éxb J
De Gevangene.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Ylaanderen,
No. 64.
VRIJDAG J 7 NOVEMBER 1933.
49e Jaarg.
J. C. VINK - Axel.
BERICHT.
ST. NIGOLAASNUMMERS,
Jubileum-Cadeaux.
FEUILLETON.
Binnenland.
M
S3? pfi J
óAó
/o\
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-UITGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
ADVERTENT1ËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
Eerste Blad.
Zooals door ons is aangekon
digd zal evenals vorige jaren
ook door ons ter gelegenheid van
het ST NICOLAASFEEST weer de
gelegenheid worden gegeven aan
winkeliers om meer dan op
gewone wijze door een speci
ale reclame in den vorm van
welke van huis tot huis worden
verspreid de aandacht op hun
zaak te vestigen.
Het voornemen daarmede op
18 November een aanvang te
maken hebben we echter moeten
laten varen op verschillende
gronden waarvan wel de voor
naamste is dat bij overleg met
onze clientèle vrijwel algemeen
de idee bestond, dat het te vroeg
tijdig was en velen liever wachtten
tot 24 November
Een andere oorzaak is. dat
degenen, die ons hunne deelname
aan de reclame campagne toe
zegden, zóó Iaat hunne order
inzonden dat van een tijdig klaar
komen voor heden geen sprake
was
We vragen daarom bij deze
beleetd doch dringend, of zij, die
in onze speciale St Nicolaas
kranten een of meer malen hun
advertentie wenschen te plaatsen,
deze zoo vroeg mogelijk doch
in elk geval vóór of op
Woensdag aanst in te
leveren oi gereed te houden, als
die wordt afgehaald.
Beleefd aanbevelend,
DE UITGEVER
Het is merkwaardig, zooveel
stoelen er altijd bij jubilea aan
geboden worden Een kennis
van me kreeg onlangs een stoel
en later kreeg een kennisje (van
de andere secte) van hem er ook
een. Wat zit daar achter Niets.
Het geluk op vier pooten zit er
onder en voor de rest kan je
Een Engelsche vertaling.
3)
Ik zat wat te dommelen in mijn
stoel in oen tuin, ik had mijn lunch
bij mij laten brengen, maar ik kon er
bijna niets van naar binnen krijgen,
toen ik een geluid hoorde. Ik keek op
en daar zag ik iemand met gulzigheid
mijn maaltje opeten. Natuurlijk was ik
niet weinig verbaasd.
Dat kan ik mij voorstellen. Ik
zou ook nog wel anders dan verbaasd
hebben gekeken bovendien.
Toen hij meikte, dat ik naar
hem keek, begon hij zich te veront
schuldigen 'twas een allerzondei-
lingste man om te zien. Hij vertelde
mij, dat hij van Bourschied was komen
loopen, langs den hoogen weg, over
de heuvels, die, naar het schijnt, door
een groot bosch heen gaat. Hij is aan
>den weg gaan zitten, om het brood
dat hü had meegebracht, op te eten.
Nauwelijks was hij gezeten, of er
Vwam een andere man, ock een En-
gelschman, langs en vroeg hem den
weg naar Diekirch. Terwijl mijn
zegsman bezig was hem uit te leggen
en den ander zijn rug toedraaide, gaf
die hem een hevigen slag op het
hoofd, die hem het bewustzijn deed
verliezen. Vindt je het niet vreest-
lijk ?-
Ik geloof er geen woord van I
Tine, wat bezielt je 7 De man
vertelde het mij allemaal zelf, terwijl
jlij mijn lunch opat. Toen b| bij
zeggen„die zit", wanneer de
een of andere directeur een hate-
lijkheidje tot zijn jubilaris zegt.
Er zijn nog meer van die aller-
sympathiekste jubileumgeschen
ken. Daar hebt u b.v. de tradi-
tioneele lamp: Opdat den jubi
laris eindelijk een licht opga.
Snapt u? Is dat niet hatelijk?
En een schrijfbureau In de hoop,
dat de jubilaris mettertijd ook
nog 's aan 't werk zal gaan.
Een tikje wanhopig is het met
de boekenkast gesteld. Mag ik
de dames en heeren comitéleden
vooral de vriendelijke overweging
aan de hand doen, als de keus
op een boekenkast valt, er een
met gordijntjes-er-voor te koopen.
U begrijpt mij
Moeder-de-vrouw kan er dan
wat achter weg stoppen, verstel-
goed of zoo en het staat nogal
intellectueel in de zitkamer, zoo'n
boekenkast.
Meer up to-date is het radio
toestel als jubileumgeschenk.
Edoch met het oog op de V.A R A.
en A V.R.O,-sympathieën en anti
pathieën, is zoo'n geschenk altijd
een tikje gevaarlijk. Men kan op
een jubileumdag nooit voorzichtig
genoeg zijn. Ik weet een geval
van een feestredenaar, die bij het
overhandigen van het radiotoestel
slaags raakte met een mede feest
commissie-lid, omdat hijenfin
u begrijpt het wel al.
Ik geloof, dat het nog het meest
practisch is, met een gesloten
couvert te komen. Men kan naar
gelang der omstandigheden dan
zeggen
Ie- dat het bedoeld is om er
een aandenken voor te koopen.
In de meeste gevallen kan de
jubilaris er dan net den eerewijn
van betalen, dien de feestcom
missie wel zoo vriendelijk is, op
des jubilaris' gezondheid te
drinken.
Of 2e dat den jubilaris ver
zocht woidt aan het bedrag een
bestemming te geven.
Ook dit kan zijn pijnlijke kant
hebben, want hij kan zichzelf niet
als de bestemming kiezen, terwijl
dat toch misschien heel erg prac
tisch zou zijn.
kennis kwam, was zijn brood weg en
de andere man ook, zoodat hij uitge
hongerd was, toen hij in Diekirch
aankwam, en dat was de reden, dat
hij zoo gretig op mijn lunch was aan
gevallen. Toen de obeikellner kwam
en de geschiedenis hoorde, zei hij, dat
in Diekirch verteld werd, dat een
vreeselijk misdadiger uit Engeland
was ontvlucht en natuurlijk zou die
wel degene zijn, die hem aangevallen
en beroofd had.
Mijn lieve Eveline, ze hebben je
wat wijs gemaakt. Die man van jou
was juist de misdadiger. Waar is hij
gebleven
Hij is op een fiets raar Luxem
burg, waar zijn vrouw hem wacht. Hij
had er van morgen vroeg al moeten
zijn, hij had zeker uren lang buiten
kennis gelegen in dat bosch, dus wou
hij haar geen oogenblik langer laten
wachten dan noodig was, hij moest
daarom direct er heen rijden zoo hard
hij maar kon.
Dat kan ik me begrijoenEve
line, als die Engelsche boef werkelijk
hier in da buurt is geweest, heb jij
hem door je vingers laten glippen.
Die andere was niet de misdadiger,
maar deze; de andere man is door
hem bestolen en bijna vermoord.
Toen vertelde ik haar mijn geschie
denis, zoo goed en kwaad als dat ging
tusschen Fair onderbrekingen door.
Haar inaicht van de zaak verwonderde
mij; zij wilde maar volhouden, dat de
man, die ik in de hut had gezien, niet
het slachtoffer wa», maar de aanran
der, en dat als hij werkelijk gewond
was, dit nitt meer dan zijn verdiende
loon kon genoemd worden.
Toen werd ik opeens opgeschrikt.
De man, die met mij mee was geloo-
Zoo blijft de keuze altijd moei
lijk. Ik schrijf deze dingen,
omdat ik juist vandaag mijn
150ste Raadsverslag neerpen.
Men kan nooit weten
P S- Verzoeke geen bloemen
Begrooting Sociale Zaken.
Aan het Voorloopig Verslag
der Tweede Kamer over de Be
grooting van Sociale Zaken, wordt
het volgende ontleend
Wederom drongen verscheidene
leden aan op het tot stand bren
gen van een wettelijke regeling,
die bindendverklaring van collec
tieve arbeidsovereenkomsten mo
gelijk maakt.
Andere leden meenden tegen
bindendverklaring der collectieve
arbeidsovereenkomsten te moeten
waarschuwen.
Vele leden vroegen den mi
nister, wat diens plannen zijn
met betrekking tot een wettelijke
verkorting van den arbeidsduur
in daarvoor in aanmerking ko
mende bedrijven.
Teneinde den demoraliseeren
den invloed der werkloosheid
zooveel mogelijk te beperken,
zouden sommige leden het zelfs
gewettigd achten, in die bedrij
ven, waar dit technisch mogelijk
is, de arbeiders zoo noodig om
de andere week of halve dagen
te laten werken Deze leden
zouden aan de aldus half werk
loos wordende arbeiders in den
vorm van een uitkeering bij ge
deeltelijke werkloosheid een re
delijke compensatie willen ver
schaffen voor het verlies aan
inkomsten, dat zij op deze wijze
zouden lijden.
In het bijzonder werd met
kracht aangedrongen op invoering
der Arbeidswet voor de chauf
feurs. Ook voor het kantoorper
soneel werd een werktijdenrege
ling gevraagd, evenals voor de
binnenscheepvaart en voor het
hotel-, café- en restaurantperso-
neel. Opnieuw werd met klem
aangedrongen op een wettelijke
pen, kwam de straat door, omringd
door een bonte menigte. Twee gen
darmen of politieagenten, of wat dat
ook zijn mochten, waren bij hemik
weet niet hoe ze die menschen in
Luxemburg noemen. Hij had zijn vei
haal verteld en daar ze waarschijnlijk
al hadden gehoord van den man met
de fiets, hielden ze het voor u toe
maakt, dat de man in de hut niet
alleen degene was, dien zij zochten,
maar dat hij zijn schandelijke praktij
ken ook in hun onmiddellijke nabij
heid had voortgezet. Voor zoover ik
zien kon, ging de heele bende ,en
massa" mee om hem te arresteeren.
Ze wilden, dat ik ook mee zou gaan.
Verbeeldje zoo ie's. Ik zei hun onbi
wimpeld mijn meening en waarschuwde
hen, dat het eenige wat gedaan moest
worden, was een dokter halen. Een
klein corpulent man nam zijn stroo
hoed af es verzekerde mij, dat hij
dokter was. en dat de booswicht
verbeeld je 1 alle medische hulp zou
krijgen, die hij noodig had.
Ik herlarl nog eens dat het mij niets
hielp of ik al protesteerde; mijn ken
nis van de Fransche taal was niet
groot genoeg om mij in staat te stel
len, te zeggen, wat ik graag had wil
len zeggen. Er werd ergens een kar
vandaan gehaald en de gendarmen, de
dokter en zoovelen als er verder nog
in konden, stapten er in. Zestig a
zeventig menschen liepen er achter
aan, wat gemakkelijk ging, omdat ze
even hard vooruikwamen als een b
grafenisstoet en zoo verdween de
heele troep, natuurlijk vergezeld van
den man, die mei mij mee gekomen
was,
Dat ls cu wel de krankzinnigste
van alle stommiteiten ter wereld, sel
regeling van den arbeidsduur in
den landbouw.
Verscheidene leden waren van
oordcel, dat maatregelen genomen
moeten worden tot vèr gaande
beperking van vrouwenarbeid,
speciaal van dien der gehuwde
vrouw.
Verscheidene leden bepleitten
een verbod van het le werk stel
len van meisjes beneden 16 jaar
in fabrieken en werkplaatsen.
Aangedrongen werd op instel
ling van een Rijkskindertofslag-
fonds.
Vrijwel algemeen was men van
oordeel, dat huurverlaging van
bestaande en bouw van goed-
coope nieuwe arbeiderswoningen
noodzakelijk en urgent is. Nu
allerwegen de loonen zijn gedaald
en nog dalen, de steunbedragen
worden verminderd. Zelf; nu huur-
toeslagen worden ingetrokken, zijn
de huurprijzen niet meer in over
eenstemming met hetgeen de ar
beiders daarvoor redelijkerwijze
kunnen besteden.
Teneinde de huurprijzen te kun
nen verminderen, werd er op aan
gedrongen, dat het Rijk op de
voorschotten, krachtens de Wo
ningwet verstrekt, een flink ge
deelte zal afschrijven. Ook werd
gepleit voor verlaging van de
rente dezer voorschotten.
Van verschillende zijden werd
de vraag gesteld, waarom de
verleden jaar in uitzicht gestelde
credieten voor het „op gang
helpen" van de bouwnijverheid,
meer speciaal de 10 millioen
voor den particulieren woning
bouw, niet verstrekt zijn.
Verscheidene leden achten het
bedrag, uitgetrokken voor het
verleenen van bijdragen aan
werkloozenkassen, onvoldoende.
Er moet tegen gewaakt worden,
dat de werkloosheidsverzekering
tengevolge van de economische
crisis in elkaar zou schrompelen.
Verscheidene leden klaagden
over de lage loonen in de werk
verschaffing. In vele gevallen
zijn deze naar hun meening on
voldoende om daarvan op een
eenigszins behoorlijke wijze te
kunnen leven.
ik tegen Eveline, zoodra de stoet in
beweging was. Die arme man is
evenmin een misdadiger als jtj of ik.
Welk fatsoenlijk mensch zou ooit je
lunch onder je oogen wegstelen?
Lieve Tine, je bent toch het on*
noozelste schaap, dat ooit heeft be
slaan. Ik zie wel, hoe hij je lichtge-
loovigheid misbruikt heeft. Wacht,
totdat ze den schurk hier gebracht
hebben, dan zul je 't zelf zien.
Ik kon niet meer naar Eveline luis
teren mijn geduld was uitgeput. Ik
was niet in een stemming om nog
met iemand ter wereld te praten. Bo
vendien was ik erg moe. Ik ging naar
boven, nam een bad en trok een
andere japon aanmaar toen ik naar
beneden kwam om thee te drinker,
vond ik Eveline in een toestand van
nog grootere opwinding. De post uit
Engeland was aangekomen, en ze had
een brief gekregen.
Tine, Tom komt 1
We ken Tom bedoel je?
Alsof ie niet wist, dat Tom mijn
broer is 1 Ik heb toch honderd maal
tegen je over hem gesproken.
Ik weet best, dat je een broer
hebt, die Tom heet, maar ik verbeeldde
me, dat er toch nog wel meer Tom's
In de wereld konden zijn, dan die
ééne.
Tine, je bent een vervelend, naar
kind 1 Qa nu maar mee thee drinken,
dan zal ik je er alles van vertellen.
We dronken thee onder een
grooten boom in den tuin de tuin
van het Hotel des Ardennes is een
heerlijk plekje om er thee te drinken
en ondertusschen las E'eline mij
haar brief voor. Die was van haar
oudste zuster, Het scheen dat haar
broer Tom hals over kon er van door
Vele leden kwamen op voor
de belangen der jonge werkloozen.
In het bijzonder werd den mi
nister gevraagd te willen bevor
deren, dat algemeen vormend of
vakonderwijs verplicht worde
gesteld voor jeugdige werkloozen
en dat eenige financiëele steun
worde verleend aan de deelnemers
der verplicht te stellen cursussen.
Tenslotte vroegen eenige leden,
of in de wijze van stempelen
piet een verandering kan worden
gebracht, teneinde de werkloozen
zooveel mogelijk weg te houden
uit de omgeving der stempel
lokalen, die broeinesten zijn van
het extremisme.
Crisisaardappelbeschikking 1933.
De minister van oeconomische
zaken heeft nader het volgende
bepaald
Met ingang van 16 November
tot 1 Januari 1934 zijn van de
schriftelijke vergunning, bedoeld
in artikel 2 van het Crisisaard-
appelbesluit 1933, I, vrijgesteld
hoeveelheden van niet meer dan
4 kg. aardappelen, wanneer die
aardappelen bestemd zijn voor
consumptie ter plaatse, waar
heen zij worden vervoerd.
Met ingang van heden tot 1 Ja
nuari 1934 is het bedrag, bedoeld
in art. 4 van genoemd besluit,
f 1 voor elke hoeveelheid van 100
kg., benevens f0.25 administra
tiekosten voor elke hoeveelheid
van 100 k-g.
Pootaardappelen.
In het Staatsblad no 577 is
opgenomen een Kon. besluit tot
toepassing van de artikelen 10
en 14 der Landbouwcrisiswet
1933 op pootaardappelen. Blij
kens dit besluit worden onder
pootaardappelen verstaanaard
appelen, welke voldoen aan be
palingen van de Pootaardappel-
wet 1933.
Gedurende het tijdvak, aanvan
gende 17 November en eindigende
31 Mei 1934, is het uitvoeren
van pootaardappelen verboden,
tenzij met door of vanwege den
minister van oeconomische zaken
te verleenen vergunning. De
was gegaan voor wat hij een voetreis
op 't vasteland noemde en dat hij den
een of anderen dag in de buurt van
Diekirch zou verschijnen en van plan
wa3 ons te komen verrassen. Eveline's
zuster vertelde maar leukweg die ver
rassing van le voren I
Als hij komt zei Eveline, zullen
we maar niets van den brief zeggen,
We zuilen doen alsof we bijzonder
verrast zijn over zijn komsten dan
zullen we langzamerhand de heele
zaak vertellen. Het is een zwak van
Tom, om de menschen te willen vet*
rassen.
Als er iets is, waar ik een hekel
aan heb, zei ik, is het wel aan zulke
verrassingen. Als er Iemand komt,
weet ik hit graag van te voren. Als
zij mij komen verrassen, krijg ik zin
om hen ook te verrassen op een wijze,
die hun niet zou bevallen. Ik vind
het een akelige manier van doen.
Arme Tom, als hij komt, zal ik
hem vertellen wat je er van zegt. Anna
heeft haar nieuwe camera op hem ge
probeerd het kunstproduct zit in haar
brief, hier is het.
Ze liet me een gewoon amateurs-
kiekje zien. Toen ik het bekeek, kreeg
ik een zonderlinge gewaarwording.
Het was een portret ten voeten uit
waarvoor maken amateurs altijd kiek
jes van de menschen in hun volle
lengte, wat een beroepsphotograaf
nooit doet? en stelde het portret
van een jongen man voor. Het was
niet beter dan die dingen gewoonlijk
zijn, maar, zooals ik al opmerkte, het
gaf mij een zonderlinge gewaarwor*
ding, toen jk er naar keek,
(Wordt vervolgd.)
AXELSCHE
i
COURANT