s©ara&. Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwseh-Vlaanderen. No. 46. DINSDAG 15 SEPTEMBER 1931. J. C. VINK - Axel. Buitenland. FEUILLETON. 4le Jaarg. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER-U1TGEVER Bureau Markt C 4. Telef. 56. - Postrek. 60263. ADVERTENT1ËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure. De Volkenbond. Briand, de Fransche minister van buitenlandsche zaken, heeft de verwachte groote redevoering gehouden. Bij het begin van' zijn rede verklaarde Briand, dat hij als vertegenwoordiger van Frankrijk, evenals in vorige jaren, ditmaal een geloofsbekentenis tegenover den Volkenbond wilde afleggen. Er heerscht thans niet bepaald een geest van optimisme. Men spreekt zeer veel van teiuggang van den Volkenbond, van de teleurstellingen, die eenige vol ken, die in den Volkenbond ver tegenwoordigd zijn, door het tekort komen van deze interna tionale organisatie, hebben onder vonden. De moreele positie van den Volkenbond staat echter vast en is verzekerd. Doch daar elke directe mogelijkheid van aanval len op den Volkenbond ontbreekt, trachtten al die kringen, welker plannen door den Volkenbond verstoord werden, langs indirecten weg moeilijkheden en onverdraag zaamheid te scheppen. In den tegenwoordigen tijd is men na tuurlijk toegankelijk voor alle influisteringen. Wanneer men den toestand opmerkzaam bestudeert, dan kan men zeggen, dat juist voor de werkzaamheid van den Volken bond nieuwe hoop en nieuwe ont wikkelingsmogelijkheden bestaan. Men moet niet vergeten, dat de moeilijkheden van dit oogen- blik een der gevolgen zijn van den oorlog. Na den oorlog heeft men in alle landen een buiten gewoon sterke behoefte aan ar beid en productie gehad. Men heeft gearbeid en geproduceerd, zonder discipline, zonder rekening te houden met anderen. Thans is men als gevolg van dit gebrek aan methode, in een buitengewoon moeilijken toestand «gekomen. Bij al deze moeilijk heden stellen velen de vraag Wat heeft de Volkenbond gedaan, waarom heeft hij de volken in onrust en leed laten verzinken Het spreekt vanzelf, dat de Volkenbond op economisch en financieel gebied initiatief kan nemen. Doch het ontbreken van een gemeenschappelijk gevoel heeft den Volkenbond verhin derd tot nu toe nuttigen arbeid te verrichten. Er zijn natuurlijk ook gegronde argumenten ter zake van verzui men van den Volkenbond naar voren gebracht, doch daarnaast zijn de geheime tegenstanders aan het werk, die nog steeds de hoop koesterden, deze internatio nale organisatie te knnnen ver nielen. Zij, die het voor den Volken bond opgenomen hebben, hebben weinig hulp en weinig aanmoe diging ondervonden. Desondanks hebben zij verder gearbeid om het werk tot een einde te brengen. In het vervolg van zijn rede kwam Briand tot de kwestie van de Europeesche Unie. De ge beurtenissen van den laatsten tijd hebben hen, die voorstanders zijn van de Europeesche Unie, vol komen in het gelijk gesteld. Hij wees verder op de bezoe ken der staatslieden te Parijs, Rome en Londen, en op het be zoek, dat nog door de Fransche staatslieden aan Berlijn zal worden gebracht zij zijn toe te schrij ven aan den Volkenbond. Twee groote volken, Duitsch- land en Frankrijk hebben sinds vijf jaren getracht, elkaar te vinden, zochten zich nieuwe waar borgen voor den vrede te ver schaffen en tot toenadering te komen. Hij Briand zelf is een der bouwmeesters van deze toenadering en wenscht zichzelf daarmede geluk. Doch deze samenwerking is slechts moge lijk, dank zij den Volkenbond en met de hulp van den Volken bond. Ongetwijfeld stuit deze ar beid der toenadering op critiek en op sterken tegenstand. De staatslieden zijn het onderwerp van heftige critiek en aanvallen. Hij zelf heeft deze aanvallen moeten verduren en zij hebben tot zijn ziekte geleid. De Fransche staatslieden zullen -» Niet het minste. Dikwijls ge» üoeg heb Ik uit tijdverdrijf daarnaar in de eerstvolgende dagen naar Berlijn gaan om daar den grond slag voor een duurzame samen' werking met het Duitsche volk te leggen, niet met woorden, doch met daden. Daarna besprak Briand het Ontwapeningsvraagstuk en ver klaarde De op 2 Februari vast gestelde conferentie moet op het vastgestelde tijdstip worden ge opend. Frankrijk heeft nimmer om verdaging verzocht. De ont- wapeningspiicht van den Volken bond is een heilige plicht. Wan neer hij niet vervuld wordt, zal dit een ineenstorting van den Volkenbond beteekenen. Frank rijk heeft geen gelegenheid laten voorbijgaan om tot vermindering der bewapening te komen. Wanneer de vrede verzekerd is, dan is daardoor het militaire geweld overbodig geworden. Hoe grooter de veiligheid, des te verder is de vermindering der bewapening mogelijk. Werkelijke vorderingen zijn op dit punt aan te wijzenhet algemeene Volkenbondspact en het Kellogg- pact. De Ontwapeningsconferentie staat voor twee zeer groote pro blemen de vermindering der bewapening en den waarborg van de veiligheid, benevens een vermindering der bewapening met behulp van juridische sancties Frankrijk vervolgde spr., is een land, dat zijn belangen en onaf hankelijkheid met kracht verde digd heeft. Het heeft zich ech ter bereid verklaard, zich aan arbitrale uitspraken bij inter nationale geschillen te onderwer pen. Briand is er van overtuigd, dat lord Robert Cecil het met hem betreurt, dat het Protocol van Genève van het jaar 1924 destijds door den tegenstand van Engeland is mislukt. Als dit Pro tocol thans van kracht was, dan zou daarmede de taak van de Ontwapeningsconterentie belang rijk vergemakkelijkt worden. Wat echter destijds niet gelukte, kan thans wellicht langs een anderen weg bereikt worden. In de middagzitting sprak de Hebzucht was een hoofdkaraktertrek Spaansche vertegenwoordiger, de voormalige directeur van de be- wapeningsafdeeling van den Vol kenbond, Salvador de Maderiga. Spr. oefende een scherpe critiek uit op de ongerechtvaardigde aan vallen op den arbeid van den Bond, vooral van Duitsche zijde. Wèl is volgens spr. het alge meene pessimisme gerechtvaar digd met betrekking tot het resul taat van de ontwapeningsactie. Hij verklaarde zich tegen het Fransche standpunt, nl. dat de veiligheid moet georganiseerd zijn vóór de ontwapening. Daarna spraken de gedele geerden van Panama en Austia- lië. Zij drongen aan op alge meene ontwapening. Het voorstel van den Italiaan- schen minister van Buitenland sche Zaken, om, totdat de Ont wapeningsconferentie zal worden gehouden, een bewapeningsstil stand te doen intreden, is in een resolutie der vroegere neutrale staten opgenomen. De delegaties van Denemarken, Nederland, Noorwegen, Zweden en Zwitser land hebben bij de vergadering van den Volkenbond een reso lutie aangenomen, welke ten doel .heeft, de vergadering van den Volkenbond den Raad te doen opdragen, de regeeringen, welke ter ontwapeningsconferentie zijn uitgenoodigd, te verzoeken hun vasten wil uit te spreken om alles te doen om de voorgeno men conferentie te doen slagen en in afwachting van de resul taten van deze conferentie, zich te onthouden van eiken maat regel, die een vermeerdering van de thans bestaande strijdkrach- te lar.d, ter zee ^n in de lucht ten doel heeft. In de resolutie wordt betoogd, dat een vermindering van de bewapening een geschikt middel is om het geschokte vertrouwen te herstellen. Verlaging van pensioenen. Tot de eischen, welke de soc. dem. rijksdagfractie met het oog op de bezuiniging heeft gefor muleerd, behoort ook de verla- ging der hooge pensioenen en salarissen, zoowel van ambtena ren als particulieren. De rijksregeering is, naar reeds in 't kort gemeld werd, van haar kant ook reeds doende om de pensioenen in de toekomst te verlagen. Men is op het depar tement van financiën bezig een verordening uit te werken, aan sluitende bij het ontwerp van 2 December 1930, dat onafgedaan bleef. Het voorstel is om de pen sioenen, welke hooger zijn dan 12.000 M. te verlagen, als de pensioengerechtigden niet langer dan vijf jaar hun maximum sala ris hebben genoten. De pensioenen boven de 12.000 M. zullen met 10 a 50 procent gekort worden. Deze regeling zal ook voor hooge militairen gelden. Verschillende berichten. Op het station te Arras (Fr.) heeft zich een afschuwelijk dra ma afgespeeld. Op het moment dat de Parijsche trein daar bin nen kwam wilde een meisje van ongeveer 18 jaar, een leerling typiste, zich onder den trein wer pen, omdat een jongeman uit Ar ras haar liefde niet beantwoordde. Haar vader, die toevallig bij haar was, trachtte haar dat te beletten hij greep haar vast en wilde haar op zij rukken. Het was echter al te laat. Het meisje kwam onder den trein en de vader kreeg een slag van een uitsteeksel van de locomotief tegen het hoofd, zoo dat hij dood neerviel. Direct stroomden de wachtende passagiers toe en werden pogin gen in het werk gesteld om het meisje onder den trein vandaan te krijgen. Zij mankeerde niets 1 Zij was absoluut niet gekwetst Maar ze weigerde om van on der de locomotief vandaan te ko men Ze wilde dood, zeide ze. Toen men haar uitlegde dat ze daar niet dood kon gaan, kwam ze na veel over en weer gepraat onder den trein vandaan. Men neemt aan, dat zij door deze gebeurtenis aan verstands verbijstering lijdende is. (Wordt vervolgd,) AXELSCHE COURANT. 93) Ik zeidein de nabijheid. Neen, in de ruïne, ik heb ge wacht en gewacht en gij drijft den spot met mij. Waarom hebt gij niet geantwoord, toen ik je voor een kwar tier riep? Waarom liep je zoo plot seling heen Ik was hier niet. Ik kom juist van het terras. Ik weet beter, verwonder je snaar niet. Ik heb je gezien, als altijd geheimzinnig voortsluipend, maar op eens waart ge weg, als van de aarde verdwenen. Voor den duivel I riep Philippe woedend, je hebt den vogel gezien, dien wij nazitten Hebt gij hem aan gesproken Ik heb hem geroepen En daarmede juist verraden, dat ik in de nabijheid ben en hem ge waarschuwd, op zijn hoede te zijn. Gij zijt een slimme spion, Jean 1 Maar nu weten we, dat hij zich in de ruïne verborgen houdt en wij moeten hem Vangen. Zij vermoedden niet dat zij werden afgeluisterd. Toch was Rochilieu niet dicht genoeg bij hen, om elk woord van hun gefluister te verstaan. Hij vroeg zich af wat voor een vogel het was, dien Philippe nazat. Het kwam hem voor, alsof hij een net van geheimen ging ontdekken en zijne ijver spoorde hem aan, dat alles vp te lossen> Als ons wild in de ruïne is, zeide Jean dan zal hij eruit komen, om het meisje te spreken. Wij zullen daarom beter doen, op hem te wachten, tot hij zich vertoont, dan hem te zoeken. Hij meisje is dood zeide Philippe Dood herhaalde Jean. Rochilieu verschrok en gaf bijna een schreeuw. Ja dood I verklaarde Philippe. Houdt gij mij voor een zot, dat ik zulk een gevaarlijk schepsel zou laten leven, nu zij mij in het verderf kon storten Meent ge dat ze mij altijd ontkomen zou Een aardig meisje, maar met al hare sluwheid is zij tegen een vijand, zooals ik ben, niet opge wassen. Nu is zij dood en ligt in den afgrond verpletterd. Sofie is uit den weg geruimdnu komt haar vader aan de beurt 1 De broeders gingen terug naar den slottuin. Jean duidde de plaats aan, waar hij mijnheer Lepage gezien had, nam een dievenlantaarn van onder zijn jas, stak hem aan en het zoeken begon. Geen plaatsje bleef ondoor- zocht, maar van den vluchteling was geen spoor te vinden. Vervolgens gingen zij samen naar de kapel, door een deuropening, welke dezen met de ruïnen verbond, maar ook hier bleef nasporing te vergeefs. Wij hebben alles nauwkeurig onderzocht, zei Philippe mismoedig. Hij is weder in het park of heeft zich verborgen In de geheime schuilplaats, die in de kapel of in het kasteel zijn moet. Men zegt, dat hij de geheime kamer kent. vioek over hem 1 Ik zou gaarne weten waar dat kabinet is. Weet gij er niets van gezocht en eindelijk slechts half aan zijn bestaan geloofd. Maar als het be staat, dan houdt hij er zich schuil, ik zal u zeggen, wat ik doen zal. Ik heb de politie een wenk gegeven, waar door de markies van Charlemont ge legenheid vindt Eugenie M xtome te winnen. Zij is zoo schuw als een vogel. Niets is den markies gunstiger, dan de gevangenneming van Lepage. Dan moet Eugenie troost zoeken bij hem. Zij is een trotsche vrouw, en zou den markies gaarne huwenin dat geval moet zij met hem naar een vreemd land reizen om de bespreking van het schandaal te ontgaan. Wij bewijzen tevens den markies een onverwachten dienst in zijne liefdesaangelegenheid. Als Alexe Mixtome gevangen genomen wordt, dan volgt zonder verder onder zoek zijn vonnis. En wij deelen sa men de belooning, Jean het is een aardig sommetje, wel de moeite waard en de oogen van den bediende fonkel den bij den matten schijn van de lantaarn. Misschien kunnen wij hem van nacht wel beet krijgen, merkte Jean op Zouden de beambten van Parijs zich niet om den moord van het meisje be kommeren Moord? Wie kan zeggen dat men haar vermoord heeft? Men zal er op zweren dat het een ongeluk is en de markies zal een proces krijgen, omdat hij geen balustrade aan den rand van dien afgrond liet maken. Er zal aan haar geen teeken te vinden zijn, hoe zij den dood gevonden heeft. Ik ben te sluw Jean, dan dat ik iets onvoorzichtigs zou doen, Ik zal de zaak ten uitvoer brengen en de helft der belooning opstrijken. van Philippe Piron. Als gij hem van nacht hier niet schuw gemaakt had, Jean, ging Philippe voort, zou hij nog op het terras kun nen verschijnen, om zijn dochter we der te zien. Kom, wij zullen buiten op den loer gaan liggen. Zij gingen beiden naar buiten. Rochelieu had zich dicht achter hen gehouden en hoorde nu en dan gedeel ten van hun gesprek. Hij verborg zich in een hoek, wachtende op de dingen die komen zouden. Zijn nieuws gierigheid was zeer gespannen. Wees nu stil en spreek geen woord, Jean, zeide Philippe, toen zij zich op een veilige plaats hadden neder gezet. Als hij zich laat zien, zal hij ons niet ontloopen. Toen Sofie weer tot haar zelve kwam lag haar vader over haar heengebo gen, met angst, te groot om in woor den uit te drukken. Zij meende hem te herkennen en stamelde zacht zijn naam. Vader 1 fluisterde zij, en haar blauwe oogen zagen bevreesd in het rond. VaderI zijt gij het werkelijk? Ik ben het, Sofie. Zeg mij, waar gij gewond zijt, kind. Ik vind geen gebroken ledematen, noch gevaarlijke kneuzingen. Zijt gij inwendig gekwetst? Adem eens diep zoo. Sofie gehoorzaamde en ademde lang en diep zonder pijn. Ik der.k, dat ik slechts eenige lichte kneuzingen heb, zeide zij. Ik herinner mij nu alles. Iemand slingerde mij in den afgrond. Ik dacht dat ik zeker zou sterven. Hoe hebt gij mij gered? Ik zou kunnen gelooven, dat ik dood ben en wij ons in een andere wereld bevinden. Wederom zag zij Verwonderd om zich heen Zij lag op een bed van matrassen en dekens. Rondom haar waren kale muren, zonder vensters en zonder zichtbare opening, die frissche lucht toeliet. De kleine ruimte werd door een aan den muur hangenden lantaarn verlicht. Een ruwe houten bank, een soortgelijke tafel en een leunstoel wa ren al de meubelen van het onder- aardsche vertrek. Een paar aan den muur bevestigde balken waren met allerlei levensmiddelen gevuld. Sofie beschouwde deze dingen en zag dan haar vader vragend aan. Zijn edel gelaat was uitgeteerd en had een kommervolle uitdrukking. Hij scheen in den laatsten tijd met armoe gekampt te hebben en door groote ontroering geschokt te zijn. Zijn oogen blauw als saphyr, lagen diep in het hoofd, en zijn voorhoofd was gerim peld, wat zij vroeger nooit had opge merkt. Zij luisterde opmerkzaam, teen hij verhaalde hoe hij haar gered had. Zij beproefde op te staan, maar viel zwak als een kind weer in haar kussens terug, Haar hoofd gloeide en haar lichaam beefde. Waar xijn wij vroeg zij. In het altaarkabinet, antwoordde haar vader. Ik voerde u hierheen, om dat ik niet wist, waarheen ik u anders bergen aou. Ik heb mij hier sedert veertien dagen verborgen gehouden, Lig stil Sofie, gij hebt een kleine wonde aan je hoofd, die ik verbinden moet,

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1931 | | pagina 1