Nieuws- en Advertent ieblad voor Zeeuwsch- VI aan deren. No. II. DINSDAG 12 MEI 1931. 4?e Jaarg. J. C. VINK - Axel. Buitenland. FEUILLETON. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER-U1TGEVER Bureau Markt C 4. Telef. 56. - Postrek. 60263. ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure. De toestand in Dnitschland. In de zitting van de Duitsche Rijkscommissie voor Handel en Industrie te Berlijn heeft de par tijleider Dingeldey het woord ge voerd over den economischen toestand. Wij zien thans aldus spr. wat de gevolgen zijn van allerlei dwaalleeren, die den enkeling meer en meer van de verantwoordelijkheid verwijderen, zoodat hij zich slechts beschouwt als een lid van den staat, die hem verzorgt. Wij zien dit niet sle'chts bij het marxisme, doch ook bij de bourgeoisie, waar in breede krin gen een volkomen onduidelijke opvatting omtrent de brandende kwesties te aanschouwen valt. De Nationaal-socialistische Partij is hiervan een sprekend bewijs. Wij moeten het volk zijn duide lijke, héldere, privaat-economi sche ideëen teruggeven. Van de politieke parlementaire krachten heeft spr. niet veel verwachtin gen. Onder de tegenwoordige omstandigheden kan de redding slechts hierin bestaan, dat er mannen moeten worden gevon den, die bereid zijn om, bewust van hunne verantwoordelijkheid, hun eigen weg te gaan. Massa meetings kunnen ons lot niet verbeteren. Met allen eerbied voor de grenzen der staatsbe moeiing is heden ten dage in Duitschland geen politiek per soon meer te vinden, die in staat is in de plaats te treden van den Rijkskanselier. Beslis send kan nu slechts zijn het samenwerken van mannen, die het eens zijn over diagnose en therapie. De te nemen maatrege len zullen ongetwijfeld impopu lair zijn. De Duitsch-Ooatenryksche Tol-Unie. Na de opening der Fransche Kamer spraken de linksche afge vaardigden Scapini en Thébauld, die het er over eens waren, dat er nooit weer een oorlog mag komen. Scapini betoogde, dat de 59) De graaf stak den brief bij zich, deelde den inhoud mede en voegde er bij, dat hij onmiddellijk wilde gaan. Hij beval dat men zijn paard zou za delen en ging naar zijn kamer om zich voor de rit naar Montfacon gereed te maken. Sofie begaf zich naar de balkonka- mer, waar haar een bediende mede deelde, dat mevrouw Bartineux ziek naar bed was gegarn. Zij had de be diende gelast juffrouw Lepage te zeg gen, dat zij zich zoo goed en zoo kwaad als het ging, maar moest bezig houden en hare afwezigheid veront schuldigen zou. Aldus alleen gelaten, spoedde Sofie zich weer naar de ruïien, welke voor haar een bijzondere bekoorlijkheid had den. Zij trad de kapel binnen, ging door het donkere zijschip en zette zich op de trappen van het altaar neer. Een uil vloog uit zijn nest dooreen venster naar buiten. Het geluid der branding drong van verre tot haar door: maar Sofie sloeg er geen acht op. De brief van mevrouw Mixtome aan graaf Beaucourt hield haar geheel en al bezig. Niet, dat zij er zich om bekommer de, dat het vertrouwen van den graaf tn haar aan het wankelen zou worden gebracht, en hem feiten werden mee gedeeld, welke tegen haar getuigden. Meer verontrustte het haar. dat haar Weg gebakend geiteen over de graven politiek van Briand met betrekking tot de moreele ontwapening een mislukking is geworden. Thé bauld verdedigde de houding van Briand en wees erop, dat slechts de op de Europeesche Unie ge richte bemoeiingen van den Mi nister van Buitenlandsche Zaken den oorlog kunnen verhinderen. Nadat nog Cachin de commu nistische interpellatie had gemo tiveerd, begon Franklin Bouillon zijn rede. Spr.* verklaarde o.a., daf alle tot dusver door Briand geuite voorspellingen en beweringen door de feiten zijn achterhaald. Briand heeft toenadering verwacht van een democratisch land. In Duitschland bestaat echter sedert twee maanden geen democratie meer. Er is nog slechts een Duitschland met een Rijksweer, die met Sovjet-Rusland annex is. Sedert zes jaren spreekt Briand van het regiem van Frankrijk. Hij heeft echter niets kunnen toe voegen aan het door den oorlog gewonnen aanzien. Tenslotte ver klaarde Bouillon, dat hij en zijn vrienden verwezenlijking van de „Anschluss" nimmer zullen toe laten. Hierna was het woord aan Briand. Het Huis was tot op de allerlaatste plaats gevuld en men kon een speld hooren vallen. Spr. wees nog eens op het onderwerp der debatten, n.l. de „Anschluss" en keerde zich ver volgens tegen diegenen, die, in Frankrijk zelf, zijn positie onder graven. Sedert den oorlog heeft hij zich meermalen tegenover groote moeilijkheden gesteld ge zien. Indien men dan ook zijn herhaalde bemoeiingen wil ver achtelijk maken of isoleeren, is dit absoluut verwerpelijk. Spr. gaf een overzicht van zijn samen werking met de rechtsche Minis ter-Presidenten Poincaré en Tar- dieu. Met verheffing van stem ging spr. voort„Ondanks alle teleur stellingen en ondanks bepaalde acties, verklaar ik, dat Frank- rijk's moreel aanzien in de wereld grooter is dan men schijnt te der liefde en der vriendschap van al degenen, die haar dierbaar waren. Het gerucht van voetstappen wekte haar uit hare overpeinzingen. Zij keek op en zag twee mannen de kapel bin nentreden. Sofie verschool zich onder het altaar, denkende dat het bezoekers waren, die spoedig verder zouden gaan. De stem van een der mannen had een bekende klank; Sofie zag uit ha ren schuilhoek op en herkende Phil ppe Piron. De andere, welke zoo op hem geleek, was haar onbekend. Dit is de zekerste plaats in het geheele koninkrijk, zeide Piron. leder een gelooft dat het in de kapel en in de ruïen spookt. Geen enkele bediende van het kasteel durft het wagen hier een voet te zetten, tenzij op bevel van den markies en dan nog onder bege leiding. Wij kunnen hier ongestoord spreken. De mannen zetten zich op een bank nabij het altaar neer, zoodat juffrouw Lepage alles kon hooren, wat zij zei den. Ademloos luisterde zij toe in zooi^nige houding, dat zij de beide mannen kon gadeslaan. Het is een geluk, dat ik u zag voor gij naar het kasteel kwaamt, Jean, zeide Philippe Piron. Ik ben zeker, dat niemand u heeft opgemerkt en ware dit het geval geweest, dan zou iedereen u voor eenen bezoeker gehou den hebben. Maar de markies wijst sedert eenigen tijd alle bezoeken af; niemand mag hier meer komen. Ik bezit, zooals iedereen weet, groote voorrechten en als ik iemand hier binnenvoer, waagt men het niet mij iets te zeggen, Behalve de markies? Ook hij niet. Ik heb meer macht dan gij denkt. Maar laat ons over de willen veronderstellen. De moei lijkheden, die zich hier en daar voordoen, zijn toe te schrijven aan de vredesverdragen. Naast sterke punten toonen zij echter ook bepaalde zwakke plekken. Niettemin kan men reeds thans spreken van een reuzenschrede in de goede richting, nu er een organisatie bestaat, die welis waar nog niet geheel is ontwik keld gelijk wenschelijk is doch die het heden ten dage oneindig moeilijker maakt om een oorlog te ontketenen. Dit beteekent reeds zeer veel. Frank rijk staat daar thans als de sol daat des vredes. Men kan mij, ging spr. voort, gemakkelijk ver wijten in vele Kamerzittingen toekomstplannen te hebben ge maakt, die later niet in vervul ling zijn gegaan. De gebeurte nissen volgen elkaar tegenwoor dig echter zoo snel op, dat men zich gemakkelijk kan vergissen. Als ik volhoud, dat de Duitsche en Oostenrijksche handelingen nu niet meer dezelfde draagwijdte hebben als vroeger, dan ligt dit aan de verandering van de at mosfeer, die in Europa door de vredespolitiek is geschapen. De Duitsch Oostenrijksche Anschluss poging is in de allereerste plaats van economischen aard. Ik zeg dit niet om de draagwijdte ervan te verzwakken. Indien echter een land in economischen nood ver keert en een ander groot land, dat geografisch gunstig gelegen is, de gelegenheid benut om met dat land een bepaalde taal te spreken, dan kan het gebeuren, dat Europa voor moeilijkheden komt te staan. Het geldt hier een internationaal probleem, doch het is al een goede vooruitgang, dat zelfs kwesties, waarbij het regiem van een land op het spel staat, tegenwoordig openlijk besproken kunnen worden. Op het moment der openlijke be raadslaging verdwijnt het oor logsgevaar. Want de oorlog dreigt slechts daar, waar geen gelegenheid meer bestaat tot ge- dachtenwisseling. Ik heb vol komen eerbied voor wat de zaak spreken. Gij zijt naar Grieken land geweest Ja dit hadt gij mij opgedragen. Hebt gij den vader van juffrouw Lepage gevonden Ja- Hebt gij haren vader gezien Ja, en ik heb hem ook gesproken. Goed, gij zijt slim, Jean, en zult spoedig de som verdiend hebben, die ik u beloofde. En nu, zeg op, wie is die Juf frouw Lepage? Sofie voelde het bloed in hare ade ren stollen. Zij hield den adem in om beter te kunnen luisteren. Welk ant woord zou zij hooren Zij luisterde in spanning naar Piron. Zij verwachtte dat zij gewichtige ontdekkingen zou hooren en het bleek haar duidelijk dat de beide mannen ellendelingen waren, want welk belang kon Philippe in haar stellen? Had hare gelijkenis met haren vader den Franschman op het spoor gebracht, wie zij was Had zij door hare pogingen om den naam haars va ders te zuiveren, vermoedens opgewekt en daardoor haren vader aan een doode- lijk gevaar blootgesteld Wanneer had Philippe zijnen broeder naar Griekenland gezonden om haar vader op te sporen? Wat had Jean ontdekt Had hij zijn spoor tot Frank rijk gevolgd Haar hart scheen stil te staan bij de gedachte aan deze drei gende gevaren. Gij vraagt mij naar den uitslag mijner reis, zonder nog te weten wat ik gedaan heb. zeide jean. Ik zal u alles vertellen en dan kunt gij zelf be oordeelen of ik niet het dubbele van de som heb verdiend, die gl] mij beloofde, lk ging naar Griekenland o Dat hebt gij reeds gezegd, riep vorige sprekers reeds in dit ver band hebben gezegd. Ook ben ik van meening. dat Duitschland mij een dergelijke geste had kun nen besparen. Het land, dat deze situatie in het leven geroepen heeft, heeft een groote psycho logische fout gemaakt." Briand besprak daarna de maat regelen, die genomen kunnen worden om het gevaar van de „Anschluss" te bezweren en tege lijkertijd het economisch nood lijdende Oostenrijk hulp te ver- leenen. Men heeft mij het verwijt ge maakt, aldus spr., dat ik niets heb afgeweten van de Duitsch- Oostenrijksche onderhandelingen. In werkelijkheid hebben evenwel geen directe onderhandelingen plaats gehad. De Tol-unie is meer gesloten uit oude acten van het jaar 1928. Henderson heeft voorgesteld de aangelegenheid voor den Volkenbond te behan delen. Het geval is ook voor Benesj zeer hard geweest. Voorts verklaarde Briand, dat hij zich niet heeft opgewonden, doch een plan heeft opgesteld, waarin aan de economische moeilijk heden welke Europa doormaakt, het hoofd wordt geboden en waarvan thans, aldus Briand, reeds de moreele uitwerking merkbaaar is. Te Genève zal Duitschland zijn optreden verdedigen en Frankrijk het zijne. Wordt geen overeenstemming bereikt, dan zal het Internationale Hof recht spre ken. Duitschland en Oostenrijk eischen voor zich het recht op voor een zoodanig plan, Ik, aldus Briand, antwoordde Neen. Indien Duitschland en Oosten rijk die gedachte hebben gehad, hadden zij met de andere mo gendheden moeten spreken en in het bijzonder met die, welke hun leeningen hebben verstrekt. Voorts verklaarde Briand, te hopen, dat hij, die in Duitsch land Stresemann vervangt, door de Europeesche gedachte zal worden geïnspireerd. Met mannen, die vastbesloten zijn den vrede te handhaven is Philippe ongeduldig. Maar wat deed gij er Dat wil ik weten. Ik vroeg te Athene naar mijn heer Lepage, maar niemand scheen hem te kennen. Den volgenden dag sprak ik eenen man, die voor hem met vruchten ter markt gaaf. Van dezen vernam ik het adres van mijnheer Le page. Ik keerde na3r den Pireus terug haalde een bootje en eenen man bracht mij naar de villa van Lepage, die ge heel was uitgebrand. Lepage woonde in het huis van een wijngaardenier. Twee tot drie dagen bleef ik er, hoorde de dienstbode uit en trof eindelijk den man zelf. Ik verontschuldigde mij over mijne vrijpostigheid, en sprak eenigen tijd met hem, om te weten, of ik hem vroeger rheer gezien had. Nu nu? Hadt gij hem vroe ger meer gezien Was zijn vermoe den gegrond? Wie is Lepage? Uw vermoeden was gegrond, Philippe. Deze man was niemand an ders dan de dood gewaande Alexe Mixtome. Philippe Piron uitte een vloek. Sofie drukte de hand op haar hart, dat dreigde te barsten. Zijt gij er wel zeker van, dat hij het is vroeg Philippe heftig. Gij weet, dat hier met zekerheid gemeld is, dat Alexe Mixtome in Brazilië on der een aangenomen naam is gestorven, lk ken hem zeer goed, want ik heb hem vroeger dikwijls gezien, zeide Jean. Philippe stond op en liep onrustig heen en weer, terwijl hij onverstaan bare woorden mompelde. Hij scheen zeer ontroerd te zijn. Dus Alexe Mixtorae is niet doodl riep hij uit. Het gerucht van zijn over lijden uit Brazilië was dan een leugen geen oorlog mogelijk. Daarvoor behoeft men niet de veiligheid prijs te geven. Juist hij heeft zich op deze punten steeds zeer veeleischend getoond. Onder geweldigen bijval van de Kamer eindigde Briand zijn groote rede met den uitroep, dat Frankrijk de Staat van den Vrede is, die tot iedere neutraliteit be reid is. Vervolgens werden de debatten geschorst. Vlootbesprckingen mislukt. Volgens berichten in de Lon- densche bladen zijn de vlooton- derhandelingen mislukt, ondanks het feit, dat in het officiëele communiqué de verwachting wordt uitgesproken, dat er nog hoop bestaat op het bereiken van overeenstemming. De zitting der commissie van deskundigen, die de Europeesche vlootovereenkomst definitief zou opstellen, is, naar de „Daily Tel." verneemt, voor onbepaal- den tijd, verdaagd. De regeerin gen van Frankrijk, Italië en En geland konden het tot nu toe niet eens worden over de belangrijkste kwesties, nl. het bouwen van nieuwe schepen ter vervanging van door Frankrijk, zoodat verdere arbeid voor de deskundigen geen zin heeft. Gemeld wordt, dat de verte genwoordiger van het Fransche ministerie van buitenl. zaken reeds naar Parijs is vertrokken. De gedelegeerden zullen elkaar volgens de „Daily Herald" weer te Genève ontmoeten. De werelddepressie. In de zitting van het Congres van de Internationale Kamer van Koophandel te Washington wer den referaten gehouden over het vraagstuk der goederenverdeeling. De belangwekkendste spreker was de heer Russell, vroeger ver bonden aan de agrarische facul teit van de universiteit te Wis consin, die in een uitvoerig refe raat betoogde, dat de wereldde pressie eerst kan worden over wonnen, wanneer de landbouw crisis zal zijn geëindigd. Spr. weet de moeilijkheden van den Sedert dertien jaren woont hij in Griekenland. En iedereen gelooft datjhij dood is 1 Ik ben zeer slim geweest, dat ik u op eene schijnbare gelijkenis uitzond om te zien, wie hij was. Dit meisje ts geen aangenomen dochter. De dood van de kleine Constance is eveneens een leugen. Het lijk dat gevonden en als het hare begraven werd, was dat van een ander kind. Alles wordt mij nu duidelijk. Hij heeft het kind mee genomen en ik dacht, dat een ander het geroofd had. En terwijl de moe der haar kind als dood beweende, woonde het bij haar vader in Grieken land. O, het is bijna niet te gelooven I En toch is het waar! Gij zijt opmerkzaam geweest, Philippe, zeide Jean met bewondering. Wie zou, buiten u, dit alles ontdekt hebben, en dat alleen omdat het meisje blauwe oogen en blonde haren heeft Heeft er wel ooit zulk een zon« delinge ingewikkelde zaak plaats ge had? Het meisje, eene gehuurde ge zelschapsjuffrouw bij hare eigen moe der, als gast op het kasteel, dat haar rechtmatig toebehoort! Gelooft gij, dat zij zich bewast is, de rechtmatige eigenares van het kasteel te zijn vroeg Jean. Of zij het weet Denkt gij dat zij toevallig hier is gekomen Het meisje heeft een geheim doel. Zij wil het terrein verkennen, om haren vader te zuiveren, hare rechten te doen geb den en hare bezittingen weer te her* nemen I (Wordt vervolgd)' Elke schuld wordt op aaide JéWió* ölthe, AXEL COURANT.

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1931 | | pagina 1