Nieuws- en Advertentieblad
voor Z e e u w s c li - V1 a a n d e r e n.
BEAU BROCADE
No. 53.
DINSDAG 9 OCTOBER 1934.
5üe Jaarg.
J. C. VINK - Axel.
Binnenland.
FEUILLETON.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-U1TGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
ADVERTENT1ËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
Kameroverzicht.
De Eerste Kamer heeft de vo
rige week het wetsontwerp afge
daan, dat strekte tot het leggen
van belasting op goederen in de
doode hand. Zooals bekend
worden daarmede bedoeld eigen
dommen van kerkelijke instel
lingen, godshuizen, ziekeninrich-
tingen, e.a. die niet uit winstbe
jag worden geëxploiteerd, maar
uitsluitend strekken tot liefde
diensten. Reeds meermalen was
vroeger dit punt aan de orde,
doch het kon nooit verder komen
dan tot een voorstel zonder kracht
van meerderheid. Nu echter zoo
wat overal dubbeltjes uit geslagen
moeten worden heeft de Minister
van Financiën een wetsontwerp
ingediend, dat reeds door de
Tweede Kamer is aangenomen en
nu de Senaat moest passeeren.
In de pers, met name in de ka
tholieke, was er in den laatsten
tijd een actie tegen gevoerd.
De Eerste Kamer moest zoo
heette het de beslissing van
de Tweede (waaraan ook de
katholieken hebben medegewerkt)
corrigeeren. En het begin van
het debat zag er nog al onheil
spellend voor de Regeering uit.
Maar de Minister van Financiën
is er in geslaagd, het wetsontwerp
aangenomen te krijgen en daarmee
is de eerste, zij het bescheiden,
dekkings-post voor het tekort van
1935 binnen.
Het begon met een fikschen
aanval van de oppositie achter
eenvolgens hebben de heeren
Van Lanschot, Blomjous, Van der
Hoeven en Briët (vertegenwoor
digers van de drie rechtsche
fracties) het ontwerp bestreden.
Niet alleen was men bevreesd,
dat deze zoogenaamd tijdelijke
heffing wel eens blijvend zou
kunnen worden, en dat de lage
heffing (2 per mille) zou stijgen,
maar ook het systeem van het
ontwerp stond den heeren niet
aan. Men achtte het verkeerd
DE VERMETELE.
(Engelsche vertaling).
5)
Vervolgd I mompelde hij tus
schen de opeengekemde tanden,
vervolgd als een wild beestmisschien
doodgeschoten als een dolle hond,
achter een heg of in een greppel I
Hij liet een lange bittere zucht hoe
ren, vol smart, angst en teleurstelling.
Zoover was het dus met hem geko
men I Zijn naam bij dien van de
anderen de verraders en rebellen
en hij was toch onschuldig I
Neen mylord, zei de smid rustig,
niet zoolang John Stich nog een
dak heeft om u te beschutten I
De jonge man hield even op met
zijn gejaagd heen en weer loopen,
een vriendelijke, dankbare blik ver
zachtte de zoigvolie uitdrukking op
z(jn gezicht. Met een jongensachtige
beweging wietp hij het fraaie haar
dat in een overvloed van krullen over
zijn voorhoofd viel, naar achteren
terwjjl hij met rondborstige en inne
mende gratie de hand van den smid
in de zflne greep. Qoede Stich,
zei hij eindelijk, met een lichte trilling
in lijn stem, en te moeten denken,
dat ik niets kan doen om je liefde te
vergelden 1 Neen mylord, ant
woordde John Siich, zijn breede ge
stalte oprichtend, spreek niet van
Vergeiden. Ik zon voor u en de uwen
m|n leven willen geven.
En dit was niet overdreven, John
meende tik woord dat hij set, Eerlijke,
dat alleen de gebouwen, voor den
openbaren eeredienst bestemd,
van de belasting werden vrijge
steld, en niet ook de fondsen.
Alles, wat met den eere-dienst
verband houdt aldus mr. van
Lanschot moet buiten de wet
vallen, en de heer Van der Hoeven
wees er op, dat de kerkelijke
fondsen, die voor allerlei nuttige
doeleinden worden besteed (o.a.
voor het onderhoud van vele
historische kerkgebouwen, en
voor de predikants tractementen)
reeds nu te kort komen, en dat
het daarom onrechtvaardig was
hen bovendien nog te gaan be
lasten. De heer van Lanschot
had, wat de vrijstellingen betreft,
nog een extra-bezwaar: binnen
de wet zullen vallen verplegings-
inrichtingen waarmede niet het
maken van winst wordt beoogd,
maar zeide hij die winst
wordt vaak alleen gebruikt om
de inrichtingen te verbeteren en
uit te breidenin deze gevallen
vond hij de heffing eveneens on
rechtvaardig.
Zoo spraken de opposanten, en
de heer Van der Hoeven voegde
er nog aan toe, dat de kerken
tot de minst-draagkrachtige in
stellingen behooren.
De heeren Slingenberg, De
Zeeuw, Mendels en Gelderman
hebben het ontwerp verdedigd.
De financieële toestand maakt een
heffing als deze noodzakelijk en
gerechtvaardigd, te meer zoo
zeiden zij waar de betrokken
instellingen altijd in een bevoor
rechte positie hebben verkeerd
In andere landen zijn ze sinds
lang belast.
De eigenlijke verdediging van
het wetsontwerp kwam natuurlijk
van Minister Oud. De Minister
heeft nog eens in het licht ge
steld, dat het in dezen tijd onaf
wendbaar is om alle bronnen
van inkomen aan te boren die
aangeboord kunnen worden.
Daarom was er ook niet langer
een goede reden, het bezit in de
doode hand geheel onbelast te
laten. Want de in het debat ver
dedigde stelling, dat kerkelijke
vriendelijke, eenvoudige Stich. Hij
hield van hen, aan wie hij zijn alles
te danken had, hij hield van hen met
zijn geheel zijn sterke, trouwe natuur.
De gestorven Lord Stretton had hem
groot doen brengen, hem een ambacht
laten leeren en hem in het huisje met
de smederij er achter, dicht bij het
kruispunt, gezet, en daar de eerlijke
Stich voelde, dat al het goede in zijn
leven hem geworden was door den
Lord en zijn familie, zoo moest ook
alles wat hg te gever, had, het hunne
zijn.
Och, ik vree», zuchtte de jonge
ling, dat je je leven waagt, door mij
te verbergen.
Toch berustte alles op een groote
vergissing.
Philips James Qascoyne, elfde Her
tog van Stretton, was op dit tijdstip
nog geen een en twintig jaar. Er is
een mooi portret van hem op Brassing
Hall, van de hand van Hogarth, even
vóór dezen tijd. De kunstenaar heeft
de tiOlsche trekken prachtig weerge
geven, de mooie blauwe oogen, het
jongensachtige, met krullen bedekte
voorhoofd, alles sedert vele generaties
eigen aan het geslacht der Gascoynes.
Hij was er ook in geslaagd den sensi-
tieven mond, de eenigszins vrouwelijke
vorming der lippen, de al te ronde
lijn van kin en kaak weer te geven,
waardoor het schoone gelaat misschien
wat aan mannelijkheid te kort komt.
Zeer zeker duidt het benedengedeelte
van het gezicht een zekere besluite
loosheid, een zwakkeren wil aan,
maar iegelijk is het zoo open, zoo
kinderlijk, zoo onbezorgd, dat het aller
harten wint, ook al blijft het versland
er koel bij,
Natuurlijk had hij ia zijn jeugd
sympathie gekoesterd veer de zaak
goederen onaantastbaar moesten
zijn, wees de Minister met nadruk
af; deze mochten niet buiten het
gemeene recht worden gesteld,
wat echter nog niet beteekende,
dat de kerk aan den staat onder
worpen werd. Zijn Excellentie
betoogde, dat hij in de uitwerking
van het denkbeeld zoo matig
mogelijk was geweest en gevoe
ligheden had ontzien. Maar hij
kon niet inzien, dat het redelijk
was, alle kerkelijke en klooster
lijke fondsen en bezittingen (b.v.
de vele weilanden, die verhuurd
worden) onder de vrijstellingen
te trekken in het algemeen wei
gerde hij de vrijstellingen verder
uit te breiden. De Minister (die
er op wees, dat eventueele ver
lenging van deze heffing na 1938
door het parlement zou moeten
worden goedgekeurd) liet niet na
er op te wijzen, dat dit ontwerp
deel uitmaakte van het financieële
program van het kabinet en dat,
als men daarvan één steentje
losmaakt, het geheele gebouw
wankel zou worden.
Het heele kabinet staat achter
dit ontwerp riep de Minister uit.
Nu, dit dreigement zullen we ver
moedelijk in de naaste toekomst
wel eens meer hooren.
Maar al spoedig bleek, dat er
geen ernstig gevaar dreigde.
Want de anti-revolutionair Van
Citters en de katholiek Janssen
kwamen verklaren, dat zij wel
bezwaren hadden, maar in de
huidige omstandigheden geen
vrijheid konden vinden, om het
geld aan de Regeering te ont
houden. En toen werd het ont
werp met 30 tegen 18 stemmen
aangenomen. Er vóór stemden
de liberalen, de vrijzinnig-demo
craten, de sociaal-democraten, de
anti-revolutionairen (behalve de
heer Briël), 5 katholieken en de
christelijk-historische voorzitter
er tegen 11 katholieken, 6 chris-
telijk-historischen en de anti
revolutionair Briët.
Zooals gezegd de eerste dek
kings-post voor 1935 is binnen.
Drie miliioen. Van de 93, die
hij elkaar geharkt moeten worden.
vau Sfuart. Hadden de Gascoynes
niet, vóór honderd jaren, geleden en
gestreden voor Karei Stuart, en waar
om zouden zij veranderd zijn Waar
om trouw blijven aan een vreemde
dynastie, aan een koning die de taal
van zijn volk spreekt met een vreemd
accent? Zijn vader, de gestorven
Lurd Stretton, een goedmoedig Britseh
edelman, die niet van redeneeren
hield, had het niet de moeite waard
gevonden om zijn opwassende zoon
de godsdienstige en staatkundige
kwesties uit te leggen, verbonden aan
het in stand houden dezer vreemde
dynastie. Misschien begreep hij ze
zelf niet goed. Het familiedevies luidt
„Pour ie roi 1" Daarom vochten de
Gascoynes voor Stuart, toen die ke
ning was, en tegen hem toen hij
slechts pretendent was, en de oude
Lord Stretton verwachtte van zijn
kindereu dat zij eerbied zouden heb
ben voor het famiiiedevies, en er geen
eigen meeningen op zouden nahouden.
Toch deed de Stuartzaak menig hart
warm kloppen. Uit Schotland kwam
de faam van den „bonnie Prince", die
overal de harten won. Philip was
jong, zijn vaders tucht was vervelend,
en hij had eenige vrienden onder de
lords, uit de Hooglanden, terwijl zijn
vader leefde, was er in de Midlands
geen gelegenheid geweest om eenig
stout stuk voor den pretendent te
ondernemen.
Toen de oude graaf stierf, volgde
Philip, die toen nog een echte jongen
was, hem in den titel en bezittingen
op. In den eersten roes van nieuwe
plichten en nieuwe verantwoordelijk
heid, werd zijn vroeger enthousiasme
op den achtergrond gedrongen. Ais
pair van het rijk, zwoer hij trouw
aan koning George, en met al het
Na dit wetsontwerp werd Don
derdag een ander ontwerp aan
genomen, dat eveneens geld in
't laadje van den min. van finan
ciën moet brengen, maar wat
meer dan bovengenoemde post,
n.l. 17.5 miliioen. We bedoelen
het ontwerp inzake het Verkeers-
fonds. De oppositie begon met
dhr. Visser, die uitging van de
stelling, dat de oprichting van
het Verkeersfonds met zijn nieuwe
heffingen zal zijn ten bate van
de spoorwegen en ten nadeele
van het auto-bus-verkeer. Maar
zoo vroeg hij waarom zou
men het bestaansrecht van de
spoorwegen hooger aanslaan dan
dat van de auto en het autobus
bedrijf Zal de toekomst niet
voor het laatste zijn Heeft de
autobus niet tal van streken, waar
de trein niet kwam, uit het isole
ment verlost? En nu gaat men
dit verkeersmiddel extra-hoog be
zwaren en met allerlei voorschrif
ten treffen, zoodat deze bedrijven
in hun bestaan worden bedreigd.
Dit vond de heer Visser onrecht.
Dhr. Wibaut zei dat het recht
van de moderne techniek niet
mag worden opgeofferd aan de
inkomsten van den staat. Aan
de vrees, dat de verbetering der
wegen het kind van de rekening
zou worden, gaf in het bijzonder
de heer Michiels van Kessenich
nog eens uiting.
Van de voorstanders zeide de
heer Ter Haar dat men jaren lang
veel te toegeeflijk is geweest te
genover het motor-verkeer en de
vrachtauto's zij hadden aan stren
gere bepalingen onderworpen
moeten worden. Vooruitloopende
op de inkomsten van het Ver
keersfonds vroeg hij, of daaruit
niet een uitkeering gedaan zou
kunnen worden aan de gemeenten,
die zooveel voor straataanleg uit
geven, en aan de tramwegen, die
eigenlijk evenveel recht hebban
op steun als de spoorwegen.
De overige sprekers, dhrn. Van
Citters, Knottenbelt, Moltmaker
en Van Embden spraken pro of
contra in ongeveer denzelfden
geest.
vuur zijner jeugdige romantische na
tuur, hield hij vast aan dezen nieuwen
eed, idealiseerde dien, en weerstond
trouw de vleierijen en verlokkingen,
die uit Schotland en Frankrijk tot
hem kwamen. Daarop kwam de tij
ding, dat Karei Eduard Sluart ge
steund door Fransch geld en Fran-
schen invloed, tegen Londen zou op
trekken, en in Derby zou stilhouden
ten einde zijn vrienden in de Midlands
rondom zijn banier te scharen. De
jonge graaf, geslingerd tusschen de
herinneringen zijner jeugd, en de
verplichtingen zijner nieuwe positie,
was bevreed, dat men hem zou komen
overhalen, om zijn trouw aan koning
George te verbreken. De booze fee,
die hem bij zijn geboorte, dien sen-
sitieven mond, en zacht geronde kin
had gegeven, had daarmede op het
fraaie gelaat zijn slechten karakters
trek gegrift.
Philips eenige hoop, om uit deze
moeilijkheid te geraken was, de ver
leiding te ontvluchteu; hij wist, dat
Karei Eduard, gedachtig aan zijnvroe-
geren ijver, een beroep zou doen op
zijn hulp en toewijding en dat hem,
Philip, de kracht om te weigeren zou
ontbreken,
Dus ontvluchtte hij het graafschap!
ofschoon zichzelf verachtend om zijn
lafhartigheid, hield hij toch jongens-
achlig vast aan het idee dat hij zijn
eed aan koning George gestand moest
doen.
Hij wilde groote afstanden plaatsen
tusschen hem en de mogelijkheid van
ontrouw te worden aan dien eed, het
mogelijk zwichten voor den .bonnie
Piince", dien niemand kon weerstaan.
Hij liet zijn zuster, Lady Patience
te 8iretton Hall achter, onder de hoede
van bedienden, en bij, treawe ender«
De Minister van Waterstaat
heeft zijn ontwerp verdedigd, en
in het licht gesteld, dat co-ordi-
natie van het verkeer noodzake
lijk is, en dat de eenheid, welke
in de verkeerspolitiek zal worden
gebracht, goede resultaten zal af
werpen, ook voor den aanleg en
de verbetering van land- én wa
terwegen. Door die eenheid
zullen wij een beter overzicht
krijgen van de kosten van het
geheel en van iederen verkeers-
vorm afzonderlijk. De Minister
heeft de positieve verklaring af
gelegd, dat er geen vrees behoeft
te bestaan voor den wegen-aanleg,
al ligt het voor de hand, dat de
vooruitgang van onzen aanleg ook
wel zal lijden onder den finan-
Cieëlen toestand. Tegensprekend,
dat het eenige doel zou zijn het
dekken van het spoorweg-tekort,
zette de Minister nog uiteen, dat
het volstrekt zijn bedoeling niet
is de autobus, die veel goeds
heeft gedaan, te verdringen.
De Minister van Financiën
heeft den geldelijken kant van de
zaak nog kort in het licht ge
steld het nieuwe fonds is on
misbaar, om een goed overzicht
te krijgen van de verschillende
kosten en heffingen.
Ten slotte werd ondanks de
oppositie, het ontwerp zonder
hoofd, stemming aangenomen.
Zoo werd in twee dagen, door
de doode hand en het Verkeers
fonds, ruim 20 miliioen gevoteerd
voor dekking over 1935. Als de
ramingen nu maar niet tegen
vallen
De Duitsche vluchtelingen.
De Hooge Commissaris van
den Volkenbond voor de Duitsche
vluchtelingen, de heer James G.
MacDonald, die momenteel in ons
land vertoeft, heeft in een onder
houd het een en ander over zijn
werk medegedeeld.
Hij meende het aantal vluchte
lingen uit Duitschland veilig te
kunnen schatten op 65 000, waar
van ongeveer 25.000 de mogelijk
heid hebben gekregen, zich elders
daan van Koning George, werd een
voortvluchtige.
Daarop volgde de catastrofe, die
ellendige terugtocht van Derby, het
ontredderd oveib ijfsel van een teleur
gesteld leger, eindelijk bij Culioden
geheelen ondergang, de soldaten van
koning George het land doorzoekend
naar rebellen, verbeurdverklaringen,
korte verhooren, haastige executies.
Spoedig veranderde de verdenking
in zekerheid, de voortvluchtige graaf
Stretton was een voormalig aanhanger
van den Pretendent. Op zijn vei-
moeienden terugtocht van Derby had
Prins Karei Eduard Sluart een nacht
verblijf gevraagd en verkregen op
Stretton Hall. Toen Philip trachtte zich
met zijn zuster in gemeenschap le
stellen en naar huis terug te keeren,
ondervond hij, dat zij bewaakt werd,
en dat hij zelf door een parlementsacte
was vogelvrij verklaard.
Toch wist hij zich onschuldig en
trouw, hoe zijr. naam op de lijst der
rebellen was gekomen, was hem een
raadsel, iemand moest een valsche
beschuldiging tegen hem hebben in
gebracht. Maar wie Waren het
soms zijn oude vrienden, aanhangers
van Karei Eduard om wraak te ne
men over zijn lafheid.
Intusschen was hij, die nog een
echte jongen was, een vogelvrij ver
klaarde geworden, een door het par
lement ter dood veroordeelde. Mis
schien zou alles eenmaal worden op
gehelderd, alles in het reine komen,
maar op dit oogenbiik was hij gelijk
een wild dier, dat zich in heggen en
sloten verbergt, terwijl sijn leven afhing
van de genade van de een of andere
judas die zijn medemensch voor
twintig guinjes wil verkoopen.
(Wordt vervolgd),
AXELSCHE
COURANT
