Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-VI aan deren,
No. 81.
DINSDAG 19 JANUARI 1932
47e Jaarg.
J. C. VINK - Axel.
Buitenland.
FEUILLETON.
Een moeilijke taak.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-U1TGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
ADVERTENTIÈN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel mear 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte bersteend.
Advertentiën worden francs ingewacht, uiterlijk
t©t Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
Schrapping der schalden
Onder den titel „Voor het vol
dongen feit van het Duitsche
onvermogen om te betalen" publi
ceert het Milaneesche dagblad
„Popola d'Italia" een artikel over
het herstelvraagstuk.
Het artikel constateert, dat
Amerika een land is, dat niemand
iets schuldig is, terwijl bijna alle
staten schulden aan Amerika
hebben. Dit feit vereenvoudigt
de problemen belangrijk.
Ieder is er zich van bewust,
dat de Duitsche herstelschulden
eigenlijk al eerder geschrapt had
den moeten worden. De Duit
sche regeering heeft officieel haar
ambassadeur laten meedeelen, dat
Duitschland noch heden, noch
morgen of wanneer ook, iets
betalen kan.
Dit is een voldongen feit en
een onherroepelijk feit, omdat
men mag aannemen, dat Duitsch
land alle gevolgen, die zijn stap
zou kunnen hebben, van te voren
heeft overdacht. Engeland deelt
thans mede, dat het geen radi
cale oplossing wenscht. Frank
rijk vindt in de nog onbepaalde
houding der Vereenigde Staten
een reden tot ontoegevendheid.
De sleutel is thans geheel in
handen van de Vereenigde Staten.
Wat kan men doen
Kan men naar het geweld grij
pen om Duitschland tot betalen
te dwingen? En met welke mid
delen De tijd van een Ruhr-
bezetting is voorbij. Een derge
lijke maatregel zou door Italië
ongetwijfeld worden afgewezen.
Wat zou het lot van den Vol
kenbond zijn De eenige uitweg
is, dat men begint met schrap
ping der schulden van de Euro-
peesche staten onderling en dan
tegenover Amerika een gesloten
front van Europeesche schulde
naars stelt. Gelooft men, dat de
Vereenigde Staten den moed zou
den hebben, betaling te eischen
van Europeesche staten, die der
gelijke concessies aan Duitsch
land hadden gedaan Gelooft
5)
Wel drommels riep hij lachend
uit, ik geloof dat deze man banger voor
de dame in kwestie is, dan voor den
burggraaf. Dat is anders dan bij mij
aan het hof I
De Mornay, die tot nu toe gezwe
gen had, scheen niet zeer ingenomen
met dezen uitroep van den koning. Hij
onderbrak hem met de woorden
Zal ik dezen edelman nu ver
tellen, wat hij te doen heeft, sire?
Zeker, mijn vriend, antwoordde
de koning, en haast u wat, want als
ik nog langer wegblijf, wat zal men
aan het hof dan wel zeggen?
De Mornay legde mij uit waar Chizé
lag. Het is op een afstand van zes
mijlen van hier, zeide hij. Mejonk-
vrouw de la Vire bevindt zich in de
noord-westelijke kamer op de e.'rste
verdieping, welke op het park uitziet.
Meer kan ik u niet van haar vertellen
dan dat de naam van haar kamervrouw
„Fanchette" is en dat deze te vertrou
wen is. Het huis wordt zeer goed be
waakt en u zult wel een man of .vier
noodig hebben. Er zijn kerels ge
noeg te huren, maar let er op, mijn
heer de Marsac, dat u de baas blijft
en dat ze mejonkvrouw de la Vire geen
letsel veroorzaken. Laat er paarden
klaar staan en rijdt op het oogenblik,
dat u de dame verlost zult hebben,
zoo snel mogelijk in noordelijke rich
ting. U moet haar niet sparen, want
Me mannen van Turenne lallen u op de
men, dat de Vereenigde Staten
Europa zouden dwingen den ver-
werpelijken kringloop, die door
Lausanne thans onderbroken kan
worden, opnieuw te laten begin
nen Tegenover den vasten wil
van geheel Europa, dat door het
wederzijdsch schrappen van el-
kaars schulden bewijst, dat het
den moed heeft de onderschei
ding tusschen overwinnaars en
overwonnenen te doen vervallen,
zullen de Vereenigde Staten niet
den moed hebben aan hun eischen
vast te houden.
Het artikel in de „Popoio
d'Italia" motiveert deze meening
moreel, politiek en economisch,
het wijst op de gunstige uitwer
king. die het Hoover-moratorium
aanvankelijk heeft gehad. Wan
neer een één-jarig Hoover-mora
torium voldoende was om de
wereld te doen herleven, dan
kan men aan de genezing niet
twijfelen, wanneer de grootste
hinderpaal, die op het oogenblik
de ontwikkeling van alle volken
belet, uit den weg wordt ge
ruimd. De eerste stap zal echter
in Europa moeten geschieden.
Men kan niet verlangen dat de
Vereenigde Staten het initiatief
nemen. Europa moet de Ver
eenigde Staten voor een voldon
gen feit stellen, zooals ook de
Europeesche crediteuren van
Duitschland voor het voldongen
feit van het Duitsche onvermo
gen om nog langer herstelbeta
lingen te doen, zijn gesteld. De
groote klok der werkelijkheid
luidt met ijzeren slagen tusschen
de beide oevers van den Atlan-
tischen Oceaan.
De Washingtonsche correspon
dent van „Daily Telegraph"
schrijft, dat het artikel van Mus
solini in officiëele kringen geen
verrassing heeft gebracht. Presi
dent Hoover heeft er reeds op
gewezen, dat de eerste stappen
niet van Washington, doch van
Europa moeten uitgaan. Naar
zijn meening was het 't beste,
te wachten tot de Europeesche
mogendheden overeenstemming
over de herstelkwestie hebben
bereikt. Weliswaar beoordeelen
hielen zitten. U kunt in zestig uur over
de Loire zijn, nadat u Chizé verlaten
hebt,
Over de Loire vroeg ik verbaasd.
Ja mijnheer, over de Loire, ant
woordde hij ernstig. U moet goed be
grijpen dat het uw taak is om de dame
met den grootsten spoed naar Blois te
brengen. Daar waar u goed zult doen
zoo weing mogelijk de aandacht te
trekken, moet u vragen naar den baron
de Rosny aan „Het bloedende hart"
in de rue de Dénis. Hij zal zich met
de dame belasten of u zeggen hoe u
verder te handelen hebt en dan zal
uw taak volbracht zijn. Gaat ge op
een en ander in
Natuurlijk, antwoordde ik, maar,
wat moet ik doen als zij weigert om
mij, een vreemde voor haar, te volgen
Daar is in voorzien, was het ant
woord.
Hij wendde zich tot den koning van
Navarre en deze haalde iets uit zijn
zak wat hij aan de Mornay overhan
digde, die het vervolgens aan mij gaf
Het was een halve gouden Carolus-
gulden, waarvan de gebroken rand zeer
versleten was.
Laat dit aan de dame zien, mijn
vriend, antwoordde de Mornay, en ze
zal met u medegaan. Zij heeft de an
dere helft, maar denk er om, voegde
de koning er haastig bij, dat u zelfs
tegenover haar niet over den koning
van Navarre spreekt. Denk daar voor
al goed aan, mijnheer de Marsac. La
ter geef ik u de vrijheid, om over
mij te spreken als over uw vriend en
mij altijd zoo te beschouwen ook.
Hij zeide dit op zoo'n vriendelijken
toon, dat lk Ime gelukkig voelde iets
voor den koning te mogen doen. Mijn
blijdschap nam nog toe, toen zijn be
de Amerikanen het schulden-
vraagstuk van uit een ander ge
zichtspunt dan de Europeanen,
doch zij zullen, in het belang
van het land, een schrapping der
oorlogsschulden goedkeuren. Ten
slotte constateert de correspon
dent van de „Daily Telegraph",
dat duidelijk de neiging merk
baar wordt, het Amerikaansche
standpnnt te wijzigen.
De „Daily Express" meldt uit
New-York, dat een Amerikaan
sche frontverandering inzake de
kwestie der oorlogsschulden, zoo
goed als zeker wordt geacht. De
meerderheid van het Congres,
die nog een maand geleden
vijandig tegenover de denkbeelden
van Hoover stond, zal opnieuw
haar houding bepalen. Zelfs de
scherpste tegenstanders van een
schrapping of verlaging der schul
den hebben thans, na de verkla
ring van dr. Brüning, dat verdere
herstelbetalingen onmogelijk zijn,
erkend, dat een oplossing moet
worden gevonden. Te Washing
ton spreekt men reeds openlijk
de meening uit, dat den Ver-
eenigden Staten niets anders over
zal blijven dan, óf de oorlogs
schulden vrijwillig te verminde
ren, óf in het geheel niets te
krijgen.
De Kroonprins van België.
Aan boord van het Nederland-
sche stoomschip „Marnix van St.
Aldegonde", hebben zich te
Genua ingescheept kroonprins
Leopold van België en prinses
Astrid. Zij werden bij aankomst
aan het station verwelkomd door
kroonprins Umberto van Italië en
de Italiaansche kroonprinses Marie
José, de zuster van kroonprins
Leopold. Voorts was ter begroe
ting aanwezig de heer W. C.
Schimmel, directeur van 't agent
schap der Stoomvaart Maat
schappij „Nederland", die het
hooge gezelschap aan boord be
geleidde. De gezagvoerder, etat-
major en de heeren D A Gou-
berville en Hartsuycker van het
het agentschap der „Nederland"
werden voorgesteld.
geleider een beurs te voorschijn haal
de waarin, naai hij vertelde, driehon
derd gouden kronen zaten, welke hij
ter hand stelde met de woorden dat
ik daarvan de kosten moest bestrijden.
Maar pas er vooral op, zeide hij
ernstig, dat u, als u mannen huurt, het
niet voor laat komen alsof u rijk bent,
want dan heeft het den schijn of
iemand anders u nut deze zending be
last heeft. Iedere kroon die u uitgeeft
moet zijn alsof het de laatste is die
u bezit.
De koning knikte instemmend
Een uitstekende raad, zeide hij,
terwijl hij opstond en zijn mantel om
sloeg.
Hij nam ineens mijn zwaard van de
tafel en woog dit op zijn hand.
Een aardig instrumentje. Als ik u
was, mijnheer de Marsac, dan zou ik
het maar goed slijpen, want als u in
de handen mocht vallen van Turenne,
weet dan, dat ge u zelf te verdedigen
hebt, want ik kan u helaas niet
helpen.
Als ze mij gevangen nemen, sire,
dan zijn de gevolgen voor mij, ant
woordde ik.
Wilt u wel gelooven dat ik graag
in uw plaats was, mijnheer. O, om
eens bevrijd te zijn van al die staats
zaken en op een goed paard met een
welgeslepen zwaard op javontuur uit
te gaan. De Mornay, ik kan je ver
klaren dat ik er naar snakken kan om
met de een of andere vrouw te ont
vluchten, naar de groene bosschen en
wijde velden, ver, ver van hier.
Wel zeker sire, als u dat liever
doet dan uw aanspraken op het Louvre
laten gelden, antwoordde Mornay droog
ga aw gang. Maar als h dat aoudt
willen, dan is het nog de vraag of de
Japan—China.
Naar officieel uit Tokio wordt
medegedeeld, hebben de Japan-
sche troepen Vrijdag na een hevig
gevecht de stad Toelioe bezet.
De Chineezen lieten 200 dooden
op het slagveld achter. Ook de
Japansche verliezen zijn zeer
groot.
Als resultaat van de bespreking
welke de Britsche minister van
buitenlandsche zaken, Sir John
Simon en de Japansche ambas
sadeur den 8sten Januari hebben
gehad nopens den toestand in
Mantsjoerije, heeft de Japansche
ambassadeur een bezoek gebracht
aan het departement van buiten
landsche zaken te Londen, waar
hij namens zijn regeering ver
zekerde, dat Japan zal afzien van
territoriale ambities in Mantsjoe-
ïije en dat het de bedoeling is
de grondslagen van de „open
deur politiek" en het negen-
mogendhedenverdrag te eerbie
digen.
Volgens een bericht uit Moskou
is een Chineesch regiment te
Foetsjau aan het muiten geslagen.
De muiters hebben de stad bezet
en daar een Sovjetbewind inge
steld.
De politie te Moekden heeft 6
Japansche soldaten onder be
schuldiging van communistische
agitatie in arrest gesteld. Tijdens
hun verhoor bekenden zij te
hebben gehandeld in opdracht
van de communistische partij in
Japan. De krijgsraad veroordeelde
de 6 mannen ter dood. Ze zijn
onmiddellijk terecht gesteld.
Naar uit Tokio wordt gemeld,
zijn opnieuw Japansche oorlogs
schepen naar Sjanhaikwan gezon
den ter versterking van de daar
aanwezige bezetting. Een batal
jon infanterie en andere troepen
zijn naar die stad gezonden, aan
gezien de toestand aldaar zeer
gespannen is.
Een detachement van 32 Ja
pansche soldaten, op weg om
levensmiddelen te brengen naar
de dezer dagen voor de heltt in
de pan gehakte cavalerie-afdee-
Guize u daar met rust zou laten. Wat
Turenne betreft, die zou maar al te
blijde zijn met een dergelijk besluit en
in allerijl de bescherming van de ker
ken op zich nemen. Neen, sire, u
moogt zoo iets niet zeggen, u morst
a schamen. Zon u dan Frankrijk,
waarvan u meermalen gezegd hebt, dat
u het als een bruid lief heeft, aan haar
lot willen overlaten
Jawel, maar het is zoo'n wispel
turige geliefde, antwoordde de koning
lachend.
Ik heb nog nooit iemand gezien
die zoo moeilijk te veroveren was.
Na een oogenblik stilte stond de
koning op en ging weg. De Mornay
wisselde nog een paar woorden met
mij om zich er van te overtuigen dat
ik alles goed begrepen had. Daarop
nam ook hij afscheid en weldra was
ik alleen.
Hoe anders gevoelde ik mij dan een
uur te voren. Wederom klopte het
leven in mijn polsen en voelde ik een
toekomst voor mij, al kon ik niet ont
kennen, dat de koning alleen gekomen
was, omdat hij iemand noodig had, die
arm en van middelbaren leeftijdwas. Het
was evenwel een post van vertrouwen,
welke hij me opgedragen had en in dat
opzicht kon ik niet nalaten mij ge
vleid te voelen.
HOOFDSTUK III.
Ik dacht tot In den nacht na over
de moeilijkheden van de aan mij op
gedragen taak. Ik zag dat er twee
hoofdpunten In warenhet bevrijden
van de jonge dame, en haar transport
naar Blois, dat op een afstand van
zestig mijlen lag. De ontvoering zou
ik wel alleen kunnen doen of desnoods
mit hulp vin een enkel» man, maar
ling bij Tsjinlsjau, is door ban
dieten overvallen en tot den
laatsten man gedood. Om elk
spoor van dezen overval uit te
wisschen, werden de lijken ter
plaatse verbrand.
Ex-koningln Sophie f
Te Frankfort am Main is over
leden de ex-koningin van Grie
kenland, die als prinses Sophie
van Pruisen 14 Juni 1870 te
Potsdam is geboren.
Zij was een zuster van ex-
keizer Wilhelm II.
In October 1889 huwde zij met
den toenmaligen kroonprins Kon-
stantijn van Griekenland. Na den
moord op koning George I be
steeg deze in 1913 den troon.
In 1917 deed koning Konstantijn
voor de eerste maal afstand ten
gunste van zijn zoon Alexander.
Na diens dood in 1920 werd
Konstantijn weer tot koning uit
geroepen, om in 1922 voor de
tweede maal afstand te doen. Hij
overleed in 1923 te Palermo.
Zijn gemalin vestigde zich in
Florence, waar zij zeer terugge
trokken leefde. Wegens een zeer
ernstige kwaal moest zij zich
laten opereeren en stelde zich in
Frankfort a. d. Main daartoe onder
geneeskundige behandeling. Uit
het huwelijk zijn zes kinderen, 3
zoons en 3 dochters geboren.
Haar zoon, George II, die zijn
vader als koning opvolgde, werd
in 1924 eveneens verdreven.
De „oude korporaal.".
Te Gevelingshoven is, naar
uit Dusseldorf gemeld wordt, op
88-jarigen leeftijd overleden de
oudste vrijwilliger uit den wereld
oorlog, Gustav Kottmann.
In 1914 trad hij als 71-jarig
vrijwilliger in dienst, nadat hij
ook reeds de veldtochten van
1866 en 1870'71 had meege
maakt. Met een compagnie,
waarvan zijn zoon luitenant was,
trok hij naar het front en op zijn
verzoek bracht hij eenigen tijd in
de voorste linies door. Na de
inneming van Antwerpen kreeg
de „oude korporaal" van maar
schalk Von der Goltz het ijzeren
kruis. Na ongeveer twee jaren
om in deze gevaarlijke tijden, waarin
vooral de oevers van de Loire onvei
lig waren, een vronw goed en wel
naar het noorden te brengen, daar heb
ik minstens vijf man voor noodig.
Het was geen gemakkelijk werk om
die in enkele uren bij elkander te krij
gen, ofschoon het verblijf van den ko
ning in het hof van St. Jean daar al
lerlei avonturiers heen had doen stroc-
men. Het dringende bevel van den
koning moest gehoorzaamd wordtn
en daarom besloot ik mij te wenden
tot Fresnoy.
Hij had een slecht karakter, maar
ook hij was door den dood van Condé
aan lager wal geraakt en daarom
voelde ik er iets voor om hem in dienst
te nemen. Fresnoy was in ieder ge
val een moedige onvervaarde kerel, die
niet bang was voor een gevecht. En
ik was er van overtuigd dat hij mij
trouw zou blijven, zoo lang zijn plicht
dat eischte.
Z odra de dageraad was aangebro
ken en „de Cid", mijn paard, gevoed
was en geroikamd, ging ik uit op
zoek naar Fresnoy en vond hem in een
kleine herberg „De drie druiven" waar
hij gewoon was morgens zijn biertje
te drinken.
Het was meer dan veertien dagen
geleden sinds lk hem gezien had en
hij zag er sedert dien tijd zoo verval
len uit, dat ik mijn eigen sjofelheid
vergat. Zijn breed gezicht zag er
bleek en opgezwollen uit en zQn eene
oog was dicht. Hij was nog ongescho»
ren, zijn haar zat in de war en zijn
kleeren zagen er vodderig uit,
(Wordt vervolgd*)
AXELSCHE
COURANT
