Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch - Vlaanderen. No. 35. DINSDAG 8 AUGUSTUS 1933 49e Jaarg. J. C. VINK - Axel. Buitenland. FEUILLETON. De valsche Gravin. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER-U1TGEVER ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure. Oostenryk. Onder den druk der tijden doen zich in de Oostenrijksche landen politieke verschuivingen voor, welke tot voor slechts enkele maanden als een onmogelijkheid werden beschouwd. De voor naamste factor, welke daartoe aanleiding heeft gegeven, moet gezocht worden in het overnemen van de staatsmacht in Duitschland door de nationaal-socialisten. De benoeming van Adolf Hitler tot rijkskanselier had ook in Oosten rijk den weerslag van een ge duchte opleving der nationaal- socialistische beweging, welke zich tot dat tijdstip slechts in matigen bloei mocht verheugen. Het Oostenrijksche filiaal der N-S.D.A.P. achtte het oogenblik gekomen om de aansluiting van Oostenrijk bij Duitschland tot een feit te maken. Maar eerst moest ook te Weenen het gezag door de bruinhemden worden veroverd en daartoe werden de noodige voorbereidingen aanstonds getrof fen. De volgelingen van Hitier kwamen echter van een koude kermis thuis, toen de regeering die door het achtereenvolgens aftreden van voorzitter en onder voorzitter der Nationale Vergade ring onverwacht de handen geheel vrij kreeg en niet langer door het parlement op de vingers werd gekeken de zoo plotseling ver kregen dictatoriale macht aan wendde om niet alleen de Mar xistische, maar ook en vooral de extremisten van rechts onderden duim te houden. Terroristisch optreden van dien kant werd met alle beschikbare middelen onder drukt, zoodat Oostenrijk weldra tot een bolwerk werd tegen het opdringende nationaal-socialisme uit het Duitsche nabuurland. De in verhouding zwakke partij der christen-socialisten, tot voor kort door de sociaal-democraten heftig aangevallen en verguisd, zag zich, door den drang der om standigheden den meest ondubbel- zinnigen steun der vroegere tegen standers toevallen, ondanks de vervolgingen, waaraan laatstge noemden hadden blootgestaan. Het stopzetten der parlementaire werkzaamheden behoefde geen beletsel te vormen voor het aan vaarden en ook waardeeren van die aangeboden hulp. De soci aal-democraten kozen op die ma nier van twee kwaden het minste en de christen-socialisten (katho lieken) kregen meer bewegings vrijheid tegenover de Hitlerianen. In Oostenrijk geschiedde der halve juist het tegenovergestelde als in Duitschland| Daar werd het zwart-roode blok volkomen uiteengeslagen en vernietigd, hier daarentegen kwam het tot stand. En al heeft, praktisch gesproken, het partijwezen ook in Oostenrijk afgedaan, toch is dit zoo onvoor zien gesloten en wel wat be vreemdende verbond van groote beteekenis, speciaal voor de naaste toekomst. Want de ver zachte vorm van dictatuur, door het kabinet-Dolfuss uitgeoefend, is allerminst bedoeld als een duurzaam instituut, zooals in Italië of Duitschland, doch veeleer te beschouwen als een ongezocht en door noodzaak opgedrongen po- littek intermezzo, dat zoo gauw mogelijk zal worden beëindigd. Buitenlandsche financiëele me dewerking kan voor bestendiging van den bestaanden toestand niet worden ontbeerd. De regeering moet over de noodige fondsen kunnen beschikken om den natio- naal-socialistischen stroom naar behooren af te dammen. Te Parijs en elders is men daarvan klaarblijkelijk ten volle doordron gen, gezien de plotselinge haast, waarmee het leeningsontwerp ten bate van Oostenrijk in behande ling is genomen. Het belang van Frankrijk brengt mede, dat de verspreiding van het hakenkruis zich beperkt tot binnen de Duit sche rijksgrenzen, opdat interna tionale botsingen vermeden kun nen worden. Want meer dan ooit voelen de Franschen zich in hun veiligheid bedreigd, sinds de Hitler-vloedgolf zich verhief tot de hoogte van thans. En elke actie, beoogende als golfbreker Dat komt, wijl ik mij erger dat je te dienen, kan op sympatie en steun van dien kant rekenen. Duitschland. De Duitsche rijksminister van Binnenlandsche Zaken, dr. Frick, heeft thans de uitvoeringsbepa lingen bekend gemaakt over het ontnemen van het Duitsche staats burgerschap aan bepaalde per sonen. Volgens de verordening komen daarvoor in het bijzonder de Oost-Joden in aanmerking, voor zoover zij niet aan Duitschen kant aan het front hebben gestreden of zich bijzonder verdienstelijk hebben gemaakt voor de Duit sche belangen. Als schending van den plicht van trouw aan rijk en volk wordt beschouwd dat een Duitscher steun verleent aan anti-Duitsche propaganda of heeft getracht het Duitsche aanzien of de maatre gelen der regeering in een ver keerd daglicht te plaatsen. Na wekenlange onderzoekingen is de politie te Hamburg er in geslaagd, scherpe maatregelen te nemen tegen het district Wasser- kante van de communistische partij, dat bijna geheel Noord- Duitschland omvat. In het geheel zijn 92 leiders der communistische partij door deze maatregelen on schadelijk gemaakt. In talrijke streken van het Duit sche Rijk heeft de politie zich genoodzaakt gezien, doortastend op te treden tegen nieuwe wijd vertakte communistische organi saties. Zoowel in het gebied van Leipzig, als in Schaumburg-Lippe, Westfalen e.i Silezië bleken de communisten zich opnieuw te hebben aaneengesloten. Honderden hunner zijn gear resteerd. Te Leipzig was het den auto riteiten ter oore gekomen, dat de verboden communistische partij weer was opgericht. Bij een huiszoeking op een landgoed slaagde de politie er in, de pas weer opgestelde ledenlijsten in beslag te nemen. Ook werd een groot aantal wapens ontdekt, die in een muur waren ingemetseld. Door hun lidmaatschap van de nieuwe organisatie hebben alle gearresteerden zich aan hoogver raad schuldig gemaakt. In Schaumburg-Lippe zijn 23 personen in hechtenis genomen. Bij verschillende hunner vond men onder brandhout communistisch propaganda-materiaal. Te Wuppertal zijn zes personen gearresteerd, die met behulp van handgranaten een aanslag op den hoofdcommissaris van politie der genoemde plaats hadden willen plegen. De 31-jarige communistische functionaris Heinrich Foerding, uit Coesfeld, is uit angst uit een venster op de tweede verdieping van het politiebureau gesprongen. De man was op slag dood. Hij was beschuldigd van voorberei ding van hoogverraad. Hij stond met een groot aantal andere, even eens gearresteerde communisten in het bureau, toen hij op rus- tigen toon verzocht bij het ven ster te mogen gaan staan, om wat frissche lucht te krijgen. Dit werd toegestaan, waarop hij plotseling het raam uitsprong. De vroegere eerste burgemees ter van Bochum, Otto Ruer, oud 55 jaar, heeft in zijn woning te Berlijn met veronal een eind ge maakt aan zijn leven. De onlusten in Straatsburg. De prefect van het departe ment van den Beneden-Rijn, de inspecteur-generaal van de po litie in den Elzas en de militaire gouverneur van Straatsburg heb ben 700 man militaire troepen gemobiliseerd om de straten van Straatsburg te zuiveren en alle barricaden en steenhoopen, welke de munitie leverde waarmee de stakers de politie bestookten, op te ruimen. Zaterdag was te Straatsburg de toestand vrij rustig en men hoopt dat het revolutionnair ka rakter der beweging zal verdwij nen, ofschoon er geen teekenen zijn die wijzer, op overeenstem ming tusschen werkgevers en Het komt mij te avontuurlijk voon arbeiders. Het Centraal Comité der Fran- sche communistische partij pu bliceert in de „Humanité" een in het Fransch en Duitsch gestel den oproep, waarin o. a. wordt gezegdMeer dan 20.000 van uw mede-arbeiders voeren te Straatsburg een heldhaftigen strijd. De staking der arbeiders, voor verbetering van hun hon- gerloonen, was het signaal voor een strijdend eenheidsfront. Het Fransche imperalisme wil deze beweging met geweld onderdruk ken. De regeering van Daladier heeft practisch den staat van be leg over Straatsburg afgekondigd. Zij wil onder alle omstandighe den bewijzen, dat het probleem Elsas—Lotharingen, dat in 1918 met negeering van de rechten der bevolking werd bezet, in zijn vollen omvang aan de orde komt. Met de keurtroepen die uit Frankrijk zijn gekomen wil zij de rust van het kerkhof in Elzas-Lotharingen het gebied van den opmarsch in een nieu wen oorlog handhaven. De oproep besluit met de woorden: „Eischt terugtrekking van de politie, van de Keurtroe pen en van de Fransche troepen". Het socialistische orgaan, de „Populaire" protesteert tegen het hardhandige optreden der politie tegen de stakers in Straatsburg en beschuldigt der, prefect van het departement er van, dat hij de arbeiderklasse broodeloos maakt. Bij botsingen tusschen politie en stakers, zijn volgens het blad, 445 personen gewond, waarvan meer dan honderd zwaar. Ver scheidene stakers moesten ter verpleging in het ziekenhuis worden opgenomen. Een driejarig kind werd bij een charge van de bereden politie gedood. De „Matin" verklaart, dat dl* raddraaiers van de stakingsbewe ging in Straatsburg en de daar uit voortkomende onlusten, com munisten zijn. Het blad stelt voor den Rus- sischen volkscommissaris van (Wordt vervolgd,) AXELSCHE COURANT Bureau Markt C 4. Telef. 56. - Postrek. 60263. 29) Wij mogen elkander in elk geval in den eersten tijd niet bij moeder B- buscha ontmoeten, vervolgde Helene. Hij moet mij ook niet schrijven. Men heeft hem gister reeds uit de verte gez en en Snoes uitgehoord. Ook werd gedurende mijn afwezigheid in mijn kamer zlles door elkaar gehaald. Zelfs heeft men mij het slot van een koffer bedorven. Brak men het open vroeg Ba- stide haastig. En was er iets van be- 1 ,ng in de kamer De brieven, welke u èergister zoo vriendelijk was voor mij af te haler. Of men het slot open gekregen heeft en het eerst bij het dichtsluiten bedierf, of dat het eerder gebeurde, weet ik niet. Hm, we willen hopen, dat dit laatste het geval was. Ik zal meneer Lindemann voorstellen zijn brieven voortaan door mij te laten bezorgen. Als u ze dan dadelijk na het lezen vernietigt, is elk gevaar afgewend. HOOFDSTUK XXII. Lindentann en Bastide zaten zacht babbelend in een heerlijk verwarmd en een behaaglijk gemeubileerde kamer van het slot Herrenwalde. Als Helene een blik in het vertrek had kunnen werpen, zou ze groote oogen opgezet hebben. Want hij, die als kamerdienaar Ba* Itide met piechtstatigen tred Dub* schinka had verlaten, zat hier nu in een geheel andere gedaante met blond haar en een gladgeschoren gezicht zeer ongedwongen in een zachten clubzetel en speelde nadenkend met een oude hoornen doos, waaruit bij soms een snuifje nam. Het was Silas Hempel, de beroemde particulier detective. Hij had Dubschinka in de richting van Kolarschin verlaten en Herrer- walde langs een grooten omweg be reikt. Onderweg waren de grijze pru k en de bakkebaarden in den zak verdwenen en het gezicht had een geheel andere uitdrukking gekregen. Zie zoo, zei Hempel nu na een pauze, je kent nu de boodschap van Helene Biron en ziet er uit, ho,- zeer ik gelijk had, dat ik me boos maakte over je komst alhier. Als die menschen bij al hun slimheid toch niet zoo dom waren, dat ze hun wan trouwen dadelijk lieten merken, had je mij gemakkelijk alles kunnen be derven. Vertrek liever zoo spoedig mogelijk weer. Dat gaat niet. Ik heb zelf aan baron Etters gevraagd, of ik het werk niet thans in plaats van aanstaanden zomer mocht uitvoeren, en kan dus niet verlrekken, voor ik er mee klaar ben. Nu, schilder dan in 's hemels naam. Maar zorg, dat je niet over de grenzen van Herrenwalde komt. Je brieven kun je mij voor mijn part zenden ik zal zorgen dat je de hare krijgt. Je bent werkelijk buitengewoon beminnelijk. Een roskam is fluweel bij jou vergeleken, zei Peter Lindemann verdrietig. met je gekheden thans ook nog het meisje in gevaar brengt. Lindemann sprong op. Ik? Wie? Helene? Zeker, wie anders Denk je, dat deze menschen veel omslag met haar zullen maken, wanneer ze bemerken, dat ze iemand heef', aan wien ze haar geheimen kan toevertrouwen Waar om namen ze dan jiist een beginne ling zonder ervaring, een wees, die geen aanhang heeft? Waarom was het de eerste zorg van de gravin, te weten te komen, of ze een verloofde had of vriendinnen, met wie ze dage lijks correspondeerde? Alleen zeker toch maar, omdat bij het dagelijksche samenleven, dat bijna onvermijdelijk is, deze gouvernante hier of daar wat zou kunnen opmerken en dan niemand mag hebben, aan wie ze het verder kan vertellen, of die er haar voor zou kunnen waarschuwen. Ook is het veel gemakkelijker in geval ze bij toe val iets van belang ontdekt een wezen zonder aanhang stil te laten verdwijnen dan de nasporingen der familie te moeten vreezen, De schilder was doodsbleek ge worden. Mensch als je eens gelijk had? stamelde hij. Wees verzekerd, dat het zoo Is, Dat Helene alleen op de wereld stond, verschafte haar deze betrekking. Maar dan zou ze immers voor - durend in gevaar verkeeren. Ik laat haar geen dag langer op Dubschinka. Je vergeet, dat dit meisje een hoog plichtsgevoel heeft en zich daar door en door haar warm hart aan het kind gebonden acht. Ook zou je nauwelijks gelooven, zelfs al vertelde je haar alles, wat wij weten, 0 mi- gens is ze niet in gevaar, zoo lang ze niets ontdekt heeft en geen argwaan toor.t maar bovenal geen betrek kingen met de buitenwereld onder houdt, welke veimoeders kunnen op wekken. Dat wilde ik je alleen maar duidelijk maken, mijn beste Peter. Maar ze heeft immers reeds iets ontdekt en ze koestert jegens den graaf reeds den grootsten argwaan. Werkelijk? Wil je mij dat niet eens vertellen Natuurlijk. Daarom heb ik je immers laten komen. En Lindemann vertelde opgewonden, wat Helene hem van het tuinhuis over haar ontmoeting met den graaf had medegedeeld, benevens wat er met Marianne was voorgevallen. Zoo, zoo, de historie met het ge heimzinnige tuinhuis weet ze ook al J ij ook Hm het een en ander er van al is het mij dan ook helaas nog niet gelukt de bewoonsters der hut te zien te krijgen. Ik moet namelijk zeer voorzichtig zijn, om het vertrouwen van den graaf niet te verliezen. Je gelooft dus ook, dat daar vrouwen wonen. cf beter gezegd: door den graaf daar verborgen worden ge houden. Ik vermoed inderdaad zoo iets. Helene denkt, dat de krankzinnige geliefde van den graaf zich daar be vindt die Wanda Jalznitzki. Acht je dat mogelijk Hm ik heb van die geschiedenis uit 's graven jeugd ook al gehoord j in elk geval is ze... zeer interessant. Hij nam een snuifje en keek peinzend voor zich uit. Belangrijker misschien dan men denkt, Ik koester een geheel ander vermoeden. Als ik mij in Napels toch eens ver gist had, en men Harriet Morgan daar eens verborgen hield Met welk doel Misschien om geld van haar af te dwingen. Dat kon men door haar dood ge makkelijker hebben. De gravin was dan toch zeker haar erfgename. Dat is waar. Maar daar krijg ik een invallende gedachte Silas, is het niet zeer vreemd dat Harriett's ver dwijnen ze moge dan dood zijn of gevangen worden gehouden niemand van haar overzeesche bloedverwanten bewoog om hier te komen en de zaak zelf te onderzoeken? D,ar waren toch die Allan Parkinson en zijn moeder. Weet Je dan dat ze niet kwamen. Dan zou men er toch wel van gehoord hebben. Hun eerste gang moest immers naar de gravin zqn. Hempel glimlachte. Wie weet? De gravin heeft Im mers verklaard, dat de doode haar zuster niet was. Dat en nog veel andere dingen konden het wantrouwen van haar bloedverwanten opwekken. Maar de autoriteiten in Napels heb ben zich bij de meening der gravin aangesloten. Nu zal de zaak daar wel doodgebloed zijn. Onbekende meisjes, van wie men zelfs den naam niet weet, verdwijnen immers vaker waar geen klagers zijn, daar zijn ook geen rechters. Je glimlacht zoo listig, Silas, is dat meer dan een vermoeden Weet je iets bepaalds?

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1933 | | pagina 1