Nieuws
Advertentieblad
voor Zeeuwseh
Vlaanderen
No. 96.
VRIJDAG 3 MAART 1933
48e Jaarg.
J. C. VINK - Axel.
Nationale dag van gebed.
FEUILLETON.
De witte Bloem.
Binnenland.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-UiTGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels 60 Cent; voor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
De commandant B. Vlas, van
het Leger des Heils, richt zich
tot de kerken en de Christenheid
in Nederland met een dringenden
oproep om te zamen met het
Leger des Heils in Nederland
den Goeden Vrijdag dit jaar tot
een nationalen dag van gebed
en verootmoediging te maken.
Deze oproep luidt aldus:
Ons Vaderland is in nood
Er wordt bittere armoede geleden.
Er is echter niet alleen maat
schappelijke, stoffelijke nood, er
is vooral groote geestelijke nood
in ons Vaderland.
De diepe oorzaak van alle
ellende ligt in het feit, dat ons
volk meer en meer God verlaat.
Duizenden hebben zoogenaamd
met God afgerekend en menschen,
die God loochenen en onteeren
wordt zitting vergund in onze
bestuurszete'ls. Ontstellend groot
is het aantal kinderen, dat opge
voed wordt zonder eenigen gods
dienst, ja erger nog, zij leeren
God en godsdienst haten. Gods
geboden worden overtreden, de
Zondag wordt ontheiligd, Gods
Woord veronachtzaamd. Daarbij
komt een ontzettende verdeeld
heid dergenen, die zich Gods
kinderen noemen. Kan het ons
daarom verwonderen, dat Gods
oordeelen ons treffen, dat Hij in
ontfermende liefde door tegen
spoed ons volk en Vaderland tot
Zich terug wenscht te brengen
Ik gevoel, dat, wat wij voor
alles behooren te doen, iste
zamen de handen te vouwen en
de knieën te buigen en ons voor
onzen God te verootmoedigen,
ook voor onze lauwheid, onze
zelfzucht, onze wereldsgezindheid,
ook voor het gebrek in ons gees
telijk leven, waardoor wat wij
getuigen en beleven met elkander
in strijd is en tezamen te bidden,
dat het God moge behagen Zijn
Heiligen Geest uit te storten over
al Zijn volk en al de pogingen,
die aangewend worden in Kerken,
Evangelisaties, door de Zending
en het Leger des Heils, te willen
(Dnitsche vertaling).
37)
De ruime feestzaal straalde in een
zee van iicht en van het heoge ge
welfde plafond af waren groene fes
toenen en ranke takken om pilaren en
stijlen geslingerd, door zinrijke wapen
schilden en symbolen bijeengehouden,
waarboven de kleuren van de Duit-
sche eenheid wapperden, terwijl tegen
de galerij de marmeren borstbeelden
van de helden troonden, die in het
gedenkboek van den roem hun naam
onsterfelijk hadden gemaakt.
Het wemelde van uniformen en van
gebruinde gezichten, die nog kort ge
leden de verschrikkingen van den
oorlog hadden aanschouwd en hun
oogen thans vergas ten aan het too-
neel van het wederzien.
Bij den ingang stond een jong hu
zarenofficier, die door velen aarge
sproken en met belangstellende vragen
bestormd werd. Onafgewend was zijn
blik op den ingang der zaal gericht.
Eindelijk trad lij binnen. Een gloei
end rood overtoog zijn gelaat, onbe
weeglijk stond hij daar en zag haar in
het bekoorlijke gelaat. Ja, zij was
het Marie.
Spoedig waren de dames omringd.
Aarzelend trad hij nader en boog eer
biedig voor de generaalsweduwe, die
hem de hand toestak en hem m> t op
rechte vreugde welkom heette. Theo
bald herkende haar nauwelijks, nu was
file gestrenge aristocrate een vriende*
bekronen met het toebrengen van
duizenden, jongen en ouden, tot
de gemeente des Heeren.
God wil gebeden zijn. Ik doe
daarom een ernstig beroep op
alle Christenen in Nederland, tot
welke Kerk of Organisatie zij ook
behooren, om den aanstaanden
Goeden Vrijdag te maken tot een
Nationalen dag van gebed en
verootmoediging. Welke dag is
daar beter voor geschikt dan de
Goede Vrijdag Als wij denken
aan het lijden van onzen geze-
genden Heer en Heiland, als wij
bedenken, dat dezelfde lippen,
die stervend hebben uitgeroepen
„Het is volbrachtook hebben
gebeden „Vader, Ik wil, dat zij
allen één zijn welke plaats is
dan beter dan de voet van het
Kruis, waar wij ontdekt worden
aan onszelven en zien hoe groot
onze schuld, maar ook hoe groot
Gods ontfermende liefde is?
Christenen van Nederland, ver-
eenigt u op den Goeden Vrijdag
in het gebed om het Kruis
Geen uitersten.
Uit een brief van den Berlijn-
schen correspondent van de N.
R. Ct. knippen wij
„In de laatste vier weken zijn,
als we goed hebben geteld, als
gevolg van de politieke onlusten
65 dooden te betreuren geweest,
dat zijn vier meer dan bij de
vreeselijke ramp van Neunkirchen
om het leven kwamen. Van deze
65 dooden waren 15 nationaal-
socialisten, 40 marxisten (29
communisten, 11 sociaal-demo
craten en rijksbaniermannen), één
politie-agent en één veldwachter.
In alle gevallen zonder uitzon
dering ware volgens de offici-
eele lezing de communisten en
sociaal-democraten de aanvallers,
de nationaal-socialisten handel
den slechts in zelfverdediging,
maar de verliezen van de aan
vallers zijn geregeld driemaal
zoo hoog als die van de verde
digers. Hoe dat komt is officieel
voor zoover mij bekend, nog niet
verklaard".
Is dat eigenlijk niet een jam-
lijke. hartelijke vrouw met een zachten
blik van verzoening in de oogen.
Hij begroette Verja en trad eindelijk
ook naar Marie toe. De gasten ston
den dicht om haar heen gedrongen.
Banale gesprekken kon hij niet voe
ren, maar uit zijn oogen sprak al het
gevoel, dat zijn hart thans zoo on
stuimig deed kloppen.
Mag ik u de eer van een dans
verzoeken, freule vroeg hij.
Zij zag tot hem op. In de uitdruk
king dier onschuldige blauwe oogen
lag onwankelbare, trouwe liefde en
innige vreugde na doorstanen angst
om hem, die aan zoovele gevaren
was blootgesteld geweest.
Hij verzocht om den eersten en den
laatsfen dansdaarna moest hij plaats
maken voor andere officieren, die met
veel woorden en complimenten om
haar balboekje vroegen. Ook Hasso
was er bij.
Den cotillon al weggeschonken
vroeg hij verbaasd. Waarom heb je
dien dans niet voor mij opengehouden
Omdat je er niet om gevraagd
hebt 1 klonk het koitaf terug.
Hij sloeg een blik in haar baiboekj-.
Qerrald las hijDat zal toch
wel Von Qerrald moeten zijn
Neen, zeide Marie, nog altijd
even kortaf. Mijnheer Gerrald.
Ah juist, die geheimzinnige Mo
lenprins, op wien alle dames verliefd
zijn. Maar met dien koopman zonder
rang of titel wil je toch den cotillon
niet dansen, Marie
Ik heb mijnheer Qerrald den
cotillon beloofd en zal dien dus met
hem dansen.
Heel aardigBen ik daarvoor van
Frankfort gekomen Ik dacht, dat
't vanzelf sprak, dat jc den cotillon
merlijk staaltje van burgeroorlog
De internationale ontwapening
wil men afschaffen, maar de
eigen geboorte-grond wordt, in
politieken strijd, tot een slagveld
herschapen, waar eiken dag de
dooden vallen.
Waarlijk, deze verschrikkelijke
feiten hebben ook ons iets te
zeggen.
En wel allereerst dit, dat wij
nooit onzen steun mogen geven
aan een uiterste, aan een revo
lutionaire partij, of deze zich
communist dan wel fascist
noemt.
Zij spitsen de tegenstellingen
zoo scherp mogelijk toe en drij
ven naar den burgeroorlog, het
ergste, dat een land kan over
komen.
Omzetbelasting:.
Bij de Tweede Kamer is in
gediend een wetsontwerp tot
hetflog van een omzetbelasting.
De omzetbelasting wordt ge
heven van alle verkoopen van
hier te lande in het vrije ver
keer aanwezige roerende zaken
indien de levering in Nederland
plaats vindt.
De belasting is verschuldigd
door den verkooper. De kooper
is hoofdelijk voor de belasting
mede aansprakelijk. De belasting
bed'aagt voor iederen omzet één
ten honderd van den verkoop
prijs der goederen.
Zy wordt voldaan door mid
del van plakzegels, ter waarde
van de verschuldigde belasting
op de fractuur.
Voorts wordt voorgesteld een
gelyk invoerrecht te heffen van
roerende goedereD, hier te lande
ingevoerd voor verbruik bin
nenslands.
Vrijgesteld van belasting zijn
o a. verkoopen van brood, aard
appelen, margarine en turf.
Verder is vrijgesteld het ver
koopen van goederen recht
sreeks aan particulieren, voor
zoover deze de goederen kenne
lijk voor persoonlijk gebruik
aanschaften.
voor mij zoudt bewarenvooraf en-
gageeren doe ik nooit, dan is men
gebonden en dat geeft later ergernis.
Ja, zie je, ik dans den cotillon ge
woonlijk nooit, de dames maken zich
zoo licht illusies, maar met jou had
ik het toch gewaagd, jij bent immers
mijn nichtje enwat je nog
worden kunt...
Hij kneep het eene oog dicht, trok
veelbeteekenend de schouders op en
ve-volgde:
Enfin, met dien vent zal het wel
te vinden wezen, je hebt er zelf ook
a! spijt van. Waar is die molenheld
Ik ben tot uw dienst, mijnheer
Qerrald I zeide Marie, op hetzelfde
oogenblik Theobald toelachende. En
zonder den verbluften graaf met een
blik te verwaardiger, lie p zij aan den
arm van den huzarenofficier heen.
„Heil Dir im Siegerkranz," klonk
het van 't orkest.
Ach zoo, die is 't dus, dacht
Hasso. Met hem aal ik 't wel klaar
spelen. Allons done een molenaar I
Toen wendde hij zijn schreden naar
het buffet.
Intusschen schaarde Theobald zich
met zijn danseres in de Polonaise. Als
een bijenzwerm gonsde en lachte de
golvende menigte om hem heen. Hij
boog zijn hoofd naar Marie toe.
Hebt gij geen wootd van ver
welkoming voor mij vroeg hij met
bewogen stem. Was die groene krans
uit de verte de eenige groet, dien gij
over hebt voor den terugkeerenden
strijder
Zij zag hem met een vastberaden
blik in de oogen.
Ik weet geen woorden, die zooveei
vreugde, geluk en dankbaarheid kun
nen uitdrukken,
Verder zijn vrijgesteld ver
koopen aan publiekrechtelijke
lichamen en verkoopen van
goud, alsmede munten in zilver
ot onedel metaal van het ryk
of de overzeesche gewesten.
De belasting zal evenmin
gelden wanneer leden van een
coöperatieve vereeniging grond
stoffen aan hun coöperatie le
veren.
De regeering raamt de op
brengst van deze nieuwe belas-
ting op 60 millioen per jaar.
Invoermg op 1 Juli a s. zou dus
aan het loopende jaar een bate
van 30 millioen doen toevallen
welke de regeering voor een
sluitende rekening noodzakelijk
acht.
Ir. Cramer en de „Zeven
Provinciën".
De „Vereeniging Indië—Neder
land" zendt ons het volgende
ter plaatsing
Nauwelijks waren de eerste te
legrammen over de muiterij op
de „Zeven Provinciën" ontvangen
of van socialistische zijde werd
op een openbare vergadering in
„Odeon" te 's-Gravenhage met
klaarblijkelijk welgevallen voor
lezing van die telegrammen ge
daan, waarna de Indische speci
aliteit der S.D A.P., het Kamerlid
Ir. Cramer, als spreker op die ver
gadering optredende, zich niet
ontzag volgens het verslag
in „Vooruit" van 6 Februari j I
zijn instemming met het gebeurde
te betuigen o.a. met de woorden
„daarom ook doet het spreker
zoo verduiveld goed, te vernemen
wat in de telegrammen van he
denochtend staat" (het Vaderland
van 7 Febr. j.l. Avondblad A).
Men kan een oogenblik versteld
staan van de mentaliteit van ie
mand, die in de Kamer het be
wandelen van den galen wegen
voorstaat en daarbij uit de schat
kist, door de hem voor het ka
merlidmaatschap toekomende
schadeloosstelling van f5000 èn
door zijn nonactiviteitstractement
van f 9000 als Indisch ambtenaar,
(wegens zijn kamerlidmaatschap
is hij op non-activiteit gesteld),
Dus hebt ge aan mij gedacht,
Marie... dus heb ik je reine liefde,
die mij heilig was, doch die ik meende
verbeurd te hebben, behouden, fluis
terde hij haar toe, met hartstochtelijke
teederheid in zijn stem. Ik had mij
ons wederzien anders voorgesteld, niet
omringd door de pracht en luidruch
tigheid eerier balzaal, door duizenden
nieuwsgierige oogen en oeren omge
ven, maar dat mijn eerste gang naar
de woning van je moeder zoude zijn,
wie ik mijn hoogste levensgeluk wilde
afsmeeken.
Een enkele blik is haar antwoord.
De dans scheidt hen een oogenblik
en als in een droom glimlachend en
nut gebogen hoofd, treedt zij in de
dame8rij,
In de afwisselende figuren van den
dans roepen bekenden haar schertsende
woorden loa en Gerrald heeft dikwijls
in 't voorbijgaan de hem toegestoken
handen te schudden, 'tis hem niet
mogelijk het overvolle hart lucht te
geven. Eindelijk lost de aristieke ver
warring zich op, de krachtige accoor-
den der marschen gaan over in een
luchtige walsmeiodie en als een wolk
van fladderende vlinders zweven de
paren in een bevalligen chaos dooreen,
Theobald bracht zijn dame naar haar
moeder terug. Deze vroeg hem naar
zijn kwetsuur en of hij nu weer geheel
hersteld was, naar de verschrikkingen
van den oorlog en den tijd, dien hij
in het veldhospitaal had doorgebracht
en toen Marie door een nieuwen ca
valier werd weggehaald, zette hij zich
naast de oude dame neder en vertelde
haar van zijn wedervaren, van dien
Moedigen veldslag en zijn wederzien
met Heloïse. Een huivering ging haar
door de leden, Zij deed hem vraag
een inkomen geniet (f 14000 's
jaars,) waarvan de door hem veel
gesmade bourgeousie zou water
tanden, maar die daarbuiten bij
de eerste de beste gelegenheid
in het openbaar en op zeer grove
manier zijn adhaesie betuigt aan
een van de ernstigste aantastin
gen van het gezag. Men kan
een oogenblik versteld staan en
dan medelijdend zijn schouders
ophalen. Maar men kan ook
vragen Gaat dat maar zoo
Dit laatste deed het Volks
raadslid, nir. Hart. Deze vroeg
schriftelijk aan de Indische Re
geering, of zij niet van meening
is dat in verband met het feit,
dat de Ned. Indische ambtenaar
met verlof op non-activiteit ir.
Cramer, die in het openbaar uit
drukkingen zou hebben gebruikt
waarin hij zijn vreugde uitsprak
over het gebeurde aan boord van
de „Zeven Provinciën", niet alle
termen aanwezig zijn dien amb
tenaar oneervol uit 's Lands dienst
te verwijderen. (Aneta-telegram
van 18 Februari j.l.)
Nu zuilen wij de laatsten zijn
om aan de Regeering te willen
voorschrijven of ook maar te
willen aanraden, wat zij in dezen
moet doen. Maar, wat mr. Hart
vraagt is ook ons „uit het hart
gegrepen". Aan bestuursleden
van het N.LO.G. is door de Re
geering aangezegd, dat, bij ver
der gezagsondermijnend optreden,
ernstig zal moeten worden over
wogen, of voor hen nog wel
plaats in's Lands dienst is. Twee
leden van dat Genootschap wer
den kortgeleden wegens spreek-
delicten gearresteeid en zijn in
hun betrekking geschorst. Een
deel der muiters heeft zijn verzet
reeds met den dood geboet. De
overigen zijn aan de Justitie
overgeleverd en zullen hun straf
niet ontgaan. En hoevelen zul
len daaronder zijn, die niet vol
doende beseft hebben, wat zij
ondernamen Gaat het dan aan,
dat een man als ir. Cramer, die
èn door zijn opleiding èn door
zijn verantwoordelijke positie
van volksvertegenwoordiger de
draagkracht van zijn daden zoo-
op vraag en zijn gelaat gloeide, toen
die trotsche lippen hem met het eere-
kruis od zijn borst gelukwenschten.
Von Raven slenterde intusschen door
de zaal. Hij verveelde zich. Hij had
een toertje gedanst met een kleine
blondine, die hij in Frankfort had
leeren kennen, daarna had hij de dames
een beetje gemonsterd en nu zocht hij
Qerrald, met wien hij dat zaakje be
treffende den cotillon even wilde op
knappen. Hij zag hem juist van barones
Rotterswyl afscheid nemen en van dat
moment wilde hq gebruik make Hasso
liep haastig de zaal door en stond
weldra naast den jongen officier.
Pardon, mijnheer, u ziji, als ik
mij niet verg s, mijnheer Qerrald?
vroeg hij tp nederbuigenden toon. Ik
ben graaf Von Raven von Raveneck.
Theobald boog. „En wat verschaft
mij de eer?'
Eh, eh U hebt mijn nicht,
freule Von Rotterswyl, voor den co
tillon geëngageerd, hernam Hasso, door
den neus sprekende, terwijl hij zijn
pincc-nez met zijn zakdoek oppoetste
en daarna weder opzette, om dien
„molenaar" van top tot teen op te
nemen. Ik kom nu om dat zaakje in
orde te brengen,
Theobald wist niet wat hij hoorde.
„In orde brengen 1" herhaalde hij, ter-
wijl hij het voorhoofd fronste onder
den onbeschaamden blik van den
graaf, „Freule Von Rotterswyl weet
hetl goed. dat ik haar voordien dana
geëngageerd heb en van mijn kant
kan er ook geen vergissing in 'tspel
aijn, omdat ik verder met geen andere
dame een dans genoteerd heb",
Wordt vervolgd»
