Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch- VIaan deren
No. 79.
DINSDAG 3 JANUARI 1933
48e Jaarg.
J. C. VINK - Axel.
Raadsverslag.
FEUILLETON.
De witte Bloem.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-UITGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Gent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
Zitting van 23 Nov. 1932.
Afwezig de h.h. Van de Bilt
en Van Bendegem.
VII.
Vervolg Begrooting 1933.
230. Subsidie avondvakteeken-
school f 500.
231. Bijdrage voor ambachts-
onderwijs f 3000.
Dhr. DE RUIJTER: Hoe komt
het. dat die post met f 1000 ver
hoogd is
De VOORZ.Door de crisis
gaan veel minvermogende leer
lingen naar de ambachtsschool
en omdat de vergoeding per kind
gaat, loopt die bijdrage nogal op.
232. Subsidie muziekgezel
schappen f 300.
In de afdeelingen is op deze
post aanmerking gemaakt.
Dhr. 't GILDE verdedigde ze
echter en achtte zich als bestuurs
lid van „Concordia" verplicht een
andere houding aan te nemen,
dan ten opzichte van de overige
posten, waarop hij bezuiniging
bepleitte. Spr. vindt zelfs, dat
B. en W. op dit punt schriel zijn.
Hij zal echter ter wille van de
omstandigheden geen verdere
voorstellen doen, maar vindt het
jammer dat de prestatie's van
deze gezelschappen zoo slecht
worden gewaardeerd. Het blijkt
nu ook, dat „Hosanna" evenmin
zonder subsidie kan bestaan,
omdat nu eenmaal een muziek
gezelschap veel geld kost.
Toch zal ook „Concordia" nu
probeeren op eigen krachten te
staan en zal haar niets liever zijn
dan onafhankelijk tc staan van
die subsidie. Maar er zijn dezen
zomer veel concerten op de markt
gegeven en als de gezindheid van
B. en W. evenredig was aan de
animo daarvoor, dan zou de
subsidie ook royaler zijn en kon
er nog meer gestudeerd worden.
De Raad moest het meer op prijs
stellen, dat er 2 bloeiende mu
ziekgezelschappen zijn in onze
gemeente. Spr. zegt, dat het
hem verheugt vernomen te hebben
dat er in het college van B. en
(Daitsche vertaling).
20*
Laten wij weg gaan van hier I
fluisterde Qerrald. Hij streek met de
hand over het voorhoofd en wierp
een onrustigen blik op Mar'p. In
haar blonde lokken schittert een gou
den haarnaald overal waar hij ziet
goud I
Hij spoedde zich voort, naar een
andere tafel. De croupier hield de
kaarten in de hand. „Faites votre jeu,
messieurs ILangzaam deelde hij de
kaart.
Weder gaat Qerrald een schok door
de ziel. Hoe dikwijls heeft hij niet aan
die tafel gestaan om in koortsachtige
opgewondenheid op de kaarten te
zeiten. Hoe dikwijls heeft hii ze op
genomen, er zijn goud opgelegd om
het nimmer weer te z:en. Met strakke
blikken staart hij op de speeltafel, zijn
lippen zijn half geopend en zijn wan
gen gloeien koortsachtig.
„Gewonnen 1" roept hij eensklaps
met fonkelende oogen uit. De plotse
linge uitroep doet Marie opzien, zij
Schrikt van de uitdrukking op zijn
gelaat.
Laten wij heengaan, mijnheer
Gerald smeekt zij op angstigen toon.
Heengaan 1 herhaalt hij als in
een droom. Ja laten wij heengaan!
Zwijgend gaat hij naar de balzaal te
rug, waar het orkest weder met spe
ten is aangevangen.
Marie blijft staan. Zwaar rust haar
W. een lid is, dat niet voor ver
mindering van subsidie was.
De VOORZ. zegt, dat B. en W.
het zeer op prijs stellen, dat er
2 ijverige muziekvereenigingen
zijn, maar de tijd dringt tot ver
laging der uitgaven. En dat
iemand der wethouders daar tegen
zou zijn, is hem niet bekend.
Dhr. OGGELMisschien in
dat verband, dat we geen van
allen noodig achten om de sub
sidie op te heffenals B. en W.
niet voor de muziek waren,
zouden de vereenigingen niet
gesteund worden. Maar de nood
der tijden dringt er toe te bezui
nigen. En nu kan men persoon
lijk voor een vereeniging zijn en
die zelf met contributie steunen
en toch voor verlaging der sub
sidie zijn. Het is zeer nuttig,
dat er muziekkorpsen bestaan,
maar daarom nog niet noodzake
lijk. Spr. ontkent, dat er omtrent
deze post geen eenstemmigheid
bestaat bij B. en W. en het spijt
hem daarom, dat dhr. van de Bilt
niet aanwezig is om dat te be
vestigen.
233. Muziektent f 100.
Hoofdstuk 9. Steun aan be-
hoeftigen.
235. Jaarwedden geneeskun
digen f 1550.
235. Behoeftige krankzinnigen
f 6280.
Dhr. VERSCHELLING vraagt
of de familie ook in de kosten
bijdraagt.
De VOORZ.: Als ze armlastig
zijn niet, maar indien het mogelijk
is wordt het geregeld.
Dhr. D1ELEMAN zegt dat het
hem niet erg duidelijk is, hoe dat
geschiedt.
De VOORZ.: Dat is ook
moeilijk te zeggen. Als bij B.
en W. een briefje komt van den
dokter, dat een patiënt weg moet
dan gebeurt dat en dan worden
later de kosten geregeld, maar
het geval, dat hier bedoeld wordt,
is nog in onderzoek.
Dhr. VAN KAMPEN merkt aan
gaande post 235 nog op, dat hij
f750 voor de verloskundige nogal
hoog vindt; gezien de weinige
gevallen, die kosteloos behandeld
worden, komt dat op f 30 per
geval.
Dhr. HAMELINK zegt, dat hem
klachten bekend zijn, dat zij die
niet betalen kunnen, ook niet
makkelijk geholpen worden. Spr.
heeft zelf wel ondervonden, dat
hij als werkman vroeger altijd
f 12,50 tot f 15 heeft moeten be
talen, zoodat er dan bij die f30
nogal wat bijkomt; en die centen
moeten er komen, hebben of niet.
Het is een tarief, dat nog hooger
is, dan de dokter rekent, zoodat
er hier wel reden tot bezuini
gen is.
Dhr. VAN KAMPEN wil er
f100 af doen.
De VOORZ. zegt, dat deze
ambtenares op dat salaris is be
noemd en dit daarom een vaste
post is. En nu hebben we pas
de salarissen besproken en pro-
centsgewijze vermindering aan
gevraagd Indien men nu hier
verder wil gaan, moet daar een
ernstige reden voor zijn.
Dhr. 't GILDE herinnert eraan,
dat dhr. Hamelink zooveel ophef
maakte, toen spr. voor salaris
verlaging pleitte, terwijl die nu
zelf een salaris wil verlagen, dat
beneden f 1000 is. Spr. vindt die
post ook te hoog, maar kan niet
nalaten hier op de houding van
dhr. Hamelink te wijzen. Een
bewijs, dat theorie en practijk
bij hem ook niet samen gaan.
Dhr. HAMELINK zegt van al
de bokkesprongen, die dhr. 't
Gilde hier al gemaakt heeft, om
zijn standpunt te verdedigen, nog
niets gezegd te hebben. Die wil
maar in 't wilde bezuinigen zon
der systeem en spr. weigert cm
daaraan mede te werken. Maar
hier gaat het over de hulp aan
broodarme menschen, die gratis
geholpen moeten worden. Daar
voor dient de subsidie. Maar
nochtans laat zij zich nog door
die menschen goed betalen voor
haar prestatie. Spr. meent daar
om, dat f600 hier voldoende is.
Spr. heeft die post altijd nog te
hoog geacht in verband met de
klachten over de rekeningen, die
worden ingediend.
De VOORZ.Waarom wor-
hand ep zijn arm.
Die ader op uw voorhoofd zie
ik niet gaarne, mijnheer Gerrald 1
Beloof mij, dat gij niet weder daar
heen zult terugkeeren 1
Alweder streek hij langzaam met de
hand over het gloeiend voorhoofd.
Wees niet ongerust, freule 1 zeide
hij met strakken blik. Die ader ver-
dwijnt spoedig weder.
Zij dansen. Daarna geeft Marie den
arm aan een jong gezanrschaps-atta-
ché, wien zij den volgenden dans heeft
toegezegd.
Kom, vriend, laten wij met ons
beidjes een glas champagne drinken
klonk het aan zijn oor.
Brand schoof zijn .arm onder dien
van Theobald en trok hem mede naar
het bnffet.
Als vuur gloeide de wtfn in Gerrala's
aderen en een hoog rood kleurde zijn
voorhoofd. Telkens schonk Brand hem
opnieuw in.
Heb je naar het spelen gekeken
vroeg de advocaat.
En bekroop je niet de lust om
je geluk eens te beproeven
Glimlachend boog de verleider zich
raar hem toe.
Neen, antwoordde Theobald op
doffen fjon. Ik mag ni(t.
Waarom niet Ben je een slaaf
Wie dwingt j:?
Mijn geweten.
Wees geen dwaas, Gerrald I
Zulk femelen is goed voor preutsche
nufjes, maar past niet in den mond
van een manTrek een vrouwenrok
aan en hang een voile voor je gezicht
als ge den moed en de kracht mist
om je eigen wil te volgen. Wil je niet
meesptleo, mij goed, maar ga tenminste
met mq mee, vandaag wil ik eens een
kansje wagen.
Gerrald knarsetandde en wendde
zich heftig tot Brand.
Waag het niet nog eens den
spot met mij te drijven, riep hij uit,
anders zou je den man, wien je een
vrouwenrok wilt aandoen, leeren ken
nen!.... Kom, ik ga mee en zal je
toonen, of ik een eigen wil heb of nitf
Gerrald volgde Brand naar het trente
et quatre. Brand speelde. Gerrald
leunde op diens stoel, zijn blik volgde
iedere beweging van den croupie
Vluchtig zag hij cp, teen zijn vriend
hem een handvol goudstukken toonde.
Gewonnen 1 zeide de advocaat.
Toen Theobald zijn bl.k over de
lange tafel liet weiden, schrok hij van
een paar oogen, die de zijne ontmoet'
ten. Daar zat, aan het einde, in een
elegant toilet, met de hand onder het
hoofd hem totlachend: Heioïse!
A!s een toovermacht boeiden hem
die donkere oogen. Was het niet de
zelfde glimlach, die hem eenmaal in
verrukking had gebracht, de verleide
lijke blik van de vrouw, die hij had
verafgood en toch verlaten? At de
tooneiltn van voorheen kwamen hem
voor den geest, hij dacht aan de uren
die hij in de zaligste liefdesdroomen
aan hare voeten had doorgebracht, in
zijn verbeelding zag hij haar weder als
eer. sylphide op de planken, hoorde
weder haar helderen lach, als zij hem
den schuimenden beker reikte.
Het goud rolde en fonkelde om hem
heen, evenals vroeger, het groene
laken schemerde hem voor de oogen
uit de verte drongen de opwekkende
tonen van de dansmuziek tot hem
1 door.
i Zet je ook niet eens op, Qerrald
den die klachten dan niet inge
diend
Dhr. HAMELINK Ik heb het
zelf ondervonden en ik zal wel
niet de eenige zijn.
Dhr. VAN KAMPEN verneemt,
dat van de 25 gevallen maar
enkele niet betaald zijn, zoodat
het dan nog veel hooger komt
dan f 30 per geval.
Dhr. 't GILDE zal het dhr.
van Kampen niet kwalijk nemen,
als hij hier wellicht met de beste
bedoeling een voorstel tot ver
laging doet. Ik heb ook niet ge
zegd, dat ik daar tegen ben. Maar
als dhr. Hamelink zegt, dat ik
in 't wilde bezuinig, kan ik hem
zeggen, dat hij in 't wilde stemt,
zonder te weten, waar het over
ging, nog gisteravond.
Dhr. J. DE FE1JTER acht het
een moeilijk geval. Als het noo
dig is, heeft het armbestuur het
recht om haar order te geven,
maar het is hem niet bekend, of
in zoo'n geval ooit ook nog geld
is gevraagd of het den menschen
moeilijk gemaakt is. Het is een
betrekking waarvan iemand niet
leven kan en alleen omdat er in
dit geval nog andere inkomsten
zijn, geeft het bestaan, maar als
we een ongehuwde ambtenares
op dat salaris moesten benoemen
zou het niet gaan. Daar komt bij,
dat er tegenwoordig vee! meer
menschen naar den dokter gaan
dan vroeger.
De VOORZ. zegt, dat wie niet
betalen kan, moet gratis geholpen
worden. De bijkomstige omslan
digheden blijven hier buiten.
Mocht de tegenwoordige ontslag
nemen, dan is de regeling altijd
nog te wijzigen, maar het gaat
nu over dit geval.
Het voorstel van dhr. VAN
KAMPEN, om het salaris van
mej. Kolfer-Moerdijk met f 100
te verlagen, wordt met alg. st.
aangenomen.
237. Subsidie Armbestuur
f10500.
Dhr. VERSCHELLING ziet dat
die post is verhoogd met f 1500
en wil daar f 500 af doen, omdat
hij vreest, dat als deze post zoo
hoog is, er werkloozen naar het
vroeg Brand, terwijl hij hem het goud
voorhield.
Theobald nam het aan het brandde
tusschen zijn vingers en bedwelmde
zijn zinnen. Hij wist niet meer waar
hij zich bevond, wat hij wilde, wat
hij beloofd had, hij strekte de hand
uit en zette.
Brand stond op en Theobald liet
zich op den stoel nedervallen, gedach
teloos nam hij de hoop goudstukken
aan, die hij gewonnen had. Hij speelde
steeds door, de som groeide aan en
zwol onder zijne handen. De harts
tocht straalde uit zijn oogen en kleurde
lijn gelaat met een vuurgloed. Nieuws
gierigen stonden om hem heen en
staarden hem aanhij wist zelf niet
hoe het spel hein begunstigde.
De bankbiljetten vlogen hem toe.
Achteloos wierp hij ze terzijde, slechts
goud wilde hij, goud 1 En hij woelde
met toenerrenden hartstocht in zijn
rijkdom en klinkend rammeiden de
goudstukken.
Houd opfluisterde Brand hem
toe. Je hebt daar een groote som te
teilen.
Duizelend stond Theobald op.
Welke dans begint nu vroeg
hij op gejaagden toon, terwijl hij
haastig zijn rok, dien hij onder het
spelen had opengerukt, dichtknoopte.
De derde, was het antwoord.
Ik moet naar haar toe... B ijf hier,
B.-and, ik kom spoedig terug.
Hij spoedde zich naar de danszaal,
zonder om te zien en zag dus niet
dat Brand op Heioïse toetrad en haar
iets in de hand drukte, dat ze met
een trek van wreede blijdschap om
den mond in haar kleed verborg.
Het was het gouden étui,
Marie stond bij een pilaar ia de
armbestuur zullen worden ge
zonden.
De VOORZ. betoogt, dat dit
maar niet willekeurig kaner
bestaat een vaste regel daarom
trent en ook hebben B. en W.
daar niet het minst aan gedacht.
Dat deze post hooger is geraamd,
komt omdat het armbestuur dat
wegens meerdere armenzorg noo
dig acht.
Dhr. VERSCHELLING weet
toch, dat iemand van 65 jaar als
steuntrekker naar het armbestuur
werd gezonden.
De VOORZ.Dat is onjuist.
Dhr. VERSCHELLING Ik heb
het woord, mijnheer de Voorzitter.
Die man kreeg f 4 en als daar
f2,50 voor huur af moet, houdt
hij f 1,50 over, waar hij met zijn
gezin van zou moeten leven.
De VOORZ. meent, dat men
in zoo'n geval een onderzoek
moet instellen bij het armbestuur,
ofschoon dit college volkomen
bevoegd is om te oordeelen, wat
teveel of te weinig is. De Raad
heeft alleen contróle over de
rekening en als men meent, dat
op grond daarvan het beheer
niet deugt, kunnen we de men
schen naar huis sturen en anderen
benoemen, waarvan verwacht
wordt, dat ze beter zullen han
delen.
Dhr. D1ELEMAN staat op een
ander standpunt en begrijpt niet
hoe het armbestuur met dat
bedrag kan rond komen. Allicht
zullen er menschen zijn, die door
hun leeftijd niet meer in aan
merking komen voor steun als
weikloozen en daarom, wijl er
niets meer door hen te verdienen
valt, naar het armbestuur kunnen,
zoodat werkloosheid in dezen
wel degelijk meespreekt en er
wel geschipperd zal moeten wor
den met de uitkeering en er
anders vee! meer geld noodig
zal zijn.
De VOORZ. bevestigt dat.
Wie 65 jaar is wordt niet door
de steuncommissie naar het arm
bestuur gezonden, maar komt
wegens de bestaande regeling
automatisch onder dat beheer.
Dhr. ORTELEE zegt, dat hem
zaai en liet haar droeven blik over de
menigte gaan. Zij zocht hem.
Daar kwam hij aan, met gejaagden
tred. Zijn gelaat gloeide, zijn haren
hingen verward over zijn voorhoofd.
Duid het mij niet ten kwade,
zeide hij opgewonden. Ik wist niet,
dat de dans al begonnen was.
Waar zijt gij geweest vroeg
Marie, met hevig kloppend hart.
Angstig smeekend zag zvj tot hem
op, alsof zij bevreesd was zqn ant
woord te hooren.
Boven 1 antwoordde hij hijgend.
Ik kon niet anders, het goud flonkerde
en klonk zoo verleidelijk ik meest
spelen. Hett ge het ooit zóó hooren
klinken, dat het tot in het diepst der
ziel weergalmt? Het stormde in mijn
hoofd de wijn was zoo verhittend,
maar ik heb gewonnen, goud, een
aanzienlijk bedrag aan goud
Haar bekoorlijk gelaat verbleekte,
bedroefd drukte zij de hand op het
hart en het kostte haar moeite niet in
tranen uit te barsten.
Vergeef het mij 1 ging hij opge
wonden voort. Hoort ge die muziek I
li Baccio, de wals van ArditiLaat
ons dansen 1
Terug, antwoordde zijWaag
het niet, mijn hand aan te raken.
Met strakken blik zag hij haar vra
gend aanhij begreep haar niet.
Ik heb u voiraf mijn meening
gezegd over het spel en de spelers,
Ik heb een afkeer van lichtzinnigen,
van menschen, die hun beloften ver
breken ik breek alle gemeenschap af
met wankelmoedigen, die hun woord
niet houden, ik wil niet te doen heb
ben met iemand, die mijn verzoek in
den wind alaat.
Wordt vervolgd(