Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch- VI aan deren
No. 19.
VRIJDAG 12 JUNI 1931.
lie Jaarg.
J. C. VINK - Axel.
Veilig verkeer.
FEUILLETON.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Cent; franco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-U1TGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
ADVERTENT1ËN van 1 tot 5 regels 60 Cent; voor
eiken regel meer 12 Cent. Greote letters worden naar
plaateruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
In niets spreekt den vooruit
gang en het tijdstempo zoo dui
delijk als in het voortdurend
toenemend verkeer. En niets baart
de politie dan ook meer hoofd
brekens dan de regeling van dat
verkeer.
Maar het eigenaardige is, dat
het publiek in dat optreden van
de politie tot regeling van het
verkeer, altijd het eerst bereid is
te denken, dat hier aan de men-
schen overlast wordt aangedaan.
Zij vinden de politielastig. Pas
als v/e er goed over nadenken,
beseffen we wel, dat dit optre
den een veiligheidsmaatregel is
en die veiligheid ook voor ons
geldt. Jawel. Dat is ons nog wel
bij te brengen. Maar toch, tóch
telkens weer zondigen wij te
gen de verkeersregelen. Want we
zijn zoo sterk op onze persoon
lijke autoriteit ingesteld, dat we
maar langzaam te wennen zijn aan
de leidende hand van den groo-
ten verkeers organisator. Wij on
derwerpen ons van nature niet
graag aan algemeene regelen, we
staan niet graag in een rij te wach
ten. We handelen graag zelf en
weten het zoo heel makkelijk veel
beterwe denken dat we nog
wel kunnen oversteken en we ver
beelden ons, dat wij wel anders
mogen doen dan de groote mas
sa. En als we dan wat nog
al eens gebeurt een aanrijding
zien gebeuren, dan zijn er altijd
pro en contra's, die precies weten,
hoe het „had moeten" en precies
elkaar de schuld weten te geven.
De verkeers-ongelukken,dienog
al te veel plaats hebben, zijn de
treurige gevolgen van verkeers
overtredingen Elk verkeers-onge-
luk loopt uit op de Rechter, die
een vonnis uitspreekt over hem
of haar, die de wet niet is nage
komen.
Het was ZaterdagVerkeersdag.
Dat wil zeggen, dat de Bond
voor Vrijwillige Verkeersinspectie
in Nederland de klemtoon heeft
gelegd op Het Verkeer e i zijn
organisatie.
Er zijn drie groote groepen bi
den weg, die gehoorzaam hebben
te zijn Het snelverkeer, dat zich
te onderwerpen heeft aan de be
palingen welke de snelheid rem
men, het gewone kalme ver
keer, dat telkens de dupe van on
gehoorzaam snelverkeer dreigt te
worden en ten derde de voet
ganger.
Maar vooral deze persoonlijke
Hoogheid, dit gekroonde „Ik",
speelt de politie en 't verkeer de
meeste parten. Wij wandelaars
willen met een onaantastbare
vrijheid bezitter» zijn van den weg
en wij zijn allerminst bereid om,
precies, net als het snelverkeer,
voor de streep te blijven staan,
tot de wit gemanchette verkeers
agent de hand op steekt en het
sein ook voor ons op vei
lig zet.
En als een verkeersdag iets
goeds uit kan werken, dan zou
het wel in de eerste plaats dit
moeten zijn, dat Zijn Koninklijke
Hoogheid „de Voetganger" leerde
een doodgewoon ordelijk onder
daan te worden, die ook te lui
steren en te gehoorzamen heeft.
Veilig verkeer. Het is niet denk
baar, als het verkeer in zijn tel
kens grooter wordenden omvang,
zich niet absoluut en zonder eenig
voorbehoud leert te onderwerpen
aanwat mag en wat niet mag.
Natuurlijk daarnaast zal ook in
de toekomst naar letterlijk „an
dere wegen" moeten worden uit
gezien. Nieuwe groote verkeers
wegen, die uit het centrum der
steden weg genomen, mee geleid
worden om de steden heen. Daar
zullen ook nieuwe maatregelen
getroffen moeten worien, die de
binnenstad op den duur zullen
ontlasten van onhandige vervoer
middelen als trammen. Wie in
dat opzicht opzettelijk kortzichtig
is, staat den modernen tijd in den
weg en wie het uit zuinigheids
overwegingen nog tegenhoudt, is
bij den duivel te biecht.
In de derde plaats zal ook de
bebouwing van de binnensteden
een ander aanzien krijgen.
Er wordt ruimte gevraagd.
Ruimte en uitzicht en heel wat
architectuur zal ten offer moeten
vallen aan het modern verkeer,
dat de zenuw is van het bedrijfs
leven.
Zoo zal in de naaste toekomst
hand aan hand gewerkt moeten
worden om aan de steeds hooger
te stellen verkeerseischen te kun
nen voldoen.
Maar al die verbeteringen moe
ten gepaard gaan met den ern-
stigen wil van het publiek om
mede te werken. Ook dat publiek
moet „met zijn tijd" mee. Het is
in wezen nog veel conservatiever
dan het wel lijkt.
De groote verkeersregelaar is:
Eigen schuld. Want hoe het ook
bekeken wordt, hoe tragisch de
gevolgen ook dikwijls zijn het
verkeersongeluk is voor 90 pet.
altijd tot „eigen schuld" terug te
leiden.
Ten slotte een woord tot onze
jeugd, die de toekomst in handen
heeft. Neem overal waar je kunt
de kans waar, je met het modern
verkeer en de verkeersregels ver
trouwd te maken. En als ge bij
den weg zijt en je kunt hulp
verleenen, draal niet, maar doe
wat je hand vindt om te doen.
Provinciale Staten.
Ambtenaren van water
schappen, enz.
Gedeputeerde Staten van Zee
land houden zich bezig met de
rechtspositie van de ambtenaren
van polders en waterschappen in
deze provincie, die öf aan de
Provincie öf aan de polderbestu
ren is overgelaten. Ged. St. wil
len een middenweg kiezen en
deelen hieromtrent het volgende
mede
Niet alle punten in art. 125
van de Ambtenarenwet zijn nieuw;
even belangrijk en even gemak
kelijk uitvoerbaar. Indien nu
maar deze verschillen worden
onderscheiden, dan kan men de
reeds geheel, of gedeeltelijk in
bestaande reglementen geregelde
punten, ontslag en bezoldiging
b.v., waar noodig, verder uitwer
ken in aansluiting aan aanwezige
regelingen, de minder belang
67J
De gebaren en de toon van den be
diende gaven aan zijn woorden eene
dubbele beteekenis. De markies ken
de hem te goed om aan de waarheid
zijner woorden te kunnen twijfelen.
Hij was bniten zich zelf en niet in
staat ora te spreken, noch om zich te
bewegen.
Alexe Mixtome weet zeer goed
welk gevaar hij hier in Frankrijk loopt,
vervolgde de bediende. Waarschijn
lijk heeft hem zijne dochter geschre
ven, dat mevrouw Mixtome u wil trou
wen en dit zal hem tot den roekeloo-
zen stap hebben aangespoord. Maar
sterven zal hij.
Niet dood, monpelde de markies.
Wat zijn dat voor verschikkelijke ge
schiedenissen Eugenie mag niet we
ten dat hij leeft en hij zich in Frank
rijk bevindt.
Zij weet er niets van en even
min is het hier bekend, dat juffrouw
Lepage hare dochter is en de erfge
name van de goederen en den titel
van Charlemont. Den vader kan men
hangen, maar de dochter wordt hier
rechtmatige eigenares, en gij, mijnheer,
zult geen markies meer zijn, doch een
voudig mijnheer Bartineux, zonder in
komen ees voorname bedelaar.
De markies sprong op.
Wat kan ik dan doen, riep hij
Wanhopig uit. Ik zou liever sterven,
dan mijnen rang en rijkdom opgeven,
j* het waar! kan het mogelijk zijn wat
gij mij gezegd hebt Na zooveel ja
ren dit alles bezeten te hebben, word
ik nu daarin bedreigd.
Alexe Mixtome werd toch wegens
broedermoord veroordeeld. Een
woord van u aan het hoog gerechts
hof en gij schuift hem u voor goed
van den hals.
Maar de schande, het schandaal 1
en dat «u in dezen tijdriep de mar
kies van Charlemont.
Als hij sterft, blijft het meisje
nog over. Zij is uwe mededingster.
Van Alexe Mixtome hebt gij niets te
vreezen. maar wel van zijn dochter.
Zij kan u van uwe plaats drijven, zij
kan u toUeen bedelaar maken.
Het gelaat van den markies werd
somber.
Dat meisje kent hare rechten,
zooals gij zegt en streeft er naar deze
te doen gelden Hoe weet gij dat alles
Philippe Piron deelde den markies
mede, dat hij bij den eersten aanblik
van het meisje er aan gedacht had,
wie zij kon zijnhij verhaalde van de
reis zijns broeders naar Griekenland en
diens bezoek bij den heer Lepage. Hij
vertelde van zijn plan, om Sofie bij
mevrouw Bartineux in verdenking te
brengen en haar aldus uit het huis te
doen zetten. Zonder schaamte legde
hij zijn zwarte ziel geheel bloot voor
zijn meester, die hem aanhoorde zon
der te ontstellen. Alleen veronrustte
het den markies, dat het meisje in zijn
huis vertoefde en was het^hem ondra
gelijk te hooren, welke onaangename
mogelijkheden voor hem konden voort
spruiten uil de tegenwoordigheid der
rechtmatige erfgename van Charlemont
Ik kan het niet verdragen, dit
alles aan te hooren, viel hij eindelijk
■ijn bediende in de rede, terwijl hij
rijke, allhans minder ingrijpende
en bij verschillende lichamen
zeer uiteenloopende punten, va-
cantie en ziekte, aanspraken b.v.
in uitvoering overlaten aan de
polders en waterschappen zelf
en de meer bezwaren ople
verende punten, die ook trou
wens naar hun aard bij de ver
schillende polders en waterschap
pen minder verscheidenheid mee
brengen, mede omdat ze voor
alle gelijkelijk zijn ontsproten aan
de meer moderne inzichten op
dit stuk, administratieve instan-
tiën b.v. contact met en invloed
van vereenigingen van ambte
naren, gedetailleerd regelen.
Naar hel oordeel van Ged.
Staten moet dit alles worden op
genomen in een nieuw reglement
met een zelfstandig bestaan, een
polderambtenarenreglement, al-
zoo, dat de daar te behandelen
stof vrij uitgebreid is en in vol
doende mate een eigen karakter
heeft; en het geheele complex
bepalingen zal bruikbaarder zijn
en grooter effect hebben.
Ged. Staten zijn uitgegaan van
de zienswijze, dat ten aanzien
van de ambtenaren van de pol
ders en waterschappen, welke
geheel of ten deele door alge
meene reglementen worden ge
regeerd, een algemeene, gemeen
schappelijke regeling het meest
aangewezen was, terwijl dan de
polders of waterschappen, welke
een eigen reglement hebben ook
eigen regelingen zouden kunnen
vaststellen, dit geldt alleen voor
den polder Walcheren en het
waterschap Schouwen. Voor de
andere polders en waterschap
pen stellen Ged. Staten een regle
ment van 30 art. voor, regelende
voor alle ambtenaren de aan
stelling, schorsing en ontslag
alleen na gehoord te zijn en zich
te hebber, verantwoord bezoldi
ging, wachtgeld, diensttijd, verlof
en vacantie, aanspraken in geval
van ziekte en overige rechten en
verplichtingen, die door de be
sturen moeten worden geregeld,
disciplinaire straffen, administra
tieve instanties, met name be
roep op Ged. Staten en den
(Ingez. Mededeeling)
Centralen Raad van Beroep te
Utrecht, georganiseerd overleg
met vereenigingen van ambtenaren
en arbeidsovereenkomsten naar
burgerlijk recht. De overige bepa
lingen betreffen ten deele de
amtbenaren in de niet- en ten
deele die in de wel calamiteuze
waterschappen en polders.
Veerdiensten.
Ged. St. overwegen ook om in
te stellen een prov. veerdienst
van Wolphaartsdijk naar Cort-
gene en van Kampen naar Veere.
Laagspanningsnetten.
De Raad van Bestuur der N.V.
P.Z.E.M. vraagt een crediet van
f 39 000 voor overname van het
laagspanningsnet te Clinge en
een van f 9250 voor dat te Nieuw-
vliet. Ged. stellen voor beide
credieten te verleenen. Van de
gemeentebesturen van Koewacht,
Stoppeldijk en Boschkapelle zijn
verzoeken ingekomen om tege
moetkomingen vanwege de pro
vincie in de door die gemeenten
geleden verliezen tengevolge van
overneming van haar laagspan
ningsnet door de N.V. P.Z.E.M.
Op advies van den Raad van
Bestuur der P.Z E M. ontraden
Ged. Staten ernstig op deze ver
zoeken in te gaan en stellen zij
in ieder der drie gevallen afwij
zende beschikking voor.
zich met moeite wist te beheerschen
O, waarom stierf het meisje niet in
hare kindsheid, waarom is zij niet ver
dronken De wouden welke hare
moeder door de dood werden gesla
ger, zijn nagenoeg genezen of min
stens is zij er aan gewoon geraakt dit
verlies te dragen. Het meisje kan de
schande die haar vader haar als erfe
nis achterlaat, niet bedekken, zelfs on
der de kroon van een markiezin. En
wat zal er van mij worden
En van mij liet Piron er op
volgen. Dat is de hoofdzaak, voor mij
ten minste. Ik heb van het meisje niets
anders te wachten dan schandelijk weg
gejaagd te worden. Wanneer gij uwen
staf opneemt en als bedelaar uit
het kasteel trekt, waarin gij zoolang
als meester gewoond hebt, moet ik
mijn inkomen, de weelde en andere ge
makken prijs geven. Ik zal eene andere
plaats moeten zoeken, waar ik meer
werk dan loon krijg. Neen dat mag
niet gebeuren. Zij mag niet in het be
zit van het kasteel komen. Philippe
Piron houdt zijne belangen te goed in
het oog, dan dat hij tijdelijk zou;kun-
nen aanzien dat het meisje markiezin
van Charlemont wordt I
Maar ik wil geen daad van ge
weld, ik wil niet dat haar eenig ieed
geschiede 1 riep de markies.
Misschien zoudt gij liever van
honger sterven, lachte de bediende.
Laat alles maar aan mij over. Ik ben
geen zenuwachtige dwaas, geen sen-
timenteele idioot. Ik zal de zaak wel
tot een goed einde brengen, als gij
mij maar carte blanche geeft. Er mag
geen spektakel gemaakt worden en
mevrouw Miltome mag niet weten,
dat dit meisje haar dochter is>
De markies wrong de handen, en
het zweet stond op zijn voorhoofd.
Hoe staat uwe zaak bij mevrouw
Mixtome vroeg Philippe Piron ver
trouwelijk. Zijt gij reeds verloofd?
Feitelijk nog nietzij heeft mij
evenwel niet afgewezen en mij zelfs
hare hand toegezegd, maar onder een
voorwaarde.
En die is
ik moet den naam van haar echt
genoot, die zij dood waant, van den
daarop rustenden smaad zuiveren. Zij
gelooft dat hij onschuldig is aan de
misdaad, waarvoor hij werd veroor
deeld en zij gaf mij haar woord mij
te zullen trouwen, wanneer ik den
waren moordenaar vind en hem laat
straffen.
De dienaar trok een ernstig gezicht
en floot zachtjes.
Zij is gek 1 riep hij.
Dat geloof ik ook, xeide de markies
Alexe Mixtome werd van de mis
daad overtuigd. Niets is duidelijker
dan z'jn schuld. Mevrouw Mixtome is
de eenige die ooit aan de schuld van
Alexe Mixtome twijfelde.
Gij moet haar spoedig weten te
krijgen. De hertog van Montfacon, de
broeder van mevrouw, zou dit huwe
lijk zeer gaarne zien. Tracht bij hem
te beweiken dat de zaak vooruitgaat.
Eugenie zal binnen een week Montfa
con verlatent voor dien tijd moet
een bepaald antwoord hebben. Gij kunt
het en indien gij wilt, zult gij het er
ook doordrijvenwant ik weet beter
dan wie ook, dat gij bij al uwe zacht
moedigheid en vriendelijkheid een ijze
ren wil bezit, August Bartineux.
De markies kleurde.
ik ben de eenige man, die u ken,
dat wil zeggen, die u grondig ken, ver
volgde Philippe, Sommigen hebben
een klein denkbeeld van uwe wilskracht
Daar hebt gfl Joseph Bute, de rent
meester hij wordt door alle pachters
gehaat om zijn hartvochtigheid. De
menschen komen bij hem klagen over
de zware lasten, welke hij hun oplegt.
Hij perst hen uit als citroenen en vilt
hen tot op het been. In achttien jaren
zijn de renten verdrievoudigd. De arme
oude dwaas houdt meer van-het huis
Charlemont dan van zich zelf. Hij
zweet water en bloed als hij er aan
denkt weggezonden te worden en een
ander de plaats te doen innemen, welke
hij zoolang heeft bekleed. Toch zou
hij in waarheid kunnen zeggen, dat hij
slechts een werktuig van uwen ijzeren
wil is, dat gij de eigenlijke tiran zijt,
die de pachters den laatsten cent uit
den zak klopt. Hij zou wonderlijke ge
schiedenissen van de hebzucht van zijn
heer kunnen vertellen.
Genoeg. Ik wil daar niets van
hooren.
De pachters en dorpsbewoners
zouden het als een weldaad beschou
wen, wanneer mevrouw Mixtome ge
biedster op Charlemont werd. Zij be
treuren bet zeer, dat de titels en goe
deren aan een ander zijn overgegaan.
Alexe Mixtome was vroeger hun af
god en zij willen zijn misdaad op allo
mogelijke manieren vergoedelijken. In
de herbergen spreekt men dagelijks
over het dramamen spreekt er ovef
-de goedheid en oprechtheid van Alexe
Mixtome. Wanneer hij zich in het dorp
bekend maakte, zou iedereen hem be
hulpzaam zijn om te ontvluchten, Uw
huwelijk met mevrouw Mixtome salu
meer voet geven. Daarom moest gij u
haasten en niet langer met u laten spelen,
(Wordt v«r¥«lgd,J
AXELSCHE® COURANT
