Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch- Vlaanderen.
Tijdig gered.
No. 25.
DINSDAG 3 JULI J 934.
5Öe Jaarg.
J. C. VINK - Axel.
Binnenland.
FEUILLETON.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-UITGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent, Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
Prins Hendriks ziekte.
Met groot leedwezen heeft on
getwijfeld geheel ons volk het
bericht omtrent de plotselinge
ziekte van Prins Hendrik ont
vangen.
Pas teruggekeerd uit het bui
tenland, waar hij een kuur had
gevolgd (ook vroeger heeft Z.K.H.
al eenige malen ter bestrijding
van zijn neuralgische pijnen een
speciale behandeling ondergaan)
was hij Donderdagmorgen werk
zaam op zijn bureau in het ge
bouw van het Roode Kruis, toen
de ziekte hem overviel, waarom
trent men eenige nadere bijzon
derheden in ons vorig nummer
heeft kunnen lezen. Het was wel
een samenloop van omstandig
heden, dat dit gebeuren moest
op een oogenblik, dat zoowel
de Koningin als de Prinses in
het buitenland waren. Hare Ma
jesteit heeft geen oogenblik ge
aarzeld, om haar vacantie-ver-
blijf, waar zij eerst eenige dagen
geleden was aangekomen, te ver
laten en is naar ons land terug
gekeerd om zich van den toestand
van den Prins persoonlijk op de
hoogte te stellen.
Gelukkig zijn de berichten niet
onrustbarend. Wij spreken daar
om de oprechte hoop uit, dat
spoedig de toestand zich geheel
ten goede moge keeren en de
Prins, hersteld, zijn plaats .te
midden van ons volk zal kunnen
hernemen.
Omtrent het verloop vernamen
wij het volger.de
Terwijl Z.K.H. Prins Hendrik
aan zijn bureau, in het gebouw
van het hoofdbestuur van het
Roode Kruis aan de Princesse-
gracht gevestigd, werkzaam was,
alwaar de laatste hand werd ge
legd aan de rede, die de Prins
het voornemen had Vrijdag uit
te spreken op de algemeene
vergadering van het Roode Kruis
te Beverwijk, werd hij plotseling
door een flauwte vermoedelijk
tengevolge van een tijdelijke hart
zwakte overvallen. Hoewel
Z.K.H. persoonlijk meende, dat
Engelsche vertaling.
44)
Dat zal wel gebeuren, lachte ik.
Je hebt de eeieplaats in haar hart.
Denk je
Ik weet het zeker, en daarna nam
ons gesprek een andere wending.
Den volgenden morgen deed ik een
wandeling door het park van „De
Hofstede". Het huis was weder geheel
opgebouwd en bewoonbaar. Het was
in vele opzichten beter en geriefelijker
herbouwd. Ik vroeg mij af wie er nu
wel zou komen wonen. Ik ging niet
naar het prieël, dat stelde ik uit voor
later.
Ik huurde een paard en maakte
groote tochten door de duinen en elke
morgen nam ik een bad in Laydock
Porth. Somtijds wandelde ik naar
Tregeagles Head en ging op de meest
uitstekende rotspunt z'tten. Nergens
is de zee heerlijker dan aan dit ge
deelte van de Engelsche kust. Hier
waait een zuivere wind van over
duizenden mijlen zee. Vaak vergat ik
alles als ik zoo naar de branding zat
te kijken en te luisteren, Die heerlijke,
Sterke golven, onweerstaanbaar, ruste
loos, ontembaar in hun wilde kracht.
De rotsen tartten en bespotten hen en
Wierpen hen van zich, tot wit, spattend
IChuim verbrijzeld, Maar zij gaven het
niet op. Telkens en telkens keerden
zij weer, razend en woest en schui
mend op hun gebitten als wilde paar*
den. En die wondere muziek, dia de
het slechts een ongemak van
zeer tijdelijken aard zou zijn,
achtten de aanwezigen het nood
zakelijk aanstonds medische hulp
in te roepen. De directeur van
het Roode Kruis Ziekenhuis, dr.
L- S. Hannema, was spoedig ter
plaatse. Deze deed vervolgens
den hartspecialist dr. E. W."Go
teling Vinnis in consult roepen.
Beide medici achtten, ter voor
koming van complicaties, een
volmaakte rust geboden.
Inmiddels was 's Prinsen adju
dant, jhr. Laman Trip, telefonisch
gewaarschuwd. Deze nam, na
ruggespraak, aanstonds de noo-
dige maatregelen, zoodat in den
loop van den middag zoowel
H.M. de Koningin, die te Brig
in Zwitserland verbleef als Prin
ses Juliana, die te Londen ver
toefde, van het gebeurde werden
in kennis gesteld.
Tegen 4 uur trad er in's Prin
sen toestand een verbetering in.
Om even voor vijven is vervol
gens Z.K.H. per ziekenauto naar
het paleis aan het Noordeinde
(achterzijde) gebracht. Deze
overbrenging heeft, naar ver
luidt, de hooge patiënt goed
doorstaan.
Eerste Kamer,
De Senaat heeft het 60-millioen
ontwerp zonder hoofdelijke stem
ming aangenomen.
Minister Colijn gaf tevoren nog
een verdediging en toelichting
en hij heeft er nog eens de aan
dacht op gevestigd, dat men
eigenlijk niet eens meer van een
crisis spreken konwe zijn blij
vend „neergeploft op een lager
peil"we moeten ons gewennen
aan blijvende wijzigingen in de
economische cultuur. Toch is
zoo deelde de Minister mede
het cijfer der werkloosheid
eenigszins dalende, en in deze
richting wil ook het wetsontwerp
werkenhet zal door middelen
van werkverschaffing de werk
gelegenheid bevorderen, en aldus
de economische weerbaarheid
van ons land versterken, al is de
Regeering natuurlijk niet in staat
de werkloosheid op te heffen.
vloed maakt als hij de rotsholten vu t
Soms was ze meer te voelen dan te
hooren als een zw akke polsslag uit
de diepten van het eeuwige
Zoo vloden langzaam de dagen
voorbij in deze leedlooze, maar ook
vreugdelooze eenzaamheid en mijn
gedachten begonnen zich weer te
richten naar terugkeer en thuis.
De last en zorg van het gewone
leven wachtte mij weder en ik ver
baasde mij over de volkomen negati-
viteit van mijn geluk. Mijn werk was
belangwekkend en nam mij geheel in
beslag. Ik bezat een positie, geld,
roem, doch geen van allen had wer
kelijke waarde voor mij.
Een der laatste middagen van mijn
verblijf te Trevisco wandelde ik weder
door 't park, ditmaal in de richting
van het prieël. Ik geloof dat ik op dat
moment onderbewust geheel in het
verleden leefde. Er was geen plek op
de wereld voor mij zoo vol zalige
herinneringdaarom had ik haar in
stinctmatig vermeden, hoewel ik vaak
door het park had gewandeld.
Dien dag wilde ik daar een afscheids
bezoek brengen voor het laatst. Na
mijn laatste bezoek aan Redlip had ik
alle hoop opgegeven Agnes ooit weer
te zien. Ik kon mij niet verder aan
haar opdringen. Zij had mij duidelijk
genoeg doen voelen dat zij mij niet
wenschte terug te zien,
Ik maakte een omweg door het veld
en liep daarna langs den zoom van
het park. Het prieël was, zooals ik
reeds verteld heb, verscholen tusschen
rhododendron-boschjes en overgroeid
door klimplanten kamperfoelie en
Crimson rambler en in den zomer, als
alles groen was, was het plekje dus
vrijwil geheel voor het oog verborgen,
Het Werkfonds heeft thans reeds
350 plannen en voorstellen in
onderzoek. Bij de keuze hiervan
zai natuurlijk allereerst gedacht
worden aan de gemeenten met
de grootste werkloosheid.
In het vervolg van zijn rede
deelde de Minister mede, dat de
begrootingscijfers voor 1935
groote zorg baren, te meer, waar
aan verzwaring van lasten niet
kan worden gedacht. Onze schuld
steeg aanzienlijk en de inkom
sten blijven dalen.
Wat dan De uitgaven moeten
omlaag. De publieke lasten die
nen te worden verminderd. Men
mag zoo betoogde de Minis
ter spreken van een ethisch
minimum wat het loon betreft,
maar men moet het economisch-
mogelijke in het oog houden
als de ondernemingen moeten
worden gesloten, is er heelemaal
geen loon meer. Ook bij het
vaststellen van de steun-normen
moet de werkelijkheid onder het
oog worden gezien. In dit ver
band betoogde de Minister, dat
ook in onderhandelingen met het
buitenland al het mogelijke wordt
gedaan, om de economische
positie van ons land te verster
ken. De Regeering bestaat niet
uit slaapmutsenZoo ongeveer
zei de Minister tot den heer van
Lanschot, en hij voegde er aan
toe„Wij handelen liever dan
dat wij booze nota's schrijven,
en als wij ze schrijven, publi-
ceeren wij ze niet!" De Minister
wees er op, dat wij bij die on
derhandelingen reeds meer dan
één voordeel hebben behaald er
is nog slechts een enkel land,
waartegenover wij een passieve
handelsbalans hebben. En de on
derhandelingen zijn nog niet ge
sloten.
Van groot belang was de ver
klaring van den Premier, dat een
voorstel van beschermende rech
ten eeen vooruitgang zou betee-
kenen Maar ook inzake de con-
tingenteeringen beginnen zich
bezwaren voor te doen. Misschien
zou het zaak zijn over te gaan
tot een ander stelseldat van den
principieelen vrijhandel, met ver-
tenzij men vóór den ingang slond.
Ik nam een sigaar uit mijn koker
toen ik den hoek omsloeg. Die wilde
ik kalm oprooken op dat koele, rus
tige plekje-
Op hetzelfde oogenblik bleef ik als
vastgenageld staan en mijn hart hield
op te kloppen.
Op de bank zat Agnes met een boek
op haar schoot.
HOOFDSTUK XIX.
Een oogenblik weigerde ik mijn
oogen te gelooven. Ik vreesde dat ik
het slachtoffer was van een zinsbe
goocheling mijn gedachten hadden
zich den heelen middag reeds zoozeer
verdiept in het verleden.
Toen slond Agnes op met een kal-
men glimlach en stak m(j haar hand
toe en eerst toen in haar stevigen
handdruk veelde, werd het mij duide
lijk, dat hier geen drogbeeld voor mij
stond, opgeroepen door mijn smartelijk,
gcprikke.de verbeelding, maar een
levend mensch van vleeseh en bloed.
Vergeef me, zei ik, - ik wilde
je met storen. Ik dacht dat hier nie
mand was.
Er is al veel te lang niemand
hier geweest, zet ze lachend, het prieël
mocht wel eens opgeknapt worden
Moeder en ik denken „De Hofstede"
weer te huren. Wil je niet gaan zitten
Graag»
Steek gerust die sigaar op. Ik
houd van den geur van tabak.
Ik wist niet dat je in Cornwall
waart, zei ik op gedwongen onver
schilligen toon.
Wij zijn den heelen zomer in
Pendarvls Bay geweest, antwoordde
zij. Moeder houdt zooveel van deze
streek. Zij ging in den hoek tegenover
hoogde invoerrechten hier en daar.
Wat de vestiging van nieuwe
industrieën betreft verklaarde de
Minister dat groote voorzichtig
heid hier geboden is, maar dat
elk ernstig plan door de Regee
ring zal worden overwogen.
Gerepliceerd werd er niet; de
Kamer nam het ontwerp aan.
Wat bleek uit 's Minis
ters mededeelingen inzake de
handelspolitiek Dat de Regeering
(gelukkig haar eigen weg blijft
gaan en zich niet laat dringen op
het gevaarlijke pad van econo
mische vijandelijkheden of be
schermende rechten.
Overigens bleek overtuigend,
dat het aspect voor 1935 er
somber uitziet. En dat de pu
blieke uitgaven nog heel wat
naar beneden moeten.
Vervolgens heeft de Kamer
ook nog de begrooting voor het
Landbóuw-Crisisfonds goedge
keurd.
Tweede Kamer.
Het wetsontwerp tot instelling
van een Verkeersfonds is aange
nomen.
In zijn dupliek heeft Minister
Ka'ff medegedeeld, dat een ar
beidsregeling voor chauffeurs in
voorbereiding is. In de uitkee-
ringen aan de provincies zal geen
verandering worden gebrachL De
Minister herhaalde, dat door de
nieuwe bepaling de wegenplan
nen gewaarborgd zijn, en dat de
gelden noodig voor bruggenbouw,
niet begrepen zijn onder de in
het ontwerp opgenomen nieuwe
bepalingzij zullen dus nog
afzonderlijk worden uitgetrokken.
En minister Oud heeft opnieuw
gezegd, dat met den wegenbouw
even krachtig zal worden voort
gegaan. Deze verklaringen stel
den eenige opposanten gerust.
De Kamer heeft daarop bij
gemengde stemming art. 1 van
het ontwerp met 43 tegen 39
stemmen aangenomen.
Dadelijk daarna nam Minister
Ka Iff eenige amendementen over
één van den heer Bongaerts, om
de kosten van een vervoers-sta-
tistiek ten laste van het Fonds
mij zitten.
Ik beschouwde haar zwijgend. A le
hardheid was weg uit haar gelaat en
haar oogen hadden dien angstigen
blik niet meer. De bloesem der jeugd
lag weer op haar wezen en een glim
lach speelde weer om haar mond.
Zij was smaakvol gekleed in een
zachtgekleurd zomer-japonnetje, dat
de blankheid en den zuiveren vorm
van haar jong lichaam nog scheen te
verhoogen. De tijd had haar geen
enkele van haar bekoorlijkheden ont
nomen, hoogstens had hij ze nog doen
rijpen.
Mijn hart klopte zoo, dat het mij
bijna niet meer mogelijk was kalm te
spreken.
Ik ben een beetje geschrikt, toen
ik in Redlip voor een leeg huis kwam,
zei ik.
Zij bloosde en haar blik zocht den
verren horizon.
Ben je in Redlip geweest vroeg
ze zacht. Ik dacnt....
Ik heb je eerst geschreven, maar
kreeg geen antwoord
Zij keek mij recht in de oogen. Ik
heb geen brief ontvangen
Dat weet ik. Hij kwam onbestel
baar terug.
Dat spijt me. Wat moet je wel
van mij gedacht hebben I
E;rst dacht ik dat je mij liever
niet ontvingt. Ik heb overal naar jelui
gezocht, maar zonder succes. Het was
of je je wildet verstoppen.
We hebben den eersten tijd geen
vast adres gehad. We trokken van de
eene plaats naar de andere. Moeder
kon nergens rust vinden en ik evenmin.
Dat is geen wonder, wel We hebben
zooveel ellendigs doorgemaakt
Heeft mijnheer Langley je gezegd
te brengen, één van den heer
Ebels, om de uitkeeringen aan
de provincies (van de opbrengst
der motor- en rijwielbelasting)
percentsgewijs in de wet vast te
leggen, en één van den heer
Westerman, om bij de heffing
bezitters van invalide-wagens
eenigzins tegemoet te komen.
Daarentegen werd het amende
ment-Drop, om de rijwielbelas
ting niet te verhoogen (de Re
geering stelde voor haar van
f2,50 op f3 te brengen) door
Minister Oud ter wille van de
opbrengst ontraden, maar door
de Kamer met 54 tegen 27 stem
men aangenomen. De rijwiel
belasting blijft dus f2,50.
Bij zitten en opstaan is ver
volgens het wetsontwerp goed
gekeurd.
Belasting op goederen
in de doode hand.
De Kamer heeft hierna afge
daan het wetsontwerp inzake het
heffen van belastingen op goe
deren in de doode hand.
Nadat nog kort was gedebat
teerd over het amendement-
Rutgers van Rozenburg, om alle
kerkelijke goederen geheel van
de belasting vrij te stellen (en
dus niet alleen kerkgebouwen en
kerksieraden) hetlt Minister Oud
dit amendement zeer sterk ont
raden en verklaard, dat bij aan
neming, het geheele wetsontwerp
nader bezien zou moeten worden.
Het amendement is daarna met
flinke meerderheid, 54—27, ver
worpen er voor stemden de
christelijke-historischen, de anti
revolutionairen (behalve de heer
Atnelink), de staatkundig-gerefor
meerden, en de heeren Faber
(soc.), Vervoorn (Plattel.), Louwes
(lib.), Lingbeek (herv.-ger.) en
van Houten (christ.-dem.). Het
amendement-Schouten, tot vrij
stelling van de kapitalen voor
natuur-monumenten enz. werd
ingetrokken.
Nadat de heer Lingbeek had ver
klaard te zullen tegenstemmen,
en de heer Goseling den steun
der katholieken had toegezegd,
werd het ontwerp bij zitten en
opstaan aangenomen.
hoe dankbaar wij je zijn voor alles
wat je voor ons hebt gedaan
Ik deed het evengoed voor mij
zelf. Geef mij dus geen eer, die mij
met toekomt.
Weer bloosde zij. Moeder en ik
zullen het nooit vergeten, zei ze zacht.
Dus.... je hield niet van hem? Ik
raapte al mijn moed bfleen.
Hoe kun je dat vragen I zei ze.
Jq vooral I
Ik heb hooren zeggen dat vrou
wen zoo veranderlijk zijn in hue ge
voelens, zei ik hard.
Een oogenblik werden haar oogen
treurig, toen fachte ze en zei
Arme vrouwenDat de natuur
ook alle deugden aan de mannen
moest geven
Nu was het mijn beurt om te blozen.
Zq had mij flink op mijn plaats gezet
Zoo erg bedoelde ik het niet
ik ik
Het doet er ook niet toe, zei ze
met een glimlach. Laten we niet meer
over het verleden spreken. Ik wil er
niet meer aan denken.
Heeft dit prieël dan geen enkele
waardevolle herinnering voor ie?
vroeg ik.
Wij spraken over het jongste
verleden, antwoordde ze. dat was af*
schuwelijk en vernederend. Een akelige
droom
Ben je gedwongen geworden?
vroeg ik, want ik wilde er geheel het
mijne van hebben.
Ja, in zekeren sin wel. Ik heb
mq zoo lang mogelijk verzet. Maar ik
zag dat moeder steeds ongelukkiger
en sngstiger werd.
(Slot Volgt).
AXELSCHElf COURANT
