de beruchte roovei
Lady Patience's koets zou aanhouder.
Misschien zou een waarscnuwing nog
goed zqn. Het was misschien nog
met te laat. De weg kronkelde voor
een groot deel om moerasplaatsen en
steenklompen heen. John hoopte Beau
Brocade nog te vinden voor hq de
suets had ontmoet.
Hq vloog voort en had ongeveer
een mijl afgelegd, toen hq plotseling
een geroep hoorde dat zqn nart van
schrik deed stilsiaan, een geroep,
snel gevolgd door twee pistoolscnotem
Dat duidelijk geroep met de heideie,
machtige stem van Beau Biocad-,
wa»; Sia en geef u over I
Juhn duifde er niet aan denken, wai
die pistoolschoten ten doel gehaa
naddea.
Met de ellebogen in de zijde ge
drukt rende hq nu wild voo.t ovei
net ruwe, onbegaanbaar spoor, naai
de piaats vanwaar het getuid der
schoten tot hem was gekomen.
Het schokken der keets over den
slechten weg was bijna ondrageiqk
Betty steunde hoorbaar, maai Laay
Patience met haar mooie hoofoj.
>egen de kussens leunend, vergai aiit
uoha neiqke ongemakken, vervuld ais
ze was van zorg en angst, terwq.
allerlei gedachten rondspookten tn haai
aoofd»
Haar dierbare broeder met zijn
ueek en angstig gelaat tn levensg,-
'aar, Lord Humphrey Cnalioner, wtei
sq instinctmatig, onberedeneerd vrees
de cb wantrouwde en joha Sttch, de
trouwe aanhanger, die met eigen le-
vensgevaar voor haar broeder zorgde*
Dat alles ging visionair voor hare
ougen heen en dan zag zij floor aliea
neen die eene figuur, dat eene gelaat,
dat een paar vrooiijke grqze oogen,
die nu en dan zoo onunsprekeiqk
droevig konden kijken, en dat hoofd
met dat tos krullend haar, die lenige,
bewegelijke figuur op zijn kastanje
bruin paard, voortrijdend naar het
Westen.
Het was een fraai beeld, geen
wonder, dat Patience er zich niet van
kon losrukken en dat zq tn haar ver
beelding die volle siem hoorde, zoo
vraoiijk zingend en sprekend, ef nu
en dan met dien leedeien klank, die
iranen van medeiijdea in hare oogen
oiacnt.
Ue uren kropen om en het zware
tqtuig reed piepend en krakend voert,
terwqi T nomas de zwaartrekkende
paarden voortdreef. Een plotselinge
schok, erger dan te voren, omrukte
Patience aan haar droumerigen toe
stand. De zware koets dreigde om
te vallen onder vervaarijj* gekraak
en veel gevloek van den koetsier.
Een paar uitroepen, hijgend rukken
der paarden en eindtlfk stond het
ijtuig stil.
Betiy was van schrik opgesprongen,
Heere bewaar ons! riep zq uit,
terwijl zij haar slaperig gezicht uit
net raam stak, wat gebeurt er
Thomas
Wtj zitten vast in den modder*
poel, bromde deze, vergeefs trachtend
n«er krachtige taal te smoren uit
espest voor Lady Patience.