Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwscli-VI aan deren.
Twee aangebedenen.
No. 39.
DINSDAG 21 AUGUSTUS 1934
50e Jaarg.
J. C. VINK - Axel.
Buitenland.
FEUILLETON.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-UITGEVER
ADVERTENTIÉN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
Oostenrijk.
Over de diepe kloof, tusschen
Oostenrijk en Duitschland ont
staan tengevolge van de nationaal-
socialistische actie met den op
stand van 25 Juli als hoogtepunt
zal men trachten een brug te
slaan. Aan von Papen is daarbij
de taak toebedeeld, als bouw
meester te fungeeren. Het zal
hem niet gemakkelijk vallen zijn
opdracht te vervullen, daar hij
zal moeten beginnen den dikken
muur van wantrouwen af te bre
ken, welke tusschen Weenen en
Berlijn is opgetrokken. Maar de
voormalige cavalerie-officier is
voor geen klein geruchtje ver
vaard en hij heeft in zijn nieuwe
functie van Duitsch gezant in
Oostenrijk reeds een poging aan
gewend om een contract tot
stand te brengen. Bij het over
handigen van zijn geloofsbrieven
aan den Oostenrijkschen bonds
president Miklas wist hij handig
het zwaartepunt te verleggen,
door den nadruk te doen vallen
op zijn speciale zending. Of
schoon hij als gewoon gezant
naar de Oostenrijksche hoofdstad
is gekomen, heeft hij tevens de
laatste opdracht van den over
leden rijkspresident von Hinden
burg te vervullen om de ver
stoorde betrekkingen tusschen de
beide landen weer in normale en
vriendschappelijke banen te lei
den. Zoo althans heeft hij het
in zijn toespraak gezegd.
In zijn antwoord heeft bonds
president Miklas tegemoetkoming
betoond en laten uitkomen, dat
von Papen bij het vervullen van
zijn taak op den steun der Oos
tenrijksche regeering zal kunnen
rekenen.
De eerste stap naar verzoening
is dus gedaan en nu zal afge
wacht moeten worden, of het
Berlijn waarlijk ernst is om ook
den verderen weg naar het doe!
af te leggen, zonder zich aan
gewaagde zijsprongen over te
geven. Te oordeelen naar de
opvattingen van vice-kanselier
prins Starhemberg is de kans
daarop evenwel zeer problema
tisch. Onomwonden heeft hij
reeds te kennen gegeven, dat
Oostenrijk zich heeft voor te
bereiden op een nieuwe natio-
naal-socialistische poging tot op
stand in het komende najaar.
De tijd zal leeren of hij hierin
gelijk heeft.
Een gewaarschuwd man telt
echter voor twee, zoodat het te
voorzien is, dat er een dergelijke
poging nog beter en sneller zal
worden verijdeld dan die, waarbij
bondskanselier dr. Dolfuss het
leven heeft ingeboet.
Inmiddels zijn meer normale
verhoudingen ingetreden, ook
naar het oordeel van Italië, dat
zijn troepen aan de grens heeft
teruggetrokken. Het snelle en
doortastende ingrijpen van Mus
solini houdt voor Berlijn een niet
te verwaarloozen waarschuwing
in. Zooals de voormalige Griek-
sche premier Venizelos terecht
heeft opgemerkt, is het Euro-
peesch kruitvat verplaatst van
den Balkan naar midden-Europa.
Indien Hitler van zins mocht zijn
met vuur te spelen, dient hij er op
bedacht te zijn, dat het over
springen van een enkele vonk
voldoende kan zijn om een ge
weldige uitbarsting te veroorza
ken. En dan zal zeker Duitsch
land den grootsten schok te
doorstaan krijgen.
Voor het oogenblik kan de
grootste spanning als geweken
worden beschouwd. Aan de on
afhankelijkheid van Oostenrijk
kan niet worden getornd zonder
dat zich gevaarlijke complicaties
voordoen. Die les zal Berlijn nu
toch wel geleerd hebben.
Hitier gekozen.
Reeds Zondagnacht klonken
door de Radio de uitslag van
de millioenen stemmen in Duitsch
land, die „ja" zeiden. Men weet
dat het alleen gold een antwoord
te geven op de vraaj» of men
Hitier als President van het
Duitsche Rijk wenschte, ja of
neen.
Gezien in het licht van de
Duitsche machthebbers was het
niet gemakkelijk "oor een Duitsch
onderdaan om zijn meening vrij
uit te spreken en zoo wordt over
de stemming van Zondag meer
gedacht dan gezegd.
Daarbij genomen de reusach
tige en overbluffende reclame
die door de vrienden en bescher
melingen van Hitler is gemaakt
voor zijn verkiezing en blijk
baar op „bevel" hebben ook de
dagbladen er het hunne toe ge
daan was niet anders te ver
wachten dan een overwinning
met bijna algemeene stemmen.
„Hitier is de menschenvriend, hij
is de schepper van een nieuwe
wereldgedachte en hij zal en
moet overwinnen, neen hij kan
alleen overwinnenBij Hitier
ligt de eenige zekerheid van de
stabiliteit van den vrede van
Europa" en zoo ging men door.
Hitter is dus gekozen en ge
stegen tot den voor het oogen
blik hoogst denkbaren top
hoofd van den staat en rijkskan
selier. Zal daarmede zijn eer
zucht bevredigd zijn
Deze vraag klinkt misschien
vreemd, doch wie kan de ge
dachten peilen van dezen onge
twijfeld bijzonderen man, wiens
duizelingwekkende carrière bin
nen een tijdsverloop van nauwe
lijks tien jaren hem tot den uit
verkoren leider van 't Duitsche
volk maakte? Zou het een won
der zijn, wanneer hij, zich spie
gelend aan een Napoleon Bona
parte, of anderen, op het daar
voor geëigende oogenblik den
Duitschen troon voor zich op-
eischte Deze vragen zullen
waarschijnlijk niet door 40 milli-
oen menschen klakkeloos beves
tigend beantwoord worden, maar
daarom zijn ze toch nog wel de
'overdenking waard. Bij herha
ling heeft Adolf Hitler verklaard,
dat het vraagstuk van den staats
man, monarchie of republiek,
geen actueele waarde bezit. Uit
dien hoofde heeft hij voor de
leden van de voormalige keizer
lijke familie slechts belangstelling
getoond voor zoover ze binnen
het kader der nationaal-socialis-
tische partij aan zijn plannen
dienstbaar gemaakt konden
worden. Overigens schenen de
leden van het Huis Hohenzollern
buiten zijn gezichtskring te liggen.
In een politiek testament van
wijlen president von Hindenburg
geeft deze als zijn overtuiging te
kennen, dat „eens de rots zal
opduiken, waarop een halve eeuw
geleden de toekomst van het
vaderland werd gegrondvest, het
Duitsche Keizerschap". Feitelijke
uitvoerder van dit testament is
Adolf Hitler, de machtigste man
van 't Hedendaagsche Duitsch
land, die zich echter, evenals
enkele van zijn op hooge«posten
geplaatste vrienden, meermalen
eenigszins smalend heeft uitge
laten over „vroegere vorsten, die
het land naar den ondergang
hebben gebracht". Namen wer
den niet genoemd, zoodat ieder
een die naar wensch kon invul
len. Wanneer we verband leg
gen tusschen dergelijke uitdruk
kingen en de verheffing tot staats
hoofd van den rijkskanselier op
eenigszins overhaaste manier
door het kabinet, zoodat het volk
voor een uitgemaakte zaak kwam
te staan, dan is toch wel de
vraag gewettigd, of Hitier zich
werkelijk zooveel moeite getroost
om te zijner tijd de Hohenzol-
lerns op den Duitschen troon te
herplaatsen. En als die het niet
zijn, wie dan wel Waarom zou
dan Hitier niet Keizer van Duitsch
land kunnen worden
Dat de drukte en geestdrift
Zondag in Duitschland groot was,
behoeft nauwelijks vermeld te
worden. Speciaal Berlijn was in
feeststemming tal van optochten,
muziekcorpsen en spreekkoren
trokken door de stad. In de
regeeringswijk en Wilhelmstrasse
verzamelden zich duizenden voor
het gebouw van den Rijkskanse
lier en men rustte niet voor den
Ftihrer gezien te hebben. Om 10
uur 's avonds trok een fakkelop
tocht voorbij van 16000 S. A.
mannen, die in paradapas defi
leerden. Vrouwen reikten hem
bloemen aan.
Het getal stemmen „ja" bedroeg
38362 760 van de 43.529.710,
4.294 654 luidden „neen", 872.296
waren ongeldig en 2.143.913
hebben niet gestemd.
België.
Naar de stratosfeer.
De Belgische wetenschappelijke
onderzoeker, ir. Max Cosijns is
Zaterdagmorgen te 6.19 uur
in gezelschap van zijn helper
Neré van der Eist te Hour
Havenne, bij Dinant, gestart voor
zijn derden tocht naar de stratos
feer, precies 2 jaar na den eer
sten tocht van professor Piccard.
Tegen 3 uur des nachts was
men met de vulling van den
ballon gereed. Te 4 35 uur werd
de gondel onder den ballon be
vestigd, waarna het terrein door
de politie werd ontruimd.
De ballon voert 1000 K.G.
zandballast in zakken mee en
300 K.G. water in tanks.
Vrijdagavond heerschte een
koortsachtige drukte op het veld,
welke haar hoogtepunt vond in
het moment, toen de 28-jarige
Max Cosijns uit Brussel arriveerde.
Zijn 23 jarige helper van der Eist
bevond zich reeds enkele weken
op het terrein, waar hij met
studenten in een tent verblijf
hield.
Eveneens arriveerden de ouders
van ir. Cosijns, die bij den start
aanwezig wilden zijn.
De stratosfeervaarders beoog
den een hoogte te bereiken tus
schen de 15 en 17.000 Meter, om
daar hun waarnemingen te doen.
Het is niet hun doel, hooger te
komen.
Zij rekenden erop, twee uur
in de stratosfeer te zullen blijven
en reeds voor zonsondergang
weer te landen. Ook op andere
hoogt *n, nl. tusschen de 5000 en
12.000 Meter, hoopten zij eenigen
tijd den ballon op constante
hoogte te kunnen houden voor het
doen van onderzoekingen.
De aluminium-gondel heeft een
doorsnede van 2.20 Meter, bij
een dikte van 3L,'3 m.m.
De luiken van den gondel
moeten gesloten worden op 6000
(Wordt vervolgd).
AXELSCHEII COURANT.
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
(10
Wat kwam zij doen? Zijn nieuws
gierigheid was zoo groot, dat die
de o vei hand had op iedere andere
gejachte. Mme de Parnes kwam van
tafelzij deed precies wat Valentijn
zoo even gedroomd had, zij opende
de ramen, sloot de blinden en stak
twee kaarsen aan. De schemering
begon te vallen. Zij legde een boek,
dat Bij bij zich bad, op tafel, deed al
neuriënd eenige stappen en ging op
een canapé zitten.
„Wat komt zij doen herhaalde
Valeniijn bij zich zelf. Ondanks het
verhaal van het kamermeisje, kon hij
toch niet nalaten te hopen, dat hij
een of ander geheim zou ontdekken.
„Wie weet, dacht hij, misschien ver
wacht zij iemand Ik zou een mooie rol
spelen, als er een derde kwam*'. De
markiezin sloeg op goed geluk haar
beek op, sloeg het daarna weer dicht,
en scheen vervolgens na te denken.
De jonge man meende te zien, dat zij
naar den kant der kast keek. Door
de deuri die op een kier stond, volgde
hij al haar bewegingen, een vreemde
gedachte kwam plotseling bij hem op
zou het kamermeisje gesproken heb
ben zou de markiezin weten, dat
hij er w*s
Dat is, zult gij zeggen, een vrij
sotte gedachte, en vooral ook heel
weinig waarschijnlijk. Hoe kan men
veronderstellen, dat de markiezin na
kaar briefje, all zQ van dg aanwezig-
heid van den jangen man gehoord
had, hem niet de deur had laten wij
zen of hem die niet zelf gewezen had
Ik begin, mevrouw, met u te verze
keren, dat ik het mtf u eens ben,
maar ik moet er bij voegen, dat ik
in geen geval er toe leen derge
lijke ideeën te verklaren. Er zijn
menschen, die altijd veronderstellen,
en er zijn er, die nooit veronderstellen,
de plicht van den geschiedschr|v< r
is: te vertellen en hen, die er plezier
in hebben, te laten denken.
Al wat ik zeggen kan, is, dat het
duidelijk is, dat de liefdesverklaring
van Valentijn mme de Parnes onaan
genaam was geweest, dat het waar
schijnlijk is, dat zij er niet meer aan
dacht, dat zij naar alle waarschijnlijk
heid dacht, dat hij vertrokken was,
dat het nog waarschijnlijker is, dat zij
goed gedineerd had en dat zij haar
siësta in het paviljoen kwam houden,
maar het is een feit, dat zij begon
met een van haar voeten op de ca
napé te leggen, toen den tweeden, dat
zij daarna haar hoofd op een kussen leg
de en toea zachtjes de oogen sloot, en
het schijnt mij moeilijk, hierna niet te
gelooven, dat zij insliep. Valentijn
had lust, zooals Valmont zegt, om
voor een droom door te gaan. Hij
stootte de deur open, een gekraak
deed hem beven, de markiezin had de
oogen geopend, zij richte het hoofd
op en ktek om zich heen. Valentijn
verroerde zich niet, zooals gij kunt
denken.
Toen zij nieis meer hoorde, en daar
zij niets gezien had, sliep mme de
Parnes weer in, de jonge man sloop
vooruit op de punten van zijn teenen,
en met kloppend hart, nauwelijks
adem durvend halen, kwam hij even»
als Robert de duivel bij de sluime
rende Isabella.
Gewoonlijk denkt men onder zulke
omstandigheden weinig na. Nooit
was mme de Parnes zoo mooi ge
weest, haar halfgeopende lippen leken
nog blozender dan ooit, een hooger
rood kleurde haar wangen, haar rus
tige en gelijkmatige ademhaling deed
zachtjes haar borst op en neer gaan,
die bedekt was met een dunne kan'.
De engel van den nacht kwam niet
schooner te voorschijn uit een blok
Cararisch marmer onder den beitel
van Nuehel Angelo. Zeker, zelfs al
wordt zij boos, zulk een vrouw, die
zoo bespied wordt, moet vergeven, dat
zij bewondering wekt. Een lichte
beweging van de markiezin deed Va
lentijn stil staan. Sliep zij Die
vreemde twijfel verontrustte hem zijns
ondanks. .En wat komt het er op
aan Is het dan een valstrik Wat
een inval en wat een dwaze vrouw,
waarom zou de liefde haar waarde
verliezen, als zij verdeeld is? Wat
is er meer veroorloofd, meer waar dan
een halve leugen, die men raden kan
Wat is er mooier dan zij, als zij
slaapt? Wat bekoorlijker, als zij niet
slaapt
Teiwijl hg dit bij zichzelf overwoog,
bleef hij onbeweeglijk staan en kon
niet nalaten een middel te zoeken
om achter de waarheid te komen.
Doer deze gedachte beheerscht, nam
hij een stukje suiker, dat nog van zqn
maaltijd over was, en zich achter de
markiezin verbergend, wierp hij dat
op haar hand, zij bewoog zich niet.
HU verschoof een steel, eerst zachtjes,
daarna wat harder, zonder het minste
gevolg. Hg strekte zjjn arm nlt en
liet het boek, dat mme de Parnes ep
tafel gelegd had, op den grond vallen.
Hq dacht dat ze ditmaal wakker ge
worden was, en kroop achter de ca
napé, maar er bewoog zich niets.
Toen ging hq opstaan, en daar het
zonneblind, dat op een kier openstond,
de markiezin aan de avondlucht bloot
stelde, sloot hq dat voorzichtig.
Gij begrqpt mevrouw, dat ik niet
in het paviljoen aanwezig was, er.
van het oogenblik af, dat het zonne
blind gesloten werd, is het mg onmo-
gelqk geweest meer te zien.
VI.
Het was niet veel meer dan veer
tien dagen later, toen Valentgn, bq
zijn vertrek van mme Delaunay, zqn
zakdoek op een stoel liet liggen. Toen
de jonge man weg was, nam mme
Delauray den zakdoek op en toen
zq toevallig naar de letter keek, zag
zij er een keurig geborduurde I en P.
op staan. Dat waren niet de letters
van Valentqn, van wie zou de zakdoek
zqn De naam Isabelle de Parnes
was in de rue du Plat d'Etain nooit
genoemd, en de weduwe verloor zich
bq gevolg in ijdele gissingen. Zq
draaide den zakdoek naar alle kanten
om, bekeek een hoek, dan weer een
anderen, alsof zij hoopte ergens den
waren naam van den eigenaar te
ontdekken.
En waartoe, vraagt gg mg, zooveel
nieuwsgierigheid om zulk een een
voudig iets Men leent iederen dag
een zakdoek van een vriend en ver
liest dien, dat spreekt van zeif. Wat
is er voor buitengewoons in Toch
bekeek mme Deiaunay het fijne battist
nauwkeurig eo vond er iets vrouwe-
igks aan, dat haar het hoofd deed
schudden. Zg had verstand van hor-
duurwerk en het pat oon scheen haar
wel wat al te rijk om uit de kest van
den jongen man te komen, Een on
voorziene aanwqzlng deed haar de
waarheid kennen. Aan de vouwen
van den zakdoek zag zg, dat een van
de punten saamgeknoopt geweest was
om als beurs te dienen, en die manier
om zgn geld te bewaren, gij weet het,
wordt alleen door vrouwen toegepast.
Zq verbleekte bg deze ontdekking, en
na eenigen tqd met peinzenden blik
op den zakdoek gekeken te hebben,
was zq genoodzaakt deze te gebruiken
om een traan af te wisschen, die
over haar wang liep.
Een traaH, zult gij zeggen, nu reeds
een traan! Helaas! ja, mevrouw, zij
weende. Wat was er dan gebeurd
Ik zal het u zeggen, maar wq moeten
daarvoor eenige stappen teruggaan.
Gij moet weten, dat Valentqn den
tweeden Cag na het bal bq mme De
launay gekomen was. De moeder
deed hem de deur open en zei hem,
dat haar dochter uit was. Mme De
launay had desrop een langen brief
asn den jongen man geschreven, zij
herinnerde hem aan hun laatste on
derhoud en versocht hem dringend
haar niet meer te komen bezoeken. Zg
rekende op zijn woord, zyn eer en
zyn vriendschap. Zg toonde zich niet
beleedigd en rente met geen woord
van der, galop Kortom, Valentijn las
dien brief van het begin tot het einde
zonder er iets te veel of te weinig in
te vinden. Hg was geroerd, en hg
zou haar gehoorzaamd hebben, als het
laatste woord er niet in gestaan had.
Dat Iaat3te woord was weliswaar
doorgehaald geweest, maar men kort
het er nog dnldeiijk door heen lezen.
