seti
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vl aan deren,
No. 49.
VRIJDAG 25 SEPTEMBER 1931.
47e Jaar^.
J. C. VINK - Axel.
Zijn wij safe?
FEUILLETON.
Binnenland.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-U1TGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
ADVERTENT1ËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Greote letters worden naar
plaateruimte berekend.
Advertentiën werden franc® ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
Het woord safe is een Engelsch
woord, dat tegenwoordig in ons
land veel gebruikt wordt. Het
wordt uitgesproken als seef en
beteekent als bijvoegelijk naam
woord veilig, gerust, verzekerd.
Het is een algemeene term ge
worden, vooral in verband met
geldzaken of waarden. En zoo
hoort men wel eens vragenwat
is nog safe, of zooals we dezer
dagen in een dagblad de vrarg
lazen: Zijn we safe? Met an
dere woorden is ons bezit nog
veilig
Ze is een tikje pijnlijk, deze
vraag. Want we weten het niet
meer. En onze groote rust is
ermee foetsie. Zoo uitermate
plezierig kan ik me tegenwoordig
het bezit van kapitaal niet voor
stellen. Het lekkerst nog slaapt
tegenwoordig degene, die maan
delijks de rente van zijn kapitaal
(arbeid) in voldoende mate bij
den gemeente-ontvanger kan af
halen en de brandkast gebruikt
als radio-toestel.
Want wat zien we
Nadat onze voorvaderen hun
zorgzaam bijeen-gegaarde duitjes
in een breikous bewaarden of
wegmoffelden in een oude kachel,
heeft Lips sloten gemaakt op
ijzeren deuren en grendels ge
slagen voor ingangen. Dat was
safe, zeiden we tegen elkaar en
we brachten onze bullen naar
de bank.
Dat gaf toch wel een veilig
gevoel.
De breikous en de potkachel
lagen te zeer voor de grijp en
het is misschien alleen de om
standigheid dat er in vroeger jaren
minder gegapt werd, waaraan wij
het te danken hadden, dat onze
over-grootmoeder ons nog een
klein duitje na kon laten.
Met de jaren echter kwam de
hebzucht.
En met de hebzucht de slim
migheid, zoodat het eerste het
beste ijzeren geldkistje bezweek
voor de macht van een gloeiende
pook en de effecten buitengemeen
effectvolverdwenen.
Daarop volgde merkwaardig
is die gelijke tred van het veilig
heidsvernuft met het misdadigers-
intellect daarop volgden de
brandkasten. De deur zoog zoo
stevig toe, dat de bezitter er zelf
bijkans angstig van werd wanneer
hij temet eens een tientje uit zijn
kast halen moest. Edochhet
inbrekerswerktuig wist ook op
deze kleinigheid wel raad en
thans zijn wij zoover, dat heele
bankgebouwen ondergraven wor
den, kluizen open-gestoken en de
meest dichtgemetselde loketten
als postzegeldoosjes worden ont
sloten.
Zijn wij nog safe
Ook zonder dat, toch altijd nog
min of meer griezelig, gebruik
van nijptang, beitel, looper, en
wat des dieven gerei meer zij,
slaagde de meer op het zakelijke
aangelegde directeur der bank er
persoonlijk volkomen in de duiten
zijner trouwe cliëntèle te doen
verdwijnen. En zoolang er keurig
op tijd, netjes getypte rekeningen
courant over de post thuis kwa
men met een geruststellend en
bemoedigend eind-cijfer, wist de
kapitalist van den prins geen
kwaad.
Tot dat de heer bankdirecteur
de beenen nam en een eeniger-
mate onverwachte en iets te lang
durige reis begon, bij welke ge
legenheid men hem in den kijkert
begon te krijgen. Van zijn wel
willende afwezigheid maakte men
een haastig gebruik even de kas
op te maken, waarbij men tot de
verrassende ontdekking kwam,
dat die kas reeds door den di
recteur was opgemaakt. Het in
hem vertrouwen-stellend publiek
fluit naar de dubbeltjes en zit op
de stoep.
Zijh wij nog safe
Bankiers staken hun betalingen.
Zoo maar. En hoeveel menschen
in de vriendelijke dorpen hadden
hun niet het restantje van de
winst toevertrouwd, nadat de
rentmeester zoo vriendelijk was
geweest persoonlijk de pacht te
komen ophalen. Het berichtje is
96;
Middelerwijl hadden Philippe en Jean
Piron op post gestaan, in de hoop den
vluchteling zijn schuilplaats te zien
verlaten. Tegen één uur begon het
hun eigenlijk te vervelen, en Jean sloeg
den terugweg naar het dorp in. Philippe
was het daarmede eens en geleidde
zijn broeder een eind weegs. Nadat
zij aan het eind van het park nog een
wijl gepraat hadden, waren zij geschei
den en Philippe Piron had langzaam
den weg naar het slot ingeslagen. Toen
hij op het terras kwam, wilde hij nog
even naar de ruïnen kijken.
Hij kwam juist op het plein aan,
toen Sefie van haar vader scheidde en
toen hij verder wilde gaan zag hij
eensklaps de gestalte van den vluchte
ling naar de ruïnen sluipen. Dadelijk
kwam de begeerte bij hem op, den bal
ling te vangen en hem 's anderendaags
aan het gerecht over te leveren om al-
zoo de beloofde premie te verdienen.
Hij dacht niet aan de mogelijke ge
volgen, die zijn voornemen voor hem
Zelfs zou hebben.
Dat dit voor hem gevaar kon op
leveren, kwam hem niet in de gedachte.
Was de markies niet aan den broeder
moord schuldig bevonden en veroor
deeld geworden Er zou geen tweede
verhoor plaats hebben, maar zonder
meer zou het vroeger uitgesproken
Vonnis uitgevoerd worden. Zijn wraak*
Zucht en vertrouwen op eigen veilig*
heid dreven hem tot een daad, waap
voor hij anders ware teruggeschrikt.
Hij gevoelde zich meester van de positie
Mijnheer Mixtome zag scherp om
zich heen, toen hij de ruïnen naderde,
maar de hem snel en zach'jes volgen
de gestalte ontging zijn blikken, ook
hoorde hij de sluipende schreden zijns
vijands niet. Toen hij de deur had
geopend, sprong Philippe eenige pas
sen vooruit en stortte zich op hem.
Hevig schrok Mixtome er heerschte
een oogenblik stiltedaarna herstelde
hij zich en verdedigde zich met ver
twijfeling. Een hevige strijd ontspon
zich en reeds eenige minuten had de
worsteling geduurd, toen Mixtome
zijn aanvaller een slag tegen het
voorhoofd gaf waardoor deze versuft
op den grond viel. Van die gelegen
heid maakte Mixtome gebruik om de
ruïnen binnen te vluchten in de rich
ting van de kapel. Philippe, die weer
dadelijk op de been was, sprong hem
na en eer de vluchteling zijne schuil
plaats bereikt had, was zijn vervolger
aan de deur en zag hem in de duister
nis van den kerkstoel verdwijnen.
Philippe volgde hem tot in den
stoel, stak een zwavelstokje aan, lichtte
rond, maar van zijn prooi vond hl
geen spoor. Hij doorzocht de gansche
kapel, maar alles vergeefs.
Hij is weer ontsnapt in zijn schuil
plaats, murmelde hij. Voor heden is
hij veilig, maar morgen zal hij niet
ontkomen. Ik zal politie aanvragen en
den kerkstoel laten afbreken. De doch
ter heb ik vernietigd en de smaadvolle
dood des vaders zal spoedig volgen.
Alexe Mixtome wij willen oude en
nieuwe schuld afleggenik moet de
f;roote belooning opstrijken, die voor
e uitlevering beloofd is I Oij zult mij
niet ontsnappen» Hier wacht uw lot I
op het simpele af: Het kantoor
staakt zijn betalingen. Heel een
voudig. Handelshuizen van ze-
cere voorname reputatie, laten
zich failliet slaan en wie er vor
deringen op had, mag met een
5aar procent genoegen nemen.
Rijksbanken doen er niet voor
onder en sluiten de kas zonder
veel vieren en vijven.
Zijn wij nog safe
Wanneer we de kranten-be
richten zóó lezen en de politiek
van het internationaal crediet
volgen, via een keurig geschreven
overzicht, dan hebben we maar
één antwoord Neen 1
Want waar is de waarborg
Maar misschien is er toch nog
wel een ander antwoord dan dat
bitter schouderophalen.
Wanneer de vraagzijn wij
safe? ons benauwd maakt, ons
schrik aanjaagt, dan zijn we niet
safe. Dan doen we geen oog
meer dicht. Dan is er maar één
redmiddelde breikous van onze
opoe. De rentelooze breikous.
Geld wordt een groote onrust
stoker, wanneer het ons de baas
is. Niet de dief, die de brand
kast doorboort en met onze duiten
aan den haal gaat, maakt ons
diep ongelukkigmaar de dief
die ons hart binnensluipt en ons
met ons eigen goud: knevelt aan
het geluk van het geld, die dief
slaat ons bankroet.
Maar wanneer ons kapitaal niet
zoo angstig doorzenuwd is van
ons leven en niet zoo doorschokt
wordt van ons bibberen en beven,
voor onze dubbeltjes in ander
mans brandkast, dan zijn we in
nerlijk wél safe, want dan is het
het geld niet dat ons rijk, gierig-
rijk maakt; dan is 't het leven
zelf dat ons in de maat houdt
van een wezenlijke rust en ge
rustheid.
Den dierbaren lezer die na dit
betoog zegthij heeft goed praten,
geef ik gelijk, want de beste
stuurlui staan aan wal. En toch
blijf ik voorloopig de breikous
aanraden.
Den volgenden morgen ontwaakte
Sofie uit een onrustigen en door droo-
men gekwelden slaap. Zij stond op,
nam haar gewoon bad en kleedde zich
maar ging niet naar de ontbijtkamer.
Het doorstane gevaar had haar ver
zwakt en haar zeer angstig gemaakt.
Zij wilde Philippe Piron niet ontmoe
ten, eer zij geheel hersteld was en be
sloot daarom dien voormiddag op haar
kamer te blijven.
WEER EEN STAP NADER.
Zij belde en droeg het binnentreden
de meisje 'op de huishoudster te ver
zoeken bij haar te komen.
Deze kwam dadelijk maar stond ver
wonderd, dat Sofie er zoo bleek en
angstig uitzag.
Zijt gij ziek, Sofie? vroeg zij
met deelneming.
Niet ziek, antwoordde de jonge
dame maar toch ontsteld. Waar is
Philippe Piron
Hij is naar 't dorp gegaan, luidde
't verwonderde antwoord. Ongeveer
een half uur geleden ging hij weg.
Hij heeft van nacht beproefd mij
te vermoorden 1 verklaarde Sofie. Hij
meent dat ik dood ben en is vermoe
delijk weggegaan om niet thuis te zijn,
als men ntij mist.
De huishoudster was slijf van schrik.
Wat zeg je daar Sofie?
Ik wandelde gisteravond op het
terras, vervolgde Sofie en toen ik bij
den afgrond stond, sloop hij achter
mij en stiet er mij in.
Groote God I riep de huishoud
ster ontsteld uit.
Als Ik niet toevallig in een
struik op een vooruitstekend punt ge
vallen was, was ik zeker tegen de
scherpe klippen verpletterd»
De Koningin Moeder op reis.
De Koningin-Moeder is naar
het buitenland vertrokken.
Het ligt in de bedoeling van
H. M. om eenige weken in de
hoogere lucht door te brengen,
waartoe zij zich naar Varesa zal
begeven, nabij de Italiaansch-
Zwitsersche grens.
De frande bij Financiën.
We lezen in de „Avondpost"
het volgende over het verduis
teren der gelden van het minis-
.terie van financiën.
Naar wij vernemen heeft het
onderzoek door hoofdambtenaren
van het Dep. van Financiën en
door de Algemeene Rekenkamer,
ingesteld naar de fraude, gepleegd
door den gewezen commies bij
de Afdeeling Generale Thesaurie
B. T., die op 2 September in
den trein, tusschen Utrecht en
Arnhem zelfmoord pleegde, een
verbijsterend resultaat opgeleverd.
Hoewel het onderzoek nog lang
niet is geëindigd staat reeds thans
vast, dat de omvang der gepleegde
fraude veel en veel grooter is
dan aanvankelijk gedacht werd
Gebleken is n.l. dat de malver
saties gepleegd zijn over een
tijdvak van meer dan 10 jaar.
Het bedrag der reeds thans
gevonden valsche betalingsman
daten beloopt meer dan f 300.000,
terwijl verwacht wordt, dat dit
bedrag nog aanmerkelijk zal
stijgen.
De heer T. moet volgens de
resultaten van het onderzoek reeds
met zijn malversaties bezig zijn
geweest toen het geknoei van
eer. anderen commies aan de
zelfde afdeeling, zekeren H., nu
10 jaar geleden werd ontdekt.
Deze commies is toeh niet
ontslagen, doch na terugstelling
tot den rang van adjunct commies
aan een andere afdeeling te werk
gesteld. Daar is hij inmiddels
weer tot commies bevorderd.
Hoe het mogelijk is dat een
departements-ambtenaar geduren
de meer dan 10 jaar ernstige
fraude pleegt zonder dat men
Barmhartige Gadzeide de
huishoudster, terwijl zij op een stoel
neerviel. Hoe zijt gij weder op uwe
kamer gekomen, juffrouw
Zoodra ik kon, ging ik ongemerkt
terug, antwoordde Sofie, maar zooals
gij begrijpt, ben ik zwak en heb pijn
over het geheele lichaam tengevolge
van de bekomen wondes en ik ver
zoek u daarom een meisje toe te staan
gedurende mijn verblijf in het slot, in
mijn kamer te slapen.
Ik zal de deur van de neven
kamer openen en daar zelf gaan sla
pen, zei de huishoudster, Ik zal dade
lijk uw ontbqt boven laten brengen.
Maar welke reden mag Philippe ge
had hebben om u te laten veronge
lukken
Hij is de moordenaar van den
markies, antwoordde Sofie. Het is hem
bekend, dat ik mij met die vreeselijke
zaak bezig houd en hij vreest, dat ik
d:n dader zal ontmaskeren. Hij weet
niets van onze ontdekking en wil mij
uit den weg ruimen.
O, nu begrijp ik u, zeide de
huishoudster, maar haar toon en trek
ken toonden aan, dat haar de zaak
niet zoo duidelijk was, als zij wilde
doen voorkomen.
Ik ga naar beneden om mijn
werk te doen en zal goed op Philippe
letten als hij terugkomt. Hij zal ge
wis een andere gelegenheid vinden,om
zijn duivelachtig werk uit te voeren,
als gij in het slot blijft.
Zij verwijderde zich en zond spoe
dig daarop Sofie's ontbijt. Toen deze
dit gedeeltelijk had weggeslikt en de
rest opgeruimd was, schreef zij een
brief aan Eugenie Mixtome, om haar
te verzoeken, onmiddellijk naar Mont-
facon te komen. Zij voegde er bij»
daar aan het Departement of aan
de Algemeene Rekenkamer, die
met de contröle belast is, iets
van bemerkt blijft vooralsnog een
raadsel.
Bij een eenigszins behoorlijke
contróle moet het toch mogelijk
zijn grove fraude, als hier ge
pleegd, te ontdekken, te meer
daar zulks geschiedde door mid
del van valsche betalingsman-
daten voor diensten en werken
die niet verricht zijn.
Temeer wekt dit verwondering
daar men naar ons ter oore
kwam op het Departement
gewaarschuwd was.
Reeds geruimen tijd toch had
de weelderige levenswijze van
den commies T., die uitgaven
deed, welke in geen enkel opzicht
in verhouding stonden tot zijn
inkomen en vermogen, de aan
dacht getrokken. Niet alleen van
collega's en particulieren, maar
ook van de politie-autoriteiten.
Laatstgenoemden zouden, naar
ons verzekerd werd, reeds ge-
ruimen tijd voor de malversaties
ontdekt werden de aandacht van
het Departement op de buiten
sporige uitgaven van T. hebben
gevestigd.
Het Departement schijnt deze
waarschuwing, naast zich te heb
ben neergelegd, althans met een
zeer onvoldoende verklaring over
de herkomst van het geld voor
de groote uitgaven, genoegen te
hebben genomen.
Toen eindelijk zelfs onderge
schikten van T. over diens gedrag
klaagden, werd deze een onge
vraagd verlof verleend, hoewel
men ook toen nog geen enkel
vermoeden van de gepleegde fei
ten had.
Deze vermoedens ontstonden
eerst na den zelfmoord van T.»
die blijkbaar in de onjuiste mee
ning verkeerde, dat het hem ver
leende ongevraagde verlof ver
band hield met zijn malversaties.
Uit alles blijkt dus wel de erger
lijke zorgeloosheid van het Depar
tement van Financiën, waar een
ernstige fraude als deze moge
lijk is gebleken, niettegenstaande
reeds eerder op dezelfde wijze
dat zij de noodige opheldering bij hare
aankomst zou verschaffen. Zij gaf den
brief aan het meisje met de boodschap
hem aan de huishoudster te overhan
digen, welke hem door een bediende
naar de post in het dorp liet brengen,
in plaats van hem in de brieventasch
te steken, wijl zij vreesde, dat, ais
Philippe ontdekte dat Sofie weder aan
den dood ontsnapt was, hij den brief
zou onderscheppen,
Philippe was, zooals Sofie vermoed
de, naar het dorp gegaan, om niet bij
de ontdekking van het vermeende on
geluk tegenwoordig te zijn. Hij zocht
zijn broeder in het hotel op, en zij
wandelden te zamen naar den haven-
dam, waar Philippe zijn ontmoeting
van den vorigen nacht met Alexe Mix
tome verhaalde. Vervolgens ging
Philippe naar het telegraafkantoor en
zond een telegram aan het hoofd der
politie, waarin hij meedeelde, dat Alexe
Mixtome zich nabij het kasteel Char-
lemont ophield en verzocht eenige
politieagenten te willen zenden, om
hem gevangen te nemen.
Op zijn terugweg kwam hij! voorbij
het huis van den vrederechter. Het
naambordje trok zijn aandacht, wat
hem aanleiding gaf mijnheer Talbot
een bezoek te brengen. Hij verkeerde
in een opgewekte stemming door den
sterken drank dien hij met zijn broe
der in het hotel gebruikt had, maar
die ook oorzaak jwas, dat hij minder
vertrouwen had in zijn maatregelen
en daarom ook nog de justitie wilde
waarschuwen.
(Wordt vervolgd.)
AXELSCHE
COURANT
