Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch - Vlaanderen.
No. 35.
DINSDAG 8 AUGUSTUS 1933
49e Jaarg.
J. C. VINK - Axel.
Buitenland.
FEUILLETON.
De valsche Gravin.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-U1TGEVER
ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
Oostenryk.
Onder den druk der tijden doen
zich in de Oostenrijksche landen
politieke verschuivingen voor,
welke tot voor slechts enkele
maanden als een onmogelijkheid
werden beschouwd. De voor
naamste factor, welke daartoe
aanleiding heeft gegeven, moet
gezocht worden in het overnemen
van de staatsmacht in Duitschland
door de nationaal-socialisten. De
benoeming van Adolf Hitler tot
rijkskanselier had ook in Oosten
rijk den weerslag van een ge
duchte opleving der nationaal-
socialistische beweging, welke
zich tot dat tijdstip slechts in
matigen bloei mocht verheugen.
Het Oostenrijksche filiaal der
N-S.D.A.P. achtte het oogenblik
gekomen om de aansluiting van
Oostenrijk bij Duitschland tot een
feit te maken. Maar eerst moest
ook te Weenen het gezag door
de bruinhemden worden veroverd
en daartoe werden de noodige
voorbereidingen aanstonds getrof
fen. De volgelingen van Hitier
kwamen echter van een koude
kermis thuis, toen de regeering
die door het achtereenvolgens
aftreden van voorzitter en onder
voorzitter der Nationale Vergade
ring onverwacht de handen geheel
vrij kreeg en niet langer door het
parlement op de vingers werd
gekeken de zoo plotseling ver
kregen dictatoriale macht aan
wendde om niet alleen de Mar
xistische, maar ook en vooral de
extremisten van rechts onderden
duim te houden. Terroristisch
optreden van dien kant werd met
alle beschikbare middelen onder
drukt, zoodat Oostenrijk weldra
tot een bolwerk werd tegen het
opdringende nationaal-socialisme
uit het Duitsche nabuurland.
De in verhouding zwakke partij
der christen-socialisten, tot voor
kort door de sociaal-democraten
heftig aangevallen en verguisd,
zag zich, door den drang der om
standigheden den meest ondubbel-
zinnigen steun der vroegere tegen
standers toevallen, ondanks de
vervolgingen, waaraan laatstge
noemden hadden blootgestaan.
Het stopzetten der parlementaire
werkzaamheden behoefde geen
beletsel te vormen voor het aan
vaarden en ook waardeeren van
die aangeboden hulp. De soci
aal-democraten kozen op die ma
nier van twee kwaden het minste
en de christen-socialisten (katho
lieken) kregen meer bewegings
vrijheid tegenover de Hitlerianen.
In Oostenrijk geschiedde der
halve juist het tegenovergestelde
als in Duitschland| Daar werd
het zwart-roode blok volkomen
uiteengeslagen en vernietigd, hier
daarentegen kwam het tot stand.
En al heeft, praktisch gesproken,
het partijwezen ook in Oostenrijk
afgedaan, toch is dit zoo onvoor
zien gesloten en wel wat be
vreemdende verbond van groote
beteekenis, speciaal voor de
naaste toekomst. Want de ver
zachte vorm van dictatuur, door
het kabinet-Dolfuss uitgeoefend,
is allerminst bedoeld als een
duurzaam instituut, zooals in Italië
of Duitschland, doch veeleer te
beschouwen als een ongezocht en
door noodzaak opgedrongen po-
littek intermezzo, dat zoo gauw
mogelijk zal worden beëindigd.
Buitenlandsche financiëele me
dewerking kan voor bestendiging
van den bestaanden toestand niet
worden ontbeerd. De regeering
moet over de noodige fondsen
kunnen beschikken om den natio-
naal-socialistischen stroom naar
behooren af te dammen. Te
Parijs en elders is men daarvan
klaarblijkelijk ten volle doordron
gen, gezien de plotselinge haast,
waarmee het leeningsontwerp ten
bate van Oostenrijk in behande
ling is genomen. Het belang van
Frankrijk brengt mede, dat de
verspreiding van het hakenkruis
zich beperkt tot binnen de Duit
sche rijksgrenzen, opdat interna
tionale botsingen vermeden kun
nen worden. Want meer dan
ooit voelen de Franschen zich in
hun veiligheid bedreigd, sinds de
Hitler-vloedgolf zich verhief tot
de hoogte van thans. En elke
actie, beoogende als golfbreker
Dat komt, wijl ik mij erger dat je
te dienen, kan op sympatie en
steun van dien kant rekenen.
Duitschland.
De Duitsche rijksminister van
Binnenlandsche Zaken, dr. Frick,
heeft thans de uitvoeringsbepa
lingen bekend gemaakt over het
ontnemen van het Duitsche staats
burgerschap aan bepaalde per
sonen.
Volgens de verordening komen
daarvoor in het bijzonder de
Oost-Joden in aanmerking, voor
zoover zij niet aan Duitschen kant
aan het front hebben gestreden
of zich bijzonder verdienstelijk
hebben gemaakt voor de Duit
sche belangen.
Als schending van den plicht
van trouw aan rijk en volk wordt
beschouwd dat een Duitscher
steun verleent aan anti-Duitsche
propaganda of heeft getracht het
Duitsche aanzien of de maatre
gelen der regeering in een ver
keerd daglicht te plaatsen.
Na wekenlange onderzoekingen
is de politie te Hamburg er in
geslaagd, scherpe maatregelen te
nemen tegen het district Wasser-
kante van de communistische
partij, dat bijna geheel Noord-
Duitschland omvat. In het geheel
zijn 92 leiders der communistische
partij door deze maatregelen on
schadelijk gemaakt.
In talrijke streken van het Duit
sche Rijk heeft de politie zich
genoodzaakt gezien, doortastend
op te treden tegen nieuwe wijd
vertakte communistische organi
saties. Zoowel in het gebied van
Leipzig, als in Schaumburg-Lippe,
Westfalen e.i Silezië bleken de
communisten zich opnieuw te
hebben aaneengesloten.
Honderden hunner zijn gear
resteerd.
Te Leipzig was het den auto
riteiten ter oore gekomen, dat de
verboden communistische partij
weer was opgericht. Bij een
huiszoeking op een landgoed
slaagde de politie er in, de pas
weer opgestelde ledenlijsten in
beslag te nemen. Ook werd een
groot aantal wapens ontdekt, die
in een muur waren ingemetseld.
Door hun lidmaatschap van de
nieuwe organisatie hebben alle
gearresteerden zich aan hoogver
raad schuldig gemaakt.
In Schaumburg-Lippe zijn 23
personen in hechtenis genomen.
Bij verschillende hunner vond men
onder brandhout communistisch
propaganda-materiaal.
Te Wuppertal zijn zes personen
gearresteerd, die met behulp van
handgranaten een aanslag op den
hoofdcommissaris van politie der
genoemde plaats hadden willen
plegen.
De 31-jarige communistische
functionaris Heinrich Foerding,
uit Coesfeld, is uit angst uit een
venster op de tweede verdieping
van het politiebureau gesprongen.
De man was op slag dood. Hij
was beschuldigd van voorberei
ding van hoogverraad. Hij stond
met een groot aantal andere, even
eens gearresteerde communisten
in het bureau, toen hij op rus-
tigen toon verzocht bij het ven
ster te mogen gaan staan, om
wat frissche lucht te krijgen.
Dit werd toegestaan, waarop hij
plotseling het raam uitsprong.
De vroegere eerste burgemees
ter van Bochum, Otto Ruer, oud
55 jaar, heeft in zijn woning te
Berlijn met veronal een eind ge
maakt aan zijn leven.
De onlusten in Straatsburg.
De prefect van het departe
ment van den Beneden-Rijn, de
inspecteur-generaal van de po
litie in den Elzas en de militaire
gouverneur van Straatsburg heb
ben 700 man militaire troepen
gemobiliseerd om de straten van
Straatsburg te zuiveren en alle
barricaden en steenhoopen, welke
de munitie leverde waarmee de
stakers de politie bestookten, op
te ruimen.
Zaterdag was te Straatsburg
de toestand vrij rustig en men
hoopt dat het revolutionnair ka
rakter der beweging zal verdwij
nen, ofschoon er geen teekenen
zijn die wijzer, op overeenstem
ming tusschen werkgevers en
Het komt mij te avontuurlijk voon
arbeiders.
Het Centraal Comité der Fran-
sche communistische partij pu
bliceert in de „Humanité" een in
het Fransch en Duitsch gestel
den oproep, waarin o. a. wordt
gezegdMeer dan 20.000 van
uw mede-arbeiders voeren te
Straatsburg een heldhaftigen
strijd. De staking der arbeiders,
voor verbetering van hun hon-
gerloonen, was het signaal voor
een strijdend eenheidsfront. Het
Fransche imperalisme wil deze
beweging met geweld onderdruk
ken. De regeering van Daladier
heeft practisch den staat van be
leg over Straatsburg afgekondigd.
Zij wil onder alle omstandighe
den bewijzen, dat het probleem
Elsas—Lotharingen, dat in 1918
met negeering van de rechten
der bevolking werd bezet, in zijn
vollen omvang aan de orde
komt. Met de keurtroepen die
uit Frankrijk zijn gekomen wil
zij de rust van het kerkhof in
Elzas-Lotharingen het gebied
van den opmarsch in een nieu
wen oorlog handhaven.
De oproep besluit met de
woorden: „Eischt terugtrekking
van de politie, van de Keurtroe
pen en van de Fransche troepen".
Het socialistische orgaan, de
„Populaire" protesteert tegen het
hardhandige optreden der politie
tegen de stakers in Straatsburg
en beschuldigt der, prefect van
het departement er van, dat hij
de arbeiderklasse broodeloos
maakt.
Bij botsingen tusschen politie
en stakers, zijn volgens het blad,
445 personen gewond, waarvan
meer dan honderd zwaar. Ver
scheidene stakers moesten ter
verpleging in het ziekenhuis
worden opgenomen.
Een driejarig kind werd bij een
charge van de bereden politie
gedood.
De „Matin" verklaart, dat dl*
raddraaiers van de stakingsbewe
ging in Straatsburg en de daar
uit voortkomende onlusten, com
munisten zijn.
Het blad stelt voor den Rus-
sischen volkscommissaris van
(Wordt vervolgd,)
AXELSCHE
COURANT
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
29)
Wij mogen elkander in elk geval in
den eersten tijd niet bij moeder B-
buscha ontmoeten, vervolgde Helene.
Hij moet mij ook niet schrijven. Men
heeft hem gister reeds uit de verte
gez en en Snoes uitgehoord. Ook werd
gedurende mijn afwezigheid in mijn
kamer zlles door elkaar gehaald. Zelfs
heeft men mij het slot van een koffer
bedorven.
Brak men het open vroeg Ba-
stide haastig. En was er iets van be-
1 ,ng in de kamer
De brieven, welke u èergister zoo
vriendelijk was voor mij af te haler.
Of men het slot open gekregen heeft
en het eerst bij het dichtsluiten bedierf,
of dat het eerder gebeurde, weet ik
niet.
Hm, we willen hopen, dat dit
laatste het geval was. Ik zal meneer
Lindemann voorstellen zijn brieven
voortaan door mij te laten bezorgen.
Als u ze dan dadelijk na het lezen
vernietigt, is elk gevaar afgewend.
HOOFDSTUK XXII.
Lindentann en Bastide zaten zacht
babbelend in een heerlijk verwarmd
en een behaaglijk gemeubileerde kamer
van het slot Herrenwalde. Als Helene
een blik in het vertrek had kunnen
werpen, zou ze groote oogen opgezet
hebben.
Want hij, die als kamerdienaar Ba*
Itide met piechtstatigen tred Dub*
schinka had verlaten, zat hier nu in
een geheel andere gedaante met blond
haar en een gladgeschoren gezicht
zeer ongedwongen in een zachten
clubzetel en speelde nadenkend met
een oude hoornen doos, waaruit bij
soms een snuifje nam.
Het was Silas Hempel, de beroemde
particulier detective.
Hij had Dubschinka in de richting
van Kolarschin verlaten en Herrer-
walde langs een grooten omweg be
reikt. Onderweg waren de grijze
pru k en de bakkebaarden in den zak
verdwenen en het gezicht had een
geheel andere uitdrukking gekregen.
Zie zoo, zei Hempel nu na een
pauze, je kent nu de boodschap
van Helene Biron en ziet er uit, ho,-
zeer ik gelijk had, dat ik me boos
maakte over je komst alhier. Als die
menschen bij al hun slimheid toch
niet zoo dom waren, dat ze hun wan
trouwen dadelijk lieten merken, had
je mij gemakkelijk alles kunnen be
derven. Vertrek liever zoo spoedig
mogelijk weer.
Dat gaat niet. Ik heb zelf aan
baron Etters gevraagd, of ik het werk
niet thans in plaats van aanstaanden
zomer mocht uitvoeren, en kan dus
niet verlrekken, voor ik er mee klaar
ben.
Nu, schilder dan in 's hemels
naam. Maar zorg, dat je niet over de
grenzen van Herrenwalde komt. Je
brieven kun je mij voor mijn part
zenden ik zal zorgen dat je de hare
krijgt.
Je bent werkelijk buitengewoon
beminnelijk. Een roskam is fluweel
bij jou vergeleken, zei Peter Lindemann
verdrietig.
met je gekheden thans ook nog het
meisje in gevaar brengt.
Lindemann sprong op.
Ik? Wie? Helene?
Zeker, wie anders Denk je, dat
deze menschen veel omslag met haar
zullen maken, wanneer ze bemerken,
dat ze iemand heef', aan wien ze haar
geheimen kan toevertrouwen Waar
om namen ze dan jiist een beginne
ling zonder ervaring, een wees, die
geen aanhang heeft? Waarom was
het de eerste zorg van de gravin, te
weten te komen, of ze een verloofde
had of vriendinnen, met wie ze dage
lijks correspondeerde? Alleen zeker
toch maar, omdat bij het dagelijksche
samenleven, dat bijna onvermijdelijk
is, deze gouvernante hier of daar wat
zou kunnen opmerken en dan niemand
mag hebben, aan wie ze het verder
kan vertellen, of die er haar voor zou
kunnen waarschuwen. Ook is het veel
gemakkelijker in geval ze bij toe
val iets van belang ontdekt een
wezen zonder aanhang stil te laten
verdwijnen dan de nasporingen der
familie te moeten vreezen,
De schilder was doodsbleek ge
worden.
Mensch als je eens gelijk had?
stamelde hij.
Wees verzekerd, dat het zoo Is,
Dat Helene alleen op de wereld stond,
verschafte haar deze betrekking.
Maar dan zou ze immers voor -
durend in gevaar verkeeren. Ik laat
haar geen dag langer op Dubschinka.
Je vergeet, dat dit meisje een
hoog plichtsgevoel heeft en zich daar
door en door haar warm hart aan het
kind gebonden acht. Ook zou je
nauwelijks gelooven, zelfs al vertelde
je haar alles, wat wij weten, 0 mi-
gens is ze niet in gevaar, zoo lang ze
niets ontdekt heeft en geen argwaan
toor.t maar bovenal geen betrek
kingen met de buitenwereld onder
houdt, welke veimoeders kunnen op
wekken. Dat wilde ik je alleen maar
duidelijk maken, mijn beste Peter.
Maar ze heeft immers reeds iets
ontdekt en ze koestert jegens den
graaf reeds den grootsten argwaan.
Werkelijk? Wil je mij dat niet
eens vertellen
Natuurlijk. Daarom heb ik je
immers laten komen.
En Lindemann vertelde opgewonden,
wat Helene hem van het tuinhuis over
haar ontmoeting met den graaf had
medegedeeld, benevens wat er met
Marianne was voorgevallen.
Zoo, zoo, de historie met het ge
heimzinnige tuinhuis weet ze ook al
J ij ook
Hm het een en ander er van
al is het mij dan ook helaas nog niet
gelukt de bewoonsters der hut te zien
te krijgen. Ik moet namelijk zeer
voorzichtig zijn, om het vertrouwen
van den graaf niet te verliezen.
Je gelooft dus ook, dat daar vrouwen
wonen. cf beter gezegd: door den
graaf daar verborgen worden ge
houden.
Ik vermoed inderdaad zoo iets.
Helene denkt, dat de krankzinnige
geliefde van den graaf zich daar be
vindt die Wanda Jalznitzki. Acht
je dat mogelijk
Hm ik heb van die geschiedenis
uit 's graven jeugd ook al gehoord j in
elk geval is ze... zeer interessant.
Hij nam een snuifje en keek peinzend
voor zich uit. Belangrijker misschien
dan men denkt,
Ik koester een geheel ander vermoeden.
Als ik mij in Napels toch eens ver
gist had, en men Harriet Morgan daar
eens verborgen hield
Met welk doel
Misschien om geld van haar af
te dwingen.
Dat kon men door haar dood ge
makkelijker hebben. De gravin was
dan toch zeker haar erfgename.
Dat is waar. Maar daar krijg ik
een invallende gedachte Silas, is het
niet zeer vreemd dat Harriett's ver
dwijnen ze moge dan dood zijn of
gevangen worden gehouden niemand
van haar overzeesche bloedverwanten
bewoog om hier te komen en de zaak
zelf te onderzoeken? D,ar waren toch
die Allan Parkinson en zijn moeder.
Weet Je dan dat ze niet kwamen.
Dan zou men er toch wel van
gehoord hebben. Hun eerste gang
moest immers naar de gravin zqn.
Hempel glimlachte.
Wie weet? De gravin heeft Im
mers verklaard, dat de doode haar
zuster niet was. Dat en nog veel
andere dingen konden het wantrouwen
van haar bloedverwanten opwekken.
Maar de autoriteiten in Napels heb
ben zich bij de meening der gravin
aangesloten. Nu zal de zaak daar wel
doodgebloed zijn. Onbekende meisjes,
van wie men zelfs den naam niet
weet, verdwijnen immers vaker
waar geen klagers zijn, daar zijn ook
geen rechters.
Je glimlacht zoo listig, Silas,
is dat meer dan een vermoeden
Weet je iets bepaalds?