Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen, No. 90. DINSDAG 14 MAART 1933. 48e Jaarg. J. C. VINK - Axel. Buitenland. FEUILLETON. De witte Bloem. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER-U1TGEVER Bureau Markt C 4. Telef. 56. - Postrek. 60263. ADVERTENTiËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure. Mussolini over den vrede. Op het mooiste plein van Rome bevindt zich een prachtig hoek- gebouw, het Palazzo Venezia en in dit paleis vindt men een zaal, welke men als het grootste kan toor van Italië, zoo niet van de ge'neele wereld, kan beschouwen. Wanden met pilaren, vloeren en gangen van zwart en wit marmer. In de uiterste hoek een bureau en daarachter een nun. Hij stapt op zijn bezoekster toe, aldus een correspondente van de Sunday Ditpach. Deze man ziet er uit als een gewoon zakenman. Maar één ding onderscheidt hem van alle andere zakenmenschen, het kleine fascistische insigne, zooals geen ander draagt, het is Mus solini. De oogen, die de fascistische scharen zoo vaak aanvurend mon steren, zijn donker en groot, als wilden ze de geheele wereld in één blik omvatten. Het haar be gint te grijzen, maar toch ziet hij er nog jong uit. Wat hij van den vrede denkt? Gelooft hij, dat de wereldvrede op handen is „Ik ben geen pacifist", luidt het antwoord, „maar ik ben voor een zoo lang mogelijke vredes- periode. Aan een voortdurenden vrede geloof ik evenwel niet. Dat behoort tot het rijk der droomen". Vele menschelijke deugden ver slappen, als zij nooit gelouterd worden in inwendigen strijd. Als politicus verlang en werk ik voor den vrede zoo lang deze mogelijk is en voor zoover de vrede van mij zal afhangen, is alles veilig. Italië wil niet degene zijn, die den vrede verstoort. Nooit. U kunt dat op eiken muur, die u verkiest, neerschrijven. Wij, Ita lianen, hebben hier genoeg te doen. Wij verlangen vrede. Indien iemand Italië uitdaagt, zal hij zijn handen vol hebben, maar Italië zal nooit degene zijn, die het eerste schot lost. Daarvan kunt u zeker zijn. Ons militai risme is zuiver verdedigend. Een nuchter, zakelijk mensch is Mussolini. Hij verklaart de noodzakelijkheden van het leven (Duitsche vertaling). 40» Intusschen sloeg Hasso het eene glas champagne na het andere naar binnen en leunde peinzend tegen het buffet. Dat hof maken is toch een gevaarlijk werkje! mompelde hij bij zichzelf. Ik ga er morgen heen... de kogel moet door de kerk. Het arme kind heeft doodsangsten voor mij uit gestaan en gebeefd voor mijn leven. Eh bien, zij zal beloond worden I Zoo sprak Hasso, graaf Von Raven Auf Raveneck. Hasso sprong in het rijtuig en reed heen, zonder het grijze huis nog met een blik te verwaardigen. Met de kin Op den gouden knop van zijn stok leunende, zat bij in diep gepeins over zoo iets ongehoords. Hij, de erfge naam van het kasteel Raveneck en onderhoorigheden, de onweerstaan bare salonheld, l'enfant chéri der Frankforter dameswereld, die aller hoofd op hol bracht, de verrukkelijke zanger, de drager eener kroon met negen parelen, hij de zoo begeerde en gevierde graaf Von Raven, hij... had een blauwtje geloopenHet on gelooflijke was geschied. Als het hem niet zoo duidelijk, zoo kort en bondig juut 't verstand was gebracht, zou hij aldus: „Hoewel niemand kan aannemen, dat de oorlog voor goed uit de wereld verdwenen is, verlangt Italië vrede. Maar het kan en moet zijn noodzake lijke gewapende macht niet uit het oog verliezen. Evenmin mag het de militaire en moreele op voeding van de jeugd verwaar- loozen". „U spreekt van de langst mo gelijke vredesperiode", vroeg de bezoekster, „hoe lang denkt u dat deze duren zal „Vijftig, misschien wel honderd jaar". „Wat moet men doen om dien vrede te verkrijgen „De weg naar den vrede is ontwapening. Italië heeft aan één stuk door ontwapeningsvoorstel len gedaan, concrete, praktisch voorstellen...." Hier houdt hij op en denkt blijkbaar aan de voorstellen door Italië gedaan op de ontwapeningsconferenties. „Wij willen vrede" vervolgt hij, „niet omdat wij bang zijn voor het risico van een oorlog of uit vrees voor een worsteling, maar omdat wij al onze aandacht ge concentreerd hebben op een groot werk; wij willen zoo spoedig mogelijk het Italiaansche volk be vrijden van zijn moeilijkheden en kommervolle omstandigheden. Men heeft gezegd, dat onze voor stellen niet van ganscher harte gedaan zijn. Om dit te weten te komen, zou men ze aan moeten nemen. Duitschland heeft gelijk, wan neer het zegt, dat het op voet van gelijkheid met alle andere naties behandeld moet worden en dat het niet aan de conferentie tafel kan blijven zitten, zoolang het minderwaardig is door een zeer onvoldoende bewapening. Ieder ander land moet tot gelijk niveau als het Duitsche ontwa penen als men Duitschland niet kan toestaan om een zelfde be wapening er op na te houden als de andere landen. Als men dit laatste verkiest, zal de ontwape ningsconferentie een groote mis lukking worden; inplaats van ontwapening zal hij bewapening als resultaat hebben. De eenige oplossing van het vraagstuk is ontwapenen". 'tvoor schandelijke laster gehouden hebben. En bij wie had hij dit blauwtje opgeloopen Bij 'n nuffig freuletje, dat behalve 'n aristocratischen naam en 'n lief snoetje, feitelijk niets bezat want dat baga'elie'je, dat haar bruid schat uitmaakte, was ia zijn oogen nog niet eens een behoorlijk zakgeld en in een huis woonde, waarvoor zelfs zijn jockey den neus zou hebben op gehaald. Het was wel een bewijs van verre gaande bekrompenheid, waarmede men medelijden moest hebben. In den kiing van zijn intieme vrienden zal men er om lachen en hem gelukweu- schen, dat een kinderachtige overijling zoo goed is afgeloopen. Of deed hij eigenlijk niet verstandiger door maar zijn mond te houden Neen, zij mocht zich eens op dien triumf be roemen en daarom was het maar beter haar vóór te zijn. Wrevelig haalde Hasso het portret van „dat nufje" uit zijn portefeuille en staarde met gefronst voorhoofd op dat „lief snoetje." Ze ziet er toch wel aaidiguitl moest hij bekennen. Sa- pristir, dat is de eerste maal na lan gen tijd, dat ik weer eens vuur vat, en dan een... Het overige slikte hij in en liet hij overgaan in het lachje van den overbekenden boei-kiespijn- lijder. Wat zal mama wel zeggen dacht hij verder. Zij zal verbaasd opkijken, het belachelijk vinden.., en die schelmsche oogen dödr schijnen mij nog op den koop toe uit te lachen dat haar de duien ritsch ver scheurde hij het portret, waarna hij „Waardoor kunnen de interna tionale conferenties succes heb ben is een verdere vraag. „In de eerste plaats, door een zeer beperkt aantal deskundigen. Deskundigen, die zich voor een probleem interesseeren, zien zel den het geheel. Een technicus adviseert mij b.v.technische problemen over te brengen op politiek gebied. Ik bedoel hier mede, dat de techniek een ge deelte overziet en de politiek het geheel. Een techniscus adviseert mij b.v.: „Zoo moet u dat en dat land niet behandelen, want het zal dan een branche van uw landbouw benadeelen". Als ik het, probleem uit een politiek oogpunt bekijk, dan zie ik bijvoorbeeld, dat de voordeelen bij elkaar genomen grooter zijn dan de oogenschijnlijk groote na- deelen en ik volg mijn eigen in zicht. Aldus maak ik langs po- litieken weg de oplossing van een probleem mogelijk, wat langs technischen weg nooit bereikt zou worden". „Wat zijn uw plannen voor het Italië van morgen t" „Werken, werken om den land bouw grooteren bloei te geven, onze koloniën te bevolken, huis vesting te verbeteren". De bezoekster kan niet nalaten zich te verbazen over de geest kracht van dezen man, die tien jaar lang onder hoogen druk ge arbeid heeft en nog altijd voort gaat met hetzelfde enthousiasme Nu nog, nu de motorische kracht van de revolutie is over gegaan in een kalmer rhythme. Het zijn jaren geweest van harden arbeid, van voortdurende aan dacht tot in alle onderdeelen van het leven, van het draineeren van moerassige landen af, het ver- hoogen van de kunstzijdeproduc tie en het zenden van kinderen naar het strand, tot aan het ver zorgen van een critische uitgave van een of anderen beroemden schrijver. Minuut na minuut van ingespannen arbeid, met beslist heid en zekcheid als een leider betaamt. Onwillekeurig rijst de vraag: „Hoe hebt u het tien jaar kunnen volhouden en dan zoo jong blijven „Tien jaar? Wat is tien jaar, zich met een minachtend „Ah bah I" in de kussens achterover wierp. XXVI. Ongeduldig stond Marie voor het venster van haar bovenkamertje met een zoo onstuimig k oppend hart, alsof het „hem" tegemoet wilJe snel len. Ter. slotte werd het haar daar boven te benauwd en snelde zij naar den tuin, om de frissche lentelucht in te ademen. Bij het vijvertje bleef zij stilstaan. Wat was het hier stil en rustig 1 Het gras prijkte met het eerste Meigroen, hier en daar, bescheiden verborgen, vertoonde zich reeds een viooltje Zij zette zich op een omgehouwen boom stam neder en peinsde. Kort te voren was Hasso er geweest. Met een hoogst gewichtig gezicht had hij mevrouw de barones te spreken gevraagd. Matie was nooit op zijn gezelschap gesteld geweesi en thans wel het allerminst, nu zij ieder oogenblik de komst van een ander verbeidt, nu ai haar gedachten vertoeven bij dat ééne beeld, dat haar voor oogen staat, dat van den officier, teruggekeerd uit den strijd, met van geluk stralende oogen, die zijn steigerend paard inhield om een krans op te vangen. Welk een vloed van gedachten bestormden haar geest, welk een reikhalzend verlangen rees op In haar hart, toen zij tante Verja zoo overgelukkig in de armen van haar echtgenoot zag vallenDie mocht hem vrij. ten aanschouwe van een leder» aan haar hart drukken, haar ik kan nog wel twintig of dertig jaar mee. Ik denk, dat het het afwisselende leven is". Zijn leven is inderdaad even afwisselend als het leven van een geheele natie. Zijn bezoekers worden geïmponeerd door iets, dat als een fluïdum zijn persoon omgeeft en hen vasthoudt in een onzichtbare beklemming, hen tot zijn machtige figuur doet opzien. Het is de adeldom van den ar beid, den arbeid van een leider des volks. „Avp." Hevige aardbeving. Zaterdagavond is Zuid-Califor- nië door een geweldige aardbe ving geteisterd. De verschrikkelijke aardbeving, die geheel Zuid-Californië heeft geteisterd, was volgens de eerste gegevens de hevigste, die ooit heeft plaats gehad. Hoewel ook Los Angeles zwaar getroffen werd, is de stad Long Beach er het ergst aan toe, in totaal wer den veertien schokken gevoeld, en de heele beving duurde meer dere uren. Tallooze groote ge bouwen trilden reeds bij den eersten schok op hun grondves ten, en in een ongekende paniek rende de bevolking de straten op. Reeds een uur na het begin waren de ziekenhuizen overvol. De stad Long Beach was wel dra één groote puinhoop. Niet minder dan 62.000 huizen stort ten in, en de automobielen en trams in de breede straten wer- nen met inzittenden en al bedol ven. Een waanzinnige paniek maakte zich van de bevolking meester, en de toestand was volgens ooggetuigen nog erger, dan bij de verwoesting van San Francisco in de vorige eeuw. O.a. werd het machtige, mo derne clubgebouw geheel ver woest, terwijl het wijd en zijd bekende Stillman-hotel zeer zwaar werd beschadigd. De paniek werd nog vergroot doordat de lichten uitgingen, zoodat men in de woestenij geen hand voor oogen kon zien en slechts het gekerm der gewonden "hoorde. Bovendien konden elk oogenblik nieuwe schokken worden ver wacht. Zondagmorgen vroeg bedroeg vreugde in woorden van teederheid lucht gever; zij daarenhgen moest aan het venster blijven staan en mocht slech ts met vochtige oogen aanschou wen, hoe hij haar liefdegroet opving 1 Ach, hoe zou htt nu zijn Zou de zon des geluks haar nu nog niet be schijnen?... En toch was haar hart vol blijde hoop en vervuld van dank baarheid jegens Qod, die hem behou den in het vaderland had doen terug- keeren. Hij was niet voor haar verloren Daarboven had zij in haar kamertje gezet, n en slechts aan hem gedacht, toen haar moeder binnentrad met een ernstigen trek op het gelaat. Marie had zij kortaf gezegd, graaf Von Raven doet aanzoek om je hand. Wil je hem die geven? Het was alsof een ruwe hand haar zoet droombeeld verscheurde. Wat zij in haar verbijstering had geantwoord, wist zü niet meer. Zij had slechts een lichte trilling op het gelaat harer moeder bespeurd, toen deze zich naar haar toeboog en een kus op haar voorhoofd drukte. En waarom wijs je zijn aanzoek af, vroeg de barones. Nu kon de vurige liefde niet langer het zwijgen bewaren j zij kende geen schuchterheid meer. Als een fontein, die plotseling ontspringt, stroomde de bekentenis over haar lippen i Hem alleen heb ik lief IEn nu eenmaal het ijs gebroken was, werd het ge heele meisjeshart uitgestort voor het oor der mosder, die diep getroffen luisterde naar die lang verbergen In liet aantal dooden te Long Beach reeds 100, terwijl er een nijpend tekort aan ambulance, doktoren en geneesmiddelen was. Ook in de reuzenstad Los Angeles woedde de vernielende aardbeving hevig en werden tallooze, enorme gebouwen, ver woest. De ziekenhuizen hadden wel dra geen plaats meer om de gewonden te bergen. Daar echter spoedig bleek, dat de toestand te Long Beach nog veel ernstiger was, werd genees kundige hulp van Los Angeles naar Long Beach gestuurd In het nabije Hollywood, dat beroemd is door zijn filmacteurs, ontstond eveneens een paniek. Zoodra de ateliers op hun grond vesten wankelden, vluchten alle directeuren, filmsterren en ander personeel de straat op. Te San Pedro geraakten twee tanks van de Union Oil Company, de petroleum-maatschappij daar ter stede, in brand. Ook uit Long Beach worden petroleumbranden gemeld. Vol gens automobilisten, die te Wil mington aankwamen, is boven Long Beach een enorme rook wolk te zien en daar doorheen een groove vlammenzee. Te Compton zijn alle huizen öf verwoest, óf onherstelbaar be schadigd. Van de stad is prac- tisch niets meer over dan een puinhoop. Ook hier is het aan tal dooden groot. Uit San Diego, Santé Barbara en San Pedro komen dergelijke ontstellende berichten. Te Watts is het hoofdbureau van politie ingestort, waarbij drie agenten den dood vonden. De aardbeving heeft zich in Mexico voortgezet. Uit Tiajuana worden reeds talrijke dooden ge meld. Te Long Beach is de staat van beleg afgekondigd. Alle oud-strij ders zijn radiografisch opgeroe pen om hulp te verleenen. Pre sident Roosevelt heeft onmiddel lijk hulp van staatswege gelast en de Pacific-vloot heeft 25000 man ontscheept om te helpen bij het reddingswerk. Te Long Beach alleen zijn 10.000 militairen werkzaam bij nigheid, dat lijden, vreezen en hopen eener eerste liefde, en toen de armen van haar kind zoo teeder om haar hals werden geslagen, toen ieder woord een snaar uit eigen ervaring en een weemoedige herinnering deed trillen, toen smolt de laatste ijskorst van hoogmoed en ontdooide de Irot- sche z:el onder den gloed der moeder liefde. Nog even streed de adellijke vrouw tegen vastgewortelde traditie en strengen trots toen drukte zij haar eenig kind aas haar borst en deelde haar de blijde boodschap mede, dat zij den geliefde mocht toebe- hooren. Eer nog een woord van dank door Marit's bevende lippen kon worden gestameld, was de barones verdwe nen, om den versmaden minnaar, die beneden wachtte, het antwoord te brengen. Marie bleef alleen, verblind door den glans van het geluk Zoo zat zij ook nu, in nadenken verzonken, aan den vijver. Intusschen stond Liesbeth aan de voordeur en keek naar bu ten. Ópeens hield zij de hand boven de oogen en boog zich opmerkzaam voorover. Een huzarenofficier kwam haastig en met kletterende sabel over het plaveisel aangeloopen. Zij kende die fiere gestalte en wist, waar die heen wilde. Goeden dag, mijnheer Gerraid, zeide zij, terwijl zij met een beleefde buiging terzijde wilde treden. Wordt vervolgd» AXELSCHE COURANT

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1933 | | pagina 1