Weet U, waarom ATA steeds met dank vermeldt meer en De Gevangene. Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch- Vlaanderen. ;w<- No. 66 VRIJDAG 24 NOVEMBER 1933 49e Jaarg. Het wonder. FEUILLETON. J. C. VINK - Axel. y&mte/- V. ElMIIfEISS Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 75 Cent; franco per post 1 Gulden. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. ADVERTENT1EN van 1 tot 5 regels 60 Cent; voor eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure. Eerste Blad. Alles bij elkaar genomen be hoeft het geenszins te verwon deren, als ,de waarheid" inzake Sinterklaas tegenwoordig gauwer tot onze jeugd doordringt dan vroeger. Waarbij dan nog komt de befaamde vroegrijpheid van onze kinderen zelf. De redenee ring, die wij een tienjarig diplo maat eens hoorden houden tot z'n zusje: „Laten we maar net doen of we 't gelooven, anders is de aardigheid voor vader en moeder d'r heelemaal afis tegenwoordig zoo zeldzaam niet meer en legt getuigenis af, zoo wei van het gerijpte inzicht als van de humane gevoelens onzer jeugd In dit laatste zit in ieder geval pure winst. En toch En toch noodigen wij u uit, den Sinterklaas-avond trouw in eere te houden en elk jaar in uw gezin te vieren naar oud-vader- landschen trant. In de eerste plaats, omdat we alles moeten doen om het gezin in zijn hoog heid te handhaven. En vervolgens omdat Sinterklaas voor ons allen toch iets heeft en houdt, onver woestbaar, van het wonder, het wonder der verrassing, het wonder der genegenheid, het wonder der liefde. Sint-Nicolaas, nietwaar O, wèl hem, die het feest Nog altijd meeviert met Een kinderlijken geest. Is er iets zoo innig-intiems als de stille verrassing, die de leden van een gezin voor elkan der aan het bereiden en aan het knutselen zijn tegen Sinterklaas? O, waarlijk niet alleen de klei nen, de jongeren. Vader en moe der hebben hun zilveren bruiloft misschien al achter den rug, het leven heeft hen heel wat te dra gen gegeven, zij hebben moeten worstelen en lijden, hooge bergen van zorg moeten beklimmen, hun haren grijzen al en in hun ge- Een Engelsche vertaling. 5) lk deed de deur van de achterkamer epen en daar lag hij inderdaad in een ouderwetsch houten ledikant, dat tegen den muur stond. Hij kende mij dade lijk beter dan ik hem. Men zal zich herinneren, dat ik hem maar f'auwtj.-s had kunnen onderscheiden bij het slechte licht in de hutnu hadden ze een wit verband om zijn hoofd gedaan en dat gaf hem een heel ander voor komen. „Zoo bent u daar," riep hij, toen hij mij zag. „Wat is er toch met u gebeurd Wat hebt u tegen hen ge zegd Waar houden zij mij voor?" „Ik heb absoluut niets tegen hen gezegd, dat hun aanleiding kon geven om zich zoo krankzinnig aan te stellen, als zij gedaan hebben." Hij sperde de oogen wat wflder open om mij aar. te staren. Blijkbaar was hij verrast over de warmte, waarmee ik sprak, om nog niets te zeggen van ae krachtige uitdrukkingen, die ik ge bruikte. Wat hg antwoordde leek op pervlakkig in niet zeer nauw verband met het onderwerp van gesprek te staan. „Als ik niet zoo'n stommerik was geweest in mijr. schooljaren, zou ik nu niet in zoo'n benarden toestand ver- keeren. „Waarom zegt u dat zoo vroeg ik. „Wat bedoelt u „Wel ali ik mijn tijd niet verkneeld zichten trokken de jaren hun rimpels en daar komen ze elkaar op Sinterklaas-dag nog even tege moet in kinderlijke zorgeloosheid, in simpelen eenvoud, met het wonder der verrassing, ja, met het lieve bedrog in de oogen. Een pakje? Een pakje zonder naam, zonder aanduiding? Vader weethet is van moeder I En moeder weethet is van vader Maar ze veinzen even onwetend heid, ze zijn ge ukkig met den schoonen schijn der verbazing, ze maken het zenuwachtig los en misschien zien ze hun jeugd weer even terug in het lieve, ouderlijke huis. Dit simpele pakje is het wonder, dat ze voor el kander bereiden. S nterklaas beteekent ook het wonder. In zeer specialen vorm. Maar het wonder dan toch. Laat ons daarom onze kinde ren niet te vroeg wijs maken Het is tijd genoeg als het „van zelf" gebeurt. Het leven slaat had, zou ik nu ook nog een andere taal dan mijn eigen kunnen spreken, en dan zou ik in staal zijn geweest, te verstaan, wat die kerels denken en wat ze in hun schild voeren met mij zoo te behandelen." Plotseling kreeg ik een ingeving. Ik geloof dat het kwam door iets in den vorm van zijn snor. „Lieve hemelriep ik uit. Ik ge loof dat UTom bent. Ik ben zeker Tom. Hij sprak kal mer dan ik, alsof er niets verwonder lijks was in zijn hier-zijn. Hoe wist u dat? U bent Tom Freeman de broer van Eveline. Hij scheen na te denken en nam mij van 't hoofd tot de voeten met groote nauwkeurigheid op. Ik was overtuigd, dat hij me bij een volgende gelegen heid wel herkennen zou I Dan bent u juffrouw O'B-andy. zei hij eindelijk. Dat is curieus. 'Dat vond ikzelf •ok een beeije). En waar is Eveline Die is in het hotel, 't Is een vree- selijk geval. Ze zal het op haar zenu wen krijgen als ze er van hoort. Weet u, dat ze u gearresteerd hebben in de meening dat u een of ander misdadi ger bent, die uit Engeland is ontsnapt, een straatroover, falsaris, moordenaar en ,k weet niet, wat nog meer? Werkelijk? dat is prettig voor mij I Ik begreep niet, wat ze met me voor hadden. Ik kon geen woord ver staan van wat ze allemaal beweerden. Zoowat vijftig menschen schreeuwden tegelijk tegen me maar hoe meer ze schreeuwden, hoe minder ik hen be greep. Waar ben ik hier ergens Ver beeldt dit hier in dit land een gevan genis? - DRUKKER-U1TGEVER Bureau Markt C 4. Telef. 56. - Postrek. 60263. zooveel onbarmhartig neer, en dan hunkeren we toch altijd terug naar h t oude, naïeve geloof. Laat de paedagogen gerust hun theorieën verkondigen, en dooft niet in naam van een nuchtere waarheid de vlam der fantasie en der romantiek in het kinder leven. Laat ze maar in spanning vitten over Sinterklaas. Ge moogt de kinderen niet bang maken 1 zegt de droge stem van den hou ten paedagoog. Bang maken Misschien. Maar in hun oogen gloeit het verlangen naar het wonder en op hun gezicht de bios der verrukking. Over een paai jaar jubelen ze, dat ze het weten, dat Sinterklaas niet be staat, maar in hun triomf ligt toch nog stil verlangen naar 't oude, dat ging. De wetenschap was geen winst, maar verlies. Die schijnen dan hier nog zoo kwaad niet te zijn. U bent in het huis van een po litiebeambte, of hoe hij zich noem'. Daar hij blijkbaar graag wil weten, wat wij met elkaar beprate zal ik hem er 't een en ander van vertellen in zijn eigen taal. Dat deed ik dan ook. Ik vertelde Mijnheer de la Orange, als het Mijn heer de la Orange was wat ik van hem en van den dokter dacht en van de inwoners van Diekireh in 't alge meen. Ik deelde hun mee, dat de man dien zij zoo dom waren geweest te arresteeren, dank zij hun misdadig ge brek aan talenkennis, een Engelschman was van den hoogsten standdat op dit zelfde oogenblik een zuster van hem in het Hotel des Ardennes logeerde die hij op weg was te bezoeken, toen hij werd aangevallen en geplunderd door een schurk, wiens ontsnapping zij door hun schunnige en redt Doze stommiteit hadden mogelijk gemaakt. Dat was de boef, naar wien niet alleen in Engeland, maar in gansch Europa werd gezocht; het was aan hun bijna ongelooflijke onnadenkendheid te wij ten dat hij nog in vrijheid was. O, ik gaf hun de volle laag, dat verzeker ik u. Ze kropen in hun schulp, de dokter vooral Ik zei tegen hem, dat als de heer Freeman blijvend letsel mocht blijken te hebben, hij er de schuld van droeg, en dat bij er zich voor zou hebben te verantwoorden. Ik vroeg hem, of het goed en passend was voor een dukter om iemand rntt 'n gebroken been mijlen en mijlen vei te iaten voorthobbelen in een kar zon der veeren over slechte wegen en el lendig plaveisel? De dokter maakte nederige eicuses -- hij verzekerde mij, AXEL, 24 November 1933 De agenda voor de op aanst. Woensdag te houden openbare Raadszitting bevat de volgende punten 1. Notulen. 2 Ingekomen stukken 3. Benoeming lid der Comm. voor Georganiseerd Overleg. 4. Stemming over het voorstel van B.*en W. inzake het adres van den Z. VI. Slagershond (uit- ponden). 5. Idem over de tarieven voor het slachthuis. 6. Vaststelling van de begroo tingen voor 1934. Er heerschte hier Woens dagvoormiddag aan de Emma- straat een groote drukte van land bouwers en veekoopers, die met overtollig vee ter keuring waren gekomen. Door omstandigheden was er een fout geslopen in de kennisgeving waardoor er meer vee werd aargebracht, dan men dat het been niet gebroken was. Ik wendde mij naar Tom, of misschien moest ik zeggen naar den heer Freeman. Hij zegt, dat uw been niet ge broken is. Dat had toch even goed wel het geval kunnen zijn. Ik veronderstel, dat de man, die mij op het hoofd sloeg, terwijl ik bewusteloos was zóó niet met mij heefi gesold, dat mijn been zoo pqnlijk en krachteloos was alsof hij het op een half dozijn plaatsen had verbrijzeld. Het mag dan niet gebroken zijn, maar de pijn is zelfs nu nog zoo hevig, dat ik het haast niet kan uit houden. Ik zag wat een pijnlijk gezicht hij irok. Ik waarschuwde den dokter, dat hij zich niet moest verbeelden, dat.hij kon ontsnappen aan zijn verantwoor delijk! ed door te verklaren, dat den Engdschen heer, die in zulke slechte handen was gevallen, geen ernstig Iet- vel was toegebrachtde tijd zou hem «el anders leeren. Toen zei ik tegen Mijnheer de la Orange die iemand was van korte gestalte, met gemilli meterd haar en ietwat gebogen houding en die er uitzag, alsof hij zich zelden waschte dat ik juffrouw Freeman zou vertellen, wat er met haar broer was voorgevallen en dat hij zich ge lukkig mocht rekenen, a|s de heele rechterlijke macht van Engeland hem niet ter verantwoording riep. Was dit een behandeling, die fatsoenlijke vreem delingen mochten verwachten, als ze hun geld kwamen verteren onder de inwoners van Diekirch Misschien klonk het, zooals ik het zei, niet zoo goed in het Fransch als in het Engelsch maar ik zag duidelijk, dat hij er van ontstelde. Ik stapte met opgeheven hoofd naar kon afnemen. Er waren 180 koeien aangevoerd, terwijl men hoog stens 125 stuks mocht aankoopen. Het vee werd gerangschikt in klassen a a, b, c en d, naar gelang ervoor betaald werd,resp. 34, 30, 25 en 20 ets. per kilo. De klasse d bestaat uit zgn. wrakken, die per stuk werden geschat en waarvan 40 pet. werd afgetrokken. Het regenachtige weer droeg niet bij om de triestige stemming van belanghebbenden op te wek ken. Woensdag is alhier na een gehouden vergadering een plaat selijke afdeeling opgericht van den Z. VI. Bond van kleinhande laren in groenten en fruit. Er sloten zich 19 leden aan, die tot bestuursleden kozen D. M. Jansen, voorzitter, C. Jansen van Roosendaal, secretaris, F. Scheele, penningm., M. Verctraten en Adr. de Feijter. Bij de stemming voorleden van de Kamer van Koophandel en Fabrieken voor Zeeuwsch- Vlaanderen is herkozen voor de afdeeling grootbedrijfP. A Nee- teson te Sas van Gentgekozen J. F. de Klerck te Terneuzen en H. R. A. de Meijer te Terneu zen voor de afdeeling kleinbedrijf herkozen M. F. C. van Goithem te Sas van Gent, A. van 't Hoff te Axel en gekozen Jan Scheele Jz. te Terneuzen. Verkeersongeluk. Woensdag reed de petroleum- tankauto van de A P.C., komende van den kant van het station te Sluiskil den Benedenweg op, toen een ongeveer 10-jarig kind, doch tertje van F. Dekker, plotseling uit het Molengat kwam geloopen en onder het voertuig terecl t kwam. Het kind is ernstig gewond naar het R. K. ziekenhuis aldaar overgebracht. Door Dr. Van Loy werd de eerste geneeskundige hulp verleend. Naar de „Tem. Crt.', verneemt treft den chaaffeur geen schuld. Naar we vernemen is het kind gisteravond aan de bekomen ver wondingen overleden. De politie het hotel terug, maar stond even stil op de stoep van den heer de la Grange om een paar woorden te luchten tegen het volk. Beesten riep ik hun toe. El lendige idiotenOnnoozele halfgare stommerikken, met minder verstand dan het redeiooze vee 1 Ik vrees, dat zij niet alles verston den, wat ik tegen hen zei, maar ik weet wel zeker, dat zij goed begrepen dat het niet vleiend voor hen was. Dat moeten ze uit mijn manier van doen wel hebben opgemaakt. De hotelgasten zaten aan het diner op het terras als je in het hotel aan een afzonderlijke tafel wilde eten, kreeg je altijd een plaatsje op het terras in de eetzaal waren alleen iange talels. Eveline wachtte mij boven aan de trap in hevige opwinding, en zeer benieuwd te hooren waar ik gebleven was. Toen ik verscheen, riepen vele gasten wat tegen mii. Juffrouw O Brady, zei de oude kolonel Monteith,juffiouw Freeman was al bang, dat u als medeplichtige van den misdadiger gearresteerd wa?. Eveline en ik waren al bijna drie weken in het hotel, en in dien tijd had ik hoe langer hoe minder sympathie voor den kolonel gekregen, daarom aarzelde ik niet hem nu ronduit mijn meening te zeggen. Ik was oo dit oogenblik in een stemming om daar vGor de heele wereld rond voor uit te komen, De misdadiger, zooals u hem noemt, is evenmin een misdadiger als u, kolonel, en misschien, als alles eens aan den dag kwam, aelfs minder, (Wordt vervolgd.) T - E.Ostermanh iCo's Handel Mij.M.V.,A<iam. V Fabrieken te Jutph AXELSCHEfg COURANT. l: J--"V- - W- V u€ rvSÜJL'-- - iv 0 A

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1933 | | pagina 1