Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen,
Twee aangebedenen.
No. 38.
VRIJDAG 17 AUGUSTUS 1934
50e Jaarg.
J. C. VINK - Axel.
De Tentoonstelling en
Winkelshow.
FEUILLETON.
Pijnenburg-Slaats, Buschenhagen-Francke, Deneef-Baart,
Verhaeg8-Carpriaux, Debruycker-Dekuyscher, Spijker-Weemaes.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-UITGEVER
ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
Ten tweede maal is de con
certzaal van „Het Centrum" in
gericht als winkelshow en weer
blijkt dat bij een bescheiden
deelname deze inrichting ook
een extra gelegenheid is voor
winkeliers en fabrikanten om te
midden van een moderne entou
rage veel mooier dan in een
school een fraaie stand te
timmeren en aan te kleeden ten
einde daarin naar smaak en be
geerte de te koop te stellen arti
kelen te etaleeren.
En waar reeds bij herhaling
is gebleken, dat in onze gemeente
een kern van winkeliers bestaat,
die blijkbaar succes en tastbaar
resultaat heeft ondervonden van
een dergelijke onderneming, is er
al niet veel durf en onderne
mingsgeest, of om een groot
woord te noemen „energie" noo-
dig, om een tentoonstelling in
elkaar te zetten.
De standhouders voeren een
vrëedzamen strijd om het zoo
mooi mogelijk te maken en het
zij gezegd, dat zij ook daarin
heden weer goed zijn geslaagd,
zoodat publiek en pers gaarne
de gangmakers zijn om een zoo
groot mogelijk bezoek aan de
tentoonstelling te verzekeren.
Het is herhaaldelijk bewezen,
dat als er in Axel een tentoon
stelling van dien aard wordt
ondernomen, deze slaagt, onver
schillig of de ondernemers E. M.
M., Bazarcommissie, Crisiscomité
of V. V. V. heeten.
En zoo houden we het ook nu
weer voor geslaagd, als de ge
legenheid wordt geboden aan
publiek en neringdoenden om te
kijken en te koopen op eer.
eenigszins andere wijze, als dat
aan de zaken zelve geschiedt.
Het wordt alles wat meer aan
trekkelijk gemaakt, men ziet het
mooiste en het nieuwste vooral
's avonds keurig verlicht, te mid
den van een sfeer van familie of
vrienden, en allerlei omstandig
heden lokken meer uit tot koopen.
ZONDAG 19 AUGUSTUS a.s om 4 uur n.m. op de Wielerbaan TERNEUZEN uit, tegen een keurkorps van
renners van internationale reputatie. Sprinteourses met PIJNENBURG, BUSCHENHAGEN.DENEEFen DEBRUYCKER.
Achtervolging SLAATS contra VERHAEGE Koppelwedstrijd over 60 K M. met internationale teams
Entrée 30 50 60 ets Tribune 1 gld. Alleen kinderen beneden 14 jaar halve prijs. Reductie op
werkloozenkaarten kan voor dezen wedstrijd niet plaats vinden.
Wat is er dus meer natuurlijk
dan dat zij, die tijd, gelegenheid
en artikelen in voldoende voor
raad hebben of krijgen kunnen,
ook die gelegenheid waarnemen,
om een goede week te maken.
Een andere kwestie is, dat er
veel tijd en administratie ver
bonden is aan liet organiseeren
van een tentoonstelling en dat er
bij degenen die het nemen, veel
lust en ijver aanwezig moet zijn,
om zich den last op den hals te
halen. En dan mag gezegd wor
den, dat bij het bestuur van V.
V. V. die lust en die ijver in
groote mate aanwezig zijn. War.t
tijd en moeite worden niet ont
zien, getuige ook het feit, dat
reeds weken te voren aan de
voorbereiding is gewerkt en ge
propageerd. Dat vele avonden
aan vergadeien en corresponaee-
ren worden geofferd en dat aan
het gereedmaken reeds jl. Maan
dag van 's ochtends tot 's avonds
men in de weer was met schik
ken en regelen, tot het uur van
openen daar was.
Behalve de winkelshow, die
slechts tweedens wordt genoemd,
maar eigenlijk de hoofdschotel
vormt, is er ook de tentoonstel
ling van onderscheidene vormen
van huisvlijt, waarin natuurlijk
de dameshandwerken in kwaliteit
de boventoon geven, naast hout
bewerking, gekweekte bloemen,
meccano-constructie voor de
jeugd en teeken- en schilderwerk.
En dan hebben we tenslotte
nog de attractie's, om degenen
te lokken of te amuseeren, die
van spel en muziek houden.
Voor dat alles zijn liefhebbers
en deelnemers gevonden maar
nogmaals het kost alles zeer
veel tijd en moeite en we wen-
schen ook onzerzijdsch dat die
als vroeger weer beloond mogen
zijn met succes en een batig
saldo.
De opening.
Woensdagmiddag had dan in
tegenwoordigheid van genoodig-
den in „Het Centrum" de offici-
eele opening plaats der Huisvlijt-
tentoonstelling en Winkelshow,
welke van 15 tot en met 18
Augustus alhier wordt gehouden.
De voorzitter der Vereeniging
voor Vreemdelingenverkeer, dhr.
A. van Maale, heette de aanwe
zigen hartelijk welkom, waarna
hij het woord gaf aan den heer
J. M. Oggel, die bij afwezigheid
van burgemeester Blok, ais loco
burgemeester fungeert.
Dhr. Oggel sprak als volgt
Dames en Heeren,
Gaarne voldoende aan de uit-
nooaiging der Vereen, tot Bevor
dering van het Vreemdelingen
verkeer alhier om deze Huisvlijt-
tentoonstelling en Winkelshow te
openen, heb ik dezen ochtend
ten kijkje genomen en kan ik het
volijverig bestuur der V. V. V.
geluk wenschen met de alge-
meene deelname, zoodat geen
plaatsje ii dit ruime gebouw
onbenut gebleven is. Men kan
er toch te kust en te keur ge
nieten, hetzij men een studietocht
onderneemt om te bewonderen
hetgeen vaardige dameshanden
ons voor oogen wisten te toove-
ren, hetzij men met belangstelling
gadeslaat, wat houtsnijders en
figuurzagers met taai geduld
samenstelden, of de schilderkunst
in schoone trekken den kleuren
rijkdom der natuur ons biedt.
Ook de Winkelshow overtuigt
U dat de Axelsche winkelstand
er zijn mag. Op velerlei gebied
toch wordt oog, oor en smaak
gestreeld, terwijl ter bereidingen
verbruik vele nuttige en onmis
bare voorwerpen U worden aan
geboden.
Verder doet ons de tentoon
stelling zien, dat de Axelsche
winkelstand U van alle benoodigd-
heden kan voorzien, zoodat het
niet noodzakelijk is daarvoor
buiten onze plaats te gaan.
Ook met de nieuwe localiteit,
die door den durf en onderne
mingsgeest van een onzer Axe
laars is daargesteld, kan ik Uwe
Vereeniging alsook onze gemeente
gelukwenschen. Was tot nu toe
steeds het gemeentebestuur ge
neigd U de benoodigde ruimte
in hare schoollokalen af te staan
om Uw loffelijk streven ter be
vordering van de welvaart onzer
plaats te steunen, ieder was toch
overtuigd, dat zulks niet de ge-
wenschte toestand was.
Moge het bestuur door een
ruim bezoek aan deze huisvlijt-
tentoonstelling en winkelshow
dankbaar op deze dagen en den
daarvoor door hen verrichten
arbeid, die niet licht te achten is,
doen terugzien, en de standhou-
ders door een flinken omzet
hunne moeite en kosten beloond
zien.
Met deze wensch verklaar ik
de huisviijttentoonstelling en
winkelshow geopend.
Door den voorzitter der „V. V.
V." werd hierop in de volgende
bewoordingen geantwoord
Mijnheer de burgemeester,
raadsleden en verdere genoo-
j digden
Het is voor mij als praeses
van V. V. V. weer een aangename
taak U na de rede van onzen
Edelachtbaren Burgemeester hier
op onze tentoonstelling het wel
kom te mogen toeroepen. Onze
vereeniging heeft er steeds naar
gestreefd mede door het organi
seeren van tentoonstellingen als
deze aan haat doelstellingen in
de statuten, n.l. de aanmoediging
van het vreemdelingenbezoek naar
Axel, te beantwoorden. Ik breng
dan ook mijn hartgrondigen dank
voor den zoo ruimschoots onder
vonden steun, niet alleen van de
zijde van het gemeentebestuur,
maar ook van onze leden, de
burgerij en degenen die ons ook
van buiten deze plaats hunne
medewerking betoonden door
hun spontane deelname en loyale
medewerking.
Past mij nog een woord van
dank aan het Gemeentebestuur
voor het gebruik der Openbare
Lagere School, gedurende de ja
ren, dat alhier nog geen ruime
gelegenheid was om een derge
lijke tentoonstelling te houden.
Ik hoop, dat het gebouw, waarin
de tentoonstelling thans wordt
gehouden, voor uitbreiding vat
baar moge zijn.
V. V. V. zal op dezen irgesla-
gen weg voortgaan en ook in de
toekomst vast koers houden. Een
woord van bijzonderen dank dus
behalve aan U, heer burgemees
ter en genoodigden, ook aan
mijn getrouwe staf van dagelijk-
sche medewerkers, het bestuur
en de volijverige, thans niet aan
wezige jury, wier veelomvattende
arbeid gisteravond is beëindigd
en waarvan de tot nu toe geheim
gehouden uitslag U aanstonds
AXELSCHE
COURANT
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
(9
Zoodra de markiezin ernstig geloofde,
dat de liefdesverklaring, die haar ge
schokt had, in werkelijkheid niet voor
haar bestemd was, was zij er ver
baasd en bijna gekrenkt over. Hetzij
de lichtzinnigheid van Valentijn te
groot scheen, als hij een andere vrouw
liefhad, hetzij zij berouw had haar
toorn zoo ten onpas getoond te heb
ben, zij kwam in een droomcrige en,
wat vreemd is, tegelijk geprikkelde en
coquette stemming. Zij wilde op haar
vergiftenis terugkomen, en terwijl zij
wrevelig gestemd was tegenover
Valentijn, ging zij aan haar toilettafel
zitten, zij maakte het limje om haar
hals los, en deed het daarna weer
vast i zij nam een kam, haar coiffure
scheen haar niet te behagen, zij maakte
aan den eenen kant een krul in orde,
streek er aan den anderen kant een
weg, terwijl zij iets aan haar haar
wrong in orde maakte, gleed de kam
haar uit de handen en haar lange
zwarte haren vielen haar over de
schouders.
Wilt gij, dat ik bel? vroeg Va
lentijn, heat gij uw kamermeisje
noodig
Het is niet de moeite, antwoordde
de markiezin, die het haar weer opstak,
en er haar kam instak. Ik weet niet
wat mijn bedienden uitvoeren, zij
moeten zeker allen uitgegaan zijn,
want ik had van morgen verboden
Iemand, wie ook, binnen te laten,
PIJNENBURG-SLAATS KOMEN!.,.
In dat geval, zei Valentijn, ben
ik onbescheiden geweest, ik trek me
terug.
Hij deed eenige stappen in de
richting van de deur en wilde wer
kelijk heengaau, toen de markiezin,
die zich omkeerde en schijnbaar zijn
antwoord niet gehoord had, tot hem zij s
Qeef mij die doos een3 aan, die
op den schoorsteenmantel staat.
Hij gehoorzaamde; zij nam er haar
spelden uit en legde de laatste hand
aan haar kapsel.
A propos, zei ze, en dat portret
dat gij gemaakt hebt
Ik weet niet, waar het is, ant
woordde Valentijn maar ik zal het
wel weer terugvinden, en, als ge het
mij vergunt, zal ik het u geven, als
ik er nog iets aan verbeterd heb.
Een bediende kwam met een brief,
waarop antwoord gegeven moest wor
den. De markiezin ging schrijven t
Valentijn stond op en ging naar den
tuin. Toen bij in de buurt van het
pavi joen kwam, zag hij, dat de deur
openstond, het kamermeisje, dat hij
tegengekomen was, toen hij binnen
kwam, nam er stof af, hij trad binnen,
nieuwsgierig als hij was orn van nabij
dat geheimzinnige boudoir te bezien,
dat verlaten heette te zijn. Toen zij
hem zag, begon het dienstmeisje te
lachen met een uitdrukking van be
scherming, die iedere ondergeschikte
aanneemt na een confidentie. Het
was een jong en nogal knap meisje,
hij kwam met opzet naderbij en viel
in een fauteuil neer.
Komt uw meesteres niet wel eens
een enkelen keer hier? vroeg hij
Verstrooid.
Het meisje scheen te aarïelen met
een antwoord zij ging met haar
werk voort, terwijl zij voorbij de
moderne chaise longue kwam waar
van ik u, naar ik meen gesproken heb,
zei ze met gedempte stem
Dat is de stoel van mevrouw.
En waarom, vroeg Valentijn, zegt
mevrouw, dal ze nooit hier komt?
Mijnheer, ar.twoordde het dienst
meisje, dat is van wege den ouden
markies. Hij heeft een slechten naam
in de buurt, als men lawaai hco t.
zrgt men: Dat is het paviljoen de
Parnes; en daarom wil mevrouw er
niets van weten.
En wat komt mevrouw er doen
vroeg Valentijn verder.
Als antwoord haalde het diensmeis
je lichtelijk de schouders op, als of
zij zeggen wou niet veel kwaads.
Valentijn keek het raam uit, om te
zien of de markiezin nog aan het
schrijven was. Hij had al pratende de
hand in lijn vestzak gestoken, het
toeval wilde, dat hij op dit oogenblik
„in zijn gouden dagen" was, hij kreee
een aanval van nieuwsgierigheid, hij
haalde een nieuwen dubbelen louis te
voorschijn, die prachtig in de zon
schitterde, en zei tot het dienstmeisje:
Verberg me hier.
Na hetgeen er gebeurd was, meende
het dienstmeisje, dat Valentijn bij
haar meesteres niet ongaarne gezien
was. Om met geweld op te treden
bij een vrouw, moet men tot op zeke
re hoogte zekerheid hebben, dat men
goed ontvangen za! worden, en wan
neer men, na met geweld een deur
binnengedrongen te zijn, een half uur
in de kamer blijft, weten de bedien
den wat zii er van denken moeten.
Toch was 't voorstel gewaagd, zich
verbergen om de menschen te verras
sen, dat is een denkbeeld van een ver»
liefde en niet van een minnaar; de
dubbele louise, hoe mooi hij ook was.
kon toch de vrees van weggejaagd te
worden bij het meisje ^niet geheel
verdrijven. Maar ten slotte, dacht ze.
wanneer men zoo verliefd is, is men
er na aan toe minnaat te worden. Wie
weet inplaats van weggejaagd te
worden zal men mij misschien be
danken. Zij nam dus al zuchtend den
dubbelen louis aan en wees lachend
Valentijn een groote kast in den muur
aan, waarin hij zich verschool.
Waar zQt gij vroeg de markie
zin, die in den tuin gekomen was.
Het dienstmeisje antwoordde, dat
Valentijn deer den kleinen salon weg
gegaan was.
Mme de Parnes keek naar links en
rechts als om zich ervan te overtuigen,
dat hij werkelijk verdwenen was;
daarna ging zij het paviljoen binnen,
wierp een blik in 't rond en ging weg
na de deur op slot gedaan te hebben.
Qij zult misschien vinden, mevrouw,
dat ik u een onwaarschijnlijk verhaal
doe. Ik ken menschen van geest in
die prozaïsche eeuw, die zeer ernstig
vol zouden houden, dat dergelijke
dingen niet mogelijk zouden zijn, en dat
men na de Revolutie, zich niet meer
in een paviljoen verstopt. Er is slechts
één antwoord voor zulke ongeloovigen,
en dat is, dat wij zot der twijfel den
tijd vergeten zijn toen ze zelf verliefd
waren. Zoodra Valenten aiieen was,
kwam de gedachte bij hem op, dat hij
hier misschien een dag zou moeten
doorbrengen. Toen zijn nieuwsgierig
heid bevredigd was, en nadat hij den
tijd had gehad om de kroon, de gor
dijnen en de consoles te bestudeeren
stond hij met een grooten honger te
genover een suikerpot en een karaf,
Ik heb u vetteld, dat het briefje
van dien ochtend hem verhinderd had
te ontbijten, maar hij had op dit
oogenblik geen enkele reden om niet
te dineeren. Hij verorberde twee of
drie stukken suiker en dacht aan den
ouden boer. aan wien men vroeg, of
hij van vrouwen hield: „Ik houd
wel van een mooi meisjantwoordde
die brave man, maar ik hond nog
meer van een goede cotelei". Valen
tijn dacht aan de festijner, waarvan
volgens zeggen van het kamermeisje
dit paviljoen getuige was geweest, en
toen zijn blik viel op de mooie ronde
tafel, die in het midden van de ka
mer stond, zou hij gaarne den geest van
die kleine soupeeijes van den markies
zaliger opgeroepen hebben; „Wat
za! het hier gezellig zijn, zij hij tot
zichzelf, op een zomeravond of zo
mernacht, met gesloten deuren, ge
sloten blinder, als de kaarsen aan, de
tafel gedekt is.
Wat een gelukkige tijd was dat,
toen onze voorvaderen maai met den
voet op den vloer behoefden te stam
pen om een goed middagmaal uit den
grond te zien verrijzen I En zoo
sprekende, stampte Valentijn op den
grond, maar er kwam geen ander
antwoord op dan de weergalm van
net gewelf en hit klagend geluid van
een orüstemde.harp.
Het geluid van een sleutel, die in
't slot gestoken werd, deed hem snel
in sijn kast verdwijnen, was het de
markiezin of het kamermeisje?
De laatste zou hem kunnen bevrijden
of hem tenminste een stuk brood ge
ven. Zult gij mij nog van romaneskheid
beschuldigen, als ik zeg, dat hij niet wist
wie hij 't liefst had sien binnentreden?
(Wordt VMVPlgd),