s o via.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch - Vlaanderen
No. 86.
DINSDAG 27 JANUARI 1931.
46e Jaarg.
Buitenland.
FEUILLETON.
J. C. VINK Axel.
Binnenland.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
De Scholdetnnnels te Antwerpen.
De intercommunale maatsch.
is tot de gunning van den Schelde-
tunnel overgegaan. Het groote
werk werd opgedragen aan de
Luiksche firma Cie. Intern, des
Pieux Armés Frankigusul, die zich
de hulp heeft verzekerd van en
kele Amerikaansche specialisten
op het gebied van tunnelbouw.
Zooals gemeld, bedraagt de
aannemingssom voor beide tun
nels 280 millioen franken.
In tegenstelling met het eerste
plan waarin slechts een tunnel
voorzien werd, zullen er nu.Hn
verband met de lage inschrij
vingen, twee gebouwd worden.
De eerste is uitsluitend be
stemd voor het verkeer met al
lerlei voertuigen. Hij zal in de
stad Antwerpen beginnen op de
Ankerrui, vlak bij de Rijnplaats,
en verder loopen langs de Anker-
rui, de Oude Leeuwenrui, de
Brouwersvliet en vervolgens on
der de Schelde door. De tunnel,
die zal gebouwd worden in den
vorm van metalen kokers en be -
tonversterkingen met onder en
boven horizontale vlakken, zal
uitmonden op de Ringlaan, welke
ontworpen is op de nog braak
liggende gronden, maar die reeds
voor een groot gedeelte op nor
male hoogte werden gebracht.
De doorsnede van dezen tunnel
bedraagt 9.4 M., de wegbreedte
6.75 M„ de lengte 2200 M. Het
begin der helling zal in de open
lucht liggen en eerst dicht bij de
Schelde begint de eigenlijke
tunnel.
De tweede tunnel, de kleine,
is er een voor voetgangers en
wielrijders. Hij begint bij de
Waterpoort en mondt uit op het
St. Anneke vlak bij de aanleg
plaats der overzetbooten. De
diameter beloopt 8 4 M-, de weg
breedte 3.8*M. Deze tunnel heeft
slechts een lengte van 500 M.
en wordt aan in- en uitgang be
diend door liften.
De grootste tunnel zal 27 M.
onder laag water worden aange-
Ml
De markies werd roodhet scheen
alsof hij geen antwoord zou geven.
Hij bedacht zich echter spoedig en
zeide
Avonturiersters zijn dikwijls
schoon en zien sr veelal onschuldig
uit. Ik geloof zeker, dat juffrouw Le
page een dame is van geooorte. Kent
gij haar verleden
Onder zijn schijnbare kalmte was
groote nieuwsgierigheid verborgen.
Ik heb nog geen gelegenheid
gehad haar vertrouwen te winnen. Ik
weet alleen, dat zij de dochter is van
een verarmd Fransch edelman, die in
het buitenland verblijft. Zij kwam naar
Frankrijk om een geschikte betrekking
te zoeken en de Voorzienigheid voerde
haar tot mij.
De markies scheen niet bevredigd,
doch het was thans noch de tijd,
noch de plaats om aan zijne onte
vredenheid lucht te geven. Hij bleef
Sofie beschouwen en zeide zacht
Zie, Eugenie, 't Is mij of ik haar
vroeger meer heb gezien,
Maar dat kan onmogelijk I riep
mevrouw. Zij is nooit in Frankrijk
geweest I
Dan herinnert zij mij aan iemand,
die ik vroeger gezien heb. Hare trek
ken zijn mij niet onbekend.
Ik had denzelfden indruk, zeide
tnevrouw Mixtome. Zij herinnerr mij
aan iemand, doch hoe ik er mijn
|et»t mede plaag, ik kan niet raden
legd, de kleine op 24 M.
Wanneer het werk zal begonnen
worden is niet bepaald, maar het
bestuur der intercommunale heeft
zich het recht voorbehouden, bin
nen de veertien dagen te laten
beginnen.
Natuurlijk zal het werk in de
stad Antwerpen met veel moei
lijkheden gepaard gaan. Men
heeft daar eerst alle mogelijke
leidingen en de riolen te ver
leggen, een onderneming, welke
alleen op 7 millioen franken ge
schat wordt.
Het dubbel-tunnel stelsel werd
aangenomen, omdat het voordee-
liger is dan één tunnel. Bóven
dien het is veiliger en een korte
tunnel is aangenamer voor de
voetgangers.
Wat het reizigersvervoer door
den tunnel betreft, dat zal waar
schijnlijk verzekerd worden door
autobus-diensten en niet door
trams.
Naast de nieuwe- verbindingen
tusschen beide Schelde-oevers zal
Antwerpen ook zijn overzetboo
ten. de z,g. St. Annekensbooten
behouden. Het is nog heelemaal
niet zeker, of het vervoer met
paardentrekkracht door den tunnel
zal mogen passeeren. Dit zou
dan in de toekomst nog aange
wezen blijven op de overzet
booten.
Gevaarlijke gassen.
Te Haren bij Vilvoorde ten
Noorden van Brussel, in welke
streek reeds herhaaldelijk protest-
betoogingen gehouden werden
tegen het feit, dat sommige fa
brieken gevaarlijke gassen lieten
ontsnappen, zijn vier arbeiders
tengevolge van inademing van
giftige gassen ziek geworden.
Het parket stelde ter plaatse een
onderzoek in en constateerde dat
uit het water van een fabriek van
chemische preparaten zwavelgas-
sen opstegen, die vermoedelijk de
oorzaak van deze vergiftiging zijn.
Maatregelen zullen nu getroffen
worden, teneinde de bevolking
van Vilvoorde en omstreken tegen
dergelijke gevaarlijke gassen te
beschermen.
aan wie. Hal daar zijn mijne gasten.
Het binnentreden van een groep
heeren en dames maakte aan het on
derhoud tusschen den markies en
mevrouw een einde.
Sofie had zich met mevrouw Bien-
jour naar een venster begeven, dat
deze echter verliet, toen de gasten
binnenkwamen, onder welke zich ook
graaf Alfred Beaucourt bevond. Sofie
zette zich op de vensterbank neer,
half verscholen achter de zware gor
dijnen. Haar hart klopte bijna hoor
baar. Vreugde en angst streden in
haar binnenste om den voorrang. Haar
minnaar kon elk oogeablik binnentre
den en wat zou hij zeggen, haar zoo
onverwachts op Charlemont te vin
den Zou hij haar wantrouwen Doch
zij kon een ontmoeting met hem niet
omvluchten, zelfs wanneer zij dat
wilde. Zij beefde als een riet, toen de
deur opnieuw geopend werd en nog
meer gasten binnenkwamenAlfred
Beaucourt was bij hen.
Nadat de wederzijdsche groeten ge
wisseld waren, nam mevrouw Mix
tome den arm des graven en leidde
hem naar Sofie.
Ik heb een niet/we gezelschaps
juffer, die ik u wenschte voor te stel
len, zeide mevrouw. Zij is hier vreemd
en ik reken op u, graaf Beaucourt, mij
te helpen haar verstrooiing te bezor
gen, opdat zij hare verlatenheid niet
gevoele.
Hoe zacht deze woorden ook uit
gesproken waren, toch bereikten zij
Sofie's oor. Zij verzamelde al haar
krachten, en het gelukte haar kalm te
blijven. Mevrouw Mixtome sloeg de
gordijnen terug en beiden stonden
tegenover elkander,
Juffrouw Lepage, ieide mevrouw,
DRUKKER-UITGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. 56 - Postrek. 60263.
Werkloosheid en vrouwen
arbeid.
De werkloosheid heeft in Italië
een zeer belangrijke kwestie op
het tapijt gebracht, nl. de kwestie
der vrouwelijke arbeidskrachten
voor werkzaamheden, die ook
door mannen kunnen worden
vervuld. Reeds geruimen tijd
heeft men de vakvereenigingen
op deze kwestie opmerkzaam
gemaakt. Ook de president van de
vereeniging van kantoorbedienden
heeft z'n meening te kennen gege
ven en het is de moeite waard te
hooren wat hij over deze zaak
heeft te zeggen
„Men moet antwoord geven
zegt hij op twee vragen. Is
de aanwezigheid van vrouwen en
meisjes op de kantoren van
economisch nut? Moet men man
nen en vrouwen, die hetzelfde
werk verrichten, hetzelfde salaris
betalen? Wij moeten berekenen,
wat het werk van de vrouw
kost en dus uitmaken of de
productieve arbeid van de vrouw
gelijk is aan, grooter of kleiner
dan die, welke de man kan ver
richten. In het eerste geval dient
de vrouw hetzelfde salaris te
ontvangen als de man, is de
productieve arbeid van de vrouw
grooter, dan zou men aan vrou
welijke werkkracht op de kan
toren de voorkeur moeten geven.
Is de productieve arbeid van de
vrouw minder, dan zou men de
vrouw minder moeten betalen.
Bezien we thans het probleem
van de werkloosheid. Men be
weert, dat de vrouwen thuis
moeten blijven en zich met de
huishouding bemoeien en dat zij
haar plaats moeten afstaan aan
de mannen. Een dergelijke theo
rie stelt voorop, dat de mannen
genoeg moeten verdienen om hun
huishouding te bekostigen. In
werkelijkheid zijn er veel vrou
wen, die geheel alleen leven en
voor haar onderhoud moeten
zorgen. Er zijn ook vele fami
lies, die leven van hetgeen de
vrouwelijke leden van de familie
verdienen. In dit geval zou het
zeer onrechtvaardig zijn de vrou
wen te verhinderen te werken,
ik heb de eer u graaf Beaucourt voor
te stellen.
Stfi; werd bleek als een lijk en
richtte de oogen smeekend op den
man harer keuze.
Graaf Beaucourt schrikte door de
zonderlinge en onverwachte ontmoe
ting vau het meisje, dat hij lief had
en in Griekenland waandedoch hij
uitte geen kreet van verrassing en
verried evenmin door woord noch
teeken, dat hij haar kende. Hare
oogen schenen hem te zeggen, dat hij
niemand zou laten bemerken, haar
vroeger meer gezien te hebben zoodat
hij haar als een vreemde behandelde
en voor haar boog.
Sofie's ontroering was ras voorbij
en mevrouw had niets had gemerkt.
Niemand had er iets van gezien, be
halve graaf Beaucourt en mevrouw
Bienjour.
Wat beteekent dat dacht de
weduwe. Die graaf en juffrouw Le
page ontmoeten geloof ik, elkaar van
daag ook niet voor het eerst: het is
duidelijk, dat zij vreest verraden te
worden. Mijn oog is scherp en ik had
dan toch gelijk haar te wantrouwen.
Eugenie Mixtome heeft een slang in
huis genomen.
Zij drukte hare dunne lippen op
elkaar en bleef Sofie bespieden.
Graaf Beaucourt en Sofie wisselden
eenige woorden, waarna het diner
werd opgediend. Eugenie M xtome
verzocht den graaf Sofie naar de tafel
te leiden, wat deze deedde overige
gasten hadden zich reeds verwijderd
en de markies van Charlemont nam
den arm van mevrouw Mixtome.
Ook onder het diner hield graat
Beaucourt zich goed tegenover Sofie)
hij sprak met haar over alledaagsche
ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Grsote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
speciaal wanneer het weduwen
of weezen betreft.
Wij moeten constateeren, dat
er vele meisjes zijn, dochters
van gegoede burgers, die werken
om een grootere onafhankelijk
heid te verwerven, en de ver
diensten van deze categorie van
vrouwen verdwijnen meestal aan
dingen, die niet direct noodza
kelijk zijn voor het levensonder
houd. Deze dames en meisjes
moesten haar plaatsen op de
kantoren afstaan aan vaders, die
werkloos zijn of wier verdiensten
niet toereikend zijn voor het
onderhoud van hun gezin."
Bekend filanthroop overleden.
Uit New-York wordt het over
lijden gemeld van den 82-jarigen
Amerikaanschen filanthroop Nat
han Straus. Hij was in de Rijn
palts geboren en zeer jong naar
Amerika geëmigreerd. Daar kwam
hij als mede-firmant van belang
rijke warenhuizen tot grooten rijk
dom. Hij trok zich uit zijn zaken
terug om voor zijn idealen te leven.
Al zijn geld besteedde hij aan
liefdadige doeleinden.
Niet alleen in Amerika maar
ook in andere landen deed hij
veel voor de verstrekking van
gepasteuriseerde melk aan kin
deren.
Tijdens den oorlog verkocht hij
zijn stoomjachtde opbrengst
schonk hij voor het voeden der
oorlogsweezen in verschillende
landen.
Ook voor Palestina heeft hij
veel gedaan met name wat be
treft de gezondheid der bevolking.
In 1914 bood hij een terrein aan
voor de Hebreeuwsche Universi
teit te Jeruzalem. Zes jaar later
schonk hij 20.000 pd. sterling
voor de instandhouding der uni
versiteit.
Ter gelegenheid van zijn 80sten
verjaardag schonk hij 100.000
dollar voor de Joden in Palestina
en stichtte hij het Nathan en Lina
Straus „health centre" te Tel
Aviv, ten bate van menschen van
alle rassen en gelooven. Gedu
rende de laatste 15 jaar moet
Straus jaarlijks meer dan zijn in-
zaken en zij beproefde hem kalm te
antwoorden. Hij roerde met geen en
kel woord het verledene aan, doch
Sofie bemerkte, dat hij angstig was en
er in zijn oogen bezorgdheid lag.
Sofie was blij, dat mevrouw Mix
tome het teeken gaf om van de tafel
op te staan en naar het salon terug
te keeren. Mevrouw verzocht Sofie
een stuk' te spelen, wat zij bereid
willig deed. Gedurende het spel traden
eenige heeren naderbij, terwijl ande
ren een partij ije gingen maken. Daar
het mooi weer was, begaven zich
eenige paren in den tuin om een
kleine wandeling te maken.
Toen Sofie haar spel geëindigd had,
bemerkte zij, dat niemand er acht op
had gegeven zelfs de heeren, die
eerst haar naderden, waren vertrokken.
Zij stond op en trad naar een ven
ster, vanwaar zij een blik naar buiten
wierp. Eenige oogenblikken later na
derde haar graaf Beaucourt.
Zoudt gij niet een kleine wan
deling willen doen, juffrouw Lepage I
vroeg hij beleefd. Het is zulk fraai
weer,
Sofie aarzelde.
Geef mij den arm, zeide de graaf,
en kom.
Er lag iels gebiedends in zijn toon,
wat Sofie dwong, hem te gehoorza
men. Zij nam zijn arm en zij gingen
heen, door niemand opemerkt, be
halve door mevrouw Bienjour, welke
Sofie niet uit het oog verloor.
Geen hunner sprak een woord tot
zij een eenzame plek aan den oever
van de zee bereikt hadden.
In de verte zagen zij vele personen,
doch niemand was zoo dicht in hunne
nabijheid, dat men kon hooren wat zij
zeiden.
komen hebben uitgegeven voor
het lenigen van nood in de V. S.
en daar buiten.
Een 101 jarige arbeidster.
De oudste arbeidster ter wereld
moet zich te Parijs bevinden. Zij
is 101 jaar oud en in dienst in
een drukkerij.
De eigenaar van de drukkerij,
stelde haar ouderdom vast bij de
aanmelding voor de sociale ver
zekering.
Natuurlijk waren er direct jour
nalisten, die het oudje interview
den. Zij verklaarde, dat zij haar
geheele leven te Parijs heeft ge
leefd. Van een tram, de metro
of een autobus heeft zij nooit ge
bruik gemaakt. Dergelijke nieuw
modische dingen dienen er slechts
toe om den vreedzamen voetgan
ger te overrijden, meende zij.
Geen plaatselijke keuze.
Verschenen is het verslag be
treffende de nadere nota van wij
zigingen, inzake het wetsontwerp,
houdende bepalingen tot regeling
van den kleinhandel in alcohol
houdende dranken.
De ingrijpende veranderingen,
welke de Regeering het wetsont
werp heeft doen ondergaan, had
den in de afdeelingen den indruk
gewekt, dat de tegenwoordige
minister van Arbeid, H. en N.,
in het algemeen ten aanzien van
de materie, welke het hier geldt
een ander standpunt inneemt dan
zijn ambtsvoorganger. Teekenend
is, dat de terugneming van de
plaatselijke keuze uit het ontwerp
geraden wordt genoemd, „om
spoedig een zuivere behandeling
van en stemming over het ont
werp te verkrijgen."
In zijn antwoord zegt de mi
nister, dat, voorzoover zijn in
zichten met betrekking tot het
aanhangige wetsontwerp afwijken
van die van zijn voorgangers, hij
daarvan in zijn nota van wijzi
gingen heeft doen blijken.
Wat betreft de plaatselijke
keuze, herinnert spr. dat hij in
De graaf verwachtte dat Sofie zou
beginnen, doch zij kon niet. Hij liet
haren arm los, trad eenige stappen
terug en zag haar met strengen en
tevens belangstellenden blik aan.
Sofie, wat beteekent dat vroeg
hij eindelijk.
Het beteekent, antwoordde het
meisje met bevende stem, dat ik de
gezelschapsjuffer van mevrouw Mix
tome ben.
En uw vader, Sofie, leeft hij nog
Goddank, ja.
Waar is hij?
In Griekenland.
Vergezelde hij u niet naar Frank
rijk?
Neen.
Wie bracht u hier?
Ik kwam alleen, antwoordde
Sofie, wier stem thans vaster was
geworden, tot Parijs reisde ik alleen,
en vandaar ben ik met een vrouw
hierheen gekomen.
De graaf keek haar bezorgd aan.
Ik begrijp er niets van, Sofie,
zeide hij, dat gij uwen vader hebt
verlaten. Ik ben nooit zoo verrast ge
weest als dezen avond, toen ik u in
het salon van mevrouw zag en kan
mij thans nog nauwelijks voorstellen,
dat gij het werkelijk zijt. Verklaar mij
dit raadsel, Sofie.
(Wordt vervolgd.)
Wg beoordeelen onsselven naar het
geen waartoe we ons in staat achten
te doen, terwijl anderen ons beoor
deelen naar hetgeen we reeds gedaan
hebben,
Longfellow,
AXELSCHE
COURANT
