Nieuws- en Advertentieblad
A
voor Zeeuwsch- Vlaanderen,
No. 51.
VRIJDAG 2 OCTOBER 1931
4?e Jaarg.
J. C. VINK - Axel.
CRISIS.
FEUILLETON.
Binnenland.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-UITGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
ADVERTENT1ËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Greote letters worden naar
plaateruimte berekend.
Advertentiën worden franc® ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
Wij lezen in „de Avp."
Dp internationale financiëele
wereld kraakt en wankelt op haar
grondvesten.
Het schier-ongelooflijke is ge
beurd datgene namelijk wat kort
geleden neg niet te voorzien viel
en dat het nationale kabinet van
MacDonald juist poogde te voor
komen Engeland heeft zijn gou
den standaard zij het tijdelijk
losgelaten het zal geen goud
meer naar het buitenland brengen,
en de geheele beschaafde wereld
heeft er op gereageerd. Het
scheurt en het kraakt aan allen
kant.
Dat dit kan gebeuren, dertien
jaar na den oorlog, in vollen
vredes-tijd, en terwijl het Engel-
sche kabinet zeer ingrijpende
maatregelen heeft voorgesteld om
de begrooting in evenwicht te
brengen, bewijst de ontzaglijke
ernst van den toestand, ook al
zal het in zijn wezen altijd nuch
tere Engelsche volk zijn kalmte
ook ditmaal wel niet verliezen.
Het teekent echter volkomen den
toestand van nervositeit, waarin
de wereld verkeert, dat iets der
gelijks mogelijk is. Want alom
heerscht wantrouwen wantrou
wen dat zich in den laatsten tijd
met verbluffende kracht in de
richting van Engeland ontwik
kelde en waaraan de gebeurte
nissen op de Britsche vloot blijk
baar nieuw voedsel hebben ge
geven wantrouwen, dat het op
vragen van geld tot fabelachtige
sommen deed stijgen, zoodat de
basis van Engeland's financiën
en handel werd aangetast. En
men kan er van op aan, dat te
midden van dit alles ook politieke
krachten werkzaam zijn geweest.
Het zijn slechte dagen voor wat
men dan „het kapitalistische stel
sel" noemt.
Zeker, Deterding moge naar
Frankrijk seinen, dat de Konink
lijke milliarden goudfrancs in kas
heeft en dat, zelfs al zou al het
goud waardeloos worden, de olie
zelf de onvergankelijke waarde
98,
Philippe kon geen woord uitbrengen,
maar staarde den agent a?n alsof hij
hem met zijn oogen doorboren wilde;
snel keerde hij zich om en ging rair
zijn kamer.
De agent ging voort naar het kolen
hok om voorraad te halen. Toen hij
buiten kwam, bemerkte hij vreemd be
zoek op het erf. Eenige agenten wa
ren gekomen en stelden aan deze en
gene vragen. Als een loopend vuurtje
ging het op het kasteel van mond tot
mond, dat er politie gekomen was, om
een onderzoek in te stellen naar de
aanwezigheid van Alexe Mixtome. En
ofschoon den meesten dit bericht on
gelooflijk voorkwam, begreep Sofie
maar al te zeer de waarheid ervan en
de lezer kan begrijpen, hoe ontsteld
het meisje was, torn men haar dat
nieuws vertelde. Zij had maar één
antwoord in haar gedachte, n.l. „Dan
moet ik mijn vader waarschuwen."
Zij spoedde zich naar haar kamer en
schreef eenige regelen. Daarop ging
zij naar de ruïnen.
Van Philippe Piron of de politie
agenten zag zij niets. Zij trad de ka
pel binnen, waar het stil en donker
was. Schuw zocht zij een plaatsje waar
zij het briefje zou verbergen. Een licht
geruisch deed haar verschrikken. Rond
ziende bemerkte zij dat een steenen
deur openging en de bleeke gestalte
haars vaders te voorschijn kwam. Sntl
begaf zij zich tot hem, bukte, kuste
blijft, tenslotte gaat het er om,
hoe die onvergankelijke waarden
der natuur, hoe de schier einde-
looze schatten der schepping,
ruim genoeg om de bevolking
der wereld te doen leven, op de
beste wijze ten bate van de volks
welvaart kunnen worden aange
wend. Zijn deze dagen het bank
roet van die methode, welke men
„het kapitalistische stelsel" noemt?
Wie zal durven ontkennen, dat
het er iets op lijkt? Maar wie
stelt er het andere tegenover,
waarin een crisis als deze, die
voor een groot deel door psycho
logische factoren wordt be-
heerscht, absoluut onmogelijk zal
zijn Toch wijzen de ernstige
gebeurtenissen van het oogenblik
op wonden en rotte plekken in
het financiëel en economisch stel
sel, dat de wereld beheerscht.
Voor ons, Nederlanders, is er
geen enkele aanleiding om on
gerust te zijn, al zullen zich na
tuurlijk ook hier te lar.de wel
enkele gevolgen van de crisis
doen gevoelen.
De sluiting echter van de beur
zen in ons land was een natuur
lijk gevolg van den toestand en
zal vermoedelijk slechts zeer kort
duren. En onze staats-financiën
bevinden zich op een goed peil.
Trouwens
wil men over de geheele wereld
de crisis van het oogenblik be
dwingen, dan zijn rust en ver
trouwen volstrekt noodig.
Het is een merkwaardig ver
schijnsel, dat bij gebeurtenissen
als die wij nu beleven de enke
ling niet beseft, van hoeveel ge
wicht zijn houding is. Zenuw
achtige menschen „steken" el
kander aan en verergeren den
toestand. Bedriegen de eerste
teekenen niet, dan begrijpt het
Engelsche volk van hoeveel
waarde een kalme houding is, een
houding, die zelfs in de huidige
omstandigheden van vertrouwen
getuigt. Want tenslotte zijn toch
de besluiten der Engelsche Re
geering een poging, om de kracht
van Engeland's financiëele en
economische stelsel te handhaven,
en daartoe kan iedere Brit mede-
hem en drukte hem het briefje [in de
hand.
Wees niet ongerust, lief kind,
fluisterde hij. Qa naar Montfacon, ik
zal je morgen avond daar ontmoeten
als ik weg kan. Dan zal ik Frankrijk
verlaten.
Hij kuste zijn dochter nog eenmaal
en trok zich terug. De steen sloot
zich weer en Sofie, van den drukker. -
den last bevrijd, spoedde weg, Toen
zij aan de deur kwam, welke de kapel
met de ruïnen verbond, werd deze ge
opend. Philippe verscheen met de
politieagenten. Zij hadden den kelder
en andere onderaardsche gangen der
ruïnen doorzocht en keerde nu naar
de kapel terug om een nieuw onder
zoek te beginnen.
Een dreigende vloek ontviel Philippe's
lippen, toen hij Sofie zag en zijn ge
zicht werd steeds donkerder. De ont
roering van het meisje maakte de op
merkzaamheid der politieagenten gaan
de, zij bleven staan en vroegen wat
zij in de kapel te doen had.
Niets was gemakkelijker geweest
voor Philippe Piron, dan te zeggen
wie zij was en hel meisje te doen kne
velen, opdat zij de schuilplaats zou
aanwijzen van haarvader. Maar sluw
als hij was, vermeed hij dat. Daar
door toch zou bewezen worden, dat
Sofie de rechtmatige eigenares was
van het slot, zoodat hij en de markies
daar niet langer als heer en meester
hadden te leven. Hg was radeloos
door deze plotselinge verschijning en
beet zich van ergernis op de lippen.
Sofie herstelde zich spoedig en ant
woordde met een trotsch gevoel van
eigenwaarde op de vraag van de politie*
agenten,
Ik behoef geen rekenschap te
helpen. Wellicht is deze crisis
het hoogte-punt der ziekte. De
wereld moet door den baaierd
heen, en de wetenschap dat men
er doorheen moet en zal komen,
moge aan het publiek in alle
landen die kalmte schenken,
welke een der onmisbare voor
waarden is voor een snelle en
gezonde oplossing.
Intusschen, wil het zoo-ver
komen en wil het op den duur
zoo blijven, dan zal met vaste
hand ingegrepen dienen te wor
den, om in het heerschende stel
sel te verbeteren wat verbetering
behoeft. Wie denkt hier niet aan
het tegen elkaar opbieden met
hooge tarief-stelsels? Wie niet
aan de betaling van oorlogs- en
herstel-schulden Zijn er inzake
het bankwezen geen maatregelen
noodig, die ook hier de gemeen
schap beschermen tegen bepaalde
gevaren? Dient de jacht naar
winst niet te worden beteugeld
De wereld leeft in crisis. Maar
de wetenschap dat zij er door
heen moet, en dat zij er door
heen zal komen, moge aan het
publiek kalmte en vertrouwen
schenken. Voor de genezing is
noodig, dat de ziekte haar hoogte
punt bereike. Wellicht zijn we
thans in dit stadium De econo
mische wetten zelf zullen straks
het genezingsproces bevorderen.
^oor Nederland geen re
den tot ongerustheid
Nadat wij het bovenstaande
geschreven hadden lazen wij in
een artikel van den heer E. D.
van Walree in het „Handelsblad"
het volgende
„Speciaal wat Nederland be
treft, is er zeker geen reden tot
ongerustheid voor het algemeen.
Enkele gemeentebesturen daarge
laten, heeft onze overheid sedert
den oorlog over het geheel een
voorzichtige financiëele politiek
gevolgd. Wij mogen ons geluk
wenschen, dat wij in de ministers
van Financiën Colijn en De Geer
trouwe bewakers van de schat
kist hebben gehad, zoodat reeds
een flink deel van onze verdedi-
geven van mijn tegenwoordigheid al
hier, zeide zij, terwijl zij hare slanke
gestalte fier ophief en het hoofd ach
terover wierp ih ben de gast op het
slot en de ruïnen in de kapel zijn voor
iedereen toegankelijk.
Zij trad de mannen veoibij en nie
mand verhinderde haar dit.
Zij heeft haar vader gewaarschuwd,
dacht Philippe. Zou zij hem gezien
hebben Als hij zich schuil blijft
houden, zullen wij hem toch spoedig
laten uithongeren. En hebben wij hem
eenmaal, dan gaan wij weer op de
jonge dame letten. Zij zal mij niet
meer ontsnappen 1
De politieagenten hielden zich den
geheelen dag in de ruïnen, op de ter
rassen en in het park onledig, eenige
uren uitgezonderd, waarin zij den vrede
rechter een bezoek brachten. Deze
verhaalde hun alles wat Sofie ondekt
had, en de feiten met al hunne moge
lijke gevolgen werden grondig onder
zocht,
Een Parijsch politieagent en een kon
stabel waakten den geheelen nacht,
maar er werd niets van den vluchte
ling ontdekt. Bij het aanbreken van
den dag gingen zij naar het kasteel.
Niemand dacht er aan dat Alexe Mix
tome het wagen zoude, bij dag zijn
schuilplaats te verlaten. Na het ont
bijt trok een andere politieagent met
Philippe in de kapel op wacht.
Gedurende den tijd, dat de bewakers
bij den vrederechter waren, had mijn
heer Lepage gelegenheid gehad zich te
verwijderen. Zijne levensmiddelen
warea verbruikt, gebrek aan frissche
lucht en beweging verlamde zijne
krachten. Hij kon niet uitstellen, tot
hij van honger zou omkomen, of de
kapel omver gehaald zou worden. Hij
gingsuitgaven is afgelost, in de
jaren toen de prijzen nog hoog
waren, terwijl de ruime fonds
vorming ons in staat stelt de
lasten van de staatsschuld ge
makkelijk te dragen. Ons staats-
crediet is goed en terecht.
De meeste van onze groote
ondernemingen, zoo in Nederland
als in Indië, worden conservatief
en goed beheerd. Al zijn deze
bedrijven thans aan de ongunst
der tijden blootgesteld, zoo zijn
zij meerendeels financieel krach
tig en evengoed als welke bui-
tenlandsche bedrijven ook, in
staat de stormen te doorstaan.
Er mogen een paar magere jaren
voor den boeg liggen, men be
hoeft zich in het algemeen ge
sproken niet door vrees te laten
verleiden, om zijn belang uit die
ondernemingen terug te trekken,
welke op een eervollen staat van
dienst kunnen wijzen. Het is
heusch niet gemakkelijk op dit
oogenblik waar ook betere kansen
te vinden. Dat Nederland in deze
dagen met Amerika, Frankrijk en
Zwitserland de eer deelt als toe
vluchtsoord te dienen voor de
elders verontruste kapitalisten,
wijst er onmiskenbaar op,
dat de buitenwereld onze positie
als goed beschouwt.
Het ligt voor de hand, dat de
economische gebeurtenissen in
Duitschland en Engeland tal van
landgenooten met angst hebben
vervuld. Wie de ontwikkeling
van de crisis niet geregeld heeft
gevolgd, en zich niet eenigszins
van de cijfers op de hoogte heeft
gesteld, kan licht tot hersen
schimmige gedachten komen.
Alles tezamen genomen, blijkt
genoegzaam, dat wij er heel wat
beter voorstaan dan onze beide
greote buren, en dat zoo er
ergens aanleiding mocht zijn voor
een crisis van vertrouwen, dit
zeker niet in Nederland het geval
is. Laat ons daarnaar dan ook
handelen, en den moed niet laten
zinken. Courage en vertrouwen
is wat wij in deze tijden meer
dan ooit noodig hebben".
was zeer op zijne hoede en gebruik
makende van het oogenblik, dat zijne
vijanden weg gingen, verliet hij zijn
schuilplaats en sloop de ruïnen in,
waarin hij zich in een kelder verborg,
die vroeger als gevangenis dienst had
gedaan. De tijd ging langzaam voor
bij. Ieder uur scheen hem een eeuwig
heid toe.
Al even traag verliep de dag voor
Sofie. Des middags echter ontving zij
een bericht, waaraan zij nieuwe hoop
vastknoopte. Het was een telegram,
dat inhield dat mevrouw Eugenie op
weg was naar Montfacon en des avonds
aan zou komen. Zij verwachtte Sofie
op hetzelfde uur.
Het meisje deelde mevrouw Barti-
neux den inhoud van het telegram
mede. De oude dame was bedroefd
hare gast te vt niezen en putte alle
overredingskracht uit, om Sofie tot
blijven te bewegen; doch toen Sofie
haar gevaarlijke positie uiteen zette,
keurde zij haar besluit goed.
Het rijtuig werd besteld. Sofie nam
afscheid van de huishoudster, beloonde
de meisjes en verdere bedienden en
stapte In het rijtuig dat de krommin
gen der laan afreed en den straatweg
naar M mtfacon insloeg.
Philippe was getuige van haar ver
trek en zag haar met sombere blikken na
Tweemaal had hij getracht haar te
dooden, maar zij was hem telkens ont
snapt en nu geraakte zij geheel uit
zijn bereik. Het scheen hem tce als
had een hoogere hand haar tegen zijn
aanvallen beveiligd.
Hij balde de vuisten en zwoer bij
zich zelf, dat hij haar toch zou
dooden,
Des middags ontving Philippe ook
een telegram van zijnen heer, dat hem
Baad van State.
Gisteren was het 400 jaar ge
leden, dat Karei V den Raad van
State heeft ingesteld als bestuurs
orgaan voor de Nederlandsche
Gewesten.
Dit feit werd herdacht in een
buitengewone zitting van den
Raad van State, waarbij de vice-
president, graaf van Lynden van
Sandenburgh, een herdenkings
rede hield.
Deze vergadering weid bijge
woond door Prins Hendrik, Prin
ses Juliana, de voorzitters der
beide Kamers, de ministers,
staatsraden in buitengewonen
dienst, de voorzitter van de Alg.
Rekenkamer, mr. Th. Heems
kerk, oud-lid van den R. v. S.
en de ambtenaren van der. R. v. S.
De K. L. M.
Dinsdag heeft de K. L. M. de
opening van de geregelde lucht-
verbinding Amsterdam—Batavia
feestelijk gevierd.
Het lange programma, dat den
geheelen dag besloeg, bevatte de
onthulling van een gedenkteeken
op het plein voor het stations
gebouw, dat in de morgenuren
plaats had en het bezoek van
H. M. de Koningin, ter eere
waarvan een grootsche demon
stratie door de burgerlijke, mari
tieme en militaire luchtvloot ge
geven werd.
De onthulling geschiedde door
minister Reymer.
Het monument bestaat uit een
zuil van hardsteen, waarop de
wereldbol, gedragen door vier
verkeersvliegtuigen, geplaatst is.
Op den wereldbol is Amsterdam
aangegeven als een knooppunt
van internationale luchtlijnen in
Europa en van de lijn Amsterdam-
Batavia. Boven op den wereldbol
staat een Hermesfiguur met den
Mercurius-staf in de eene en een
fakkel in de andere hand.
Na afloop daarvan werd een
gedenkplaat, bestemd om te wor
den geplaatst boven den hoofd
ingang van het stationsgebouw,
onthuld.
zijn komst tegen den avond aankon
digde. Er werd een rijtuig naar het
station gezonden en alles voor de ont
vangst van den markies voorbereid.
Het gebouw was schitterend verlicht,
toen het rijtuig voor de deur stil hield.
De markies steeg uit en trad in de
groote voorzaal. Hij was in een goede
luim, want hij had met mevrouw Euge
nie gereisd en zij was heel vriende
lijk tegen hem geweest, waardoor zijn
hoop haar te winnen, nieuw voedsel
ontvangen had. Zij gezicht straalde
van tevredenheid en innige blijdschap,
want hij dacht dat zijn overwinning
nabij was.
Hij liep naar zijn kamer, om zich
voor het diner te kleeden. Philippe
wachtte hem daar op. Hij groette heel
ernstig, ofschoon hij niet bevreesd was
voor de uitwerking die de mededeeiing,
welke hij zijn heer te doen had, op
dezen zou uitoefenen. Philippe was
de stoutste der tweede gebeurtenis
sen hadden hem overmoedig gemaakt.
Hij verachtte zijn heer als een lafaard
die voor iedere daad terugdeinsde.
De markies trad met rassche schre
den binnen en groette stilzwijgend.
Welnu, vroeg de bediende ver
trouwelijk, hebt u het woord van mevr,
Eugenie
Nog niet geheelmaar zij be
gint meer werk van mij te maken, ant
woordde de markies tevreden. Ik zal
nu spoedig met haar verloofd zijn,
Het wordt tijd, dunkt mij, spotte
de bediende. U maakt er ai jaren
werk van,
Het voorhoofd van den markies
betrok.
(Woidt vervolgd,)
AXELSCHE
COURANT
