s©ara&.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwseh-Vlaanderen.
No. 46.
DINSDAG 15 SEPTEMBER 1931.
J. C. VINK - Axel.
Buitenland.
FEUILLETON.
4le Jaarg.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-U1TGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
ADVERTENT1ËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
De Volkenbond.
Briand, de Fransche minister
van buitenlandsche zaken, heeft
de verwachte groote redevoering
gehouden.
Bij het begin van' zijn rede
verklaarde Briand, dat hij als
vertegenwoordiger van Frankrijk,
evenals in vorige jaren, ditmaal
een geloofsbekentenis tegenover
den Volkenbond wilde afleggen.
Er heerscht thans niet bepaald
een geest van optimisme. Men
spreekt zeer veel van teiuggang
van den Volkenbond, van de
teleurstellingen, die eenige vol
ken, die in den Volkenbond ver
tegenwoordigd zijn, door het
tekort komen van deze interna
tionale organisatie, hebben onder
vonden. De moreele positie van
den Volkenbond staat echter vast
en is verzekerd. Doch daar elke
directe mogelijkheid van aanval
len op den Volkenbond ontbreekt,
trachtten al die kringen, welker
plannen door den Volkenbond
verstoord werden, langs indirecten
weg moeilijkheden en onverdraag
zaamheid te scheppen. In den
tegenwoordigen tijd is men na
tuurlijk toegankelijk voor alle
influisteringen.
Wanneer men den toestand
opmerkzaam bestudeert, dan kan
men zeggen, dat juist voor de
werkzaamheid van den Volken
bond nieuwe hoop en nieuwe ont
wikkelingsmogelijkheden bestaan.
Men moet niet vergeten, dat
de moeilijkheden van dit oogen-
blik een der gevolgen zijn van
den oorlog. Na den oorlog heeft
men in alle landen een buiten
gewoon sterke behoefte aan ar
beid en productie gehad. Men
heeft gearbeid en geproduceerd,
zonder discipline, zonder rekening
te houden met anderen.
Thans is men als gevolg van
dit gebrek aan methode, in een
buitengewoon moeilijken toestand
«gekomen. Bij al deze moeilijk
heden stellen velen de vraag
Wat heeft de Volkenbond gedaan,
waarom heeft hij de volken in
onrust en leed laten verzinken
Het spreekt vanzelf, dat de
Volkenbond op economisch en
financieel gebied initiatief kan
nemen. Doch het ontbreken van
een gemeenschappelijk gevoel
heeft den Volkenbond verhin
derd tot nu toe nuttigen arbeid
te verrichten.
Er zijn natuurlijk ook gegronde
argumenten ter zake van verzui
men van den Volkenbond naar
voren gebracht, doch daarnaast
zijn de geheime tegenstanders
aan het werk, die nog steeds de
hoop koesterden, deze internatio
nale organisatie te knnnen ver
nielen.
Zij, die het voor den Volken
bond opgenomen hebben, hebben
weinig hulp en weinig aanmoe
diging ondervonden. Desondanks
hebben zij verder gearbeid om
het werk tot een einde te brengen.
In het vervolg van zijn rede
kwam Briand tot de kwestie van
de Europeesche Unie. De ge
beurtenissen van den laatsten tijd
hebben hen, die voorstanders zijn
van de Europeesche Unie, vol
komen in het gelijk gesteld.
Hij wees verder op de bezoe
ken der staatslieden te Parijs,
Rome en Londen, en op het be
zoek, dat nog door de Fransche
staatslieden aan Berlijn zal worden
gebracht zij zijn toe te schrij
ven aan den Volkenbond.
Twee groote volken, Duitsch-
land en Frankrijk hebben sinds
vijf jaren getracht, elkaar te
vinden, zochten zich nieuwe waar
borgen voor den vrede te ver
schaffen en tot toenadering te
komen. Hij Briand zelf is
een der bouwmeesters van deze
toenadering en wenscht zichzelf
daarmede geluk. Doch deze
samenwerking is slechts moge
lijk, dank zij den Volkenbond en
met de hulp van den Volken
bond. Ongetwijfeld stuit deze ar
beid der toenadering op critiek
en op sterken tegenstand. De
staatslieden zijn het onderwerp
van heftige critiek en aanvallen.
Hij zelf heeft deze aanvallen
moeten verduren en zij hebben
tot zijn ziekte geleid.
De Fransche staatslieden zullen
-» Niet het minste. Dikwijls ge»
üoeg heb Ik uit tijdverdrijf daarnaar
in de eerstvolgende dagen naar
Berlijn gaan om daar den grond
slag voor een duurzame samen'
werking met het Duitsche volk te
leggen, niet met woorden, doch
met daden.
Daarna besprak Briand het
Ontwapeningsvraagstuk en ver
klaarde De op 2 Februari vast
gestelde conferentie moet op het
vastgestelde tijdstip worden ge
opend. Frankrijk heeft nimmer
om verdaging verzocht. De ont-
wapeningspiicht van den Volken
bond is een heilige plicht. Wan
neer hij niet vervuld wordt, zal
dit een ineenstorting van den
Volkenbond beteekenen. Frank
rijk heeft geen gelegenheid laten
voorbijgaan om tot vermindering
der bewapening te komen.
Wanneer de vrede verzekerd is,
dan is daardoor het militaire
geweld overbodig geworden. Hoe
grooter de veiligheid, des te
verder is de vermindering der
bewapening mogelijk. Werkelijke
vorderingen zijn op dit punt
aan te wijzenhet algemeene
Volkenbondspact en het Kellogg-
pact.
De Ontwapeningsconferentie
staat voor twee zeer groote pro
blemen de vermindering der
bewapening en den waarborg
van de veiligheid, benevens een
vermindering der bewapening met
behulp van juridische sancties
Frankrijk vervolgde spr., is een
land, dat zijn belangen en onaf
hankelijkheid met kracht verde
digd heeft. Het heeft zich ech
ter bereid verklaard, zich aan
arbitrale uitspraken bij inter
nationale geschillen te onderwer
pen. Briand is er van overtuigd,
dat lord Robert Cecil het met
hem betreurt, dat het Protocol
van Genève van het jaar 1924
destijds door den tegenstand van
Engeland is mislukt. Als dit Pro
tocol thans van kracht was, dan
zou daarmede de taak van de
Ontwapeningsconterentie belang
rijk vergemakkelijkt worden. Wat
echter destijds niet gelukte, kan
thans wellicht langs een anderen
weg bereikt worden.
In de middagzitting sprak de
Hebzucht was een hoofdkaraktertrek
Spaansche vertegenwoordiger, de
voormalige directeur van de be-
wapeningsafdeeling van den Vol
kenbond, Salvador de Maderiga.
Spr. oefende een scherpe critiek
uit op de ongerechtvaardigde aan
vallen op den arbeid van den
Bond, vooral van Duitsche zijde.
Wèl is volgens spr. het alge
meene pessimisme gerechtvaar
digd met betrekking tot het resul
taat van de ontwapeningsactie.
Hij verklaarde zich tegen het
Fransche standpunt, nl. dat de
veiligheid moet georganiseerd zijn
vóór de ontwapening.
Daarna spraken de gedele
geerden van Panama en Austia-
lië. Zij drongen aan op alge
meene ontwapening.
Het voorstel van den Italiaan-
schen minister van Buitenland
sche Zaken, om, totdat de Ont
wapeningsconferentie zal worden
gehouden, een bewapeningsstil
stand te doen intreden, is in een
resolutie der vroegere neutrale
staten opgenomen. De delegaties
van Denemarken, Nederland,
Noorwegen, Zweden en Zwitser
land hebben bij de vergadering
van den Volkenbond een reso
lutie aangenomen, welke ten doel
.heeft, de vergadering van den
Volkenbond den Raad te doen
opdragen, de regeeringen, welke
ter ontwapeningsconferentie zijn
uitgenoodigd, te verzoeken hun
vasten wil uit te spreken om
alles te doen om de voorgeno
men conferentie te doen slagen
en in afwachting van de resul
taten van deze conferentie, zich
te onthouden van eiken maat
regel, die een vermeerdering van
de thans bestaande strijdkrach-
te lar.d, ter zee ^n in de lucht
ten doel heeft.
In de resolutie wordt betoogd,
dat een vermindering van de
bewapening een geschikt middel
is om het geschokte vertrouwen
te herstellen.
Verlaging van pensioenen.
Tot de eischen, welke de soc.
dem. rijksdagfractie met het oog
op de bezuiniging heeft gefor
muleerd, behoort ook de verla-
ging der hooge pensioenen en
salarissen, zoowel van ambtena
ren als particulieren.
De rijksregeering is, naar reeds
in 't kort gemeld werd, van haar
kant ook reeds doende om de
pensioenen in de toekomst te
verlagen. Men is op het depar
tement van financiën bezig een
verordening uit te werken, aan
sluitende bij het ontwerp van 2
December 1930, dat onafgedaan
bleef.
Het voorstel is om de pen
sioenen, welke hooger zijn dan
12.000 M. te verlagen, als de
pensioengerechtigden niet langer
dan vijf jaar hun maximum sala
ris hebben genoten.
De pensioenen boven de
12.000 M. zullen met 10 a 50
procent gekort worden. Deze
regeling zal ook voor hooge
militairen gelden.
Verschillende berichten.
Op het station te Arras (Fr.)
heeft zich een afschuwelijk dra
ma afgespeeld. Op het moment
dat de Parijsche trein daar bin
nen kwam wilde een meisje van
ongeveer 18 jaar, een leerling
typiste, zich onder den trein wer
pen, omdat een jongeman uit Ar
ras haar liefde niet beantwoordde.
Haar vader, die toevallig bij haar
was, trachtte haar dat te beletten
hij greep haar vast en wilde haar
op zij rukken. Het was echter al
te laat. Het meisje kwam onder
den trein en de vader kreeg een
slag van een uitsteeksel van de
locomotief tegen het hoofd, zoo
dat hij dood neerviel.
Direct stroomden de wachtende
passagiers toe en werden pogin
gen in het werk gesteld om het
meisje onder den trein vandaan
te krijgen. Zij mankeerde niets 1
Zij was absoluut niet gekwetst
Maar ze weigerde om van on
der de locomotief vandaan te ko
men Ze wilde dood, zeide ze.
Toen men haar uitlegde dat ze
daar niet dood kon gaan, kwam
ze na veel over en weer gepraat
onder den trein vandaan.
Men neemt aan, dat zij door
deze gebeurtenis aan verstands
verbijstering lijdende is.
(Wordt vervolgd,)
AXELSCHE
COURANT.
93)
Ik zeidein de nabijheid.
Neen, in de ruïne, ik heb ge
wacht en gewacht en gij drijft den
spot met mij. Waarom hebt gij niet
geantwoord, toen ik je voor een kwar
tier riep? Waarom liep je zoo plot
seling heen
Ik was hier niet. Ik kom juist
van het terras.
Ik weet beter, verwonder je
snaar niet. Ik heb je gezien, als altijd
geheimzinnig voortsluipend, maar op
eens waart ge weg, als van de aarde
verdwenen.
Voor den duivel I riep Philippe
woedend, je hebt den vogel gezien,
dien wij nazitten Hebt gij hem aan
gesproken
Ik heb hem geroepen
En daarmede juist verraden, dat
ik in de nabijheid ben en hem ge
waarschuwd, op zijn hoede te zijn.
Gij zijt een slimme spion, Jean 1 Maar
nu weten we, dat hij zich in de ruïne
verborgen houdt en wij moeten hem
Vangen.
Zij vermoedden niet dat zij werden
afgeluisterd. Toch was Rochilieu niet
dicht genoeg bij hen, om elk woord
van hun gefluister te verstaan. Hij
vroeg zich af wat voor een vogel het
was, dien Philippe nazat.
Het kwam hem voor, alsof hij een
net van geheimen ging ontdekken en
zijne ijver spoorde hem aan, dat alles
vp te lossen>
Als ons wild in de ruïne is, zeide
Jean dan zal hij eruit komen, om het
meisje te spreken. Wij zullen daarom
beter doen, op hem te wachten, tot hij
zich vertoont, dan hem te zoeken.
Hij meisje is dood zeide Philippe
Dood herhaalde Jean.
Rochilieu verschrok en gaf bijna een
schreeuw.
Ja dood I verklaarde Philippe.
Houdt gij mij voor een zot, dat ik
zulk een gevaarlijk schepsel zou laten
leven, nu zij mij in het verderf kon
storten Meent ge dat ze mij altijd
ontkomen zou Een aardig meisje,
maar met al hare sluwheid is zij tegen
een vijand, zooals ik ben, niet opge
wassen. Nu is zij dood en ligt in den
afgrond verpletterd. Sofie is uit den
weg geruimdnu komt haar vader
aan de beurt 1
De broeders gingen terug naar den
slottuin. Jean duidde de plaats aan,
waar hij mijnheer Lepage gezien had,
nam een dievenlantaarn van onder
zijn jas, stak hem aan en het zoeken
begon. Geen plaatsje bleef ondoor-
zocht, maar van den vluchteling was
geen spoor te vinden. Vervolgens
gingen zij samen naar de kapel, door
een deuropening, welke dezen met de
ruïnen verbond, maar ook hier bleef
nasporing te vergeefs.
Wij hebben alles nauwkeurig
onderzocht, zei Philippe mismoedig.
Hij is weder in het park of heeft zich
verborgen In de geheime schuilplaats,
die in de kapel of in het kasteel zijn
moet. Men zegt, dat hij de geheime
kamer kent. vioek over hem 1 Ik zou
gaarne weten waar dat kabinet is.
Weet gij er niets van
gezocht en eindelijk slechts half aan
zijn bestaan geloofd. Maar als het be
staat, dan houdt hij er zich schuil, ik
zal u zeggen, wat ik doen zal. Ik heb
de politie een wenk gegeven, waar
door de markies van Charlemont ge
legenheid vindt Eugenie M xtome te
winnen. Zij is zoo schuw als een vogel.
Niets is den markies gunstiger, dan de
gevangenneming van Lepage. Dan
moet Eugenie troost zoeken bij hem.
Zij is een trotsche vrouw, en zou den
markies gaarne huwenin dat geval
moet zij met hem naar een vreemd
land reizen om de bespreking van het
schandaal te ontgaan. Wij bewijzen
tevens den markies een onverwachten
dienst in zijne liefdesaangelegenheid.
Als Alexe Mixtome gevangen genomen
wordt, dan volgt zonder verder onder
zoek zijn vonnis. En wij deelen sa
men de belooning, Jean het is een
aardig sommetje, wel de moeite waard
en de oogen van den bediende fonkel
den bij den matten schijn van de
lantaarn.
Misschien kunnen wij hem van
nacht wel beet krijgen, merkte Jean op
Zouden de beambten van Parijs zich
niet om den moord van het meisje be
kommeren
Moord? Wie kan zeggen dat
men haar vermoord heeft? Men zal
er op zweren dat het een ongeluk is
en de markies zal een proces krijgen,
omdat hij geen balustrade aan den
rand van dien afgrond liet maken. Er
zal aan haar geen teeken te vinden
zijn, hoe zij den dood gevonden heeft.
Ik ben te sluw Jean, dan dat ik iets
onvoorzichtigs zou doen, Ik zal de
zaak ten uitvoer brengen en de helft
der belooning opstrijken.
van Philippe Piron.
Als gij hem van nacht hier niet
schuw gemaakt had, Jean, ging Philippe
voort, zou hij nog op het terras kun
nen verschijnen, om zijn dochter we
der te zien. Kom, wij zullen buiten
op den loer gaan liggen.
Zij gingen beiden naar buiten.
Rochelieu had zich dicht achter hen
gehouden en hoorde nu en dan gedeel
ten van hun gesprek. Hij verborg
zich in een hoek, wachtende op de
dingen die komen zouden. Zijn nieuws
gierigheid was zeer gespannen.
Wees nu stil en spreek geen
woord, Jean, zeide Philippe, toen zij
zich op een veilige plaats hadden neder
gezet. Als hij zich laat zien, zal hij
ons niet ontloopen.
Toen Sofie weer tot haar zelve kwam
lag haar vader over haar heengebo
gen, met angst, te groot om in woor
den uit te drukken. Zij meende hem
te herkennen en stamelde zacht zijn
naam.
Vader 1 fluisterde zij, en haar
blauwe oogen zagen bevreesd in het
rond. VaderI zijt gij het werkelijk?
Ik ben het, Sofie. Zeg mij, waar
gij gewond zijt, kind. Ik vind geen
gebroken ledematen, noch gevaarlijke
kneuzingen. Zijt gij inwendig gekwetst?
Adem eens diep zoo.
Sofie gehoorzaamde en ademde lang
en diep zonder pijn.
Ik der.k, dat ik slechts eenige
lichte kneuzingen heb, zeide zij. Ik
herinner mij nu alles. Iemand slingerde
mij in den afgrond. Ik dacht dat ik
zeker zou sterven. Hoe hebt gij mij
gered? Ik zou kunnen gelooven, dat
ik dood ben en wij ons in een andere
wereld bevinden. Wederom zag zij
Verwonderd om zich heen
Zij lag op een bed van matrassen
en dekens. Rondom haar waren kale
muren, zonder vensters en zonder
zichtbare opening, die frissche lucht
toeliet. De kleine ruimte werd door
een aan den muur hangenden lantaarn
verlicht. Een ruwe houten bank, een
soortgelijke tafel en een leunstoel wa
ren al de meubelen van het onder-
aardsche vertrek. Een paar aan den
muur bevestigde balken waren met
allerlei levensmiddelen gevuld.
Sofie beschouwde deze dingen en
zag dan haar vader vragend aan.
Zijn edel gelaat was uitgeteerd en
had een kommervolle uitdrukking. Hij
scheen in den laatsten tijd met armoe
gekampt te hebben en door groote
ontroering geschokt te zijn. Zijn oogen
blauw als saphyr, lagen diep in het
hoofd, en zijn voorhoofd was gerim
peld, wat zij vroeger nooit had opge
merkt.
Zij luisterde opmerkzaam, teen hij
verhaalde hoe hij haar gered had. Zij
beproefde op te staan, maar viel zwak
als een kind weer in haar kussens terug,
Haar hoofd gloeide en haar lichaam
beefde.
Waar xijn wij vroeg zij.
In het altaarkabinet, antwoordde
haar vader. Ik voerde u hierheen, om
dat ik niet wist, waarheen ik u anders
bergen aou. Ik heb mij hier sedert
veertien dagen verborgen gehouden,
Lig stil Sofie, gij hebt een kleine
wonde aan je hoofd, die ik verbinden
moet,