Nieuws- en Advertent ieblad
voor Zeeuwsch- VI aan deren.
No. II.
DINSDAG 12 MEI 1931.
4?e Jaarg.
J. C. VINK - Axel.
Buitenland.
FEUILLETON.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-U1TGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
De toestand in Dnitschland.
In de zitting van de Duitsche
Rijkscommissie voor Handel en
Industrie te Berlijn heeft de par
tijleider Dingeldey het woord ge
voerd over den economischen
toestand. Wij zien thans aldus
spr. wat de gevolgen zijn van
allerlei dwaalleeren, die den
enkeling meer en meer van de
verantwoordelijkheid verwijderen,
zoodat hij zich slechts beschouwt
als een lid van den staat, die
hem verzorgt.
Wij zien dit niet sle'chts bij
het marxisme, doch ook bij de
bourgeoisie, waar in breede krin
gen een volkomen onduidelijke
opvatting omtrent de brandende
kwesties te aanschouwen valt.
De Nationaal-socialistische Partij
is hiervan een sprekend bewijs.
Wij moeten het volk zijn duide
lijke, héldere, privaat-economi
sche ideëen teruggeven. Van de
politieke parlementaire krachten
heeft spr. niet veel verwachtin
gen. Onder de tegenwoordige
omstandigheden kan de redding
slechts hierin bestaan, dat er
mannen moeten worden gevon
den, die bereid zijn om, bewust
van hunne verantwoordelijkheid,
hun eigen weg te gaan. Massa
meetings kunnen ons lot niet
verbeteren. Met allen eerbied
voor de grenzen der staatsbe
moeiing is heden ten dage in
Duitschland geen politiek per
soon meer te vinden, die in
staat is in de plaats te treden
van den Rijkskanselier. Beslis
send kan nu slechts zijn het
samenwerken van mannen, die
het eens zijn over diagnose en
therapie. De te nemen maatrege
len zullen ongetwijfeld impopu
lair zijn.
De Duitsch-Ooatenryksche
Tol-Unie.
Na de opening der Fransche
Kamer spraken de linksche afge
vaardigden Scapini en Thébauld,
die het er over eens waren, dat
er nooit weer een oorlog mag
komen. Scapini betoogde, dat de
59)
De graaf stak den brief bij zich,
deelde den inhoud mede en voegde
er bij, dat hij onmiddellijk wilde gaan.
Hij beval dat men zijn paard zou za
delen en ging naar zijn kamer om zich
voor de rit naar Montfacon gereed te
maken.
Sofie begaf zich naar de balkonka-
mer, waar haar een bediende mede
deelde, dat mevrouw Bartineux ziek
naar bed was gegarn. Zij had de be
diende gelast juffrouw Lepage te zeg
gen, dat zij zich zoo goed en zoo
kwaad als het ging, maar moest bezig
houden en hare afwezigheid veront
schuldigen zou.
Aldus alleen gelaten, spoedde Sofie
zich weer naar de ruïien, welke voor
haar een bijzondere bekoorlijkheid had
den. Zij trad de kapel binnen, ging
door het donkere zijschip en zette zich
op de trappen van het altaar neer.
Een uil vloog uit zijn nest dooreen
venster naar buiten. Het geluid der
branding drong van verre tot haar
door: maar Sofie sloeg er geen acht
op. De brief van mevrouw Mixtome
aan graaf Beaucourt hield haar geheel
en al bezig.
Niet, dat zij er zich om bekommer
de, dat het vertrouwen van den graaf
tn haar aan het wankelen zou worden
gebracht, en hem feiten werden mee
gedeeld, welke tegen haar getuigden.
Meer verontrustte het haar. dat haar
Weg gebakend geiteen over de graven
politiek van Briand met betrekking
tot de moreele ontwapening een
mislukking is geworden. Thé
bauld verdedigde de houding van
Briand en wees erop, dat slechts
de op de Europeesche Unie ge
richte bemoeiingen van den Mi
nister van Buitenlandsche Zaken
den oorlog kunnen verhinderen.
Nadat nog Cachin de commu
nistische interpellatie had gemo
tiveerd, begon Franklin Bouillon
zijn rede.
Spr.* verklaarde o.a., daf alle
tot dusver door Briand geuite
voorspellingen en beweringen
door de feiten zijn achterhaald.
Briand heeft toenadering verwacht
van een democratisch land. In
Duitschland bestaat echter sedert
twee maanden geen democratie
meer. Er is nog slechts een
Duitschland met een Rijksweer,
die met Sovjet-Rusland annex is.
Sedert zes jaren spreekt Briand
van het regiem van Frankrijk.
Hij heeft echter niets kunnen toe
voegen aan het door den oorlog
gewonnen aanzien. Tenslotte ver
klaarde Bouillon, dat hij en zijn
vrienden verwezenlijking van de
„Anschluss" nimmer zullen toe
laten.
Hierna was het woord aan
Briand. Het Huis was tot op de
allerlaatste plaats gevuld en men
kon een speld hooren vallen.
Spr. wees nog eens op het
onderwerp der debatten, n.l. de
„Anschluss" en keerde zich ver
volgens tegen diegenen, die, in
Frankrijk zelf, zijn positie onder
graven. Sedert den oorlog heeft
hij zich meermalen tegenover
groote moeilijkheden gesteld ge
zien. Indien men dan ook zijn
herhaalde bemoeiingen wil ver
achtelijk maken of isoleeren, is
dit absoluut verwerpelijk. Spr.
gaf een overzicht van zijn samen
werking met de rechtsche Minis
ter-Presidenten Poincaré en Tar-
dieu.
Met verheffing van stem ging
spr. voort„Ondanks alle teleur
stellingen en ondanks bepaalde
acties, verklaar ik, dat Frank-
rijk's moreel aanzien in de wereld
grooter is dan men schijnt te
der liefde en der vriendschap van al
degenen, die haar dierbaar waren.
Het gerucht van voetstappen wekte
haar uit hare overpeinzingen. Zij keek
op en zag twee mannen de kapel bin
nentreden. Sofie verschool zich onder
het altaar, denkende dat het bezoekers
waren, die spoedig verder zouden gaan.
De stem van een der mannen had
een bekende klank; Sofie zag uit ha
ren schuilhoek op en herkende Phil ppe
Piron. De andere, welke zoo op hem
geleek, was haar onbekend.
Dit is de zekerste plaats in het
geheele koninkrijk, zeide Piron. leder
een gelooft dat het in de kapel en in
de ruïen spookt. Geen enkele bediende
van het kasteel durft het wagen hier
een voet te zetten, tenzij op bevel van
den markies en dan nog onder bege
leiding. Wij kunnen hier ongestoord
spreken.
De mannen zetten zich op een bank
nabij het altaar neer, zoodat juffrouw
Lepage alles kon hooren, wat zij zei
den. Ademloos luisterde zij toe in
zooi^nige houding, dat zij de beide
mannen kon gadeslaan.
Het is een geluk, dat ik u zag
voor gij naar het kasteel kwaamt, Jean,
zeide Philippe Piron. Ik ben zeker,
dat niemand u heeft opgemerkt en
ware dit het geval geweest, dan zou
iedereen u voor eenen bezoeker gehou
den hebben. Maar de markies wijst
sedert eenigen tijd alle bezoeken af;
niemand mag hier meer komen. Ik
bezit, zooals iedereen weet, groote
voorrechten en als ik iemand hier
binnenvoer, waagt men het niet mij
iets te zeggen,
Behalve de markies?
Ook hij niet. Ik heb meer macht
dan gij denkt. Maar laat ons over de
willen veronderstellen. De moei
lijkheden, die zich hier en daar
voordoen, zijn toe te schrijven
aan de vredesverdragen. Naast
sterke punten toonen zij echter
ook bepaalde zwakke plekken.
Niettemin kan men reeds thans
spreken van een reuzenschrede
in de goede richting, nu er een
organisatie bestaat, die welis
waar nog niet geheel is ontwik
keld gelijk wenschelijk is
doch die het heden ten dage
oneindig moeilijker maakt om
een oorlog te ontketenen. Dit
beteekent reeds zeer veel. Frank
rijk staat daar thans als de sol
daat des vredes. Men kan mij,
ging spr. voort, gemakkelijk ver
wijten in vele Kamerzittingen
toekomstplannen te hebben ge
maakt, die later niet in vervul
ling zijn gegaan. De gebeurte
nissen volgen elkaar tegenwoor
dig echter zoo snel op, dat men
zich gemakkelijk kan vergissen.
Als ik volhoud, dat de Duitsche
en Oostenrijksche handelingen nu
niet meer dezelfde draagwijdte
hebben als vroeger, dan ligt dit
aan de verandering van de at
mosfeer, die in Europa door de
vredespolitiek is geschapen. De
Duitsch Oostenrijksche Anschluss
poging is in de allereerste plaats
van economischen aard. Ik zeg
dit niet om de draagwijdte ervan
te verzwakken. Indien echter een
land in economischen nood ver
keert en een ander groot land,
dat geografisch gunstig gelegen
is, de gelegenheid benut om met
dat land een bepaalde taal te
spreken, dan kan het gebeuren,
dat Europa voor moeilijkheden
komt te staan. Het geldt hier
een internationaal probleem, doch
het is al een goede vooruitgang,
dat zelfs kwesties, waarbij het
regiem van een land op het
spel staat, tegenwoordig openlijk
besproken kunnen worden. Op
het moment der openlijke be
raadslaging verdwijnt het oor
logsgevaar. Want de oorlog
dreigt slechts daar, waar geen
gelegenheid meer bestaat tot ge-
dachtenwisseling. Ik heb vol
komen eerbied voor wat de
zaak spreken. Gij zijt naar Grieken
land geweest
Ja dit hadt gij mij opgedragen.
Hebt gij den vader van juffrouw
Lepage gevonden
Ja-
Hebt gij haren vader gezien
Ja, en ik heb hem ook gesproken.
Goed, gij zijt slim, Jean, en zult
spoedig de som verdiend hebben, die
ik u beloofde.
En nu, zeg op, wie is die Juf
frouw Lepage?
Sofie voelde het bloed in hare ade
ren stollen. Zij hield den adem in om
beter te kunnen luisteren. Welk ant
woord zou zij hooren Zij luisterde
in spanning naar Piron. Zij verwachtte
dat zij gewichtige ontdekkingen zou
hooren en het bleek haar duidelijk dat
de beide mannen ellendelingen waren,
want welk belang kon Philippe in haar
stellen? Had hare gelijkenis met haren
vader den Franschman op het spoor
gebracht, wie zij was Had zij door
hare pogingen om den naam haars va
ders te zuiveren, vermoedens opgewekt
en daardoor haren vader aan een doode-
lijk gevaar blootgesteld
Wanneer had Philippe zijnen broeder
naar Griekenland gezonden om haar
vader op te sporen? Wat had Jean
ontdekt Had hij zijn spoor tot Frank
rijk gevolgd Haar hart scheen stil
te staan bij de gedachte aan deze drei
gende gevaren.
Gij vraagt mij naar den uitslag
mijner reis, zonder nog te weten wat
ik gedaan heb. zeide jean. Ik zal u
alles vertellen en dan kunt gij zelf be
oordeelen of ik niet het dubbele van de
som heb verdiend, die gl] mij beloofde,
lk ging naar Griekenland
o Dat hebt gij reeds gezegd, riep
vorige sprekers reeds in dit ver
band hebben gezegd. Ook ben
ik van meening. dat Duitschland
mij een dergelijke geste had kun
nen besparen. Het land, dat deze
situatie in het leven geroepen
heeft, heeft een groote psycho
logische fout gemaakt."
Briand besprak daarna de maat
regelen, die genomen kunnen
worden om het gevaar van de
„Anschluss" te bezweren en tege
lijkertijd het economisch nood
lijdende Oostenrijk hulp te ver-
leenen.
Men heeft mij het verwijt ge
maakt, aldus spr., dat ik niets
heb afgeweten van de Duitsch-
Oostenrijksche onderhandelingen.
In werkelijkheid hebben evenwel
geen directe onderhandelingen
plaats gehad. De Tol-unie is
meer gesloten uit oude acten van
het jaar 1928. Henderson heeft
voorgesteld de aangelegenheid
voor den Volkenbond te behan
delen. Het geval is ook voor
Benesj zeer hard geweest. Voorts
verklaarde Briand, dat hij zich
niet heeft opgewonden, doch
een plan heeft opgesteld, waarin
aan de economische moeilijk
heden welke Europa doormaakt,
het hoofd wordt geboden en
waarvan thans, aldus Briand,
reeds de moreele uitwerking
merkbaaar is.
Te Genève zal Duitschland
zijn optreden verdedigen en
Frankrijk het zijne. Wordt geen
overeenstemming bereikt, dan zal
het Internationale Hof recht spre
ken. Duitschland en Oostenrijk
eischen voor zich het recht op
voor een zoodanig plan, Ik, aldus
Briand, antwoordde Neen.
Indien Duitschland en Oosten
rijk die gedachte hebben gehad,
hadden zij met de andere mo
gendheden moeten spreken en in
het bijzonder met die, welke
hun leeningen hebben verstrekt.
Voorts verklaarde Briand, te
hopen, dat hij, die in Duitsch
land Stresemann vervangt, door
de Europeesche gedachte zal
worden geïnspireerd.
Met mannen, die vastbesloten
zijn den vrede te handhaven is
Philippe ongeduldig. Maar wat deed
gij er Dat wil ik weten.
Ik vroeg te Athene naar mijn
heer Lepage, maar niemand scheen
hem te kennen. Den volgenden dag
sprak ik eenen man, die voor hem met
vruchten ter markt gaaf. Van dezen
vernam ik het adres van mijnheer Le
page. Ik keerde na3r den Pireus terug
haalde een bootje en eenen man bracht
mij naar de villa van Lepage, die ge
heel was uitgebrand. Lepage woonde
in het huis van een wijngaardenier.
Twee tot drie dagen bleef ik er, hoorde
de dienstbode uit en trof eindelijk den
man zelf. Ik verontschuldigde mij over
mijne vrijpostigheid, en sprak eenigen
tijd met hem, om te weten, of ik hem
vroeger rheer gezien had.
Nu nu? Hadt gij hem vroe
ger meer gezien Was zijn vermoe
den gegrond? Wie is Lepage?
Uw vermoeden was gegrond,
Philippe. Deze man was niemand an
ders dan de dood gewaande Alexe
Mixtome.
Philippe Piron uitte een vloek.
Sofie drukte de hand op haar hart,
dat dreigde te barsten.
Zijt gij er wel zeker van, dat hij
het is vroeg Philippe heftig. Gij
weet, dat hier met zekerheid gemeld
is, dat Alexe Mixtome in Brazilië on
der een aangenomen naam is gestorven,
lk ken hem zeer goed, want ik
heb hem vroeger dikwijls gezien, zeide
Jean.
Philippe stond op en liep onrustig
heen en weer, terwijl hij onverstaan
bare woorden mompelde. Hij scheen
zeer ontroerd te zijn.
Dus Alexe Mixtorae is niet doodl
riep hij uit. Het gerucht van zijn over
lijden uit Brazilië was dan een leugen
geen oorlog mogelijk. Daarvoor
behoeft men niet de veiligheid
prijs te geven. Juist hij heeft
zich op deze punten steeds zeer
veeleischend getoond.
Onder geweldigen bijval van
de Kamer eindigde Briand zijn
groote rede met den uitroep, dat
Frankrijk de Staat van den Vrede
is, die tot iedere neutraliteit be
reid is. Vervolgens werden de
debatten geschorst.
Vlootbesprckingen mislukt.
Volgens berichten in de Lon-
densche bladen zijn de vlooton-
derhandelingen mislukt, ondanks
het feit, dat in het officiëele
communiqué de verwachting
wordt uitgesproken, dat er nog
hoop bestaat op het bereiken
van overeenstemming.
De zitting der commissie van
deskundigen, die de Europeesche
vlootovereenkomst definitief zou
opstellen, is, naar de „Daily
Tel." verneemt, voor onbepaal-
den tijd, verdaagd. De regeerin
gen van Frankrijk, Italië en En
geland konden het tot nu toe
niet eens worden over de
belangrijkste kwesties, nl. het
bouwen van nieuwe schepen ter
vervanging van door Frankrijk,
zoodat verdere arbeid voor de
deskundigen geen zin heeft.
Gemeld wordt, dat de verte
genwoordiger van het Fransche
ministerie van buitenl. zaken
reeds naar Parijs is vertrokken.
De gedelegeerden zullen elkaar
volgens de „Daily Herald" weer
te Genève ontmoeten.
De werelddepressie.
In de zitting van het Congres
van de Internationale Kamer van
Koophandel te Washington wer
den referaten gehouden over het
vraagstuk der goederenverdeeling.
De belangwekkendste spreker
was de heer Russell, vroeger ver
bonden aan de agrarische facul
teit van de universiteit te Wis
consin, die in een uitvoerig refe
raat betoogde, dat de wereldde
pressie eerst kan worden over
wonnen, wanneer de landbouw
crisis zal zijn geëindigd. Spr.
weet de moeilijkheden van den
Sedert dertien jaren woont hij
in Griekenland.
En iedereen gelooft datjhij dood
is 1 Ik ben zeer slim geweest, dat ik
u op eene schijnbare gelijkenis uitzond
om te zien, wie hij was. Dit meisje
ts geen aangenomen dochter. De dood
van de kleine Constance is eveneens
een leugen. Het lijk dat gevonden en
als het hare begraven werd, was dat
van een ander kind. Alles wordt mij
nu duidelijk. Hij heeft het kind mee
genomen en ik dacht, dat een ander
het geroofd had. En terwijl de moe
der haar kind als dood beweende,
woonde het bij haar vader in Grieken
land. O, het is bijna niet te gelooven I
En toch is het waar! Gij zijt
opmerkzaam geweest, Philippe, zeide
Jean met bewondering. Wie zou,
buiten u, dit alles ontdekt hebben, en
dat alleen omdat het meisje blauwe
oogen en blonde haren heeft
Heeft er wel ooit zulk een zon«
delinge ingewikkelde zaak plaats ge
had? Het meisje, eene gehuurde ge
zelschapsjuffrouw bij hare eigen moe
der, als gast op het kasteel, dat haar
rechtmatig toebehoort!
Gelooft gij, dat zij zich bewast
is, de rechtmatige eigenares van het
kasteel te zijn vroeg Jean.
Of zij het weet Denkt gij dat
zij toevallig hier is gekomen Het
meisje heeft een geheim doel. Zij wil
het terrein verkennen, om haren vader
te zuiveren, hare rechten te doen geb
den en hare bezittingen weer te her*
nemen I
(Wordt vervolgd)'
Elke schuld wordt op aaide JéWió*
ölthe,
AXEL
COURANT.