Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch- VIaan deren No. 79. DINSDAG 3 JANUARI 1933 48e Jaarg. J. C. VINK - Axel. Raadsverslag. FEUILLETON. De witte Bloem. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER-UITGEVER Bureau Markt C 4. Telef. 56. - Postrek. 60263. ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor eiken regel meer 12 Gent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure. Zitting van 23 Nov. 1932. Afwezig de h.h. Van de Bilt en Van Bendegem. VII. Vervolg Begrooting 1933. 230. Subsidie avondvakteeken- school f 500. 231. Bijdrage voor ambachts- onderwijs f 3000. Dhr. DE RUIJTER: Hoe komt het. dat die post met f 1000 ver hoogd is De VOORZ.Door de crisis gaan veel minvermogende leer lingen naar de ambachtsschool en omdat de vergoeding per kind gaat, loopt die bijdrage nogal op. 232. Subsidie muziekgezel schappen f 300. In de afdeelingen is op deze post aanmerking gemaakt. Dhr. 't GILDE verdedigde ze echter en achtte zich als bestuurs lid van „Concordia" verplicht een andere houding aan te nemen, dan ten opzichte van de overige posten, waarop hij bezuiniging bepleitte. Spr. vindt zelfs, dat B. en W. op dit punt schriel zijn. Hij zal echter ter wille van de omstandigheden geen verdere voorstellen doen, maar vindt het jammer dat de prestatie's van deze gezelschappen zoo slecht worden gewaardeerd. Het blijkt nu ook, dat „Hosanna" evenmin zonder subsidie kan bestaan, omdat nu eenmaal een muziek gezelschap veel geld kost. Toch zal ook „Concordia" nu probeeren op eigen krachten te staan en zal haar niets liever zijn dan onafhankelijk tc staan van die subsidie. Maar er zijn dezen zomer veel concerten op de markt gegeven en als de gezindheid van B. en W. evenredig was aan de animo daarvoor, dan zou de subsidie ook royaler zijn en kon er nog meer gestudeerd worden. De Raad moest het meer op prijs stellen, dat er 2 bloeiende mu ziekgezelschappen zijn in onze gemeente. Spr. zegt, dat het hem verheugt vernomen te hebben dat er in het college van B. en (Daitsche vertaling). 20* Laten wij weg gaan van hier I fluisterde Qerrald. Hij streek met de hand over het voorhoofd en wierp een onrustigen blik op Mar'p. In haar blonde lokken schittert een gou den haarnaald overal waar hij ziet goud I Hij spoedde zich voort, naar een andere tafel. De croupier hield de kaarten in de hand. „Faites votre jeu, messieurs ILangzaam deelde hij de kaart. Weder gaat Qerrald een schok door de ziel. Hoe dikwijls heeft hij niet aan die tafel gestaan om in koortsachtige opgewondenheid op de kaarten te zeiten. Hoe dikwijls heeft hii ze op genomen, er zijn goud opgelegd om het nimmer weer te z:en. Met strakke blikken staart hij op de speeltafel, zijn lippen zijn half geopend en zijn wan gen gloeien koortsachtig. „Gewonnen 1" roept hij eensklaps met fonkelende oogen uit. De plotse linge uitroep doet Marie opzien, zij Schrikt van de uitdrukking op zijn gelaat. Laten wij heengaan, mijnheer Gerald smeekt zij op angstigen toon. Heengaan 1 herhaalt hij als in een droom. Ja laten wij heengaan! Zwijgend gaat hij naar de balzaal te rug, waar het orkest weder met spe ten is aangevangen. Marie blijft staan. Zwaar rust haar W. een lid is, dat niet voor ver mindering van subsidie was. De VOORZ. zegt, dat B. en W. het zeer op prijs stellen, dat er 2 ijverige muziekvereenigingen zijn, maar de tijd dringt tot ver laging der uitgaven. En dat iemand der wethouders daar tegen zou zijn, is hem niet bekend. Dhr. OGGELMisschien in dat verband, dat we geen van allen noodig achten om de sub sidie op te heffenals B. en W. niet voor de muziek waren, zouden de vereenigingen niet gesteund worden. Maar de nood der tijden dringt er toe te bezui nigen. En nu kan men persoon lijk voor een vereeniging zijn en die zelf met contributie steunen en toch voor verlaging der sub sidie zijn. Het is zeer nuttig, dat er muziekkorpsen bestaan, maar daarom nog niet noodzake lijk. Spr. ontkent, dat er omtrent deze post geen eenstemmigheid bestaat bij B. en W. en het spijt hem daarom, dat dhr. van de Bilt niet aanwezig is om dat te be vestigen. 233. Muziektent f 100. Hoofdstuk 9. Steun aan be- hoeftigen. 235. Jaarwedden geneeskun digen f 1550. 235. Behoeftige krankzinnigen f 6280. Dhr. VERSCHELLING vraagt of de familie ook in de kosten bijdraagt. De VOORZ.: Als ze armlastig zijn niet, maar indien het mogelijk is wordt het geregeld. Dhr. D1ELEMAN zegt dat het hem niet erg duidelijk is, hoe dat geschiedt. De VOORZ.: Dat is ook moeilijk te zeggen. Als bij B. en W. een briefje komt van den dokter, dat een patiënt weg moet dan gebeurt dat en dan worden later de kosten geregeld, maar het geval, dat hier bedoeld wordt, is nog in onderzoek. Dhr. VAN KAMPEN merkt aan gaande post 235 nog op, dat hij f750 voor de verloskundige nogal hoog vindt; gezien de weinige gevallen, die kosteloos behandeld worden, komt dat op f 30 per geval. Dhr. HAMELINK zegt, dat hem klachten bekend zijn, dat zij die niet betalen kunnen, ook niet makkelijk geholpen worden. Spr. heeft zelf wel ondervonden, dat hij als werkman vroeger altijd f 12,50 tot f 15 heeft moeten be talen, zoodat er dan bij die f30 nogal wat bijkomt; en die centen moeten er komen, hebben of niet. Het is een tarief, dat nog hooger is, dan de dokter rekent, zoodat er hier wel reden tot bezuini gen is. Dhr. VAN KAMPEN wil er f100 af doen. De VOORZ. zegt, dat deze ambtenares op dat salaris is be noemd en dit daarom een vaste post is. En nu hebben we pas de salarissen besproken en pro- centsgewijze vermindering aan gevraagd Indien men nu hier verder wil gaan, moet daar een ernstige reden voor zijn. Dhr. 't GILDE herinnert eraan, dat dhr. Hamelink zooveel ophef maakte, toen spr. voor salaris verlaging pleitte, terwijl die nu zelf een salaris wil verlagen, dat beneden f 1000 is. Spr. vindt die post ook te hoog, maar kan niet nalaten hier op de houding van dhr. Hamelink te wijzen. Een bewijs, dat theorie en practijk bij hem ook niet samen gaan. Dhr. HAMELINK zegt van al de bokkesprongen, die dhr. 't Gilde hier al gemaakt heeft, om zijn standpunt te verdedigen, nog niets gezegd te hebben. Die wil maar in 't wilde bezuinigen zon der systeem en spr. weigert cm daaraan mede te werken. Maar hier gaat het over de hulp aan broodarme menschen, die gratis geholpen moeten worden. Daar voor dient de subsidie. Maar nochtans laat zij zich nog door die menschen goed betalen voor haar prestatie. Spr. meent daar om, dat f600 hier voldoende is. Spr. heeft die post altijd nog te hoog geacht in verband met de klachten over de rekeningen, die worden ingediend. De VOORZ.Waarom wor- hand ep zijn arm. Die ader op uw voorhoofd zie ik niet gaarne, mijnheer Gerrald 1 Beloof mij, dat gij niet weder daar heen zult terugkeeren 1 Alweder streek hij langzaam met de hand over het gloeiend voorhoofd. Wees niet ongerust, freule 1 zeide hij met strakken blik. Die ader ver- dwijnt spoedig weder. Zij dansen. Daarna geeft Marie den arm aan een jong gezanrschaps-atta- ché, wien zij den volgenden dans heeft toegezegd. Kom, vriend, laten wij met ons beidjes een glas champagne drinken klonk het aan zijn oor. Brand schoof zijn .arm onder dien van Theobald en trok hem mede naar het bnffet. Als vuur gloeide de wtfn in Gerrala's aderen en een hoog rood kleurde zijn voorhoofd. Telkens schonk Brand hem opnieuw in. Heb je naar het spelen gekeken vroeg de advocaat. En bekroop je niet de lust om je geluk eens te beproeven Glimlachend boog de verleider zich raar hem toe. Neen, antwoordde Theobald op doffen fjon. Ik mag ni(t. Waarom niet Ben je een slaaf Wie dwingt j:? Mijn geweten. Wees geen dwaas, Gerrald I Zulk femelen is goed voor preutsche nufjes, maar past niet in den mond van een manTrek een vrouwenrok aan en hang een voile voor je gezicht als ge den moed en de kracht mist om je eigen wil te volgen. Wil je niet meesptleo, mij goed, maar ga tenminste met mq mee, vandaag wil ik eens een kansje wagen. Gerrald knarsetandde en wendde zich heftig tot Brand. Waag het niet nog eens den spot met mij te drijven, riep hij uit, anders zou je den man, wien je een vrouwenrok wilt aandoen, leeren ken nen!.... Kom, ik ga mee en zal je toonen, of ik een eigen wil heb of nitf Gerrald volgde Brand naar het trente et quatre. Brand speelde. Gerrald leunde op diens stoel, zijn blik volgde iedere beweging van den croupie Vluchtig zag hij cp, teen zijn vriend hem een handvol goudstukken toonde. Gewonnen 1 zeide de advocaat. Toen Theobald zijn bl.k over de lange tafel liet weiden, schrok hij van een paar oogen, die de zijne ontmoet' ten. Daar zat, aan het einde, in een elegant toilet, met de hand onder het hoofd hem totlachend: Heioïse! A!s een toovermacht boeiden hem die donkere oogen. Was het niet de zelfde glimlach, die hem eenmaal in verrukking had gebracht, de verleide lijke blik van de vrouw, die hij had verafgood en toch verlaten? At de tooneiltn van voorheen kwamen hem voor den geest, hij dacht aan de uren die hij in de zaligste liefdesdroomen aan hare voeten had doorgebracht, in zijn verbeelding zag hij haar weder als eer. sylphide op de planken, hoorde weder haar helderen lach, als zij hem den schuimenden beker reikte. Het goud rolde en fonkelde om hem heen, evenals vroeger, het groene laken schemerde hem voor de oogen uit de verte drongen de opwekkende tonen van de dansmuziek tot hem 1 door. i Zet je ook niet eens op, Qerrald den die klachten dan niet inge diend Dhr. HAMELINK Ik heb het zelf ondervonden en ik zal wel niet de eenige zijn. Dhr. VAN KAMPEN verneemt, dat van de 25 gevallen maar enkele niet betaald zijn, zoodat het dan nog veel hooger komt dan f 30 per geval. Dhr. 't GILDE zal het dhr. van Kampen niet kwalijk nemen, als hij hier wellicht met de beste bedoeling een voorstel tot ver laging doet. Ik heb ook niet ge zegd, dat ik daar tegen ben. Maar als dhr. Hamelink zegt, dat ik in 't wilde bezuinig, kan ik hem zeggen, dat hij in 't wilde stemt, zonder te weten, waar het over ging, nog gisteravond. Dhr. J. DE FE1JTER acht het een moeilijk geval. Als het noo dig is, heeft het armbestuur het recht om haar order te geven, maar het is hem niet bekend, of in zoo'n geval ooit ook nog geld is gevraagd of het den menschen moeilijk gemaakt is. Het is een betrekking waarvan iemand niet leven kan en alleen omdat er in dit geval nog andere inkomsten zijn, geeft het bestaan, maar als we een ongehuwde ambtenares op dat salaris moesten benoemen zou het niet gaan. Daar komt bij, dat er tegenwoordig vee! meer menschen naar den dokter gaan dan vroeger. De VOORZ. zegt, dat wie niet betalen kan, moet gratis geholpen worden. De bijkomstige omslan digheden blijven hier buiten. Mocht de tegenwoordige ontslag nemen, dan is de regeling altijd nog te wijzigen, maar het gaat nu over dit geval. Het voorstel van dhr. VAN KAMPEN, om het salaris van mej. Kolfer-Moerdijk met f 100 te verlagen, wordt met alg. st. aangenomen. 237. Subsidie Armbestuur f10500. Dhr. VERSCHELLING ziet dat die post is verhoogd met f 1500 en wil daar f 500 af doen, omdat hij vreest, dat als deze post zoo hoog is, er werkloozen naar het vroeg Brand, terwijl hij hem het goud voorhield. Theobald nam het aan het brandde tusschen zijn vingers en bedwelmde zijn zinnen. Hij wist niet meer waar hij zich bevond, wat hij wilde, wat hij beloofd had, hij strekte de hand uit en zette. Brand stond op en Theobald liet zich op den stoel nedervallen, gedach teloos nam hij de hoop goudstukken aan, die hij gewonnen had. Hij speelde steeds door, de som groeide aan en zwol onder zijne handen. De harts tocht straalde uit zijn oogen en kleurde lijn gelaat met een vuurgloed. Nieuws gierigen stonden om hem heen en staarden hem aanhij wist zelf niet hoe het spel hein begunstigde. De bankbiljetten vlogen hem toe. Achteloos wierp hij ze terzijde, slechts goud wilde hij, goud 1 En hij woelde met toenerrenden hartstocht in zijn rijkdom en klinkend rammeiden de goudstukken. Houd opfluisterde Brand hem toe. Je hebt daar een groote som te teilen. Duizelend stond Theobald op. Welke dans begint nu vroeg hij op gejaagden toon, terwijl hij haastig zijn rok, dien hij onder het spelen had opengerukt, dichtknoopte. De derde, was het antwoord. Ik moet naar haar toe... B ijf hier, B.-and, ik kom spoedig terug. Hij spoedde zich naar de danszaal, zonder om te zien en zag dus niet dat Brand op Heioïse toetrad en haar iets in de hand drukte, dat ze met een trek van wreede blijdschap om den mond in haar kleed verborg. Het was het gouden étui, Marie stond bij een pilaar ia de armbestuur zullen worden ge zonden. De VOORZ. betoogt, dat dit maar niet willekeurig kaner bestaat een vaste regel daarom trent en ook hebben B. en W. daar niet het minst aan gedacht. Dat deze post hooger is geraamd, komt omdat het armbestuur dat wegens meerdere armenzorg noo dig acht. Dhr. VERSCHELLING weet toch, dat iemand van 65 jaar als steuntrekker naar het armbestuur werd gezonden. De VOORZ.Dat is onjuist. Dhr. VERSCHELLING Ik heb het woord, mijnheer de Voorzitter. Die man kreeg f 4 en als daar f2,50 voor huur af moet, houdt hij f 1,50 over, waar hij met zijn gezin van zou moeten leven. De VOORZ. meent, dat men in zoo'n geval een onderzoek moet instellen bij het armbestuur, ofschoon dit college volkomen bevoegd is om te oordeelen, wat teveel of te weinig is. De Raad heeft alleen contróle over de rekening en als men meent, dat op grond daarvan het beheer niet deugt, kunnen we de men schen naar huis sturen en anderen benoemen, waarvan verwacht wordt, dat ze beter zullen han delen. Dhr. D1ELEMAN staat op een ander standpunt en begrijpt niet hoe het armbestuur met dat bedrag kan rond komen. Allicht zullen er menschen zijn, die door hun leeftijd niet meer in aan merking komen voor steun als weikloozen en daarom, wijl er niets meer door hen te verdienen valt, naar het armbestuur kunnen, zoodat werkloosheid in dezen wel degelijk meespreekt en er wel geschipperd zal moeten wor den met de uitkeering en er anders vee! meer geld noodig zal zijn. De VOORZ. bevestigt dat. Wie 65 jaar is wordt niet door de steuncommissie naar het arm bestuur gezonden, maar komt wegens de bestaande regeling automatisch onder dat beheer. Dhr. ORTELEE zegt, dat hem zaai en liet haar droeven blik over de menigte gaan. Zij zocht hem. Daar kwam hij aan, met gejaagden tred. Zijn gelaat gloeide, zijn haren hingen verward over zijn voorhoofd. Duid het mij niet ten kwade, zeide hij opgewonden. Ik wist niet, dat de dans al begonnen was. Waar zijt gij geweest vroeg Marie, met hevig kloppend hart. Angstig smeekend zag zvj tot hem op, alsof zij bevreesd was zqn ant woord te hooren. Boven 1 antwoordde hij hijgend. Ik kon niet anders, het goud flonkerde en klonk zoo verleidelijk ik meest spelen. Hett ge het ooit zóó hooren klinken, dat het tot in het diepst der ziel weergalmt? Het stormde in mijn hoofd de wijn was zoo verhittend, maar ik heb gewonnen, goud, een aanzienlijk bedrag aan goud Haar bekoorlijk gelaat verbleekte, bedroefd drukte zij de hand op het hart en het kostte haar moeite niet in tranen uit te barsten. Vergeef het mij 1 ging hij opge wonden voort. Hoort ge die muziek I li Baccio, de wals van ArditiLaat ons dansen 1 Terug, antwoordde zijWaag het niet, mijn hand aan te raken. Met strakken blik zag hij haar vra gend aanhij begreep haar niet. Ik heb u voiraf mijn meening gezegd over het spel en de spelers, Ik heb een afkeer van lichtzinnigen, van menschen, die hun beloften ver breken ik breek alle gemeenschap af met wankelmoedigen, die hun woord niet houden, ik wil niet te doen heb ben met iemand, die mijn verzoek in den wind alaat. Wordt vervolgd(

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1933 | | pagina 1