Nieuws- en Advertentieblad
voor Zee uw scli
'807IV.
VI aan deren.
No. 78.
MAANDAG 39 DECEMBER 1930.
46e Jaarg.
BERICHT.
Nieuwjaarsadvertentiën
Inwijding der nieuwe kerk
van de Nederduitsch Hervormde
Gemeente te Hulst.
FEUILLETON.
J. C. VINK - Axel.
Binnenland.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
is niet overeenkomstig het oor
spronkelijk plan, waarbij de toren
op den voorgevel aansloot. Daar
echter van de breedte op de rooi
lijn niets af kon, is men tot het
tegenwoordige overgegaan, daar
de beschikhare oppervlakte naar
achteren breeder uitloopt. Achter
de kerk is een ruime consistorie
gebouwd, welke geheel in uit
voering bij de kerk aansluit. Een
volledige beschrijving van het
interieur te geven zou te veel
plaatsruimte vorderen, doch we
willen daarover toch het volgende
vermelden. Het eerste wat ons
bij de binnenkomst opvalt, is de
monumentale preekstoel, welke
uit de oude kerk naar het nieuwe
gebouw is overgebracht, nadat
zij is gerestaureerd en geschilderd.
Dit prachtige beeldhouwwerk van
de dikke laag verf te ontdoen is
geen gemakkelijke taak geweest,
doch de resultaten beloonden de
moeite. Hetzelfde geldt voor de
bank welke plaats biedt aan
Kerkvoogden en Notabelen der
Gemeente. Ook dit is een pracht
stuk, zelfs is de tint daarvan
mooier dan de preekstoel, welke
iets lichter nog meer tot haar
recht zou zijn gekomen. En om
bij het oude te blijven, zien we
vervolgens dat ook een gedeelte
van „de tuin" het doophek
zich in het nieuwe gebouw be
vindt. Drie massief koperen kro
nen sieren verder het interieur,
ofschoon deze niet voor verlich
ting dienen, want om deze stuk
ken voor electr. licht geschikt te
maken, zouden ze te veel aan
waarde inboeten. Daarom heeft
de verlichting plaats door de
plafondlampen, die in de bekap
ping zijn aangebracht en welker
verlichting zeer zeker voldoende
is. Wat betreft de hoogte, waar
op de kronen hangen wordt het
betwijfeld of wel voldoende re
kening is gehouden met het feit
dat een der kronen het zicht op
den Predikant belemmert. Dit
bezwaar zou wellicht gemakkelijk
te verhelpen zijn door alle of
de beide buitenste hooger te
hangen, waardoor o.i. geen schade
aan het aspect wordt gebracht.
Na deze beschrijving der an
tieke meubelen komen we tot
de nieuwe. Dan wordt onze aan
dacht het eerst getrokken door
het orgel. Dit is geleverd door
de firma Dekker uit Goes. Zoo
wel de bouw als het geluid is
van zeer goede kwaliteit. De
luchtvoorziening geschiedt elec-
trisch. De vraag of in een ge
bouw als het onderhavige een
dergelijk orgel niet te zwaar is,
kunnen we in het midden laten.
De banken totaal plaats
biedend aan. ruim 200 personen
zijn sober van uitvoering en
in stijl geheel aaneensluitend aan
het gebouw. Als een belangrijke
vooruitgang wordt vooral gepre
zen de verwarming. Deze is ge
heel electrisch. Elke zitplaats is
voorzien van een verwarmings
plaat en terecht was de opmer
king van een der sprekers tijdens
de inwijdingsdienst, dat de ge
meenteleden thans „om de kou"
niet thuis behoeven te blijven,
wat bij het oude gebouw wel
eens als gangbare reden werd
aangevoerd
Al het vorenstaande in aan
merking genomen, moeten we tot
de conclusie komen, dat het
nieuwe kerkgebouw werkelijk een
vooruitgang is voor de Hulster-
sche Protestantsche Gemeente, al
viel het scheiden van het oude
kerkgebouw velen zwaar en had
de wijze waarop een en ander
tot stand kwam, niet altijd de
instemming van de meerderheid
der gemeenteleden.
Thans het verloop der inwij
dingsdienst, welke om 2 uur aan
ving. Reeds vóór dien tijd waren
de beschikbare zitplaatsen bezet,
ofschoon dit aantal door het
plaatsen van stoelen zooveel
mogelijk uitgebreid was.
Behalve de vertegenwoordigers
van het Classikaal Bestuur, het
Provinciaal College van Toezicht,
het Ringbestuur en de afgevaar
digden der verschillende zuster-
gemeenten merkten we ook op
ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels 60 Cent; voor
eiken regel meer 12 Cent. Gnsote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franc© ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
In het Nieuwjaarsnummer, dat
op Donderdag 1 Jannari zal ver
schijnen, en in de bom der ge
meente huis aan huis zal worden
bezorgd, kunnen weder
geplaatst worden voor 40 cents
indien niet grooter dan 10 regels
zijnd. Grootere advertentiën wor
den naar plaatsruimte berekend.
Inzendingen worden gaarne in
gewacht vóór Woensdag 31 De
cember.
DE UITGEVER.
Zooals we meldden, werd j 1.
Donderdag (le Kerstdag) het
nieuwe gebouw van de Heiv.
gemeente Hulst ingewijd. Men
schrijft ons daarvan als volgt:
Alvorens wij tot de beschrijving
van de plechtigheid overgaan,
willen we eerst een korte be
schrijving geven van het gebouw
We moeten dan aanvangen met
een woord van bewondering voor
den architect, den Heer A. Wisse
uit Zaamslag, want ondanks vele
technische moeilijkheden is het
hem gelukt op de kleine beschik
bare oppervlakte een gebouw te
doen verrijzen, dat mede strekt
tot sieraad voor Hulst. Ook den
aannemers en uitvoerders komt
een woord van lof toe en ver
wacht mag worden, dat het so-
liede gebouw evenals het oude
honderden jaren zal trotseeren en
ook voor het nageslacht zal dienen
als Gods Huis, waarin op pro
testantsche wijze de eerediensten
zullen worden gehouden ter ver
heerlijking van Gods naam.
Het gebouw is geheel in nieu
wen stijl opgetrokken. Het pl.m
25 M. hooge torentje bevindt zich
ter rechterzijde en is ongeveer
in 't midden tegen het schip van
de kerk aangebouwd. Dit laatste
Blijf een poesje bij mij xttten
Had hij veel vijanden? vroeg
Sofie.
DRUKKER-U1TGEVER
het volledige College van Bur
gemeester en Wethouders der
Gemeente Hulst.
Nadat het Votum en de Zegen
door den Predikant Ds. W.
L. Hermanides was uitge
sproken, zong de Gemeente de
verzen 1 en 2 van Psalm 84.
Hierna hoorde» de Gemeente
staande de Geloofsbelijdenis aan,
waarna de Leeraar las uit Ko
ningen VIII de verzen 26-43 en
voorging in gebed.
Nauwelijks had het „Amen"
geklonken, of het op de orgel
galerij opgestelde zangkoor onder
leiding van den heer H. Wisse
van Zaamslag, zette in Psalm
146. „Prijs den Heer met blijde
galmen Gij mijn ziel hebt rijke
stof", enz.
Na de inleiding tot de preek
zong de gemeente van Psalm 118
de verzen 11 en 12, terwijl na
de preek een inwijdingswoord
door den Predikant werd uit
gesproken, waarbij het nieuwe
gebouw tot den dienst van den
Almachtige werd gewijd en Diens
hulp en zegen voor de Gemeente
werd afgevraagd.
De Gemeente zong vervolgens
van gezang 247 de verzen 4 en
5, waarna de afgevaardigden
werden toegesproken en het
zangkoor zong „Dochter Sion,
wees verheugd", enz.
De eerste, die op de door den
Predikant gehouden toespraak
antwoordde, was de Burgemees
ter van Hulst, namens het Col
lege van B. en W* Deze ging
in 't kort het verloop der trans
actie na en wees vooral op het
feit, dat ofschoon Katholiek en
Protestant op sommige punten
ver van elkaar staan, zij toch
beiden in den eenen Almachtigen
God en in Jezus Christus den
Zaligmaker gelooven. Hij ver
heugde zich over de ontvangen
uitnoodiging en om te bewijzen,
dat het Gemeentebestuur zoowel
de belangen der Protestanten als
die der Katholieken ter harte
gaan, had het volledige College
van B. en W., bestaande uit
Burgemeester Truffino, de Wet-
houders Burm en Lockefeer en
de gemeentesecretaris Adriaan-
sens aan de uitnoodiging gevolg
gegeven.
Daarna voerden nog het woord
de vertegenwoordigers van het
Ciassikaal Bestuur en het Pro
vinciaal Co lege van Toezicht,
alsmede Ds. Maas van Hontenisse.
Opgemerkt zij nog dat de Synode
niet vertegenwoordigd was doch
schriftelijk haar beste wenschen
voor de Gemeente had gezonden.
Het zangkoor zong nog „Vesper"
waarna de Predikant het „Onze
Vader" bad en de Gemeente zong
van het in dezen zeer toepasse
lijke Gezang 211 vers 2 „Zie de
Woning hier verrezen" enz. en
vers 3 „Zegen allen die hier
naadren."
Na het uitspreken van den
zegen, was deze indrukwekkende
plechtigheid geëindigd.
Ongetwijfeld vormt deze ge
beurtenis weer een mijlpaal in de
geschiedenis van het leven der
Hervormde Gemeente te Hulst.
Mogen velen bij die paal hebben
stilgestaan en hebben gedacht
„Tot hier en niet verder met al
wat scheidt." Mogen van dit
oogenblik af allen medewerken
tot bloei en éénheid dezer kleine
gemeente, opdat ook zij moge
strekken alleen en uitsluitend tot
uitbreiding van Gods Koninkrijk.
Crisis.
Gemeld wordt, dat in 1931 de
kolenprijzen aanzienlijk zullen
dalen.
Tevens verwacht men moeilijke
tijden ook voor onze nationale
mijnindustrie.
Ten opzichte van de Nederl.
ijzergieterijen wordt gemeld, dat
die sterk concurreeren met het
buitenland, en eventueele leve
rantie voorgas-en waterleidingen
aan velen in ons land werkge
legenheid zou bieden.
Het conflict in de A.V.R.O.
Naar aanleiding van de beschul
digingen tegen den heer Vogt,
c
27)
Beide vragen beantwoordde zij toe-
Stemmend. Geene zelfzuchtige gedach
ten, evenmin hare liefde voor den jon
gen graaf, niets, wat het eok moge
zijn, zou haar van hare heilige taak
terughouden.
De korte weg is dikwijls de beste,
zeide zij tot zich zelve. Eugenie de
Mixtome, die mijn vader in zijn ellende
koel verliet en zich na diens veroor
deeling van hem deed scheiden, wil ik
zelfs in mijne gedachten geen moeder
noemen, nooit, nooit kan ik dat. Wat
ook de toekomst mij moge brengen,
zij zal nimmer een plaats in mijn hart
verkrijgen 1 Maar, wanneer ik naar
haar toeging en bezigheid in haar huis
vroeg, dan zou die misschien mij eene
betrekking geven, en ik zou gelegen
heid hebben den markies grondig te
leeren kennen.
Als de moed mij niet verlaat, zal ik
morgen naar het huis toegaan. Ik kan
het doen. Ik wil het, het geldt de eer
van mijnen dierbaren vader en die van
mij zelf. Ik wil sterk zijn en sterk blij
ven.
Het werd koëfer, nu het avond was
geworden. Sofie liet dus vuur maken
en zette zich half begraven in een
grooten leunstoel, met het hoofd tegen
het kussen geleund. Juffrouw Robinex
Was ondertusschen teruggekomen, stak
tene waskaars aan op de tafel achter
hate meesteres, waarop zij zich zon
der gedruisch wilde verwijderen. Maar
£ofie hield haar terug.
ik gevoel mij zoo alleen. Vertel mij
eens iets van Charlemont.
Zeer gevleid schoof de kamenier
eenen stoel in het hoekje van den
haard en zeide
Daar valt heel wat van mede te
deelen, juffrouw 1
Ik heb er iets van gehoord, zeide
Sofie ernstig maar gij vertelt het mis
schien geheel anders, en ik zou het
wel eens van u willen'vernemen.
Ais gij het wcnscht zal ik het
gaarne doen, zeide zij, en ik geloof
dat ik ze u anders zal vertellen, dan
gij ze wellicht gehoord hebt, want ik
diende toen op hel slot en weet alle
omstandigheden nauwkeurig. Ik ben
ook getu'ga voor het gerecht geweest
en ken de gescheidenis beter dan allen,
die ze in de dagbladen gelezen hebben.
Ik was vroeger kamenier bij de mar
kiezin van Charlemont, de moeder van
den vermoorden markies en van hem,
die van den moord schuldig werd be
vonden en later ten tijde van den
moord, was ik binnenmeid.
Sofie knikte zacht met het hoofd ten
teeken dat zij met belangstelling lui
sterde.
Toen de oude dame stierf, bleef
ik in het slot en toen de jongere broe
der van den markies zijne bruid in
huis voerde, die reeds eene Fransche
kamenier had, werd ik linnenmeid. De
markies was lam en zoo twistziek en
driftig, dat ik mij verwonderde, hoe
iemand het bij hem kon uithouden.. Hij
had op het gebied der liefde zeer on
aangename ondervindingen, en dit in
verband met zijn lamheid, was de
oorzaak, dat hij alle menschen baatte.
Hij was wraakzuchtig, wreed en had
veel vijanden,
Bureau Markt C 4.
Telcf. 56. - Postrek. 60263.
Men kon wel zeggen, dat hij
evenveel vijanden had als hij menschen
kende. Alle lieden, hoog of laag, haat
ten hem of mochten hem niet lijden.
Hij had gezegd, niet te zullen trouwen
en dat zijn broeder zijn erfgenaam
zou wezen. Tengevolge daarvan steeg
de jonge broeder, Alexe Mixtome, hoe
wel algemeen bemind en geacht, zeer
in aanzien,
Er was dan ook maar één man, zoo
als hij, met een schoon gelaat en diepe
blauwe, zachte oogen, groot en krach
tig van gestalte, altijd vroolijk en ziels-
goed een waar model van eenen
edelman. Ik heb er over nagedacht
aan wien gij mij herinnerdet, maar
nu weet ik het. Gij hebt geheel en al
de trekken van de familie Charlemont.
Dat is zonderling, merkte Sofie
eenigszins verlegen aan.
Eene zonderlinge gelijkenis komt
dikwijls genoeg voor. Alexe Mixtome
werd verliefd op de eenige .dochter
van den hertog van Montfacon. Als
hij zich met het aandeel van een jon
geren broeder had moeten tevreden
stellen, dan zou hoogstwaarschijnlijk
de hertog hem zijne dochter niet ge
geven hebbennu echter was hij de
erfgenaam van Charlemont en de her
tog stemde in het huwelijk toe. Aleye
Mixtome bracht zijne vrouw op het
slot en woonde daar drie jaren, terwijl
hij werd aangezien als de toekomstige
heer en zijne jonge gade als eene soort
van koningin. De kleine Constance
werd daar geboren het mooiste en
liefste kind dat ooit het licht der zon
aanschouwde, en die, zoo zij nog leef
de, eene zeldzame schoonheid zou zijn
geworden.
Niettegenstaande hare ernstige stem*
ming kon Sofie niet nalaten te glim
lachen toen zij aldus over sieh hoorde
spreken.
De oude hertog was even eigen-
z nnig en trotsch als de lamme mar
kies. Zij waren op politiek gebied in
't geheel niet eens en geraakten in een
hevigen strijd.
De markies werd woedend en be
sloot te trouwen. Hij koos een dame
wier vader verarmd was, en die in
zijnen rijkdom eene voldoende vergoe
ding ziende voor zijn lichamelijke ge
breken, hatelijk karakter, zijn.1 toestem
ming gaf tol het huwelijk. De verlo
ving werd geheim gehouden, totdat op
een avond de markies zijn broeder en
diens gade in de bibliotheek tot zich
riep en hun onder getuige verklaarde,
dat zij den volgenden morgen het slot
moesten verlaten, daar hij ging trou
wen en dien dag zijn bruid thuis bracht.
Ik was juist in de bibliotheek om het
vuur wat op te stoken en hoorde al
les wat er gesproken werd. Niemand
zag naar mij om of bemerkte mij.
Alexe Mixtome antwoordde zijn broe
der vreeseltjk driftig en stiet bedrei
gingen van wraak uit. Het was een
cn'zAtend tooneel, dat jk mijn leven
lang niet zal vergeten.
Zij zweeg een'oogenblik, terwijl zij
eenige kolen op het vuur wierp. Hare
stem was op het einde zachter gewor
den dan bij het begin van het verhaal
en geheel haar aangezicht verried, dat
de herinnering aan het tooneel haar
nog deed beven.
Sofie luisterde/in koortsachtige spin
ning, in de hoop een spoor van den
moordènaar te kunnen vinden en de
gedachte aan een ontmoeting met hare
moeder, die geloofde dat hare dochter
dood was, verhoogde hare opwinding.
In dien nacht, aldus ging de
kamenier voort, werd de markies in
zijn bed vermoord en den volgenden
morgen Alexe Mixtome die zoo knap
en altijd zoo vroolijk en vriendelijk
was geweest gevangen genomen
onder verdenking, den moord gepleegd
te hebben. Hij werd verhoord en de
bewijzen tegen hem waren verplet
terend.
Juffrouw Robinex schetste een beeid
van het onderzoek en de daarbij aan
den dag gekomen feiten, welke als
bewijzen tegen Alexe Mixtome dien
den zij vertelde de geschiedenis op
dezelfde wijze als Sofie's vader.
Hij werd aan den moord schuldig
bevonden, alJus eindigde zij haarve,-
haal, en ter dood veroordeeld. Hij ont
kwam uit de gevangenis, doordien men
den bestuurder had omgekocht. Beiden
vluchtten uit Frankrijk en werden
nooit meer gezien.
Ik geloof, dat iedereen hem voor
schuldig hield, niet waar? zeide Sofie
oogenschijnlijk kalm.
Hoe kon men iets anders geloo
ven, na de aangevoerde bewijzen riep
de kamenier uit. Zelfs zijne gade oor
deelde hem schuldig en ging nooit tot
hem, terwijl hij in de gevangenis zat.
Zij was toen te Montfacon. Zij sloot
zich met haar kind op en liet niemand
tot zich toe Ik had altijd geloofd, dat
de ongelukkige met levenslange tucht
huisstraf er af zou komen, daar hij van
edele geboorte, rijk en aan het Hof
zeer gezien was. Maar het volk en de
dagbladen sloegen een heftigen toon
aan en vroegen of men hem genade
zou geven, terwille van zijn titel
Door den dood van zijn broeder was
hij thans de werkelijke markies. De
zaak verwekte groot opzien en het
einde ervan was, dat de gerechtig*
heid haren loop had en Alexe Mix«
tome naar de galg werd verwezen.
(Wordt vervolgd)»
