Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen, Twee aangebedenen. No. 38. VRIJDAG 17 AUGUSTUS 1934 50e Jaarg. J. C. VINK - Axel. De Tentoonstelling en Winkelshow. FEUILLETON. Pijnenburg-Slaats, Buschenhagen-Francke, Deneef-Baart, Verhaeg8-Carpriaux, Debruycker-Dekuyscher, Spijker-Weemaes. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER-UITGEVER ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure. Ten tweede maal is de con certzaal van „Het Centrum" in gericht als winkelshow en weer blijkt dat bij een bescheiden deelname deze inrichting ook een extra gelegenheid is voor winkeliers en fabrikanten om te midden van een moderne entou rage veel mooier dan in een school een fraaie stand te timmeren en aan te kleeden ten einde daarin naar smaak en be geerte de te koop te stellen arti kelen te etaleeren. En waar reeds bij herhaling is gebleken, dat in onze gemeente een kern van winkeliers bestaat, die blijkbaar succes en tastbaar resultaat heeft ondervonden van een dergelijke onderneming, is er al niet veel durf en onderne mingsgeest, of om een groot woord te noemen „energie" noo- dig, om een tentoonstelling in elkaar te zetten. De standhouders voeren een vrëedzamen strijd om het zoo mooi mogelijk te maken en het zij gezegd, dat zij ook daarin heden weer goed zijn geslaagd, zoodat publiek en pers gaarne de gangmakers zijn om een zoo groot mogelijk bezoek aan de tentoonstelling te verzekeren. Het is herhaaldelijk bewezen, dat als er in Axel een tentoon stelling van dien aard wordt ondernomen, deze slaagt, onver schillig of de ondernemers E. M. M., Bazarcommissie, Crisiscomité of V. V. V. heeten. En zoo houden we het ook nu weer voor geslaagd, als de ge legenheid wordt geboden aan publiek en neringdoenden om te kijken en te koopen op eer. eenigszins andere wijze, als dat aan de zaken zelve geschiedt. Het wordt alles wat meer aan trekkelijk gemaakt, men ziet het mooiste en het nieuwste vooral 's avonds keurig verlicht, te mid den van een sfeer van familie of vrienden, en allerlei omstandig heden lokken meer uit tot koopen. ZONDAG 19 AUGUSTUS a.s om 4 uur n.m. op de Wielerbaan TERNEUZEN uit, tegen een keurkorps van renners van internationale reputatie. Sprinteourses met PIJNENBURG, BUSCHENHAGEN.DENEEFen DEBRUYCKER. Achtervolging SLAATS contra VERHAEGE Koppelwedstrijd over 60 K M. met internationale teams Entrée 30 50 60 ets Tribune 1 gld. Alleen kinderen beneden 14 jaar halve prijs. Reductie op werkloozenkaarten kan voor dezen wedstrijd niet plaats vinden. Wat is er dus meer natuurlijk dan dat zij, die tijd, gelegenheid en artikelen in voldoende voor raad hebben of krijgen kunnen, ook die gelegenheid waarnemen, om een goede week te maken. Een andere kwestie is, dat er veel tijd en administratie ver bonden is aan liet organiseeren van een tentoonstelling en dat er bij degenen die het nemen, veel lust en ijver aanwezig moet zijn, om zich den last op den hals te halen. En dan mag gezegd wor den, dat bij het bestuur van V. V. V. die lust en die ijver in groote mate aanwezig zijn. War.t tijd en moeite worden niet ont zien, getuige ook het feit, dat reeds weken te voren aan de voorbereiding is gewerkt en ge propageerd. Dat vele avonden aan vergadeien en corresponaee- ren worden geofferd en dat aan het gereedmaken reeds jl. Maan dag van 's ochtends tot 's avonds men in de weer was met schik ken en regelen, tot het uur van openen daar was. Behalve de winkelshow, die slechts tweedens wordt genoemd, maar eigenlijk de hoofdschotel vormt, is er ook de tentoonstel ling van onderscheidene vormen van huisvlijt, waarin natuurlijk de dameshandwerken in kwaliteit de boventoon geven, naast hout bewerking, gekweekte bloemen, meccano-constructie voor de jeugd en teeken- en schilderwerk. En dan hebben we tenslotte nog de attractie's, om degenen te lokken of te amuseeren, die van spel en muziek houden. Voor dat alles zijn liefhebbers en deelnemers gevonden maar nogmaals het kost alles zeer veel tijd en moeite en we wen- schen ook onzerzijdsch dat die als vroeger weer beloond mogen zijn met succes en een batig saldo. De opening. Woensdagmiddag had dan in tegenwoordigheid van genoodig- den in „Het Centrum" de offici- eele opening plaats der Huisvlijt- tentoonstelling en Winkelshow, welke van 15 tot en met 18 Augustus alhier wordt gehouden. De voorzitter der Vereeniging voor Vreemdelingenverkeer, dhr. A. van Maale, heette de aanwe zigen hartelijk welkom, waarna hij het woord gaf aan den heer J. M. Oggel, die bij afwezigheid van burgemeester Blok, ais loco burgemeester fungeert. Dhr. Oggel sprak als volgt Dames en Heeren, Gaarne voldoende aan de uit- nooaiging der Vereen, tot Bevor dering van het Vreemdelingen verkeer alhier om deze Huisvlijt- tentoonstelling en Winkelshow te openen, heb ik dezen ochtend ten kijkje genomen en kan ik het volijverig bestuur der V. V. V. geluk wenschen met de alge- meene deelname, zoodat geen plaatsje ii dit ruime gebouw onbenut gebleven is. Men kan er toch te kust en te keur ge nieten, hetzij men een studietocht onderneemt om te bewonderen hetgeen vaardige dameshanden ons voor oogen wisten te toove- ren, hetzij men met belangstelling gadeslaat, wat houtsnijders en figuurzagers met taai geduld samenstelden, of de schilderkunst in schoone trekken den kleuren rijkdom der natuur ons biedt. Ook de Winkelshow overtuigt U dat de Axelsche winkelstand er zijn mag. Op velerlei gebied toch wordt oog, oor en smaak gestreeld, terwijl ter bereidingen verbruik vele nuttige en onmis bare voorwerpen U worden aan geboden. Verder doet ons de tentoon stelling zien, dat de Axelsche winkelstand U van alle benoodigd- heden kan voorzien, zoodat het niet noodzakelijk is daarvoor buiten onze plaats te gaan. Ook met de nieuwe localiteit, die door den durf en onderne mingsgeest van een onzer Axe laars is daargesteld, kan ik Uwe Vereeniging alsook onze gemeente gelukwenschen. Was tot nu toe steeds het gemeentebestuur ge neigd U de benoodigde ruimte in hare schoollokalen af te staan om Uw loffelijk streven ter be vordering van de welvaart onzer plaats te steunen, ieder was toch overtuigd, dat zulks niet de ge- wenschte toestand was. Moge het bestuur door een ruim bezoek aan deze huisvlijt- tentoonstelling en winkelshow dankbaar op deze dagen en den daarvoor door hen verrichten arbeid, die niet licht te achten is, doen terugzien, en de standhou- ders door een flinken omzet hunne moeite en kosten beloond zien. Met deze wensch verklaar ik de huisviijttentoonstelling en winkelshow geopend. Door den voorzitter der „V. V. V." werd hierop in de volgende bewoordingen geantwoord Mijnheer de burgemeester, raadsleden en verdere genoo- j digden Het is voor mij als praeses van V. V. V. weer een aangename taak U na de rede van onzen Edelachtbaren Burgemeester hier op onze tentoonstelling het wel kom te mogen toeroepen. Onze vereeniging heeft er steeds naar gestreefd mede door het organi seeren van tentoonstellingen als deze aan haat doelstellingen in de statuten, n.l. de aanmoediging van het vreemdelingenbezoek naar Axel, te beantwoorden. Ik breng dan ook mijn hartgrondigen dank voor den zoo ruimschoots onder vonden steun, niet alleen van de zijde van het gemeentebestuur, maar ook van onze leden, de burgerij en degenen die ons ook van buiten deze plaats hunne medewerking betoonden door hun spontane deelname en loyale medewerking. Past mij nog een woord van dank aan het Gemeentebestuur voor het gebruik der Openbare Lagere School, gedurende de ja ren, dat alhier nog geen ruime gelegenheid was om een derge lijke tentoonstelling te houden. Ik hoop, dat het gebouw, waarin de tentoonstelling thans wordt gehouden, voor uitbreiding vat baar moge zijn. V. V. V. zal op dezen irgesla- gen weg voortgaan en ook in de toekomst vast koers houden. Een woord van bijzonderen dank dus behalve aan U, heer burgemees ter en genoodigden, ook aan mijn getrouwe staf van dagelijk- sche medewerkers, het bestuur en de volijverige, thans niet aan wezige jury, wier veelomvattende arbeid gisteravond is beëindigd en waarvan de tot nu toe geheim gehouden uitslag U aanstonds AXELSCHE COURANT Bureau Markt C 4. Telef. 56. - Postrek. 60263. (9 Zoodra de markiezin ernstig geloofde, dat de liefdesverklaring, die haar ge schokt had, in werkelijkheid niet voor haar bestemd was, was zij er ver baasd en bijna gekrenkt over. Hetzij de lichtzinnigheid van Valentijn te groot scheen, als hij een andere vrouw liefhad, hetzij zij berouw had haar toorn zoo ten onpas getoond te heb ben, zij kwam in een droomcrige en, wat vreemd is, tegelijk geprikkelde en coquette stemming. Zij wilde op haar vergiftenis terugkomen, en terwijl zij wrevelig gestemd was tegenover Valentijn, ging zij aan haar toilettafel zitten, zij maakte het limje om haar hals los, en deed het daarna weer vast i zij nam een kam, haar coiffure scheen haar niet te behagen, zij maakte aan den eenen kant een krul in orde, streek er aan den anderen kant een weg, terwijl zij iets aan haar haar wrong in orde maakte, gleed de kam haar uit de handen en haar lange zwarte haren vielen haar over de schouders. Wilt gij, dat ik bel? vroeg Va lentijn, heat gij uw kamermeisje noodig Het is niet de moeite, antwoordde de markiezin, die het haar weer opstak, en er haar kam instak. Ik weet niet wat mijn bedienden uitvoeren, zij moeten zeker allen uitgegaan zijn, want ik had van morgen verboden Iemand, wie ook, binnen te laten, PIJNENBURG-SLAATS KOMEN!.,. In dat geval, zei Valentijn, ben ik onbescheiden geweest, ik trek me terug. Hij deed eenige stappen in de richting van de deur en wilde wer kelijk heengaau, toen de markiezin, die zich omkeerde en schijnbaar zijn antwoord niet gehoord had, tot hem zij s Qeef mij die doos een3 aan, die op den schoorsteenmantel staat. Hij gehoorzaamde; zij nam er haar spelden uit en legde de laatste hand aan haar kapsel. A propos, zei ze, en dat portret dat gij gemaakt hebt Ik weet niet, waar het is, ant woordde Valentijn maar ik zal het wel weer terugvinden, en, als ge het mij vergunt, zal ik het u geven, als ik er nog iets aan verbeterd heb. Een bediende kwam met een brief, waarop antwoord gegeven moest wor den. De markiezin ging schrijven t Valentijn stond op en ging naar den tuin. Toen bij in de buurt van het pavi joen kwam, zag hij, dat de deur openstond, het kamermeisje, dat hij tegengekomen was, toen hij binnen kwam, nam er stof af, hij trad binnen, nieuwsgierig als hij was orn van nabij dat geheimzinnige boudoir te bezien, dat verlaten heette te zijn. Toen zij hem zag, begon het dienstmeisje te lachen met een uitdrukking van be scherming, die iedere ondergeschikte aanneemt na een confidentie. Het was een jong en nogal knap meisje, hij kwam met opzet naderbij en viel in een fauteuil neer. Komt uw meesteres niet wel eens een enkelen keer hier? vroeg hij Verstrooid. Het meisje scheen te aarïelen met een antwoord zij ging met haar werk voort, terwijl zij voorbij de moderne chaise longue kwam waar van ik u, naar ik meen gesproken heb, zei ze met gedempte stem Dat is de stoel van mevrouw. En waarom, vroeg Valentijn, zegt mevrouw, dal ze nooit hier komt? Mijnheer, ar.twoordde het dienst meisje, dat is van wege den ouden markies. Hij heeft een slechten naam in de buurt, als men lawaai hco t. zrgt men: Dat is het paviljoen de Parnes; en daarom wil mevrouw er niets van weten. En wat komt mevrouw er doen vroeg Valentijn verder. Als antwoord haalde het diensmeis je lichtelijk de schouders op, als of zij zeggen wou niet veel kwaads. Valentijn keek het raam uit, om te zien of de markiezin nog aan het schrijven was. Hij had al pratende de hand in lijn vestzak gestoken, het toeval wilde, dat hij op dit oogenblik „in zijn gouden dagen" was, hij kreee een aanval van nieuwsgierigheid, hij haalde een nieuwen dubbelen louis te voorschijn, die prachtig in de zon schitterde, en zei tot het dienstmeisje: Verberg me hier. Na hetgeen er gebeurd was, meende het dienstmeisje, dat Valentijn bij haar meesteres niet ongaarne gezien was. Om met geweld op te treden bij een vrouw, moet men tot op zeke re hoogte zekerheid hebben, dat men goed ontvangen za! worden, en wan neer men, na met geweld een deur binnengedrongen te zijn, een half uur in de kamer blijft, weten de bedien den wat zii er van denken moeten. Toch was 't voorstel gewaagd, zich verbergen om de menschen te verras sen, dat is een denkbeeld van een ver» liefde en niet van een minnaar; de dubbele louise, hoe mooi hij ook was. kon toch de vrees van weggejaagd te worden bij het meisje ^niet geheel verdrijven. Maar ten slotte, dacht ze. wanneer men zoo verliefd is, is men er na aan toe minnaat te worden. Wie weet inplaats van weggejaagd te worden zal men mij misschien be danken. Zij nam dus al zuchtend den dubbelen louis aan en wees lachend Valentijn een groote kast in den muur aan, waarin hij zich verschool. Waar zQt gij vroeg de markie zin, die in den tuin gekomen was. Het dienstmeisje antwoordde, dat Valentijn deer den kleinen salon weg gegaan was. Mme de Parnes keek naar links en rechts als om zich ervan te overtuigen, dat hij werkelijk verdwenen was; daarna ging zij het paviljoen binnen, wierp een blik in 't rond en ging weg na de deur op slot gedaan te hebben. Qij zult misschien vinden, mevrouw, dat ik u een onwaarschijnlijk verhaal doe. Ik ken menschen van geest in die prozaïsche eeuw, die zeer ernstig vol zouden houden, dat dergelijke dingen niet mogelijk zouden zijn, en dat men na de Revolutie, zich niet meer in een paviljoen verstopt. Er is slechts één antwoord voor zulke ongeloovigen, en dat is, dat wij zot der twijfel den tijd vergeten zijn toen ze zelf verliefd waren. Zoodra Valenten aiieen was, kwam de gedachte bij hem op, dat hij hier misschien een dag zou moeten doorbrengen. Toen zijn nieuwsgierig heid bevredigd was, en nadat hij den tijd had gehad om de kroon, de gor dijnen en de consoles te bestudeeren stond hij met een grooten honger te genover een suikerpot en een karaf, Ik heb u vetteld, dat het briefje van dien ochtend hem verhinderd had te ontbijten, maar hij had op dit oogenblik geen enkele reden om niet te dineeren. Hij verorberde twee of drie stukken suiker en dacht aan den ouden boer. aan wien men vroeg, of hij van vrouwen hield: „Ik houd wel van een mooi meisjantwoordde die brave man, maar ik hond nog meer van een goede cotelei". Valen tijn dacht aan de festijner, waarvan volgens zeggen van het kamermeisje dit paviljoen getuige was geweest, en toen zijn blik viel op de mooie ronde tafel, die in het midden van de ka mer stond, zou hij gaarne den geest van die kleine soupeeijes van den markies zaliger opgeroepen hebben; „Wat za! het hier gezellig zijn, zij hij tot zichzelf, op een zomeravond of zo mernacht, met gesloten deuren, ge sloten blinder, als de kaarsen aan, de tafel gedekt is. Wat een gelukkige tijd was dat, toen onze voorvaderen maai met den voet op den vloer behoefden te stam pen om een goed middagmaal uit den grond te zien verrijzen I En zoo sprekende, stampte Valentijn op den grond, maar er kwam geen ander antwoord op dan de weergalm van net gewelf en hit klagend geluid van een orüstemde.harp. Het geluid van een sleutel, die in 't slot gestoken werd, deed hem snel in sijn kast verdwijnen, was het de markiezin of het kamermeisje? De laatste zou hem kunnen bevrijden of hem tenminste een stuk brood ge ven. Zult gij mij nog van romaneskheid beschuldigen, als ik zeg, dat hij niet wist wie hij 't liefst had sien binnentreden? (Wordt VMVPlgd),

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1934 | | pagina 1