Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
BEDE.
Overlijden van
H.M. de Koningin-Moeder
No. 100.
VRIJDAG 23 MAART 1934
49e Jaarg.
J. C. VINK - Axel.
In Meraoriam.
E E 11 B I E L>.
Binnenland.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-UITGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag II ure.
Duld, Koninklijke Vrouw, dat Nederland U huldigt
Met blijk van liefde en dank en eerbied, diep en groot 1
Het is aan U 't behoud van 't Hoog Geslacht verschuldigd,
Dat uit te sterven dreigde, en opbloeide uit Uw schoot.
U zegent uit zijn graf de Koning wien Ge een zegen
Des Hemels zijt geweest op 't afgaand levenspad
U zegent van Haar Troon, aan Uwe hand bestegen,
De Dochter, die in U de vroedste Moeder had.
U zegent van rondom, uit hooge en lage woning,
Een Volk dat, één van zin, Uw Rijksstaf heeft gekust,
Met eerbied voor de Weeuw van zijn beminden Koning,
Verzekerd van Uw hart en op Uw deugd gerust.
U zeeg'ne van omhoog de God, dien we U zien eeren,
Met wat gelukkigst maakt en opheft boven 'tstof!
Hij was Uw Sterkte en Licht bij zorgen en regeeren,
Zijn Vrede blijve Uw deel, met aller braven lof.
Dit waren de woorden van den dichter Nicolaas
Beets, toen H M. Koningin Emma in 1898 als Regentes
afstand van de Regeering deed.
We w illen die woorden tot de onze maken, nu door
Gods wil de Koningin Moeder ook afstand van het leven
heeft gedaan.
Namens den Minister van Bin-
nenlandsche Zaken, heb ik den
droeven plicht te vervullen aan
de Ingezetenen dezer Gemeente
bekend te maken, dat H. M DE
KONINGIN MOEDER op 20 Maart
1934 zacht en kalm is overleden
Het Gemeentebestuur heeft na
mens de burgerij reeds telegrafisch
zijn deelneming betuigd.
AXEL, den 21 Maart 1934.
De Burgemeester van Axel,
BLOK.
Lezer, is eerbied niet het woord
dat we elkander hebben voor te
houden, nu onze Landsvrouwe
treurt over het smartelijk verlies
Harer onvergetelijke Moeder
Want heusch, we vragen ons
af, of de vloed van woorden,
rouwranden, wapperende vlag
gen, het gelui van vele klokken
op korten afstand, foto's in kran
ten met pagina's vol sensatie
en al wat door overbodigheid
aan den ernst van ware droef
heid en oprechte eerbied te kort
doet we vragen ons al, of dat
alles rouw beteekent in den
waren zin des woords
We wenschen geen woord en
geen enkel teeken van deelne
ming terug te nemen of overbo
dig te achten, voorzoover dat op
zijn plaats is, wanneer Regeering
en Hoogwaardigheidsbekleeders
daaraan uiting geven tegenover
H. M. de Koningin en de Ko
ninklijke Familie. Het doet ons
Oranjehart zelfs goed waar te
nemen, hoe uit het Vaderland,
de Koloniën, en het Buitenland
overal door de Hoogste Autori
teiten blijken van deelneming
worden uitgezonden. Al die be
tuigingen geven blijken van
vriendschap en hoogachting je
gens onze Vorstin en zijn te be
schouwen als bewijs van fiooge
waardeering voor Vorstin, Volk
en Land en van genegenheid
jegens de overleden Koningin-
Moeder. We gaan zelfs verder
en zien in al die Binnen- en
en Buitenlandsche condoleantie
meer dan een beleefdheidsvorm,
waar wijlen H. M. de Koningin-
Moeder tot ver over de grenzen
van ons Vaderland gerespecteerd
werd om haar voortreffelijke
eigenschappen en zich overal
vriendschap had verworven.
Maar de eenvoud des harten
dier edele Vrouwe is naar onze
bescheiden meening niet in over
eenstemming met de groote
trom, die de groote dagbladen
voeren, waar zij als om strijd
dag aan dag pagina's vullen met
foto's in zware rouwranden en
uitvoerige omschrijvingen van
allerlei bizonderheden welke min
of meer vermeldenswaardig zijn,
maar die den nuchteren lezer
doet vragen is dat nu een on
derlinge wedstrijd waarin de
kleineren achteraan loopen of is
het eerbied
Zoo ook met de vlaggen. Hoe
wel van overheidswege gevraagd,
wordt heel weinig gevlagd. Ze
ker, de eenvoudige burger ziet
in het uitsteken noch van een
Prinsevlag, noch van een natio
nale vlag geen rouwbetoon, ook
al waait die halfstok. Hij vindt
het gezicht te kleurig om als toon
beeld van rouw te dienen en
daarom liever geen vlag, maar
een stille bede, dat onze geliefde
Koningin, Haar Gemaal Prins
Hendrik en Haar Doorluchtige
Dochter Prinses Juliana troost
mogen vinden in de gevoelens
van deelneming, die in de harten
van Haar Volk wonen in deze
dagen van droefheid en waarvan
men geen uitbundige voorstelling
geve uit
EERBIED,
Wanneer wij hier in stilte wen
schen te herdenken de gaven, de
werken en de deugden van wijlen
H. M. de Koningin-Moeder, dan
is dat uit de erkentelijkheid, die
geheel ons land en ieder Neder
lander is verschuldigd aan deze
Hooge Vrouwe, die op zoo schit
terende en eervoile wijze haar
taak in moeilijke dagen heeft ver
vuld en waarin zij volgens de
woorden die onze geliefde Ko
ningin Hoogstderzelve uitsprak
„het voorbeeld gaf van een edele
„en verhevene opvatting der plich
ten, die op een Vorstin rusten."
Op ruim 75-jarigen leeftijd is
H. M. de Koningin-Moeder ge
storven en ligt zij op haar doods
bed, als een door alle kringen
en partijen vereerde, edele figuur
gedragen door de dankbaarheid
en de vereering van een Volk,
voorzoover dat begrijpen kan,
wat het aan Haar trouwe, liefde
volle hart, heeft te danken.
Het kan niet ontkend worden,
dat Koning Willem III in de laatste
jaren zijns levens aan populariteit
had verloren. En het is de on
schatbare verdienste geweest van
de Regentes, dat zij, hoewel geen
prinses uit hel Oranjehuis, toch
de liefde van het volk voor Oranje
heeft herwonnenheroverd door
de overgave en trouwe toewijding
waarmede zij de zaken der lands
heeft gevolgd en de opvoeding
van onze huidige Koningin heeft
geleid door de gratie harer
persoonlijkheid ten slotte.
Men onderschatte niet de
moeilijkheden, waaronder Prinses
Emma haar intrede deed binnen
ons landZij was pas 20 jaar,
toen de 62-jarige Koning haar in
Arolsen, de hoofdstad van Wal-
deck-Pyrmont op 7 Januari 1879
huwde en zij haar land verliet,
om in den vreemde te gaan
leven het lot van vele vorsten
kinderen. En ofschoon ons land
voor haar geslacht niet geheel
vreemd was, waar ook zonen
van Waldeck hadden gestreden
in de legers van Maurits en
Frederik Hendrik en alzoo den
vrijheidsstrijd meemaakten, toch
lag dat zoo ver in de geschiede
nis, dat Nederland voor de Prin
ses nog vreemd was. Vervolgens
Kort na het huwelijk overleed
de Kroonprins Willem van Oranje
te Parijs aan de gevolgen van
een duel en 2 jaar later prins
Alexander aan een zware ziekte.
In 1890 reeds werd de jonge
Koningin weduwe en stond zij
reeds voor de zware taak om als
Regentes het land te besturen en
tegelijk waar te nemen de hooge
verantwoordelijkheid die gelegen
was in de opvoeding van haar
10-jarige blonde dochtertje tot
toekomstige vorstin.
Zij heeft die taak vervuld en
daarmede de genegenheid der
natie veroverd.
Van 1890—1898 heeft zij het
Regentschap waargenomen op
een wijze, die haar tot een histo
rische figuur heeft gemaakt. Ge
durende dit tijdperk herleefde de
oude liefde voor Oranje met
volle kracht. Overal waar het
Prinsesje werd vertoond, ont
waakte de geestdrift en ten volle
werd toen bewaarheid, wat het
lied zegt
„Toen heerschte de koninginne
Al over het land bij de zee
En het zeevolk zingt:
Ja, dat blonde kind
Het wordt er zoo vurig door
[ons bemind
Maarwij minnen de
[Koningsvrouw mee
Wij zweren dat blonde
[Koningskind
De trouwe in vreugde en smart.
Maar de bruid uit het land,
[waar de bergen zijn,
Die koningsvrouwe, zoo fier
[en zoo rein
Zij heeft er gewonnen ons hart".
Met volle toewijding heeft Ko
ningin Emma haar kind opge
voed en was zij een voorbeeld
van vrouwelijke hoogheid, waar
digheid en onkreukbaarheid.
Ook op staatkundig gebied
heeft zij haar plicht ongerept
vervuld.
Zij heeft haar leven in dienst
van het land besteed, tot het
laatste oogenblik
En nu ligt zij daar. Het warme
hart is koud geworden en de
vriendelijke oogen zijn voor
eeuwig gesloten.
En toch hebben we geen reden
tot klagen. H. M. heeft een hoo-
gen leeftijd bereikt en heeft na
kommervolle dagen ook jaren van
geluk en vreugde gekend,te mid
den van de haren en te midden
van het Nederlandsche Volk, dat
Haar huldigde en toejuichte, voor
alle weldaden en opoffering. Bij
alle gelegenheden, die ons volk
aangreep om de Vorstelijke Fami
lie te begroeten in geestdrift em
vreugde, vond men de Koningin-
Moeder aanwezig ter opluistering
en tot verhooging der feestvreugde.
Daarom vergezelt de duizenden
die aanst. Dinsdag de droeve
stoet zullen nastaren, ook de
troostende overtuiging, dat Haar
naam in ongerepte eere zal blijven
voortleven met de geschiedenis
van ons land en volk.
Met Koningin Emma is een
Vorstin heengegaan, die door de
hooge opvatting van haar taak,
door haar weldadigheid, mild
heid en vriendelijkheid en door
haar groote belangstelling in het
wel en wee van Nederland zich
een plaats heeft veroverd in het
hart van ons volk.
Het overladen van
Koningin Emma.
Een Koninklijke boodschap.
Een buitengewone staatscou
rant bevat de volgende kennis
geving van het overlijden van de
Koningin-Moeder
„Het heeft God behaagd mijn
beminde Moeder na een kort
ziekbed tot zich te roepen. Zij
is hedenmorgen zacht ingeslapen.
Het is met diepe droefheid dat
ik daarvan kennis geef.
Ik ben overtuigd van aller
deelen in Mijn smart en die van
de Mijnen en in het verlies dat
Haar overlijden voor het gansche
Volk, zoo hier als over zee be
teekent."
's-Gravenhage,
den 20 Maart 1934.
WILHELMINA.
Na de voorlezing van boven
staande Koninklijke boodschap,
heeft de voorzitter der Eerste
Kamer, baron de Vos van Steen-
wijk, Dinsdagmiddag, de hooge
vrouwe, wier naam onuitwisch-
baar in 's lands historie-bladen
staat gegrift, in een innig reli
gieuze rede herdacht.
Het geheele Kabinet - uitge
zonderd minister Kalff, die onge
steld is - was aanwezig. Staande
werd de rede beluisterd. De
Eerste Kamer besloot vervolgens
de Kon. Boodschap met een
Adres van Rouwbeklag te beant
woorden.
In de Tweede Kamer heeft
jhr. Ruys de Beerenbrouck diep
bewogen, de gedachtenis van
koningin Emma geëerd„Een
zware slag treft het Vorstelijk
Huis. Een zware slag treft ook
de natie. Treffelijke gade wijs
bestuurster in warer. Koninklijken
eenvoud trouwe Moeder, groot
moeder vol van teere zorgen voor
het beminde kleinkind, zoo zag
de natie haar. Zij had Haar lief.
Wat zij gegeven heeft aan Ne
derland, gaf Nederland Haar
weer. Zij schonk ons gansch
Haar hart, ons volk gaf Haar het
zijne. De weemoed over dit
verscheiden wordt omgloord door
den glans der rijke gave die in
Haar geschonken werd. Wij bui
gen het hoofd en danken God
voor wat hij ons bestemde".
Ook bij deze plechtige her
denking was het kabinet, behalve
minister Kalff aanwezig. De com
munisten waren weggebleven.
Buitenlandsche deelneming.
Uit vrijwel alle landen van de
wereld zijn der koninklijke familie
betuigingen van deelneming ge
worden met het smartelijk ver
lies, dat zij leed door het heen
gaan van de Koningin-Moeder.
Een der eersten, die van zijn
medeleven blijk gaf was de
Duitsche Rijkspresident Von Hin
denburg.
De Engelsche koning heeft
bepaald, dat het Engelsche Hof
gedurende een week rouw zal
aannemen. Het Noorsche Hof
neemt twee weken rouw aan.
Hofrouw.
Bepaald is dat met ingang van
Donderdag 22 Maart, wegens het
overlijden van de Koningin-Moe
der de hofrouw voor den tijd
van tien weken zal ingaan, waar
van de eerste vijf weken zware
rouw, daarna drie weken mid
delbare rouw en twee weken
lichte rouw.
De Staten Heneraal.
Het Adres van Rouwbeklag der
Eerste Kamer, in zake de Konink
lijke Boodschap betreffende het
overlijden van H. M. de Koningin-
Moeder luidt aldus
Mevrouw 1
De Eerste Kamer der Staten-
Generaal heeft met diepe ont
roering kennis genomen van het
overlijden van Hare Majesteit de
Koningin-Moeder.
Van ganscher harte deelt de
Kamer in de smart, welke Uwe
Majesteit en Haar Huis vervult.
De Kamer bidt Uwer Majesteit
in deze beproeving Godes heili
gen bijstand toe.
Ook door de Tweede Kamer
is vastgesteld het Adres van
Rouwbeklag aan H. M. de Ko
ningin, als volgt:
„Majesteit,
Met ontroering heeft de Twee^
de Kamer der Staten-Generaal
de mededeeling ontvangen van
het overlijden van Uwe beminde
Moeder.
Diep bewogen, deelt zij in de
droefheid van het Koninklijk
Gezin.
Bij deze groote beproeving ge
denkt de Natie vol erkentelijkheid
al wat de Overledene gedurende
meer dan een halve eeuw voof
haar is geweest en de liefderijke
AXELSCHE
COURANT
