Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch- Vlaanderen.
r
No. 23.
DINSDAG 26 JUNI 1934
50ri Jaarg.
J. C. VINK - Axel.
Raadsverslag.
FEUILLETON.
Tijdig gered.
Buitenland.
MMft jjs»
Kb
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-UITGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
ADVERTENT1ËN van 1 tot 5 regels 60 Cent; voor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
Zitting van 19 Juni 1934.
Aanwezig de heeren J. M.
Oggel en C. Th. van de Bilt,
wethouders en P. J. van Bende-
gem, A. Verschelling, A. T.
't Gilde, B. Seghers, C. Hamelink,
C. van Kampen, A. P. de Ruijter,
F. Dieleman en J. de Feijter,
leden.
Voorzitter, de heer F. Blok,
burgemeester, secretaris de heer
J. L. J. Maris.
(Slot).
6. Begrootingsw(1zfgfng.
A. Gemeentedienst 1933.
Overeenkomstig voorstel van
B. en W. wordt besloten
a. de inkomsten te verhoogen
wegens teruggave verzekerings
premie f 17, uitkeering gasbedrijf
f60, en girodienst f10, totaal
met f87.
b. De uitgaven te verhoogen
wegens verteer stembureau f5,
verrekening personeel f20, on
derwijs f70, overschrijving ka-
pitaaldienst f 10, gasbedrijf f 60
en straten f 10, totaal met f 175.
c. De uitgaven te verminderen
wegens minder onvoorziene uit
gaven met f 88.
B. Vleeskeuringsdienst 1933.
Overeenkomstig het voorstel
wordt de onderstaande begroo
tingswijziging goedgekeurd
a. Meerdce inkomsten wegens
meer opbrengst keurloon f 488,50;
b. Mindere inkomsten
verhaal pensioensbijdrage f 11,62
en rente van kasgeld f 0,41, totaal
f 12,03.
Totale vermeerdering f476,47.
c. de uitgaven te verhoogen
wegens drukwerk, enz. f5,96,
porti, enz. f 7,34, oorringen en
instrumenten f72,79, uitkeering
aan de gemeente f 25,57, kas
controle f 10, verzekering f 2,02,
totaal f 123,68;
d. de uitgaven te verminderen
wegens vermindering onvoorziene
lasten f204,01 en minder winst-
uitkeering f 396,14, totaal f 600,15.
Totale vermindering dus f476,47.
7. Reclames belasting;.
Omtrent de reclames inzake
schoolgeld wordt overeenkomstig
het voorstel van B. en W. be
sloten
De aanslag van A. C. Ysebaart
geheel op te heffen, en den aan
slag van Wed. C. Schieman, L
19 te handhaven.
Idem aangaande Hondenbelas
ting
De aanslag tan J. A. M. de
Block, H 67 van f 8 op f 4 te
brengen en de aanslagen van T
J. van Kerkvoorde, P 35 en Jac.
de Ruijler, P 36c te handhaven.
8. Rondvraag.
a. Dhr. VERSCHELLING vraagt
of het niet mogelijk is, dat in de
Oude Wijk, waar het woonwa
genkamp is, de zaak opgeruimd
kan worden, daar er woonwagens
zijn geweest, die daar nog al wat
achter gelaten hebben. Het stinkt
daar gewoonweg.
De VOORZ. antwoordt, dat
daar zooveel mogelijk de hand
aan wordt gehouden.
b. Dhr. VERSCHELLING geeft
te kennen, dat hem tevens is
gebleken, dat de ingang bij het
Betondorp te smal is.
De VOORZ. geeft toe, dat er
inderdaad een paar kleine foutjes
aan kleven, maar toch valt de
ingang nog niet tegen. Het zou
echter gemakkelijker zijn, als het
wat breeder was.
c. Dhr. VERSCHELLING vraagt
nog of er geen wijziging kan
gebracht worden in de regeling
voor losse arbeiders, voor ge
meentewerk. Er zijn menschen,
die ook wel eens aan de gemeente
zouden willen werken en welke
volgens spr. evengoed daarvoor
in aanmerking kunnen komen.
De VOORZ. kan daarop wel
antwoord geven* maar zal dat
niet doen, aangezien hij het beter
acht, dit in een volgende verga
dering schriftelijk mede te deelen.
d. Dhr. 't GILDE vraagt of de
commissie tot herziening der sa
larissen nog met haar arbeid
bezig is en of hij daaromtrent
nog een verzoek kan indienen.
De VOORZ. gelooft niet, dat
er iets op tegen is. U kunt ten
allen tijde een verzoek indienen
bij de commissie.
Dhr. 't GILDE zegt, dat hij het
dan schriftelijk zal indienen.
e. Dhr. 't GILDE brengt in
verband met de wegsverbetering
in de Kerkstraat ter sprake, dat
daar al vele jaren een travalje
staat en vraagt of die toestand
daar bestendigd blijft. In verband
met de verbeteringen in het ver
keer acht hij die travalje daar
niet meer op zijn plaats.
De VOORZ antwoordt, dat er
nog geen accoord is gemaakt.
Dhr. 't GILDE Dus er bestaat
toch iets van eeri onderhandeling.
De VOORZ. antwoordt beves
tigend, in ieder gevai zijn B. en
W. ermee bezig.
Niemand meer het woord ver
langende, sluit de VOORZITTER
met dankgebed de vergadering.
Internat, arbeidsconferentie.
In de internationale arbeids
conferentie te Genève ontstond
een opgewonden debat over de
invoering van een 40:urige
werkweek voor handel en indus
trie.
Zooals bekend is, hadden de
werkgevers-afgevaardigden, die
principieel tegen iedere conven
tie tot verplichte verkorting van
den arbeidstijd gekant zijn, ge
weigerd aan de beraadslagingen
van de commissie voor de 40-
urige arbeidsweek deel te nemen.
De commissie, zonder de werk
gevers vergaderend, had hierop
een geheele reeks van amande
menten der arbeidersgroep aan
genomen tot verscherping van
den tekst der door het internatio
nale arbeidsbureau ontworpen
conventie, vooral door de trap
ping van de daarin opgenomen
uitzonderingsbepalingen voor
kleine ondernemingen.
De regeeringsgedelegeerden
hadden grootendeels door stern-
onthouding de aanneming van de
amandementen der arbeidsgroep
mogelijk gemaakt.
Thans heeft in de voltallige
vergadering Oerstedt namens de
werkgeversgroep iedere conven
tie op dit gebied nogmaals afge
wezen.
De werkgevers zouden zich
ook in de voltallige conferentie
van iedere discussie en stemming
onthouden en alleen bij de eind
stemming tegenstemmen.
De Belgische regeerings-gede-
legeerde Mahaim deed hierna
een laatste reddingspoging om
de conventie alsnog zoodanig te
wijzigen, dat zij voor een grooter
aantal regeeringen nog aanne
melijk zou kunnen worden. Hij
diende een reeks amendementen
in, ten doel hebbende den oor-
spronkelijken tekst te herstellen.
Deze poging gelukte echter niet.
De arbeidersgroep stemde tegen
de Belgische amendementen, of
schoon de voorzitter der groep,
Mertens en andere leden der
groep voor concessies gepleit
hadden, omdat zij wel inzagen,
dat de tekst, in de commissie
aangenomen, nimmer een twee
derden meerderheid zou verkrij
gen.
Ondanks het tegenstemmen
der aib:idersgroep zouden echter
de Beigische amendementen, in
dien de regeeringsgroep ze on
dersteund had, nog zijn aangeno
men, aangezien de werkgevers
zich van stemming onthielden.
Een aantal regeerings-afge-
vaardigden meende echter ook
in deze kwestie de arbeiders
groep door dik en dun te moe
ten volgen en stemde ook tegen,
terwijl anderen zich van stem
ming onthielden met het gevolg
dat alle amendementen van Ma
haim verworpen werden.
Dit beteekende het doodvonnis
der ontworpen conventie. De
dood kwam echter nog veel
spoediger in een veel onaange
namer vorm dan men tenslotte
verwacht had.
Toen namelijk na de verwer
ping der amendementen-Mahaim
de stemming over artikel I van
het ontwerp-conventie gehouden
werd, verkreeg dit artikel 44
stemmen voor en 8 tegen. Onge
veer 90 gedelegeerden hadden
zich van stemming onthouden.
Het quorum, dat in deze con
ferentie 70 bedraagt, was dus
niet bereikt en artikel I ondanks
de groote meerderheid die er voor
stemde, dus niet aangenomen.
Dit wegvallen van art. I uit
de ontwerp-conventie bracht van
zelf de onmogelijkheid eener
voortzetting der discussies over
de andere artikelen met zich en
zoo was plotseling aan alle de
batten over de 40 urige arbeids
week een einde gekomen.
De regeeringsgedelegeerden van
China, Denemarken, Ierland,
Italië, Noorwegen, Polen en Zwe
den stemden voor, die van België,
Engeland, Luxemburg en N e-
d e r 1 a n d tegen. Alle anderen
hadden zich van stemming ont
houden en daardoor het bereiken
van het quorum belet.
Op voorstel van Mertens, on
dersteund door De Michelis, ging
de conferentie vroegtijdig naar
huis om tijd voor overleg te
scheppen. Dit gebeurde echter
niet, zonder dat tevoren zeer
scherpe woorden van arbeiders
zijde zijn gevallen, die de groote
teleurstelling duidelijk deden
blijken.
Na afloop van de bijeenkomst
der conferentie vergaderde de
regeeringsgroep die een commis
sie van 7 leden benoemde, welke
trachten zal dat de discussies
toch niet heelemaal een uitslui
tend negatieve uitkomst zullen
hebben.
De voorzitter van de commissie
voor de 40-urige arbeidsweek,
de regeeringsgedelegeerde van
Ierland, is voorzitter van deze
commissie, waarin bovendien
zitting hebben prof. Aaiberse en
de gedelegeerden van België,
Denemarken, Engeland, Frankrijk
en Italië.
Naar de „Msb." verneemt, be
staat bij deze commissie het
plan het daarheen te leiden, dat
de internationale arbeidsconfe
rentie een resolutie zal aannemen,
die de kwestie van de verkorting
van den arbeidstijd naar den raad
van beheer van het internationale
(Wordt vervolgd),
AXELSC
Engelsche vertaling.
42)
Het spijt me erg, bromde Peter.
U zult wel geen erg aangename gast
aan me hebben gehad. Maar het is
wel een paar duizend pond waard om
van zoe'n schurk af te komen. Gelooft
u ook niet, juffrouw Stanton
O, mijnheer Laagley, ik kan bijna
niet denken van blijdschap. Haar oogen
vulden zich met tranen.
Zoo, zoo, bromde Peter, dan zult
u voorloopig ook wel niet kunnen
denken aan oranjebloesems en sluiers
en alles wat er bij hoort
O, mijnheer Langley, het heeft
me bijna gek gemaakt.
Agnes, zei haar moeder scherp,
waarom heb je dat nooit tegen mij
gezegd
Wat zou het hebben gegeven,
was het antwoord, ik wist dat het een
zaak van leven of dood voor u was.
O, waarom heeft u nooit met Harry
en mij gesproken. We zouden geza
menlijk de moeilijkheden hebben kun
nen overwinnen.
Ik heb het nooit gedurfd, was
bet zwakke antwoord.
Dat was dwaas van u,'viel Peter
itl, Eg dwaas.
Ja, dat begrijp ik nu, klaagde ze,
maar wilt u en Agnes mij nu alleen
laten. Ik moet alles overdenken,
Ik zal mijnheer Langley naar de
eetkamer brengen. Hij moet nog kof-
gedrinken, denk ik, zei Agnes op*
springend. Gaat u mee, mijnheer
Langley
Graag, zei Peter lachend, ik heb
honger gekregen van al dat gepraat.
Een fijn meisje, die juffrouw
Stanton, zei hij een paar dagen later,
toen hij mij vers'ag kwam uitbrengen
van zijn bezjek. Een alleraardigst
meisje! Je hadt moeten zien hoe ze
veranderde tijdens mijn bezoek Toen
ik wegging zag ze er vijf jaar jonger
uit dan toen ik kwam. Waarachtig
waar I En ze raakte maar niet uitge
vraagd over u en was zoo vroolijkals
een leeuwerik. Als ik u war, liet ik
haar een maand met rust om tot zich
zelf te komen. Zij heeft het moeilijk
gehad den laatsten tijd. Ik heb je niet
erg zwart bij haar gemaakt. Als je nog
var. haar houdt, doe dan geen overijlde
dingen, dat is mijn raad. Ik vind het
wel jammer dat je een vrouw schijnt
noodig te hebben voor je geluk; maar
daar schijnt niet tegen te vechten.
Liefde is een soort krankzinnigheid,
zeggtn ze. En die kan alleen door het
huwelijk worden genezen. Dus is het
niet noodig er verder over te spreken.
Heelemaal niet noodig, lachte ik.
Zoo namen wij afscheid van elkaar.
Ongeveer een week nanat John
Maynard het land veilaten had, begon
zijn huishoudster zich ongerust te
maken. Veertien dagen geleden was
hij uit New Castte vertrokken. Zij
had hem Dinsdags of Woensdag te
rugverwacht en ze begreep maar niet
waar hij bleef. Nog nooit was hij zoo
lang weggebleven zonder haar bericht
te zenden,
Nóg een week later verschenen er
beilchten in de plaatselijke bladen over
zijn plotseling verdwijnen. Tallooze I
cliënten vervoegden zich aan zijn
kantoor zonder resultaat. Zakenmer.-
schen begonnen ernstig te kijken en
hun hoofd te schudden.
Kort daarop begonnen de Londer-
sche couranten zich met het geval le
Bemoeien. Er verschenen vetgedrukte
aankondigingen: Geheimzinnige
verdwijning van een inwoner van New
Castie E' werden veronderstellin
gen geopperd dat de raak niet geheel
zuiver was. Hij was gezien op Kings
Cross-Station op den avond van den
deitienden Maart. Daarna was hij
spoorloos verdwenen.
Langzamerhand begonnen de lieden,
die geid door zijn bemiddeling belegd
hadden in vaste goederen, onrustig te
worden. Niemand had ooit getwijfeld
aan Jhon M-iynard. Ten siotte toog
een cliënt met zijn hypotheek-akte
naar een ver-verwijderde stad om 2ich
voor alle zekerheid te gaan overtuigen
van net bestaan der goederen, waarop
hij geld had verstrekt. En tot zijn ont
steltenis bemerkte hij dat het bedoelde
huis niet bestond, de straat zelfs niet,
waarin hij zich moest bevinden dat
dus zijn akte vaisch was en dat hij
jarenlang om den tuin was geleid door
prompte rentebetaling.
Hierna kregen advocaten de zaak in
handen en werd er een bevel tot in
hechtenisneming tegen Jhon Maynard
uitgevaardigd. Het bieek dat zijn op-
lichteiflvB op groote schaal waren be-
dreven en dat hü zich vele duizenden
ponden onrechtmatig had toegeëigend
dat hy geen kantoor in Londen
had dat zijn leven gedurende de
laatste tien jaar niet anders was ge
weest dan één systematische bedriege
rij en dat zijn slachtoffers voorname-
lijk vrouwen en geestelijken waren.
De couranten publiceerden het por
tret van den .vromen oplichter", maar
dat hielp met om hem op het spoor
te komen. Een dergelijk gezicht kwam
men eiken dag in tedere stad tegen.
Ik sprak een paar maal met Peter
over het geval. Pit *r had grooten^pijt
over zijn toegevendheid en was half
geneigd de pclitie in te lichten omtrent
den fraudeur.
De schoft, zei hij woedend,
hij zat natuurlfjk in het nauw, anders
zou hij niet geprobeerd hebben Enid
van kant te maken, maarmaar
Hij kon geen woorden meer vinden.
Ik heb opgemerkt dat de mannen der
wet een vergrijp tegen iemands eigen
dom zwaarder achten dan tegen
iemands persoon. Iemand, die zijn
vrouw half dood staaf, gaat vaak nog
vrij uit, maar een arme, die honger
heeft, en een broed steelt, krijgt zes
maanden gevangenisstraf.
Miar Peter hield zijn mond. Enid
las weinig of geen couranten en hij
hield ze zoo veel mogelijk voor haar
verborgen in de hoop, dat ze nimmer
op de hoogte zou komen van de
schuikenstreken van haar oom.
De dagen gingen voorbij en werden
weken en mijn ongeduld groeide met
het uur. Ik had het een wijze raad van
Peter gevonden, Agnes tijd te laten tot
zich zelf te komen. Maar de tijd ging
zoo langzaam en mijn liefde pijnigde
mij zonder ophouden,
Ik wachtte en wachtte tot het mij te
mostlijk werd en schreef haar eindelijk
een briefje met het verzoek haar een
bezoek te mogen brengen.
Hierop voigden eentge dagen van
afwachten, die als de pijnlijkste van
mijn leven in mijn herinnering z3n
gebleven, Telkenmale wachtte tk de
post af in dezelfde spanning Eiken
morgen als ik beneden kwam, eiken
keer als ik thuis kwam van een pat.ënt,
zocht ik haastig de brieven na en
voelde mij telkenmale meer teleurge
steld.
Zoo verliep een week. Ik begon te
twijfelen. Zou zij de breuk liever la
ten bestaan Wat moest ik doen
Was het eigenlijk geen dwaasheid op
een dergelijke wijze zijn leven te ver
bitteren om een vrouw? Peter Lang-
liy zou gezegd hebben dat geen vrouw
het waaid was- Hij had geen gelijk
Er waren duizenden vrouwen in En
geland, even goed, even beminnelijk
als Agnes, zelfs nog beter, Waarom
treurde ik niet om haar of zocht hare
liefde te winnen
Maar de liefde is als kiespijn. Alle
pogingen om haar weg te redeneren,
falen.
Ten einde raad nam ik den trein
naar Huntingdon, huurde daar een taxi
en reed naar R dlib. Ik moest zeker
heid hebben, het koste wat het wilde.
Het was een mooie April-dag. De
vilden waren heldergroen en de
doornenhagen stonden in vollen bloei.
De kastanjes blonken goud in den
zonneschijn.
Wij reden het dorp door en mfln
hart klopte hevig toen wij stilhielden
voor het witte hek, dat evenals bij
mijn vorig bezoek, gesloten was. Ik
sprong uit den auto en bleef met
open mond van verbazing staan kijken
naar een bordje, waarop met groote
letters geschilderd was ,T e h u u r."
Toen ik van mijn verbazing beko
men was, liep ik terug naar het dorp
en verzocht den chauffeur mij te
volgen.
