-d
i
Nieuws- en Advertentieblad
No. 77.
WOENSDAG 28 DECEMBER 1932
48e Jaarg.
B ERICH T.
Nieuwjaars-advertentiën
Raadsverslag.
FEUILLETON.
De witte Bloem.
J. C. VINK - Axel.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
In het Nieuwjaarsnummer, dat
op Oudejaarsavond zal ver
schijnen, er. in de kom der ge
meente huis aan huls zal worden
bezorgd, kunnen weder
geplaatst worden voor 40cents
indien niet grooter dan 10 regels
zijnd. Grootere advertentiën wor
den naar plaatsruimte berekend.
Inzendingen worden gaarne in
gewacht" vóór Zaterdag 31 Dec.
DE UITGEVER.
Zitting van 22 Nov. 1932.
VI.
Hoofdstuk VIII, lager onderwijs.
221. Comm. van schooltoezicht
f50.
222. Id. tot wering van school
verzuim f 135.
223. Vervoer van schoolkin
deren f 2900.
Deze post is verdeeld als volgt
Vervoer der schoolkinderen van
Kijkuit door A. Dieleman f 1850,
van de kinderen van Sluiskil
door J. K. Esselbrugge f782 en
wegens verschillende andere ver
goedingen f268.
In het afdeelingsonderzoek is
deze post besproken en werd be
zwaar gemaakt over het vervoer
van Sluiskil, ook naar aanleiding
van het getal kinderen, dat ver
beneden de verwachting is ge
bleven.
Ook het vervoer van en naar
Kijkuit vonden sommige leden
veel te duur.
Naar aanleiding van een ver
zoek om opnieuw te kunnen in
schrijven is een onderzoek inge
steld en rapport uitgebracht door
A. Dieleman vnd. als volgt
Het vervoer is door hem aan
genomen voor f 1850 per jaar,
een bedrag, dat z.i. voor een zoo
riskant en omvangrijk werk niet
te hoog is. De overeenkomst is
aangegaan, toen de benzine
slechts 6 cent per liter kostte en
19»
nu geslegen is tot 14 a 15 et.
Om enkele grepen te geven van
de uitgaven voor een dergelijke
autobus noemt adressant voor
wegenbelasting f 184, verz. wett.
aanspr. f50, keurloonen f26,80
en afschrijving f 500, benzine
ongeveer 2200 liter f300, totaal
f 1060,80, ongerekend olie, ban
den, reparatie enz., zoodat de
ontvangsten ad f1850 niet te
hoog zijn. Eerder zijn die te
laag, maar omdat er concurrentie
te wachten is, heeft hij er altijd
naar gestreefd het zoo voordee-
lig mogelijk uit te voeren.
Schr. hoopt, dat het college
tevreden is geweest over de uit
voering van den autodienst ge
durende deze 5 jaren en ver
trouwt erop, dat het college alles
in het werk zal stellen, om het
vervoer zoo goed mogelijk te
doen geschieden. Men zal ervan
overtuigd zijn, dat het vervoer
van 70 a 75 kinderen niet kan
behandeld worden als een hoop
bouwmaterialen.
Schr. is desgewenscht bereid
het college mondeling nog nader
in te lichten.
Uit een onderzoek van B. en
W. naar de baten van het ver
voer der kinderen van Sluiskil
tegenover de vergoedingen, die
de gemeente anders verplicht
was te geven, blijkt, dat die
f 87,50 bedragen.
Dhr. VAN BENDEGEM acht
de kosten voor Kijkuit te hoog
en zou gaarne zien, dat opnieuw
werd ingeschreven.
De VOORZ. acht het bedrag
niet te hoog en verwijst naar het
rapport daarover. Bij aanbeste
ding kan wel eenig voordeel be
haald worden, maar B. en W.
zijn verantwoordelijk tegenover
de ouders, wier kinderen ter
school gaan. Op grond van een
vijfjarige ervaring met den tegen-
woordigen vervoerder en gelet
op het feit, dat nog nimmer
klachten over het vervoer zijn
ingekomen, meenen B. en W. de
volle vrijheid te hebben om het
accoord te laten doorloopen en
niet tot nieuwe aanbesteding over
te gaan.
DRUKKER-UITGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
Dhr. VAN BENDEGEM ge
looft wel, dat het vervoer door
anderen even goed en even veilig
kan geschieden, zoodat een ander
ook de kans wel .eens hebben
mag, terwijl er kans bestaat, dat
de prijs aanmerkelijk zou schelen
ten voordeele van de gemeente.
Dhr. HAMELINK gelooft ook,
dat de berekening van Dieleman
aan den hoogen kant is. Hij
rekent 5 jaar voor afschrijving ad
f500 per jaar, maar spr. zegt, dat
niemand hem kan wijsmaken, dat
die bus f 2500 heeft gekost, want
het is een oud ding. En als die
man het nu 5 jaar gedaan heeft,
is het z.i. geen bezwaar, dat ook
anderen eens de kans krijgen.
Natuurlijk staat de veiligheid voor
op, maar spr. gelooft ook niet,
dat Dieleman de eenige is, die'
betrouwbaar is op dat gebied.
En als het aanmerkelijk minder
kan, moeten we dat toch pro-
beeren. Bovendien kan de man
niet gedupeerd zijn. Als er een
inschrijving is, kan hij meedingen
en heeft hij het niet, dan is het
nog geen bezwaar, want zijn bus
is afgelost en hij heeft een be
hoorlijke verdienste gehad. Spr.
voelt veel voor het idee van dhr.
Van Bendegem.
Dhr. VAN BENDEGEM stelt
voor om opnieuw in te schrijven.
Dhr. DIELEMAN vindt het ge
vaarlijk. Hij was destijds bang
voor ongelukken, maar er is geen
enkel incident geweest en nu zijn
alle veranderingen geen verbete
ringen. We hebben nu een ver
trouwden dienst en alleen om
een gulden of wat te verdienen,
krijgen we een minder veilig ge
voel. Spr. is tegen het voorstel.
Dhr. 't GILDE is het daarmee
eens. Hij zou vóór moeten stem
men, wegens bezuiniging, maar
er is nooit een gegronde klacht
geweest en daarom is spr. hui
verig voor verandering.
Het voorstel wordt verworpen
met 8 tegen 4 st. Vóór de h.h.
Hamelink, Ortelee, Seghers en
Van Bendegem.
Dhr. VERSCHELLING wil het
nog eens hebben over het vervoer
der kinderen van Sluiskil. Dat
Mademoiselle ChênDis.
Heloïse sprong uit den coupé. Het
ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels 60 Cent; voor
eiken regel meer 12 Gent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
dit een groot bedrag vraagt, is
niet de schuld van B. en W
maar van de Broeders in Sluiskil
en den Pastoor te Axel. Toen
in Mei besloten was om die bus
voor de kinderen te.laten rijden,
hebben die lui de menschen op
Sluiskil bewerkt om hun kinderen
niet naar de school in Axel te
sturen.
De VOORZ. zegt, dat dhr.
Verschelling niet zoo over die
heeren moest spreken, alsof het
lui en geestelijken zijn.
Dhr. VERSCHELLING: Dan
zal ik het anders zeggen, maar
gezien hun haudeiwijze zijn ze
niet meer waard. Zelfs heeft een
Broeder de menschen gedreigd,
dat als ze hun kinderen naar
Axel zonden, hij hen zou ont
houden van hun kerkelijke plich
ten en Sacramenten. De Voorz.
weet ook, zegt spr., dat de Pas
toor te Axel desgevraagd zijn
medewerking weigerde en de
kinderen niet wilde aanvaarden.
Spr. had eigenlijk gedacht, dat
dit hier toegelicht zou zijn door
B. en W. De ouders vonden het
eerst allemaal goed, maar zijn
door den drang gediaaid.
Dhr. DIELEMAN zegt gemerkt
te hebben, dat de kosten per
kind hier f 100 beloopen en vindt
dat te hoog voor dat vervoer. Bij
een wettelijke vergoeding zou het
heel wat minder zijn. Er zijn
zelfs kinderen, die alleen hier ter
school gaan, omdat er een bus
rijdt en dat is toch onzin.
De VOÜRZ. acht de post ook
hoog per kind gerekend, maar
dat was niet te voorzien. En
als men nu het woord annexatie
maar uitspreekt, zegt men, je
moeten op Sluiskil ook iets doen.
Welnu dit iets en zoo is ook de
vuilnisditnst en de verlichting
daar in orde gekomen. We kun
nen die dienst nu na 1 jaar maar
niet stop zetten.
Dhr. DIELEMAN gelooft dat
het dan maar f250 zou kosten.
Dhr. HAMELINK: Maar dan
missen we 't schoolgeld
Dhr. 1Z. DE FEIJTER vindt het
jammer, dat de katholieke gees
telijkheid zoo heeft tegengewerkt
en dat de dienst nu daarom zou
moeten vervallen.
Dhr. VAN BENDEGEM was er
eerst ook tegen, maar gehoord de
voorgeschiedenis, zal hij voor
dezen post stemmen.
Dhr. VAN DE BILT meent, dat
de heeren, die erover praten,
met de zaak niet goed op de
hoogte zijn. Geen katholiek had
den wensch geuit om zijn kind
in Axel op school te hebben.
Tegenover den aandrang van de
geestelijken bestond ook een drang
van de zijde der fabriek, waar
gezegd werd, als je je kind niet
naar Axel ter school stuurt, zou
het wel eens kunnen, dat je van
de fabriek moet. En wat nu die
praatjes betreft over den pastoor
te Axel en den pater te Sluiskil
bemerkt spr. wel, dat dhr. Ver
schelling niet veel weet van de
katholieke instellingen. Als spr.
geweten had, dat men met de
bus op zooveel katholieke kinde
ren rekende, had hij wel ge
waarschuwd om er niet aan te
beginnen, want op den voor
grond wordt gesteld, dat die kin
deren daar ter school gaan, waar
ze parochiaal kerkelijk zijn inge
deeld. Dat is regel bij de katho
lieken.
Dhr. HAMELINK zegt dat hij
er ook iets van gehoord heeft en
men hem een briefje heeft laten
zien, waar het volgende op stond
Sluiskil, 13 jan. 1932.
Geachte Familie, Namens Pater
Gardiaan, als hoofd der Parochie,
en Voorzitter van het Schoolbe
stuur, moet ik U waarschuwen
tegen toezegging aan den heer
Burgemeester inzake het zenden
der kinderen met de bus naar
Axel, omrede de Kath. school
aldaar geen enkel kind onzer
school aanneemt.
Met vriendelijke groeten,
Zr. MARIE JOSEPH,
Hoofd der St. Ant. school.
Spr. meent dat hieruit blijkt,
dat ze hun boekje te buiten gaan.
De Kath. school mag de kinderen
niet weigeren. Spr. zal niet tre
den in de regeling der Kath. kerk
ten opzichte van de parochie,
Wordt vervolgd'
-
AX
r
SCHE
(Duitsche vertalinp).
De Fran$aise had het poitierraampje
neergelaten. Nu nam zij weer plaats
en streek de ritselende plooien van
haar reiskostuum terecht. Zij zag er
onder haar gazen vodette allerbekoor
lijkst uit.
Waar gaat de reis naar toe?
vroeg de barones. Zeker naar eer.
badplaats? Wie gaat daar in dit sei
zoen niet heen
Bien sur, Madameantwoordde
de Parisienne met 'n allercharmantst
glimlachje. Ik ga naar Wiesbaden om
daar een kuur te ondergaan en, rond
uit gezegd, verheug ik mij zeer over
die afwisseling. Ik vind niets vreese-
lijker dan de eentonigheid.
Dit was Verja naar het hart gespro
ken. Levendig beaamde zij die be
wering en weldra waren de dames in
zoo'n druk gesprek gewikkeld, alsof
zij oude bekenden waren.
De jonge barones gevoelde zich
door den eigenaardigen pikanten toon
en manieren harer reisgenoot bizonder
aangetrokken. Het was een luchtig,
aangehaam onderhoud, een slagvaardig
woordenspel, de tic au tac, zooals
slechts in de Fransche taal gevoerd
kan worden.
Verja dacht er over na, waar zij dat
geestige soubrettengezlchtje, met die
spotachtig glinsterende oogen, dat fijn-
besneden, geestige wipneusje en die
lachende roode lippen meer gezien had,
't Is zeer waarschijnlijk, dat wij el
kaar te Wiesbaden zullen ontmoeten,
zeide zij vriendelijk, en dan zou ik
gaarne willen weten, met wie ik het
genoegen heb.
ülimlachend overhandigde zij haar
reisgenoot haar visitekaaitje. „Verja,
barones Von Kartegg" las deze.
Een reer bekende naam voor mij,
madame la baronne. Wie heeft niet
van u in de D.sche salons gehoord
Mag ik u mijn kaartje aanbieden
.Mademoiselle Heiiï.e Chênois."
Nu schoot het Veija eensklaps te
binnen, waar dut gezichtje haar vrof-
ger reida betooverd had. „Satanella!"
Eenige oogenblikken woedde innerlijk
bij haar een strijd tusschen trots en
nieuwsgierigheid, doch de laatste ze
gevierde.
Mademoiselle Chê.iois I riep zij
lachend uit. En dat hebt u mij niet
reeds lang gezegd, maar mij in den
donker laten tasten, waar het licht
zoo in de nabijheid is u, de artiste
par excellence 1 Het doet mij bizonder
genoegen, mademoiselle, persoonlijk
kennis met u te mogen maken.
Voor Verja was dit juist een kolfje
naar haar hand. Wat had zij al veel
over die vrouw hooren spreken 1
Alleen reeds die roman met Qerrald
loonde de moeite van een kennisma
king met de heldin. Gaarne had zij
naar hem gevraagd, matf zij durfde
niet uit vrees van onbescheiden te
worden. En BrandWat had die haar
al niet van Hehï.e's grillen en gui
tenstreken verteld I
Dat waren dus de lippen, die Get-
rald zoo hartstochtelijk gekust had)
de vurige oogen, die tallooze harten
hadden doen ontvlammen) dat was de
betoovtrende glimlach, die allen man*
nen het hoofd op hol bracht en dat
bekoorlijke, elegante wezentje was de
prima ballerina, die heerscheres van
het tooneel,die meest gevierde schoon
heid en de verlaten minnares van den
molenprins. Was dat niet interessant
Verja hield niet op met vragen, om
de romantische verborgenheden van
hit klatergoudieven achter de scher
men uit te vorschen. Haar reisgenoot
wist ook zoo aardig te vertellen 1
Een uur in den wagon brengt de
menschen dikwijls nader tot elkander
dan een geheel jaar van stijven om
gang en de wederzijdsche belangste'-
ling scheen bij deze twee drukke
vrouwij -s zeer levendig te zijn,
Eeo schel gefluit brak eindelijk het
gesprek af. Veiji trok haar kleinen
matelot terecht, de Francaise knoopte
haar lichtgele handschoentjes dicht en
keek uit het raampje, .Wiesbaden I
Wat is dat snel gegaan
Op het perron was een druk gewe
mel. „Mariel" riep Verja uit de coupé.
Juichend verliet het jonge meisje de
zijde van haar oom Frans en snelde
naar het portier.
Zijt u daar eindelijk, tante j.l
Dat is braaf van je, dat je mii,
arme onbestorven weduwe onder mi
litair geleide komt afhalenzeide
Verja lachend, na een hartelijke om
helzing. Tant mieux, du heb Ik moed
om door dien menschenstroom heen
te dringen.
Adieu, Mademoiselle, au revoii 1
groette zij daarop haar reisgenoote.
Het volgende oogenblik was zij tus
schen de menigte verdwenen,
Wie was die dame vroeg Marie,
Zij zag er bekoorlijk uit.
duurde lang eer haar bagage verzorgd
was en toch was zij ongeduldig om
weg te komen. Eindelijk zat zij in de
victoria, die de zonnige Wilhelmstrasse
doorreedvan verre zag zij het bad
huis, déir is de speelzaal, dtuf-- zal zij
Gerrald wederzien.
Bonne chancel zeide zij glim
lachend bij zich zelve. Nu kan het
drama beginnen. Ik sta reeds op het
toonecl 1
XlV.
Een bont gekleede menigte woelt
zwierig dooreen, uitlokkend künlen
de tonen van het orkest, dat een op
wekkende wals speelt.
Onze oude bekenden hebben zich
in een grooten kring vereenigd en zijn
zooeven van een wandeling door den
schitterend verlichten tuin terugge
keerd. In een zijzaal staan de vroo-
lijke groepjes bijeen en beraadslagen
wat zij zullen doen.
Wat dunkt u P stelde doctor
Brand voor, als wij eens naar de
spelers gingen kijken? Wij loopen er
geen gevaar van verkouden te worden
en verwijderen ons ook niet te ver
van de bron, waaruit de champagne
vloeit.
Bravo, aangenomen I klonk ht t
lachend dooreen. Een jong officier
bood Verja den arm en stapte vooruit
naar de speelzaal.
Ik sluit mij niet bij het gezel-
I schap aan, zeide Gerrald met gefronste
wenkbrauwen. Wil jij freule Von
Rotterswyl tot cavalier dienen, Br„nd
Stel je toch niet aoo belachelijk
aanl klork het hem sissend in de
oorön. Wil je door een zulk een in
toog vallend gedrag weer oude her*
inneringen en praatjes wekken Waar»
om gaat hij niet mee zal men vragen
en het antwoord zal zijnOmdat hij
zichzelf niet vertrouwt.
Dat werkte. Gerrald beet zich op
de lippen en bood Marie den arm aan,
het woelde en bruiste in zijn bin
nenste. Zijn opgewondenheid ontging
het jonge meisje niet.
Willen wij achterblijven? vroeg
zij zacht.
Een blos overtoog zijn gelaat en
trots hief hij het hoofd op.
Volstrekt niet. Waarom ant
woordde hij scherp en hij liep door
de openstaande deur.
Ik heb een afkeer van het spel
en van hen, die er aan verslaafd zijn,
hernam Marie, met een ongerusten
blik op zijn verbleekt gelaat. Een
onbehaaglijk gevoel maakie zich van
haar meester, een angst die haar den
adem benam.
Hij glimlachte even en zeide: „Ook
ik verafschuw het."
Een bang voorgevoel beknelde het
hart van het jonge meisj», zij wilde
hem smeeken terug te keeren. Zij
sprak ernstig en oprecht, maar vóór
dat zij nog had uitgesproken, keerde
Brand zich om en legde waar
schuwend den vinger op zijn mond
in de speelzaal mag niet gesproken
worden.
Zij staan aan de roulette. „R iuge I"
roept de eentonige stem van den
cronpier uit, „trente et un en be
vende handen strijken haastig het geld
naar zich toe. Het balletje gonst en
loopt de eentonige stem roept
weder iets uit en de spelers luisteren
in ademlooze spanning, Wat snort
dat balletje I