éxb J De Gevangene. Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Ylaanderen, No. 64. VRIJDAG J 7 NOVEMBER 1933. 49e Jaarg. J. C. VINK - Axel. BERICHT. ST. NIGOLAASNUMMERS, Jubileum-Cadeaux. FEUILLETON. Binnenland. M S3? pfi J óAó /o\ Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER-UITGEVER Bureau Markt C 4. Telef. 56. - Postrek. 60263. ADVERTENT1ËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure. Eerste Blad. Zooals door ons is aangekon digd zal evenals vorige jaren ook door ons ter gelegenheid van het ST NICOLAASFEEST weer de gelegenheid worden gegeven aan winkeliers om meer dan op gewone wijze door een speci ale reclame in den vorm van welke van huis tot huis worden verspreid de aandacht op hun zaak te vestigen. Het voornemen daarmede op 18 November een aanvang te maken hebben we echter moeten laten varen op verschillende gronden waarvan wel de voor naamste is dat bij overleg met onze clientèle vrijwel algemeen de idee bestond, dat het te vroeg tijdig was en velen liever wachtten tot 24 November Een andere oorzaak is. dat degenen, die ons hunne deelname aan de reclame campagne toe zegden, zóó Iaat hunne order inzonden dat van een tijdig klaar komen voor heden geen sprake was We vragen daarom bij deze beleetd doch dringend, of zij, die in onze speciale St Nicolaas kranten een of meer malen hun advertentie wenschen te plaatsen, deze zoo vroeg mogelijk doch in elk geval vóór of op Woensdag aanst in te leveren oi gereed te houden, als die wordt afgehaald. Beleefd aanbevelend, DE UITGEVER Het is merkwaardig, zooveel stoelen er altijd bij jubilea aan geboden worden Een kennis van me kreeg onlangs een stoel en later kreeg een kennisje (van de andere secte) van hem er ook een. Wat zit daar achter Niets. Het geluk op vier pooten zit er onder en voor de rest kan je Een Engelsche vertaling. 3) Ik zat wat te dommelen in mijn stoel in oen tuin, ik had mijn lunch bij mij laten brengen, maar ik kon er bijna niets van naar binnen krijgen, toen ik een geluid hoorde. Ik keek op en daar zag ik iemand met gulzigheid mijn maaltje opeten. Natuurlijk was ik niet weinig verbaasd. Dat kan ik mij voorstellen. Ik zou ook nog wel anders dan verbaasd hebben gekeken bovendien. Toen hij meikte, dat ik naar hem keek, begon hij zich te veront schuldigen 'twas een allerzondei- lingste man om te zien. Hij vertelde mij, dat hij van Bourschied was komen loopen, langs den hoogen weg, over de heuvels, die, naar het schijnt, door een groot bosch heen gaat. Hij is aan >den weg gaan zitten, om het brood dat hü had meegebracht, op te eten. Nauwelijks was hij gezeten, of er Vwam een andere man, ock een En- gelschman, langs en vroeg hem den weg naar Diekirch. Terwijl mijn zegsman bezig was hem uit te leggen en den ander zijn rug toedraaide, gaf die hem een hevigen slag op het hoofd, die hem het bewustzijn deed verliezen. Vindt je het niet vreest- lijk ?- Ik geloof er geen woord van I Tine, wat bezielt je 7 De man vertelde het mij allemaal zelf, terwijl jlij mijn lunch opat. Toen b| bij zeggen„die zit", wanneer de een of andere directeur een hate- lijkheidje tot zijn jubilaris zegt. Er zijn nog meer van die aller- sympathiekste jubileumgeschen ken. Daar hebt u b.v. de tradi- tioneele lamp: Opdat den jubi laris eindelijk een licht opga. Snapt u? Is dat niet hatelijk? En een schrijfbureau In de hoop, dat de jubilaris mettertijd ook nog 's aan 't werk zal gaan. Een tikje wanhopig is het met de boekenkast gesteld. Mag ik de dames en heeren comitéleden vooral de vriendelijke overweging aan de hand doen, als de keus op een boekenkast valt, er een met gordijntjes-er-voor te koopen. U begrijpt mij Moeder-de-vrouw kan er dan wat achter weg stoppen, verstel- goed of zoo en het staat nogal intellectueel in de zitkamer, zoo'n boekenkast. Meer up to-date is het radio toestel als jubileumgeschenk. Edoch met het oog op de V.A R A. en A V.R.O,-sympathieën en anti pathieën, is zoo'n geschenk altijd een tikje gevaarlijk. Men kan op een jubileumdag nooit voorzichtig genoeg zijn. Ik weet een geval van een feestredenaar, die bij het overhandigen van het radiotoestel slaags raakte met een mede feest commissie-lid, omdat hijenfin u begrijpt het wel al. Ik geloof, dat het nog het meest practisch is, met een gesloten couvert te komen. Men kan naar gelang der omstandigheden dan zeggen Ie- dat het bedoeld is om er een aandenken voor te koopen. In de meeste gevallen kan de jubilaris er dan net den eerewijn van betalen, dien de feestcom missie wel zoo vriendelijk is, op des jubilaris' gezondheid te drinken. Of 2e dat den jubilaris ver zocht woidt aan het bedrag een bestemming te geven. Ook dit kan zijn pijnlijke kant hebben, want hij kan zichzelf niet als de bestemming kiezen, terwijl dat toch misschien heel erg prac tisch zou zijn. kennis kwam, was zijn brood weg en de andere man ook, zoodat hij uitge hongerd was, toen hij in Diekirch aankwam, en dat was de reden, dat hij zoo gretig op mijn lunch was aan gevallen. Toen de obeikellner kwam en de geschiedenis hoorde, zei hij, dat in Diekirch verteld werd, dat een vreeselijk misdadiger uit Engeland was ontvlucht en natuurlijk zou die wel degene zijn, die hem aangevallen en beroofd had. Mijn lieve Eveline, ze hebben je wat wijs gemaakt. Die man van jou was juist de misdadiger. Waar is hij gebleven Hij is op een fiets raar Luxem burg, waar zijn vrouw hem wacht. Hij had er van morgen vroeg al moeten zijn, hij had zeker uren lang buiten kennis gelegen in dat bosch, dus wou hij haar geen oogenblik langer laten wachten dan noodig was, hij moest daarom direct er heen rijden zoo hard hij maar kon. Dat kan ik me begrijoenEve line, als die Engelsche boef werkelijk hier in da buurt is geweest, heb jij hem door je vingers laten glippen. Die andere was niet de misdadiger, maar deze; de andere man is door hem bestolen en bijna vermoord. Toen vertelde ik haar mijn geschie denis, zoo goed en kwaad als dat ging tusschen Fair onderbrekingen door. Haar inaicht van de zaak verwonderde mij; zij wilde maar volhouden, dat de man, die ik in de hut had gezien, niet het slachtoffer wa», maar de aanran der, en dat als hij werkelijk gewond was, dit nitt meer dan zijn verdiende loon kon genoemd worden. Toen werd ik opeens opgeschrikt. De man, die met mij mee was geloo- Zoo blijft de keuze altijd moei lijk. Ik schrijf deze dingen, omdat ik juist vandaag mijn 150ste Raadsverslag neerpen. Men kan nooit weten P S- Verzoeke geen bloemen Begrooting Sociale Zaken. Aan het Voorloopig Verslag der Tweede Kamer over de Be grooting van Sociale Zaken, wordt het volgende ontleend Wederom drongen verscheidene leden aan op het tot stand bren gen van een wettelijke regeling, die bindendverklaring van collec tieve arbeidsovereenkomsten mo gelijk maakt. Andere leden meenden tegen bindendverklaring der collectieve arbeidsovereenkomsten te moeten waarschuwen. Vele leden vroegen den mi nister, wat diens plannen zijn met betrekking tot een wettelijke verkorting van den arbeidsduur in daarvoor in aanmerking ko mende bedrijven. Teneinde den demoraliseeren den invloed der werkloosheid zooveel mogelijk te beperken, zouden sommige leden het zelfs gewettigd achten, in die bedrij ven, waar dit technisch mogelijk is, de arbeiders zoo noodig om de andere week of halve dagen te laten werken Deze leden zouden aan de aldus half werk loos wordende arbeiders in den vorm van een uitkeering bij ge deeltelijke werkloosheid een re delijke compensatie willen ver schaffen voor het verlies aan inkomsten, dat zij op deze wijze zouden lijden. In het bijzonder werd met kracht aangedrongen op invoering der Arbeidswet voor de chauf feurs. Ook voor het kantoorper soneel werd een werktijdenrege ling gevraagd, evenals voor de binnenscheepvaart en voor het hotel-, café- en restaurantperso- neel. Opnieuw werd met klem aangedrongen op een wettelijke pen, kwam de straat door, omringd door een bonte menigte. Twee gen darmen of politieagenten, of wat dat ook zijn mochten, waren bij hemik weet niet hoe ze die menschen in Luxemburg noemen. Hij had zijn vei haal verteld en daar ze waarschijnlijk al hadden gehoord van den man met de fiets, hielden ze het voor u toe maakt, dat de man in de hut niet alleen degene was, dien zij zochten, maar dat hij zijn schandelijke praktij ken ook in hun onmiddellijke nabij heid had voortgezet. Voor zoover ik zien kon, ging de heele bende ,en massa" mee om hem te arresteeren. Ze wilden, dat ik ook mee zou gaan. Verbeeldje zoo ie's. Ik zei hun onbi wimpeld mijn meening en waarschuwde hen, dat het eenige wat gedaan moest worden, was een dokter halen. Een klein corpulent man nam zijn stroo hoed af es verzekerde mij, dat hij dokter was. en dat de booswicht verbeeld je 1 alle medische hulp zou krijgen, die hij noodig had. Ik herlarl nog eens dat het mij niets hielp of ik al protesteerde; mijn ken nis van de Fransche taal was niet groot genoeg om mij in staat te stel len, te zeggen, wat ik graag had wil len zeggen. Er werd ergens een kar vandaan gehaald en de gendarmen, de dokter en zoovelen als er verder nog in konden, stapten er in. Zestig a zeventig menschen liepen er achter aan, wat gemakkelijk ging, omdat ze even hard vooruikwamen als een b grafenisstoet en zoo verdween de heele troep, natuurlijk vergezeld van den man, die mei mij mee gekomen was, Dat ls cu wel de krankzinnigste van alle stommiteiten ter wereld, sel regeling van den arbeidsduur in den landbouw. Verscheidene leden waren van oordcel, dat maatregelen genomen moeten worden tot vèr gaande beperking van vrouwenarbeid, speciaal van dien der gehuwde vrouw. Verscheidene leden bepleitten een verbod van het le werk stel len van meisjes beneden 16 jaar in fabrieken en werkplaatsen. Aangedrongen werd op instel ling van een Rijkskindertofslag- fonds. Vrijwel algemeen was men van oordeel, dat huurverlaging van bestaande en bouw van goed- coope nieuwe arbeiderswoningen noodzakelijk en urgent is. Nu allerwegen de loonen zijn gedaald en nog dalen, de steunbedragen worden verminderd. Zelf; nu huur- toeslagen worden ingetrokken, zijn de huurprijzen niet meer in over eenstemming met hetgeen de ar beiders daarvoor redelijkerwijze kunnen besteden. Teneinde de huurprijzen te kun nen verminderen, werd er op aan gedrongen, dat het Rijk op de voorschotten, krachtens de Wo ningwet verstrekt, een flink ge deelte zal afschrijven. Ook werd gepleit voor verlaging van de rente dezer voorschotten. Van verschillende zijden werd de vraag gesteld, waarom de verleden jaar in uitzicht gestelde credieten voor het „op gang helpen" van de bouwnijverheid, meer speciaal de 10 millioen voor den particulieren woning bouw, niet verstrekt zijn. Verscheidene leden achten het bedrag, uitgetrokken voor het verleenen van bijdragen aan werkloozenkassen, onvoldoende. Er moet tegen gewaakt worden, dat de werkloosheidsverzekering tengevolge van de economische crisis in elkaar zou schrompelen. Verscheidene leden klaagden over de lage loonen in de werk verschaffing. In vele gevallen zijn deze naar hun meening on voldoende om daarvan op een eenigszins behoorlijke wijze te kunnen leven. ik tegen Eveline, zoodra de stoet in beweging was. Die arme man is evenmin een misdadiger als jtj of ik. Welk fatsoenlijk mensch zou ooit je lunch onder je oogen wegstelen? Lieve Tine, je bent toch het on* noozelste schaap, dat ooit heeft be slaan. Ik zie wel, hoe hij je lichtge- loovigheid misbruikt heeft. Wacht, totdat ze den schurk hier gebracht hebben, dan zul je 't zelf zien. Ik kon niet meer naar Eveline luis teren mijn geduld was uitgeput. Ik was niet in een stemming om nog met iemand ter wereld te praten. Bo vendien was ik erg moe. Ik ging naar boven, nam een bad en trok een andere japon aanmaar toen ik naar beneden kwam om thee te drinker, vond ik Eveline in een toestand van nog grootere opwinding. De post uit Engeland was aangekomen, en ze had een brief gekregen. Tine, Tom komt 1 We ken Tom bedoel je? Alsof ie niet wist, dat Tom mijn broer is 1 Ik heb toch honderd maal tegen je over hem gesproken. Ik weet best, dat je een broer hebt, die Tom heet, maar ik verbeeldde me, dat er toch nog wel meer Tom's In de wereld konden zijn, dan die ééne. Tine, je bent een vervelend, naar kind 1 Qa nu maar mee thee drinken, dan zal ik je er alles van vertellen. We dronken thee onder een grooten boom in den tuin de tuin van het Hotel des Ardennes is een heerlijk plekje om er thee te drinken en ondertusschen las E'eline mij haar brief voor. Die was van haar oudste zuster, Het scheen dat haar broer Tom hals over kon er van door Vele leden kwamen op voor de belangen der jonge werkloozen. In het bijzonder werd den mi nister gevraagd te willen bevor deren, dat algemeen vormend of vakonderwijs verplicht worde gesteld voor jeugdige werkloozen en dat eenige financiëele steun worde verleend aan de deelnemers der verplicht te stellen cursussen. Tenslotte vroegen eenige leden, of in de wijze van stempelen piet een verandering kan worden gebracht, teneinde de werkloozen zooveel mogelijk weg te houden uit de omgeving der stempel lokalen, die broeinesten zijn van het extremisme. Crisisaardappelbeschikking 1933. De minister van oeconomische zaken heeft nader het volgende bepaald Met ingang van 16 November tot 1 Januari 1934 zijn van de schriftelijke vergunning, bedoeld in artikel 2 van het Crisisaard- appelbesluit 1933, I, vrijgesteld hoeveelheden van niet meer dan 4 kg. aardappelen, wanneer die aardappelen bestemd zijn voor consumptie ter plaatse, waar heen zij worden vervoerd. Met ingang van heden tot 1 Ja nuari 1934 is het bedrag, bedoeld in art. 4 van genoemd besluit, f 1 voor elke hoeveelheid van 100 kg., benevens f0.25 administra tiekosten voor elke hoeveelheid van 100 k-g. Pootaardappelen. In het Staatsblad no 577 is opgenomen een Kon. besluit tot toepassing van de artikelen 10 en 14 der Landbouwcrisiswet 1933 op pootaardappelen. Blij kens dit besluit worden onder pootaardappelen verstaanaard appelen, welke voldoen aan be palingen van de Pootaardappel- wet 1933. Gedurende het tijdvak, aanvan gende 17 November en eindigende 31 Mei 1934, is het uitvoeren van pootaardappelen verboden, tenzij met door of vanwege den minister van oeconomische zaken te verleenen vergunning. De was gegaan voor wat hij een voetreis op 't vasteland noemde en dat hij den een of anderen dag in de buurt van Diekirch zou verschijnen en van plan wa3 ons te komen verrassen. Eveline's zuster vertelde maar leukweg die ver rassing van le voren I Als hij komt zei Eveline, zullen we maar niets van den brief zeggen, We zuilen doen alsof we bijzonder verrast zijn over zijn komsten dan zullen we langzamerhand de heele zaak vertellen. Het is een zwak van Tom, om de menschen te willen vet* rassen. Als er iets is, waar ik een hekel aan heb, zei ik, is het wel aan zulke verrassingen. Als er Iemand komt, weet ik hit graag van te voren. Als zij mij komen verrassen, krijg ik zin om hen ook te verrassen op een wijze, die hun niet zou bevallen. Ik vind het een akelige manier van doen. Arme Tom, als hij komt, zal ik hem vertellen wat je er van zegt. Anna heeft haar nieuwe camera op hem ge probeerd het kunstproduct zit in haar brief, hier is het. Ze liet me een gewoon amateurs- kiekje zien. Toen ik het bekeek, kreeg ik een zonderlinge gewaarwording. Het was een portret ten voeten uit waarvoor maken amateurs altijd kiek jes van de menschen in hun volle lengte, wat een beroepsphotograaf nooit doet? en stelde het portret van een jongen man voor. Het was niet beter dan die dingen gewoonlijk zijn, maar, zooals ik al opmerkte, het gaf mij een zonderlinge gewaarwor* ding, toen jk er naar keek, (Wordt vervolgd.) AXELSCHE i COURANT

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1933 | | pagina 1